IJmuider Courant
HITLER SPRAK HEDEN:
r
Engelsch - Duitsche vlootovereenkomst
en Duitsch-Poolsch verdrag opgezegd
I/éét dol
Hitier sprak
DAGBLAD VOOR VELSEN, IJMUIDEN, SANTPOORT EN OMSTREKEN
De Andere Kant.
Een jubileum.
Vervanging van
dienstplichtigen.
J*fe
jycTANC Ne- 151
ra» Co,,er' MaaiachappO
""L- Ui'8°"° 4'8em
»«.v GrooK Honlslraal 93.
""iLi I0724 BarMU ,J^",ide,
nwn"1™' 42'
C,""" 530i.P»'ei", 31079L A"e
roor di'b,add'
L® '°"el0°' w0"*0
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Directie: P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM
VRIJDAG 28 APRIL 1939
Abonnementen per vreek f 0.12'/i, pet
maand f0.52'/2, per 3 maanden f 1.55,
franco per post f 1.95 per kwartaaL Losse
nnmmers 3 cent per ex. Advertcntiëni
1-5 regels f0.60, elke regel meer 0.12.
Bij abonnementen belangrijke korting.
Ingezonden mededeelingen dubbele
prijs. Advertenties van Vraag en Aanbod
1*3 regels f 0.25, elke regel meer f0.10.
-berlain is met zijn regeeringsvoorsbel
c van den militairen dienstplicht
«'Tnil Umen.
!«n verwondering heb ik gemerkt dat
iche gebeurtenis op sommige men-
i® m „„tstellende uitwerking heeft gehad.
redeneeren zij aldus: als de Engel-
!l1 SnstDlicht invoeren moet de toestand
ernstig zijn en staat de oorlog blijk-
"f.ïïdhedeenvoudig, maar niet juist,
trfellend dat de verdeeling van de Euro-
la «roote mogendheden in twee zwaarbe-
'"fj. legerkampen op den duur een zeer ge-
L zaak is moeten wij niettemin begrij
pt de Engelsche invoering van dienst-
fvt™ korten termijn den oorlog veeleer zal
ïSnderen dan doen uitbreken. Want het
tts evenwicht tusschen de beide groot-
hten is ermee gebaat. En men begint een
w niet als men meent de kans te loopen,
te zullen verliezen. In 1914 trok Duitsch-
ten strijde in de meening, dat Engeland
it aan den oorlog zou deelnemen, dus: zijn
üenooten in den steek zou laten. Het kan
Seening thans nietimeer hebben. In de
dere landen zal men haar ook niet koesteren.
Zi besluit der Engelsche regeering werpt, zoo-
ijk gisteren al schreef, een nieuw en gewei-
die gewicht in de schaal der Europeesche
lachtsverhoudingen. En het doet dat aan den
dravend van Hitler's rede, waarin hij de
Boodschap van president Roosevelt beantwoor
den zal. iedereen begrijpt dat het Engelsche
wetsontwerp opzettelijk met zulk een haast is
opgesteld en aangekondigd. Het heeft de be
doeling die rede te beïnvloeden. Niet in haar
pathos, niet in haar tot de massa gerichte ter
gen - want die zullen er wel niet minder luid
door worden - maar in haar feitelijke, daad
werkelijke beteekenis. Het is die laatste alleen
dis er voor de wereld op aankomt. ^Vat zal
Hitier feitelijk meedeelen en wat zal hij
eventueel doen verstaan!
