EEN SIMULTAAN SCHAAK-SÉANCE
Op eenzamen post..
FEUILLETON
KURT SIODMAK.
11)
Achilles rolde met zijn bruine oogen en
ging verder. „Maar we hebben ons weer ver
zoend en hét ging weer zoon beetjeOch,
wat moet Ik jullie eigenlijk vertellen!Tot
in Athene die dierentemmer op de proppen
kwam. Ik heb Aimee nooit begrepen. Ik had
haar moeten waarschuwen, maar kan men
een vrouw waarschuwen, die niet eens naar
je wil luisteren?Voor de anderen, die
toezagen moet het wel een opwindende en
vroolijke geschiedenis geweest zijnZon
derling, men vergeet zooveel, heele jaren, ja
gedeelten uit mijn leven ben ik totaal ver
geten, maar een paar oogenblikken, ellendige,
verschrikkelijke oogenblikken zal ik nooit
vergeten, die zijn onuitwischibaar in mijn
geheugen gegrift".
Achilles lachte en veegde zijn voorhoofd
af.
„Ik sta op het tooneel en schiet op de eie
ren, die Aimee op 't dansende waterstraaltje
laat vallen. Ik kijk daarbij in een klein spie
geltje. Rustig schiet ik de eieren kapot. Ik
draai de spiegel een beetje en ineens heb ik
Aimee erin. Aimee en dien kerel. Ze staan
tusschen de coulissen. Aimee had moeten
weten, dat ik haar zien kon! Ah, daar was
een groote dosis brutaliteit voor noodig!
i: bleef heel rustig. Ik wist wel niet meer
wat ik deed, maar het was allemaal routine
werk en in elk geval applaudisseerde het
publiek telkens, dus zal het wel goed geweest
zijn".
Achilles lachte verwezen.
dan wordt er een paal gebracht. Aimee
gaat er tegen aan staan, als gevangen blanke
en ik bén als Indiaan verkleed en gooi met
messen naar haar. Aimee beweegt zich daarbij
dat is juist de kunst. Steeds dichter komen
de messen bij haar lichaamopeens zie ik
haar kijken en lachen, naar hemen wat
voor een lachik grijp achter me en werp
twee handen vol messen naar haar toe. Jullie
zult me niet willen gelooven, als ik je vertel,
dat ik die messen nu nog door de lucht zie
suizen. Zij gaf geen geluid meer. Ze kon het
niet eens meer".
Achilles lachte gorgelend, nauwelijks hoor
baar.
„Het was gek, ik was zoo helder als glas en
maakte nog een buiging, alsof het bij mijn
nummer hoorde. Die kerel in de coulissen
stond nog steeds te lachen. Hij had vergeten
zijn mond dicht te doen. Het gordijn viel. De
pianospeler trommelde verder op zijn rammel
kast. Niemand sprak een woordZe heb
ben enij niet gekregm. Het is niet zoo meilij k
om in Athene te verdwijnen. Maar een nieuw
engagement aannemen was natuurlijk on
mogelijk Ze. zouden mij onmiddellijk herkend
hebben.
Ik zal nu nog een paar jaar wachten, tot
dat men de zaak vergeten is, dat duurt niet
zoo heel lang meerDaarom ben ik hier".
Achilles sprong op, nam een paar messen
uit de kast en wierp ze kunstig tot een kruis
in de deur.
„Ik verleer het nooit", zei hij voldaan, hing
zijn medaillon met het amulet in het midden
van het kruis en bekeek zijn werk met een
liefdevollen blik.
„Je hebt gelijk gehad", zei O'Murphy, die
diep had zitten nadenken.
Achilles trok voorzichtig de messen uit de
deur, „En jouw geschiedenis, Hauser?"
Hauser sloeg zijn beenen over elkaar, maak
te het zich gemakkelijk, alsof hij aan een
lang verhaal wilde beginnen.
