Qeze£éig.e Mouses Menu van de week mac den heemst DONDERDAG 5 OCTOBER 1939 Jlecepten Klachten en moeilijkheden Damesvest Coedkoop en toch smakelijk 't Verwerken van appels en peren in gerechten. Dit najaar is er een overvloed van appels en peren. Nu deze vruchten voor weinig geld te koop zijn, .wat dikwijls niet het geval is, is het aan te raden, ze veel te eten en in verschillende gerechten te verwerken. Appelen en peren he li ooren tot de goede, gezonde voedingsmidde len. Appelen en peren bevatten pl.m. 12 pet. kool hydraten, verder verschillende vruchtenzuren, zouten en vitaminen, vooral vitamine C komt in appelen voor. De meeste kinderen houden van appelen en peren. In dunne plakjes gesne den op de boterham is het een uitstekende broodbelegging. Kleine kinderen geeft men de appelen geraspt, door boonenpuree, door pap enzoovoort. Nu deze vruchten zoo goedkoop zijn, moet men ze niet als luxe beschouwen, meer als een goede gezonde versnapering, laat dus de kin deren er volop van eten. Lang niet alle soorten kunnen lang bewaard worden. De echte winterappelen zijn voor een gedeelte nog niet geplukt. Wat nu verkocht wordt, moet meestal betrekkelijk gauw gege ten of verwerkt worden. Heeft men zelf deze appelen of peren in den tuin, dan kan men ze op de volgende manier voor wintergebruik inmaken: Van de apnelen kookl nrnn appelmoes, zeeft deze naar verkiezing en vult hier de Weckfles- schen mee, tot 2 c.M. onder den rand. De fles- schen worden met ringdeksel en knip gesloten en pl.m. uur gesterilliseerd (100 gr. C.) In den winter kan deze appelmoes te nas ko men. Handperen, die niet te rijp zijn, worden geschild, gehalveerd, de klokhuizen worden er uit genomen en ze worden in Weckflesschen ge daan. Deze vult men aan met water, zoodat de peren onderstaan en doet per dl. water er 2 a 3 lepels suiker bij, afhankelijk van de soort pe ren. Men pasteuriseert 20 minuten op 90 gr. C. Heeft men geen Weckketel en glazen, dan kan men zich behelpen met gewone jampotten, waar bij men een passende ring met binnendeksel en schroefdeksel heeft. Deze potten worden ge vuld, gesloten en op een rooster in een groote pan met water gezet. Het water moet tot even onder het schroefdeksel komen. Deze deksels doen nu den dienst van de knoppen der Weck flesschen. Ze drukken het binnendekseltje oo de flesch gedurende het pasteuriseeren en afkoe len. Om het knappen van de flesschen te voorko men moeten de deksels niet stevig aangeschroefd worden. Na het pasteuriseeren draait men ze zoo ver mogelijk aan en haalt ze als de flesschen koud zijn er af. Daar men nu ook geen thermometer heeft, om de pasteuriseertemperatuur te bepalen, doet men dit op de volgende manier: Als het water in de pan goed kookt, draait men de gasvlam laag en houdt alles pl.m. 20 minuten tegen de kook. Op deze manier kan men een lekkere, goedkoo- pe compote voor de wintermaanden maken. Honderd jaar geleden verscheen de eerste Baedeker. Op 4 October 1859 stierf te Essen Karl Baedeker, wiens naam als uitgever van de be kende reisgidsen wereldberoemd is gewor den. Karl Baedeker werd geboren op 3 November 1801, eveneens te Essen. Op jeugdigen leeftijd ging hij in een boekhandel werken om zich in dit vak te bekwamen, hetgeen hem later van veel nut zou blijken te zijn. Hij bezocht de Universiteit te Heidelberg en begon in 1827 een eigen zaak in Koblenz. Daar werd hij eigenaar