Avontuur in Venezuela
Voor het gebouw van den Hoogen Raad der Nederlanden te Den
Haag is Woensdagmiddag het laatste standbeeld, dat van Hugo de
Groot, geplaatst
Voor de groote verduisteringsproe
ven te Londen werden allerwege
uitgebreide maatregelen getroffen
Een interessant detail van het groote jaarlijksche bloemencorso, dat Woensdag
middag te Bergen-binnen onder veel belangstelling is gehouden
Na de vorming van het nieuwe kabinet werd de formateur, jhr. mr.
D. J. de Geer, Woensdagmiddag door H. M. de Koningin ten paleize
Noordeinde te Den Haag in audiëntie ontvangen
Twee bekende figuren van de Vierdaagsche Afstandsmarschen, de
heeren F. M. van Wijk uit Hoorn (links) en G. W. Goedhart uit
Holwerd, gaan gezamenlijk den pas geopenden wandelweg Den Bosch
Luxemburg, een afstand van 513 K.M. afwandelen
De training der .territorials" van het Engelsche leger is in vollen gang.
Een der afdeelingen van het 8ste Queen's Royal Regiment ontvangt
instructie in Sussex
Koning George aan boord van de „Courageous" tijdens zijn
inspectie van de Engelsche reserve-vloot in de Weymouth Baai
FEUILLETON
Naar Het Amerikaansch
R. H. DAVIS.
(Nadruk verboden.)
24)
We zouden net zoo goed kunnen probeeren
door de rots van Gibraltar heen te breken!
zei Peter verbluft.
Denk nu niet direct aan de moeilijkheden
die we moeten overwinnen, smeekte Roddy
Denk er liever aan dat er aan den anderen
kant een oude man langzaam ligt dood te
gaan. Ik geef toe dat het een heel karwei zal
zijn; we zullen er maanden over moeten doen.
Maar wat menschenhanden hebben gemaakt,
kan ook weer door menschenhanden vernietigd
worden.
Ik hou er ook van het leven van den
zonnigen kant te bekijken, antwoordde Pe
ter nuchter, maar ik kan toch niet nalaten je
erop attent te maken, dat het andere eind
van die tunnel van jou in een gevangenis uit
komt. Dat je in een bank inbreekt kan ik me
indenken, maar het- lijkt er veel op of je gratis
logies zoekt als je het in de gevangenis zelf
doet!
Maar het diner onder het licht der sterren
op hun eigen binnenplaats droeg er veel toe
bij om Peter een minder somberen kijk op den
stand van zaken te geven en tegen midder
nacht. was hij zoo zeker van hun succes dat hij
verklaarde dat het tijd werd om Generaal
Rojas in hun vertrouwen te nemen.
Voor een man in zijn toestand betoogde
hij, is hoop alles; hoop is gezondheid en leven.
Hij moet weten dat zijn boodschap de buiten
wereld bereikt heeft, dat er iemand voor hem
aan het werk is. Hij is net als een bedolven
mijnwerker en om er den moed bij hem in te
houden moeten we zorgen dat hij de bijlslagen
van zijn redders hoort.
Keurig gezegd! prees Roddy. Maar ik ben
het volkomen met je eens. Ik zal mijn waar
den vriend Vicente, den gevangenisdokter
vragen of hij je morgen het fort wil laten zien.
En dan zullen we een manier uitdenken om
Rojas te waarschuwen.
Ze gingen dadelijk naar café „Dos Herma-
nis", waar de vroolijke jongelingschap van
Porto Cabello gewoon was samen te komen en
waar ze, zooals ze hadden verwacht, ook den
dokter vonden. Hij had dien avond veel geluk
gehad bij het spel en nu zijn winst omgezet in
chabpagne. Hij was dientengevolge in een
buitengewoon goede stemming. Hij zou den
vriënd van Senor Roddy heel graag door het
fort rondleiden, of hem naar één van de an
dere historische gebouwen, die de roem van
Porto Cabello waren, begeleiden.
