KIELLEGGING TE VLISSINGEN.
„Mysterie
om een Erfenis
Generaal-veldmaarschalk Von Macken-
sen, die namens het voormalig Keizerlijk
hoofdkwartier een bezoek bracht aan
Huize Doorn ter gelegenheid van den
80sten verjaardag van den ex-keizer,
werd bij zijn vertrek uit Amersfoort
uitgeleide gedaan door graaf Schwerin.
Ter herdenking van den 10den sterfdag
van Willem Rooyaards werd Woensdag
bij zijn buste in den Stadsschouwburg
te Amsterdam door Cor van der Lugt
Melsert een krans gelegd
Sir Kingsley Wood, de Engelsche minister van Luchtvaart in den
gevechtstoren van een der nieuwste vliegtuigen, welke thans in
grooten getale voor de Britsche luchtmacht in aanbouw zijn
Bij gelegenheid der viering van den 80sten verjaardag van ex-keizer Wilhelm
is op Huize Doorn een feestverlichting aangebracht, welke Woensdagavond
heeft próefgebrand
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
DOUGLAS GARDINER.
(Nadruk verboden.)
26)
Dat is de vraag. Brown trommelde een
roffel op de tafel en vervolgde: De vijand is
sterk en de wet twijfelachtig. We zouden een
actie tegen de „Paragon" kunnen beginnen,
maar ik geef er dfe voorkeur aan af te wach
ten en het de bladen te laten uitvechten. Onze
krant is verreweg de beste en de groote plaat,
die ons zooveel geld kost, zal het voordeel
naar onzen kant doen overslaan. En dan heb
ben we onze prijzen! Hij lachte treurig. Nie
mand anders zal apostellepels en koperen
kandelaars beschikbaar stellen. Laten we met
allen, die we vertrouwen kunnen, de hoofden
samensteken en een plan maken!
We zullen vechten tot het einde, zei Jack
vol hoop. Maar toen zijn oog op zijn chéque-
boek viel, ging hij voort: We hebben niet
veel geld meer in kas. Brown en we kun
nen niet vechten zonder geld. En ik moet ook
nog zorgen voor die tweehonderd pond voor
Grantley en zijn vrouw, voegde hij er be
schaamd bij.
Brown was heelemaal niet verwonderd en
zei:
U beot het geld van den bank gebruikt
voor dien ouden Grant en u hebt het geld van
uw broer ook opgenomen. De directeur van de
Bank was er wat ongerust over en hij vestigde
er mijn aandacht op dat er niets meer daar
was. Het kan me niets schelen, nu uw broer
gauw terugkomt. Het geld voor den overtocht
moet morgen verzonden worden. Ik heb het al
voor elkaar en ik hoop dat u het goed vindt,
dat ik naar een pandhuishouder in de Strand
toega.
Daar had ik in het geheel nog niet aan
gedacht. Natuurlijk, er is een waarde van hon
derden ponden aan kostbaarheden bij den
inventaris van Grant. Ik dacht er nog wel
over mijn ameublement te verkoopen, dat nu
gedeeltelijk overbodig is geworden.
Dat zou niet verstandig zijn; later zoudt u
het weer willen gebruiken. Bovendien zult
u van den pandhuishouder meer krijgen dan
uw ameublement zou opbrengen. De schilde
rijen en kunstvoorwerpen vormen een belang
rijk bedrag. Ik weet wel wat Grant zooal had
en we zullen er zeker wel duizend pond op
krijgen.
Jack straalde, sprong op en gaf Brown een
slag op den rug met de verzekering dat hij een
genie was.
u vindt het dus goed?
Goedvinden? Zie je me voor zoo gek aan
dat ik zoo 'n prachtige ingeving niet zou waar-
deeren? Ga met me mee eten, we hebben ge
noeg gewerkt voor vandaag.
ik moet eerst nog even naar den pand
huishouder om met hem af te spreken, dat
zijn schatters morgen bijtijds komen om de
dingen te bekijken. Ik zal me haasten om
alles voor morgen te regelen. Als u twintig
minuten op me wilt wachten, ben ik terug.
Jack knikte en Brown ging vlug heen.
De geschiedenis met den plotselingen con
current was bedenkelijk, maar niet zonder
sportieve spanning! Jack was niet van plan,
zich goedschiks op zij te laten dringen. Hij
stak zijn pijp aan en ging voor het raam zit
ten. Eenige mannen waren bezig den inboe
del van Theodore Grant in een grooten meu
belwagen te laden Hij zat er een poos naar te
kijken, stond toen plotseling op cn ging naar
beneden om met. den meesterknecht te spre
ken.
Wordt dat alles publiek verkocht?
Ik weet het niet, mijnheer. In ieder geval
niet in Londen; ik moet ze voor een groote
reis inpakken. Wou u iets koopen?
Ja, een en ander. Mijnheer Grant heeft
me verteld, dat hij alles verkoopen wilde. Een
groote reis? Weet u misschien waarheen?
Neen en ik denk er niet aan om met
iemand over de zaken van de firma te spre
ken. Waarom vraagt u geen inlichtingen bij
de agenten? en hij wees naar het verkoop
bord. Dodd en Weeks, Southampton Street.
Dat zal ik doen, dank u, antwoordde Jack
en tegelijkertijd zag hij Brown haastig uit de
richting van de Strand komen.
't Is voor elkaar. De schatter en zijn be
diende zullen morgenochtend precies tien uur
hier zijn. En, in zijn nanden wrijvend, zei hij:
Nu ben ik tot uw dienst, mijnheer.
