Bondselftal uitstekend in vorm
Zuid-Slaaië 4-1
Successen voor luit. Gruppelaar
Osendarp en Derksen
Vijftigduizend
toeschouwers
Weer nel niel.
HOE moeilijk is het toch om iedereen
tevreden te stellen! Het Meteorolo
gisch Instituut te De Bilt heeft ons 9
Zaterdag medegedeeld, dat Piuvius
een record-vacantie had genomen en ofschoon
in de sportwereld veel waarde aan records
wordt toegekend, waren er tienduizenden toe
schouwers in het Stadion, die zich gering
schattend over dit record uitlieten, omdat
üet juist op den Olympisehen Dag werd ge
broken.
Men beschouwde het algemeen als een tac-
Piche fout, dat het voor de landerijen en tui
nen bestemde regenwater in zoo ruime hoe
veelheid over het Stadion werd uitgegoten,
vraamn honderden gegarandeerd krimp vrije
cd'certjes en evenzoovele crêpe-de-chine
jurkjes het slachtoffer werden.
Desondanks verloor men niet het goede hu
meur, want er werd goede en interessante
sport geboden. Het begon met een massaal
optreden van 1100 turners van het K. N. G. V.,
Kier opmarsch op de vroolijke muziek van C.
J. Sommer al dadelijk de handen op elkaar
bracht. Daar deze gymnasten nog kort gele
den op het bondsfeest te Arnhem triomfen
hadden gevierd, behoeft het geen betoog, dat
de gezamenlijke oefeningen in de perfectie
werden uitgevoerd en de onderdeelen aan
dacht van de vrijwel geheel gevulde tribunes
hadden,
Weliswaar was het Stadion niet geheel uit
verkocht, maar er waren toch bijna geen
leege plekken en naar schatting hebben een
50.000 toeschouwers den regen van half twee
tot half zes getrotseerd. Hun wachtte aan
vankelijk een teleurstelling, want de wieler
wedstrijden konden op de natte baan geen
doorgang vinden, doch toen op het einde van
den middag Piuvius teekenen van vermoeid
heid begon te geven wat begrijpelijk is
na zulk een lange vacantie was in korten
tijd de baan met behulp van zaagsel en be-
£(m droog en konden de pedaalridders in het
:adel klimmen. Het programma moest echter
danig worden ingekort en het sprintnum-
nier werd beperkt tot één rit met vijf deel
nemers, die uiteraard weinig te beteekenen
had. Van een krachtmeting tusschen den Ita
liaan Astolfi en Jan Derksen was geen sprake,
want eerstgenoemde werd, toen de eindspurt
begon, ingesloten en hij eindigde met groot
verschil op de derde plaats.
Ook het tandem-nummer verliep niet vol
gens de verwachtingen, want het sterke
soppel Smitsvan Gelder kwam in de laat
ste ronde in de knel, waarvan OomsLeene
°P geroutineerde wijze gebruik maakten om
Set een straatlengte te zegevieren.
Naarmate de plassen op de athle-
tiekbaan grooter werden, ging men
zich ernstiger afvragen, of de deel
nemers niet naast hun loop-capaci
teiten ook over zwembekwaamheden
zouden moeten beschikken, maar
hoewel de spikes op den natten grond
kletterden als kieztlsteenen op e^n
leien dak en de modderspatten den
sprinters om de ooren vlogen, werden
er toch alleszins goede prestaties ge
leverd.
Het feit, dat Osendarp en H. Baum
garten op deze zware baan in de fi-
bale 100 Meter beneden de 11' secon
den bleven (respectievelijk 10 4/5 en
10 9/10) spreekt voor zichzelf. Het was
®en spannende race, waarin Houtman
van A. V. 1923 geruimen tijd de derde
positie wist te behouden, doch ten
slotte door den fel spurtenden vete
raan Berger (111/5 sec.) gepasseerd
werd. Voor laatstgenoemde was dit een
haai succes, waarmede hij zichtbaar
bi zijn schik was.
