KERSTFEEST
IJSBAAN-BEVERWIJK
BEVERWIJK"
Modevakschool de Groen
,M;
ELRADO
J. v. VUUREN
M. G. v. d. BERG
KERSTFEEST 1938
Daar gaat ie weer!
Grüher's
NIEUWSTE
TELEFUNKEN
KERSTGESCHENKEN
Weihnachtsstollen
KOLEN NOODIG?
VERWARM UW AUTO
I
J. H. WESSELS
Weihnachtsstollen
GEOPEND
KERSTMIS IN AANTOCHT
HOMMES Wijnhandel
voor Dames en Heeren
Dorpstraat 39 - Castricum
Zeestraat 2 - BEVERWIJK
N.V. Radiodistributiebedrijf „BEVERWIJK"
BEVERWIJKSCHE VLEESCHCENTRALE
AUTOBEDRIJF MOTORENCO
Bloemenmagazijn „Avanti"
Gezellig Kerstfeest met
EEN KERSTUITSTAPJE.
(ingang aan het einde van de
Meeresteynstraat)
Ook gedurende de Kerstdagen. Muziek
en verlichting. Banen geopend van
's morgens 9 tot 's avonds 11 uur.
Tijd van stemming en orgel
muziek. Geniet hiervan met
volle teugen en Iaat U nog
heden een der
m u z i e k apparaten demon-
streeren. Betaling in overleg.
TELEFUNKEN Service stations.
Voor BEVERWIJK VELSEN-N.,
HEEMSKERK:
BREESTRAAT 3 B - Telef. 3065
POPULIERENLAAN 80,
Telef. 3656 BEVERWIJK.
Met zijn de dagen waarop U vast op familiebezoek kunt
rekenen. Maakt er met Uw gasten twee gezelligee dagen
van. Wij kunnen U helpen. Voor weinig geld kunt U
reeds veel doen. 's Morgens tracteert U de heeren
natuurlijk op een borrelterwijl U de dames op een heerlijk
„glaasje" vergast.
COGNAC per flesch 2.50 3.15 3.65
CITROEN per Liter 2.90
ORANJE BITTER per flesch 2.50
GENEVER per Liter 2.50
OUDE GENEVER per Liter 2.90
LIKEUREN per flesch 1.25 2.— 2.50
Tijdens het eten: een HEERLIJK GLAS WIJN.
Het geeft het cachet aan Uw disch.
GRAVES WITTE BORDEAUX 1.25
GRAVES SUPERIEUR 1.75
MEDOC 0.85
ST. EMILION 1.35
CHAMPAGNE 2.50
's AvondsDE KOUT ZAL VLOTTEN ONDER
EEN GLAASJE.
VRUCHTENBOWL per pot 0.85 1.—
BOERENJONGENS per pot 1.35 2.25
BOERENMEISJES per pot 1.35 2.50
SAMOS per flesch 1.— 1.50
ZOETE SP. WIJN per flesch 1.— 1.10
BREESTRAAT 28 - Tel. 3319 - Beverwijk
OOK UW WIJNHANDEL.
Sjawls, Handschoenen, Jumpers,
Truien, Slipovers, naar de firma
Natuurlijk weer PIET V. d. BERG's
(t fijnste Kerstbrood) bereid met Roomboter
en Amandelen
VANAF50 CENT PER STUK
EENIG IN GEHEEL KENNEMERLAND.
Voor HUISBRAND, CENTRALE VERWAR
MING of INDUSTRIE kunt U het BEST
terecht bij
J. VISSER, Koningstraat 116
TELEFOON 3873 BEVERWIJK.
Radiodistributiebedrijf
Wegens het buitengewoon groote
succes zullen wij onze, vorige week
aangekondigde, RECLAMECAMPAGNE
tot 31 DECEMBER doen voortzetten.
