25'
Italië bouwt aan zijn vloot
Internationale
Arbeidsconferentie
Vooral naar snelheid
wordt gestreefd
R - 28 E?®
D Düitschland IItalië
E 5 Engeland J ^JAPAN R= RuslAnd
ONS WEKEUJKSCH
KNIPPATROON.
WASH IMGTON-KRUISERS
3^
JAGERS TORPEDOBOOTEN
AVer. Staten F=Frankruk
DUIKBOOTEN
Maximum-uursnellieden in knoopen van de oorlogsschepen der 7 grootste zee
machten, t.w. die van de Vereenigde Staten, Engeland, Frankrijk, Italië,
Düitschland, Japan en de Sovjet-Unie. De pijlen, welke naar de letters wijzen,
waarmee de verschillende mogendheden aangeduid worden, geven de snel
heid in knoopen aan.
Meer dan honderd
duikbooten
IN een koortsachtig tempo is men
in Italië aan de moderniseering
en versterking van de maritieme
vloot bezig. Binnenkort zal men
kunnen beschikken over: 8 slagsche
pen, 19 groote kruisers, 12 kleine krui
sers, 60 torpedojagers, 70 torpedoboo
ten. meer dan 100 duikbooten en ver
scheidene flottilles van uiterst snelle
motorbooten (M.A.S.) welke van tor-
pedo-lanceerinrich tingen voorzien zijn.
„De marine vormt in vredestijd het element,
dat de rangorde der staten bepaalt?'.
Aldus luidt een uitspraak, welke Mussolini
eens in verband met de Italiaansche vlootver-
sterking deed. En een andere uitspraak, die hij
bij gelegenheid van het 70-jarig bestaan der
periodiek „La Rivista Marittima" in zijn voor
woord van het Januarinummer 1937 neer
schreef, luidde:
„Heden, na 15 jaar van fascistisch bewind, en
vooral na de Afrikaansche overwinning en de
crisis in de Middelllandsche Zee, zijn de Italia
nen tot de ontdekking gekomen en geven zij
zich er ook rekenschap van! dat Italië een
door de zee omringd eiland is, en dat deze zee
(de Middellandsche Zee dus) óf een vrijen
levensweg óf een slavenketen vormen kan".
Hier is het regeeringshoofd aan het woord
van het land, dat in de Middellandsche Zee
9000 kilometer kustlijn te verdedigen heeft, te
genover de 3700 kilometer, welke Frankrijk, en
de nog geen 1000 kilometer kustlijn, welke En
geland in die binnenzee te beschermen heeft.
Dat het den Duce ernst was, toen hij deze
uitlating deed, blijkt uit de koortsachtige haast,
waarmee Italië zijn oorlogsvloot bezig is te mo
dern iseeren en te versterken.
Wat de slagschepen betreft, de vier eenheden
van elk 26.000 ton zijn de geheel gemoderni
seerde Cavour, Giulio Cesare, Doria en Duilio,
welke elk met 10 kanonnen van 320 millimeter
bewapend zijn, terwijl de slagschepen van
35.000 ton resp. de Littorio, Vittorio Veneto
(eerstdaags gereed), Roma en Impero (op sta
pel) een bewapening bezitten van elk 9 stukken
van 381 m.M.
Ten aanzien van de kruisers, zoowel groote
als kleine en van de torpedojagers en torpedo
booten blijkt de Italiaansche marine vooral
groote waarde aan de snelheid te hechten; ten
minste haar schepen van deze klassen zijn snel
ler dan die der andere groote zeemachten.
Men zou geneigd zijn te veronderstellen, dat
deze voorliefde voor groote snelheid bij krui
sers, jagers en torpedobooten karakteristiek is
voor de latijnsche naties; althans ook de Fran-
sche marine heeft het bij deze typen in de snel
heid gezocht, en zij volgt dan ook in dit opzicht
onmiddellijk op de Italiaansche marine.