■j is overigens een andere kant aan de
Engelsche houding. Aan dien anderen kant
worden geen militaire maatregelen aangekon
digd. Wie zich rekenschap geeft van het feit
dat het Engelsche voorstel tot invoering van
dienstplicht tot een termijn van drie jaar be
perkt is, waarna het parlement opnieuw zal
moeten beslissen over een eventueele voortzet
ting van de nieuwe leger-organisatie, zal des
te meer aandacht aan dien anderen kant
schenken. Welnu, Chamberlain heeft gisteren
nog meer verklaringen in het Lagerhuis afge
legd. Hij heeft medegedeeld dat de Engelsche
regeering sympahiek gezind is ten opzichte van
elke poging, die ten doel heeft een overeen
komst te bereiken voor de bewapening en de
wegen te openen voor den internationalen
handel en het verkeer. De Engelsche regeering
zou bereid zijn met de Duitsche regeering van
gedachten te wisselen over een algemeene re
geling indien zij er overtuigd van zou zijn, dat
deze besprekingen goed zouden worden ont
vangen en de mogelijkheid zouden inhouden,
goede resultaten af te werpen. Gezien Cham
berlain's beleid in de dagen van München en
daarna kan men niet aan den ernst van deze
verklaring twijfelen. Men kan er niet aan
twijfelen dat hij doet wat hij kan om de oor
logsramp te verhoeden. Zijn veranderde beleid
ten aanzien van actieve verdediging en het
sluiten van bondgenootschappen en waarbor
gen van allerlei grenzen in Europa is immers
pas ingetreden teen Hitier een niet-Duitsch
volk - de Tsjechen bij zijn land inlijfde!
Geen der vroegere gebeurtenissen, noch de
inlijving van Oostenrijk, noch die van het Su-
detenland heeft hem daartoe kunnen brengen.
En nog steeds hoopt men in Engeland vurig,
den oorlog te kunnen verhoeden.
Uit Washington komt het bericht, dat
men daar in diplomatieke kringen ver
wacht dat Roosevelt een nieuwe boodschap
aan Hitier zal zenden wanneer deze daarvoor
morgen „de deur openlaat". Waarschijnlijk
wordt geacht dat als Hitier tegenvoorstellen
doet en het denkbeeld van een economische
wereldconferentie en ontwapeningsconferen
tie niet eenvoudig afwijst de president een con-
creten vorm voor die voorstellen zal zoeken.
Aiweer is dit zeer aannemelijk. Als men de
Amerika ansche motieven op niets dan puur
eigenbelang beoordeelt moet men immers al
tot de slotsom komen, dat Amerika niet anders
san wenschen dan vrede in Europa. De vraag
«wat heeft het er voor over?" kan men zelfs
veuig beantwoorden met: „heel veel".
Als men nu dezen anderen kant ziet, dit ge
urig en hardnekkig streven naar minnelijk
overleg en gemeenschappelijke oplossingen,
k er heusch geen reden zich te laten alar
meren door het feit dat Engeland den dienst-
Pic t invoert. Er is geen oorlogslust in het
gelsche volk, wel een diepen afkeer van
oOLog. Hetzelfde geldt trouwens voor de andere
'en' me^ inbegrip van Duitschers en Ita-
en evenzeer. Dat is, zooals ik al meer-
®aen naar voren heb gebracht, de groote
pandering vergeleken bij 1914 toen men met
oees rift den oorlog inging zonder dat daar-
n een noemenswaardige periode van bezin-
s o zeifs van spanning was voorafgegaan,
ni ,ret^e den afgrond in. Sindsdien heeft
toch wel wat geleerd.
wee-sf hrV!°g niek heelemaal voldoende is ge-
«f bUlkt uit dezen langen tijd van 5pan_
leidën t6 'f1' Wel tot een gunstigen keer kan
Laat men dit toch bedenken. Laat men
Adolf Hitler.
Hitler begon zijn rede aldus:
De president der Noord-Amerikaan-
sche Unie heeft tot mij een telegram
gericht, welks eigenaardige inhoud u
bekend is. Aangezien, voordat ik als
ontvanger dit stuk in handen kreeg,
de overige wereld reeds per radio en
in de pers er kennis van genomen
had, en wij bovendien uit tallooze
commentaren van de democratische
wereldorganen de vriendelijke ophel
dering verkregen hadden, dat het bij
dit telegram gaat om een zeer han
dig, tactisch document, dat bestemd is
den „door het volk geregeerde sta
ten" de verantwoording voor de oor
logszuchtige maatregelen der pluto
cratieën in de schoenen te schuiven,
heb ik besloten den Duitsehen Rijks
dag te laten bijeenkomen, teneinde
u. als de gekozen vertegenwoordigers
van het Duitsche volk de mogelijkheid
te geven, mijn antwoord het aller
eerst te vernemen, en dit ofwel te be
vestigen ofwel van de hand te wijzen.
