ftê&emm ia dm uriatec wqeluksupqetp KORT VERHAAL HT Prof Coudriaan pleit Welke houden zich goed in den kamer? OODRA de wintertijd is ingegaan, met zijn lange avonden, zoodra we weer met licht op middageten en ons 's avonds zoo recht behaaglijk met ons krantje of ons I iwer]j instaileeren bij den haard, zijn ook als BBiioóverslag onze gedachten op ons winterbe- La geconcentreerd. 51niK winterbestaan, waarbij wij veel meer tijd I huis doorbrengen dan in den zomer het geval P Daarom zal iedere huisvrouw ook probeeren m toar huis in den winter zoo prettig en zoo bellier mogelijk te maken. Naast alle andere voorzorgen, die ze treft voor n komenden winter zal ze, wanneer ze het zich nisszins kan veroorloven, ook een bloeiende S in huis nemen. Het blijkt nu dikwijls, dat de overigens zoo lmiovvrrnm ViH Hp Vpit7.p tran Viocn* nlaiil. lorgzame huisvrouw bij de keuze van haar plant 'eens niet voldoende aan alles denkt. Het i n.l. goed om, voordat we overgaan tot -'aanschaffen van een plant, ons ervan te "vistuigen of we deze plant de gewenschte voor- fiai'den voor een gezond verblijf kunnen aanbie- ln "Anders zullen al onze zorgen toch weldra Men tevergeefsch te zijn. Dat is zeer ontmoe- i JL(j en voor de meesten van ons ook te kost- tfor We kunnen niet om de tien dagen een nieu- Sant aanschaffen. we willen liefst weken en nog liever maanden genieten van onze aanwinst, ons verheugen ilfver iederen knop, die open gaat en vol trots toe- fen hoe de plant onder onze zorgen tot haar tèj Le ontplooiing komt en wekenlang blijft door- ofhêfc milieu al dan niet geschikt is voor een itot, zal voor een belangrijk deel afhangen, van Ie temperatuur in de kamer. De temperatuur, waarbij de mensch zich in behaaglijk voelt, is voor de meeste planten L te hoog. Maar daar we den planten zoo veel ■A «gelijk licht moeten geven en we ze dus het beste vlak voor het raam kunnen plaatsen, zal het daar doorgaans iets koeler zijn dan midden hide kamer. Vooral wanneer de kamer vrij groot k of beter nog, wanneer er een groote serre of tl'eln zijkamertje mee verbonden is, kunnen we nel rekenen, dat daar de temperatuur bij het -n zoo ongeveer vijftig graden Fahrenheit is. is dan juist nog een geschikte standplaats ;Wor vele van onze in den winter bloeiende plan- jen zooals de cyclame, de azalea, de primula en een'plant, die we den laatsten tijd meer en meer als kamerplant aantreffen: de Cypripedium, het yenusschoentje, met zijn wonderlijk gevormde doemen in fijne kleuren groen en bruin. War mer dan vijftig graden Fahrenheit moet het better voor al deze planten van koele standplaats £eker niet zijn, liefst zelfs nog iets koeler, het- :geen we voor de eventueele zijkamer of serre ge- makkelijk zoo kunnen regelen. i Dit alles gold voor een kamer met gewone kachelwarmte. Bij centrale verwarming, waarbij 'ia steeds de radiatoren juist voor het venster opgesteld, en dus het vensterkozijn de warm- plek is m de kamer, zullen we ter eere van v.„e planten de verwarming daar ter plaatse achterwege moeten laten. Hebben we dus slechts één venster en slechts ién radiator, dan is het vrijwel uitgesloten, dat. je de hier genoemde planten goed kunnen ver- l'zorgën. We kunnen er moeilijk zelf voor. in de P gaan zitten. Een tweede kamerplant, die veel warmte noodlg heeft, is de Odontoglossum grande, die in het na jaar bloeit met prachtige gevlekte bloemen in geel en roodbruin. De bloeitijd van deze plant is niet zoo lang als van den Anthurium, maar de bloem is wel bijzonder mooi. Uit dit alles blijkt wel, dat we b.v. een begonia en een cyclame of een begonia en een azalea voor één en hetzelfde venster niet beide goed kunnen behandelen. Heeft de begonia het