Mei liewtmis af* de schaats- de deel
i
'T IS UIT MET
Ifs- eu Skeeuu/fitet
Op Glad IJs
DE PRET!
DINSDAG 27 DECEMBER 1938
in Haarlem en Omstreken
Zaterdagmorgen werd onze Redactie ver
scheidene keeren opgebeld door dames en hee-
ren, die ons vroegen, of het ijs in de Leid-
schevaart betrouwbaar en goed genoeg was,
om een tocht per schaats in de richting van
Leiden te maken. Dat waren Thialf-vereer-
ders, die heel veel van schaatsenrijden hou
den, maar die spoedig van het baantje-rijden
genoeg hebben, ook al is het op de ijsbanen,
mede door de muziek, nog zoo gezellig.
Helaas moesten wij die tochtenmakers te
leurstellen, want door de groote massa sneeuw
die gevallen was en die dus ook mogelijke
zwakke plekken onzichtbaar maakte, moch
ten we natuurlijk niet de verantwoordelijkheid
dragen door te adviseeren, den langen tocht
te maken. Het eenige dat we konden aanra
den, was deel te nemen aan den dorpentocht,
die door den IJsbond Hollands Noorderkwar
tier was georganiseerd en die dus betrouw
baar was.
Toen we Zondag een kijkje op de Leidsche-
vaart namen bleek het dadelijk, dat ons advies
juist was geweest, want op de ijsvlakte van
de Zandvoortschebrug in Zuidelijke richting,
die geheel met sneeuw bedekt was, waagde
zich geen sterveling.
Wel was het bijzonder druk en gezellig op
het gedeelte van de Leidschevaart tusschen
den Kwakel over het Bosch en Vaart-kwartier
en de Zandvoortschebrug. Een handig echt
paar had tegen den wal aan een tent voor
koek en zoopie geplaatst, die door de vrouw
bediend werd. De man maakte zich intusschen
verdienstelijk door een flinke breede baan
van sneeuw te ontdoen. Beider moeite werd
wel beloond, want het aantal schaatsenrijders
dat daar door elkaar krioelde, werd bijzonder
groot.
Ook op het ijs in de singels en op de banen
van de IJsclub voor Haarlem en Omstreken
aan de Kleverlaan, van St. Moritz aan de Am-
sterdamsche Vaart, van de ijsbaan „De Broek"
aan het Penningsveer, van de groote banen te
Halfweg, van de IJsclub Nova Zembla en van
tie tennisparken werd Zaterdagmiddag en ge
durende de Kerstdagen heel druk gereden.
Weliswaar constateerden we overal meer leer
lingen (van bijna eiken leeftijd), dan bekwa
me rijders, maar als de vorst weer terug wil
keeren zal men wel spoedig den slag te
pakken krijgen.
In ieder geval zullen wel velen bij arndere
pakjes een paar nieuwe „Noren" of „Friezen"
onder den Kerstboom gevonden hebben!
De bezoekers van de banen aan de Kle
verlaan konden bovendien van een spannend
ijshockeytournooi genieten en de rijke kleur-
schakeeringen der damescostuums bewonde
ren, en op het ijs van den Kloppersingel werd
door werkloozen, daartoe door het Plaatse
lijk Arbeids Secretariaat in staat gesteld, flink
om levensmiddelen gestreden
BLOEMENDAAL
In duizelingwekkende vaart vlogen
met de Kerstdagen de sleetjes van de
hellingen bij het Kopje te Bloemen-
daal.
ving van den Zeeweg deed voor een berg
landschap niet in schoonheid onder.
Vele auto's namens hun weg over den Zee
weg en vele wandelaars trotseerden den moei
lijken gang, om naar de zee te gaan. Ook en
kele ski-ers zagen wij hier in actie. Jammer
dat de wind de rijp van de boomen had ge
waaid. Ons bericht had velen naar Bloemen-
daal gelokt om dit eenige schouwspel te zien.
Op Capréra werd druk schaatsen gereden;
mevr. Van der Wyck heeft velen aan zich
verplicht door deze baan ter beschikking te
stellen. Het ijs is hier uitstekend. Alleen vra
gen wij ons af waarom niet eenige baanvegers
ook het midden der baan sneeuwvrij maakten.
De ruimte zou daar veel bij gewonnen hebben.
