INDISCHE MARINE MANOEUVRES
De Schat in de Woestijn
Het gemeentebestuur van Warnsveld heeft Woensdag de nieuwe fontein, een geschenk aan de gemeente, officieel
overgenomen en in gebruik gesteld. Voor dit gebeuren bestond groote belangstelling van de zijde der inwoners
Bij het verlaten der Soerabajasche wateren hield het Indisch vlooteskader
dat op weg was naar Nieuw Guinea uitgebreide oefeningen voor de marine-
propagandafilm. Het eskader vaart uit
In de touwen. Een zomersch werkje, waarbij
een echte Hollandsche jongen zijn hart kan op
halen
De bekende St. Jansmarkt te
Den Bosch is Woensdag ge
houden. Er bestond veel be
langstelling voor deze traditie
Een overzicht der werkzaamheden aan den rechter Maasoever te Rotterdam
voor den tunnelbouw, welke reeds belangrijke vorderingen maakt
Burgemeester dr. W. de Vlugt en zijn
echtgenoote vervullen hun stemplicht
tijdens de verkiezingen voor den ge
meenteraad van Amsterdam
Ouden van dagen aan de stembus in
het gemeentelijk verzorgingshuis aan
de Roeterstraat te Amsterdam tijdens
de verkiezingen voor den gemeenteraad
van de hoofdstad
Met donderend geraas passeeren de bommenwerpers der Indische
luchtmacht het vlooteskader, dat, op weg van Soerabaja naar Nieuw
Guinea oefeningen hield voor de apotheose van de marine
propagandafilm „Het zal waarachtig wel gaan"
In den tunnel, die den linker en den rechter Maasoever te Rotterdam eer
lang mef elkander zal verbinden
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
HECTOR JENNINGS
Nadruk Verboden.
24)
Ze maakte het best, juffrouw, toen ik
haar om 'n uur of negen zag. Ze ging juist
naar land
Irene herhaalde de woorden in stomme ver
bazing.
Ging juist aan land!
Ja juffrouw. Er kwam een Arabier
lom d'r.
Weet je het zeker?
Vast juffrouw. Het was omstreks de
tweede bel, dat die boot ons aanriep
nietwaar, Bill?
Dat klopt.
Weet je, waar mrs. Haxton naar toe wil-
t de? Ik bedoel, ging ze naar het hotel?
Dat heb ik niet gehoord, juffrouw. Maar
mr. Tagg praatte met de dame. Misschien kan
hij het u zeggen.
Aan het zwijgen van haar metgezellen zag
Irene, dat ze even verbaasd waren als zij zelf.
Het was onmogelijk in het bijzijn van de be
manning der sloep verder over de zaak te
spreken, maar het meisje fluisterde tegen
Royson, die vlak bij haar zat:
Hebt u ooit zoo iets vreemds gehoord? Ze
kan ons niet zijn misgeloopen. Wat kan haar
doel zijn om zoo alleen weg te gaan?
We kunnen deze en andere vragen mis
schien beantwoorden, wanneer we ontdekken
pie haar kwam halen,
Een Arabier, zegt de man. Vreemd, dat
mrs. Haxton een Arabier kent in Massoea.
Mr. Fenshawe boog zich naar hen over:
Vergeet niet, zei hij. zachtjes, dat mrs.
Haxton misschien niet eerder heeft gehoord
van von Kerber's gevangenneming. Ik ben ge
neigd te gelooven, dat hij erin geslaagd is zich
op een of andere wijze met haar in verbin
ding te stellen. Een vreemde brief, die ik
heden kreeg, zal misschien licht op het geval
werpen. Ik was juist bezig dien te lezen, toen
de man van het hotel binnenstormde met het
bericht van jouw avontuur, Irene'; Om je de
waarheid te zeggen, heb ik er niet verder meer
aan gedacht.