ROMERKERKWEG 87 - BEVERWIJK
Telefooon 3421 Telefoon 3421
VOOR DE FEESTDAGEN NAAR DE
KLOOSTERSTRAAT (hoek Koningstraat)
2 pond HAAS 1.10
2 pond BIEFSTUK ƒ1.-
3 pond MALSCHE RUNDERROLLADE 1.15
3 pond ROLLADE MET HAAS 1.25
3 pond VARKENSROLLADE 1.40
DENK OM UW TWAALFUURTJE! 4 ons voor 25 ct.
KALFSVLEESCH tegen scherp concurreerende prijzen.
LAMSVLEESCH.
p. pond
Lappen met been 22
Lamscax-bonade 27
Lamslappen z. been 35
Lamsbout 40
Lamsrollade 40
VARKENSVLEESCH
p. pond
Haascarbonade 45
Magere Lappen 45
Fricandeau 50
Ribcarbonade 43
Doorr. Lappen 35
Vette Lappen 30
Schouaercarbonade 40
p. pond
Reuzel 40
Mager Spek45
Vet Spek40
Niet alleen VRIJDAG en
ZATERDAG, maar vanaf
heden iederen dag ver
krijgbaar
Hollandsch Rundvet
p. pd. 30 ct., gedraaid
Rundvet p. pd. 25 ct.
SOEP-COMPLEET
1 p. Gehakt ,n
1 p. Poulet 60 cent
Mergpijp cadeau.
2 ons Pekelvleesch.25 ct.
RUNDVLEESCH.
LAPPEN, doorr. of mager p. p. 35, 3 p. 90 ct.
RIBLAPPEN p. p. 40, 3 p. 115 ct.
RIBLAPPEN, kort model p. p. 45, 3 p. 125 ct.
ROSBIEF, lende of staartstuk p. p. 40, 45, 3 p. 125 ct.
En als extra reclame
3 pond GEHAKT en een half pond VET
100 CENT
DE DIRECTIE.
EENIGE NIEUWE LEERLINGEN kunnen geplaatst worden
voor den NAAI- en KNIPCURSUS. Aangifte dagelijks.
BAANSTRAAT 84 BEVERWIJK.
AUTOKACHELS
28.75
ANTIVRIES
5*50
Thans onmisbaar voor
den automobiel-
bezitter.
Verkrijgbaar bij
Chevrolet-dealer,
Alkmaarscheweg 138 Beverwijk,
Telefoon 3366.
Breestraat 125 - Beverwijk - Tel. 3978
VOOR DE KERSTDAGEN
naar W. DUIKERS VISCHHANDEL,
BREESTRAAT 157 BEVERWIJK.
Zure haring in pot 4 st-. 10 cent, 8 stuks 20 cent, 10 stuks
25 cént en 20 stuks 58 cent. Verder voorhanden alle
soorten GEROOKTE. GESTOOMDE, GEBAKKEN en
VERSCHE VISCHWAREN. Beleefd aanbevelend.
Dr. Schuitstr. 26, Beverwijk, Tel. 3154
iUt het >-*gelsch door
ALICE WRENS.
pET Kerstmis ga ik op reis!", riep
Joan vroolijk, teen ze het kantoor
aa I \y II binnentrad. „En nog wel naar
27 y -1*- Woodhills. Het moet daar reuze
zijn". Toen zweeg zij om het effect, dat haar
woorden op haar collega's hadden gemaakt,
af te wachten. Iedereen keek haar verbaasd
aan. Joan was nog nooit met Kerstmis van
huis weggeweest. Ieder jaar had zij geluisterd
naar het vroolijke gepraat van de anderen,
die hun Kerstfeest hadden gevierd in jeugd
herbergen, hotels of bij vrienden. Zij had ge
luisterd naar Winny Coxton en June Travels,
die zelfs een paar dagen naar Schotland wa
ren geweest. En dan had ze er altijd hevig
naar verlangd, ook eens de Kerstdagen ergens
door te kunnen brengen.