Recht gezellig was het op de baan in Duin
en Daal. Hier hebben honderden gereden op
de maat van vroolijke muziek. Bovendien is
de baan nu aanmerkelijk uitgebreid, en kan
men via de verbindingsvaarten langs hotel
Duin en Daal rijden. De grootste drukte con
centreerde zich weer bij de rodelbaan bij Hoog
Kijkduin. Op beide dagen was het hier druk,
maar vooral Maandagmiddag.
De snelle sleden schoten naar omlaag tus
schen hagen van toeschouwers; het is moei
lijk uit te maken, wie de meeste pret hadden,
de kijkers of de sleeërs.
Wederom was de bocht het groote struikel
blok, waar velen strandden. Dan stoven de
kijkers, die zich juist op deze interessante
punten posteerden, verschrikt uiteen, om een
botsing te voorkomen; het gelach was niet van
de lucht.
Gelukkig liep alles goed af; er is na Vrijdag,
naar men ons mededeelde, geen ongeluk van
beteekenis meer gebeurd. De politie hield een
wakend oogje in het zeil.
Bloemendaal heeft volop zijn deel gehad
van de winterpret met de Kerstdagen.
HEEMSTEDE.
Begunstigd door prachtig winterweer is er de
beide Kerstdagen te Heemstede volop van de
ijssport geprofiteerd. Het was jammer dat er
over het algemeen weinig geschikte banen wa
ren, zoodat men zich vaak met een kort baantje
moest behelpen.
Een uitzondering maakten echter de banen
van „De Volharding". In het middenvak was er
een flinke dubbele baan van pl.m. 140 M. lang.
Daaromheen lagen drie banen elk pl.m. 500 M.
lang, elke baan door een dikken wal van sneeuw
gescheiden. Beide dagen heerschte er een pret
tige drukte.
De zeldzame gelegenheid om met de beide
Kerstdagen van sneeuw en ijs te genieten is
door honderden aangegrepen en ze hebben in
de mooie omgeving van Bloemendaal ten volle
genoten.
Om met de wandelaars te beginnen, we heb
ben er zelden in den winter zooveel gezien.
Ontelbare auto's voerden nieuwsgierigen aan,
tot uit Zuid-Hollland toe, om langs den duin
rand mede-te genieten van de winterpret.
De eerste Kerstdag gaf door de zon en den
bijzonder drogen dampkring iets bijzonders te
zien tegen zonsondergang. Toen zag het be
sneeuwde landschap rose en paars; de omge
ZANDVOOR7
Ook voor Zandvoort was de eerste Kerstdag
een heerlijke ijs-Zondag, zooals we sinds on
heuglijke tijden niet hebben meegemaakt. Er was
geen wind, veel zon en een temperatuur van
slechts even onder het vriespunt. Gelegenheid
om te rijden was er meer dan voldoende. Daar
was eerst de Rinko-baan ten tweede het oefen
terrein van de Zeemeeuwen, dat tijdelijk in een
ijsbaan was veranderd, en vervolgens de vij
ver in Plan Noord. Het ijs van de Rinko-baan
was uitstekend, doch 't was hier, omdat de men-
schen op dezen mooien dag niet in de eerste
plaats beschutting zochten, niet erg druk. Bij
het onderspuiten van het Zeemeeuwen-terrein,
trad de sneeuw eenigszins als spelbreker op. Het
werd half sneeuwijs en al was de baan heel
goed berijdbaar, hard was het ijs niet. Dit bleek
vooral 's middags, toen deze baan vrij druk be
reden werd.
Het drukst werd de vijver in Plan Noord be
reden. De belasting was op sommige punten zoo
gi'oot, dat er langs den kant soms water op het
ijs kwam. Het ijs, dat zeer hard is, hield zich, on
danks het drukke verkeer, uitstekend. Niet alleen
den geheelen dag, ook 's avonds werd er op de
verschillende banen gereden.
Het sleetje-rij den beperkte zich in hoofdzaak
tot den Strandweg. Vooral Zondagmiddag was
het hier zeer druk. Onafgebroken volgden de
sleetjes elkaar op. Met zeer groote snelheid scho
ten ze naar beneden en meestal kwamen ze on
der aan het strand pas tot stilstand.
Ook voor de toeschouwers schijnt dit sleetje
rijden groote aantrekkelijkheid te bezitten. Den
geheelen middag stonden zij in dubbele haag
langs den Strandweg.
Een nieuwe tak van sport voor Zandvoort is
het ski-loopen in de duinen. Hoewel het terrein
hiervoor wel geschikt is, blijft de beoefening
van deze sport tot enkelingen beperkt. Zaterdag
zagen we zelfs een tweetal, dat zich op ski's ach
ter een auto liet voorttrekken.