Van de 10.000 tons kruisers die men gelijk
gezegd ook wel Washington-kruisers pleegt te
noemen zijn de Zara. Fiume, Pola, Gorizia,
Trieste, Trento en Bolzano reeds sedert gerui-
men tijd in dienst, terwijl van de zeer snelle
kleine kruisers van 5 tot 8000 ton de Bande
Nere, Colleoni, Giussano, Barbiano, Diaz, Ca-
dorna, Attendolo, Montecuccoli, Duca d'Aosta,
Eugenio di Savoia, Duca degli Abruzzi en Ga
ribaldi onmiddellijk ter beschikking staan, naast
de wel verouderde, maar nog bruikbare San
Giorgio, Bari en Taranto.
Hoewel uit den aard der zaak de groote snel
heid dezer schepen een groot voordeel oplevert,
zijn er natuurlijk nog andere factoren zoo
als bijv. de bepantsering van de artilleristische
bewapening welke ten aanzien van de ge-
vechtswaarde een groote rol spelen; zoodat met
Abelheid alléén niet alles gezegd is.
Element van verrassing.
De snelheid vormt echter als het ware een
element van verrassing en dit Is hetgeen wij
ook ten aanzien van de kleinere oorlogsvaartui
gen bij de Italiaansche marine terug vinden.
Want behalve de vele uiterst snelle jagers en
torpedobooten, is daar ook het zeer groote aan
tal duikbooten, van welke een honderdtal tij
dens de voor den Führer bij diens laatste be
zoek aan Italië gehouden vlootrevue de manoue-
vre uitvoerden van plotseling allen gelijktijdig in
een wijden kring rondom de vloot aan de wa
teroppervlakte te verschijnen Een manoeuvre,
welke afdeelingen onderzeeërs ook plachten uit
te voeren bij wijze van plagerijtje in de
nabijheid van in de Middellandsche Zee gesta-
tionneerde Engelsche vlootafdeelingen tijdens
het Abessijnsche conflict.
Ook de uiterst snelle en een zeer geringe
trefkans biedende motorbooten van het type
M.A.S. maken deel uit van het element van
verrassing, dat de Italiaansche vloot kenmerkt.
Immers, zij zijn in staat met de vaart van een
'sneltrein op hun doel af te stormen, snel hun
torpedo's daarop af te schieten en zich dan on
middellijk weer in veiligheid te brengen.
Ten aanzien van de groote slagschepen is men
er in Italië van overtuigd, dat deze voor een
zeemacht van het allergrootste belang zijn. En
men acht er het bijna klassiek geworden vraag
stuk, of groote slagschepen nog reden van be
staan hebben, nu het luchtbombardement door
middel van vliegtuigen zoozeer geperfectioneerd
is, ten gunste van de slagschepen opgelost.
Inderdaad heeft tijdens den Spaanschen bur
geroorlog het verouderde Spaansche slagschip
Jaime Primero, hetwelk door een voltreffer
van zeer zwaar kaliber uit een nationalistisch
vliegtuig getroffen werd, doch reeds na luttele
weken van reparatie geheel hersteld was, be
wezen, dat een slagschip voldoende beveiliging
tegen een luchtbombardement bezit. Een vlieg
tuigbom, hoe zwaar zijn kaliber ook moge zijn.
kan in dit opzicht nu eenmaal niet halen bij
het projectiel uit een 406 m.M.-kanon, dat het
zwaarste marinegeschut vormt en in staat is op
30 kilometer afstand zoowel verticale als hori
zontale pantserplaten van groote dikte te door
boren.
In Maart 1938 verklaarde Mussolini dan ook
in den Senaat: „Het is een feit, dat slagschepen
alléén niet voldoende zijn, om een oorlogsma
rine te vormen; echter, nog zekerder is het, dat
men met het fameuze kleine scheepsmateriaal
geen marine kan maken'"
Geen vliegtuigmoederschepen.