goed, dan staat de aza- Cypropediuim (Yenusschoentje). Is er echter weer een serre of zijkamer of suite kamer, waar we den radiator af kunnen zetten, dan zal het evengoed gaan als bij een gewone kachel. In alle gevallen, waarin wordt gestookt, maar het meeste bij centrale verwarming, moeten we eraan denken, dat we het tekort aan waterdamp, dat,'door de hoogere temperatuur en het min dere luchten, in de kamer heerscht, voldoende aanvullen. Staat er een kachel of een haard, dan kunnen fte daar een paar uur per dag een keteltje met water op laten stoomen. Is er centrale verwarming, dan zorgen we er- Mor, dat de bekende roodaarden waterbakjes, die eraan hangen, of beter nog er boven op staan, steeds met water zijn gevuld. Daar het verdampen uit deze bakjes veel min der snel gaat, dan de stoomontwikkeling uit het keteltje op den haard, en bovendien toch al een Van centrale verwarming voorziene kamer aan merkelijk droger is dan een door een haard ver warmd vertrek, zullen over het algemeen de om standigheden voor bloeiende planten bij centra le verwarming het minst gunstig zijn. Daartegenover staat, dat er ook planten zijn, die speciaal zeer warm moeten staan, zooals b.v. de begonia, die het beste een regelmatige tempe ruur van .drieenzestig tot achtenzestig graden Fahrenheit kan hebben. Deze zullen dan weer zser profiteeren van een vensterbank met cen trale verwarming. Men zorge er echter voor, dat we des nachts niet een te groote afkoeling krijgen en dus'de verwarming dan niet volledig afzet- ™ii. De temperatuur moet nooit beneden zestig graden Fahrenheit dalen. "el is bij een standplaats boven een verwarmd vensterkozijn het. gevaar voor uitdrogen extra gi°ot. Wie het voor zijn plant over heeft, zal zor- Een voor een groote platte schaal, waarvan we den bodem met water overgieten. In het midden zetten we den pot met de bloeiende plant op een omgekeerd schoteltje, zoodat het water den pot luist niet bereikt. Zoo beschermen we d.e blade- *en en de bloemen voor de direct opstijgende warmte van de verwarming en tevens zorgen we voor een extra vochtig milieu juist in de onmiddellijke omgeving van de plant. Wanneer u het er voor over hebt om uw cen trale-verwarming-vensterbank voor planten in «nchten en er dus niet tegen op ziet om eenige poote schotels aan te schaffen en geregeld van «n bodempje wate? te voorzien, wil ik u nog een Paar planten noemen, die evenals de begonia spe- C1aa graag een warme standplaats hebben. Allereerst de Anthurium, een aronskelkachtige, mot prachtige, naar beneden omgeslagen roode oioemschede en roode bloemkolf. Deze plant mag vooral niet kouder staan dan zestig graden ^ahrenheit, liefst warmer, en vereischt een zoo -'Ogeimatig mogelijke warmte. Wanneer de Anthu- goed wordt verzorgd kan- zij maanden .en achtereen in bloei blijven. voor economie van de practijk. Wetenschap in vele opzichten te kort geschoten Odontoglossum grande. lea veel te warm. Hieraan kunnen we dan eenigs- zins tegemoet komen door de azalea gedurende den bloei iederen dag met pot en al in lauwwarm water te doopen. Maar toch zal dat te veel aan warmte de- azalea ongetwijfeld schaden. Nog even, heel in het kort, iets over twee plan ten, die we met Kerstmis vaak cadeau krijgen. Ik bedoel de Kerstster, Poineettia, en de Kerst roos, Helleborus niger. De eerste moeten we warm houden en de laatste zeer koel, liefst zelfs in een niét verwarmd vertrek. Met dit laatste, een niet verwarmd vertrek, moeten we echter steeds oppassen. Al de planten, die een koele standplaats wen- schen, waarvan we reeds noemden: azalea, cycla me, primula, cypripedium en de Kerstroos zullen het in November en eind Maart zeker zonder sto