rood wit
E.d.u. Kampioen!
ONGESLAGEN KAMPIOEN
VAN NEDERLAND
MIJN KiJK
OP HET SPEL
E. D. O.-H. F. C.
DAMMEN.
ROEIEN.
MA .wtVAG 3 APRIC 1939
TH.O.R- met
$.2 GEKLOPT
DOOR CRITICUS
Bij voetbal is toch alles mogelijk!
Terwijl alle H.F.C.-spelers, de voorwaartsen
incluis, gedurende het laatste kwartier van de
zen wedstrijd hardnekkig verdedigden om den
stand gelijk te houden en daardoor een kostbaar
punt te veroveren, had het maar een haar ge
scheeld, of E.D.O. zou in de allerlaatste seconde
de match hebben verloren. Indien C. ten Have,
in plaats van in den grond te trappen, den uit
een vrijenschop op enkele meters van het rood
zwarte doel rollenden bal goed had geraakt, zou
de thuisclub de beide punten hebben verspeeld.
Men stelle zich eens voor, welke sensationeele
gevolgen dat zou hebben gehad. H.F.C. zou dan
volkomen veilig zijn geweest, terwijl daarente
gen E.D.O., in plaats van het verdiende kam
pioenschap te kunnen vieren, ernstig door R.
C. H. en W.F.C. zou zijn bedreigd.
Thans heeft het beste elftal uit de afdeelingl
den titel veroverd. Het beste elftal: dat wil zeg
gen, de ploeg, die over de meeste technische ca
paciteiten beschikt en welker spelers in opstel
len en combineeren goed op elkaar zijn ingesteld.
Ik zou het team niet alleen het beste, doch ook
het sterkste noemen, wanneer de voorwaartsen
steeds den kortsten weg naar hei doel wisten te
vinden. Daar hapert het dikwijls aan en dien
tengevolge komt de kracht van het elftal niet
voldoende tot uiting.
Nu kan men wel zeggen, dat E.D.O. 39 doel
punten heeft gescoord (op een na het hoogste
aantal in haar afdeeling), maar daar staat te
genover, dat, ofschoon de tegenpartijen in 17
wedstrijden slechts 8 keer het net wisten te vin
den, deze 8 tegengoals de roodzwarten evenveel
verliespunten kostten. Deze verliespunten wer
den geboekt in twee puntlooze draws en drie
10 nederlagen, wat dus bewijst, dat de voor
hoede in de betreffende matches (vijf in getal)
in gebreke is gebleven om de kracht van de ver
dediging en middenlinie in doelpunten te verwe
zenlijken.
Die periodieke terugkeer van gebrek aan pro
ductiviteit is de eenige zwakke zijde van dit
E.D.O.-elftal en is, gezien de meer dan gemid
delde technische capaciteiten van vrijwel alle
spelers, een merkwaardig verschijnsel. Het ware
in dit verband wellicht beter, wanneer de aan
vallende spil Schijvenaar en de beide binnen-
voorwaartsen, in het bijzonder Timmermans,
over minder'virtuositeit in balcontrole zouden
beschikken, wat het tempo van den aanval en
den eenvoud der combinatie in de voorhoede ten
goede zou komen. Want dat deze spelers schie
ten kunnen, hebben zij meer dan eens bewezen.
Voor het verdedigingsblok keeper, backs en
kanthalfs heb ik niets dan lof, al blijf ik van
meening, dat de beide vleugelhalfbacks meer
malen al te defensief te werk gaan. Wil E.D.O.
in de promotie-wedstrijden het gestelde doel be
reiken, dan zal de voorhoede, vooral tegen het
sterke Hilversum, eenzelfde rechtstreeksche tac
tiek moeten volgen als thans door de verdedi
ging wordt toegepast. Dan zal dus open spel met
veel en snql schieten de leus moeten zijn, want
met „borduurwerk" en dribbelen op den vier
kanten meter komt men er in de promotie-com
petitie niet.