Al liet op tweeden Kerstdag het zonnetje zich
niet zien, toch werd er op de banen niet min
der van het ijs genoten.
WEDSTRIJDEN VOOR WERK
LOOZEN.
GEBROEDERS KONDUUR LEGGEN BESLAG
OP DE EERSTE PLAATSEN.
Het ijs van den Kloppersingel mag dan
over het algemeen nog al slecht zijn talrij
ke scheuren en sneeuwbuiten maken het rij
den er minder gemakkelijk de leden van
het P. A. S. hebben voor de onderlinge wed
strijden, die Zaterdagmiddag werden gehou
den, onder het beschermende sneeuwdek
een baan te voorschijn te gebracht, die klein
maar schitterend genoemd mocht worden.
Met man en macht is er Zaterddag aan ge
werkt, maar bij het in orde brengen van de
baan kwam nog zooveel kijken, dat niet pre
cies op den vastgestelden tijd twee uur be
gonnen kon worden.
De deelnemers, vier en twintig in getal, had
den zich inmiddels strijdvaardig gemaakt; zij
wachtten vol spanning het groote oogenblik
af, waarop deze wedstrijden om levensmidde
len, welwillend beschikbaar gesteld door
Haarlemsche winkeliers zouden beginnen.
Honderden belangstellenden hadden zich
langs de twee korte banen verzameld, toen
de eerste deelnemers op het startsein van den
heer A. Konduur vertrokken. De baan was he
laas te kort om werkelijk spannenden en zui
veren strijd mogelijk te maken. In de meeste
gevallen werden de matches a deux en de her
kansingen beslist door een al of niet goeden
start.
Ook zagen enkelen zich een goede plaats
ontgaan door niet schaatsenrijdend maar
schaatsloopend over het ijs te gaan.
Een enkele maal kwamen twee rijders naast
elkaar, die weinig in kracht en snelheid vel
schilden. Dan ontwikkelde zich over den kor
ten afstand (50 M.) een spannende strijd,
waarbij soms moeilijk te beslissen was, wie als
eerste door de finish was gegaan.
Twee renners, die zich reeds bij de eerste
krachtmetingen bijzonder onderscheidden, wa
ren de gebr. A. en G. J. Konduur. Zij waren
het dan ook, die als eerste en tweede prijs
winnaars uit den strijd kwamen, gevolgd door
H. van Gelder; die derde werd.
Dank zij de goede leiding van de wedstrij
den waren reeds te kwart over drie de tien
best geklasseerden bekend, nl.: 1. A. Konduur,
2. G. J. Konduur, 3. H. van Gelder, 4. J. Valk,
5- J. de Graaf, 6. W. Vrolijk, 7. K. Boesker, 8.
A. Twiest, 9. W. der Kinderen, 10. A. de Haas.
Na afloop werden de wedstrijdbanen
door de overige schaatsliefhebbers in beslag
genomen terwijl de hardrijders naar het
P.A.S.-gebouw aan de Bakenessergracht trok
ken, waar de prijzen (25 prijzen aan levens
middelen) door den heer P. Kaper werden
uitgereikt.
Het P.A.S. kan op een sportief in alle op
zichten geslaagd ijsfeest terugzien.
door Criticus.
Pa zei: „Als het Maandag net zulk vriesweer
is als nou.
Ga 'k per schaats een tochtje maken met de
kind'ren en mijn vrouw:
'k was in jaren niet op d' ijzers, ik stond jaren
aan den kant,
Maar nou ga ik 't er eens van nemen naar
öud-vaderlandschen trant.
We gaan eerst van hier naar Halfweg en
vandaar dwars door de Meer,
Want in tempo slaan we Heiden, Langendijk
en Van der Scheer
Als we dan in Leiden komen, leggen we eens
even aan,
't Heeft geen zin om na zoo'n tochtje
daad'lijk weer terug te gaan.
Ma neemt een glas boerenjongens, Karei koopt
een fleschje pils,
Miep, mijn dochter, een glas melk, ik een
„slokkie", elk wat wils!
Na een bord „gemeubileerde" erwtensoep met
kluif en worst,
Gaan we dan weer op de schaatsen, anders
krijgen we weer dorst.
Van de sleutelstad naar Haarlem rij je in een
uur of twee
En we zitten bij de kachel, voor het tijd
is voor de thee."