ken goed uithouden, maar een plotseling optre dende vorst zou ze zeer ernstig schaden. Daarom is het beter om voor een zoo regelmatig mogelijke temperatuur van veertig tot vijftig graden Fahrenheit-.te zorgen en dus, vooral in de werke lijke wintermaanden, wel degelijk matig te sto ken. Het is dus geraden om niet zoo maar zonder meer een bloemenmagazijn binnen te stappen'en de mooiste bloeiende plant, die we er zien mee naar huis te, troonen, maar om wel degelijk van te voren eens ernstig te bedenken welke plekjes we onze nieuwe huisgenoot kunnen toedeelen en om in verband daarmee een plant uit te zoeken die het:"er.naarhaar:zin zal hebben. Mag dit sommigen wat bezwaarlijken om-' slachtig .voorkómen, zeker zult. u, wanneer het goede resultaat u voor uw voorzongen beloont, blij zijn deze te hebben genomen. Uw bloemist zal u zeker gaarne met zijn raad willen bijstaan,. Zoowel hij als u zullen er een eer in stellen, wanneer de plant, die hij u ver koopt, zich lang goed houdt en u alle vreugde geeft die u er van hebt verwacht. A. J. D. Duitsch vliegtuig op zee gedaald. RIJSSEL, 16 November (Havas). Een Duitsch vliegtuig, dat op 11 November boven Duinkerken heeft gevlogen, heeft daarbij ernstige beschadi gingen opgeloopen als gevolg van de act'e van de luchtdoelartillerie. Volgens de „Grand Echo du Nord" is dit vliegtuig op zee neergekomen. De eerste bestuurder is verdronken, terwijl de andere inzittenden van het toestel door een vrachtboot zouden zijn opgepikt. Engelsche slagschepen in liet Westelijk deel van den Atlantischen Oceaan. NEW YORK. Van onofficieele zijde wordt medegedeeld dat Engelsche slagschepen zooals de „Hood", de„Repulse" en de „Renown" nu en dan in het westelijk deel van den Atlantischen Oceaan, tot aan de Canadeesche kust opereeren Men gelooft dat zij mogelijk de Duitsche vestzak slagschepen „Deutschland" en „Admiraal Scheer'' zoeken of mogelijk dienst doen bij het convoyeeren (United Press) Prof. dr. ir. J. Goudrlaan, president-directeur der Nea. Spoorwegen, heeft op een lunch van het .Departement Amsterdam van de Ned. Maatschappij voor Nijverheid en handel gespro ken over „Verantwoordelijkheid". Spr. wees erop, dat om tot goede resultaten te komen een zuiver en scherp Inzicht in de werkelijkheid noodlg is. Prof. Goudriaan sprak hierna over de col lectieve veiligheid. Hij noemde deze onver- eenigbaar met de souvereiniteit der staten en wie zal bereid zijn van de souvereiniteit van Nederland ook maar één stukje prijs te geven en zichzelf dusdoende onder het gezag te brengen van een collectiviteit, warvan allerhande min der beschaafde staten deel uitmaken en op een bepaald oogenblik den boventoon voeren? De deflatlepolitiek heeft in Duifcschland en Frankrijk tot de ergste rampen geleid en zij is door geen land hardnekkiger verdedigd dan door het onze. Het is een van de bitterste erva ringen uit mijn leven zei spr. dat, terwijl wij inductief en deductief alle feiten en argu menten op onze hand hadden, het toch niet gelukt is met deze intellectueele wapens de zege te bevechten. De economische wereldconferentie van 1933 had twee punten op haar programma: le. stabilisatie der valuta verhoudingen; 2e. herstel, van het internationale prijs niveau. Zij' bereikte, geen van tweeën en de conferentie eindigde in een catastrophe. De oplossing. Het is van groot belang de herinnering aan al deze mislukkingen wakker te houden, want als wij ze vergeten, zullen wij in de crisis, die op dezen oorlóg volgt,, dezelfde fouten maken als den vorigen keet. Onze gedelegeerden zullen welsprekende pleidooien houden voor den vrij handel, voor den terugkeer tot den gouden standaard en mischien ook wel vor een