CONTRABANDE
FEUILLETON
Uit het Engel sch van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden).
Ze wist niet, of ze hem gelooven moest of
niet. Het eenige, waarvan ze overtuigd was,
was. dat, wanneer Mapleton aan den Graaf
zou vertellen wat hij met haar gedaan had,
haar bevrijding een zaak van slechts enkele
uren was. Langzamerhand, toen ze een beetje
begon te bekomen van den eersten schok,
kwam het instinct, dat haar straks had aan
gedreven om een wanhopige poging tot ont
vluchten te wagen, weer met vernieuwde
kracht boven, want steeds sterker groeide de
overtuiging in haar, dat Mapleton's bewerin
gen leugens waren. Ze werd zich bewust, dat
ze haar stukje kaars nog steeds in de hand
hield. Ze stak het aan en nam haar engen
kerker eens in oogenschouw.
Tot haar verbazing bleek het vertrek voor
zien van kampmeubels; voldoende voor de be
hoeften van een zït-slaapkamer. Verder ver
schilde het niet veel van de andere rots
kamers, die ze waren doorgekomen. Het was
duidelijk, dat het nooit bestemd was geweest
voor woning. Oorspronkelijk was het waar
schijnlijk een schuilplaats voor de smokke
laars geweest.
Waarom zou Mapleton deze verlaten ka
mers in bezit hebben genomen? Zelfs voor de
arme. verbijsterde Bessie was het antwoord
niet moeilijk hij moest bezig zijn met het
een of andere geheimzinnige werk. dat ver
richt moest worden buiten het bereik van
nieuwsgierige oogen. De vreemde instrumen
ten en toestellen die ze gezien had, in de
andere kamer, gaven haar geen enkele aan
wijzing. Om het laatste eindje van haar kaars
te redden, blies ze die uit en zette zich snik
kend op het lage bed. Zoo bleef ze uren lang
zitten tot ze overmand door uitputting opzij
rolde en insliep.
Het was Iaat in den morgen, toen ze haar
oogen weer opsloeg en toen ze ontwaakte, was
haar lichaam veel minder vermoeid, maar
juist daardoor voelde ze haar angst veel in
tenser. Haar geest werkte scherper en haar
herinneringen aan wat er gebeurd was, sedert
ze haar kamertje had verlaten om Mapleton's
spoor te volgen waren veel helderden dan den
vorigen avond. Ze werd zich klaar bewust van
de verschrikking van haar toestand, ze voelde
een knagenden honger en ze versmachtte van
dorst. Ze stak haar kaars aan en vond tot
haar blijdschap water en dronk gretig. Weer
zat ze neer in het duister, ze had geen idee,
hoe laat het was, maar ze begreep, dat Maple
ton met terugkomen waarschijnlijk zou wach
ten tot den volgenden nacht. Ze zou op het
oogenblik al worden gemist en hij zou nog
voorzichtiger moeten zijn dan anders! Het
zou zelfs best mogelijk kunnen zijn, bedacht ze
huiverend, dat hij heelemaal geen gelegen
heid zou hebben om weg te sluipen, bijv. als
haar moeder zou opblijven, wachtend op haar
terugkeer.
Het was bijna middernacht, toen verschil
lende geluiden haar Mapleton's komst aan
kondigden. Door de doodelijk-nerveuse juf
frouw Calloway te overreden een glas wijn te
drinken, waarin nog iets méér v/as dan alleen
druivensap, had hij haar voor minstens drie
uur onschadelijk gemaakt. In zijn werkkamer
gekomen stak hij de lampen aan en hield zich
bezig met verschillende voorwerpen op zijn
tafel. Wellicht treuzelde hij uit opzettelijke
wreedheid, in ieder geval toen hij eindelijk
de deur van de tweede kamer opende, bevond
Bessie zich in een jammerlijken toestand van
angst en geestelijke uitputting.
Hij liet het felle licht van zijn electrische
zaklantaarn op haar schijnen en keek haar
scherp aan, met zijn loerende oogen.
Een beetje hongerig? zei hij met zijn
temerige stem. Ik was al bang, dat je het
minder prettig zou hebben, maar ik kon niet
eerder komen.
Eigen schuld, meisje! Maar ik heb wat eten
en frisch water meegebracht. Kom maar mee
in de andere kamer, zoolang je eet. Dan kun
nen we meteen eens even praten.
Gehoorzaam ging Bessie de verlichte kamer
binnen en zag met begeerige oogen, hoe hij
een blik biscuits openmaakte. Ze had in dertig
uren niets gehad. De eerste oogenblikken was
haar honger sterker dan haar haat en ze viel
aan op de biscuits die Mapleton haar gaf.
We moeten zuinig zijn, zei hij. We
moeten er verscheidene dagen mee toe. Je
zult een beetje moeten wennen aan een matig
dieet; niet, dat ik je niet méér gun, maar het
is moeilijk om hier wat te krijgen, Het zal
misschien vrij lang duren voor ik weer hier
kan komen.
Het meisje staarde hulpeloos naar het on
heilspellende gezicht van den man, die haar
lot in handen had.
Maar ik hoef hier toch niet te blijven,
jammerde ze. Als u me laat gaan, zal ik
heusch aan niemand zeggen, waar ik geweest
ben, of wat ik gezien heb.
Mapleton schudde het hoofd in goedge-
veinsd medelijden.
Mijn lieve kind, daar heb ik niet over te
beslissen. Ik ben bij Lord Purbeck geweest en
die is niet te vermurwen. Zal ik je vertellen
wat mijn instructies zijn?
Ja, mompelde Bessie zwakjes.