De plaats waar Alvarez de verraders
straft, riep Roddy hardop, willen we het aller
liefst zien. En, voegde hij er bij, terwijl hij
schamper het rookerige café rondkeek, als we
een paar heejren, die nu nog vrij rondloopen
daar óók konden zien, zouden we nog veel lie
ver gaan.
Hoewel de opmerking tot niemand in het
bijzonder gericht was, veroorzaakte zij toch
en geweldige consternatie en had tot uitwer
king dat verscheidene van de pas teruggekeer
de bannelingen haastig hun ijs lepelden en
stilletjes naar huis afdropen.
Ze maakten met dokter Vicente een af
spraak voor den volgenden dag en toen ze
veilig en wel in hun eigen huis zaten, kwam
er een serie protesten van Peter aan Roddy's
es.
e toewijding voor Alvarez, zei hij, is roe
rend, maar veel te plotseling. Je overdrijft. Bo
vendien wordt je er een volleerde leugenaar
door. Dat is slecht voor je karakter.
- Als zoon van den man die Alvarez tracht
te vernietigen, verklaarde Roddy, is mijn po
sitie hier uiterst delicaat. En volgende week
zal zij dat nog in sterker mate zijn. Mc. Kil-
drick kreeg vanmorgen 'n telegrambericht, dat
Sam Coldwell hier met de volgende boot zal
komen. Dat hij naar Porto Cabello vertrekt
op hetzelfde oogenblik dat Vega hier arri
veert beteekent complicaties voor Alvarez
en ook dat die complicaties gauw zullen ko
men. Want waar Sam Coldwell opduikt, daar
vindt je ook samenzweringen en omkooperij en
allerlei andere praktijken, die het daglicht
niet mogen zien. En als ik Rojas uit de gevan
genis wil helpen, moet ik niet verdacht wor
den met Sam in relatie te staan. Voor Alvarez
bestaat geen neutraliteit. De man die niet
vóór hem is, is tegen hem. Dus moet ik aan
hanger zijn van Alvarez en zijn bende. En ik
moet zooveel mogelijk toonen dat ik de F. C. C.
tegenwerk en Vega en vooral Sam Coldwell, om
dat iedereen weet dat hij de persoonlijke ver
tegenwoordiger van mijn vader is. Vega's vrien
den weten nu dat vader me behandelt alsof
hjj me niet vertrouwt. Dat moet de partij van
Alvarez ook weten. Ze denken dat mijn werk
hier een soort straf is. Geen een van die kerels
heeft ooit in zijn leven een klap uitgevoerd en
dat de zoon van een rijk man met een ploeg
negers bij 'n baggermachine staat te zweeten
kan voor hen alleen maar beteekenen dat ik
het met mijn vader aan den stok heb gehad.
Mijn politiek is nu ze in dien waan te laten en
te versterken. Als ik een beetje moet tooneel-
spelen of liegen, wat beteekenen een paar
leugens tegenover de vrijheid van een man als
Rojas? Dus als we morgen boffen en Rojas
te zien krijgen, wees dan niet verbaasd als ik
hem op een beleedigenlde manier behandel.
Als ik dat doe zullen ze het binnen een uur in
de cafés en op alle plaza's weten en Alvarez
zal me een jongmensch vinden waar hjj wat
aan heeft. En een heele hoop dingen die ik zal
dienen te doen, zullen omgekeerd maken, dat
Vega's partij me een ondankbaren zoon en bo
vendien een schurk gaat vinden. Het zou best
kunnen, dat zij op hun beurt mij beleedigen en
nog meer duels zullen uitlokken Maar dat
hoort er allemaal bij. Mijn eenig doel is om
dien ouden man redden. Het kan me niets
schelen hoeveel revoluties ik ïntusschen in de
war stuur. Ik zou alles en iedereen willen op
offeren voor hém.
