Een vraag van belang:
drie maal Roosevelt?
Roosevelt tot nieuw
initiatief bereid
WATERPOLO
tlC. ANDERS j
(Van onzen correspondent te New York)
TALRIJKE vragen houden de openbare
meening van de Vereenigde Staten
bezig. Vragen van binnen- en van
buitenlandschen aard. Economische,
sociale, politieke en financieele vragen.
De openbare meening stelt belang in deze
vragen. Het is een van de eerste en meest ver
kwikkende indrukken die ge, zoodra ge een
week in Amerika zijfc, krijgt: de algemeene be>
langstelling voor al die geweldige vraagstuk
ken. De Amerikaan mag in Europeesche oogen
kinderlijk zijn, hij is zeker intelligent. Het
moge den Europeaan onmiddellijk opvallen dat,
de oude cultuur in dit jonge land uiteraard
ontbreekt, een groot voordeel van die jonkheid
blijkt te zijn dat de nieuwe cultuur hier frisch
en verkwikkend is. Een uiting van die nieuwe
cultuur is de brandende belangstelling voor
brandende kwesties, die de geheele openbare
meening in vuur en vlam zet.
Ieder mensch gevoelt zich hier verantwoor
delijk deel en lid van de gemeenschap. En de
pers wakkert deze vlam van saamhoorigheid
en verantwoordelijkheidsgevoel aan. De poli
tieke constellatie het feit dat de Vereenigde
Staten behoudens een paar handjes vol socia
listen, communisten .en nationaal-socialisten,
die in de volksvertegenwoordiging geen zeg
gingschap hebben, slechts twee groote partijen
kennen: de Republikeinsche en de Democrati
sche deze politieke constellatie brengt met
zich mede dat kleine politikasterij hier ont
breekt. Het spelletje van het vliegen-afvangen,
zooals Europa dat kent, wordt hier niet be
oefend. Ge staat hier als buitenstaander ver
bijsterd van alle grootheid op ieder gebied, op
ieder terrein van het openbare leven, ook van
de grootheid der vraagstukken en probleem
stellingen. Het is ondoenlijk door die groot
heid veronderstellingen te opperen omtrent
de feitelijke beantwoording der vragen. Doch
men kan ze bezien, wikken en wegen. Men kan
de kansen meten naar de verschijnselen en
naar de schaduwen die vooruit geworpen wor
den. Doch wie zich van zijn verantwoordelijk
heid bewust is, mag noch wil zich wagen aan
veronderstellingen. Het volksoordeel is door
zijn grilligheid, door zijn afhankelijkheid van
actueele daden en gebeurtenissen grillig en on
zeker. Hoeveel te meer geldt dit in een land
van zulke reusachtige afmetingen als de Ver
eenigde Staten. In een land van zoo verschei
dene belangensfeeren.
EEN van de belangrijkste
binnenlandsche
i vraagstukken is: zaï Roosevelt gedurende
een derde presidentieele ambtsperiode in net
Witte Huis zetelen? De beantwoording van deze
belangrijke vraag hangt van drie andere vra
gen af: wil Roosevelt het zelf? Zoo ja, wil
zijn Democratische Partij het? Zoo ja: zal
het volk Roosevelt dan herkiezen?