billijke verdeeling van het goud. Dit zijn alle zeer schoone en begeerenswaardige zaken, maar men bereikt met alleen maar te betoogen, dat zij zoo be- geerenswaardig zijn, precies hetzelfde als het kind, dat met zijn armpjes omhoog de maan van den hemel probeert te plukken. In 1931, onmiddellijk na den val van het Pond Sterling, heb ik betoogd, dat een valori satie van de twaalf of vijftien belangrijkste grondstoffen en het kiezen van die grondstoffen als geldeenheid, de deflatielawine onmiddellijk tot stilstand kon. brengen. In wezen niet anders dan het toepassen van eenzelfde rechtstreeksche arbitrage in de markt, welke men jarenlang heeft toegepast op het goud en thans nog door ieder land toegepast wordt bij de werking van zijn egalisatiefonds voor de wisselkoersen, Hiermede wordt tevens de meest rationeele grondslag van het geld als waardemeter verkre gen. Goud en zilver vormen te zamen nog geen 0.3 pet. van de geheele wereldproductie hebben voor mens-chelijke consumptie practise h geen beteekenis. De twaalf belangrijkste grond stóffen daarentegen vertegenwoordigen 13 of 02 pet. van de waarde der jaarlijksehe productie en vormen den grondslag van alle menschelijk verbruik. Nog sterker dan toen ben ik overtuigd van de-onmisbaarheid van dezen maatregel onmid- -dellijk-bij—het Intreden van de na-oorlogsche crisis.. Aan dgn prij.sva.l,- die dan tewachten staat, zal dan niémand twijfelen en de prijsval der grondstoffen beteeken t 'met onvermijdelijk heid daling van de koopkracht der grondstof producenten en dus werkloosheid in de eind- productie. Wij beschikken niet over een economische we tenschap en als wij op den ingeslagen weg voort gaan, zullen wij er nog in geen tientallen jaren over beschikken. Al wat er aan werkelijk exacte wetenschappelijkewaarheid op economisch ge bied bestaat, laat: zich samenvatten in een dun boekje van misschien 12 of 16 bladzijden. Want door wie wordt de officieele economische wetenschap gemaakt? Door personen, die als re gel geen enkele praetische ervaring in het econo misch leven van handel en industrie bezitten. Somtijds hebben zij het eenigszins aan den bui tenkant leeren kennen. Werkelijke verantwoorde lijkheid in het économisch leven hebben zij zoo goed als nimmer gedragen. En wat het ergste is, zij bezitten ook niet de noodzakelijke kermis van de voorbereidende we tenschappen, welke onmisbaar is om het eco nomisch leven te doorgronden. Het gaat steeds om kwantitatieve verschijnselen en zij beheer- schen niet voldoende de wiskunde. Zij gebruiken een aan de werking van mechanismen ontleende beeldspraak en praten over evenwicht, stabiliteit, regulatie, enz., zonder van mechanismen of me chanica eenige kennis te hebben. Onder deze omstandigheden ontstaat een zoo genaamde economie, die niet alleen overbodig, maar schadelijk is. Een werkelijke verbetering ls alleen mogelijk door een veel grootere plaats in te ruimen aan bedrijfsleer en bedrijfservaring. En dan is noodig, dat men zich doordringe van een werkelijk weten- schappelijken geest, die het nieuwe niet schuwt, omdat het nieuw is en het oude niet prijst, omdat het autoriteit bezit. De Postdiefetal. door BERT LOVEN. OEWEL Jack Burton met voorgewende nauwkeurigheid de verscheidenheid van documenten sorteerde, lag er op zijn jongensachtig gelaat een duidelijke trek, dat er in zijn binnenste iets broeide Wat dat was zou hijzelf met geen mogelijkheid kunnen zeggen, maar wat hij wel wist, dat was, dat mijnheer Jackson hem zoo even op brute manier had gezegd, dat hij over 14 dagen kon ophoepelen. Toch was hij vastbesloten tot het laatste oogenblik zijn plicht als kassier te doen, maar hij deed het met een eigenaardigen