IJmuider Courant
luchttaxi
neexyestoct
DAGBLAD VOOR VELSEN, IJMLIDEN, SANTPOORT EN OMSTREKEN
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
bij Vlissingen
op het strand
3 inzittenden om
Jhr. J. Loudon hartelijk
gehuldigd.
Kasteelheer schoot zijn echtgenoote neer.
NIEUWS IN T KORT
ale JAARGANG No. 187
pjlgare Lou ren s Coster. Maatschappij
„>of Courant - UitgaveD en Algem.
N.V. Groote Houtstraat 93,
TeL 10724. Bureau IJmuider
Kennemerlaan 42, IJmuiden,
Drukkerij
0iarle®.
Coarun»
i 5301, Postgiro 310791. Alle
advertenties, o
Telefoon
i, opgegeven voor dit blad,
„orden kosteloos opgenomen in de
Courant.
Directie: P. W. PEEREBOOM EIN ROBERT PEEREBOOM
Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM
MAANDAG 12 JUNI 1939
Abonnementen per week f0.121,'j, per
maand fOJ&'/j* per 3 maanden f 1.55,
franco per post f 1.95 per kwartaal. Losse
nummers 3 cent per ex. Advertentiënr
1-5 regels f0.60, elke regel meer 0.12.
Bij abonnementen belangrijke korting.
Ingezonden mededeelingen dubbele
prijs. Advertenties van Vraag en Aanbod
1-3 regels f 0.25, elke regel meer fO.10.
Baders konden geen
hulp meer bieden.
smvMtasi
qeweest?
het leven gekomen
Zaterdagmiddag te ongeveer half vijf
is de luchttaxi van de K. L. M., de Ph-
AJ.K. „Krekel", een Koolhoven F.K.-43
welk toestel ook gebruikt wordt voor de
opleiding van verkeersvliegers, boven
het Vüssingsche badstrand op geringe
hoogte bij het maken van een bocht
afgegleden en neergestort.
Het vliegtuig kwam terecht op het
hadgedeelte, vlak naast het strand voor
zonnebaden, waar de badgasten op dat
oogenblik rug aan rug lagen te zonnen.
Het toestel kwam met den neus naar
voren en met een harden slag op het
strand terecht en vloog onmiddellijk in
brand.
Toegesnelde badgasten, omstanders,
matrozen, soldaten en politie namen
onmiddellijk de blussching ter hand
door middel van het werpen van zand
in de hoogoplaaiende vlammen. Enkele
minuten later was ook de Vlissingsche
brandweer op het strand aanwezig.
De drie inzittenden, alle drie jonge
mannen, konden kort hierna uit het
toestel worden bevrijd. Zij bleken ech
ter reeds overleden te zijn en moeten
reeds onmiddeUijk bij het neerstoren
van het toestel gedood zijn geweest.
Het waren twee leerlingen van de
rijksopleiding voor verkeersvliegers, de
19-jarige van Tijen uit Vlissingen en
de eveneens 19-jarige FaJber uit Am
sterdam. De derde inzittende was de
25-jarige A. de Visser, rijksemployé
van het vliegveld Haamstede.
Het toestel cirkelde kort na vier uur boven
het Vlissingsche strand, waar het op dezen
mooien, zomerschen Zaterdagmiddag erg druk
was. Er werd druk gezwommen en zeer velen
lagen in het zand te zonnen op het strand-
gedeelte van het bad, dat daarvoor is bestemd.