Wanneer ik nu constateer, dat de verdediging
en de middenlinie van H.F.C. in dezen wedstrijd
niets voor die van E.D.O. onderdeden, dan wil
daarmede gezegd zijn, dat deze linies der blauw-
witten uitstekend hebben gespeeld, in enkele
onderdeelen zelfs beter dan de tegenpartij. De
kanthalfs Van Olphen en Flack vervulden hun
dubbele taak aanvallen en verdedigen op
voortreffelijke wijze en hun spel was meer „all
round" dan van de E.D.O.-vleugelhalfbacks. Ik
aarzel dan ook niet om Van Olphen de ster van
het veld te noemen, terwijl Flack eveneens kra
nig werk leverde. Daartusschen speelde J. ten
Have een solide spilpartij; weliswaar wachtte
hij soms te lang om den dribbelenden tegen
stander aan te vallen, maar daar staat tegen
over, dat hij zelfs in de hachelijkste momenten
voor doel het hoofd koel hield en Van der Put
ten geen kans gaf om zich vrij te maken. Ook
het achtertrio kwam degelijk voor den dag;
Drijver bleek zijn vorm te hebben hervonden;
opvallend is het gemak, waarmede deze kleine
speler trapt, al is de wijze, waarop hij sommige
hooge ballen vlak voor den goal met den voet
onderschept, eenigszins riskant. Van der Togt en
de Gorter maakten een zeer betrouwbaren in
druk en men zou in gemoede kunnen vei'klaren,
dat H.F.C. in dezen vorm zeker niet bevreesd
behoefde te zijn voor de onderste plaats en zelfs
tot de bovenste helft der ranglijst zou kunnen
behooren, als het binnentrio van de voorhoede
niet zoo uiterst zwak had gespeeld.
Vergeleken met Van der Putten, die steeds
door J. ten Have werd geschaduwd en die bo
vendien geen enkelen lagen pass of through-pass
op maat kreeg, beschikte middenvoor Beets
Drie maal zijn de roodzwarten kampioen van
de tweede klasse geweest.
Den eersten keer in 1924, na een zeventien
jarig verblijf in de tweede klasse, volgde pro
motie naar de eerste klasse. Zeven seizoenen
speelde E.D.O. in de eerste klasse, maar moest
in 1931 na een zeer onfortuinlijk seizoen degra-
deeren. Velen zullen zich nog de i-eeks wedstrij
den herinneren, die daaraan vooraf ging. Eerst
moesten twee beslissingswedstrijden tegen
Blauw Wit worden gespeeld, om aan te wijzen
wie degradatiewedstrijden moest spelen.
Daarna volgde een zeer spannende competitie,
waarin E.D.O. gelijk met Xerxes eindigde.
Weer volgde een beslissingswedstrijd tegen
Xerxes, die op het V.U.C.-terrein gestreden
werd. Na een half uur verlenging scoorde
Xerxes het winnende punt; E.D.O. bleef dus
weer tweede-klasser. Zij versaagde echter niet
en was aan het einde van het volgende seizoen
ongeslagen kampioen. Haarlem promoveerde
echter!
Steeds was E.D.O. in de volgende seizoenen
kampioenscandidaat, maar zij had vaak veel
pech. Men zal zich nog wel herinneren de
scheidsrechterlijke dwaling in den wedstrijd te
gen A.F.C., waardoor D.O.S. kampioen werd;
E.D.O. won wel het protest, maar doordat de
uitslag niet gewijzigd werd, kwam zij toch een
punt te kort.
E.D.O. bleef echter niet bij de pakken neer
zitten en deed reeds het volgende seizoen weer
een serieuze poging. In den beslissenden wed
strijd won het Gooi echter met 10 en weer
was voor E.D.O. de kans verkeken.
Twee jaar na de herdenking van het veertig
jarig bestaan is eindelijk het verdiende succes
gekomen.
De volgende spelers hebben dit resultaat be
reikt: Wille, Zandstra, Steffens, Oomen, Schij
venaar, Koene, Spek Sr., Timmermans, v. d.
Putten, Van Zaanen, Van der Sluis en Spek Jr.