Karl Baumgarten (Trekvogels) en
fle nieuwe ster Butselaar (Hellas)
gelden de sprinters echter in de scha
duw, want zij liepen een 400 Meter
lan internationaal formaat. De kleine
trekvogel toonde niet voor niets de
federlandsche recordhouder te zijn
<48 seconden), want om onder deze
omstandigheden in 49.1 sec. de finish
t® bereiken, stempelt hem tot een loo
ier van klasse. Datzelfde kan van But-
setaar gezegd worden, die er slechts
"•<3 sec. langer over deed en die zich
eén slag tusschen de allerbesten
den lande plaatste.
2^ Koen handhaafde haar reputatie
teU Vl?^ten stijl door de plasjes te trip-
de i5s- over de 100 M. in 12.2 en later over
viei^ m. 25,5 sec- Haar club won voor het
Bii dVvf1' in Sliccessie de estafette (52 sec.).
Ö6 sL 'en ^govierden de Trekvogels in
siótipf d?nk ZÜ Osendarp, die als een loco-
repfic a en op de helft van de baan
den kop had veroverd.
Osendarp.
De 1'500 M. met voorgift vormde eenigszins
een anti-climax, want de Ruyter, die deze ge
legenheid wilde aangrijpen om zijn Neder-
landsch record (4 min. 0.4 sec.) te verbeteren,
liet zich vrijwel de geheele race de tactiek van
den Engelschman Emery opdringen. Laatstge
noemde is in zijn land de derde looper op de
zen afstand en men mocht dus verwachten,
dat de Ruyter iets meer zou wagen dan ge
durende 1300 Meter achter zijn concurrent te
blijven hangen. Wel ging hij hem daarna even
voorbij, maar de Brit diende onmiddellijk van
repliek en ofschoon officieel het resultaat als
dead-heat (4 min. l'.l sec.) werd opgegeven,
leek Emery duidelijk eerder de finish te heb
ben gepasseerd. Winnaar werd de Bruyn van
Trekvogels met 85 M. voorgift in 3 min. 56.9,
doch hij en de overige loopers toonden een
opmerkelijk tekort aan stijl.
Voor velen vormt de ruitersport steeds het
meest aantrekkelijke nummer van het pro
gramma en ook ditmaal oogstte het sierlijke
hindernis-springen een groot en welverdiend
succes. De diverse corypheeën uit de hippische
wereld hebben zich sinds jaar en dag bij het
stadion-publiek een naaai verworven en hun
prestaties worden met evenveel belangstelling
gevolgd als die van Leen Vente en Kick Smit.
De verwachting, dat kapitein Greter of rit
meester Pahud de Mortanges weer zou zege
vieren, werd niet bewaarheid, wel reed laatst
genoemde een foutloos parcours (1 min. 20.2
sec.), maar luitenant Gruppelaar was op Peter
Pan sneller en behaalde in 1 min. 14.2 sec.
den eersten prijs.
De voetbalwedstrijd.
En dan was er last not least
de voetbalwedstrijd tusschen het
Nederlandsch (Bonds) elftal en Joego
slavië. De Balkaneezen kwamen met
een groote reputatie, want ze hadden
op hun eigen keiharde leemterrein
Engeland met 21 verslagen en te
gen Italië slechts met dezelfde cijfers
het onderspit gedolven. Algemeen was
dan ook de verwachting, dat onze jon
gens het hard te verduren zouden
krijgen, doch het is geheel anders ge-
loopen.
Ik had aan het Joego-Slavische teaai, dat in
1928 op de Olympische Spelen van de partij
was, de herinnering aan een stel uitzonder
lijk stoere en athletisch gebouwde knapen, die
zeer snel en zeer fel waren en wier sterkste
troef een goed sluitende verdediging en een
breed open aanvalsspel was.
De moderne tactiek en de systemen-epidemie
bleek echter ook dit team niet te hebben ge
spaard; het contact met Middel-Europeesche
ploegen heeft een stempel op het spel gedrukt,
waardoor het verrassende van den open aan
val heeft moeten wijken voor een ver doorge
voerd short passing. Doch ook de Engelsche
stijl vindt navolging; de backs bewaken de
vleugelspelers en hoewel de spil geen
honderd procent „stopper" is, besteedt
hij toch meer aandacht aan de verdediging
dan aan het steunen van den aanval. Het ge
volg van deze halfhartige tactiek van den
centerhalf was, dat de vijandelijke midden
voor bij tijden veel meer bewegingsvrijheid
kreeg dan van een Joego-Slavisch standpunt
wenschelijk was. Bovendien konden de Neder-
landsche binnenvoorwaartsen en halfbacks
deze vrijheid uitbuiten, omdat de kanthalfs
Lechner en Manola te ver uit elkaar speelden,
zoodat de mogelijkheid tot het opbouwen van
Hollandsche aanvallen steeds voorhanden was.
