„Mysterie
om een Erfenis
Het K.L.M.-vliegtuig „Reiger" is Zaterdagmiddag van de Dingaansvlucht naar Zuid Afrika op Schip
hol teruggekeerd. Een overzicht na de aankomst der machine
Mede door de gladheid van den weg reed te Den Bosch
een automobilist met volle vaart tegen een wielrijder en
een lantaarnpaal. Onder de deerlijk gehavende wagen de
gebroken lantaarnpaal; daarachter de vernielde fiets, waar
van de berijder gewond werd
De heer J. Th. Petrus Blumberger is Zaterdag te Den Haag
afgetreden als chef van het kabinet van den minister van
Koloniën. De referendaris van het kabinet, de heer C. Vos
(rechts) neemt afscheid van den scheidenden functionaris
Jhr. mr. F. Beelaerts van Blokland, die als vertegenwoordiger der ^eder-
landsche regeering den tocht van de „Reiger naar Zuid Afrika meemaakte,
verlaat als eerste het vliegtuig na den terugkeer op Schiphol
De „Petronella Johanna" uit Ooster
hout, geladen met 100 ton grint, is op
de Maas bij Linne door onbekende
oorzaak gezonken. Alleen de mast
steekt nog boven water uit
Het Zweedsch
kroonprinselijk
paar, prinsesSibylla
en haar dochtertje
prinsesMargaretha
bij het sneeuw-
vermaakin hetpark
van Drottningholm
paleiste Stockholm
gedurende hun
verblijf aldaar
In verband met dreigende nieuwe overstroomingen in het laaggelegen Fen district van
Cambridgeshire (Eng.) worden in aller ijl maatregelen getroffen ter versterking der gevaar
loopende plaatsen
FEUILLETON
Naar het Engelscb van
DOUGLAS GARDINER.
(Nadruk verboden.)
5)
Je moet het tot in alle onderdeelen
onderzoeken.
Denk je dat Jack Murdock onze neef is?
Dat zeg ik nog niet.
Maar je denkt het wel en ik ook. en Jack
lachte heesch. 't Is een leelijke geschiedenis
voor ons allemaal.
Hoe denk je over het. voorstel om het
geld te deelen? vroeg Grantley voorzichtig.
Dat verbiedt me mijn eergevoel, Grantley.
Neem 't me niet kwalijk, Jack je hebt
volkomen gelijk. We zouden onmogelijk een
cent van dat geld kunnen aannemen als het
rechtens aan een ander behoort.
En Grantley's spijt uitte zich in een zucht.
!t Zou niet zoo erg zijn geweest, als het
een maand eerder was gekomen, voor we met
die zaak waren begonnen. En het ergste vind
ik het voor jou en Madge.
Onzin. Jack. Ik sta er zoo kwaad niet voor
als dat verhaal waar mocht zijn Ik heb toch
mijn beroep en ons huis. En Madge zal het niet
eens veel kunnen schelen, 't Is merkwaardig
waartoe een vrouw in staat is, als ze werkelijk
van een man houdt.
Maar vindt je werkelijk, dat Jake Mur
dock op Oom Silas lijkt?
Hij heeft denzelfden bouw en hij lijkt wel
wat op mij; als hij er netjes uitziet, vooral
het haar. Maar hij had een slechten naam
en ik schoot op hem in San Reno, om den
Sheriff te ontzetten. Jacke had iemand ge
dood in een dronkemansruzie en het was niet
voor het eerst, dat hij in een dergelijke vecht
partij betrokken was. En we hadden er ge
noeg van op de boerderij.
Jack pakte alle papieren, die betrekking
op de nieuwe onderneming hadden, bij elkaar
en borg ze weg.
Wat zal die arme Brown teleurgesteld
zijn, zei hij.
Zeg het hem nog niet, vond Grantley. Je
vertrekt over een paar dagen natuurlijk naar
New-York. Kon ik maar meegaan! Ik zal onze
agenten. Ackerman en Rust seinen om je af
te halen, 't Zijn uitstekend-bekende advoca
ten en ze zullen die geschiedenis van Webb
tot in alle bijzonderheden napluizen.