van de „Rheinreise" van Klein en onder zijn leiding werd daarvan een nieuwe uitgave bezorgd, onder den titel: „Die Rhein- lande". Hierna achtte Baedeker den tijd gekomen om te gaan reizen om in de verschillende lan den persoonlijk gegevens te verzamelen voor de samenstelling van zijn handboeken. En zoo verschijnt in 1839, (de juiste datum is niet bekend) van zijn hand de eerste reis gids onder den titel Belgiën und Holland". Als voorbeeld voor het uitgeven van deze gidsen nam hij de reisgidsen van den En- gelschman John Murray. De Baedeker-reisgidsen hebben steeds als zeer betrouwbaar gegolden, wat begrijpelijk is als men weet, dat de samensteller steeds het betreffende land zelf bezocht. Na den dood van Karl Baedeker op 4 Oc tober 1859 kwam diens zaak aan zijn zoon Ernst, die stierf op 23 Juli 1861. Vervolgens kwam toen het bedrijf in handen van zijn tweeden zoon Karl, die zich in 1869 asso cieerde met zijn jongeren broer Fritz. Karl Baedeker Jr. overleed in 1912. Om de twee of drie jaar verschijnt er van de Baedekers een nieuwe druk. Er zijn er nu van bijna alle landen van Europa. Ook werd er in 1914 een reisgids voor Indië uitgege ven. Sedert 1857 worden de Baedekers ook in het Fransch vertaald en sedert 1861, ook in het Engelsch. De naam van Karl Baedeker is aan de ver getelheid ontrukt, want zijn werk heeft hem overleefd. Zijn gidsen zijn wereldberoemd geworden, iets wat hij tijdens zijn leven "e- ker niet gedroomd zal hebben. Op verzoek van een onzer lezeressen "even wij hierbij een model van een damesvtti! maat 48. m Dit vest is gebreid van donkergroene i (600 gr.) op pennen no. 4. 01 Voor den mg zetten we op 108 st. en hp ginnen met 16 pennen recht en daarna he* patroon, dat als volgt wordt gebreid: aan qp verkeerden kant 4 st. recht 4 st. averecht aan den rechten kant de heele pen recht. Als we 86 pennen boven den boord heb ben, meerderen we voor en achter aan de nen 1 st. en herhalen dit bij elke 6de pen, tot er aan weerskanten 8 st. bijgemaakt zijn. Hebb°n we 128 pennen boven den boord, dan kanten we aan weerszijden voor het armsgat 12 af, d.w.z. eerst aan weerskanten 5. dan bii de volgende 2 pennen 4 en ten slotte 3 i We breien door tot 184 pennen boven deri boord en schuinen de schouder op, die 3? st. breed wordt, door eerst 32 st., dan 24 st dan 16 st. en dan 8 st. te breien: de hoogte kant komt natuurlijk aan den halskant.°De steken voor den hals worden afgekant. Voor het linker voorpand zetten we op 60 st. en 8 st. voor de bies, dus 68. We breien eerst 16 pennen recht, daarna het patroon 60 pennen boven den boord, dan elke 6e pen 1 st. meerderen tot er 10 steken bijgemaakt zijn. (We denken er natuurlijk wel aan, dat de 8 steken voor de bie ssteeds recht worden gebreid). Zijn we bij het armsgat, dan kanten we de 8 st. voor de bies af en aan den anderen kant- 5 st. voor het armsgat, vervolgens nog 4—3—2 st., dat is dus voor het armsgat 14 st. Is het armsgat afgekant dan minderen we aan- den halskamt elke 4de pen 1 keer. Hebben we boven den boord 154 toeren dan maken we van elke 4 averechten 2 averechten en gaan met het meerderen door tot de schouder 32 st. breed is. Als het armsgat hoog genoeg is, breien we de schouder schuin op, zooals we dat bij den rug hebben gedaan en breien den schouder zamen met die van het achterpand. Het rechitervoorpand is gelijk (spiegel beeldig) aan het linker, alleen