Z)e te>i& H&at kei aJUm
De fauna van de Amsterdamsche grachten.
GODETIA.
Zomerazale;
11. Binnen enkele oogenblikken was Henk onder aan
den afgrond gekomen, waar Rob hem met een lachend
gezicht reeds stond op te wachten. „Kereltje, wat was dat
een prachtig gezicht met die parachute", zei hij tegen
Henk, „waar haalde je die zoo gauw vandaan?" En
Henkie, die nu ook zijn buikje vast moest houden van
het lachen, vertelde hoe zijn petje hem had gered. Hij
adviseerde zijn vriendje om ook maar gauw een paar
elastiekjes aan zijn petje vast te maken.
Publicatie van het nieuwe
Spaansclie kabinet op handen.
BURGOS, 8 Aug. (Havas). De publicatie van
de nieuwe mlhisterlijst is naar het schijnt elk
oogenblik te verwachten. Franco heeft thans
alle militaire en civiele figuren, die eenigszins
np den voorgrond treden, geraadp^egd. Hij
heeft zich thans teruggetrokken en ontvangt
slechts zijn zwager Serrano Suner.
'n Driehoekig bord (punt
naar boven) met rooden
rand is de waarschu-
wing voor mogelijk
N* gevaar.
*v!!!!!!!ü V
Rond zijn verkeers
borden, die een verbod
of een gebod inhouden. 0 D
12. „Nu maar moed houden en een boom o]
stelde Rob voor. Met een vroolijk gezicht gingen ze
op zoek. Maar daar was iets dat hun belangstelling *rCi
Ze hadden sporen ontdekt van een dier, en zonder
denken volgden ze deze sporen en kwamen bij bet
van een naas terecht, die wel driemaal zoo groot was
een gewone haas.
Licht en schaduw langs de gracht.
DE Amsterdamsche grachten hebben
hun fauna en het is een fauna van
groote verscheidenheid ook nog, het
feit in aanmerking genomen, dat het ten
slotte maar grachten zijn, en dat het water
niet alleen tamelijk vuil is, maar dat er zoo
af en toe ook nog wel eens ongerechtigheden
in terecht komen, al laat de gemeente er dan
geregeld een boot in op en neer varen, waarop
met groote letters te lezen staat: „Werpt geen
vuil in de grachten".
Ik zal probeeren een overzicht te geven
van wat er zich op een dag aan dierenleven
langs en in de grachten afspeelt. Eigenlijk zou
ik moeten beginnen met de musschen, die 's
morgens om half vijf wakker worden en dan
in de grachtboomen een lawaai ma-ken, dat
hooren en zien je vergaan en dat het een
wonder is, dat niet alles, wat in Amsterdam
aan de grachten woont, ontijdig en uit zijn
humeur wakker wordt van het oorverdoo-
vende gesjilp. Maar gisteravond heb ik zoowat
een half uur lang uit het raam gehangen en
gekeken naar de clarteie capriolen van een
jonge poes, die af en toe eenvoudig het ver
keer stremde, een deftige meneer in ren def
tige auto dwong te wachten tot hij klaar
was met zijn malle sprongen het pleitte
ten slotte voor den meneer, dat hij geduldig
bleef wachten en geen maling aan het speel-
sche beest had. E11 nu zit er aan den overkant
weer zoo'n beest (een beetje ouder en een
beetje statiger) elegant op zijn twee keurig
naast elkaar geplante voorpooten geleund,
precies aan den rand van het water, en kijkt
eigenwijs de wereld in alsof Amsterdam van
haar was, en zij niet van Amsterdam. Want
de poezen zijn zéér van Amsterdam, om niet
te zeggen typisch Amsterdamsch: bijna elk
huis heeft !n poes en aangezien de poes of
ficieel een huisdier heet, maar ook wel eens
van een wandelingtje op straat houdt, zie je
hier nogal eens van die ontsnapte huisdieren
op den wallekant in het zonnetje zitten of
op sierlijke trippelvoetjes uit een onderdeur
ontsnappen en de gracht oversteken. Honden
zie je hier natuurlijk veel, vooral 's avonds,
als ze door hun bazen en bazinnen worden
uitgelaten, en zoet aan het lijntje meewan-
delen over de smalle trottoirs, alvorens zich
op te krullen in hun manden en de nachtrust
in te gaan na een vertnoeienden hondendag.
