EEN NOODLANDING IN SCHOTLAND.
Hatson brengt den steen
aan t
rollen
H. Wandt
ten voorbeeld ter navolging. - In een der straten van Den Haag heeft de Ntd.
Ver. voor Vreemdelingenverkeer een mand doen plaatsen, waarin gelezen
tijdschriften en boekwerken voor de militairen gedeponeerd kunnen worden
Z. K. H. Prins .Bernhard bracht Woensdag een bezoek aan de foto
tentoonstelling „Kleinbeeld 1939" in Arti et Amicitiae te Amsterdam.
De Prins bezichtigt de door Hem op de expositie ingezonden foto's
van H. K. H. Prinses Beatrix
Eenige olifanten van het circus, dat te
Amsterdam een reeks voorstellingen
gaat geven, lesschen gezamenlijk hun
dorst na een vermoeiende wandeling
door de stad.
De brand in de mijn .Laura" te Eygelshoven. Met zandzakken werden
de gangen naar den brandhaard afgesloten en trachtte men het vuur
te verstikken
Les in het bedienen van de loketten in de school voor opleiding van nieuw
spoorwegpersoneel, die te Utrecht is opgericht
Bij zijn aankomst te Londen werd de
Canadeesche minister van defensie,
Grerar, door Anthony Eden verwelkomd
door
13
De drie andere heeren waren hartstochtelijke
bridgespelers. Aangezien dit edele spel echter
slechts wanneer het met zyn vieren gespeeld wordt,
.volkomen tot zijn recht komt, had lord Winning-
ham, om zijn vrienden het genoegen niet te ver
gallen, zijn secretaris eenvoudigweg voor alle Don
derdagavonden besteld. Moorman was beschaafd,
bescheiden, discreet en een voortreffelijk kaart
speler.
Hoewel Moorman wel van een spelletje hield en
de heeren uiterst vriendelijk waren, beteekende
deze wekelijksche bridge-avond voor hem toch een
ondraaglijke kwelling. Gelijk bekend was sir Fre
deric vegetariër en verafschuwde hij bovendien ni
cotine en alcohol, waarbij hij van zijn personeel
dezelfde neigingen verwachtte. Buiten den dienst
wist de secretaris zich over deze verdrietelijke
feiten best tc troosten, maar ten huize van
Sen heer Lafcory was het niet zoo gemakkelijk
aan de verboden zaken te komen. Ja, als zijn me
despelers even sober geweest waren, dan zou de
secretaris ongetwijfeld die paar uren zonder veel
moeite zijn doorgekomen. Maar links van hem zat
Monsieur Tranquille, die aan één stuk door heer
lijk geurende Fransche sigaretten rookte en rechts
snoof zjjn neus de kostelijke aroma van den ouden
Berkshire-wijn van den gastheer. Het was schier
onmogelijk deze verzoekingen te weerstaan en dies
bad Moorman met Stuffy's hulp een geraffineerd
systeem uitgedacht om zijn zondige lusten te kun-
ften botvieren. Moorman was namelijk de perma
nente boekhouder van de bridgepartij en iederen
Donderdagavond, onveranderlijk precies om elf uur,
brak de punt van zijn potlood. Dan ging hij de
kamer uit, naar Stuffy, om een ander potlood te
halen. In het heiligdom van den butler lag er reeds
een klaar, maar eveneens hetgeen voor den listi-
gen Moorman het voornaamste was stond op een
tafeitje een glas Bourgogne gereed en daarnaast
lag een dunne Russisch sigaret.
Met den aansteker in de hand wachtte Stuffy op
zijn opdrachtgever. Dan volgden steeds de volgende
verrichtingen elkaar op: Moorman stortte zich op
de sigaret, Stuffy liet den aansteker ontvlammen
en rfceds gloeide een derde deel van de korte siga
ret, zoo sterk trok de hartstochtelijke rooker. Dan
een greep naar het glas wijn een haastige slok
en het was leeg. Ter afsluiting van deze geheimzin
nige manipulatie volgden weer drie trekken aan de
sigaret en onmiddellijk daarop verscheen de slanke
jongeman weer in de heerenkamer, het nieuwe pot
lood ostentatief voor zich uit houdend.
