VROUW
A'
Nieuwe Uitgaven
KORT VERHAAL
VRIJDAG 22 SEPTEMBER 1939
Niet tobben maar aanpakken
Vrouwentaak in moeilijke dagen.
LS u dit leest, zitten we reeds weer een
week of vier in de mobilisatie. Oost-
Europa staat in brand en niemand
weet, wat de toekomst brengen zalI
Dagen en nachten van afmattende span
ning zijn gevolgd door de treurige zekerheid, dat
toch ondanks het hopen en bidden van mil-
lioenen de oorlog een feit is geworden,
Ernstiger kan het niet!
En tóch.we hebben in deze laatste weken
onze kalmte, onze werkkracht zien toenemen.
Dit is niet zoo vreemd als het zou kunnen
schijnen. Want in die laatste gruwelijke dagen
vóór dc groote beslissing liepen we rond met
het martelend besef, dat het onheil nader en
nader kwam en dat, wij vrouwen en moeders
niets, maar dan ook niets, konden doen om het
te keeren. Dit verlamde onze werkkracht, al
verzetten we er ons tegen tot het uiterste.
En nu wordt opeens een geweldig beroep ge
daan op al onze krachten. Meer tijd en overleg
eischt onze eigen huishouding, ernstiger dringen
de plichten om hulp te bieden in onze omgeving
waar we maar kunnen. Hier zit een jong ge
zinnetje, waarvan de man gemobiliseerd is, zon
der hulp, daar is direct geldgebrek, waarin moet
worden voorzien.
Sommige gezinnen zijn geheel opgebroken,
dienstmeisjes hierdoor zonder werk gekomen en
het is zoo prettig, als we dan weer eens een
huisvrouw aan een goede werkkracht kunnen
helpen. Zoo is er, als we 't oor te luisteren leg
gen, ontzaglijk veel te doen, te schikken, te re
gelen
En dan is er de inkwartiering. Neen, ik be
hoef wel geen enkele Nederlandsche huisvrouw
aan te sporen om „onze jongens", die zoo opeens
eigen huis en haard moesten verlaten, goed te
verzorgen!
Dat is wel prima in orde.
Maar er is nog meer. Er moet in dit alles ook
kalmte en bezinning zijn. We hebben niet alleen
te zorgen voor de traditioneelen overvloed van
thee en koffie, reepen en koekjes (zoolang we
't zelf nog hebben), maar óók voor den goeden
toon in huis, ook voor een prettigen wellevenden
omgang tusschen onze gasten en onze kinderen.
Beider belangen mogen elkaar niet schaden.
Natuurlijk zijn in 't begin de vriendelijkheid
en het enthousiasme groot genoeg ieder wil
graag z'n kamer afstaan en allerlei diensten
verrichten! maar als het lang duurt, moet de
verhouding ook goed blijven En dit kan alleen
als de huisvrouw haar gezinsleven niet laat ont
wrichten, maar vaste regels stelt, waardoor
ieder zijn vrijheid behoudt. Er zijn enkele punt
jes, waar speciaal op moet worden gelet: iedere
moeder kent ze.
Als joncens van een jaar of 10, 12 één en al
hulpvaardigheid zijn voor de in de buurt ge
legen manschappen, als ze telkens bij moeder
komen vragen om „desnoods wat water, maar
liefst wat thee dan is dit erg aardig. Maar
als die jongens den heelen dag bij de soldaten
omhangen, tot ze ruw in den mond en ongebon
den worden, is het absoluut fout. Als m'n doch
tertje van elf jaar vraagt of ze „toe alstublieft"
een bloemetje mag koopen voor de kamer van
den luitenant, omdat ze ook wat voor haar va
derland wil doen, dan mag dat natuurlijk. Maar
als heele troepen opgeschoten meisjes niet
bij de. barakken zijn weg te slaan en zich gru
welijk aanstellen zooals ik 't hier en daar ge
zien heb dan schaam ik me. 't Is de taak van
de moeders, scherp op te letten. Er kan door
onachtzaamheid veel worden bedorven. En aan
den anderen kant: wat een steun voor de jonge
militairen, als ze nrettige. kameraadschappelijke,
maar onberispelijke meisies ontmoeten daar,
waar ze ziin ondergebracht!