Ze slenterden in de richting van Holborn,
druk pratend over het nieuwe blad en zijn
vooruitzichten. Morgen zou het door een
honderdtal venters op straat verkocht worden
en dan zou de concurrent totaal verpletterd
worden
Een zwak stumpertje! vond Brown,
een doodgeboren kind.! Kijk eens, wat is dat?
Ze zagen een oploop rondom een paar kran-
tenverkoopers en groote aanplakbiljetten kon
digden met in het oog vallende letters aan:
„Staking van betaling door de Centrale
Spaarbank. Enorm tekort'"
Daar stelde Teddy Brown buitengewoon veel
belang in. De Centrale Bank was een van de
best bekende instellingen van Londen en had
filialen in alle belangrijke steden in de pro
vincie.
De Bank beroemde zich op een honderd
duizendtal inleggers, die sedert jaren hun
spaarpenningen aan haar toevertrouwden
Men kreeg er ééns zooveel rente als elders en
de bank werd beschouwd als een van de be
trouwbaarste instellingen op dit gebied.
't Is een waarschuwing voor onze bank
zei Brown. Ik gaf onze menschen al voor zes
maanden den raad hun aandeelen te verkoo
pen, toen het publiceeren van de balans uit
gesteld werd. De aandeelen zijn de laatste
maanden tien procent gedaald.
Een ernstige geschiedenis? vroeg Jack
tamelijk onverschillig.
Voor wie er bij betrokken zijn. Er zullen
op het oogenblik wel duizenden belangheb
benden bij de deuren staan te razen en er zijn
ook duizenden, die in het armenhuis zullen te
recht komen.
Brown kocht een krant en zei onder het eten
geen woord, zoo was hij verdiept in de lectuur
over het bankroet van de bank. Er zouden ver
schillenden van zijn cliënten getroffen zijn
en hij ging in gedachten na hoe het zou af-
loopen. Hoeveel procent zou er uitkomen en
wanneer zou er een uitkeering worden ge
daan?
Goede genade, mijnheer! riep hij plot
seling uit, ik geloof dat onze goede vriend, de
antiquair, mijnheer Grant er ook inzit. Ik
weet, dat hij de eerste chèque die u hem gaf.
ter incasso heeft opgedragen aan de Cen
trale.
Dat is leelijk, zei Jack ernstig. Nu je er
over spreekt, herinner ik me*iok dien naam
op een groot stempel op het stuk te hebben
zien staan. Hetzelfde stempel staat op de laat
ste chèque ook!
Een half uur later vertrokken de twee
mannen; Jack naar zijn kamer in Tooting,
Brown naar zijn huis in Brinton. Beiden
hadden volop om over te denken!
Den volgendenl morgen waren er veel brie
ven, maar geen nieuws van Rosamund of van
haar vader. Bij Jack's gevoel van boosheid
kwam nu ook angst. Rosamund zou niet zoo
lichtvaardig een belofte breken; er moest iets
met haar gebeurd zijn. Hij maakte zich zoo
angstig, dat hij besloot den volgenden dag
naar Dover te gaan om navraag te doen. Na
dat hij dit besluit genomen had. haastte hij
zich naar Dodd en Weeks, de agenten in de
Southamptonstreet. Hij werd in het kantoor
van Mr. Dodd ontvangen.
Ik ben degene die de inventaris van Mr.
Grant heeft opgekocht, vertelde Jack, ik heb
er hem vierduizend pond voor betaald en ik
ben ook van plan het winkelhuis te koopen.
We zijn daar volkomen mee op de hoog
te, mijnheer Castlemaine, zei mijnheer Dodd
rustig. En ik geloof dat het het beste zal zijn
nu alles ronduit te zeggen. Ik hoop, dat u zich
niet beleedïgd zult voelen.
Laat maar hooren, zei Jack
U bent de man, voor wien mijnheer Grant
ons waarschuwde: ik bedoel met betrekking
tot zijn verblijf. We mogen er u geen woord
van zeggen en hij spreidde zijn witte handen
uit. Dit hoeft geen invloed te hebben op mo
gelijke zakenverhoudingen, mijnheer Castle
maine, maar wij moeten de wenschen van
onze cliënten eerbiedigen.
Ja, ja, natuurlijk, zei Jack kortaf.Hoe zou
dat afloopen met de staking van betalen bij
die bank?
Onmogelijk dat nu al te zeggen; maar het
is vreeselijk voor de menschen die er hun geld
hebben heengebracht.
Denl heelen avond gisteren was er een op
loop van meer dan duizend mannen en vrou
wen voor het gebouw. Hartverscheurend! Een
van onze bedienden had zijn spaarduiten
van dePost-Spaarbank gehaald en net één dag
voor het bankroet naar de „Centrale" ge
bracht. Hij is niet in staat te werken, volko
men overspannen!
Arme drommel! Maar hij zal er niet zoo
slecht voor staan als mijnheer Grant; vier
duizend pond en zijn zaak weg!
Goede hemel! dat meent u toch niet?
Ik meen het inderdaad.
Mr. Dodd was zichtbaar verontrust. Hij bel
de den bediende, die binnen kwam:
Is mijn heer Weeks naar Deal vertrok
ken?
Ja mijnheer, om 9.47 van St. Paul's
station.
Duivels! zei Mr. Doodd en tegen Jack:
We hebben opdracht om een landhuis te
koopen in Deal.
Voor mijnheer Grant?
(Wordt vervolgd.).