Het toestel, dat zeer laag vloog, trok de be
langstelling van allen, die op het strand ver
koeling zochten. Terwijl het toestel een bocht
maakte, zagen de menschen plotseling tot hun
groote ontzetting, dat het kleine vliegtuig van
een hoogte van circa 100 meter afgleed en naar
beneden stortte. Met een geweldigen slag kwam
het toestel op het strand terecht, op slechts
zeer geringen afstand van de badgasten, die
op het afgezette gedeelte lagen te zonnen. Het
mag een groot wonder worden genoemd, dat
niemand door het neerstortende toestel werd
getroffen. Van alle zijden renden de men
schen daar de plaats waar het toestel, dat on
middellijk na het neerstorten in brand was
gevlogen, terecht was gekomen. Met zand, dat
in een zoo overvloedige massa aanwezig was,
trachtte men het hoog oplaaiende vuur te
dooven, doch aanvankelijk bleven deze po
gingen zonder het gewenschte resultaat, omdat
de vlammen een zoo groote hitte verspreidden,
dat de brandende wrakstukken bijna niet wa
ren te naderen. Enkele dapperen trotseerden
echter het vuur om te trachten de inzittenden
nit het wrak te trekken, doch hoe moedig zij
inerbij ook te werk gingen, steeds dreven de
vlammen hen weer terug. Daarbij kwam nog,
dat de inzittenden in het toestel vast bleken
ie zitten. Terwijl de onmiddellijk gewaar
schuwde brandweer van Vlissingen zich naar
ds plaats van de ramp spoedde, trachtten de
omstanders nog een wanhopige poging te doen
het vliegtuig om te gooien. Zou dat lukken, dan
'as het misschien mogelijk de inzittenden te
bevrijden. Inderdaad slaagde men er in het
verongelukte en nog steeds brandende toestel
gedeeltelijk om te trekken. Nu bleek het mo
gelijk te zijn één der inzittenden Van Tijen
- uit het vliegtuig te trekken. Hij bleek reeds
overleden te zijn. Intusschen was de Vlissing
sche brandweer gearriveerd. Nu waren de
vlammen spoedig gebluscht en konden ook de
hjsen van de twee andere inzittenden uit de
wrakstukken worden bevrijd.
Het duurde nog geruimen tijd alvorens de
identiteit van de drie slachtoffers kon worden
vastgesteld. Groot was de ontroering welke zich
van de honderden, die het ongeluk voor hun
oogen hadden zien gebeuren en met groote
oapperheid getracht hadden hulp te bieden,
moester had gemaakt, doch deze ontroering
werd dubbel groot, toen kwam vast te staan,
tot twee der verongelukten Vlissingers waren:
Tijen en De Visser. Laatstgenoemde was
r*Ienmeester van Haamstede en was sinds
gorten tijd getrouwd. In Zeeuwsche korfbal-
buigen was hij een bekende figuur.
van Tijen, geboren 5 December 1919 te
iwwgen en G- Faber> geboren 13 Februari
»,jl, Amsterdam, waren leerlingen van de
njKsopleiding voor verkeersvliegers. Reeds zeer
vliPh 811 waren zi3 in het bezit van het
Jgbrevet a en zij zouden binnenkort hun
Pieiding voor verkeersvlieger hebben voltooid,
til Kaa^^en ctezen Zaterdagmiddag een oefen-
Rao t\met de „Krekel" van Schiphol via
aamstede naar Vlissingen. In Haamstede was
J jer in bet vliegtuig gestapt om het laat-
Iftivfvan de vlucht mee te maken. Het
I echter gewild, dat de drie jonge man-
kort voor het eindpunt zijn verongelukt.
Traoische bijzonderheden.
bijzonder tragische omstandigheid is
«at familieleden van Van Tijen zoowel als
van De Visser het ongeluk voor hun oogen
hebben zien gebeuren.
Een huisgenoote van den eerste zoon van
een ingenieur van De Schelde en neef van den
Fokker-directeur zat op de Vlissingsche
pier en wuifde naar de jongelui in het vlieg
tuig, die blijkbaar zoo laag vlogen om den
strandbezoekers een groet te brengen
De vader van De Visser hielp mee aan het
vergeefsche reddingswerk, zonder te weten dat
zijn zoon, die onlangs in het huwelijk was ge
treden, tot de slachtoffers behoorde. De jonge
echtgenoote logeerde bij haar schoonouders en
Haamstede's havenmeester had geschreven,
dat een bevriend sportvlieger hem voor het
week-einde naar Vlissingen zou brengen. De
heer De Visser Sr. had dus reden om aan te
nemen, dat zijn zoon niet in de „Krekel" zat.