komen er om- de 20 pennen knoopsgaten ln de bies van 3 st. breed. Voor de mouw zetten we op 44 st., we be ginnen met het patroon en breien 4 recht toe. Iedere derde pen meerderen we tot 70 st. 11a 39 pennen; daarna zetten we aan eiken kant nog 10 st. er bij op en breien oip deze 90 st. 16 pennen. Nu minderen we om de 3 pennen voor en achter aan de pen tot we 74 st. over hebben. Hebben we 80 toeren, dan min deren we door tot 50 st. Heeft de mouw de vereischte lengte dan breien we 16 pennen recht en kanten af. Voor den kraag zetten we op 9 st., meer deren om de 4 pennen 1 st., steeds aan den zelfden kant tot 24 st., breien tot we 120 pennen hebben, dan zijn we op de helft en maken de rest precies in spiegelbeeld. De kraag wordt op het vest genaaid en voor aan de afgekante bies. Voor den zak zetten we op 28 st. breien 32 pennen in patroon en nog 16 pennen recht, waarna we afkanten. Opmaak. We strijken alle deelen onder een natte doek en rijgen het vest in elkaar, dan stikken we het op de machine en persen de naden goed glad. De zakken worden met de hand opge zet, de knoopen in dezelfde kleur geno men. NIEUWE UITGAVEN. „Naar prairieland" door J. M. Bendieflt Amsterdam. A. J. G. Strengholfs Uitgevers maatschappij N.V. Dit aardige jongensboek beschrijft ons boe het gezin van den smid Van Dijk naar Canaaa vertrekt. Vader en moeder van Dijk hopen hun zoon Jan daar een betere opvoeding te kunnen geven, hetgeen ook lukt, want vader Van Di]k vindt al dadelijk werk. Het boek geeft een aar- digen kijk op het farmersleven in Canada. „Nickie van Circus Cesarini" door D. A. Crame r-S c h a a p. Geïllustreerd door F. Ha- zeveld. Uitgave C. A. Spin en Zoon N.V. te Am sterdam. Nickie, de held van dit verhaal, een jongen van dertien jaar, is in het circus geboren en getogen. Dit boek behandelt nu de geschiedenis van dezen duvelstoejager van het circus. Nickie heeft twee vrienden: een ouden zieken Indiaan en Joko een aapje. Als het circus naar Amerika vertrekt, mist Nickie tot zijn grooten schrik ae boot door toedoen van Joko. Maar met behulp van Dr. van der Laan, die zelf meegaat naar Amerika, slaagt Nickie er naar tal van avontu ren in een oude Spaansche zilvermijn in Caü- fornië te ontdekken, die hem was aangeaui door den Indiaan op diens ziekbed. Dit boek voor jongens van omstreeks twaa jaar geeft tevens een aardigen kijk op het cir cusleven. „Alexander Konijn", zwerver door bos™ en duin: door A. D. Hil de brand. Geïllus treerd door Freddie Langeler. Uitgave C. A. spm en Zoon N.V., te Amsterdam. De avonturen van dit konijn, bekend uoo den V.P.R.O.-kalender, worden hier nu in boe- vorm verteld. Het natuurleven in het bos™ wordt in dit alleraardigste kinderboek op pre" tige wijze beschreven. .1 Ook kabouters komen er in voor, die aan u geheel een sprookjesachtige sfeer verleen Als clou van het verhaal treedt Alexander nijn dan op voor de microfoon. Het clubje vriendinnen is bij elkaar en zij bespreken de moeilijkheden van dezen tijd. Via de echt vrouwelijke gesprekjes over suiker, garen, schoenen en dergelijke, komt er een met verontwaardiging vertellen dat een kennis haar jarigen man op Zondag niet eens me; de auto in zijn garnizoen heeft kunnen bezoe ken, waarop een ander een zielig verhaal ver telt van een werklooze die juist weer aan der slag was gekomen en toen werd gemobiliseerd, terwijl een derde gehoord heeft