Jack opende de brandkast en haalde zijn
bankboek te voorschijn.
Ik heb indertijd tweeduizend drie honderd
pond opzij gelegd van mijn toelage en die
zijn op de Coutt's bank. Die zijn in ieder geval
mijn eigendom. Ik ga morgenochtend naar de
stad om het geld er af te halen, bespreek mijn
overtocht naar New-York en vertrek Zater
dag.
De broers gingen den volgenden morgen sa
men naar Londen en bij Waterloo Station
ging ieder een anderen kant uit.
Ik weet het nog niet; ik zal probeeren
Brown en verschillende anderen te spreken te
krijgen. Ik moet ze zeggen om voorloopig alle
voorbereidingen te staken. Verder moet ik
naar de bank en het scheepvaartbureau. Wat
vindt je dat ik Brown moet aanbieden? Hij
was zoo buitengewoon ijverig, zal ik hem hon
derd pond geven?
Zóó veel?
Ik wil hem behoorlijk behandelen, de
arme kerel zal vreeselijk teleurgesteld zijn! Nu,
ik zal je vandaag nog wel eens opbellen.
Doe dat. Grantley keek hem vol zorg na.
Arme. beste Jack. altijd denkl hij in de
eerste plaats aan anderen.
Hij bleef op zijn kamers hangen tot onge
veer twee uur en ging toen uit om in haast
een paar broodjes en een glas bier te gebrui
ken. Zijn werk wilde niet vlotten. Hij vroeg
zich af hoe hij Sir Peter het nieuws zou mee-
deelen. Hij wist, dat Madge zelf zich goed zou
houden, maar voor haar vader was het niets
minder dan een ramp. Jongen, wat was het
buiten koud! Er woei een snijdende Noord-
Oostenwind en de strak-blauwe hemel voor
spelde strenge vorst.
Grantley haastte zich terug naar zijn bu
reau. maar pas om vier uur belde Jack op uit
een publiek telefoonstation in West-end.
Ik heb juist alle moeite gedaan om Brown
te spreken te krijgen, maar in zijn huis zeiden
ze, dat hij door zijn bank naar Guildford was
gezonden en nu kan ik hem eerst om vijf uur
bij Gatti's ontmoeten Al de andere zaken heb
ik afgedaan.
Kom je hier bij me, als je klaar bent met
Brown? vroeg Grantley.
Neen, wacht maar niet op me. kerel. Ik
zal' mijn best doen den trein van 6.40 van Wa
terloo te pakken.
Best, dan ga ik nu maar dadelijk naaT
huis; ik voel me niet erg lekker; ik heb een
zware kou gevat en ik ben den heelen dag
huiverig, zelfs bij de gloeiende kachel. Grant
ley hing de telefoon op den haak, sloot zijn
schrijfbureau en maakte zich gereed om te
gaan. Hij voelde zich gedrukt en ongelukkig.
Jack van wien zooveel afhing, moest morgen
vertrekken. Wat leek hem de toekomst somber!
Hij telegrafeerde zijn chauffeur op de Court
om hem op een bepaalden tijd in Ashfield
met de auto van den trein te halen en ging
op weg. In Ashfield klom hij vlug in zijn wa
gen liet zich naar het huis van Sir Peter bren
gen. Uitstellen had geen nut en daarom be
sloot hij de heele geschiedenis maar dadelijk
te gaan vertellen. Hij had er nu den moed voor
en het was tegenover Madge niet billijk om
haar het nieuwe plan dat hij gevormd had
niet zoo gauw mogelijk mee te deelen. Ah die
goede Jack zijn geld kwijt was, wilde hij
Dennington Court met hem deelen en dit be
sluit werkte verfrisschend op zijn vermoeiden
geest.
- Toen de auto op de Grange aankwam, was
de lucht dik bewolkt en sneeuwvlokken dwar
relden neer, De wind was gaan liggen en er
heerschte een volkomen stilte in de natuur.
Er zal een heel pak komen, mijnheer,
waarschuwde de chauffeur.