Aan E. D. O. onze hartelijke gelukwenschen!
net wuiiige a.a.u.-eij lui. uv/iaaiae
Zondag het kampioenschap van haar
afdeeling. V.I.n.r. eerste rij: S. Spek,
Van Zaanenv. d. Putten, Timmer
mans, P. Spek; tweede rij: Hirs
(grensrechter)J. W. Koene, Steffens,
Schijvenaar, Wille, K. Zandstra,
Oomen, Kuil (verzorger).
door het aanvallende spel van Schijvenaar over
een groote mate van vrijheid in het middenveld,
doch hij verzuimde den aanval over de vleugels
te leiden. Dat viel te meer te betreuren, daar
juist Gentis, maar vooral Kees ten Have de
eenige blauwwitte voorwaarttsen waren, die in
staat mochten worden geacht om goals te ma
ken. Slechts door hen werd doelman Wille en
kele malen bedreigd: voor de pauze was het
Gentis, die een viertal goed gerichte schoten af
vuurde, waarvan er één ternauwernood en via
den paal kon worden weggewerkt en na de rust
was het de zeer hard werkende C. ten Have, die
zijn schot van de deklat zag terugspringen. Het
E.D.O.-doel ontsnapte dus tweemaal op gelijke
wijze aan doorboring als het heiligdom van Van
der Togt, die ook de medewerking van het hout
werk op prijs kon stellen.
In tegenstelling met het binnentrio van E.D.O.,
dat juist een overmaat van onproductieve be
wegelijkheid demonstreerde, reageerde dat van.
H.F.C. nauwelijks of te langzaam, al dient ge
zegd, dat Van Baasbank, wanneer hij eenmaal
in het bezit van den bal was, het leder meestal
zuiver, doch naar een te dicht bij hem staanden
partijgenoot plaatste.
De match leverde een resultaat op, waarmede
beide partijen tevreden kunnen zijn, want de
puntlooze draw demonstreet de onmacht van de
aanvalslinies tegen de sterke defensies,
leiding. CRITICUS.
Hoe aruk het zonaag op het t.u.u.-
terrein was tijdens den wedstrijd
tegen H.F.C., kan men op deze af
beelding tijdens een spelmoment voor
het E.D.O.-doel zien.
Clubkampioenschap van
Nederland.
Zondagmiddag is te Amsterdam de eindstrijd om
het clubkampioenschap van Nederland tusschen
de damclub „Jozeph Blankenaar'' en het Resi
dentie Damgenootschap gespeeld. De Hagenaars
wonnen met 119.
Persoonlijk kampioenschap van
Nederland.
De tweede partij van den herkamp tusschen
Keiler en Vos om het persoonlijk kampioen
schap van Nederland werd Zaterdag te Amster
dam gespeeld. Keller, die met wit speelde, won.
zoodat de stand 31 in het voordeel van Keiler
is. Zaterdag 8 April wordt, eveneens te Amster
dam, de derde partij van dezen herkamp ge
speeld.
Paaschtournooi Haarlemsche
Damclub.
Op Zondag 9 April a.s. (1ste Paaschdag) or
ganiseert de Haarlemsche Damclub een Paasch
tournooi in „Het Hof van Holland". Er zullen
groepenwedstrijden worden gehouden in vier
klassen hoofd-, eerste-, tweede en der
de klasse). De groepen zullen worden samenge
steld uit vier spelers. De eerste ronde zal be
ginnen te 10 uur v.m.; de tweede ronde te 2.30
n.m. en de laatste te 7.00 uur n.m.
De deelneming is voor eiken damspeler open*
'gesteld.
nnnr T. H. O. R. met 5—2 te slaan
Rood Wit, de oudste dames-
S ÊvcK in den lande, voor de eerste
S in haar bijna 40-jarif: bestaan op
fraaie wijs® bet kampioenschap van
Nederland behaald.
Haarlem, de stad waar hockey in ons land het
.«néeld werd, heeft weer een landskam-
et Sen haar veste. Gelijk te verwachten
■Steelt Kood Wit Zondagmiddag te Heem-
55.X den tweeden wedstrijd om het lands-
t ..menschap weten te winnen, na reeds met
Kst een verdiende 2—1 voorsprong verkre-
ehebben. De opstelling van het kamproens-
elftal was als volgt:
T. de Vries,
T Kessler—Leeuwenberg. W. Schmeink,
et" P We^tra—v. d. Zouwe, J. Goetmg,
mevr. P. Weara v W. de Voogt,
r Paardekooper Overman, M. v. d. Zouwe,,
l Paarflekoopei^^ j„ngeneel, T. Goeting.