Bovendien echter achtte ik het doelmatig
trouw te blijven aan den door den heer pre
sident Roosevelt ingeslagen weg, en mijner
zijds, en met onze middelen de overige wereld,
in kennis fce stellen van mijn antwoord. Ik
wil deze gelegenheid echter ook gebruiken om
uitdrukking te geven aan de gevoelens welke
mij in verband met de geweldige historische
gebeurtenissen in de maand Maart van dit
jaar vervullen.
Vervolgens gaf Hitier uiting aan zijn ge
voelens van dankbaarheid jegens de Voorzie
nigheid, dat hij als eens onbekend soldaat uit
den wereldoorlog tot Führer van zijn geliefd
volk was opgeklommen. Zonder bloedvergie
ten had hij het volk uit zijn diepste ellende
weten te verlossen en weer op te heffen. De
Voorzienigheid, aldus Hitier, heeft mij toege
laten de eenige taak van mijn leven te ver
vullen: mijn Duitsche volk uit zijn nederlaag
te verheffen en te verlossen uit de boeien
van het meest schandelijke dictaat van alle
tijden
In het huidige Groot-Duitsehe rijk bevindt
zich geen gebied, dat niet sedert de oudste
tijden tot dit rijk behoord heeft.
Hitler greep vervolgens in zijn betoog terug
tot het einde van den wereldoorlog en wees
erop, dat de toen ontstane hoop op een duur-
zamen vrede, „een vrede van verstand en ge
rechtigheid", in de sindsdien verloopen 21 ja
ren niet verwezenlijkt kon worden. Bij het
vredesverdrag van Versailles kwam voor het
eerst het nadeel tot uiting, dat mannen die
niet in den oorlog gestreden hadden de po
litiek bepaalden. Bijna 115 millioen menschen
werden niet door de zegevierende soldaten
maar door waanzinnige politici in hun recht
van zelfbeschikking overweldigd. De gevolgen
waren verschrikkelijk.
In levensruimten, waarin bijna 140 men
schen per vierkante kilometer hun bestaan
moeten vinden, vernielde een troep onweten
de domooren een orde, welke zich in bijna
tweeduizend jaren van historische ontwikke-
toch ook beseffen dat het lot van Europa niet
uitsluitend afhangt van redevoeringen van
Hitler of een anderen regeeringsleider. Er blij
ken nu menschen te zijn die in hun panieke
righeid de gewoonste inkoopen opschorten, be
stellingen annuleeren en zoo meer. Laat enen
rustig blijven en niet aan allerlei ongegronde
praatjes gelooven! Er zijn al zooveel redevoe
ringen van Hitler geweestmoet men zich
telkens daardoor van den kook laten bren
gen? Ik weet wel dat ik er niet aan mee doe.
Met wat meer rust, wat meer vertrouwen en
wat meer moed komt men verder en is het
leven heel wat plezieriger ook!
R. P.
De Duitsche Rijkskanselier heeft heden in den Rijksdag
geantwoord op het bekende telegram van president Roosevelt,
De voornaamste punten zijner rede zijn:
1. Hitier zal de Britsche regeering melden, dat aan het
Engelsch-Duitsch vlootverdrag den grondslag is ont
nomen
2.
3.
4
Polen heeft Hitler9s voorstel, om Dantzig als vrije stad
binnen de grenzen van het Duitsche Rijk te doen terug
keer en, verworpen
Hitier heeft het Duitsch-Poolsche verdrag opgezegd
Als Engeland met DuitschlancPover het vraagstuk der vloot wil
onderhandelen, zal niemand gelukkiger dan Hitier zijn, in het
vooruitzicht in staat te zijn een eerlijke en duidelijke overeen
komst tot stand te brengen.