Ik zal me niet lang ophouden, Tonks.
Sir Peter kwam hem met een verheugd ge
zicht in de hall tegemoet.
Je komt als door den hemel gezonden,
Grantley, ik zat me allemachtig te vervelen.
Den heelen dag is er door dat afschuwelijke
weer niemand geweest. Waar is Jack? Druk
bezig? Geen nieuws voor me? Ik heb hem den
heelen dag al verwacht.
Neen, maar waar is Madge?
Lieve deugd, die verloofde menschen! Ze
is in de bibliotheek. Bedelbrieven voor de
kerk aan het schrijven. Als je klaar bent met
Madge, gaan we een partijtje biljarten samen.
Je blijft natuurlijk eten!
Terwijl Grantley haastig naar de biblio
theek doorliep, schudde hij ontkennend het
hoofd en sloot de deur achter zich.
Dag Madge; en hij liep vlug op haar toe.
Z-e stond blij verrast op en ze omhelsden
elkaar innig.
Ze keek hem onderzoekend aan en zei: Wat
heerlijk dat je zoo onverwacht komt. Er is
toch niets!
Kom naast me zitten, Madge. Ik moet c
met je praten.
En toen, zonder eenige inleiding vertelde hij
haar alles.
Ik voor mij twijfel er geen oogenblik aan
dat de eischen van dien man gegrond zijn, en
Jack denkt er net zoo over, eindigde hij. En
Madge, jij vindt het toch ook niet meer dan
billijk, dat ik nu vaders erfdeel met mijn
broer deel? Hij heeft geen beroep: met zijn
schrijven is hij te laat begonnen Hij is niet
onderlegd: als je wilt slagen als journalist,
moet je een goede leerschool doorloopen heb
ben. Nu Madge, wat zeg je ervan? en hij keek
haar vol vertrouwen in de heldere oogen,
't Spijt me zoo vreeselijk voor Jack, zei ze
zacht. Hij is zoo goed en denkt nooit aan zich
zelf! Zoo als jij het voorstelt is het uitstekend
en dan kunnen we binnenkort trouwen. Ik
ben het wachten moe, voegde ze er met een
schuchter lachje bij.
Mijn lief trouw meisje, fluisterde Grantley
met bewogen stem.
Na een oogenblik van stilte vervolgde hij:
Ik weet precies, hoe je vader het zal opnemen.
Hij moest doen zooals wij: ervan maken wat
ervan te maken is. Hij zou de Grange voor een
flinke som kunnen verhuren en eenvoudig le
ven tot zijn schulden betaald zijn; ik zou dat
wel met zijn schuldeischers vinden. Mis
schien zou- je willen dat hij bij ons kwam in
wonen
Neen; dat wil ik niet! viel Madge hem in
de rede. 't Zou hem ook niet bevallen. Geen
derde in ons paradijsje, Grantley!
Ik geloof dat ik het ook niet prettig zou
vinden, maar we moeten de voordeelen stellen
tegenover de nadeelen. Maar nu moet ik gaan,
lieveling. Jack komt om 6.40 en het is zijn
laatste avond in Engeland voorloopig. Ik voel
me niets opgewekt, tegenslag maakt me krach
teloos en ik ben koortsig ook. Tot morgen dan
Terwijl ze elkaar omhelsden stormde Sir
Peter de kamer binnen met een schaterlach.
Goeie genade, Grantley, jij bent veertig
en Madge is dertig! Schei nou es uit. Een
half uur hem ik jullie al alleen gelaten. Op
zoo'n manier hebben we geen tijd meer voor
een spelletje,
Ik ga heen, viel Grantley hem in de rede.
Ik ga naar Jack. 't Spijt me dat ik u teleur
stellen moet, maar u weet dat ik niets be
loofde.
Loop naar den duivel! viel Sir Peter uit,
maar hij glimlachte en liet Grantley uit. Ko
lossaal wat een sneeuw. Goeden avond en zeg
aan Jack dat ik morgenochtend naar hem
toekom.
(Wordt vervolgd).