Een ding is zeker: er is geen tijd meer voor
vruchteloos en nutteloos getob! En dat is maar
heel goed. Want al gaan herhaaldelijk onze ge
dachten uit naar die andere vrouwen en moe
ders. die onder al deze gruwelen 't zwaarst
moeten lijden, helpen kunnen we helaas niet,
en daarom is het tijdverspillen om hierover lang
te nraten en elkaar somber te maken.
Soberheid in al onze uitingen is nu strikt ge
boden: geen sensationeele praatjes oververtel
len geen geweeklaag en eindelooze gesprekken!
Niet tobben, maar aanpakken en doen wat onze
hand vindt om te doen.
Dat is voorloopig genoeg.'
Van geen mensch kan méér worden geëischt
En kunnen we 't dan daarbij nog zoover bren
gen. wat we iederen dag opnieuw vol vertrou-
we ons eigen lot en dat van de wereld in Gods
handen leggen, zoodat er ondanks alles kracht
en moed van ons uitgaan, dan helpen we nog
meer mee.
Eens moet toch de groote ommekeer komen,
dat de vredeswil van alle mensehen gepaard
met rechtvaardigheid het wint van demoni
sche machten. Door onzen moed en plichtsbe
trachting, door onze opbouwende gedachten
kunnen we hiertoe allen ons steentje bijdragen,
niet tobben, maar aanpakken!
Ieder moedeloos moment is een moment van
plichtsverzuim.
YO OW DE
100% Efficiency in de keuken
Kunt U werkelijk goed huishouden?
MENU VAN DE WEEK.
Zondag:
Kop bouillon.
Ragout van eend
Stoofperen
Aardappelen
Geklopte griesmeel
pudding
Maandag:
Varkenslapjes
Spercieboonen
Aardappelen
Griesmeel met
bessensap.
Dinsdag:
Herfstsoep
Andijvie met spiegel
eieren.
Woensdag:
Runderrollade.
Groene kool
Aardappelen
Yoghurt
Donderdag:
Koud vleesch.
Witte boonen.
Aardappelen
Warme appelmoes,
Vrijdag:
Vischfilets met
aardappelpurée en
komkommersla
Wentelteefjes.
Zaterdag;
Macaroni met ham
Gebakken aardappelen en kaas
Vruchten. Warme broodpudding.
Geen tranende oogen meer! In deze keu
rige glazen -pot met verchroomd deksel hak
ken ive de uien zuiver en vlug „fijn gesnip
perd".
Het Engelsche Witboek.
Bij Martinus Nijhoff te 's Gravenhage is de
onverkorte vertaling verschenen van de brief
wisseling, in Augustus van dit jaar gevoerd tus
schen de Britsche en de Duitsche regeering.
Dr. Fritz Kahn schreef een verhandeling
over „Het leven van den mensch". Het eerste
deel, in de Nederlandsche bewerking van
dr. mr. W. Schuurmans Stekhoven, is thans
verschenen bij de uitgeverij Contact te Am
sterdam.
„Zonneschijnkalender 1940".
Bij de uitgeverij C. A. Spin en Zoon N.V. te
Amsterdam verscheen deze aardige kalender
(twee weken per blad) voor de jeugd. De ka
lender werd geïllustreerd door Jan Kraan. De
tekst is van mevrouw D. A. Cramer-Schaap en
vormt een vlot verhaal over de avonturen van
een beer in verband met de tijden van het
jaar. Het verhaal wordt vermeld op de ach
terzijden der kalenderblaadjes. Al met al een
keurig verzorgde kalender, welke warm is aan
te bevelen als geschenk voor onze kinderen.
.Alles goed en wel", hoor ik menige huis
vrouw al mompelen. 100 pet. efficiency be-
teekent zooiets van: „gooi al je spullen weg
en voorzie de geheele keuken van de nieuwste
vindingen, die gas en electriciteit mogelijk
gemaakt hebben". Maardan heeft u het
toch mis, want dit ligt juist heeiemaal niet
in mijn bedoeling bij het opdisschen van dit
artikeltje. Wat dan wei? Van niets iets te
maken is nog altijd de grootste deugd van de
goede huisvrouw en daarop zuilenwij vandaag
eens aansturen. Wamt er is zoo veel, dat met
een kleine moeite, soms ook weieens met een
kleine aanschaffing, die kosten teweegbrengt
oneindig meer gemak opleven en dus tijdsbe
sparing voor de huisvrouw beteekent. En
iedere huisvrouw weet wat dat zeggen wil!