Burgemeester Van Woelderen, die weldra
op de plaats van het onheil aanwezig was,
stelde de leiding van het onderzoek in handen
van den commissaris van politie, den heer
Gasinjet. Deze gaf opdracht, met behulp van
zandzakken en dergelijk materiaal een „dam"
te leggen rondom het vrijwel totaal vernielde
wrak, opdat dit niet door het tegen acht uur
opkomende water overstroomd zou worden,
alvorens de deskundigen het in oogenschouw
hadden genomen. Deze opzet is inderdaad ge
slaagd.
Het onderzoek.
Het onderzoek is met groote voortvarend
heid ingesteld. Aanvankelijk meende men, dat
een manoeuvreerfout het vergaan van de
.Krekel" had veroorzaakt. Later zijn evenwel
enkele andere feiten aan het licht gekomen,
zoodat de eindconclusie vermoedelijk zal zijn,
dat de „Krekel" overbelast is geweest.
Faber en Van Tijen hebben n.l. op Schiphol
een hoeveelheid ballast ingenomen, berekend
op slechts twee inzittenden. Het is vast komen
te staan, dat zij op het vliegveld Haamstede,
waar De Visser met zijn bagage aan boord is
gegaan, de hoeveelheid ballast niet hebben
verminderd. Het grondpersoneel treft daarvoor
geen schuld, want de bestuurder is de ver
antwoordelijke man en dient voor de ballast
te zorgen.
Voorts is gebleken, dat men waarschijnlijk
een „vliegersgroet" aan het talrijke publiek op
het strand heeft willen brengen. Een verkeerde
manoeuvre hierbij, gevoegd bij de overbelasting
van het toestel, he'eft vermoedeiijk tot het
ongeluk geleid.
„SUNDAY REFEREE" OPGEKOCHT DOOR
HET „DAILY TELEGRAPH AND MORNING -
POST"-CONCERN.
De „Sunday Referee", een der populaire
Engelsche Zondagsbladen, is opgekocht door
de „Sunday Chronicle".
De „Sunday Chronicle" is eigendom van
Lord Kensley, die een twintigtal dagbladen
en Zondagsbladen in bezit heeft, waaronder
de „Daily Telegraph and Morning Post".
Het blad verschijnt thans onder het op
schrift „Sunday Chronicle and Referee".
Twintig jaar gezant
te Parijs.
Mef het Grootkruis van
iet Legioen van Eer
onderscheiden.
„Roemenië waakt over den Donau,
Turkije over de Dardanellen".
Redevoeringen van Gafencoe en Saradjagloe
te Ankara.
De Roemeensche minister van binnenland-
sche zaken, Gafencoe heeft Zondagavond te
Ankara een diner bijgewoond, dat door de
Turksche regeering te zijner eere was aan
geboden. Alle gezanten der Bankanstaten,
met inbegrip van den Bulgaarschen gezant,
waren aanwezig. In een redevoering, die Sa-
rad jogloe bij deze gelegenheid heeft uitge
sproken, prees hij het werk van koning Carol
en verklaarde, dat de Balkan-Entente, opge
richt ten behoeve van den vrede en zich ont
wikkelende in vrede, een vredesinstrument bij
uitnemendheid is geweest en het zal blijven,
hoe de gebeurtenissen elkander ook mogen
opvolgen, de Balkanstaten, zoo ging hij voort,
opvolgen, de Balkanstaten, zoo ging hij voort,
zijn thans vereenigd om éénzelfde ideaal, dat
hen vijftien jaar geleden bijeenbracht.
In zijn ontwoord sprak Gafencoe over de
onverbrekelijke vriendschap, die de beide
landen vereenigt. Hij deed uitkomen, dat Roe
menië en Turkijë een gelijke zending hebben.