Royson was overtuigd, dat mrs. Haxton toen
ze ontdekte, dat het spel verloren was, was
gevlucht. Maar Tagg's lezing van haar plotse
ling vertrek steunde deze theorie niet. Hij
verklaarde, dat enkele minuten voor negen
een kustboot langszij was gekomen en een
Arabier, de eenige inzittende, opstond en
duidelijk gezegd had: „Ik Abdullah. Mevrouw
Haxton spreken".
Dat was blijkbaar al het Engelsch, dat de
man kende. Hij herhaalde den zin, totdat Tagg
miss Fenshawe's kamenier stuurde om me
vrouw Haxton te zeggen, dat een Arabier, ge
naamd Abdullah, naar haar vroeg.
Ze' kwam dadelijk, zei Tagg, en ze begon
nen te spreken, zoo vlug
Spraken ze Fransch? onderbrak Irene
met een zijdelingschen blik op Dick. Hetzelfde
ver-gezochte idee, dat het onmiddellijk door
den geest flitste, was ook bij het meisje op
gekomen.
Ja juffrouw. Je kunt Fransch altijd her
kennen aan het non-nen en bon-nen en ton
nen, dat ze doen.
Op een ander oogenblik zou Irene Tagg's
humor zeer gewaai'deerd hebben, maar er was
een zoo diepe ernst in de geschiedenis van de
laatste uren, dat zij er nauwelijks notitie
van nam.
i r- Die Aiabier zei ze, was dat een lange,
knappe man, met een gestreepte kap op zijn
burnoes, zijn overkleed, weet je?
Dat is 'ern, zei Tagg. Meer een vent, zooals
je in Tanger ziet, dan een hier uit de beurt.
Je kent het soort kerel, dat ik bedoel, kapi
tein?
Zeker, zei Stump, echte tooneel-Ara-
bieren zijn het. Een beetje verfranscht, met
geknipte bakkebaarden.
Maar vertel me alsjeblieft, wat er ge
beurde, riep Irene, ademloos.
Wel, juffrouw, d'r is niet veel te vertel
len. Ze hadden een ernstige conferentie vijf
minuten lang en toen zei zij me, dat ze naar
land ging.
Hoe laat komt u terug, mevrouw, dan
zal ik een boot sturen, zei ik.
Dat weet ik niét, zei ze,'het wordt mis
schien laat, dus zal ik met een inlandsche
boot terugkomen. Ze vroeg uw kamenier, juf
frouw, om een mantel uit d'r kajuit te halen
en zonder verder een woord te zeggen, ver
trok ze.
Dat ts voldoende, zei mr. Fenshawe
droogjes. Mevrouw Haxton is een dame, die
weet, wat ze wil. Ze is uitstekend in staat om
op zichzelf te passen. Vooruit Irene, jij gaat
naar bed. Iedere dag heeft genoeg aan zijn
eigen leed. En te oordeelen naar de verschijn
selen van thans, zullen we morgen een druk
ken dag hebben. Goeden nacht, mr. Royson
Ik zal morgen beter in staat zijn u te be
danken.
Ook Irene stak Dick de hand toe.
Ik bén druk bezig allerlei mooie com
plimenten voor u te verzinnen, zei ze vrco-
lijk.
Dick begreep den blik, dien ze hem gaf,
Vreemd genoeg drukte die zijn eigen gedach
ten uit. Ze moesten probeeren uit te vin
den, hoe het kwam, dat mevrouw Haxton
zoo'n goede kennis was van El Jaridiah. Niet
alleen had hij zijn leven gewaagd, toen hij
meende, dat zij in gevaar verkeerde, maar
zij, van haar kant, was bereid met hem terug
te keeren naar Massoea onder bedekking van
den nacht naar Massoea, vanwaar ze vol
ontzetting slechts enkele uren tevoren was
gevlucht.
HOOFDSTUK XI.
De tusschenkomst van een vrouw.