Dat Roosevelt den ingrijpenden arbeid dien
hij heeft verricht voortgezet wil zien is duide
lijk: iemand die iets op stapel heeft gezet wil
het ook van stapel zien loopen en het zien
„varen". Iedereen in Amerika begrijpt dus dat
Roosevelt zal streven naar de voortzetting van
zijn politiek na 1940. Het zou niet voor hem
pleiten wanneer hij dat niet wenschte. Maar de
vraag die nu reeds haar schaduw over
Washington werpt is: of de president, dit doel
nastrevende, zal trachten te breken met de
Amerikaansche traditie, die zich verzet tegen
een derde presidentieele termijn. Immers: er
zijn andere mannen beschikbaar om het schip
van staat in zijn koers verder te leiden. Lieden,
die niet onbekend zijn op het terrein der poli
tiek, hellen over tot de meening dat Roosevelt
geneigd zou zijn met de anti-derde-termijn
traditie te breken, wanneer zijn kans op suc
ces voor een herverkiezing duidelijk is. Deze
meening wordt afgeleid uit de houding van
den President ten opzichte van de huidige po
litieke situatie, en uit de „derde-termijn-agita
tie" die in de kringen van Roosevelts nauwste
aanhangers te bespeuren valt. De vraag is nu
dus maar of die kans op succes duidelijk aan
wezig is. Dit is de moeilijkste vraag die in Ame
rika gesteld kan worden: heeft Roosevelt de
meerderheid des volks achter zich? Ik stelde
deze vraag aan een uitmuntenden kenner van
land en volk. Zijn antwoord luidde: „Als Roo
sevelt 40 procent achter zich heeft zou het mij
meevallen". Maar een andere even goede ken
ner schatte dit percentage op75!
Ik wil de probleemstelling niet vertroebelen,
doch ik moet opmerken dat Roosevelt verschil
lende (revolutioneerende) politieken voert: en
dat het heelemaal niet zeker is dat een voor
stander van zijn economische politiek eveneens
voorstander van zijn buitenlandsche poli
tiek is.
Turner Catledge, een van de parlementaire
redacteuren van de New-York Times schrijft:
„een jaar geleden leed het geen twijfel dat
Roosevelt, wanneer hij dit zou wenschen, weel
een candidaatstelling van de Democratische
Partij zou kunnen verkrijgen. Maar dat was
vóór de zoogenaamde „zuiveringscampagne",
die een aantal niet geheel honderd-procentige
democraten uit de partij heeft gestooten. Deze
gebeurtenissen hebben een profetie over den
derden termijn zeer onzeker gemaakt".
Doch anderzijds en hier blijkt weer eens
duidelijk de samenhang tusschen binnen- en
buitenlandsche politiek werpt deze buiten
landsche Rooseveltiaansche politiek haar ge
wicht ook op de weegschaal: de mogelijkheid
bestaat in groote mate dat de internationale
situatie zulk een punt zal bereiken, dat het
Amerikaansche volk tot de overtuiging zou
kunnen komen dat het gemeenschappelijke
Amerikaansche belang efschen zou dat het re-
geeringsbeleid wordt voortgezet. Vandaar de
wel eens gehoorde venijnige opmerking dat
Roosevelt persoonlijk belang heeft bij een ver
scherping van deze buitenlandsche situatie.Wie
zoo spreken in Amerika en vooral in Europa
twijfelen aan de oprechtheid en het idealis
me van den president.
Tot nu toe heeft Roosevelt zelf niets doen
blijken van zijn bedoelingen. Op de persconfe
renties die hij iedere week pleegt te houden,
heeft hij zich zorgvuldig verre gehouden van
eenige uitlating hieromtrent. De pers en het
publiek luisteren heel scherp naar zulk een uit
lating en het geringste woord, dat een zinspe
ling zou kunnen zijn, zou met graagte worden
opgevangen. Tot nu toe is dit geringste woord
niet vernomen.
In Washington begint de meening door te
breken dat het gewenscht is dat de president
zich wel zal uiten. Maar het zal voor Roosevelt
niet gemakkelijk zijn nu reeds aan dien aan
drang gehoor te geven. Immers: wanneer hij
te kennen geeft dat hij voor een derde termijn
opteert, loopt hij de kans zijn tegenstanders
in de eigen Democratische Partij tegen zich in
het harnas te jagen; doch wanneer hij zich
uit in de andere richting, plaatst hij zich in
de verzwakkende positie van een staatsman.
Wiens dagen geteld zijn.
Eén ding staat vast: deze onzekerheid stijft
de anti-Roosevelt oppositie in haar houding.
