De Schat in de Woestijn
De spoorbrug over het Gulpdal te Gulpen in Zuid Limburg,
waarover vroeger het treinverkeer plaats had van de lijn
Maastricht-Vaals der Limburgsche Tramwegmaatschappij,
wordt gesloopt. De brug heeft 14 jaren dienst gedaan
De machtige schroeven, die het nieuwe m.s. «Oranje" zullen stuwen, worden thans aan
gebracht in het Hendrik Dok van de Amsterdamsche Droogdok Mijwaarin het zeekasteel
.op het droge" ligt
Wat de werklieden op den beganen grond zien van den neus van het m.s.
.Oranje", het nieuwe vlaggeschip van de Stoomvaart Mij. «Nederland", dat
thans in het Hendrik Dok van de Amsterdamsche Droogdok Mij. de finishing
touch ondergaat
FEUILLETON
Naar het EngeLsch van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
HOOFDSTUK IX.
20)
Een rit door den nacht.
Verschillende kleinere gebeurtenissen te
zamen vormden de oorzaak van dit storm
achtige tooneel voor het Grnad Hotel de
HJnivers en een helderdenkend man, die hun
oeteekenis doorzag, zou tot de slotsom gekomen
2i]n, dat Irene Fenshawe bij vergissing ge
schaakt was in plaats van mrs. Haxton. Het
resultaat van de koelbloedige handigheid van
"en, die het meisje ontvoerd hadden, zou
seker een eereplaats hebben gekregen in de
ki'onleken-der-misdadigheid van Massoea,
ais het blinde toeval niet twee uur te voren
Mulai-Hamed van Royson gescheiden had.
De zon zonk achter het hoogland van Abes-
™nie, toen de Effendi in de kamer van de
wacht van het fort op den terugkeer van den
gouverneur wachtte. Zijn gids, die een vroom
Mohammedaan was, wendde zich naar Mekka,
fuie.de aan den kant van den weg en boog zijn
uoofd in het stof. Een andere trouwe aan-
uauger van den Profeet voegde zich bij hem
u het tweetal zong zijn gebeden in koor.
v ,en deelden ze elkaar hun nieuwtjes mee
hot l Hal?ed vertelde van de giaours in het
en was zeer verbaasd van zijn geloofs-
tatoH1 6en kok van het fort fce vernemen- dat
ifearrf" Effendi's gevangen waren genomen
de kok ging haastig weg om een aantal
magere kippen te onthoofden, die bestemd
waren voor een Rissoto als pollastro voor het
diner van de officieren en Mulai Hamed bleef
achter om zich zelf af te vragen, of de lange
Effendi met wien hij gekomen was misschien
óók gevangen werd gehouden, totdat hij mr.
Fenshawe en Royson zag wegrijden langs den
boulevard in het rijtuig van den gouverneur.
Hij vervloekte hen beiden en begon de lange
wandeling naar het hotel. Hij koes den druk-
wen weg door de hoofdstraat, waar hij mis
schien een andere kennis zou tegenkomen.
Deze omweg leidde hem langs de Olifant-
Moskee. Abdullah, het wachten op het rendez
vous, dat mrs. Haxton voor von Kerber had
afgesproken, moe, ontdekte Mulai Hamed's
insigne en probeerde inlichtingen te krijgen.
Broeder, sprak hij, ik zou u Iets willen
vragen.
Spreek slechts was het hoffelijk antwoord,
want Mulai Hamed was gevleid, zoo maar door
een persoon van rang te worden aangespro
ken.
Er zijn zekere giaours in uw caravanserai,
een oude man, een dikke man als een stier,
een lange jonge man en een magere man, de
Hakim Effendi, op wien ik hier wacht. Weet
ge iets van hen af?
Malai Hamed ging de lijst zorgvuldig na.
Het moet de Hakim Effendi zijn, zei hij
eindelijk, die in de gevangenis zit, want de
anderen heb ik gezien, maar hem niet!