Het zal den lezer opgevallen zijn, dat zich
onder de in den aanvang opgesomde oorlogs
schepen der Italiaansche marine geen vliegtuig
moederschepen bevinden, zooals de vloten der
andere groote zeemogendheden, Engeland,
Frankrijk, de Vereenigde Staten en Japan, er
wèl "bezitten Blijkbaar acht men de overal in de
Middellandsche Zee verspreide militaire lucht
vaart bases, welke zich op het Apennijnsche
schiereiland, in Albanië, op de Italiaansche
eilanden, in de Dodekanesos en op Italiaansch
grondgebied in Afrika bevinden, voldoende om
elke vlootactie in en bij de Middellandsche Zee
met het luchtwapen te ondersteunen.
Interessant is het, een vergelijking te maken
tusschen de reeds vermelde sterkte der Ita
liaansche vloot'in de allernaaste toekomst, met
de sterkte der Fransche vloot, zooals die eenige
maanden geleden door den Franschen minister
van Marine Campinchi opgegeven werd. Vol
gens deze zou Frankrijk in de eerste maanden
van 1942, wanneer het grootste gedeelte der
thans op stapel staande of nog aan te bouwen
schepen gereed gekomen zal zijn beschikken
óver:
12 slagschepen, waarvan 4 stuks van 35.000
ton, welke elk 8 stukken van 381 mM. en 16
stukken van 130 m.M. voeren zullen, en een
snelheid van 33 knoopen krijgen;
3 vliegtuigmoederschepen;
7 kruisers van 10.000 ton;
16 kruisers van 5 tot 8000 ton;
ongeveer 100 torpedojagers en torpedobooten
en ongeveer 100 duikbooten.
Sedert minister Campinchi deze cijfers noem
de, heeft te Rome admiraal Cavagnari in de
Kamer der Fasci en Corporaties op 10 Mei 1.1.
de mededeeling gedaan, dat op het Italiaansche
vlootprogramma van het jaar 1939 wederom
eenige groote slagschepen van bijzondere con
structie en een aantal torpedojagers, onderzee
booten en hulpvaartuigen geplaatst zouden wor
den, waarvan de aanbouw onmiddellijk bij dien
van de thans nog in constructie zijnde eenhe
den zou aansluiten.
Ongetwijfeld zal Frankrijk van zijn
kant zich weer niet onbetuigd laten,
en zoo zullen de beide „latijnsche" na
buurlanden voortgaan oorlogsschepen
te bouwen, totdat de Middellandsche
Zee welhaast te klein geworden zal zijn,
om ze alle te bevatten.
De zeeweg van Gibraltar tot Suez meet slechts
1900 mijlen of circa 3500 kilometer. In aanmer
king genomen wat er in de verschillende kam
pen aan drijvend oorlogsmateriaal gereed ligt,
om eventueel ter wille van deze korte foute den
strijd aan te binden, kan men hem gerust den
sterkst bewaakten zeeweg ter wereld noemen.
Moge het echter van louter „bewaking" daar
niet tot een zee-oorlog leiden, want dat zou een
ramp beteekenen, welke Europa naar alle waar
schijnlijkheid nimmer meer te boven zou ko
men
H. H.
Ged. Staten op de bres voor het natuur
schoon.
Over de door Ged. Staten voorgestelde wij
ziging van de Verordening op het in stand
houden der duinen en duingronden in de pro
vincie, voerden verschillende leden in de be
trokken commissie het woord. Hoewel allen
het eens waren over de urgentie van maat
regelen tot bescherming van het natuurschoon
vande duinen, gaf de wijze, waarop Ged.
Staten voorstellen het beoogde doel te berei
ken, aanleiding tot het tot uiting brengen
van verschillende bedenkingen. Zoo vroeg een
lid, of door de voorgestelde wijziging van
artikel 14, waarin een absoluut verbod om in
de duinen en duin-grond afgravingen of ver
gravingen te doen, is neergelegd, het eigen
domsrecht niet te zeer in het gedrang zou
komen. Het was zoo meende dit lid niet
ondienstig de vraag te stellen, welke houding
Ged. Staten zullen aannemen tegenover af
gravingen, welke beoogen cultuurgronden te
scheppen.
