TRAGISCH ONGEVAL TE HONSELAARSDIJK. DRIJFIJS OP DE RIVIEREN.
De Sprong in het Leven
FEUILLETON
Oorspronkelijke Nederlandsclie roman
door
FELICIA CORDEA.
33)
„Zie je wel, dat het helpt!" riep Verschuur
triomfantelijk uit. „Opeens weet je weer, hoe ik
heet! En is het misverstand tusschen ons nu op
gehelderd of niet?"
In plaats te antwoorden gaf Elvi haar weer
stand op. Verschuur voelde, hoe ze zich behage-
lijlc in zijn armen nestelde.
In de diepten van het park liepen twee gelie
ven, wier woorden voor niemand anders betee-
kenis hadden, dan voor hen zelf. De armen had
den ze ineengestrengeld, de hoofden naar elkaar
toegebogen.
„Herinner jij het nog. Elvi dit is de helling
met het mooie mos, en de oude boomen die je
toen, den eersten keer, dat we samen hier waren
zoo vurig verdedigd hebt. Dit heerlijke stukje
natuur, dat niet verwoest mocht worden. Dat zal
ook niet verwoest worden. Maar hier, op deze
helling, komt een huis, breed en laag, met een
rieten dak er op. En wie zullen daarin wonen,
denk je?"
Elvi sloeg haar armen om hem heen, trok zijn
hoofd naar haar toe en gaf hem een kus.
Twee gelukzalige kinderen verdiepten zich in
droomen der toekomst.
Temidden van deze visioenen rees voor Elvi's
Dog het gezicht van een vrouw met rood haar,
rijk door de natuur bedeeld, doch die door haar
eigen toedoen steeds armoede oogstte.
„Theo, we zijn nu zoo gelukkig. Wil je me een
gunst toestaan? Het is niet voor mij. Ik vraag
het voor een ander".
„Hoe zou ik je nu ooit meer iets kunnen wei
geren, Elvi?"
„Dat is waar! Ze heeft ook gezegd, dat ik nu
alles van je gedaan kan krijgen".
„Wie bedoel je, Elvi?"
,„Je vrouw, Theo!"
„Mijn vrouw? Ken jij haar dan ook?"
„Zeker. Ik weet niet of jij het weet, maar wij
zijn heele dikke vriendinnen. Wij komen zoo
maar bij elkaar op bezoek. En naar aanleiding
daarvan en naar aanleiding van een mededee-
ling, die zij mij in vertrouwen gedaan heeft, wil
ik je om een groote gunst verzoeken".
„Dat van die vriendschap met mijn vrouw
moet je me later wat duidelijker uiteen zetten.
Maar wat is de gunst?"
„Ik wilde graag, dat je me belooft, haar na de
scheiding niet geheel je hulp te ontzeggen. Ik
vind die gedachte vreeselijk".
Verschuur keek haar aan en kuste haar op
nieuw.
„Als er nog een ding voor noodig was, om mij
van je volmaaktheid te overtuigen, dan is dit
het. Je gunst is je toegestaan, ofschoon ik geen
oogenblik van plan geweest ben, haar geheel aan
haar lot over te laten. Maar hoe zit dat nu met
die vriendschap met Irene?"
„Irene en ik zijn, zooals ik je reeds verteld
heb, dikke vriendinnen. Hoe kun je anders het
feit verklaren, dat ze mij dingen oververtelt, die
jij haar in vertrouwen medegedeeld hebt?"
„Welke dingen, Elvi?" vroeg Verschuur, die
wel voelde, dat ze hem er weer tusschen nam,
maar die toch vreeselijk nieuwsgierig geworden
was.
„Nu, ze kwam vandaag naar me toe, enkel en
alléén om me geluk te wenschen, nadat jij baar
verteld had
„Wat verteld?"
„Nadat jij haar verteld had, dat we gaan trou
wen".
„Heeft zij je dat verteld! Is ze daarvoor spe
ciaal naar je toe gekomen? En ook, om je ge
luk te wenschen? Nu, ik moet eerlijk zeggen, dat
had ik stellig niet van haar verwacht. En hier
zal ik beslist rekening mee houden, bij de uit-
keering!"
Elvi glimlachte fijntjes. Hoe gemakkelijk kan
een vrouw toch van een man gedaan krijgen,
wat ze wil!
„Maar Elvi, lieveling, wat heb je haar geant
woord?"
„Wat ik haar geantwoord heb, Theo, Is een
geheim tusschen haar en mij! Ik vind niet, dat
jou dat iets aangaat".
„Elvi, je moet het mij vertellen!"
Elvi keek Verschuur aan. Ze keek hem recht
in zijn eerlijke, blauwe oogen.
„Ik heb haar geantwoord, dat, als jij het goed
gevonden hebt, dat over ons te vertellen, ik er
niets meer aan toe te voegen heb".
„Zoo, kleine huichelares, al de angst bij Furné
was dus niet echt! Je had je besluit, om mij tot
slachtoffer te maken al kant en klaar! Nu ken ik
iivn:« „rrMiiven eindelijk Hoor!'
Elvi echter had in de laatste minuten haar
groote les reeds geleerd en ze antwoordde hem
op een toon van de diepste overtuiging.
„Hoe durf je zooiets te beweren, Theodoor H.
Verschuur. Zoo ver is een man bij zijn tweede
vrouw natuurlijk nog lang niet!"
xxn.
Het was precies half twaalf, toen het dienst
meisje bij Angela kwam, die juist voor de zoo-
veelste maal bezig was „The Laughing Sorrow"
te verslinden.