En in den prillen morgen zijn het dan weel
de musschen, die de stad wekken uit haar
rust, voorzoover _ij ten minste op zoo'n on
zalig uur gewekt wil worden. Het is iets won
derlijks om dat te hooren. Het is dan nog heel
stil, er rijden nog geen auto's en nog geen
trams, er zoeft een enkele fietser langs, en
dan begint opeens hoog in de boomen al dat
getier en gekwetter, alsof duizenden en
het zijn er natuurlijk ook duizenden mus
schen van dat stille uur in de anders zoo
drukke stad gebruik wilden maken om nu eens
even hun hart uit te storten.
Het is net of hun aantal vermindert naar
mate de dag vordert.
Trekken ze naar een ander stadsgedeelte,
waar ze meer kans hebben om aan het woord
te komen? 's Avonds zit er nog maar een
enkele in de.boomen te sjilpen, te zien is er
geen en enkel een verdwaald geluidje toont
aan, dat er nog een paar musschen in de
grachtenboomen overgebleven zijn van het
reusachtige aantal, dat er 's morgens het ont
waken van Amsterdam viert.
Dan zijn er de meeuwen. Prachtige meeu
wen, wit en grijs, met een groote, wreede gele
snavel, en oogen, die donker en fel staan in
den witten kop. Behalve op sommige punten,
waar brood gestrooid wordt, zie je ze nooit
in groote aantallen bij elkaar, zoo af en toe
vliegen er eens een paar met grooten vleu
gelslag tusscben de boomen door, of staat
er één met wijd uiteengesperde zwempooten
op den grachtkant te kijken naai' een tweede,
die rustig heen en weer zwemt in het water.
Vervolgens zijn er de eenden, die zich blijk
baar wonderwel thuis voelen te midden van
het stadsgewoel. Bij de bruggen zwemmen
er dikwijls een stuk of wat tegelijk, en zoo af
en toe komt door de grachten een verschrik
kelijk moederlijke bruine eendenmoeder aan
zetten met een paar jongen om zich heen, die
trouw al haar bewegingen volgen en zich
dapper voortroeien door de lange, hen ver
moedelijk eindeloos lijkende gracht.
En de visschen. Er schijnen visschen in het
grachtwater te zitten, zoo vuil als het is. Er
zijn menschen, die beweren, dat ze wel eens
visschen hebben zien zwemmen, en het zal ook
wel zoo zijn, want op sommige dagen wordt er
in de grachten naarstig gevisebt. Dan zitten
j de hengelaars op de brugleuningen of op
een vlondertje langs den kant, turen .stilzwij-
gend en ernstig in het water, en natuurlijk
turen er eenige tientallen Amsterdammers
even stilzwijgend en even gespannen mee. De
visschen men heeft mij verteld dat het
karpers zijn, maar zou het waar zijn? zijn
de zwijgzaamste en misschien ook wel de
vreedzaamste leden van de Amsterdamsche
grachtenfauna, want ze zeggen nooit wat en
ze laten zich zelfs misleiden door een dobber
aan een hengel.
Bijna even zwijgzaam zijn de ratten, die
tevoorschijn komen tegen het vallen van
het donker. Waar er gaten zijn in den walle
kant, daar huizen ze, ze schijnen vaste woon
plaatsen te hebben, die ze tegen den avond
verlaten om uit te gaan op speur- en roof
tocht in de grachten. Dan zie je donkere ge
daanten het water injglippen, steelsch en zwij
gend: het zijn de ratten, die hun holen ver
laten. Wat vinden ze, wat vangen ze in de
donkere schaduwen, die de gracht bijna aan
het oog onttrekken? De lantaarns glimmen
aan en werpen grillig heen en weer scheme
rende schijnsels op het wiegelend water van
de gracht maar als de ratten terugkomen
is het dikwijls laat in den avond, zoo niet in
den nacht.