Ten aanzien van de koloniën zeide Hitier, steeds een nauwe
vriendschap en samenwerking met Engeland te hebben
aangehangen.
ling gevormd had. En toen deze nieuwe we
reldorde in haar gevolgen. later een cata
strophe bleek te zijn, waren de democratische
vredesdictators van Amerikaansche en Euro
peesche afkomst zoo laf, dat niemand de
verantwoording voor het gebeurde op zich
durfde nemen. Ons volk stortte in den don
kersten tijd van zijn nationale ongeluk.
Hitler's politieke plannen.
Wat ik thans duidelijk wil uiteenzetten, is
in de eerste plaats het doel van mijn politie
ke plannen naar buiten en hun verwezenlij
king. Nooit heb ik er twijfel over laten be
staan, dat het in Europa op zichzelf nauwe
lijks mogelijk is ooit een voor alle partijen be
vredigende overeenstemming van de staats-
en volksgrenzen te vinden.
In het dictaat van Versailles werd noch re
kening gehouden met het zelfbeschikkings
recht der volken, noch met de staatkundige
of zelfs economische behoeften.
Niettemin heb ik nooit twijfel er
over laten bestaan dat, zooals reeds
gezegd, ook een herziening van het
verdrag van Versailles ergens haar
grens zou vinden. Ik heb dit op vrij
moedige wijze ook altijd openlijk ge
zegd, en wel niet om tactische rede
nen, doch uit mijn innigste overtui
ging. Als nationale Führer van het
Duitsche volk heb ik er geen twijfel
over gelaten, dat overal daar, waar
de hoogere belangen van de Euro
peesche samenleving het vereischen,
nationale belangen, zoo noodig, moe
ten worden achtergesteld. Geen twij
fel heb ik erover gelaten, dat het mij
met deze opvatting heilige ernst is.
Om deze reden heb ik voor een groot aantal
van wellicht omstreden gebieden definitieve
beslissingen getroffen en deze niet slechts naar
buiten doch ook naar binnen bekend gemaakt,
en de eerbiediging ervan doorgezet. In deze
opvatting van mij, is geen wijziging gebracht
en zal ook geen wijziging komen.
De terugkeer van het Saargebied had alle
territoriale vraagstukken tusschen Frankrijk
en Duitschland in Europa uit de wereld ge
holpen. Ik heb het echter steeds betreurd, dat
de Fransche staatslieden deze houding opvat
ten als iets dat vanzelf spreekt. Zoo staan de
zaken echter niet. Ik heb deze opvatting niet
verkondigd uit vrees voor Frankrijk, veeleer
was ik deze opvatting toegedaan als uitdruk
king van het inzicht in de noodzakelijkbeid, in
Europa op de een of andere wijze tot vrede te
komen en niet door eeuwig de mogelijkheid
van herzieningen open te laten, den kiem te
leggen voor een voortdurende onzekerheid of
zelfs spanning. Wanneer deze spanning des
ondanks ontstaan is, dan is dit, naar Hitier
uitvoerig betoogde, niet de schuld van Duitsch
land, maar van die internationale krachten,
die deze spanning stelselmatig veroorzaakt
hebben, om hun kapitalistische belangen te
kunnen dienen. Hitier wees er voorts op, dat
hij bindende verklaring aan een reeks van sta
ten had gegeven en het verheugde hem, dat
eenige Europeesche landen deze verklaringen
der Duitsche rijksregeering als aanleiding na
men om ook hunnerzijds den wil tot een on
voorwaardelijke neutraliteit uit te spreken en
te verdiepen.