Het was van den aanvang af duidelijk, dat
de gasten gewend zijn om op harde terreinen
te spelen, waarop de bal hoog opstuit, want
herhaaldelijk werden vooral de verdedigers
verrast door het snel doorschietende leder.
Men mocht echter verwachten, dat voetbal
lers van internationale reputatie zich na
eenigen tijd aan die veranderde omstandig
heden zouden aanpassen, althans een manier
zouden weten te vinden, om den bal te stop
pen voordat deze hen passeerde en een prooi
werd der Nederlandsche voorwaartsen. Doch
dit bleek niet het geval, gedurende den ge-
heelen wedstrijd bleven de backs aan antici
patie-vermogen te kort schieten en wanneer
de doelman Lovric niet in zoo goeden vorm
ware geweest, zouden de onzen met nog spre
kender cijfers gewonnen hebben.
Na de rust geloofde het Bondselftal het
echter wel, het tempo, een der scherpste wa
pens van het nationale team, zakte en daar
door was de tweede helft veel minder inte
ressant dan de eerste drie kwartier.
Behalve de keeper toonden de linkshalf
Lechner en de rechtsbuiten Glisovic inter
nationale capaciteiten, de rest van het elftal
viel tegen, ook in techniek, al werden af en
toe aardige staaltjes van balcontrole gede
monstreerd. Matosic was de gevaarlijke schut
ter, maar hij had teveel tijd noodig om te
richten.
In het Nederlandsche elftal heeft Lenstra
zijn voorganger van der Veen geheel doen
vergeten, waardoor er unieer vaart in de voor
hoede kwam. De Harder was hier veruit de
beste, maar ook Vente heeft een goeden wed
strijd gespeeld. Smit was veel beter op dreef
dan in vorige interlandwedstrijden.
Anderiesen en Paauwe deden voortdurend
nuttig werk, daarentegen waren Stam. en Cal-
denhoven zwak en Wilders speelde, vooral in
de tweede helft ,te nonchalant. Dijkstra ver
dedigde zijn doel naar behooren, doch een vol
komen betrouwbaren indruk maakte hij ook
ditmaal niet.
CRITICUS.
Verschil tusschen eerste en
tweede helft.
Bij het beoordeelen van den wedstrijd moet
wel een duidelijk verschil tusschen de eerste en
de tweede helft gemaakt worden. Voor de rust
hadden de Zuidslaven, behalve tegen hun tegen
standers. ook tegen de omstandigheden van weer
en veld te kampen. Vooral in den aanvang ging
dat hun niet al te goed af en zoo gebeurde het,
dat Nederland na negen minuten spelens een
voorsprong van twee doelpunten had. Het eerste
werd reeds na drie minuten met een fraaien
kopbal gescoord door Lemstra, uit een goeden
voorzet van De Harder. Het tweede ontstond
uit een prachtig, ver en hard schot van Smit,
dat de Zuid-Slavische verdediging volkomen
verraste. Zoo had de ontmoeting al na korten
tijd een onverwacht aspect gekregen: de gasten
zouden zich zeer moeten inspannen om een ne
derlaag te ontgaan. Maar Nederland bleef in de
meerderheid. De aanvallen der onzen waren veel
gevaarlijker, doordat er steeds een schot uit
verwacht kon worden. De geheele Nederlandsche
voox-hoede speelde een goede partij.
Zoo was het een voorhoede zonder zwakke
plekken, die de Zuid-Slavische verdediging het
vuur na aan de schenen legde en aangezien die
verdediging niet al te veilig was, ontstonden ex-
voor Nederland vele kansen. De rechtsback
Andjelkowitsj werd herhaalde malen vlot ge
passeerd en beooi'deelde de situatie ook vaak
verkeerd. En zijn collega Pozega kon alleen de
stox-mloopen onzer voox-hoede niet stuiten. Achter
dit tweetal had de doelverdediger Lowritsj het
moeilijk. Heel wat gevaarlijke schoten en kop
ballen heeft hij onschadelijk gemaakt en hij
behoorde tot de beste spelers van het Zuid-
Slavische elftal.