En den ganschen dag door zitten in de
grachtboomen de donkerparelmoerig getinte
duiven en koeren af en toe stil en zoet. Soms
komt er één naar beneden en tript wat over
de straatsteenen. Eigenlijk hoor je ze maar
zelden, en zien doe je ze nog minder, maar ze
zijn er. Verborgen tusschen het groen van de
boomen zijn ze er bijna altijd.
Poezen en honden, duiven en meeuwen, mus
schen en eenden, ratten en visschen wat
leeft er niet al rond en in de gracht-en en
verleent er zijn aparte bekoring aan!
W. v. d. T.
Jlir. mr. A. F. O. van Sasse van
IJsselt overleden.
's GRAVENHAGE 8 Augustus. In
den nacht van Zondag op Maandag
is tijdens zijn vacantie te Interlaken
overleden jhr. mr. A. F. O. van Sasse
van Ysselt, de nestor van de Eerste
Kamer en voorzitter van den Hoogen
Raad van Adel.
Jhr. Mr. A. F. O. van
Sasse van IJsselt.
De heer Van Sasse van Ysselt bereikte den
leeftijd van 87 jaar. Hij werd 20 April 1852 te
Waalwijk geboren.
Achtereenvolgens was hij advocaat en procu
reur en kantonrechtei--plaatsvervanger te
's Hertogenbosch, daarna rechter te Roermond
en in Den Bosch, waarna hij raadsheer in het
gerechtshof te 's Hertogenbosch werd. Van dit
college was hij later vice-president en tenslotte
van 19241933 president.
Ook was de heer Van Sasse van Ysselt lid
van den gemeentei-aad in 's Hertogenbosch, van
Provinciale Staten van Noord-Brabant en van
de Tweede Kamei'. In 1929 deed hij zijn intrede
in de Eerste Kamer voor de R.K. Staatspartij.
Van dit college heeft hij tot zijn dood deel uit
gemaakt.
De begrafenis van het stoffelijk overschot zal
Vrijdag 11 Augustus te Or then geschieden.
De overval op de ijssalon.
Drie verdachten veroordeeld, drie
vrijgesproken.
6Visschen in de gracht.
AMiSTERDAM, 8 Augustus. De rechtbank
heeft vandaag vonnis gewezen in de straf
zaak tegen de zes verdachten, die terecht
stonden omdat zij in den avond van 24 Mei
met vereende krachten openlijk deweld zouden
hebben gepleegd tegen personen en goederen
in een ijssalon aan de Rijnstraat te Amster
dam.
De rechtbank heeft drie der verdachten:
van E., L. en C., vrijgesproken wegens gebrek
aan bewijs. De verdachte van G., die ook
terecht stond omdat hij een vrouw een stoel
tegen het hoofd zou hebben gegooid, waardoor
zij een lichte hersenschudding opliep, is ver
oordeeld tot acht maanden gevangenisstraf,
met aftrek van voorarrest. Verdachte M. is
verooi-deeld tot zes maanden gevangenisstraf,
eveneens met aftrek van voorarrest en den
tweeden verdachte M. is eveneens zes maan
den gevangenistraf met aftrek van voorloopige
hechtenis opgelegd.
De verdachten bevinden zich ongeveer
twee en een halve maand in voorloopige
hechtenis.
De eisch tegen G. was tien maanden ge
vangenisstraf met aftrek van voorarrest. Tegen
vier verdachten had de officier van justitie
achte maanden, met aftrek geëischt, terwijl
hij tegen den zesden verdachte vrijspraak
had gevorderd.
Ontevredenheid in Zuid-Tirol.
Verplaatsing der bevolking stuit op
verzet.
LONDEN, 8 Aug. (Havas) Verscheidene Lon-
densche bladen meldden hedenochtend, dat de
overplaatsing van de Duitsche bevolking uit Ita-
liaansch-Tirol op hardnekkigen tegenstand stuit,
en aanleiding geeft tot gewelddaden, die onder
de Tirolers verontwaardiging wekken.