Roemenië waakt voor de vrijheid aan den
grooten Donau. Turkije waakt voor de vei
ligheid van de Dardenellen, een taak, die beide
landen ten uitvoer zullen leggen in een ge
van overeenstemming en verzoening, waarbij
zij tegelijk streven naar het onderhouden van
de beste betrekkingen met de andere mogend
heden. Wij moeten echter onze taak slechts
verwezenlijken met gelijktijdige waakzame
verzekering van de veiligheid van ons gebied
en de aarbiediging van onze nationale onaf
hankelijkheid. Deze goederen, die ons boven
alles lief zijn, vertegenwoordigen het hoogste
belang op internationaal gebied. Spreker be
sloot met te zeggen dat de Balkan-Entente
een instrument van den vrede is, dat tegen
niemand is gericht en dat geen enkel Balkan
volk uitsluit.
f.'
-
i i - ..j*
Generaal Franco spreekt de vrouwen toe, die zich tijdens den burgeroorlog als
leden der Falange in zijn dienst hadden gesteld.
Echtelijke oneenigheid oorzaak van drama.
Zondagmiddag heeft zich op het
kasteel Groot-V'aushartelt, nabij
Meerssen (L.), een familiedrama af
gespeeld. Tijdens een twist heeft de
bewoner, de zestigjarige groot-grond
bezitter E. R., zijn 42-jarige echtgenoo
te, géboren v. d. D. de W.. met eenige
revolverschoten van het leven beroofd.
De dader is door de gemeente
politie kort na het gebeurde gearres
teerd.
Het was omstreeks vier uur, dat in het his
torisch kasteel, gelegen temidden van heerlijk-
groene landouwen, in de onmiddellijke nabij
heid van het vredige Geuldal, de harde droge
knallen van een revolver weerklonken. In
enkele oogenblikken had zich een vreeselijk
drama in een der vertrekken van het kasteel
voltrokken. Echtelijke oneenigheid had den
kasteelheer dusdanig in woede doen ontsteken,
dat hij een revolver greep en dit wapen op
zijn vrouw richtte. Ondanks het ingrijpen van
zijn negentienjarigen zoon en achttienjarige
dochter, die bij het twistgesprek aanwezig
waren, vuurde de heer R. eenige malen. In de
hartstreek getroffen zeeg zijn vrouw ineen. De
zoon slaagde er daarop in zijn vader te over
meesteren en hem het wapen af te nemen. De
Wel zelden is de Nederlandsche kolonie te
Parijs zoo verheugd bijeengekomen als Zater
dag ter gelegenheid van het vierde lustrum
van Harer Majesteits gezant te Parijs, jhr. J.
Loudon. De prachtige tuin van het gezant
schap, waar jhr. Loudon de in Frankrijk wo
nende Nederlanders had uitgenoodigd, gaf
slechts blijde gezichten te zien. Niet dat bij
andere gelegenheden van nationalen of welken
aard ook de gezichten minder vroolijk zouden
zijn, doch het feit, dat men hier was bijeen
gekomen om het jubileum van onzen gezant
te vieren tooverde een verheugenis op ieders
gelaat, waarvoor al een zeer bijzondere reden
was. Want onze Nederlandsche gezant heeft
zich als geen tweede een plaats van ver
trouwen en dankbaarheid weten te verwerven
in het hart van ieder, die het genoegen had
met hem in aanraking te mogen komen. En
deze gevoelens van vreugde met het jubileum
werden op wel zeer hartelijke wijze tot uiting
gebracht door den heer B. J. van Gelder, voor
zitter van de Nederlandsche Kamer van
Koophandel te Parijs, die bij ontstentenis van
heer Labouchère, voorzitter der Nederlandsche
vereeniging, het woord voerde.
Door uw hartelijkheid, door uw mensche-
lijkheid zoo zeide o.m. de heer Van Gelder
kwam in den geest en in het gevoel van
Franschen ons land in eerste plaats, soms
zelfs voor hun eigen vaderland. En dit senti
ment vindt men in alle Fransche kringen en
zelden of nooit bezat-een Nederlandsche ge
zant in Frankrijk en zoo groote populariteit.
