HET WRAK VAN DE JAGUAR".
CONTRABANDE
Het Engelsche marine-luchtafweergeschut in actie
tijdens de manoeuvres der vereenigde Britsche
strijdkrachten ter zee, welke thans gehouden
worden
Het wrak van de doormidden gebro
ken Noorsche tankboot „Jaguar" is
Dinsdag van Schiedam naar Pernis ge
sleept, waar de nog aanwezige olie
uit de tanks zal worden gepompt
Het gebruik van kapok in dienst van het leger wordt
op de Ned. Indische afdeeling ter Jaarbeurze te
Utrecht aanschouwelijk voorgesteld
In Hotel De Oude Doelen te Den Haag
woedde Dinsdag brand, welke eenige
kamers verwoestte. De brandweer in
actie tijdens het blusschingswerk
Wat er van de „Galeries Modernes" aan de Lange Viestraat te Utrecht is
overgebleven na den feilen brand, die Maandag het gebouwencomplex geheel
verwoestte. Een overzicht van de ruïne
De afdeeling postbussen in het hoofdpostkantoor te Amster
dam wordt van de groote hal naar een afzonderlijke localiteit
overgebracht. De „verhuizing"
Electrisch scheren is een der nieuwste snufjes op
de Jaarbeurs, die Dinsdag te Utrecht geopend is
Het inspectievaartuig „Warmond", in aanbouw voor rekening van den sultan van Boeloengan en be
stemd voor den dienst aan Borneo's Oostkust, is Dinsdag van de werf „De Vlijt" te Aalsmeer tewater
gelaten
FEUILLETON
Uit het Engelsch van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden).
8)
Neen, mylord en ik lok ook geen gesprek
ken daarover uit, antwoordde John Budge.
De man kwam uit een weinig bevolkte streek
van Wesfc-Ierland, waar de boeren geen Engel-
sche courant lezen. En als ze het lazen, zou
den ze waarschijnlijk toch nog niet aan Cas
sidy denken. De vent was een zwerver en het
is tien tegen een, dat zijn familie niet wist,
waar hij aan het werk was, zelfs al hadden
ze hem in den laatsten tijd gezien. Er was een
oogenblik stilte. Een haastig „goeden nacht,
John" van Lord Purbeck gaf Hector nauwe
lijks gelegenheid zich achter de braamstrui
ken aan den kant van den weg te verbergen
en een oogenblik later passeerde de forsche
gestalte van Lord Purbeck de schuilplaats van
Hector.
Diplomatiek Jiu Jitsu.
Het gesprek, dat Hector, zonder het eerst
van plan te zijn, afgeluisterd had, had zijn
houding ten opzichte van het geheim van de
marmergroeven gewijzigd. Dat er een geheim
was, was nu een absolute zekerheid voor hem
geworden, en het had zulke afmetingen aan
genomen, dat het zijn ergste vrees verre over
trof. Cassidy, over wien Lord Purbeck en
John Budge hadden gesproken, was ongetwij
feld de man, wiens lijk hij in den poel had
gevonden.
Deze zelfde John Budge had dus willens en
wetens een meineed gedaan, toen hij bij de
lijkschouwing gezworen had, dat hij den man
piet kende. Had John Budge hem misschien
zelf in zee gegooid?
De opmerking, die Hector had gehoord met
betrekking tot zichzelf, verontrustte hem
maar weinig. Ze was in zooverre van belang,
dat ze een bewijs vormde voor het bestaan
van een mysterie, waarvan de steengroeven
het middelpunt waren. Hector was geen
lafaard, en bereid het op te nemen tegen den
woest uitzienden kerel, die daar op wacht
stond achter het boschje, bij den ingang van
de baai.
Maar wat hij gehoord had, vermeerderde
zijn argwaan met betrekking tot de werkzaam
heden op de boot.
Zorg, dat de boot vannacht gelost wordt
en ballast in krijgt om morgen naar Bordeaux
te vertrekken, hadden de instructies geluid.