Abdullah was geërgerd. Hij, een zuivere
Bedouin uit de woestijn, had al een gróote
gunst bewezen door het woord „broeder" te
gebruiken tegen iemanod van gemengd ras.
Ik vroeg niet om dwaasheid, mompelde
hij. Dat is het antwoord van een dronken
man.
Neen vriend, ik spreek waarheid. Moge
ik nimmer drinken aan den witten vijver van
den Profeet, indien ik u niet juist dat heb ver
teld, wat ik vernomen heb.
Abdullah slikte zijn woede in, luisterde naar
Mulai Hamed's verhaal en was overtuigd.
Ondanks mevrouw Haxton's verbod was het
nu noodzakelijk, dat hij haar onverwijld sprak,
en dus vergezelde hij den hulp-onderportier
naar het hotel. Onderweg ontmoetten zij een
wankel gesloten rijtuig, dat in razenden galop
een zijstraat insloeg en beide mannen dach
ten, dat het naar den mijlenlangen dijk reed,
die het eiland Massoea met het vasteland
verbindt.
Wie reist er met zoo'n haast?, vroeg Ab
dullah, het rammelende voertuig naziende.
Misschien vertrekt er vanavond een kafila
naar het binnenland, zei Mulai Hamed. Maar
de verwarring in de buurt van het hotel trok
thans hun aandacht en ze holden met anderen
mee, want bloedvergieten is in deze streken
steeds een aantrekkelijk tijdverdrijf, dat toe
schouwers trekt.
Dick verliet op dat oogenblik juist het
telegraafkantoor, vanwaar hij tegelijk voor
zichzelf een telegram had verzonden. De
beleefdheid eischte, dat hij op de verschil
lende brieven van mr. Forbes zou antwoorden,
dus verzond hij 't korte bericht: „Brief volgt,
Royson", wat naar zijn meening voldoende
was. Voor hij terugkeerde naar het hotel,
wandelde hij een eindje in de richting van de
haven en ontmoette, zooals hij half en half
verwachtte, Stump, die van het jacht terug
keerde. Hij verbaasde dien dikken zeeman met
het nieuws van dien avond, maar Stump legde
de zaak op zijn manier uit en gaf een
theorie ten beste, die von Kerber's tegenspoed
schijnbaar verklaarde!
Zie je, het zit zoo, zei hij, die ver-
wenschte Italjanen hebben de lucht gekregen
van dien schat. En van wie hebben ze dat?
Wel van dien kerel, die de aanval in Marseille
op touw zette. Jij zei niet veel erover; dat was
zooals het hoorde, maar Tagg is slimmer dan
hij lijkt en hij vertelde mij, dat er een papier
uit von Kerber's zak werd gegapt. Dat papier
bracht de haaien op het spoor. Ze kwamen
deAphrodite voor, door in Brindisi de In
dische mailboot op te pikken en hadden alles
kant en klaar, toen we hier het anker uit
wierpen. Juffrouw Irene en ik zagen een van
die lui vanmiddag het hotel bewaken.
Ik geloof, dat dit Alfieri was, zi Dick.
Mrs. Haxton erkende dat hij het was en het
was zijn onverwachte verschijning, die haar
naar het jacht deed teruggaan.
En wie is die mijnheer Alfie of hoe
heet-ie?, informeerde Stump.
Neem me niet kwalijk. Ik vergat, dat u
nooit van hem gehoord hebt. Hij is de man,
die de papyrus, het papier, in Marseille weg
nam. Zoowel mrs. Haxton als de baron zijn
bang voor hem.
Je schijnt een verduivelde hoop van deze
zaak af te weten, riep de schipper geërgerd
uit.
Dat kan ik niet helpen. Ik ben er op aller
lei wonderlijke manieren ingesleept. Ik beloof
u, kapitein, dat ik u een dezer dagen het heele
verhaal zal doen. Hoe eerder we in Aden zijn,
hoe beter het is voor mr. Fenshawe en de
dames en ik raad u aan, om miss Fenshawe te
steunen, als ze haar grootvader tracht te over
reden, om daar onmiddellijk heen te gaan.