Het is dus niet te verwonderen, dat
de president van de Fransche repu
bliek u met zooveel voldoening ter
gelegenheid van den huidigen feestdag
het grootkruis van het legioen van eer
heeft verleend, waarmede allen, die
u kennen, zoowel Nederlanders als
Franschen zich van harte verheugen.
„Mijnheer Loudon, u moogt nooit van ons
weggaan. Uw tegenwoordigheid was steeds
een waarborg, en zal dat steeds blijven, voor
het welslagen van hetgeen mocht worden ge
daan en ondernomen en dit zoolang het ons
gegeven mag zijn u in ons midden te houden'"
Zijn rede beëindigend zeide de heer Van Gel
der: „En waarvoor de Nederlanders van alle
gezindten u zoo dankbaar zijn, dat is niet
alleen voor de zoo voortreffelijke wijze, waarop
u de aanhankelijkheid en trouw aan onze
geliefde koningin en aan ons vorstenhuis weet
te handhaven en weet aan te kweeken en aan
te moedigen, maar ook de wijze waarop u de
goede verstandhouding tusschen ons allen
hier bevordert".
Vervolgens werd den gezant namens alle
Nederlanders een speciaal voor hem gegoten
gedenkpenning aangeboden, welke vervaardigd
is door den heer Vernon en waarbij aan de
eene zijde het profiel van den gezant is weer
gegeven, terwijl de keerzijde het legatiegebouw
te zien geeft. Mevrouw Loudon werd de repliek
van de maquette aangeboden.
Zichtbaar ontroerd nam daarop de gezant
zelf het woord: „Reeds twintig jaar geleden
begon hij sprak ik de hoop uit, de vader
van de Nederlandsche kolonie te kunnen wor
den en wanneer ik nu dit groote familiefeest
om mij heen zie, dan gevoel ik mij inderdaad
eenigszins uw aller vader. De Nederlanders
in het buitenland zijn soms zelfs een beter
vaderlander dan de Nederlander thuis. Ge
stuwd door uw aller sympathie hoop ik dan
ook, al is het niet nogmaals twintig jaar,
eenigen tijd in uw midden te kunnen ver
blijven".
De aanwezigen als „kinderen" aansprekend,
ging de jubilaris voort: Voorgegaan door H.M.
de Koningin moeten we altijd de woorden
der moreele kracht boven alles stellen. Wan
neer ik zal terugdenken aan dezen dag, dan
zal ik weten, dat ik hier in uw aanwezigheid
heb kunnen gevoelen dan wij één zijn van
hart, één van zin. Ik dank u van harte. Ik
kan haast niet gelooven, dat dit alles voor
mij is gedaan. Er zijn enkelen onder u, die een
afgietsel van de mij aangeboden gedenkpen
ning hebben gevraagd. Zij zullen later weten,
dat degene, van wien zij de beeltenis hebben
niet alleen dankbaar was voor een lang leven
maar wel in de eerste plaats voor de innige
sympathie, die er tusschen ons heerscht". En
met groote ontroering in zijn stem eindigde
jhr. Loudon: „k dank u. Ik dank u. Mijn
dank. Mijn hartelij'ken dank".
Algemeene vergadering
„Kerk en Vrede".
Zaterdag is de algemeen vergadering van
„Kerk en Vrede" te Leiden voortgezet. Dr. M.
van der Voet, zijn jaarrede uitsprekende, zeide
dat het getuigenis van „Kerk en Vrede" noo-
diger dan ooit. De wereldtoestand is ontstel
lend en onheilspellend: de oorlogsdreiging is
zooals niet accuut, dan toch latent. Aan de
cultureele verheffing van het volk kan niets
gedaan worden, omdat het militarisme hoogtij
viert, dat de beheerschende functie in de
tegenwoordige staathuishoudkunde is en de
ideologie, welke overal en in alles domineert.