De News Chronicle meldt b.v. uit Weenen:
Diegenen onder de 7000 boeren, waarvan het
vertrek op het oogenblik georganiseei-d wordt, die
weigeren in te zien, dat het hun plicht is, hun
haardsteden te verlaten om het land, welks taal
zij spreken, te gaan dienen, zijn het voorwerp
van ruwheden. Ondanks de censuur der nazi
autoriteiten komt 't Oostenrijksche publiek gedeel
telijk de feiten te weten, en te Weenen, zelfs bij
personen, die tot dusver trouw waren aan het
Nazi-regime, is groote vei-ontwaardiging merk
baar. De verontwaardiging is vooral groot bij de
Noord-Tirolers, die krachtens het verdrag van
St. Germain Oosteni-ijksche staatsburgers waren
gebleven.
Staatsburgerschap vex-loren.
ROME, 8 Aug. (Stefani). Aan de Kamer van
fasces en corporaties is een wetsontwerp voor
gelegd betreffende het verlies van het Italiaan-
sche staatsburgerschap voor Duitsch sprekende
personen van Duitsche afkomst, wonende in de
streek van de Boven Adige. die naar Duitsch-
land zullen verhuizen en het Duitsche staats
burgerschap zullen aannemen. De verklaring,
dat zij het Italiaansche staatsburgerschap zul
len opgeven moet worden opgemaakt alvorens
zij naar Duitschland vertrekken .De wet is ook
van toepassing op öe kinderen der betrokken
personen.
Engelsch-Japansche besprekingen
worden vandaag of morgen
hervat.
TOKIO 8 Augustus Reuter/A. N. P.) De
Engelsche gezant Craigie is thans hier terugge
keerd. na het weekeinde in de badplaats Hakone
te hebben doorgebracht.
In den vandaag gehouden kabinetsraad heeft
Arita ten aanzien van de Bi-itsch-Japansche be
sprekingen, die een weck geleden opgeschort
zijn, verklaard dat zij vandaag of morgen hervat
zouden worden, daar hij bericht had oxxtvangen
van de Britsche delegatie, dat deze de bespre
kingen spoedig hoopte te hervatten, na uit Londen
instructie te hebben ontvangen. Ai'ita voegde
hieraan toe, dat de instructies toen ontvangen
waren, doch, naar hij meende te weten, nog niet
volledig waren.
Naar Domei meldt, hadden de besprekingen
van het kabinet voornamelijk betrekking op de
koersdaling van den Chineeschen dollar en op
de maatregelen om hieraan het hoofd te bieden.
Een telegram uit Sjanghai meldt een nieuwe
koersdaling van den Chineeschen dollar.
Na een vergadering van het voltallige kabinet
is de kabinetscommissie bijeengekomen ter be
spreking van de politiek ten aanzien van Europa,
doch omtrent het besprokene is niets bekend
geworden. Volgens de Nitsji Nitsji zullen waar
schijnlijk nog verscheidene bijeenkomsten ge
houden moeten worden alvorens een definitief
besluit wordt genomen.
Schadeloosstelling voor Duitschers
in het Protectoraat.
PRAAG, 8 Aug. (Reuter-ANP) Er zou een wet
in voorbereiding zijn, welke schadeloosstelling
beoogt van de Duitschers, die, naar voorgege
ven wordt, onder het vroegere regime in Tsje-
cho-Slowakije verliezen hebben geleden, voor
al als gevolg van de militaire maatregelen en de
mobilisatie.
üiiiKeiuiueiuige uuucoa,
Wat haar plaats in het plantenrijk bet*
heeft de Godetia niets met een azaleTI
maken. Ze behoort tot de familie der Wei'
achtigen en staat in de buurt van het
roosje en de teunisbloem.
Maar zoo oppervlakkig gezien heelt s
volop bloeiende Godetia-plant wel iet;
een in den zomer bloeiende azalea. Voorii
zonnig weer bloeit de plant uitbundig, >s-
bloemen hebben de prachtigste kleuren"
Godetia is met eiken goeden tuingron,-!
vreden. Ze verlangt alleen veel zon en t
wat beschutting tegen wind. We kunns-
plant zelf zaaien in April—Mei, buiten in\l
vollen grond. Later wordt tot op ongeveer'
kwart meter uitgedund.