Dit geldt voor Nederland. België, Zwitserland,
Denemarken enz. Frankrijk heb ik reeds ver
meld. Italië behoef ik niet te noemen hier
REX THEATER
„Morgen gaat 't beter'
(Adv. ingez. Med.)
mede zijn wij in nauwste vriendschap verbon
den evenmin Hongarije en Joego-Slavië, met
wie wij als buren het geluk hebben hartelijke
betrekkingen van vriendschap te onderhouden
Vervolgens verdedigde Hitier uitvoerig den te
rugkeer van de Ostmark en van Bohemen en
Moravië. De cultuur van het Tsjechische volk,
zoo sprak hij, is in een duizendjarige gemeen
schap essentieel door den Duitsehen invloed ge
vormd.
Voortgaande zeide Hitier, dat alleen een poli
tiek kind kon gelooven, dat het Duitsche volk
voor eeuwig in den toestand van het jaar 1919
zou blijven. Sedert de overwinning van het na-
tionaal-socialisme was de oplossing van dit
Tsjechische vraagstuk slechts een kwestie van
tijd. Het ging daarbij uitsluitend om een pro
bleem der daarbij betrokken nationaliteiten,
niet om een probleem van West-Europa. Het na-
tionaal-socialistische Duitschland denkt er niet
aan, de rasbeginselen waarop wij trotsch gaan
ooit te verloochenen.
Zij zullen niet slechts aan het Duitsche, doch
ook aan het Tsjechische volk ten goede komen.
Wat wij verlangen, is de eerbiediging eener ge
schiedkundige noodzakelijkheid en eener econo
mische dwangspositie, waarin wij ons allen be
vinden.
In het verdere verloop van zijn rede deelde
Hitier mede, dat de Siegfried-linie thans in
hoofdzaak gereed is en dat ook de linies voor
Aken en Saarbrücken, tot welker aanleg Hitier
later opdracht had gegeven, reeds in aanzien
lijke mate voor de defensie gereed zijn In den
toestand, waarin zich dit geweldigste vesting
werk thans bevindt, kan het Duitsche volk de
geruststellende overtuiging vinden, dat het geen
macht ter wereld zal gelukken dit front ooit te
doorbreken.
De kritiek op München noemde Hitier het
bewijs er voor, dat den oorlogsophitsers de
vreedzame oplossing van het vraagstuk het ver
derfelijkste toeschoen, wat ooit geschiedde. Zij
betreuren, dat er geen bloed gevloeid heeft. Niet
hun bloed natuurlijk, want die ophitsers staan
niet daar, waar geschoten, doch alleen daar,
waar verdiend wordt.
Tsjecho-Slowakije.
Hitier zette vervolgens uiteen, waarom het
overgebleven deel van de Tsjecho-Slowaak-
sche republiek ten doode was opgeschreven
en vervolgde: een feit was, dat bij den ouden
toestand wellicht slechts een enkel land be
lang had. n.l. Roemenië, dat mij door zijn
meest bevoegde stem persoonlijk tot uit
drukking bracht, hoe gewenscht het zou
zijn over de Oekraïne en Slowakije wellicht
een rechtstreekschen weg naar Duitschland
te kunnen krijgen. Ik vermeld dit als een il
lustratie voor het gevoel der bedreiging door
Duitschland, waaronder de Roemeensche re
geering naar de opvattingen van Amerikaan
sche helderzienden zou lijden. Het oogenblik
kwam waarop ik, namens de rijksregeering,
besloot te verklaren, dat wij niet er aan dach
ten ons langer met het odium te belasten dat
wij ons verzetten tegen de gemeenschappe
lijke grens tusschen Polen en Hongarije, om
een eventueelen Duitsehen opmarschweg naar
Roemenië open te houden. Tsjecho-Slowakije
werd ontbonden niet omdat Duitschland het
wilde, maar omdat men aan de conferentie
tafel op den duur geen kunstmatige staten
kan opbouwen en in stand houden.
Duitschland heeft daarom ook op een
enkele dagen voor de ontbinding van
dezen staat van Engeland en Frank
rijk ontvangen aanvraag over de ga
rantie, deze van de hand gewezen.