Er staan belangrijke dingen op stapel, zoowel
wat de buitenlandsche als wat de binnenland
sche politiek betreft. En de oppositie meent
dat door haar verzet Roosevelt er toe zou kun
ncn worden gebracht, geen derde termijn te
ambieeren.
rj OOALS ik reeds zeide: aan eenige voor-
/Lj spelling waag ik mij niet. De drie vragen
zijn: Wil Roosevelt? Wil de Democratische Par
tij? wil het volk? En zelfs over de eerste vraag
is er nog volstrekte onzekerheid. Hoe zwijg
zaam en voorzichtig Roosevelt ook moge zijn
in 1940 moeten deze drie vragen beantwoord
worden. Het kan dus in geen geval lang duren
of hij zal zich moeten uiten. De eerste vraag
zal daarmee beantwoord zijn. Dan komt de on
zekerheid van de beide andere vragen. Hun be
antwoording hangt voor een niet gering gedeel
te af van den buitenlandschen toestand. Daar
om is de vraag of Roosevelt herkozen zal wor
den niet alleen voor de Vereenigde Staten doch
voor de geheele wereld van belang. En om ten
slotte nog even in een enkelen regel aan te
toonen hoe gecompliceerd dit alles is, zij hier
aan een vierde vraag toegevoegd: Zal er dan
een man op het Witte Huis komen die Roose
velts politiek voortzet? Of een man die een an
dere, tegengestelde, politiek zal gaan voeren?
Of zal er een man komen die bijvoorbeeld Roo
sevelts economische binnenlandsche politiek
niet voortzet en zijn buitenlandsch beleid wel?
Al deze vraagteekens vormen samen een
groot vraagteeken. Zoo groot dat zijn schaduw
niet alleen over de witte koepels van
Washington ligt, niet alleen over het geheele
reusachtige gebied der Vereenigde Staten, niet
alleen over het gansche werelddeel Amerika,
doch over den ganschen aardbol. Zoo belangrijk
is de president der Vereenigde Staten.
Mr. E. ELIAS
NEW YORK, 15 Mei. (Reuter-ANP)
Volgens een bericht van de „New York
Times" uit Washington is president Roo
sevelt bereid tot een nieuwe oproeping
ten gunste van den vrede, als de gele
genheid zich voordoet of er een nieuwe
kritieke toestand in een nieuwe kri
tieke toestand in Europa zou ontstaan.
Een ambtenaar van het departement van buf-
tenlandsche zaken, die medewerking heeft ver
leend bij het vorige initiatief van Roosevelt,
heeft volgens het blad verklaard dat de presi
dent dan zou voorstellen een conferentie te hou
den, waarop de economische vraagstukken ge
regeld zouden moeten worden, zonder dat grens-
uitbreiding genoemd zou worden.
Jeugdwedstrijden te Haarlem.
Dat de zwemkring Den Ilaag van
den IC. N. Z. B. over jeugdige water-
polospclcrs beschikt, die binnenkort
iets voor het Ncdcrlandsch Zevental
kunnen gaan beleckencn, is Zondagmid
dag wel duidelijk gebleken in het Haar-
lemsche Sportfondsenbad, waar twee
uit jonge spelers van H. Z. en P .C. en
Zian samengestelde Haagsche jcugd-
zeventallen aan het door den kring
Haarlem van den IC. N. Z. B. georgani
seerde jeugd-watcrpolotournooi deel
namen en als finalisten den strijd
moesten beslissen.
Welnu, de met spanning tegemoet geziene
strijd is beslist, zij het niet op normale wijze.
De strijd had namelijk zóóveel van de krachten
en het uithoudingsvermogen van de spelers ge
vergd, dat, de medische commissie van den IC. N.
Z. B. bij monde van Dr. Van Senus verbood om
verder te spelen en voorstelde strafworpen te
laten beslissen.