Bood Wit trok onmiddellijk na de bully ten
aanval en reeds een minuut later lag de bal door
mei Vreede in het net (1—0).
THOR werd geheel in de verdediging ge
drongen' Rood Wit zat voortdurend voor het
medlsche doel, dat op uitstekende wijze ver
bied werd. Mej. Bessem vormde het groote
struikelblok door haar goede opstelling en
stickvastheid. Tal van fraaie kansen gmgen ver-
l0Een snelle uitval der gasten, door de rechts-
huiten geleid, leverde den gelijkmaker op, het
was de eenige maal dat de voorhoede van
T.H.O.R. voorbij de Rood Witte verdediging wist
te komen (1—1)-
Een tweede doelpunt voor de rust door mej.
Weede gemaakt, drukte het overwicht van Rood
Wit in het veld in onvoldoende mate uit (21).
Na de rust bleek al spoedig dat de Bredasche
ploe0 meerendeels uit jeugdige speelsters sa
mengesteld, het hooge tempo met goed meer kon
volgen. Er zat meer verband in het Rood Wit-
eixtal, dat met de nu weer op den voorgrond
tredende middenlinie verre in de meerderheid
bleef. De snelle vleugelspeelsters van Rood Wit
brachten den bal herhaaldelijk goed op, het bin
nentrio was actief en speelde goed samen, zoo
dat Rood Wit door mej. Vreede (2) en mej.
Jongeneel den stand tot 51 opvoerde.
Eerst in de laatste minuut van den wedstrijd
maakte T.H.O.R. na een goed genomen vrijen
slag en een fraai schot van de rechtsbinnen het
tweede tegenpunt.
Met 5—2 kwam het einde.
Zonder het goede spel van de Bredasche ach
terhoede met mej. Bessem aan het hoofd zou de
voorsprong veel grooter geweest zijn.
Kampioenselftal gehuldigd.
Groot was het enthousiasme toen het laatste
fluitsignaal geklonken had en het kampioens
elftal door de vele aanwezigen op hartelijke
wijze gehuldigd werd.
Vóór den wedstrijd deelden zoowel T.H.O.R.
als Rood Wit in een bloemenhulde. De nieuwe
kampioenen werden na afloop eerst door mej. E.
de Josselin de Jong, presidente van den Ned.
Dameshockeybond, toegesproken. Zij verheug
de zich er over, dat het haar club was, de oudste
damesclub in ons land, aan wie zij den kam
pioensbeker kon overhandigen. Zij memoreerde
den strijd, dien Rood Wit zes jaren geleden te-
Sen H. O. C. om de eereplaats had te voeren en
ie na een enerveerenden strijd met 10 ver
loren werd. Met onder-breking van slechts één
jaar, toen Rood Wit vrijwillig terugtrok, werd
steeds in de eerste klasse gespeeld, waar zij tot
haar vreugde de oude tradities van Rood Wit
ook door de jongere generatie gehandhaafd zag,
want altijd is Rood Wit een club waartegen men
gaarne speelt, Ook den heer Jules Kammeijer
werd hartelijk dank gezegd voor zijn voortref
felijke leiding bij de oefeningen.
Onder luid gejuich nam mevrouw Tiny
Kessler—Leeuwenberg den fraaien beker in
geestige wijze huldigde jhr. A. van de Poll,
wethouder van Heemstede en voorzitter van het
bestuur der Heemsteedsche Sportparken, Rood
wit dat al die jaren Heemstede trouw gebleven
h Si J u d' PoR was die taak te aangenamer
d iiJ- .zijn moeder was, mevrouw Van de
«twfT v5air,e' die R°°d Wit opgericht heeft.
er had al op een overwinning van Rood
getuige de fraaie medaille met
e nu ea aan de achterzijde het Raadhuis
^eS,eemstede%die Rood Wit met de beste
voor,de toekomst werd aangeboden.
r,,i ?r i.g oolc H. C. dat nog zoovele
- 3-Mussehen onder haar leden telt, door het
aanbieden van een fraai bloemstuk van het me
deleven met „de Rood Witte zusjes" blijk.