Wanneer zij op een werkje van een kwartier
zeg desnoods 3 minuten uit kan sparen, kan
zij in dien tijd weer iets ander doen, wat ook
moet gebeuren. Zijn het vele kwartieren of
minuten, die zij kan bezuinigen, dan zal ock
tenslotte zelfs de met werk overstelpte huis
vrouw voor zich een oogenblikje tot ontspan
ning overhouden. Niet ineens, doch op den
langen duur doet zich zooiets gelden.
En het keukenwerk leent zich dan In de
eerste plaats om tijd oip te bezuinigen, want
het grootste deel van den dag ligt daar toch
het arbeidsterrein. Bij de minste behoefte in
het gezin komt de keuken te pas. Er wordt
slechts een kopje thee geschonkenwater
opzetten in de keuken en daarnakopjes
omwasschen in de keuken. Dat vaatwasschen
vooral is voor de meeste huisvrouwen een
nachtmerrie geworden. Ieder klaagt haar nood
't meest over dit altijd maar aangroeiende
werkje. Maar is daar ook nog niet iets aan
te verhelpen zonder zoo'n ideaal van een
vatenwaschinrichting aan te schaffen? Wat
mij wel eens heeft verwonderd is, dat er nog
niemand op de idee kwam werk in deze rich
ting cp zich te nemen. Wij kennen door de
malaise de bellenpoetsers, voorts de menschen
die onze poesen een „miniatuur schoone tuin
in bak" bezorgen en wat niet ai! Maar waar
blijft nu het genie, dat 's avonds zijn of haar
rijtje klanten afgaat om de vaat na den war
men maaitijd weg te werken? Niet alleen de
huisvrouw zou dit apprecieeren, maar ook het
eeie gezin, want wat is er onplezieriger
voor de buisgenooten dan om na een genoege-
lijken disch, moeder de keuken te zien ingaan
en haar te hooren ploeteren met pannen en
potten om dan eindelijk, moe en afgemat,
want haar dag duurt toch ook even lang als
van de anderen, weer terug te komen. Het
is juist zoo prettig van tafel meteen den ge-
zelligen avond in te gaan. Moeder kan het
dan ook rustig hebben, ook al zou zij een kous
stoppen of zitten breien; met de theetafel
naast haar is er tenminste de sfeer van pret
tige huiselijkheid en saamhoorigheiddie we
niet graag ontberen. Maarstop met dat
geïdealiseer; we vatten de koe bij de horens
en gaan eens zien hoe we er voorloopig zelf
het vlugst mee klaar komen. Wat wij al uit
kunnen sparen is het afdrogen van het heele
;eval en dat scheelt reeds 50 pet.. Niet, dat
we alles zoo maar kletsnat op gaan bergen?
We laten het eenvoudig afdruipen en ruimen
het op, als de zaak droog is. Daarvoor was-
schen we om met twee teilen: één met zeep
sop en één met gewoon flink heet water,
waarin 'n heel klein beetje soda.. Van te voenr
sorteeren we even alles, dus bordjes bij el
kaar, kopjes, schaaltjes, zilver, glaswerk enz.
dat werkt ook al weer vlugger. Glaswerk en
zilver drogen we meteen af en zetten het in
een veilig hoekje. De andere deelen maken we
schoon in het zeepsop, spoelen het na in het
warm water en leggen het op een afdruiprek
of rubbermat. Doordat het water flink warm
is, verdampt het snel en wat er nog aan
druppels aan de vaat blijft hangen, loopt er
vanzelf af. Resultaat na 'n uurtje een droge
vaat, die meteen opgeborgen kan worden. Niet
alleen een tijdsbesparing van 50 pet., maar
bovendien nog een aanmerkelijke besparing
van de kopjesdoeken, 's Avonds bergen wij
desnoods niet meer op, om eerder klaar te zijn.
Maar daarvoor moet wel alles veilig weggezet
kunnen worden; het prettigst is het, om een
flink dienblad te bezitten en dit dan met
vakjes af te laten timmeren vcor messen, vor
ken, lepels, enz., ieder apart. Na het afdrogen
hiervan wordt meteen gesorteerd. Zijn ook de
overige serviesdeelen droog, dan komen ook
deze keurig in gelid op de overige ruimte te
staan. Met een kleedje wordt het blad afge
dekt, zoodat het niemand irriteert, dat deze
zaken niet opgeborgen zijn, terwijl alles even
eens stofvrij blijft. Den volgenden morgen zijn
we in een oogwenk klaar met het opbergen
daar alles reeds gesorteerd en wel gereed staat.