„Er was eens een meisje
Hij zweeg, spuwde het sigaretteneindje uit,
stak zijn handen in zijn zakken en verliet
langzaam de kamer.
Achilles en O'Murphy keken hem verbaasd
na.
Achilles begon te schaterlachen en liep
naar de deur: .Hauser, jij hebt gewonnen!
Je kunt die flesch wel houden!"
Toen zette hij zich op zijn brits en verzonk
in gepeins.
Verschijning.
Laat in den maanblauwen woestijnnacht
kwamen Achilles en O'Murphy uit de kamer
van den commandant, die nu door Hauser
bewoond werd.
Achilles was woedend.
„Morgen moeten we dus veldoefeningen
houden!" sputterde hij. ,H«b je ooit zooiets
gehoord? Altijd als er zoo'n idiote sheik in
een smerig gewaad geweest is, en zich uren
lang in de kamer van den commandant heeft
opgehouden, komt er zoo'n waanzinnig bevel."
Zenuwachtig liep Achilles in de kasemat
heen en weer.
„Herinner jij je de laatste maal, toen Bog-
danoff ons beval de kanonnen uit elkaar te
nemen en schoon te maken? Hij was bang,
dat ze anders bij het schieten zouden ketsen.
Toen we klaar waren en de boel weer in el-
kaargezet hadden, bleven er nog vier onder
deden over en alleen die slimme Hauser heeft
kunnen uitvinden, waar zij pastenen
nuveldoefeningen!"
Achilles steunde. Hij ging naar het kleine
kijkgat.
„Die kerels daar zijn zoo lui, dat ze zich
nog niet eens in de schaduw bewegen; laat
staan in de zon. Die sheiks hebben ons Wat
moois bezorgd door ons Hauser als comman
dant te geven. Dan had ik altijd nog liever
Bogdanoff. Een waanzinnige commandant is
altijd nog beter dan een eigenwijze. En Hau
ser.
Een laars vloog langs Achilles' hoofd en
O'Murphy vloekte in afschuwelijk Iersch dia
lect. Maar Achilles begreep de beteekenis en
zweeg geërgerd. Door het schietgat keek hij
op de binnenplaats, die daar als uitgestorven
glansde in het maanlicht. In de hoeken zaten
een paar Arabieren, onbewegelijk. Eén man
stak langzaam de binnenplaats over. Droog
klonken zijn voetstappen in Achilles' oor. De
zonneschermen hingen, als uit staal gesneden
over de balustraden. Achilles huiverde voor
de stilte. Daar zaten die menschen in het
blauwe maanlicht en wachtten. Zij wachtten
op den dood, die ook over dit fort zou komen.
Net zooals hij de andere forten ook reeds ver
slonden had.
Achilles was niet bang. Hij had talrijke
wonden opgeloopen in gevechten of in duels
van man tegen man, maar dit ijzeren, onaf
wendbare noodlot van deze zwijgende solda
ten op een verloren post, veroorzaakte een be
klemming, die hij tevergeefs van zich trachtte
te zetten. In dat opzicht benijdde hij den
zwaren onverschillige O'Murphy, die zich met
een hartigen vloek uit een dergelijken ge
moedstoestand wist te bevrijden
De stilte werd verbroken.
De wacht op den toren riep.
Achilles draaide zijn hoofd om en loerde
zijwaarts.
De man riep eenige woorden en er kwam
leven op de binnenplaats. Langzaam werd
een helft van de groote deuren geopend. Achil
les vertrouwde zijn oogen niet. Er werd een
auto binnengesleept, een groote helgekleurde
auto, waarin een dicht ingepakte gestalte zat.
Vier paarden met zadels, vier Arabieren-
hengsten trokken de machine. Een auto in het
fort!
„O'Murphy! Gauw!"
O'Murphy zag op, langzaam en nieuws
gierig ging hij naar het venster. Achilles'
hand greep zijn arm.
„Een vrouwfluisterde de Griek.