In het Nederlandsche doel speelde Dijkstra
beter dan we de laatste wedstrijden van hem
gewoon waren. Beheerschter en rustiger was
zijn spel en hij stelde zich goed op. Daarom was
het jammer, dat hij er waren 26 minuten in
de eerste helft gespeeld den bal, die hard
door Petrowitsj was ingeschoten, niet klemvast
kon houden, zoodat Perlitsj den stand op 21
kon brengen.
Ook ten aanzien van de middenlinies valt de
vergelijking tusschen beide elftallen in het voor
deel van Nedex-land uit. Wel was Stam niet op
zijn best, maar Anderiesen en Bas Paauwe
maakten dat door hun betrouwbaar en intelligent
spel goed. Aanval en vex-dediging steunden zij
naar behooren. Van de Zuid-Slavische midden
linie kan dat niet gezegd worden. Die speelde
niet slecht, maar ook niet buitengewoon goed.
En aan de fouten, die in de verdediging gemaakt
werden, had zij ook deel.
Van een dier fouten profiteerde Vente
prachtig, toen er 32 minuten gespeeld
waren. Door een missen van een der
Zuid-Slaven kreeg hij den bal op groo-
ten afstand van het doel vrij. Even liep
hij door, men verwachtte, dat hij naar den
meesnellenden Draeger zou overgeven,
doch hij loste een kolossaal schot, dat in
den uitersten hoek van het Zuid-Sla
vische doel vex'dween. Zeven minuten
later kwam De Harder voor Lowritsj
te staan. Hij schoot tegen den doelverde
diger, doch toen de bal van diens lichaam
terugsprong, scoox'de onze linksbuiten.
Zoo ging de rust in met een stand 41
voor Nederland. Een veilige voorsprong.
Na de x-ust bleken de gasten op het gladde veld
ingespeeld te zijn en toen kon men ook zien, dat
zij wel weten, wat voetbal is. Toen kon men
goede spelstaaltjes bewonderen, een handig
samenspel, een behoorlijke balcontx-ole, uithou
dingsvermogen en geestdx-ift. Maar toen ook kon
men zien, dat ook zonder het voordeel van
weers- en terreinomstandigheden het Neder
landsch elftal deze ploeg partij zou kunnen
geven. Want hoe handig ook vaak de bal werd
opgebracht, het samenspel blééf klein en kort
en doorzichtig. En hoewel het spel in de tweede
helft meer verdeeld was, het bondselftal kreeg
de beste kansen. Kansen waren er natuurlijk
aan beide zijden, maar doelpunten werden er
niet meer gemaakt.
De opstelling der ploegen luidde als volgt:
Bondselftal:
Doel: Dijkstra (A. P. G. S.)
Achter: Wilders (Blauw Wit), Caldenhove
(D. W. S.)
Midden: Stam (V. U. C.), Anderiesen (Ajax),
Paauwe (Feijenoox-d).
Vóór: Draeger (D. W. S.), Lemstra (Heeren
veen), Vente (Feijenoord) Smit (Haarlem), De
Harder (V. U. C.)
Zuid-Slavië:
Doel: Lowritsj.
Achter: Andjelkowistsj en Pozega.
Midden: Manola, Dragtsjewitsj en Lechner.
Vóór: Glosowitsj, Petrowitsj, Ziwkowitsj,
Matositsj en Perlitsj.
EEN SUCCESVOLLE COMBINATIE. Luitenant
J. J. Gruppelaar won Zondag op Peter Pan
het springconcours op den Olympisehen Dag.
Een dag tevoren had hij reeds de zege in het
springconcours te Bussum veroverd.