Dit nu wat de vaat betreft.
Ook het wegwerken van afval is iets, waar
op tijd bespaard kan worden, vooral in een
groot gezin waarbij de vuilnisemmer op een
waranda of in den tuin is ondergebracht. Legio
zijn de keeren, dat we dan daarheen moeten
wandelen en het is alweer de Amerikaansche
huisvrouw, die hierop iets gevonden heeft dat
den laatsten tijd ook bij onze moderne flats
opgang heeft gemaakt. Het „vuilnisgat" in de
kuken. Dit correspondeert dan op een ge
meenschappelijke afvoer en dit is natuurlijk
iets. wat niet doenlijk zou zijn in een oud huis,
zonder daaraan groote verbouwingskosten te
krijgen. Daarom verzinnen we er iets op. Een
keer.op een dag naar de vuilnisemmer loopen
vinden we geen bezwaar en daarom nemen
wij alleen een deel van het handige trucje van
onze Amerikaansche zuster over en laten bij
ons aanrecht een stukje in hout aanbouwen,
daarin een gat met een verzonken deksel, dat
dus op gelijke hoogte ligt en ons zoodoende
van dit stukje aanbouwsel ook nog laat pro-
fiteeren wat ruimte betreft. Aan het gat sluit
onmiddellijk een gewone emmer aan, groot c«f
kleir, al naar behoefte, en deze wordt nu eens
per dag geleegd er omgespoeld Heel eenvou
dig on vooral in den winter voor oe huisvrouw
een groote vooruitgang.
Bij het koken zijn er ook nog heel wat han
delingen, waar tijd op bepaard kan worden.
Van groot belang is het alle benoodigdheden
zóó bij de hand te hebben, dat we er blinde
lings naar kunnen grijpen en liefst zonder veel
heen en weer geloop. Uit ervaring weten wij
precies de opeenvolging der ingrediënten, die
wij het meest gebruiken en het loont zeer ze
ker de moeite hieraan eens enkele uren te be
steden om het doelmatig voor elkaar te bren
gen. Ook het groote euvel van „busjes zon
der vermelding van den inhoud" wordt dan
eens weggewerkt. Zoo vaak gebeurt het toch.
dat de huisvrouw door een gelijkend model
eerst een paar keer misgrijpt, voor zij het juis
te heeft. Allemaal tijdverlies, dus voortaan
iedere bus met een etiketje, als dit er niet op
mocht zitten of wanneer de naam verwarring
zou kunnen brengen. Wat dat betreft zijn de
glazen huishoudpotten met bajonetsluiting
ideaal. Zij zijn wat kostbaar om zoomaar met
een op over te stappen, maar wij kunnen ze
sparen! Per pot en zoolang tot we deze naar
eigen behoefte compleet hebben. Den timmer
man laten we er een keurig rekje, passend in
een handig hoekje van de keuken, voor ma
ken en dan is het niet alleen erg practisch,
dat wij zonder eerst te lezen onmiddellijk den
inhoud herkennen, doch tevens een genot voor
"net oog.
Geen onaangename schaafwond-]es meer bij
het raspen van appels, aardappelen en wat al
niet meer! De vruchten worden aan een pen
geregen, die we met de linkerhand vasthou
den. In de rechter.- houden we de handige
asp. Deze laatste is ook prachtig te gebruiken
bij het ontschubben van visch.
Een uitstekend vervangmiddel vinden wij
in de jampotten, groot en klein, die ons
slechts enkele centen kosten; ook die kunnen
we een prettig aanzien geven door de deksel
in de kleur van de keuken te lakken, even
als het rekje waarin we ze plaatsen.
Van de ingrediënten springen wij op het
technische deel der kokerij over. Het behoeft
geen extra betoog, dat ook de pannen in
volgorde van gebruik zooveel mogelijk voor
de hand geplaatst worden. Handig is verder
zoo'n klein rekje, waarin de keukenvorken,
lepels en -mesjes gestoken worden, en dat
nmiddellijk onder het bereik bij de kookplaat
hangt. Daar voor elk voorwerp een opening
hierin is gereserveerd, contröleeren we ook
onwillekeurig of alles compleet is, dus er is
minder kans op zoekraken.