Een ander lid vroeg, of niet gevreesd moest
worden, dat ten behoeve van groote objecten
niet over voldoende zandvoorraden meer zou
kunnen worden beschikt. Een ander lid
duchtte moeilijkheden voor gemeentebesturen,
diezelf een verordening op de bescherming
van het natuurschoon bezitten, wanneer zij
na de inwerkingtreding van de provinciale
verordening voor het feit kwamen te staan,
dat het belang van het natuurschoon afge
wogen moest worden tegen andere gewich
tige belangen. Als voorbeeld noemde dit lid de
gemeente Beverwijk, die in onderhandeling is
over de uitbreiding van industrieterrein ten
koste van een stuk natuurschoon.
Het lid van Ged. Staten zeide, dat de ge
varen niet denkbeeldig waren; gevaren, die
wezen in de richting van vernietiging van het
mooie duinlandschap. Gedeputeerde Staten
hebben het als hun plicht beschouwd deze
dreiging af te wenden. Het viel niet te ont
kennen, dat deze en dergelijke maatregelen ter
bescherming van een algemeen belang na-
deelen oproepen voor belanghebbenden. Of dit
offer mag worden gevraagd moesten de Staten
der Provincie beoordeelen. Ged. Staten zouden
er steeds op bedacht zijn, het natuurschoon
be behouden met zoo gering mogelijke aan
tasting der eigendomsrechten. Wie zijn de
eigenaren? De Staten mochten er wel aan
denken, dat de Provincie zelf een der grootste
eigenaren is: 4000 H.A. van welhaast het
mooiste duingebied behooren haar toe. Om
het natuurschoon toegankelijk te maken, heeft
zij 29 K.M. zandweg aangelegd. Zeer groote
panden ten noorden van Schoorl en voorts
de duinen op de eilanden Texel, Vlieland en
Terschelling behooren het Rijk toe. Vervolgens
zijn er een aantal particuliere eigenaren van
groote panden, die, wanneer zij de neiging
mochten hebben uit winstbejag de duinen af
te graven, de nieuwe verrdening op htm weg
zouden vinden. Ten slotte worden genoemd de
vele kleine eigenaren van stukjes grond, die
allicht hun akkertjes eens zouden willen ver
grootten. Ged. Staten zouden hun aanvragen
om ontheffing zoo willen beoordeelen, dat
hun niets in den weg wordt gelegd, wanneer
zij het natuurschoon niet aanranden en
neer zij het natuurschoon niet aanranden en
wanneer zij voldoen aan de gestelde voor
waarden, bv. ten aanzien van het wegwerpen
van het afgegraven zand.
(Nadruk verboden).
Instandhouden van duinen en
duingronden.
Moderne, elegante mantel
Deze vlotte jas kan vervaardigd worden van
3.25 m. stof van 140 cm. br. Het patroon is te
verkrijgen in maat 48: bovenw. 112 cm., taille
wijdte 96 cm., heupwijdte 128 cm.
Door het al of niet aanknippen van naden,
kan men het patroon passend maken voor het
eigen figuur.
De mantel heeft een wijd vallenden rug, de
mouw wordt met een kop ingezet en inplaats
van zakken komen er opgestikte naden ais
versiering.
Prijs van het patroon 26 ets. Het is van
Maandag af gedurende een week verkrijgbaar
Kennemerlaan 42, iJmuiden en Breestraat 29,
Beverwijk.
ju»»
^"Hllliiui'iii
Een ernstige afscheidsstemming. De resultaten van drie we
ken arbeid; vier nieuwe conventies, tien „aanbevelingen", ver
schillende nieuwe arbeidsopdrachten voor de naaste toekomst.
GENèVE, Juli 1939.'
De vijf en twintigste Internationale Arbeids
conferentie is thans weer gesloten. De ongeveer
400 gedegeerden, technische raadslieden en
secretarissen uit 46, tot de vijf werelddeelen
behoorende staten, die aan deze conferentie
hebben deelgenomen, hebben weder van el
kander afscheid genomen in de hoop op een
goed wederzien het volgende jaar. Menigmaal
was de handdruk dit jaar nog iets warmer dan
gewoonlijk. De internationale politieke span
ning, de onzekerheid over de toekomst der
wereld en van Europa in het bijzonder ver
hoogden den weemoed, die met een afscheid-
nemen gepaard gaat. Innige wenschen, dat
men elkander het volgende jaar nogmaals in
een tijd van vrede te Genève zou mogen terug
zien, vergezelden het „goeie reis!" en „tot
ziens!"