van een zaakj dat verdoopt omdat de vrouw niet geschikt om het alleen te drijven. Totdat een van het gezelschap die er totnutoe het zwijgen toe deed, zegt: „dat is allemaal wel lastig, en dat is ook voor een deel wel heel erg, maar mijn Engelsche vriendin schrijft me juist dat haar man al in Frankrijk is, ze wee- niet waar, en toch klaagt zij geen oogenblik nu ze alleen met haar kinderen in deze span ning verkeert." Het clubje wordt er stil van inderdaad, zooiets is erg, daar zijn onze eigen kleine en groote zorgen nog niets bij, zelfs de vele zorgen die de mobilisatie heeft veroorzaakt zijn nog umaar klein vergeleken bij dat eene ontzettende: een land in oorlog. Laten wij vooral nooit vergeten, dat de situa tie nu voor ons wel verre van aangenaam is, maar dat deze toestand toch altijd nog niets is. vergeleken bij de zorgen van de bewoners van de oorlogvoerende landen. Het leven is niet gemakkelijk in dezen tijd, maar wat zijn de kleine opofferingen die wij ons moeten getroosten, vergeleken bij de zor gen van al die andere vrouwen! Zou het niet mogelijk zijn, dat wij ons afwennen om iederen noodzakelijken maatregel die de regeering neemt en waarvoor wij wat moeten opofferen, met afkeuring en scherpe critiek te begroeten? Na tuurlijk vallen er door die maatregelen helaas onschuldige slachtoffers, maar degenen die het hardst klagen zijn meestal zij, die geen zin hebben om terwille van het algemeen belang ook maar het minste of geringste van hun eigen genoegens of gewoonten op te offeren. En niet alleen maken zij het moeilijk voor zichzelf, want dat eeuwige gemopper veraangenaamt het leven allerminst, maar zij zijn ook voor anderen een bron van onaangenaamheden. Men moet wel sterk in zijn schoenen staan om in dezen tijd zich niet door de klachten van anderen te laten beïnvloeden: de wereld ziet er inderdaad niet vroolijk uit, hoe spoedig wordt iemand die zijn optimisme nog heeft weten te bewaren, voor ongevoelig, zelfs lichtzinnig uitgemaakt, hoe „uit den tijd" staat het om niet met een somber gezicht en een klagelijke stem rond te loopen! Maar hoe dom is het daartegenover om niet te willen inzien hoeveel redenen er voor ons Hollanders nog zijn om dankbaar te zijn, dat het allerergste ons totnutoe bespaard is geble ven. En het is alleszins op zijn plaats om daar over een vroolijk gezicht te zetten en de toe komst met moed te aanvaarden. Natuurlijk, ieder die eenig gevoel van verantwoordelijkheid heeft weet dat er voor gejuich over het gevaar dat voorbij ging nog lang geen reden is, dat er teveel vreeselijke dingen elders gebeuren, om niet met ernst het leven te beschouwen. Maar met klagen heeft nog nooit iemand iets goeds bereikt, en zonder persoonlijke opoffe ringen, niet alleen van anderen maar ook van onszelf, kan geen enkele hinderpaal ooit uit den weg worden geruimd. Laten de klagende menschen probeeren werk te vinden, waarmee zij het algemeen belang dienen; er is binnenskamers voor ons vrouwen genoeg te doen waardoor wij onze klachten kunnen vergeten, waardoor wij anderen kun nen helpen en waardoor wij ons volk helpen maken tot een moedig en vastberaden volk. E. E. J.