Na weken van onafgebroken mooi
zomerweer plensde dan Zondag een
malsch regenbuitje neer, dat voor vele
sportenthousiasten een zeer groote
teleurstelling was. De Olympische Dag
werd voor het eerst sinds zeven jaar
niet onder een stralend zonnetje ge
houden en vele wedstrijden werden
uitgesteld. Zoo ging nagenoeg het ge
heele cricketprogramma niet door en
was deze Zondag ook voor vele Haar-
lemsche cricketliefhebbers een ver
loren dag. En zoo was er veel teleur
stelling op dezen elfden Juni, een ver
regende sportdag. Maar daarover niet
geklaagd. Iedere sportsman heeft wel
eens tegenslag en die draagt hij met
opgewektheid. Omdat hij sports-
De uitslagen der overige wedstrijden luiden:
Wielrennen:
Sprint: 1. Dex-ksen, laatste 200 Meter in
12 2/5 sec.; 2. Smit; 3. Astolfi; 4. Mensen; 5.
Wing.
Tandems: 1. H. OomsB. Leene, laatste 200
Meter in 12 sec.; 2. P. J. EversJ. Pronk; 3. P.
W. SmitsM. van Gelder; 4. O. MoekeJ. P.
van der Heyden.
Ahtletiek:
Eerste serie 100 Meter: 1. Osendarp 10,9 sec.;
2. Houtman 11,2 sec,; 3. Boex-sma 11,2 sec.
Tweede serie: 1. H. Baumgax-ten 10,9 sec.; 2.
Geul 11,1 sec.; 3. Heyn 11,4 sec.
Finale: 1. M. B. Osendai*p (Tx-ekvogels) 10,8
sec.; 2. H. Baumgarten (Trekvogels) 10,9 sec.;
3, Chr. Berger (A. A. C.) 11,2 sec.
Finale 400 Meter: 1. K. Baumgarten (Trek
vogels) 49,1 sec.; 2. H. Butselaar (Hellas) 49,3
sec.; 3. Chr. Nauta (Trekvogels) 51,7 sec.
Finale 1500 Meter: 1. De Bruyn (Trekvogels)
3 min. 56,9 sec. met 85 Meter voorgift; 2. G.
Kamps (A. V. G. '26) 3 min. 57,1 sec. met 85 M.
voorgift; 3. H. Kalkman (Trekvogels) 3 min.
57,9 sec., met 75 M. voorgift; De Ruyter en
Emery beiden 4 min. 1,1 sec. van meet af.
4x100 Meter estafette: 1. Trekvogels (Den
Haag) 43,6 sec.; 2. A. A. C. (Amsterdam) 43,9
seconde.
100 Meter dames: 1. Fanny Koen (Sagitta)
12.2 sec.; 2. K. ter Braake (A. D. A.) 13 sec.
200 Meter dames: 1. Fanny Koen (Sagitta)
25,5 sec.; 2. A. de Vries (A. D. A.) 27,5 sec.
4x100 Meter estafette dames: 1. Sagita (Am
sterdam) 50,7 sec.; 2. A. D. A. 1 (Amsterdam)
52.3 sec.
Paarden, springconcours: 1. Luit. J. J. Grup
pelaar met „Peter Pan" 0 fouten, 1 min. 14,1 sec.;
2. ritm. C. F, Pahud de Mortanges met „Maedel
wie du" 0 fouten, 1 min. 20,2 sec.; 3. ritm. A. D.
C. van der Voort van Zijp met „Present" 0 fou
ten, 1 min. 21 sec.; 4. x-itm. G. P. de Kruyff met
„Giovenezza" 4 fouten, 1 min. 18 sec.; 5. kapt.
J. J. Gx-eter met „Carina" 4 fouten, 1 min. 21,2
sec.; 6. P. Leeuwenburg met „Pacha" (eig. D. H.
Pasman) 8 fouten, 1 min. 14,1 sec.; 7. kapt. J.
A. de Bx-uine met „Taubouret" 12 fouten, 1 min.
18,2 sec.
Door de 20 overwinning van Wcst-
Frisia op. Zaandijk zal Bloemendaal dus
het nieuwe seizoen weer als derde klasser
moeten beginnen. Tweemaal gelukte het
cleBloemendalers het afdeelingskamploen-
sehap te behalen en eiken keer werden zü
in de promotie-competitie uitgeschakeld.
Dat is hard.
Ook E.D.O. is, na een prachtig seizoen
met de haven van de eerste klasse in het
zicht, gestrand.