De planten zijn zeer sierlijk van vonc
zorgen van Juli tot September voor een po
tige bloemenweeelde, wanneer tenminste-
zon een beetje meewerkt. Hoe meer zon,;
rijker bloeit de plant.
Er komen voor den tuin twee soort®
aanmerking, die beide weer vele variété
vertoonen.
Godetia Whitneyi of Godetia grandifl*
heeft oorspronkelijk groote lavendelkleuf
bloemen. Er bestaan enkele dubbelbij
variëteiten o.a. de variëteit azalea, me;
bloemkleuren rose en karmijn.
Verder komen er dubbelbloemige varii
ten voor in karmijn met wit, helder ros,
vlekt purper, mauve, en donker rood.
Onder de enkelbloemige variëteiten
we er met helderwitte, zacht rose, hs'j;
donkerroode en met oranje bloemen.
Alle variëteiten van Godetia grai
worden niet hooger dan ongeveer een
meter.
Van Godetia amoena, de tweede soort, a
voor tuinen geschikt is, bestaan ook \im
variëteiten, die behalve voor versiering
den tuin ook voor de prachtigste snijblo;:
zorgen.
De lagere Godetia's zetten we liefst voorar
in den border.
Ook de Godetia amoena heeft de
gekleurde bloemen onder haar variëteit;';
effen karmijn rood, rosewit met een dota
rose vlek in ieder bloemblad, lilarose mei Ei
purperen vlek, mauve, lilarose met eend-
peren voet, en paarsrood met een oranje t«|
De Godetia is een dankbare en gemakte!..'
te weeken plant. Haar eenige, voor ons kllmi;
misschien wat te hooge eisch is haar beta!
aan veel zon. A, J, D,
met;
rose, ij
11 ïirtl
randcj
en m
1. Voorzichtig liepen ze eerst naar een reusachtig dikken
boom, waarachter ze gingen staan, voor het geval er iets
mocht komen. Nauwelijks zaten ze daar of er kwam een
krokodil aan met nog een beest, dat veel op een beer
leek. De twee dieren begonnen met elkaar te vechten. De
krokodil beet zijn vijand met zijn scherpe tanden eenige
malen in zijn kop, terwijl deze den krokodil telkens met
zijn poot een duw gaf. Eindelijk hinkte de krokodil weg,
terwijl het andere dier met stukgebeten ooren woedend
het bosch in liep.
8. Er bleken op het eiland vele heuvels te zijn en op
hun knieën kropen de jongens naar het topje van een
der heuvels, om te zien of het eiland ook vruchtbaar was.
Gelukkig zagen ze in de verte vruchten aan boomen
hangen. Het leken wel cocosnooten en Rob die een ver-
schrikkelijken honger had, wilde er direct naar toe.
Doch dat ging zoo maar niet. Eerst moesten ze door een
woest gedeelte. Henkie, die niet oplette, verdween plotse
ling en Rob hoorde alleen van de diepte uit zijn hulp
geroep.
9. „Ik hang aan een boom, en onder me zie ik
meer!" gilde Henkie. Rob. die hem te hulp
wilde hem een touw toewerpen. De tak echter
Henkie aanhing, brak door midden en Henk verdwecj
in de diepte. Rob, die maar toe moest kijken zonder Itj
voor zijn vriendje te kunnen doen, liep vlug langs0
heuvel naar beneden om Henk te kunnen opvangen
in tusschen zweefde deze tusschen hemel en aarde
deed niets anders dan schreeuwen en huilen.
10. Toen kwam er iets tusschenbeide dat hem redde.
Toen Henkie in den storm n.l. op zee dobberde, verloor
hij bijna zijn alpenpetje. Daar het zoo koud was, had
hij het weer opgezet en het met een paar elastiekjes
vastgemaakt. De wind rukte nu zijn petje de hoogte in,
doch het bleef aan de elastiekjes vastzitten en Henkie
zweefde net als met een echte parachute naar beneden.