—P. Lily Pons, een gelukkig sterretje Merkwaardige zangeres die Amerika heeft veroverd Het gebeurt niet vaak, dat vrouwen, die in 't middelpunt van de 0 zoo grove en op dringerige publieke belangstelling staan en dan nog wel in Amerika zich ronduit ge lukkig gevoelen! Een van de uitzonderingen op dezen regel is Lily Pons, het pittige Fransche vrouwtje, dat na jaren van teleurstelling in Europa, nu opeens in de Nieuwe Wereld beroemd werd Wie kent haar niet van de film, de radio en de gramofoon? Wie kent niet haar klein, hyper-slank, meisjesachtig figuurtje, het ge zicht met het eenvoudig kapsel, het mops neusje, de vriendelijke oogen en den bewege- lijken mond, waaruit eerst tot ieders groote verbazing! een bijna volmaakt stemgeluid te voorschijn komt? LILY PONS. Maar misschien weten weinigen, hoe Lily Pons in Amerika bijna als een koningin wordt vereerd. 't Wou eerst niet recht vlotten met Lily's succes. Tien jaar geleden reisde het zange resje in Frankrijk van stad tot stad, op zoek naar een theater-directeur, die 't met haar wilde probreren. Sommigen gaven haar een kans en ze trad op voor 't publiek, doch nooit voelde ze het onmisbaar contact, dat inspi reert tot steeds betere prestaties Ze trok zich terug te Cannes en daar ont moette ze intusschen vrij moedeloos ge worden haar ouden vriend Max Dearly die haar aanraadde, haar geluk eens in Ame rika te probeeren. .choon genoeg van. Ze aarzelde een paar jaar iang en nam toen opeens de beslissing, die ze voeide als een wanhoopsdaad: ze schraap te haar spaarduitjes bijeen en nam een twee deklasse-biljet naar New York, war ze drie weken wilde blijven. Toen ze daar eenmaal was, keerde de kans Zij ontmoette vriendelijke menschen, die haar voorthielpen en werd eens op een mor gen in de gelegenheid gesteld te zingen voor niemand minder dan den directeur van de Metropolitan Opera. Er was dien dag misschien geen zenuw achtiger vrouwtje op de wereld. En tochdrie weken later keerde ze naar Frankrijk terug met drie contracten in haar zak: een met de „Metropolitan" ,een met een gramofoonmaatschappij en een met den grootsten radio-omroep van de V.S. De eenige schaduw op haar geluk was, dat ze er met niemand, maar dan ook met nie mand over mocht spreken! En nu is Lily Pons definitief „ster dei- sterren". Verkwikkend is het, te zien, hoe eenvou dig en blij haar dageüjksch leven is. Vlak bij het voormalige dorpje Johnstown in Connecticut, nu Lily-Ponsville geheeten ligt haar landhuis, waar ze woont met haar echtgenoot, den dirigent Konstalens. Het huis is gebouwd als een Normandische boer derij van het ouderwetsche genre en ligt te midden cvan prachtige tuinen en bosschen. Natuurlijk ontbreekt een tennisveld niet. maar dat is dan ook de eenige „extravagance," die Lily Pons zich permitteert. Ze is een hard werkende vrouw, die haar tijd verdeelt fcus- sohen haar huishouding en haar zang. Of moet ik 't andersom zeggen? Beide „functies" nemen ongeveer evenveel van haar tijd in beslag. Want Lily is een voorbeeldig huisvrouwtje, dat keurig ont vangt en graag alles zelf bedisselt, van de maaitijden af tot serviezen en glaswerk toe. Haar prettigste ontspanning is een praat uurtje in gezelschap van haar moeder, die bij haar in woont. En de ernst van haar leven: urenlange repetities onder leiding van haar man, die ontzettend streng is en niet rust vóór het hoogst denkbare resultaat is bereikt. Zelden werd een zoo eenvoudige vrouw zóó geëerd als Lily Pons door het Amerikaansche publiek. Grappige uitingen van die adoratie zijn de sigaretten .shampons endoperwtjes merk Lily Pons, het officieeLe bordje aan haar auto, waarop