Om ongeveer twaalf uur moest Moorman zich
door Stuffy zijn jas laten afschuieren, aangezien
tegen dezen tijd de aschbak van den Franschman
steevast omviel en daarby des secretaris' kleeren
bemorste. Moorman had in dat laten-omvallen reeds
een dusdanige bedrevenheid, dat Monsieur Tran
quille iederen keer er stellig van overtuigd was, dat
hijzelf die onhandigheid had begaan en zich steeds
opnieuw verontschuldigde.
Op den gegeven avond haastte secretaris Moor
man zich door Drury Lane naar de bewuste kaart-
partij. Juist dacht hij ernstig na over 'n nieuwen
truc, die hem de mogelijkheid zou bieden meer dan
tweemaal van Stuffy's heerlijkheden te profiteeren,
toen hij bijna met een tegemoetkomenden heer in
botsing kwam. Hij wilde, met een korte veront
schuldiging verder gaan, toen hij den heer her
kende: „Goedenavond, rechercheur Green. Ik had
u byna omver geloopen. Zoo laat nog op de dieven-
vangst ?M
„Ah, mr. Moorman! Goedenavond. Ik herkende u
niet zoo gauw, maar ik ben blij, dat ik u tref. Ik
heb namelijk een persoonlijk verzoek aan u. Toen ik
den laatsten keer bij u was, u weet wel, voor die
zaak van den verdwenen butler, heb ik de prach
tige hyacinten in den tuin van zijn lordschap be
wonderd. Nu krijg ik een brief van een oom van
met uit Leeds, die daar tuinman is, of ik niet een
grooten Londenschen importeur ken, die tegen bil
lijke condities bollen kan leveren. Ik zou u daarom
willen vragen, of u me niet zou kunnen zeggen,
waar u de bollen betrekt en of u mij misschien een
introductie zou willen geven."
„Maar natuurlijk, rechercheur. De firma heet
Brown en Zonen en is gevestigd in Hampstead. Het
preciese adres weet ik tot mijn spijt niet, maar dat
kunt u in het telefoonboek vinden. Wat de intro
ductie betreft, die kan ik u meteen geven."
Hij haalde een visitekaartje uit zijn portefeuille
en krabbelde aan den achterkant een paar woorden.
„Zoo, dat is meer dan voldoende. De firma kent
ons, want wij zijn vaste klanten. En nu moet ik
gaan, mr. Green, want précies om tien uur moet
ik bij mr. Labory zijn."
Rechercheur Cfc-een bedankte den secretaris har
telijk voor zyn vriendelijkheid en nam eveneens af
scheid.
De goedaardige man deed zich kennen als een
pathologische leugenaar. Niet alleen dat hij Moor
man „zoo gauw" niet herkend had was onwaar
hij had meer dan een half uur in een portiek in de
buurt op hem staan wachten maar ook al het
andere was gelogen. Thomas Green had in Engeland
heelemaal geen familie, dus ook geen oom in Leeds,
die tuinman was. En de hyacinten in den tuin van
lord Winningham interesseerden hem evenveel als
de kanarivogels aan de Zuidpool.
Door Green's schuld kwam Moorman vier minu
ten te laat en deswege had hg een mispryzenden
blik van zijn lordschap in ontvangst te nemen.
Verder echter verliep de avond voor den secre
taris betrekkelijk aangenaam daar hij om half één
een niet onbedenkelijken hoestaanval kreeg
Tranquille's sigaretten waren daarvan de oorzaak
en de heerenkamer moest verlaten. Weliswaar
was Stuffy, niet weinig verwonderd, toen hy zyn
geheimen kostganger zoo onverwachts zag opdui
ken, maar met zyn gewone tegenwoordigheid van
geest slaagde hij er dadelijk in sigaretten en. wijn
te produceeren.
Nog in de auto, toen hy, als gewoonlijk, zwijgend
naast lord Winningham zat, moest Moorman
zachtjes in zichzelf lachen, toen hy aan de gelukte
truc dacht. Zyn plezier zou echter wel wat getem
perd geworden zijn, als hij de gedachten van zijn
lordschap had kunnen raden. Die lachte namelijk
ook zachtjes in zichzelf, toen hy dacht: „Ik zou
wel eens willen weten, hoeveel die sukkel van een
Moorman dien Ierschen alcohol-leverancier per
maand toestopt!"