Zoo had Pa 't zich voorgenomen (hij was rijk
aan fantasie)
Maar de werk'lijkheid was anders (practijk
is geen theorie).
Ma had grondige bezwaren (een inferioriteits
complex)
Op haar leeftijd deed zij liever maar niet
mee aan zoo iets geks.
Half Noord-Holland af te schaatsen (in haar
stem klonk achterdocht),
't Leek een tikje concurrentie voor den
Frieschen Stedentocht.
Miep had last van winterteenen, kon geen
hooge schoenen aan,
Anders kon ze, als ze thuis kwam, 's avonds
niet meer dansen gaan.
Karei dacht aan zijn verloofde; gaf hij haar
nul op 't request,
Dan verliepen de twee kaartjes voor die
prachtfilm met Mae West.
Maar Pa als het hoofd des huizes, jarenlang in
strijd gehard,
Liet niet af en tweeden Kerstdag kwam het
viertal aan den start.
Ma had in een oud karbiesje brood en appelen
gedaan:
Miep had (voor haar winterteenen) Karel's
dikste sokken aan
En een vuurroode pull-over dezelfde kleur
als Pa zijn neus
Droeg zij om de slanke heupen; 't stond haar
inderdaad flatteus.
Ach, na dertienhonderd meter kwam er
reeds een ongeluk:
Door een onverklaarbaar toeval ging 't
karbiezen-hengsel stuk.
Net als speelsche jonge katjes vlogen de appels
uit de mand
En nog voor men goed gestart was, zat men
zonder proviand.
Pa (op kop) scheen niets te merken, was reeds
bij den horizon,
Waarop zich tusschen d' anderen, 't volgende
gesprek ontspon:
Men moet nooit het noodlot tarten, laat ons
maar naar huis toe gaan,
Dan kan Pa misschien verbeet'ren 't
wereldrecord lange baan.
Maar hem mocht dat toch niet lukken;
oorzaak: kramp in rechterkuit,
En zoo gaat dit schaatsverhaaltje feitelijk als
een nachtkaars uit.
Mevrouw De BoerBlaauboer, uit
Heemstede, ontvangt van den heer
D. Kat, voorzitter van de IJsclub „De
Volharding" .de zilveren Jhr. J. P. W.
van Doorn-schaats, welke zij Zater
dag op de ijsbaan van deze club won
bij het schoonrijden voor dames. Ook
won zij den eersten prijs bij het
schoonrijden voor paren met den heer
E. Lautenbach, uit Rotterdam (staan
de tusschen Mevr. De Boer en den
voorzitter).
Even onverwacht als de winter gekomen is (en
wat was hij streng!), kwam Maandagavond de
dooi! Die werd aangekondigd door een milde
sneeuwbui, waarmee de laatste kou uit de lucht
verdween. Het kwik in de thermometers ging
langzaam maar zeker naar de hoogte.
En in den loop van den nacht heeft de dooi
zich voltrokken. De bloemen verdwenen van de
ruiten, de bevroren waterleidingen gingen weer
loopen; de sneeuw druppelde gestaag van de
dakgooten en maakte in de vroege morgenuren
de trottoirs in de buitenwijken nog even spiegel
glad, maar bij het klimmen van den dag veran
derde de sneeuwlaag in de straten, die er toch al
niet helder meer uitzag, in 'n vieze brei, waardoor
de wandelaars en ook de fietsers zich slechts met
de grootste moeite een doortocht konden banen.
Ja, het dooit! 't Klinkt als muziek in de ooren
van de ouden van dagen, die hun neus niet bui
ten de deur durfden te steken en die meer dan
een week in hun woning gevangen hebben geze
ten; tot vreugde ook van de koukleumen, die de
vorige week in hun huizen, waar geen centrale
verwarming is, zich niet in de koude badkamers
durfden te scheren!
Het dooit! Tot groot verdriet van allen, die zoo
heerlijk van het schaatsenrijden hebben geno
ten en die misschien reeds droomden van het
maken van een verren tocht. Voor hen is er ech
ter een troost, namelijk dat de winter nog pas
zes dagen oud is! Er kan nog heel wat ijs komen!
Maar hoe het zij, de schaatsen moeten voor-
loopig weer in het vet worden gezet, want alle
ijsbanen zijn heden gesloten, zelfs in de tennis
parken.
Dus tot een volgenden keer!
Spelmoment van den spannenden
ijshockey-wedstrijd HaarlemDen
Haag, op de banen van de IJsclub
voor Haarlem en Omstreken aan de
Kleverlaan.