Niet te ontkennen valt dat het militaire
systeem als zoodanig de misschien onbewuste
bondgenoot is van den totalitairen staat. De
leden van „Kerk en Vrede" moeten een keur
bende vormen die waarschuwend optreedt
tegen deze ideologie en deze daadwerkelijke
schending der Goddelijke geboden.
Vervolgens werd het beleid van het hoofd
bestuur besproken.
Na de pauze hield ds. L. H. Ruitenberg zijn
inleiding over het onderwerp: „Pacifistische
volksverdediging".
Op dit referaat volgde bespreking. Ds. Rui
tenberg beantwoordde de gestelde vragen.
In de Zaterdagmiddagvergadering werd de
rekening over 1938/'39 in lasten en baten, slui
tende met een bedrag van f 15.388 goedgekeurd.
De begrooting over 1939, die tot een bedrag
van f 12.400 sluit, werd eveneens goedgekeurd.
Daarna sprak ds. J. J. Buskes Jr. over het
onderwerp „Christen-anti-militairist juist nu".
Bij de rondvraag noodigde de afdeeling Am
sterdam het hoofdbestuur uit de volgende al
gemeene vergadering in Amsterdam te houden.
Hiertoe werd besloten.
Dr. van der Voet sloot daarop de vergadering
met een opwekking om vastbesloten de op
dracht, die God aan „Kerk en Vrede" gegeven
heeft, te volbrengen.
heer R. Jr. ontbood onmiddellijk den arts van
Aubel uit Meerssen op het kasteel, die niet
anders kon dan den dood van het slachtoffer
vaststellen. Even later verscheen de burge
meester van Meerssen, de heer J. H. Visschers,
vergezeld van een veldwachter, ter plaatse voor
het instellen van een politieel onderzoek.
De heer R. is eigenaar van het bekende
kasteel Groot-Vaushartelt, dat zijn geschied
kundige waarde o.m. ontleent aan het feit, dat
het heeft toebehoord aan Koning Willem II.
Het landgoed bestaat voor het grootste ge
deelte uit boomgaarden, welke een oppervlakte
beslaan van niet minder dan 150 H.A.
Over de aanleiding van de noodlottige twist
is momenteel nog niets bekend. Wel weet men,
dat zich in het gezin van den heer R. vroeger
wel eens moeilijkheden hadden voorgedaan,
doch niemand heeft kunnen vermoeden, dat
die tot dit gevolg zouden leiden.
Het gebeurde heeft in dit Limburgsch dorp
en in wijde omgeving hevige ontsteltenis te
weeg gebracht. In het plaatsje was het Zondag
zeer druk en er waren talrijke vreemdelingen
samengekomen ter gelegenheid van de kermis,
welke in vollen gang was, zoodat het nieuws
van het drama zich zeer snel verspreidde en
het algemeen onderwerp van gesprek uit
maakte.
Boschbrand te Groesbeek.
Zondagmiddag ongeveer half drie is op het
terrein van het Staatsboschbeheer te Groes
beek een hevige brand uitgebroken, welke werd
ontdekt, doordat zich hevige rookwolken boven
de bosschen verspreidden. In allerijl schoot
hulp toe. Het vuur werd bestreden door arbei
ders van het Staatsboschbeheer, particulieren
en militairen van het te Groesbeek gelegerd
grenswachtregiment. Ongeveer 3 H.A. werden
door het vuur verwoest. Het is reeds de negen
de boschbrand, welke in de omgeving van
Groesbeek in een week tijd heeft gewoed.
Italiaansche luchtmacht schoot
900 Spaansche toestellen neer.
En verloor er zelf 86.