Voor beide clubs is dit een tegenvaller,
maar goede sportsmen laten zich niet zoo
gauw tex-neerslaan. Er komt weer een sei
zoen en dus weer een kans, om het doel te
bereiken.
Zoowel E.D.O. als Bloemendaal zullen
er ongetwijfeld opnieuw hard voor werken.
Baron Schimmelpenninck over
de Olympische Spelen
Organisatie goed voorbereidt
Men lacht wel eens smalend over de bijeen
komsten van het Internationaal Olympisch
Comité en beweert dan, dat er wat oudere hee-
ren bij elkaar komen om over sport te pra
ten, maar ik kan u verzekeren, dat de ge
middelde leeftijd der I. O. C. leden niet zoo
hoog ligt als men wel denkt. Degenen, die op
de zittingen het woord voeren, zijn volkomen
op de hoogte vaxi de feiten," aldus deelde de
president van het Nederlandsch Olympisch
Comité, lid van het I. O. C., anr. A. Baron
Schimmelpenninck van der Oye mede over
zijn indrukken van Londen.
„Ik stel het op prijs", aldus de N. O. C.-pre-
sident, „om dit te verklaren en wellicht een
verkeerden indruk weg te nemen.
De beslissingen van Londen zijn ongetwij
feld zeer belangrijk. Reeds nu zijn de steden
aangewezen, waar in 1944 de zomerspelen en
de winterspelexi worden gehouden. Vijf jaren
van te voren wetexi Londen en Cortina d'Am
pezzo reeds, dat zij de wedstrijden mogen or-
ganiseeren, een prachtigen voorbereidings
tijd dus. Een groot verschil met Helsinki, dat
slechts een termijn van ongeveer twee jaar
ter beschikking stond."
Het Wembleystadion te Londen zal het mid-
delpuxit van de spelen van 1944 worden. Het
zwembassin is er ook en waar men het bok
sen, het gewichtheffen, het worstelen en het
schermen zal onderbrengen, is nog niet be
kend, maar veel hoofdbrekens zal dat in een
stad als Londen niet kosten. Het roeien, de
kanosport, en het zeilen zullen- buiten Lon
den moeten worden gehouden.
En nu wij toch over Helsinki praten, de
heeren Krogius, lid van het I. O. C., Rangell
voorzitter van het organisatiecomité in Fin
land en Karikoski, secretaris-generaal, heb
ben te Londen een uiteenzetting gegeven van
de maatregelen, welke voor de sport, de ath-
leten, het publiek enz. genomen zijn. Zeer
ernstig vat men het te Helsinki op en mijn
indruk is, dat alles in 1940 uitstekend zal
loopen. Het groote voordeel is, dat de terrei
nen zoo dicht bij elkaar liggen, eigenlijk in
een cirkel, waai-van de straal 8 K.M. bedraagt.
Het buisvestingsprobeem is een van de
moeilijkste.
Uit mijn gesprekken met verschillende ge
delegeerden is mij gebleken, dat de belang
stelling voor de spelen te Helsinki bijzonder
groot is. Iedereen wil er gaarne naar toe, men
heeft respect voor de rustige, energieke en
serieuze voorbereiding van Finland. En de
mogelijkheid bestaat, dat het aantal actie
ven dat van Berlijn zal evenaren".
De voorzitter van het Olympisch Comité
deelde ons nog mede, dat de mogelijkheid, dat
de fakkelestafette van Olympia naar Hel
sinki doorgaat, zeer groot is.
„Aangename herinneringen bewaar ik van
St. Morit-z", zoo verklaarde de heer Schim
melpenninck, toen wij het gesprek op de win
terspelen brachten. „Maar nu het niet mo
gelijk is de winterspelen in Zwitserland te
organiseeren, nu is Gannisch inderdaad de
eenige plaats, waar men in staat is binnen
acht Maanden eexx organisatie op te bouwen.
Er is nog gepraat over Montreal en over Oslo,
maar te Garaiisch-Partenkirchen is alles nog
vrijwel intact van 1936 al zal men hard, heel
hard moeten werken om op tijd gereed te
komen .Men zal nu opnieuw invitaties moeten
zenden en ongetwijfeld zal ook Nederland een
kleine ploeg naar deze spelen zenden, het
geen hec N. O. C. ook van plan was voos
St. Morltz"