Beide Haagsche ploegen kregen zes strafwor
pen te nemen, waarvan de A-ploeg (een volledige
H. Z. en P. C. ploeg) er twee en de B-ploeg,
dank zij haar scnutters De Roo, Boomsluiter en
Braasem, er drie benutte, zoodat het Haagsche
B zevental als overwinnaar uit den strijd te
voorschijn kwam en na de prijsuitreiking dooi
den heer L. Brunt, voorzitter van den kring
Haarlem van den IC. N. Z. B., met zeven sier
lijke bekertjes naar de residentie ging.
Haarlem opende het waterpolo-festijn te twee
uur met een wedstrijd tegen het jeugdzevental
van den zwemkring Utrecht. Onze stadgenoo-
ten moesten het heiaas zonder De Geest (H.P.C.)
stellen en het bleek weldra, dat diens plaats
vervanger, de Haarlem-speler Verdel, voor de
ploeg een verzwakking beteekende. De Utrechte
naren toch, die over het algemeen beter combi
neerden en sneller waren, wisten soms met
rushes op links, maar meestal op rechts verwar
ring in de Haarlemsche achterhoede te brengen.
Ook in de Haarlemsche voorhoede vlotte het
niet zoo, als wij wel verwacht hadden. Voor een
deel was dat een gevolg van het straffe verde
digen van de U. Z. C.-defensie, maar voor een
belangrijk deel ook van liet falen van den H.
P. C.'er Kolderie. Deze tekortkomingen in de
Haarlemsche ploeg waren oorzaak, dat doelman
Wevers, die overigens keurige staaltjes doel-
verdedigen ten beste heeft gegeven, drie maal
voor schoten van den D, IC. R.-middenvoor C.
Bakker had moeten zwichten, voor Swier, die
inmiddels met Kolderie van plaats was verwis
seld, kort voor het eindsignaal van scheidsrech
ter Blitz de eer redde.
Het Haarlemsche jeugdzevental werd dus in de
eerste ronde met een 31 nederlaag van verdere
deelneming uitgeschakeld-
Daarna vroeg de krachtmeting Rotterdam
Amsterdam aller aandacht. Reeds voor de rust
maakte de stoere Rotterdamsche ploeg den in
druk, de sterkste te zijn.
Neit alleen door den 20 voorsprong, dien de
Rotterdammers in de eerste helft veroverden,
doch vooral door het technisch betere en tac
tisch verrassender spel. Smitshuijzen, die in
plaats van den IJ-man Engers op de midden
voor-plaats lag, kon tegen Van Polvliet betrek
kelijk weinig uitrichten. De Rotterdammers
gaven door Polvliet (2), Sehönbergen en Hase-
broek doelman Vogel vijf maal het nakijken; de
doelwachter van de Maasstedelingen, Goederond
moest, slechts tweemaal den bal uit het net
halen.
Een aardige wedstrijd om te zien was de ont
moeting van Den Haag A. en Het Gooi De
Gooische ploeg nam door Zijderlaan de leiding
(0l), doch toen hadden de Hagenaars weldra
het lek in de Gooische achterhoede gevonden en
moest doelman Van Heerden nog vóór de rust
voor schoten van Van Dijk (2) en Ruimschotel
(2) zwichten, l'n de tweede helft herstelden de
Gooilanders zich kranig. Hoewel de Hagenaars
technisch veel beter waren, slaagde alleen Otten
er in nog een keer te doelpunten, zoodat het
einde kwam voor Den Haag A met den uitslag
Het jeugdzevental van Utrecht kwam, dank
zij zijn overwinning op Haarlem, tegen Den
Haag" B in het water. De gevaarlijke Zian-speler
Braasem bezorgde zijn ploeg een 30 voor
sprong en toen eerst kwam Utrecht goed los.