Wat kon dit anders beteekenen dan dat in
werkelijkheid de boot met een lading was
aangekomen en ledig weer vertrok en dat dus
geen marmer verzonden werd? In dat geval
moest die heele marmer-exploitatie een voor
wendsel zijn, om het een of ander onwettig
bedrijf te dekken en naar alle waarschijnlijk
heid zou het inlandsche vervoer wel even
illusoir zijn als de export naar het buiten
land. De zaak was waarschijnlijk deze, dat de
steengroeven dienden als dekmantel voor den
invoer van belastbare goedern, die bij nacht
werden binnengesmokkeld door den toegang
in de rots om later verder vervoerd te wor
den als ladingen marmer. Hector was over
tuigd, dat hij bij toeval een organisatie tot de
ontduiking van invoerrechten op het spoor
was gekomen en dat hij met deze zaak niet
tot na zijn vacantie hoefde te wachten.
De groote vraag was nu: Was het zijn
plicht om onmiddellijk de zaak in handen te
nemen, of zou hij het onderzoek kunnen uit
stellen tot na afloop van zijn vacantie?
De gedachte aan Madge St Aldhem maakte
een keuze moeilijk. Het zou zooveel prettiger
zijn om de heele historie voorloopig te negee-
ren! Maar toen hij dacht aan den vermoorden
man en het feit, dat de vermoedelijke moorde
naar zoo dicht in de nabijheid was, was de
zaak voor hem beslist, Het zou misschien lan
gen tijd duren voor hij weer gelegenheid zou
krijgen, om getuige te zijn van het lossen van
een nieuwe lading. Hij moest uit deze kans
halen zooveel hij kon!
Hij kroop van achter het boschje te voor
schijn en liep den hoek om naar de baai. Hij
had nog geen zes passen gedaan, toen een
groote gestalte hem belette verder te gaan.
De houding van John Budge was in hooge
mate dreigend. U kunt hier niet verder, zei
hij kortaf.
Waarom niet? vroeg Hector, dit is toch
geen particulier bezit?
Dat is het wel, was het woedende ant
woord. Deze kust behoort aan Lord Pur
beck en vreemden mogen hier alleen komen
met zijn toestemming. Vannacht is de kust
hier afgesloten.
Hector begreep, dat de kust hier werkelijk
particulier bezit was van Lord Purbeck en
dat hij geen recht had daar te komen. Hij was
niet voldoende bekend met de plaatselijke
toestanden daar om te kunnen uitmaken of
de bewering van den opzichter juist was of
niet. Maar nu hij toch eenmaal door Budge
gezien was, was hij vast besloten uit zijn
avontuur te halen wat er uit te halen was!
Ik ben niet heelemaal overtuigd, dat deze
strook kust aan Lord Purbeck behoort, zei hij,
maar zelfs in dat geval ben ik er zeker van,
dat hij er niet op tegen zal hebben, als ik er
een poosje wandel. Ik heb de eer Lord Purbeck
te kennen: ik heb vanavond nog bij hem ge
dineerd.
Het spijt me, maar orders zijn orders en
ik heb geen opdracht gekregen een uitzonde
ring voor u te maken, was het halsstarrige
antwoord. En toen, als in plotselinge nieuws
gierigheid, vroeg Budge: Wat wilt u hier
eigenlijk uitvoeren midden in den nacht?
Hector lachte gemaakt onverschillig. Ik
had heelemaal geen plan langs de kust te
gaan wandelen, totdat u het me verbood,
zei hij. Nu wil ik gaan en zal het doen ook,
al was het alleen maar om van mijn goed
recht gebruik te maken of in ieder geval van
een privilege dat Lord Purbeck me zeker on
middellijk zou verleenen, als ik het hem vroeg.
Even scheen John Budge onder den indruk.
1 U is de heer, die logeert in het huis van
Martha Calloway en die het lijk gevonden
heeft? mompelde hij heesch.
Juist, antwoordde Hector, en u is de
opzichter, die niets afwist van het lijk? Ik
hoorde u dit onder eede verklaren bij de lijk
schouwing.
Iets in de stem van den journalist, een
schaduw van ironie, wekte opnieuw den toorn
van Budge. Hij deed een stap in de richting
van Hector. Het doet niets ter zake, wie u
is en wat u zag of hoorde, maar ik laat u niet
door.