De redevoeringen, die de voorzitter dezer
25e Internationale Arbeidsconferentie Schul-
thess (de ervaren staatsman, die bijna 25
jaar lang lid der Zwitsersche regeering was
geweest en 4 maal tot President van Zwitser
land was gekozen) en de directeur van het
Internationale Arbeidsbureau John G. Winant
aan het einde der werkzaamheden der con
ferentie hadden uitgesproken, hebben stellig
ertoe bijgedragen, dat de stemming in het
afscheidsuur zoo diep-ernstig was. Schulrbhess,
die drie weken geleden bij de aanvaarding
van het voorzitterschap der conferentie nog
vrij hoopvol over de kansen op het behoud van
den wereldvrede gesproken had, gevoelde zich
verplicht den gedelegeerden thans voor oogen
te houden, dat de internationale toestand
in de laatste drie weken allerminst verbeterd
is. Donkere wolken verduisterden den horizon
en een „buitengewone, ja bovenmenschelijke
krachtsinspanning zal noodig zijn, om deze
wolken nog te kunnen verdrijven". Dit zal
echter slechts mogelijk zijn, rndien een nieuwe
geest de menschen bezielen zal en zij zich
boven hun hartstochten zullen weten te ver
heffen. Hij bezwoer de gedelegeerden ieder
in huil eigen land naar dien nieuwen geest
te leven, opdat de volkeren door hun goede
voorbeeld nog tijdig tot den noodwendigf-n
geest van verzoening en samenwerking kon
den gebracht worden. De gedachte van geeste
lijke herbewapening werd dus ook door dezen
gezaghebbenden internationalen en Zwitser-
schen leidsman verkondigd.
Directeur Winant ziet de toekomst iets min
der somber in. Hij, die in 1917 zelf als soldaat
uit Amerika naar Europa was vertrokken om
deel te nemen aan den „oorlog die den oor
log zou beëindigen", verklaarde nog steeds
te vertrouwen, dat de Euxopeesche staats
lieden, van wie velen den wereldoorlog ook
uit ervaring kennen, het zich zelf niet zullen
veroorloven de wereld opnieuw in den oorlog
te storten. Doch de speurbare aandoening,
waarmede Winant zelf den gedelegeerden toe-
wenschte, dat „Gód met U zij, tot dat wij el
kander weder zullen ontmoeten", maakte
allen duidelijk, dat ook Winant zelf niet zoo
heel stellig ervan overtuigd is, dat „de wreed
heden van den oorlog en de liefde voor hun
eigen volk" alle staatslieden ervan weerhou
den zullen een oorlog te ontketenen.
Bewoog de angstige onzekerheid over de
ontwikkeling der internationale politiek de
gedelegeerden dus ertoe in een hoogst ernstige
stemming Genève te verlaten, het verloop der
25ste Internationale Arbeidsconferentie had
althans de overgroote meerderheid van hen
reden tot voldoening geschonken. De 25e Inter
nationale Arbeidsconferentie is zeker zoo goed
geslaagd, als onder de tegenwoordige inter
nationale omstandigheden, die het uitstel der
besprekingen over de verkorting van den ar
beidstijd onvermijdelijk maakten, mogelijk
was. Niet alleen heerschte onder de gedele
geerden der 46 staten, ook onder de ver
tegenwoordigers der werkgevers en der ar
beiders, de algemeene wensch ten overstaan
van het van buiten dreigende gevaar het on
derling eens te worden, doch de resultaten
van het harmonisch verloop der beraadsla
gingen zijn dan ook niet uitgebleven. Met
overgroote meerderheid, in menig geval zelfs
eenstemmig, zijn niet minder dan vier nieuwe
internationale arbeidsconventies en tien „aan
bevelingen", hoofdzakelijke betrekking heb
bende op de wijze van toepassing dezer nieuwe
conventies, aangenomen.