Ofschoon geen van de andere heeren tot nog toe
iets gemerkt had, had lord Winningham zyn secre
taris al doorzien, toen indertijd voor den tweeden
keer de potloodpunt gebroken was en dat was nu
al ruim anderhalf jaar geleden. Maar nog merk
waardiger was het, dat de anders zoo strenge
lord daar nooit met een woord over gesproken had.
In den toestand van den gewonden hoofdinspec
teur Hardy was een aanzienlijke vooruitgang te
bespeuren. Professor Ragley, de dokter, die toe
vallig voorbijgekomen was en den politieman had
verbonden, maakte nog wel zijn dagelrjKsche visites,
maar dat was eigenlijk meer ter verstrooiing van
den zieke dan omdat het strikt aoodig was. Van
tyd tot tyd speelden zij een partijtje schaak, maar
dat was voor Hardy geen onverdeeld genoegen
meer. Bij eiken minder gelukkigen zet van zyn
tegenstander móest hij denken aan het geniale
spel van zyn vriend Plapman en dan werd hy
iederen keer zeer on-politioneel geroerd. Gewoonlijk
placht hy dan op te merken: „Niet om het een of
ander, professor, maar u speelt als een oude jonge
juffrouw. Kortzichtig en onlogisch. Ach, Plapman,
waarom moest jij sterven: Waar vind ik een part
ner zooals jij!
Dien had u moeten kennen, professor! Ik moet
nog lachen, als ik er aan denk, hoe hy dokter De-
lahay er tusschen heeft genomen. Delahay
destijds de meester van Wales en op een uit:»
niging van de Yale-Club kwam hij naar Loods
een simultaanpartij te spelen. De dertig LondenaW
zaten in de groote zaal.-Onder hen bevond w
ergens in een hoekje, mijn vriend Plapman. DeW
ging steeds rond en maakte zijn tegenzetten,
dat hij een tijdlang van bord tot bord gegaan wa
en bijna mechanisch de stukken verzet had,
hij op een gegeven moment den goeden, ouc-
Plapman verrast aan en men kon zien, hoe Ir) L-
volgenden zet rijpelijk overlegde. Toen hij weef
§11 tC
De
v
itgem
benrti
Bnde
Pd
a
l&D
dk
ten 1
corlo
sche
i!te
0UÓ3 I
rugkwam keek hij al drie borden tevoren naar
van Plapman. En wat denkt u,
deed Hij sloeg de drie spelers over, ging by r F
man staan en leunde nadenkend op de tafel,
delijk deed hy zijn zet. Plapman antwoord» w
middellijk en terwijl de heele zaal daverde van
lachen, greep Delahay een stoel, ging voor he -
zitten en vergat de andere negen en twintig SP' -
volkomen. Na den 24 sten zet stond de meester
Wales mat!" _ol..ra]
Professor Ragley Bad die geschiedenis
acht of tien maal moeten aamhooren, maai'
keer deed hij zijn patiënt het genoegen a
tig te luisteren en zich hoogelijk te verbaZf~ d-
woonlijk troostte hij den inspecteur danj*
verlies van zijn vriend met een paar anecoo
zijn praktijk. .y
Af en toe verscheen ook Green om J
rapport uit te brengen over de l°°Penü®
waarmee hij op zijn manier wat afwissen g
ziekenkamer bracht. niitiemao
Eindelijk kwam de dag waarop de p
voor het eerst weer naar buiten mocht. j
dat lil
sor had voor een open wagen Tn step-
zijn patiënt tijdens den rit gezelschap.
hards Bush gebeurde iets ongewoons
slanke, goedgekleede heer wandelde lan,,
park binnen, juist toen de wagen met
specteur Hardy en professor Ragle"
De Noorsche gezant in Ankara, Z.Exc. S. Bentzon, die naar DenHjjj
is overgeplaatst, is Woensdag in de Residentie gearriveerd. Di
nieuwe gezant bij aankomst in zijn hotel
Zaterdag heeft te Amsterdam een merkwaardige stapelloop plaats Dan
wordt n.l. van een der hellingen van de Nederlandsche Dok Maat
schappij een half schip te water gelaten. Het is het nieuwe voorschip
van de Noorsche tankboot .Jaguar", die eenigen tijd geleden bij zwaar
weer OD den Atlantisehen Ofpaan h»»t vr»r»r«rkin vorlrtor
Een Duitsche
bommenwerper
die een ver
kenningsvlucht
boven Schot
land maakte,
werd gedwon
gen bij „Lam-
mermuir Hills"
te landen