door de politie haar eigen naam is aangebracht, de poststempels met dén naam Lily Pons. Lastige uitingen zijn de tientallen vlieg tuigen, die dagelijks over haar huis scheren natuurlijk zoo laag mogelijk. „Als de menschen wisten, hoe eenvoudig we hier leven, zouden we wel van die opdringe righeid verschoond blijven", zegt Lily. Eenvoud en elegance kunnen samengaan Zondag: Kalfslappen, Andijvie, Aardappelen Gebraden appelen. Maandag Gehakt, Bloemkool Aardappelen Havermoutpap. Dinsdag: Bloemkoolsoep met kaas, pannekoeken met appelen. Woensdag: Hutspot met klapstuk Beschuiten met bessensap. Donderdag: Stamppot van appelen en aardappelen met spek, rijst, boter en suiker. Vrijdag: Bruine boonen, Aardappelen Botersaus, Tomaten sla Zaterdag: Bruine boonensoep Wentelteefjes Maaltijd voor 4 personen, bestaande uit Stamppot van appelen en aardappelen met spek en rijst met boter en suiker. Benoodigdheden: 2 K.G. aardappelen. 2 K.G. appelen. 2 ons spek. Zout, peper, 2Y2 ons rijst. V2 ons suiker 40 gr. boter of vet. Bereiding: De aardappelen schillen, was- schen en onder in de pan doen, met zooveel water en zout, dat ze voor K onderstaan. Hier op het gewasschen en in dobbelsteentjes ge sneden spek leggen. De appelen (2/3 zoete, 1/3 zure) schillen, in vieren snijden, wasschen en op de aardappelen leggen. Alles samen laten koken tot de appelen gaai- zijn pl.m. Va, uur. Nu en dan omschudden, en opletten of het water niet verkookt, om aan branden te voorkomen. Alles doorstampen en op smaak afmaken met peper. Bruine boonensoep en wentelteefjes als vol ledige maaltijd voor 4 personen. Benoodigdheden: 8 ons bruine boonen. 2 uien ons boter of vet. Peper, zout. 4 bouillonblokjes. 400 gr. brood Vk L. melk Suiker, kaneel 1/2 ons boter ofvet. Bereiding: De boonen wasschen weeken en gaar koken in 2/ L. water. De boonen fijn wrijven of zeven. De gesnipperde ui in het vet bakken, de boonenpuree, het kookwater, de blokjes en wat zout toevoegen en de soep laten koken tot ze gebonden is. Met peper afma ken. „Mijn gedachten staan niet naar kleeren", zal menige vrouw in deze ernstige dagen zeggen. Dit is begrijpelijk. Maar het vooruit denken en vooruit zorgen ook in kleedingkwesties is nog altijd een kenmerk van de echte huis vrouw geweest. Een vrouw zou geen vrouw meer zijn, als ze niet zij !t ook mischien in groote lijnen met haar tijd meeging. Onze teekening geeft u een viertal sobere, zeer modieuze en eenvoudige jersey-blouses voor het latere najaar. De herfstmode brengt contrasten in materiaal en kleuren en blouses in sterke, levendige tint. Er zullen veel wollen stoffen worden verwerkt, vooral „angora". De tricots vertoonen duvetine-effeclen, soms ook bescheiden opengewerkt. Ook tricotstoffen met geborduurde strepen, worden in de collecties aangetroffen. Verder veel geplisseerde kraagjes. Het figuurtje links draagt een oekoorlijk vestje, striksluiting en geplisseerd inzetsel. De middelste figuur boven vertoont een licht- getinte blouse met kleurige tresgarneering en een interessante corselet-achtige taillesluiting. Rechts boven: een vest van gestreepte stof met het ouderwetsche nu weer moderne guimpje. En de pullover in den hoek is van effen stof met helkleurige gestreepte raglan- mouwen. Er is dus voor een ieder keuze genoeg. En blouses zijn weer zeer in trek!

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1939 | | pagina 8