Heel goed is het dat de huisvrouw zich
steeds op de .hoogte houdt van die kleine
nieuwigheden, die vaak zulke kleine handig
heden blijken te zijn. Vaak. want helaas ge
beurt het ook nog al eens, dat de nieuwe aan
schaf meer omslachtig dan practisch is en dan
doen we goed, het maar meteen een heel eind
weg te bergen zelfs liefst weg te doen, dan
kost het ook geen onderhoud bij schoonmaak
beurten. Tot de kleine handige apparaatjes be
hoort ook een rubbertje, aan een steeltje gevat.
Hiermede vegen we onze pannen in 'een mi
nimum van tijd zuinig leeg op de dekschalen,
zonder eventueel aanzetsel mee te krijgen of
meer in de pan te laten dan per sé noodig is.
Ook dit krijgt een plaatsje op het handige
rekje en zoo is er nog meer, dat .onder
ieders bereik ligt door de geringe kosten.
Maar vóór alles geldt, dat de huisvrouw
doorloopend en bij alles wat zij doet, nadenkt,
of haar werkwijzen inderdaad wel zoo econo
misch mogelijk zijn. Want doet zij dit niet.
dan vervalt zij al spoedig in den sleur van
.allen dag hetzelfde". En sleur doodt ten
slotte alle initiatief en werklust.
NORA HANA.
Bivakmuts
Hierbij geven we een model van een goed
sluitende bivakmuts voor de militairen.
De muts is gebreid van grijs-groene vier-
draads wol in de kleur van de uniform op
pennen no. 3 (zonder knapjes) en van 250
gr., kunt u twee mutsen breien.
Deze muts is gebreid van 2 r., 2a., en we
zetten in de rondte 136 st. op, en wel 48-44 en
44st. Nu breien we 40 toeren 2 r. 2 a., waarna
we met de opening beginnen. Hiervoor kanten
we in het midden der grootste pen 6 st. af. Nu
moeten we dus heen en weer breien; dit doen
we, maar we kanten telkens aan weerszijden
van de opening twee steken af, dus iedere
keer als we weer een toer gaan breien, kanten
we eerst twee steken af. Dit doen we tot de
heele opening 30 steken wijd is, waarna we
zonder minderen doorbreien tot we van het
begin af 60 toeren gebreid hebben.
Nu moeten de 30 steken er weer bij opgezet
worden. Aan deze 30 steken breien we later
de klep, dus zetten we ze op een los draadje;
als we dat er later weer uit halen, kunnen we
gemakkelijk de opzetsteken opnemen.
We hebben nu weer 136 st. op de pennen en
breien hiermee door tot we 25 toeren boven
de opening hebben. Nu minderen we van elke
twee averechten er een weg en breien van
twee recht, een aver. 10 toeren. Hierna breien
we een toer recht waarbij we den eenen ave
rechten steek ook wegminderen. Nu staan er
alleen nog maar rechten op de pen, die we
als volgt breien: 8 recht, 2 tezamen (den hee
len toer rond). Een toer overbreien. 7 recht,
2 tezamen. Overbreien. 6 recht, 2 tezamen,
enz. tot er nog 21 st. op de pennen staan, die
we op een draadje rijgen en afkanten.
Klep. We nemen de 30 st. van de klep
op en breien eerst 6 pennen in den gewonen
tricotsteek. (Een pen recht, een pen aver.)Nu
minderen we om de pen voor en achter een
steek, tot er nog 10 steken op de pen staan.
We gaan nu omgekeerd te werk, d.w.z. dat we
voor en achterom de pen bijmeerderen, tot we
weer 30 st. hebben. Nu breien we weer 6 pen
nen en kanten af. De klep wordt dubbel ge
naaid en aan den binnenkant vast gehecht.
We strijken de muts onder een natten doek,
zonder hem uit te rekken.
SP.—TH.
Voor kleine zus
Nu het najaar al zoo nu en dan oen een
hoekje komt kijken, wordt het tijd voor de
warme vestjes.
Hierboven vindt U een vestje gebreid in
donkerblauw, rood en wit, voor een meisje van
3 tot 5 jaar. Het is dwars gebreid, dus het
aantal steken is opgezet van den hals tot den
onderkant, dan is er gebreid tot den zijnaad,
dan aan een stuk door de rug, enz.
We hebben noodig: 100 gr. blauwe wol, 25
gr. wit, 25 gr. rood, alles tweedraads en pen
nen no. 2.