De in den Tsjechischen staat opgestapelde
(De Bond Westland viert zijn
gouden jubileum).
Het trotsche Westlandsche product,
Wel door de tijden zwaar gedrukt,
Maar toch nog rijk aan sappen;
Viert dezer dagen 't gouden feest,
En laat ons, zij 't slechts in den geest,
Daar even flink voor klappen.
Want dit product is wijd vermaard,
Niet hier slechts, maar op heel de aard,
Om prima kwaliteiten;
Het slaagt erin, naar eigen trant,
Den roem van 't kleine Nederland,
Succesvol te bepleiten.
Al heeft de crisis het gewond,
Het heeft nog altijd „goeden grond",
Om trotsch zich te verheffen;
En 't blijft ook in zijn huis van glas,
Nog ondanks alles goed bij „kas",
Daar kan geen storm het treffen.
Het Westland viert zijn gouden feest,
En ieder, die daarover leest,
Daar hoef 'k niet naar te vragen;
Stemt gaarne met den heilwenseh in,
Dat het in waarlijk dubblen zin,
Zijn gouden vrucht moog" dragen.
P. GASUS.
Het departement van Defensie wordt
overstroomd met aanvragen om zaken
verlof, vrijstelling van dienst en met
aanbiedingen om in dienst te mogen
treden. Het departement van defensie
heeft een „ruil-systeem" in elkaar ge
zet, dat reeds in werking is getreden.
Uitvoerige gegevens hieromtrent
vindt men op pag. Binnenland.
geweldige hoeveelheden oorlogsmateriaal en
de mogelijkheid, dat eenige verdwaasden zich
hiervan zouden meester maken, borgen in zich
het gevaar van explosies van een niet te over-
zienen omvang. In dit verband somde Hitier
op, hoe groote hoeveelheden wapenen in voor
raad waren en bij de bezetting in beslag ge
nomen waren. Ik geloof, aldus Hitelr, dat het
een geluk is voor millioenen en millioenen
menschen, dat een oplossing gevonden werd,
welke naar mijn overtuiging, dit vraagstuk,
dat een haard van gevaren beteekende voor
Midden-Europa, uit den weg heeft geruimd.
Nogmaals bestreed hij de bewering, dat deze
oplossing strijdig was met de overeenkomst
van München. Dat, zoo vervolgde hij, nadat
men het etnographische beginsel reeds sinds
lang had laten varen, thans ook Duitschland
zich om zijn duizendjarige belangen van po-
litieken en economischen aard ging bekomme
ren, spreekt wel vanzelf.
(Morgen komen wij nader op deze rede van
Hitier, welke bij hei ter perse gaan van dit
blad nog voortduurdeterug).
De Koningin reikte onder
scheidingen uit.
Aan de kloeke bemanning van de
„Zeemanshoop".
Aan den feestavond van de vereeniging „De
Reddingsmedaille" ter gelegenheid van haar
27-jarig bestaan in den foyer van „Seinpost"
te Scheveningen gehouden, is bijzondere luis
ter bijgezet door het feit, dat H.M. de Konin
gin eigenhandig de koninklijke onderscheidin
gen heeft uitgereikt aan den schipper en de
bemanning van de reddingsboot „De Zeemans
hoop", die op 9 October van het vorig jaar op
zoo dappere wijze hulp heeft verleend bij de
schipbreuk van de SCH 102, die in het zicht
van de Scheveningsche haven is vergaan.
De buitengewone zitting van den Rijks
dag te Berlijn werd geopend door veld
maarschalk Goering. Het was de eerste
maal, dat in den Rijksdag ook de afge
vaardigden van het Sudetengebied en
het Memeiland aanwezig waren. Rijks
kanselier Hitier kwam te vijf minuten
voor half twaalf het gebouw binnen en
werd met gejuich en het zingen van het
Deutschlandlied ontvangen.
Nadat Goering enkele welkomstwoor
den tot de nieuwe afgevaardigden had
gesproken nam de Führer het woord.