Jij kent Lord Purbeck alleen van den
aardigen kant, maar er is ook een minder
prettige zijde aan zijn karakter. Als hij een
maal ergens zijn zinnen op gezet heeft, is hij
zonder genade tegenover iedereen en alles
dat hem in den weg komt. Jij staat hem in den
weg op het oogenblik en hij heeft besloten je
uit den weg te ruimen. Zijn instructies waren,
dat je deze groeve niet meer levend zult ver
laten. En, vervolgde hij fluisterend, ik kan je
natuurlijk niet altijd hier houden.
U bedoelt, dat Lord Purbeck me zou wil
len laten vermoorden? riep Bessie hartstoch
telijk. Ik geloof er geen woord van.
Dat dacht ik wel, ging de lijzige stem
voort. Maar daarom is het niet minder
waar. Ik heb ook niet gezegd, dat iemand je
zou vermoorden! Maar over een paar dagen
zijn mijn zaken met Lord Purbeck afgeloopen
en ga ik hier vandaan om nooit meer terug
te komen. De mond van de tunnel zal dan
worden dichtgemetseld en je zult van de bui
ten wereld zijn afgesloten!
Zelfs al het waar was, wat u zei, zou Lord
Purbeck toch later spijt krijgen en mijnheer
Budge sturen om me hier vandaar te 'halen!
Daar zou ik maar niet al te veel od reke
nen en wel om deze reden: Lord Purbeck
denkt, dat ik je vannacht uit den weg zal rui
men. Er is nog één uitweg voor je en ik ben
bereid je daarbij te helpen op één voor
waarde.
En die is? riep het meisje gretig.
Zooals ik je vertelde, antwoordde Maple
ton kalm, zal ik Engeland spoedig verla
ten. Als jij met me mee wilt gaan, dan zal ik
je helpen hier weg te komen. Natuurlijk moet
je hier blijven, tot ik klaar ben, en moeten
we in het geheim vertrekken. We gaan naar
Amerika of Australië. Ik heb geld in overvloed.
We zullen in een groot huis wonen met be
dienden en paarden en auto's en je zult ver
geten, dat je eens je jeugd doorbracht te mid
den van steenhoopen aan een eenzame kust.
Het vooruitzicht is zeker prettiger dan
maar neen. ik wil je niet plagen door nog eens
te spreken over dat andere. Wat zeg ie van
mijn plan, kleintje?
Met een gloeiende blos van verontwaardiging
op haar gezicht riep Bessie:,
Ik zou liever sterven, hier in het donker
en nooit het daglicht terugzien.
Misschien ben je bij een volgend bezoek
verstandiger, grauwde Mapleton. Biscuits
zijn niet zoo heel voedzaam en ie zult er bo
vendien heel zuinig op moeten zijn. Ga nu
maar weer terug in je kamer.
En toen hij het voedsel en het water in de
donkere kamer had gezet, sloot en grendelde
hij de deur achter Bessie en liet haar weer
achter in de duisternis.
De reiziger van Londen.
Nadat hij afscheid had genomen van juf
frouw Campion, .reed Hector vlug naar het
station. Maar hoe snel hij ook voorthotste
over den hobbeligen weg, zijn gedachten waren
geheel geabsorbeerd door wat de sluwe oude
dame hem had verteld en hij was het geheel
met haar eens.
Wat hem het meest verbaasde was Maple
ton's voornemen om dienzelfden avond nog
terug te keeren naar het tooneel van zijn
nieuwe misdaad.
Als zijn aanslag niet verijdeld was gewor
den door het sterven van de poes. aan zou
Hector nu dood liggen in Martha's huisje en
er zou alle kans zijn, dat Mapleton verdacht
zou worden.
De gevolgtrekking, waartoe Hector kwam
was, dat Mapleton om de een of andere reden
terug moest komen. Wat kon de reden an
ders zijn, dan dat hij Bessie ergens in de buurt
verborgen hield? Het was absoluut noodzake
lijk, dat deze ellendeling ontmaskerd werd.
Ook in het belang van Lord Purbeck. De tijd
schoot op. Het was nu Zaterdag en Me""1'""
morgen zou de gestelde termijn zijn
pen.
Toen hij bij het station gekomen was, in
formeerde Hector of ook iemand, die aan zijn
beschrijving van Mapleton beantwoordde, dieu
morgen naar Londen was vertrokken. De sta
tionsambtenaar voegde aan zijn bevestigend
antwoord op die vraag nog de mededeeling toe,
dat die persoon een retour had genomen. In
het bezit van deze inlichtingen schoof HectOT
zijn motor over den weg naai' een tamelus
armoedig uitziend café, dat zich met den
wpidschen naam ..Stationshotel" tooide.
(Wordt vervolgd
De nieuwe weg tusschen Kruja en Mati in het binnenland
van Albanië, dat door het conflict met Italië in het middel
punt der internationale belangstelling is gekomen
De twee beertjes, die onlangs in den Haagschen Dierentuin geboren
werden, mochten Vrijdag voor het eerst buiten
Met licht geschut op weg naar de bedreigde punten. Albaneesche artillerie
op marsch door Tirana naar het kustgebied in verband met de Italiaansche
dreiging
Op initiatief der Vereeniging voor Boskoopsche Culturen is Vrijdag te Boskoop een tentoonstelling geopend van 80 variëteiten
van in bloei getrokken Japansche azalea's
Bij het ongeluk van het Glenn Martin vliegtuig nabij Bata
via vond luit-vlieger P. A. van Mourik den dood. Het
wrak van het toestel
De Albaneesche minister van Buiten-
landsche Zaken, dr. Foead Aslani, die
voor zijn land optrad in de onderhan
delingen met Italië, welke tot het ge
wapend conflict leidden
Het conflict tus-
schenltalië en Al
banië. Albanee
sche infantrie te
Tirana op weg naar
de haar aangege
ven positie, om op
alle eventualitei
ten voorbereid te
zijn