Te beginnen met het linkervoorpand., zetten
we 150 st. op en breien 12 ribbels. Nu beginnen
we met het patroon, dat als volgt is:
6 pennen (1 pen recht, 1 pen aver.) m. blauw.
4 pennen recht met rood.
6 pennen (l pen recht, 1 pen aver.) m. blauw.
4 pennen recht met wit.
6 pennen (l pen recht, 1 pen aver.) m. blauw.
2 pennen recht met rood.
2 pennen recht met wit.
Deze 30 pennen telkens herhalen.
Nu het model. Van de voorbies af wordt aan
den bovenkant de hals gemaakt, door om de
pen er een steek bij te maken en nadat we
de eerste witte streep gebreid hebben, maken
we er elke pen een steek bij; hiermee gaan we
door tot voorbij de eerste rood-witte streep.
Nu breien we verder gewoon door tot we 9 ge
kleurde strepen hebben, waarna we 50 steken
afkanten voor het armsgat. Vervolgens, om
een goede ronding te krijgen, kanten we eerst
van elke pen nog een steek af, daarna om de
pen en dan elke derde pen, tot we 11 strepen
hebben. Het vestje heeft geen zijnaad, dus we
gaan spiegelbeeldig verder, eerst bijman
enz. en dan in één keer er 50 steken hj 3
zetten, waarna we dus de hoogte hebben °p'
den rug. We breien weer tot de ruesrh*
ook 7 strepen heeft en minderen dan
pen een steek af tot er 5 steken mindert
Dit is de halsuitsnijding achter. We hï"
door tot de hals 8 strepen telt en meerrt
de 5 steken er dan weer bij. De schouita^
weer afminderen tot de hals van voren
laag is als bij het linkervoorpand. eTea
Nu breien we de 12 ribbels van de v
Hierin komen echter
breien we 6 ribbels, dan breien we van
onderkant af 26 st., kanten 4 st. af en dit rt
we tot het eind van de pen. De 4 steken zet?
we er bij de volgende pen weer telkens B
en breien nog 6 ribbels. yoP
Mouw. De mouw wordt ook al in d
gebreid. We zetten 60 st. op met blauï'ï
breien in streeppatroon telkens aan den ei
kant om de 4 pennen er 4 steken bij en
den bovenkant om de pen een steek bi T
we dit boven 20 keer gedaan hebben hipu
we boven gewoon recht verder, maar zet-#?
er onder zooveel steken in een keer bij od te
de heele mouw 150 steken bedraagt. Nu fc.'
we door tot de halve breedte van de mo^
(van boven) 10 strepen telt en breien 5
spiegelbeeldig de andere helft.
Kraag. Het kraagje is rood met een wit
biesje. We zetten 110 st. op met wit Pn
breien 3 ribbels, en daarna nog 28 ribbels my
Afkanten. Nu nemen we van den zijkan4
kantsteken op en zorgen er voor dat we 24 rt
op de pen krijgen. Hier breien we nu ook j
ribbels wit en naaien de hoekjes onzichtbaar
dicht.
Opmaak. Alles strijken onder een voch.
tigen doek en op de machine in elkaar stikken'
Achter in de taille stikken we 10 c.M van
den onderkant af een smal biesje blauwe a
waardoor we een elastiekje rijgen. De
krijgt dan een aardig getailleerd effect. Het
geheel sluit met roode knoopjes.
SP—in.
Het boek van Jim Burke,
door BEN KORSTEN.
OUD-GELE herfstbladeren knappers
onder de zware schoenen
van Jim Burke, den schrijver. Zegt die
naam u niets? Dat behoeft uw litte
raire geweten niet te verontrusten want het
eenige boek, dat hij ooit schreef, bevindt zich
nog steeds in manuscript-vorm en het zit veilig
opgeborgen in de acte-tasch, die hij zoo kramp»
ach tig vasthoudt.
Jim Burke, de schrijver. Ziet hem daar sL,
pen. Fier en zelfbewust. Voldaan over eigen ar
beid. Zoo juist heeft hij met een uitgever gc
sproken en deze heeft beloofd de uitgave van
zijn boek te overwegen. Denkt u dat in. Hon
derden menschen zullen zijn naam lezen. En zij
zullen voorbij de hei-verlichte etalage's loops
en him oogen zullen te gast gaan aan de keurig
verzorgde uitgave in prachtband. Zijn boek zal
besproken worden en de recensenten zullen het
mooi of leelijk vinden en het publiek zal
koopen als ze het leelijk en laten liggen als za
het mooi vinden. En met Sinterklaas en Kerst»
mis zullen meisjes en vrouwen lichtelijk blo
zend aan den boekhandelaar vragen: „Weet a
nog een aardig boek voor een heer van een jaar
of 20, 30, 40 of ouder al naar gelang ze ver
loofd, getrouwd of gescheiden zijn.