En nu was het dan zoo ver. Ze zou zelfs
vier heele dagen vrij zijn, want zij had nog
twee te goed van haar zomervacantie en kon
dan net zoo lang in Woodhills iblijven als
Mona en Beryl, flTe een gemakkelijken baas
hadden en altijd een paar dagen extra va-
cantie kregen. Joan's zuster Beryl en haar
vriendin Mona werkten als boekhoudster en
secretaresse op een klein importkantoor.
„Geluksvogel", zuchtte Maud, die dit jaar
thuis zou blijven. „Dat gaat maar liefst naar
Woodhills. Het lijkt me daar ideaal! Maar ik
moet thuis 'blijven. We krijgen natuurlijk weer
familie op bezoek; de ooms praten dan over
politiek en de tantes roddelen over de af
wezige familieleden.
Joan knikte meevoelend. Ja, dat was bij
hun ook meestal zoo. Maar dit- jaar trok ze er
fijn tusschenuit: En Tim ging ook! Tim, die
van de gewoonste dingen een feest kon maken
en die het overal zoo gezellig maakte.
,,Met wie ga je?", vroeg June.
„O, met Beryl, Mona Birkins en haar broer
Tim", antwoordde Joan en deed groote moeite
om haar stem heel onverschillig te laten klin
ken, maar de anderen zagen wel, dat ze even
kleurde. ,yGaat Tim Birkins ook? O, die
vind ik zoo vreeselij'k aardig", merkte Winny
Coxton enthousiast op. „Is Beryl niet weg van
hem?"
„Ik geloof het wel", sprak Joan koeltjes en
dacht bij zichzelf: „ik zal wei weer het vijfde
wiel aan de wagen zijn, want Beryl windt een
man doorgaans om haar vinger. En Beryl doet
altijd, alsof Tim haar particulier eigendom
is.
„Maar is Woodhils niet ontzettend duur?",
vroeg Elsie, de jongste typiste, vol eerbied
naar Joan kijkend, die altijd zoo aardig voor
haar was.
„Ja, dat is het ook, maar Beryl en ik hebben
van tante Margaret een groote chèque ge
kregen voor de Kerst. Meestal zond ze ons
ieder vijf pond, maar om de een of andere
onnaspeurbare reden ontvingen we dit jaar
ieder twintig pond. Ik weet wel, dat ik het
geld eigenlijk op de bank moet zetten, maar
Beryl en ik hadden zco'n zin om het Kerst
feest nu eens ergens anders te vieren. Thuis
kunnen we trouwens best gemist worden,
want dit jaar krijgen we toch geen bezoek,
dus redde vader, moeder en Jaca zich wel".
Joan's gedachten waren dien dag niet erg
bij haar werk. Zij dacht meer aan de
heerlijke dagen, die ze tegemoet ging, aan
de twee snoezige avondjurken, de sportieve
jumpers en de nieuwe jas, die ze pas had
gekocht. „Maar", dacht ze eenigszins wee
moedig, „wat heb ik eigenlijk aan al dat
moois, wanneer Tim toch heelemaal in be
slag wordt genomen door Beryl? Beryl is na
tuurlijk veel gedistingeerder gekleed".
Joan genoot van de vredelievende stemming
die al overal heerschte. Zelfs de norsche por
tier, die nooit groette, wenschte haar een
prettig Kerstfeest. Neuriënd liep Joan de
straat op en botste bijna tegen Tim Birkins
op, die haar begroette met de woorden: „Ik
ben blij, dat jij ook meegaat naar Woodhills.
Mona gaat vanavond al met kennissen mee.
Beryl en jij kunnen morgenochtend met mij
meegaan in mijn twoseater".
„Ik kan ook meegaan, wat lief, maar ik voel
er niets voor, om voor chaperonne te spelen"
dacht Joan en hardop zei ze: „Ik vind het
voorstel erg aardig, maar ik weet niet precies
hoe laat ik weg kan gaan; ga jij dus maar al
leen met Beryl, dan kom ik wel later met den
trein". Verbeeldde ze het zich nu, of keek Tim
werkelijk teleurgesteldHet zou wel ver
beelding zijn, dacht ze.