Twee der aangenomen conventies, die na
tuurlijk nog zullen moeten geratificeerd wor
den om verbindende bracht te verkrijgen,
hebben ten doel het lot der inlandsche ar
beidskrachten in de koloniën, Britsohe Do
minions, mandaatgebieden, enz. te verbeteren.
De ééne conventie heeft ten doel aan de in
landsche arbeiders, die in het algemeen veel
minder goed in staat zijn hun eigen belangen
te verdedigen dan de Europeesche en Ameri-
kaansche bij machte zijn, eenige bescher
ming bij het sluiten van hun arbeidscontract
tegen misbruiken of misleiding van den werk
gever te verleenen. De tweede conventie heeft
betrekking op het vraagstuk der „poenale
sancties", dat eenige jaren geleden voor Ne-
derlanasch-Indië nog van groot belang was.
Thans is dit stelsel, dat het mogelijk maakt
een inlandsche arbeider met vrijheidsbero
ving te straffen indien hij zijn arbeidsver-
drag niet nakomt, vrijwel geheel in onze ko
loniën verdwenen.
De technische raadsman der Nederland-
sche arbeidersdelegatie, de voor deze con
ferentie opzettelijk uit Java naar Europa ge
komen dr. Soekiman, die het stelsel der
poenale sancties als „zedelijk onverdedig
baar" en „de tegenwoordige beschaving
onwaardig" brandmerkte, erkende in zijn
redevoering, dat de Nederlandsche regeering
verder dan eenige andere koloniale mogend
heid den weg der totale afschaffing ervan
betreden heeft en dat thans nog slechts 6.5
pet. der inlandsche arbeiders In Nederlandsch-
Indië onder dit stelsel werken. Onze regeerings
gedelegeerde prof. Aalberse en mej. Stemberg
konden dan ook zonder moeite hun stem 'aan
de conventie geven, die niet heel erg precie?
is en slechts voorschrijft, dat de poenale
sancties „progressief en zoo spoedig mogelijk"
zullen moeten afgeschaft worden.
IEen derde aangenomen conventie betreft de
landverhulzende arbeiders. De conventie heeft
zooals de rapporteur ir. R. A. Verwey aan de
conferentie in herinnering bracht, niet ten
doel de toetredende regeeringen tot een libe
ralere politiek inzake de toelating van immi
gratie in hun lan te dwingen. De staten, die
de conventie ratificeeren zullen, verbinden
zich daardoor slechts die landverhuizers, die
zij bereid zijn in hun land op te nemen, in
bescherming te nemen tegen misbruiken,
waaraan zij door hun ongelukkig lot wel
licht meer dan andere arbeiders zouden wor
den blootgesteld.
De vierde aangenomen conventie eindelijk
beweegt zich op het steeds tot zooveel strijd
aanleiding gevende gebied van de regeling
van den arbeidstijd. Terwijl de ontwerp-con-
venties over de verkorting van den arbeids
tijd in de industrie en in den handel niet be
handeld werden, omdat de internationale om
standigheden een algemeene verlaging van
den arbeidstijd tot 40 uren per week onmoge
lijk maken, kon het ontwerp-conventie over
den arbeidstijd van de „beroepsbestuurders
van voertuigen voor het verkeer op den weg"
wèl aangenomen worden. Hier gold het toch
een regeling van den arbeidstijd voor arbei
ders (taxi-chauffeurs enz.), die totnutoe in
vele landen hoegenaamd geen bescherming
tegen heel lage arbeidsuren bezitten. Van
een 40-urige arbeidsweek kon bij deze eerste
poging tot regeling van hun arbeidstijd dan
ook geen sprake zijn. De vertegenwoordigers
van deze groep arbeidende burgers stelden
zich met de 48-urige arbeidsweek tevreden,
die dan ook in de conventie is neergelegd. De
Internationale Arbeidsconventie mag hopen
door de aanneming dezer conventie te hebben
bijgedragen niet slechts tot verbetering van
het lot der thans menigmaal een abnormaal
hoog aantal uren werkende bestuurders van
voertuigen, doch tevens tot verhooging van
de verkeersveiligheid, die vaak door overver
moeide taxi-chauffeurs enz. in gevaar wordt
gebracht.