Officieele gegeven zijn verstrekt, zoo meldt
het Italiaansche persbureau Stefani, over de
deelneming van de Italiaansche luchtmacht
tijdens den Spaanschen burgeroorlog. Het mi
litaire personeel, dat aan de campagne deel
nam, bedroeg bijna 6.000 personen, het civiele
personeel ruim 300 personen. De luchtmacht
voerde 87.000 vluchten uit en wierp twaalf
millioen kilogram ontplofbare stoffen uit. Zij
trof 224 „roode" schepen, haalde 900 vlieg
tuigen neer en vernielde 40 toestellen welke
op de vliegvelden stonden. Het aantal neer
gehaalde Italiaansche toestellen bedroeg 86.
Het personeel dat gedurende de krijgsverrich
tingen is bezweken bedroeg 175, en dat der
gewonden 192.
Socialisten wijzen Volksfront af.
In Engeland en Frankrijk.
De voorzitter van de London County Coun
cil, het lid van het Lagerhuis Herbert Mor
rison, heeft in een rede tot een vergadering
van de Labourparty te Brighouse in Yorkshire
gezegd, dat de Labourparty zich zal blijven
verzetten tegen het vormen van een volks
front.
Uit Parijs meldt Havas dat, het centraal
comité van de communistische partij
een schrijven gericht heeft tot de socialistische
partijen waarin wordt voorgesteld binenkort
de commissie tot overeenstemming tusschen
socialisten en communisten bijeen te roepén.
De permanente administratieve commissie van
de socialistische partij heeft dit voorstel met
18 tegen 13 stemmen van de hand gewezen.
Op den Nijl bij Mansurah is een veerboot
omgeslagen. Van de 25 opvarenden zijn er 18
verdronken.
Zaterdagmiddag te half drie is Hitier on
verwacht te Weenen aangekomen. De ver
raste bevolking verzamelde zich voor hotel
Imperial, waar de Führer zijn intrek had
genomen.
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag
is de synagoge van Privos, nabij Moravisch
Ostrau in asch gelegd. Dit is de derde syna
goge,, welke die wek in het protectoraat Bo-
hemen-Moravië is verbrand.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat de Pool
Michel Kmiecik voorzitter van een Poolsche
zangvereeniging bevel heeft gekregen binnen
tien dagen Duitschland te verlaten.
Een in het plartsje Fiedlitz a.d. Weichsel
in 1881 opgericht gedenkteeken voor den
Pruisischen bouwmeester dr. Schmid-Marien-
werder is door „Poolsche chauvinisten" met
touwen en breekijzers omvergehaald, aldus
meldt het D.N.B.
Monument voor maarschalk
Joffre onthuld.
Daladier herdenkt de samenwerking met
België en Engeland in den wereldoorlog.
Zaterdagmiddag is voor de militaire school
het ruiterstandbeeld van Maarschalk Joffre
onthuld in tegenwoordigheid van den presi
dent der republiek Lebrun, minister-president
Daladier en talrijke civiele en militaire auto
riteiten.
Maarschalk Franchet d' Espérey heeft een
toespraak, waarin hij de militaire loopbaan
van maarschalk Joffre schetste.
Daladier zeide o.a.: „Maarschalk Joffre mag
met recht de onsterfelijke overwinnaar van
de onsterfelijke Marne worden genoemd. De
glorie van groote leiders staat niet alleen.
Joffre zelf dacht aan den avond van de over
winning, aan den moed van het volk en het
leger en de Marne doet ook denken aan de
edele zelfopoffering van het heldhaftige
België en aan den moed van het „verachte
lijke Britsche legertje", de voorhoede van een
groot volk, dat gedurende vier jaar zijn bloed
vergoot voor de vrijheid en het leven van
zijn zonen gaf voor een rechtvaardige zaak,
terwijl men ook denkt aan de Aussische sol
daten, die een belangrijke Duitsche leger
macht vasthielden in Oost Pruisen.
Vervolgens maakte Daladier melding van
het werk van Joffre bij den slag van Verdun
en de voorbereiding tot het offensief van de
Somme. Met meest blijft evenwel de naam
van Joffre verbonden zoo zeide Daladier
aan de Marne. waar Joffre optrad als de red
der van de vrijheid.