Twee maal achtereen kreeg dc Haagsche doel
man Vlothuizen het nakijken (33). In de laat
ste seconde viel de beslissing, toen een achter-
speler van Utrecht den bal in eigen doel sloeg
(42). Spannender nog was de strijd tusschen
Rotterdam en Den Haag A. De Maasstedelingen
zaten er zoo goed op, dat zij den Hagenaars in
de eerste helft eenvoudig beletten het bekende
snelle, en mooi open spel te ontplooien. Vooral
ook, doordat de Haagsche keeper, Feis, voor
rust slecht op dreef was, stond Rotterdam aan
het einde van de eerste helft met 41 voor.
Het was dan ook een verrassing, dat de Maas
stedelingen in de tweede helft op eigen terrein
werden teruggedrongen niet allecr-, maar moesten
toezien, dat Otten driemaal achtereen kon scoren
en den stand nog op 44 kon brengen, zoodat
verlenging van den normalen speeltijd noodza
kelijk was. Techniek en uithoudingsvermogen
zegevierden: Den Haag A plaatste zich met een
65 zege in de finale, die zooals wij in den
aanhef reeds schreven door strafworpen beslist
werd.
UtrechtHaarlem 31
RotterdamAmsterdam 5f
Den Haag AHet Gooi 5-
UtrechtDen Haag B
RotterdamDen Haag A
(Na vex-lenging 56).
De wedstrijd schoonspringen, waaraan door
de Haarlemsche springers Van der Voort, Ha
ven, Zomer en Donders werd deelgenomen, werd
met een totaal van 61.46 door Van der Voort
(Haarlem) gewonnen voor den „Waterrat"
Haven (totaal 55.54) en voor den comïng-man
van H. V. G. B., A. Zomer (50.08).
1
2—4
4—4
Het drama te Hocnsbroek.
MAASTRICHT, 15 Mei. Het O.M.
cisehte hedenmorgen voor de recht
bank te Maastricht tegen den 48-jari-
gen invaliden mijnwerker H. J. B. te
Hoensbroek. wegens doodslag op zijn
kostbaas, den 53-jarigen mijnwerker
H. J. Duisings, en wegens poging tot
doodslag op den zoon Frans Duisings,
en op zijn mede-kostganger, C. J. Ruij-
ters, vijftien jaar gevangenisstraf.
De koloniale verlangens van
Duitscliland.
Zondag is te München een conferentie ter
bestudeering van de koloniale vraagstukken
gehouden, bij welke gelegenheid minister
Frank verklaarde, dat, zooals in iedere andere
politieke kwestie Italië en Duitschland ook in
hun koloniale politiek een onverbrekelijke ge
sloten eenheid vormen, in den strijd om de
levensrechten en de „levensruimte" der beide
volken. Zoo zal, aldus Frank, het fascistische
en het nationaal-socialistische koloniale recht
een politieke en economische reorganisatie
van Afrika tot stand brengen.
Ook werd nog het woord gevoerd door den
kabinetschef van het ministerie voor Ita-
liaansch-Afrika, vice-gouverneur Meregazzf
en door rijksstadhouder Ritter von Epp. De
laatste zeide: Duitschland's wapen in den strijd
om zijn recht op koloniën is het wapen van
het recht. Als beschermer van het recht heeft
het echter ook de macht noodig, want het weet
zeer goed, dat het slechts zooveed recht krijgt
als het macht bezit.
Copyright P, I. B. Box 6 Copenhogen
Zoo ging het een heel jaar lang. De keizer, het hof en al de andere
Chineezen kenden ieder geluid van den kunstvogelzang uit 't 'hoofd.
Daarom vonden zij hem juist 't allermooist, want nu konden ze
zelf meezingen. Ook de straatjongens zongen: „Zizizi, tjoe-tjoe-
tjoe" en de keizer zong het eveneens. Ja, dat was stellig iets heel
bijzonders.