Grappig, bromde Stump; dat zijn letter
lijk mrs. Haxton's worden, toen ik die de
scheepsladder ophielp. Hallo! Als ik me niet
vergis, jongmensch, is daar een eerste klas
ruzie aan de ngang vlok voor ons café. Nee
nee, bemoei je niet met Arabieren; die zouden
je voor d'r lui plezier doodsteken. Bewaar je
afstand en geef ieder die te dichtbij komt een
opstopper, dat hij blijft liggen.
Stump's verstandige raad was overbodig.
Geen van de twistenden naderde hen. De strijd
eindigde zelfs even snel als hij begonnen was
en ze waren in het hotel, voordat de ver
schrikte bedienden het opwindende feit durf
den bekend maken, dat de jongedame ver
dwenen was.
De neger, die haar naar beneden had bege
leid, was er zeker van, dat ze uit eigen be
weging was weggereden met het rijtuig, dat-
buiten stond, maar mr. Fejishawe's radelooze
protesten, toen de verschrikte hotelier hem
vertelde wat er gebéurd was, overtuigden
Royson, dat de bewering van den bediende
dwaasheid was. Bovendien werd het ieder
oogenblik duidelijker, dat mrs. Haxton en niet
Irene de buit was ,aien de roovers zochten.
Royson, ofschoon wit van hulipelooze woede,
besefte spoedig dit element in een anders on
verklaarbaar mysterie en trachtte mr. Fens
hawe's schrik te bedaren, door hem te ver
zekeren, dat het meisje stellig zou worden
teruggezonden, zoodra de vergissing gemerkt
werd.
Er was geen tijd voor uitleggingen. Alles
holde doelloos in paniek heen en weer. Een
bode werd gezonden om de politie te roepen
en er herschte een algemeene chaos, toen 'n
Arabier Royson naderde, wiens fijn geteekende
trekken gewelfde wenkbrauwen en hooge juk
beenderen, aantoonden, dat hij van een andere
afstamming was dan de bastaarden van de
kust. Ook zijn houding was van een man van
aanzien. Het was Abdullah, die uit de on
samenhangende woorden van den neger had
begrepen, dat het mevrouw Haxton was, die in
het rijtuig was ontvoerd. Hij had zijn eigen
redenen om aan te nemen, dat de dame in
Massoea in moeilijkheden kon geraken en de
man noemde haar naam duidelijk, terwijl die
van miss Fenshawe hem niet bekend was.
Monsieur, zei hij, Dick bedaard in uit
stekend Fransch toesprekend, kunt u paard
rijden?
Ja, zei Dick tegen alle verwachting in:
hopende, dat deze man met de kalme cogen
hem misschien althans over de wijze van
Irene's gevangenneming een aanwijzing kon
geven. Ga dan met mij me, vervolgde Abdul
lah even zacht. Ik denk dat ik wel kan uit
vinden, waarheen madame gebracht is.
(Wordt vervolgd).
Onfier groote belangstelling is Vrijdag te Bunschoten het huwelijk voltrokken tusschen Wilhelmina
Aartje Vedder, petekind van H. M. de Koningin en Dirk Korlaar. Het gelukkige bruidspaar
Anthony Eden bespreekt met den Franschen minister Paul
Reynaud den internationalen toestand tijdens zijn bezoek
aan de Franscha hoofdstad
Tot commandant van het te Ede op te
richten 12de regiment motor-artillerie
zal benoemd worden luitenant-kolonel
G. P. Granpré Molière van het derd«
regiment veldartillerie
De luchtbescher-
mings-tentoonstel-
ling te Parijs is
Vrijdag door den
Franschen mini
ster-president Da-
ladier geopend.
Een der afweer-
posten op de
Esplanade des
Invalides