trek op zijn gezicht, omdat hij wist, dat hij van dit oogen blik af, zijn plicht deed, om zich te wreken. Regelmatig werden de stapeltjes bankbiljetten grooter en de lange lijst van bedragen werd onrustbarend groot. „Veertig duizend pond sterling", mompelde hij. „Over vijf dagen moet het bedrag van tach tigduizend compleet zijn, om met een specialen post wagen naar het filiaal in Sheffield te wor den vervoerd". Het vervoersplan lag nauwkeurig omschreven .oor hem. Het pakket met tachtigduizend pond- sterling zou in een postwagen geladen worden, welke met den London-Edinburg Express mee ging. Twee beambten van Scotland Yard zou den in den wagen plaats nemen en dan zou het rechtstreeks doorgaan tot een stop plaats, enkele' kilometers over de brug van de Trent. Vandaar werd de zending verder per auto naar het filiaal in Sheffield gebracht. Burton had van' dit plan een zorgvuldige studie gemaakt, zonder eigenlijk te weten, waarom, want hij zou van het transport geen deel uitmaken. Als het geld in Sheffield was aange komen, zou hij al een week langs de straat slen teren, zonder werk, want Jackson was onver murwbaar geweest. Met één slag waren zijn toe- komstdroomen vernietigd en voor het oogen blik wist Jack Burton niet beter te doen, dan boe'kén en bankbiljetten in de safe te bergen en naar huis te gaan. Diep in gedachten liep hij verder, zonder te bemerken, dat iemand hem volgde. Op den hoek van een straat voelde hij een hand op zijn schou deren zacht hoorde hij zijn naam noemen: „Jack Burton?" „Ted „Ik kan niet zeggen, dat je een vroolijk gezicht zet, Jack", zei Ted Stanhope lachend. „Of ver heug jij je niet op ons weerzien na tien jaar?" De ontmoeting was voor Burton een ware "er- rassing en het duurde enkele minuten voor hij antwoord kon geven. „Kom mee naar mijn kamer, Ted. Ik moet je iets vertellen". De afstand was groot, maar ze hadden elkaar zooveel te vertellen uit den tijd, sedert ze elkaar verlaten hadden, dat ze ongemerkt aan de wo ning van Burton waren gekomen. Het was al na middernacht voor Ted Stanhope het huis verliet. Jack Burton was dingen van zijn ouden vriend te weten gekonien, welke hij een paar uur gele den ernstig zou hebben afgekeurd. Ted Stanhope was een misdadiger geworden. Hij had het zonder blikken en blozen bekend, dat de politie hem zocht wegens èen groot aantal inbraken. Er was een belooning van vijfhon derd pond sterling op zijn aanhouding gesteld maar Ted wist, toen hij op straat liep, dat Jack de belooning niet wilde verdienen. Burton was bleek geworden, toen hij de revol ver zag, waarmede Ted schijnbaar achteloos, speelde, eh toen hij verteld had, dat Jackson hem zijn congé gegeven had, haddén ze een plan uit gewerkt. Een vernuftig plan, zooals alleen door een geroutineerd misdadiger als Ted Stanhope kon worden beraamd. Maar het mocht niet te lang duren voor alle kleinigheden nauwkeurig overwogen waren, want over vijf dagen zou het bedrag van tachtigduizend pond vervoerd wor den en dan moesten ze gereed zijn voor den overval op het postrijtuig. Twee dagen en twee nachten werkten Ted en Jack aan het plan en toen waren ze ervan overtuigd, dat er geen speld tusschen te krijgen was. Ted Stanhope zou het moeilijke werk doen als tegenprestatie voor de mededeelingen van Bur ton. De London—Edlnburg Express zou regelrecht doorrijden tot de halte over de Trentbrug, maar Ted wist, dat even voor de brug een signaal stond en dat vergemakkelijkte hun plan. Met een snelle auto zouden ze rijden tot vlak voor de bru-g daar zou Ted uitstappen, he-t signaal op on veilig stellen, door den draad door te knippen, De sneltrein zou stoppen, en zijn revolver zou de rest doen. Als er geschoten