TOEN Joan twee uur later met haar armen
vol pakjes cadeaux voor haar huisgeij
nooten thuiskwam en naar de keuken liep
om met het eten te helpen, hoorde ze moe
ders vermoeide, Jacks lage en onverschillige
en Beryl's zenuwachtige en ongeduldige stem.
„Zij kunnen onmogelijk komen; u kunt het
toch niet alleen klaarspelen en het is te laat
om nog een noodhulp te zoeken", sprak de
laatste. Joan opende de deur. „Wie komt er?"
vroeg ze langzaam.
Haar moeder keek haar hulpeloos aan en
antwoordde: „Oom John en zijn dochter Mary.
Hij belde mij zoojuist op om te vragen of ze
de Kerstdagen hier konden doorbrengen. Ze
gaan naar Amerika en misschien zien we hen
de eerste jaren niet meer. Jullie weten wel,
hoe hij ons vroeger geholpen heeft, toen het
zoo slecht ging met vaders zaken. Na tantes
dood heeft hij met Mary eigenlijk voortdurend
in pensions en hotels gewoond en wilde daar
om zoo graag zijn laatste Kerstfeest in Enge
land in familiekring doorbrengen".
„En hebt u gezegd, dat ze konden komen?
vroeg Joan.
„Ja, natuurlijk, wat kon ik nu anders doen
„Maar Mary is natuurlijk een verwend pop
petje geworden en zal zich wel vreeselijk ver
velen in ons dorp. En oom John maakt na
tuurlijk allerlei aanmerkingen op het eten,
want hij zal in dure hotels wel wat beters ge
wend zijn. Maar u kunt toch niet van Joan en
mij verlangen, dat wij nu onze plannen op
zullen geven. Bovendien zijn onze kamers al
besproken", merkte Beryl geprikkeld op.
„Dat verwacht ik ook heelemaal niet van
jullie. Maar ik kon ook onmogelijk oom John's
verzoek weigeren. Zoo erg als jij het voor
stelt zal het nu ook weer niet zijn", trachtte
Mrs. Moore glimlachend te zeggen, maar Joan
merkte wel, dat haar dit niet goed afging.
„De vatenwasch en het schoonhouden van
de kamers neem ik wel voor mijn rekening",
klonk de lage stem van den zestienjarigen
Jack. Mrs. Moore knikte hem zwijgend toe.
Beryl vroeg Joan, of ze al alles had ingepakt,
maar deze hoorde het niet en staarde naar
buiten. Eensklaps draaide zij zich om en zei
met verstikte stem: „Ik blijf wel thuis, mams.
Volgend jaar kan ik immers ook nog gaan en
mijn kamer zullen ze nog wel aan een ander
kunnen verhuren. Ik zal meteen even opbel-
len".
Voordat iemand iets kon zeggen was ze de
keuken uit en rende naar haar eigen kamer,
want de tranen schoten haar al in de oogen.
Vijf minuten later poederde ze haar kleine
neusje, telefoneerde naar Pinelands en kwam
toen fluitend de huiskamer binnen, Beryls
verwonderde blik negeerend. „Na het eten zul
len Jack en ik er nog maar op uit gaan om
een denneboom, hulst, mistletoe en wat rood
papier te koopen. Andere versiersels hebben
we nog wel van het vorig jaar", merkte Joan
zakelijk op. Mrs. Moore trachtte haar jongste
dochter nog over te halen om toch naar Wood
hills te gaan, maar Joan antwoordde kalm:
„Ik heb net opgebeld en ze vertelden, dat
mijn kamer wel meteen weer zou kunnen
worden verhuurd, omdat ze dit jaar zooveel
aanvragen hadden gekregen. Dus al zou ik
willen, er is nu toch geen plaats meer voor
mij". En eigenlijk was Mrs. Moore dolblij, dat
ze tenminste hulp zou hebben, want zij had
wel erg tegen het bezoek opgezien.