Maar op een avond, toen de kunstvogel z'n uiterste best deed. II Er was iets in den vogel gesprongen, alle raadjes liepen af en
want de keizer lag in bed naar hem te luisteren, zei er iets „krak". de muziek hield op. De keizer sprong van schrik uit z'n bed en
ontbood zijn lijfarts. Maar die kon er niets aan doen,
Nu moest de horlogemaker komen en na ontzaggelijk veel heen
en weer gepraat en uit elkaar halen bracht hij den vogel tenslotte
weer een beetje in orde. Maar hij zei, dat men er zeer voorzichtig
mede om moest gaan, want de tandjes waren afgesleten en het
was niet mogelyk er nieuwe in te zetten en de muziek den toch
zuiver te houden. Slechts ééns per jaar moöht de kunstvogel nu
zingen en dan ging het heel streng toe. Dan hield de kapelmeester-
een lange toespraak vol moeilijke woorden en zei, dat het net zoo
goed was als vroeger. En dan was het ook net zoo goed.
MussoUni's rede „iet ongDnsl.
Londen ontvangen
De News Chronicle: J>P i0c
.»"e ies van het
vredesfront beErepe„».
De diplomatieke medewerker
Reuter verneemt dat de fcK V®
Mussolini's rede in diplomatieke n?
sche kringen niet ongunstig b\t
van oordeel dat de Duce vrelL L'
gematigd was. Zijn nadruSg™£
klaring dat er in Europa geen wl
stuk is, waarover oorlog glvtL
worden en zijn zinspeling op dj
pen die verwijderd kunnen word""
worden beschouwd als aanwn,-
dat, voor zoover het Italië betS®?'
deur niet voor de mogelijkheid
derhandeling is gesloten. on"
Natuurlijk was de rede voor een
voor binnenlandsch gebruik bestemd dttI
gelooft, dat de algemeene atmoste.; a 1,1
inevToed!ng Van de" DUCe niet Md«4ï bt
Over het algemeen neemt de rede Ir, a
gelsche bladen geen eerste plaats in. Mta
bladen publiceeren commentaar lUe
De „Daily Mail" zegt, dat de rede in h„ u
zaak als gematigd kan worden beschouwd
wel de feiten verdraaid zijn De Tl™?,'
„Men heeft algemeen het gevoel dit de verkl?
ringen van Mussolmi, hoewel de toon
dagend was, den toestand in Europa niet
hebben gemaakt". slechter
De „Daily Telegraph" schrijft: „Als Musmi.,
van meening is dat geen der hangende
stukken een oorlog kan rechtvaardigen mX
rekenen op een zelfbeheersching en een «1 1
tigdheid der totalitaire staten, die hun nSR
en hun ambities tot dusverre niet kenden"
Volgens de „News Chronicle" zoif het'
dwaasheid zijn te denken, dat Mussolini van mS
ning veranderd is, doch de getemperde toon
zijn rede schijnt te bewijzen, dat hij de les vü
het vredesfront heeft begrepen
Do „Daily Express" spreekt van een over het
algemeen vreedzame rede, die een bemoedie
is voor hen, die gelooven, dat er vrede zal hjj
Fransche persstemmen.
Do „Paris Soir" schrijft onder het opschrift
„onzekerheden in de rede van Mussolini" ca
„de Duce verkondigt, dat de knoopen ir. de in:
ternationale betrekkingen zullen moeten worden
„doorgesneden".
Vrede in rechtvaardigheid, zegt Mussolini
Doch wat voor rechtvaardigheid? Ook hierover
geen nadere aanduidingen.
De Temps schrijft: „De Duce heeft gezegd
dat er, in weerwil van den huidigen internat^
nalen toestand, niets is, dat een corlog kan
rechtvaardigen. Als dit. naar wij willen aanne
men, een oprechte gedachtenuiting is, moet men
zoowel te Berlijn als te Rome, inzien, dat de or
ganisatie van een defensieef stelsel, in Oost-
Europa een minstens even belangrijke bijdrage
tot het behoud van den vrede vormt als naar de
opvatting van Duce en Führer een militair bond
genootschap tusschen Italië en Duitschland".