Mevr. KesslerLeeuwenberg, voor wie bij
haar afscheid van de hockeysport dit landskam
pioenschap wel het fraaiste geschenk is, dankte
allen voor de gelukwenschen en betoonde
vriendschap.
In drie open calèches met gepluimde paarden
en onder rood witte parasols, gevolgd door een
stoet auto's en een vrachtwagen voor de bagage,
trok het winnende elftal met de gasten naar
Hotel „Den Hout", waar het door het bestuur
van B. M. H. C. werd ontvangen. Tijdens de thé
dansant kwamen vele sportvrienden het bestuur
gelukwenschen en heerschte er een uitermate
vroolijke stemming.
Aan elk der speelsters, die dit seizoen voor
Rood Wit I uitkwamen, werd door de voorzit
ster van Rood Wit, mej. E. de Josselin de Jong,
een medaille met inscriptie en een Rood Wit-
speldje aangeboden.
Mevrouw KesslerLeeuwenberg bood aan
elke speelster een foto van het kampioenselftal
aan. Vervolgens werd de heer Kammeijer gehul
digd en dank gebracht voor zijn belangrijk aan
deel als spelleider in het succes van het elftal.
De heer L. de Roos sprak namens B. M. H. C.
en tenslotte dankte de captaine van T. H. O. R.
voor de hartelijke ontvangst en genooten gast
vrijheid. De verre terugreis maakte een afscheid
noodzakelijk, dat naar zij zeide veel te vroeg
kwam.
Tot laat in den avond werd het kampioens
feest elders voortgezet.
Rood Wit behaalde in de veertien gespeelde
competitiewedstrijden de volgende resultaten:
tegen B. D. H. C.
H. H. IJ. C.
Hilversum
Amsterdam
H. O. C.
H. D. M.
't Gooi
—2
0
2—0
■1—3
18—11
33—10
Rood Wit verloor derhalve geen enkele wed
strijd en haalde 26 van het maximum (28) aan
tal punten.
De eerste wedstrijd om het landskampioen
schap werd te Nijmegen tegen Union met 51
gewonnen.
Op 1 November 1939 bestaat Rood Wit 40 jaar,
een feest dat na het behalen van het landskam
pioenschap, met bijzondere luister gevierd kan
worden.
We feliciteeren Rood Wit met dit zeldzaam
fraaie resultaat.
Nereus wint wederom het Amstel-
kampioenschap.
Zondag is het roeiseizoen op de sinds eenige
jaren gebruikelijke wijze begonnen met den
„Head-of-the-river"-wedstrijd, de race om het
lange afstandskampioenschap van den Amstel
voor achtriemsgieken op het traject Ouderkerk
Amsterdam, een baan van 8 K.M. lengte.
De uitslag luidt:
Eerste divisie: 1. Nereus 27 min. 52 sec.; 2.
Laga 28 min. 08 sec.; 3. Njord 28 min. 27 sec.;
4. De Hoop 28 min. 47 sec.; 5. Willem III 28 min.
49 sec.; 6. De Amstel 29 min. 51 sec.
Tweede divisie: 1. Njord II 28 min. 30 sec.; 2.
Argo 28 min. 34 sec.; 3. Triton 28 min. 36 sec.;
4. Nereus II 29 min. 03 sec.
Veteranen (buiten mededinging) 1. De Hoop;
32 min. 16 sec.; 2. De Amstel 32 min. 32 sec.
Het is te begrijpen, dat de dames van
de Hockeyclub Rood Wit, die Zondag
middag ongeslagen het kampioen
schap van Nederland hadden be
haald, uitgelaten van vreugde waren.
Het begin van de feestviering was een
rijtoer per open calèche van het
Heemsteedsche Sportpark naar hotel
„Den Hout", waar de dames gehul
digd werden.