Zijn stem was luider geworden en zijn hou-
ring dreigend. Hector Yeldman's beroep bracht
hem dikwijls in aanraking met duistere ele
menten van het leven in de groote steden.
Sedert hij zijn studie in Oxford had vol
tooid, had hij zich altijd in uitstekende phy-
sieke conditie gehouden en bij meer dan een
gelegenheid was hem zijn training goed te
pas gekomen. Toen de Japansche methode
onder den naam van Jiu Jitsu in Engeland
populair begon te worden, had hij deze zich
zoo gauw mogelijk eigen gemaakt. Daarom
lachte hij, toen de geduchte John Budge zijn
vuisten zwaaide, en vroeg vriendelijk: Wat
is u van plan te doen met die groote vuisten?
Wees voorzichtig, anders doe ik u misschien
meer pijn dan u lief is.
Wat ik van plan ben te doen? U tegen
den grond te slaan, als u niet onmiddellijk
ophoepelt.
Er was een pauze van misschien tien se
conden, nadat de opzichter dit ultimatum ge
steld had, een diepe stilte, alleen verbroken
door het klotsen van de golven en het rollen
van de ledige lorries op de pier, op weg naar
de boot. Toen was er een poos lang een hef
tige beweging bij het tamariskbosch je in de
vallei. Vlugge, lenige bewegingen van Hector,
woeste stooten van den kant van Budge, en aan
het einde van de worsteling lag de zware op
zichter op zijn rug zijn ribben half gekraakt,
terwijl Hector boven op zijn borst lag.
Sta nu maar op, zei de overwinnaar, ter
wijl hij zijn slachtoffer losliet.
Budge kwam langzaam en moeilijk over
eind, blazend en snuivend, en toen hij einde
lijk weer in staat was te spreken, klonk er iets
van respect in zijn stem.
Dat heeft u 'em goed geleverd, zei hij.
Ik heb een gevoel alsof ik aan den eenen
kant in een dorsclimaehine ben gestopt en
aan den anderen kant er weer uit ben ge
haald.
Hector lachte: Nu u wat beleefder bent
geworden, wensch ik u goeden avond en
betere manieren in het vervolg!
Hij keerde zich om en ging in de richting
van de vallei. Hij had nog maar een paar stap
pen gedaan, of hij hoorde Budge verwonderd
uitroepen
En nu gaat u niet eens langs de kust?
Waarom zou ik? Nu ik niet meer tegen
gehouden word, is de aardigheid eraf, riep
hij over zijn schouder, zonder zijn stap te
vertragen.
Onderweg naar huis wenschte hij zichzelf
geluk met zijn politiek. De grimmige opzich
ter moest nu wel overtuigd zijn, dat zijn
eenige doel was geweest om een wandeling
langs de kust te maken. Zooals de zaken nu
stonden, zou Budge wellicht deze ontmoeting
die voor hem zoo weinig eervol was geweest,
geheim houden, terwijl hij, als Hector gebruik
had gemaakt van zijn gemakkelijke overwin
ning om langs de kust te gaan, en te probe
ren om iets te zien van het lossen van het
schip, Budge niet anders had kunnen doen
dan Lord Purbeck het gebeurde mee te dee-
len! De toestand zou daardoor geforceerd
zijn, hetgeen waarschijnlijk tengevolge zou
hebben, dat hij geen voldoende bewijzen zou
krijgen in verband met den smokkelaarshan-
del en den moord op Cassidy. Bovendien zou
den de deuren van de Abby dan voor goed
voor hem gesloten zijn! Hij troostte zich met
de gedachte, dat hij, voorloopig tenminste,
tot hij heel zeker was van zijn zaak, op het
kasteel zou kunnen blijven komen, terwijl hu
misschien evengoed langs anderen weg vol
doende bewijzen zou kunnen krijgen. Als zijn
vermoedens juist waren, dan moest de smok
kelwaar verder over het land worden vervoerd
en op die wijze was de oplossing misschien
gemakkelijker te vinden dan door bij de b&aJ
te vechten met John Budge!
(Wordt vervolgd