De „Intransigeant" verklaart: „Als er op het
oogenblik geen enkel vraagstuk is, dat een oor
log zou kunnén rechtvaardigen, waarom dan
niet werkelijk vrede gesloten?" Het blad wijst
er verder op, dat Mussolmi in het geheel niet
gesproken heeft op de eischen, die hij aan het
eind van het vorig jaar heeft gesteld. „Musso
lini", aldus het blad, „weet maar al te goed,
dat hij een oorlog zou ontketenen als hij een
aanslag zou willen plegen op de onschendbaar»
heid van het Fransche grondgebied of rijk".
Duitsche solidariteit.
Politieke kringen te Berlijn begroeten de re
devoering van Mussolini met de grootste vol
doening. Zij constateeren, zoo meldt Havas, dat
de rede „volkomen overeenstemming" aantoont
tusschen de beide landen van den spil en een
rechtstreéksch en gemeenschappelijk antwoord
der beide landen vormt op de redevoeringen van
Chamberlain en Daladier. Zij doen de verkla
ring betreffende de vreedzame aspiraties, die
Duitschland en Italië bezielen, uitkomen, even
als de verklaring, dat de spilmogendheden zoo
noodig haar rechten met de wapenen zouden
weten te verdedigen. De democratische mogend
heden moeten thans anders dan door woorden
hun vredelievendheid bewijzen, aldus de opvat
ting hier.
De „Völkischer Beobachter" schrijft: „Gedu
rende de laatste dagen heeft men uit Londen en
Parijs verklaringen kunnen hooren, die duide
lijk aantoonden, hoezeer de leidende staats
mannen der Westelijke mogendheden onder den
druk van de demagogische opvattingen der op
positie staan. Daartegenover belichamen de
verklaringen van de groote Duitsche en Italiaan-
sche volksleiders den Wil van eendrachtige vol
ken. Deze verklaringen streven er niet naar,
moeizaam een meerderheid voor de tactiek van
het oogenblik te verkrijgen. Zij geven uiting aan
hetgeen de volken denken en wenschen en waar
voor zij tot het grootste offer bereid zijn. Want
zooals de honderdduizenden, die te Turijn uiting
gaven aan hun onverbrekelijke verknochtheid
aan Mussolini „voelen alle Italianen en voelt
het geheele Duitsche volle." De Duce heeft
zijn rede de harde werkelijkheid van het oogen
blik en het doel der Duitsch-Italiaansche sa
menwerking onderstreept.
Mussolini heeft de onbetwistbare waarneia
uitgesproken, dat geen der vraagstukken, ai P
regeling wachten, reden voor een wereldoorlog
behoeft te zijn".
v(Wordt vervolgd). meen, werden gedood.
Vuurgevecht in de Dobroedsja.
De buitenlandsche gezantschappen te
Sofia zijn naar Havas meldt in kenm
gesteld van een incident, dat zich o -
langs heeft voorgedaan in de Dobroej^a
en waarbij 22 Bulgaren om het
zijn gekomen.
De Bulgaarsche regeering heeftzijn
gezant te Boekarest opgedragen bj
Roemeensche regeering te protesteer
Het Roemeensche persagentschap Rador ver
klaart hierover het volgende: /i,>pcteur
De vorige week werd ir. Zamfiresco,
van een vliegtuigenfabriek, die zich
bezitting in de Dobrodesja begaf m
Fotesc- en 11 personen, bij BelltohpfLhaii-
door een twintigtal bandieten, die
delden en hun kostbaarheden stale j
de vlucht namen na nog de telegraafdraden
hebben doorgesneden. „-hiiMion, die
Gendarmse arresteerden de schuldige
:n volledige bekentenis aflegden.
De meesten hunner waren va" josn
afkomst, sommigen waren RooM»»
bandieten werden overgebracht n gerech-
stad om overgeleverd té'worden a Tj.,ens de
telijke autoriteiten, boden zij ver mes Van
ontstane vechtpartij moesten de g j,andje.
hun vuurwapens gebruik maken: e Roe-
ontvluchtten, andere, onder wie eer»