„Juffrouw Angela, daar is iemand aan de te
lefoon, die een taaltje spreekt, waar ik geen
woord van versta. En mevrouw is de stad in
gegaan om boodschappen te doen".
Angela legde het boek weg en ging naar de
telefoon.
„Ja, met wie spreek ik?"
„Helloh, miss Angela, is that you?"
„Lloydü"
Angela's vrije hand zocht steun tegen den
muur. Haar hart bonsde. Het bloed steeg haar
naar de slapen.
„U herkent mijn stem nog, Miss Angela?"
Angela beheerschte zich met geweld.
„Mr. Lloyd! Bent uHier in Den Haag?"
„Ja, ik ben terug gekomen!"
Angela schraapte haar keel, waar een prop
in gekomen was. Ze moest toch met hem spre
ken. Lloyd, Lloyd, Lloyd, jubelde het in haar.
Daar is Lloyd! Ze slikte haar tranen weg. Ze
zou hem immers zoo dadelijk moeten antwoor
den. En zijn stem klonk nog altijd even vrien
delijk als vroeger.
„Wel, wanneer kan ik je zien, Angela?"
Bijna had ze uitgejubeld. „Nu direct, dadelijk
zoo gauw mogelijk!"maar ze hield zich nog
bijtijds terug.
„Wanneer je wilt! Wil je niet bij me thuis ko
men. Vanmiddag om half vier?"
„Natuurlijk, heel graag zelfs! Ik ben zoo ge
lukkig, dat ik je weer terug zal zien, Angela.
En jij?"
Zoo goed had Angela haar keel echter nog niet
geschraapt, om hem op deze vraag een samen
hangend antwoord te kunnen geven. Ze knikte
en hoopte, dat Lloyd dit ongesproken antwoord
aan den anderen kant zou kunnen hooren. Toen
lachte ze. Als een dioot, vond ze. Zou zij geluk
kig zijn hem weer terug te zien?!! Ze nam zich
voor straks even uit te huilen, om het niet te
moeten doen, als hij er was. Lloyd hoorde haar
lachje en begreep, wat het beteekende.
„Well tot straks".
Angela was een flauwte nabij.
„O yes.good byeno.ik bedoel.
tot straksgaf ze hem ten antwoord en dit
gestamel moest beslist allerdwaast geklonken
hebben, doch het ontroerde Lloyd aan den an
deren kant zeer. O dat meisje, dat hij straks te
rug zou zien was een wonder. Hij kon een glim
lach niet onderdrukken, als hij dacht aan haar
verwarring, die zoo duidelijk uit haar toon en
woorden geklonken had.
Angela was na dit telefoongesprek regelrecht
naar haar zitkamer geloopen, om te probeeren,
haar kalmte te herwinnen. Na eenige oogenblik-
ken gaf ze dit op. Van kalmte was eenvoudig
geen sprake! Straks zou immers Reggie Lloyd
hier zijn, bij haar thuis! Straks zou ze hem te
rug zien na een scheiding van bijna een half
jaar! En wat voor een scheiding! Angela ver
diepte zich in haar kamer nog wel een half uur
lang in de meest uiteenloopende visioenen. Toen
drong het tot haar door, dat ze haar ouders
moest waarschuwen of tenminste Paps, omdat
Ma niet thuis was.
Met de „Laughing Sorrow" onder haar arm
ging ze naar Furné toe.
„Maar kindje", protesteerde deze, „wat kom
jij hier doen? Beneden wacht 'n karrevracht vol
cliënten."
„Die zullen rustig moeten wachten' Paps. Ik
kom namelijk vandaag niet als je dochter, ik
kom ook als cliënt bij je en mijn geval is veel
belangrijker dan die van al je vervelende cliën
ten bij elkaar. Paps, vandaag is je dochter in de
wolken. Veel hooger in de wolken, dan ze ooit
per vliegmachine geweest is.
(Wordt vervolgd)*
Door het springen van een gasbuis aan de Dijkstraat te Honselaarsdijk
zijn Woensdag drie personen tengevolge van gasverstikking om het
leven gekomen. Het tragisch ongeval wordt druk besproken op de
plaats des onheils
Het Ned. Historisch Scheepvaartmuseum te Amsterdam heeft een globe
van Willem Janszoon Blaeu ten geschenke gekregen, die in 1599 te
Amsterdam is uitgegeven. Deze globe, de eerste, welke Blaeu het licht
deed zien, is een zeer kostbare aanwinst voor de collecte oud-Neder-
landsche globes, die het museum in zijn bezit heeft
Een kostelijke inzending op de Kerstveiling en tentoonstelling Yan fruit
in het gebouw van de Tielsche Veiling
Een hevige brand heeft Woensdag gewoed in de meubelzaak der fa. Vroom
Dreesmann te 's-Hertogenbosch. Het geheele gebouw werd een prooi van
het alles vernielende vuur
Op de groote rivieren is het scheepvaartverkeer stilgelegd in verband met de
groote massa's drijfijs. Een overzicht op de Lek nabij de spoorbrug te
Culemborg
Koningin-weduwe Elisabeth van Bel
gië bij het verlaten van het Roode
Kruis-gebouw te Brussel, waar zij
deelnam aan de voedselverstrekking
aan de armen
De officieele proefvaart en overname van het bij Wilton Feyenoord
voor de Holland-Amerika Lijn gebouwde m.s. „Zaandam had Woens
dag plaats. - Het hijschen der vlag tijdens een fikschen sneeuwstorm