O'Murphy staarde op de binnenplaats. De
deur van de auto was geopend en de bestuur
der was eruit gesprongen en rekte de
ledematen. O'Murphy zag, dat zij een slanke
vrouw was, in rijbroek en kaplaarzen. Nu
sloeg zij den korten sluier terug. O'Murphy en
Achilles verdrongen elkaar voor het venster.
Tot O'Murphy zijn kameraad opeens met een
enkele handbeweging opzij drong.
Nog steeds staarde hij naar de vrouw. Wat
wilde zij? Was het een gevangene? Zij leunde
tegen den wagen en nam haar omgeving op.
Ze was schijnbaar niet hang. Maar ze moest
toch een gevangene zijn, want aan de zijde
der Berbers kwamen geen woestijnauto's en
gelakte koffers voor en
In het blauwe licht van de maan, zag
O'Murphy plotseling haar gezicht, dat zich
juist naar hem toewendde en hem bemerkte.
Het was Sky, die beneden stond, alleen
iets grooter, wat sterker, wat flinker, en toch
Sky, smal en kinderlijk.
O'Murphy leunde tegen den muur. Hij beefde
als bij een aanval van malaria. Toen keek hij
naar Achilles.
De Griek lag half over tafel. Hij had een
flesch in de hand en loerde naar O'Murphy.
Hij scheen heelemaal dronken te zijn.
Met zware stappen ging de Ier naar hem
toe.
„Wie heeft jou toestemming gegeven, mijn
kast open te maken?" gromde hij en klemde
de arm van den ander als in een bankschroef.
„De vrouw
O'Murphy schrok. De vrouw! Wat wilde
zij in het fort. Wat wilde zij hier van
hem
Hij sloop naar zijn kast, nam de laatste
flesch sprit en zette haar aan de lippen.
„Ik ook?" bedelde Achilles.
O'Murphy wierp de leege flesch in een hoek.
Een prettige weldadige sluier trok voor ziin
oogen.
Sky was gekomen!
„Aimée!" mompelde Achilles en staarde
naar de deur gereed om op te springen
Er werd geklopt.
(Wordt vervolgd).
De speciale narcissententoonstellirig te Sassenheim werd Dinsdag geopend. Onder de inzendingen waren
vele kostbare exemplaren te bewonderen. Een fraaie collectie
Dr. Max Euwe speelde Dinsdagavond
met den schaakmeester Kmoch een
wedstrijd in den vorm Yan een simul-
taanséance tegen ongeveer 60 spelers,
welke georganiseerd was ter gelegen
heid der viering van het 25-jarig be
staan van het gebouw der Ver. v. d.
Effectenhandel te Amsterdam. Dr.
Euwe peinst
Ph. J. Graaf van Zuylen van Nijevelt, die door
H. M. de Koningin benoemd is tot Haar kamerheer
ceremoniemeester, in zijn werkvertrek ten paleize
Noordeinde te Den Haag
Verschillende woonhuizen te Kerkrade moeten door stutbalken Het in aanbouw zijnde seinhuis van het groote in wording
tegen verdere verzakking beschermd worden. - zijnde rangeerterrein in de Watergraafsmeer te Amsterdam,
mijnbouw doet hier zijn aanwezigheid gelden vanuit welk seinhuis in de wirwar van rails en wissels het
treinverkeer geregeld zal worden
Met een hevige explosie werd deze
week te Shoeburyness in Essex (Eng.)
een nieuwe schuilplaats voor lucht
aanvallen gedemonstreerd.
De ontzaglijke menigte op het plein voor de St. Pieter te Rome, wachtend
op toelating tot het bijwonen van de indrukwekkende plechtigheden, welke de
bijzetting van het stoffelijk overschot van wijlen Z. H. Paus Pius XI voorafgingen
De officieele vernietiging van het Pauselijk zegel na
den dood van Z. H. Pius XI heeft Maandag in het
Vaticaan te Rome plaats gehad. Verschillende ge
tuigen woonden deze ceremonie bij