Joan en Jack, die de logeerkamers in orde
hadden gebracht en den kerstboom maar vast
hadden opgetuigd, waren doodmoe toen ze
eindelijk in bed lagen. Den volgenden dag ver
sierden ze de huiskamer en de gang met hulst
en mistletoe. Beryl was al vroeg vertrokken.
Toen Mrs. Moore tegen lunchtijd thuis kwam
met een taseh vol boodschappen wist ze niet
wat ze zag, zoo gezellig zag het huis er uit
van binnen.
Ook John en Mary kwamen tegen vier uur.
„Mary en ik hebben er al zoolang naar ver
langd eens een echt huiselijk kerstfeest te
vieren, dat we maar besloten, ons zelf eens
uit te noodigen, al was dat misschien wat
brutaal. De entree is al veelbelovend", sprak
ook John opgewekt, terwijl hij de versierde
gang bekeek. De kerstboom droeg nog meer
zijn goedkeuring weg. Jarenlang had hij geen
echten kerstboom meer gezien, tenminste niet
zoo'n gezelligen, huiselijken. En met zichtbaar
welbehagen snoof hij de heerlijke dennegeur
op. En voordat ze het goed beseften waren
Mrs. Moore, Joan en Jack, die eigenlijk vree
selijk tegen het bezoek hadden opgezien, in
een vroolijk gesprek gewikkeld met oom John
en Mary, die een vroolijk en eenvoudig meisje
bleek te zijn. Langzamerhand werd het tijd
voor het avondeten. Joan en Mary waren al
de tafel aan het dekken Mary wilde met alle
geweld helpen toen er gebeld werd. „De
post", schreeuwde Jack en rende naar de
voordeur met Joan op zijn hielen. Tegelijk
trokken ze de voordeur open en zagen niet
den postbode, maar Tim, die verlegen met een
groot, pak iix zijn handen voor hen stond. Jack
nam het pak, waarin enkele flesschen heerlij
ke wijn bleken te zitten, van hem over en
verdween maar meteen.
„Ik ik dacht, d-dat je in W-Woodhills
zat", stotterde Joan zenuwachtig. „Wel, ik
heb Beryl er heen gebracht, maar ben direct
weer alleen teruggekomen, omdat ik hoorde,
dat jij thuis zou blijven."
„Maar Mona en Beryl zijn daar en het ls
er zoo mondain!" riep Joan nog altijd vol ver
bazing uit. Tim begon hartelijk te lachen:
„Ja, dat hoef je mij heusch niet te vertellen;
maar voor dat mondaine gedoe voel ik juist
niets. En het interesseert mij ook heelemaal
niet, waar Mona en Beryl zitten. Alleen jij
interesseert me". Bij deze laatste woorden
kleurde hij even. „Mijn ouders zijn ook de
stad uit en nu ben ik maar zoo brutaal om
mijzelf bij jullie uit te noodigen".
Mrs. Moore kwam de gang in en hoorde
Tim's laatste woorden. Vi'iendelijk zei ze:
„Kom maar gerust deze dagen bij ons eten.
Vroeger kwam je ook zoo vaak, maar tegen
woordig zien we je haast niet meer".
„Maar wat zal Beryl daar wel van zeggen?"
vroeg Joan angstig.
„O, lieveling, ik heb je toch al gezegd, dat
het me niets kan schelen, hoe Beryl er over
denkt. Ik ga toch niet met Beryl trouwen,
maar met jou. Als je tenminste wilt, Joan".
Joan antwoordde niet, maar haar blik zei
genoeg. „Tim, kijk eens boven je", kwam
Jack's stem om den hoek van de deur. Tim
gehoorzaamde en zag een takje mistletoe
hangen, waarna hij direct van de gelegenheid
gebiriik maakte
En toen ze na het diner met z'n allen onder
den kerstboom zaten, fluisterde Joan tegen
Tim: „Dit is het mooiste Kerstfeest, dat ik
ooit heb gehad".
Kerststemming.