Toen mrs. Haxton de scheerpsladder af
daalde en plaats nam in de boot van Abdul
lah, wierp ze den teerling met het noodlot.
Gedurende vele moeilijke uren had ze haar
kansen overwogen en het resultaat was
droevig ongunstig. Zoo zeker als de zon den
volgenden dag zou opgaan, zoo zeker was het
zooals de zaken nu stonden, dat ontdekking
en vernedering moesten volgen. Voor deze
harde, helderdenkende, kalme vrouw was er
geen ontkomen aan het resultaat van een
officieel onderzoek. Alfieri was in Massoea.
Alfieri de man, dien zij verongelijkt had. Als
hij gevangen genomen werd wegens de ont
voering van Irene, zou hij eischen met von
Kerber geconfronteerd te worden en verlan
gen, dat zij mèt den Oostenrijker zou worden
aangeklaagd en dit op zulke onbetwistbare
gronden, dat haar Engelsche vrienden zich
met verontwaardiging van haar zouden af
wenden. Misschien zou mr. Fenshawe met
zijn bekende edelmoedigheid haar de midde
len verschaffen om naar Europa terug te
keeren, maar ze zou terugkeeren als een ge
schandvlekte avonturierster.
Toen kwam de Arabier met het nieuws van
Irene's terugkeer en zooals een wanhopige
speler, die de laatste resten van zijn wegge
smeten geld op een bijna hopelooze kans
waagt, besloot ze tot het bittere einde met
Alfieri te vechten.
De boot bracht haar snel naar de aanleg
plaats en ze verzocht Abdullah een volledig
verslag van de redding te geven.
Je spreekt over een boot, merkte ze ver
wonderd op. Heb je de inzittenden gezien?
Neen, mevrouw. We hoorden geschreeuw
in het Italiaansch. Dat is alles.
Een boot, zei ze nadenkend. Dat schijnt
er op te wijzen, dat ik naar de stad zou wor
den teruggebracht. Het huurrijtuig en de
lange rit het binnenland in, waren bedoeld
om degenen, dié mochten trachten mij op
te sporen, zand in de oogen te strooien.
Luister nu goed, en doe precies, zooals ik je
zeg. Ergens in Massoea, waarschijnlijk in een
van de kleine restaurants, zul je een man
vinden, die Giuseppe Alfieri heet. Je moet m-
formeeren in ieder café en pensioen in de
hoofdstraat er zijn er niet veel Je kunt
je niet in hem vergissen. Je hebt hem eens
in Assouan ontmoet en herinnert je misschien
zijn uiterlijk hij is lang en mager, met een
smal, geelbleek gezicht, glad geschoren, nu
heeft lang, zwart haar en zijn oogen zyn groo
en liggen diep. Als je hem gevonden hebt, moei.
je zeggen, dat ik hem wensch te spreien.
Hij zal verbaasd zijn en groote wooraen ge
bruiken, maar hij zai je stellig ondervragen.
Maak er geen geheim van, dat je m mu
vertrouwen bent. Vertel hem, dat ik een wa
penstilstand aanbied en dat ik in een P°
ben om voorwaarden te stellen. Hij zal mis
schien te keer gaan en zich er op beroem
dat ik geslagen ben. Wel, geef dat toe, en
inner hem eraan, dat, waar ik faal, hU
minste een kans op succes heeft, Begrijp j -
Het is een kwestie tusschen geld en wra
Alfieri is een beetje een dwaas. Als het
verleidelijk genoeg is, zal hij toehappen
niet voor den eersten keer.
Abdullah knikte; hij begreep haar voiko
men. De Italiaan was er reeds vroeger m0c
loopen. Het was misschien mogelijk nem
nogmaals in te laten loopen. f
Ik ga naar het fort. Ik heb een t
uit te spelen tegen Zijne Excellentie. Bio
Profeet, Abdullah, dat ik succes heb.
De Arabier boog zwijgend.
(Wordt vervol|d£