Na deze voor zijn doen ongewoon-lange re
devoering haalde Roddy diep adem en keek
Peter uitdagend aan, alsof hij verwachtte dat
die hem zou tegenspreken. Peter glimlachte
echter alleen maar cynisch en liep naar zijn
slaapkamer, die uitkwam op het binnen
plaatsje. Bij de deur draaide hij zich om.
En het meisje, citeerde hij, was heel
lief!
Den volgenden morgen troffen de twee Ame
rikanen dokter Vicente in het wachtlokaal -van
het fort en begonnen onder zijn leiding hun
tocht door de vesting.
Ze deden net alsof ze buitengewoon veel be
lang stelden in de patiënten van den dokter
en ln de andere gevangenen om niet te laten
blijken dat het hun eigenlijk alleen om Gene
raal Rojas te doen was. Na ieder bezoek aan
ean cel, vroegen ze aan Vicente hun de ge
schiedenis van den bewoner te vertellen. Vi
cente voelde zich door hun ongeveinsde be
langstelling gevleid, zoodat de verhalen ge-
leidelijk-aan steeds langer waren geworden
en ten slotte was de dokter buitengewoon
mededeelzaam geworden.
Toen ze eindelijk waren afgedaald naar de
laagste rij cellen, stond Vicente even stil en-
wees naar een getraliede dubbele deur.
- Daarin, fluisterde hij tegen Peter, is on
ze voornaamste politieke gevangene, Gene
raal Rojas. Er is niemand, dien Alvarez zoo
raag dood zou zien. En als hij hem hier nog
een maand houdt zal hij zijn zin hebben.
Maar ze zeggen dat die man 'n verrader
is, bracht Roddy in het midden.
De dokter haalde de schouders op.
In mijn land is iedereen die niet voor de
regeering is, een verrader.
Hij gaf den gevangenbewaarder, die bij hem
was, een wenk om de deur van de cel te ope- 1
nen en noodigde de Amerikanen met een ge
baar uit binnen te gaan. Terwijl ze dat deden
staken ze allebei snel en ongemerkt hun rech
terhand in den buitenzak van hun jas en toen
hun handen weer te voorschijn kwamen, had
den ze beide onder hun pink een klein stukje
rijstpapier verborgen dat ze uit een boekje met
cigarettenpapier gescheurd hadden.Op elk pa
piertje stonden met potlood de cijfers 54—4 en
het woordje „Hoop". Den vorigen avond had
den Peter en Roddy die papiertjes klaar ge
maakt in de hoop, dat, terwijl een van hen de
aandacht van hun gids zou afleiden, de andere
zijn berichtje aan Rojas zou kunnen geven,
dat zonder schade opgegeten zou kunnen wor
den, de veiligste manier, waarop de Generaal
(of zij zelf in geval van nood) de bezwarende
documenten zouden kunnen doen verdwijnen.
Toen zij de cel binnenkwamen zagen ze ech
ter dadelijk dat ze geen kans zouden hebben
om hun mededeeling te smokkelen. Generaal
Rojas zat op ongeveer tien voet afstand van
hen aan tafel en de gevangenbewaarder, die
slechts met tegenzin had toegestaan, dat de
Amerikanen de cel binnengingen en die voor
al hun tegenwoordigheid in de cel erg onaan
genaam scheen te vinden, ging dadelijk met
een strijdlustig gezicht naast den Generaal op
wacht staan en snauwde:
De bezoekers mogen niet met den gevan
gene spreken.
- Dat is hun bekend, antwoordde Vi
cente.
Roddy en Peter zagen een ruimte van on
geveer veertig bij twintig voet, waarvan de
muren, de gewelfde zoldering, en de vloer
heelemaal van steen waren. Er waren geen ra
men in, maar de kaarsen, die er stonden, ga
ven voldoende lichten de lantarens van Vi-
cen en den oppasser wierpen hun schijnsel
in alle hoeken. Ze zagen een krib een tafel,
een stoel en een paar planken die vol met
boeken stonden. Aan het einde einde van den
kerker was een reusachtig poortgewelf, dat
echter met ruw uitgehouwen steenen dichtge
metseld was. (Wordt vervolgd.).