De 25ste Internationale Arbeidsconferentie
heeft nog verschillende resoluties over het
toekomstige werk van het Internationale Ar
beidsbureau aangenomen. Zoo zal dit op voor
stel van den Nederlandschen arbeiders-ver
tegenwoordiger het Kamerlid E. Kupers o.a,
een studie moeten maken van de arbeids-
loonen der arbeidende vrouwen. Ook zal in
het komende jaar mceten nagegaan worden
of niet door de schepping van nationale ge
mengde commissies de samenwerking hier te
Genève tusschen regeeringsvertegenwoórdi-
gers, werkgevers en arbeiders later in het
eigen land met nut kan worden voortgezet,
opdat de te Genève aangenomen conventies
ook inderdaad zullen worden geratificeerd.
Ook tot deze studie heeft Kupers het initia
tief genomen. Nog enkele andere resoluties
over het toekomstige werk van het Interna
tionale Arbeidsbureau zijn aangenomen. Doch
de belangrijkste beslissing is toch wel die ge
weest, die nimmer formeel genomen is, doch
toch in ieders gedachten voortleeft: de be
slissing tot voortzetting van het werk der In
ternationale Arbeidsorganisatie onder alle
omstandigheden, ook de allerergste!
b. DE JONG VAN BEEJK EN DONK.
EXAMENS
Zeevaartschool te 'den Helder.
Stuurmansleerling
Bij het eindexamen der Zeevaartschool te
Den Helder slaagden voor stuurmansleerling
o.a.: E. Beels, Aerdenhout; IJ. P. van Egmont,
Heemstede; C. van Eunen, Zandvoort; L.
Ploeger, Velsen; A. W. Post, Heemstede en C.
J. Wennink, Heemstede.
Navolger van fakir Ipi?
SIM1LA, 14 Juli. (Reuter). In Wazi-
ristan, waar de Fakir van Ipi tot voor kort
zich tegen het Britsche gezag verzette, is
een nieuwe figuur opgestaan, die de hand
having van orde en rust bedreigt. Hij is een
balling uit Baluchistan, genaamd Gulnawaz,
die zich aan een reeks ontvoeringen en over
vallen schijnt te hebben schuldig gemaakt en
zich den steun schijnt verschaft te hebben
van de dorpelingen buiten de prikkeldraad
versperring van Bannu.
Turkije gaat honderden
vliegtuigen koopen.
LONDEN, (U.P.) De buitenlandsche ma
rine-attachés te Londen hebben vernomen
dat Turkije de Britsche credieten zal gebrui
ken voor den aankoop van vele honderden
vliegtuigen, vier kruisers, acht torpedoboot-
jagers, vier onderzeeërs. De aankoopen zullen
gefinancierd worden uit het crediet van 16
millioen pond van April 1938 en voor de rest
uit de nieuwe credieten.
Kinderverlamming te
Los Angeles.
LOS ANGELES (U.P.) In de streek van
Los Angeles is kinderverlamming uitgebroken,
die den vorm van een epidemie dreigt aan te
nemen. Tot dusver zijn dertig gevallen voor
gekomen. Er ls een bedrag van 500.000 dollar
ter beschikking van de autoriteiten gesteld
om te voorkomen dat de gevreesde ziekte in
een zelfde ernstige epidemie uitbreekt als in
1934 en 1935, toen 1420 gevallen zijn voorge
komen.
Socialisten te Dantzig gearresteerd.
WARSCHAU, 14 Juli (Reuter). Volgens
hier ontvangen berichten heeft de politie te
Dantzig 70 leden van een illegale Duitsche
socialistische partij gearresteerd. Naar ver
klaard wordt zijn de arrestaties verricht na
gedane huiszoekingen, waarbij wapens en
ontplofbare stoffen werdea gevonden. -