De boekhandelaar zal begrijpend glimlachen
en zeggen: Ja zeker, daar hebt u bijvoorbeeld
dat nieuwe boek van Jim Burke. Dat lijkt me
heel geschikt. En hij zal niet weten of het over
een tocht in de Sahara gaat of over het ziele-
leven van Maria Stuart.
Zoo zal Jim Burke's boek via de zakken van
vele Zwarte Pieten in vele huisgezinnen zijn in
trede doen.
De verloofde van 20, zal het pakje openma
ken en denken: toch lief van Annie. En hij zal
het gedicht, dat er bij is met een rood hoofd van
wege het extra borreltje, lezen en flauwtjes glim
lachen. Maar naar het boek kijkt hij pas eenige
maanden later als Annie niet zoo lief meer il
en hij twijfelt of hij het nu terug moet sturen of
toch maar zal houden. Maar lezen zal-ie het niet,
Onder den Kerstboom zal een pakje liggen in
rood vloeipapier tusschen andere pakjes in rood
vloeipapier. IJle kinderstemmetjes zullen Kerst
liederen zingen. En vader zal met vaste hand
zijn pakje open maken en moeder met een la'1"
bedanken. En Jim Burke's boek zal met zijn
fraaien rug te pronk staan in de groote eiken
houten kast van de studeerkamer. Maar zijn bla
den zullen nog vast zitten en gelezen wordt het
niet.
De man van 40 of ouder zal het boek op ze
keren dag op zijn bureau vinden temidden van
een stapel zakenbrieven. Met pijnlijke zekerheid
zal hij dan weten dat hij weer een jaar ouder
geworden. Zijn oogen zullen weemoedig naar het
boek van Jim Burke staren maar hij zal zelfs
den naam niet lezen. En zijn secretaresse zal
kaarten moeten bestellen voor den schouwburg,
want een verjaardag moet tenslotte gevierd wor
den. Ook al had je hem liever overgeslagen
Het boek zal echter achteloos op het bureau
blijven liggen. Tenslotte zal de werkster hei
op den grond vinden en het in een la opbergen.
En daar zal het blijven liggen. Maar gelezen
wordt het niet.
De uitgever zal den jongen schrijver een oe*
leefd briefje schrijven en hem tot zijn spijt me*
öedeelen, dat de onkosten van de kostbare uit
gave veel hooger zijn dan de inkomsten van ne
verkoop.
Jim Burke zal dan verbaasd zjjn. Hij zal zijn
uitgever critieken sturen waarin gesprok
wordt over „beloften voor de toekomst
lent, thans nog niet rijp" en „zien met span
het volgende boek van dezen veelbelovena
schrijver tegemoet".
De uitgever weet echter dat beloften voor fl
toekomst nooit ingelost worden en dat talen'*
volgens recensenten slechts zelden rijp w0.
Daarom zal het met spanning tegemoet 2®®!
volgende boek van den veelb el ovenden scan*
ver nooit verschijnen. In een uiterst koel brie J
zal de uitgever den schrijver er op wijzen, o
hij er niet aan denkt nog eens zijn geld
keeren. En zoo zou Jim Burke als schnjv
mislukt zijn.
Daarom behoeft ge hem niet beklagen dat hj
eenige dagen na zijn bezoek aan den
het koele briefje kreeg; dat de uitgave i» v
band met: de tijdsomstandigheden, den aa™'
het werk, de groote concurrentie, de v®1"1?1®,
de koopkracht en leeslust van het publiek oi
onbelangrijkheid van den inhoud niet zal a
gaan.
Jim Burke zal dan teleurgesteld zijn,
zijn vrienden zullen hem „de schrijver biiJ*
noemen En na een poosje zullen ze hem 3
schien als een miskend genie beschouwen.
Burke zal het manuscript zorgvuldig opberg
En ook nu zal niemand zijn boek lezen.
Gelukkige Jim Bui'kehnlll
(Nadruk verboden. Auteursrecht vooreen
den).