moest worden, dan zou hij met die paar mannen wel afrekenen. Zijn schoten misten nooit hun doel en hij had het voordeel van de verrassing aan zijn 'zijde. Bur ton zou met zijn voet op het gaspedaal wach ten en na den overval snel wegrijden in de rich ting van Grimsby. Ze konden daar zijn, voor de politie verwittigd was. Stanhope had zijn revolver aan Jack gegeven, voor het geval, dat er iets bijzonders gebeuren mocht, waarop, ze niet gerekend hadden. Zoo stonden de zaken, toen even, voor midder nacht dé London—Edinhurg Express vertrok. Al leen de mannen in den postwagen wisten, dat er een kapitaal vervoerd werd, maar de twee man nen, die op hetzelfde uur langs den donkeren weg reden in de snelste auto, welke ze hadden kunnen bemachtigen, glimlachten bij de ge dachte"da tze weldra met hun buit" in" 'Amerika een heerlijk leventje zouden leiden. Dat zou de wraak zijn voor het ongeoorloofde optreden an mijnheer Jac-kson. In de verte zegen ze het roode licht van brug- signalen en even later stopte de auto op nog geen honderd meter van de brug. In de verte klonk het snerpende geluid van een stoomfluit. De sneltrein was in aantocht, maar het signaal bleef rood. Ted had zijn werk gedaan. Langzamer en langzamer schenen de lichten uit de coupés zich voort te bewegen en vlak voor het signaal stond de trein stil. Burton hield zijn adem in. Dit was het kritieke oogenblik. Alles zou nu afhangen van het vlug ge en overrompelende optreden van Stanhope. Vijf minuten stond de express nu al stil en vol gens hun berekening zou Ted nu elk oogenblik kunnen verschijnen. Dat er geen schoten waren gevallen was in het geheel niet verwonderlijk, want Ted beschikte over een gaspistool en als hij geluk had, waren de beambten in den trein al bewusteloos voor zij konden schieten. Plotseling hoorde hij een verward geschreeuw. Coupédeuren vlogen open en menschen stroom den langs de spoorlijn. Er vielen nu ook revol verschoten, maar Ted Stanhope verscheen niet, Eensklaps bevreesd, dat zijn vriend iets zou overkomen en uit een gevoel van solidariteit nikte hij het portier open en vloog met de revol ver in zijn hand in de richting vanwaar de scho ten kwamen. Misschien kon hij zijn vriend hel pen. Nog vijf en twintig meters scheidden hem vaiï de spoorbaan, toen hij zijn vriend zag aankomen. Hij zwaaide met een pakje, maar juist toen hi} over een sloot wilde springen gleed hij uit en viel. Onmiddellijk snelde een geüniformeerde be ambte toe. Stanhope was weer overeind ge-ko men, maar hij zag zich den weg versperd en er ontstond^ een verwoed gevecht tusschen de be ambte en Ted. Burton hoorde de schoten knal len "en in een plotselinge opwelling van woede en angst, schoot hij in het wilde weg. Een kreet van woede ontsnapte hem, toen hij een stekende pijn aan zijn schouder voelde en in wilde woede schoot hij op den spoorwegbeambte zijn revolver leeg. Zijn kogels troffen doel, maarniet het doel dat hij beoogd had. Hij werd doodsbleek toen hij na zijn laatste schot zag, dat Ted Stanhope zijn armen in de lucht sloeg, wankelde en viel. Zijn laatste ko gel had zijn vriend getroffen en zelf uitgeput door vermoeienis en bloedverlies ging hij in het gras zitten. Millioenen sterren kwamen voor zijn oogen. Hij voelde zijn krachten verminderen. De zaak was mislukt en hij was er van overtuigd, dat hij zijn eersten misstap in de gevangenis zou moeten boeten. Het werd hem groen en geel voor zijn oogen. Toen wist hij niets meer. Burton haalde diep acïem, toen hij zijn oogen opende en verwonderd om zich heen keek. Zijn schouder zat geheel in het verband en hij lag in een bed met helder witte lakens. Naast zijn bed stonden twee mannen, dokter Whiteman en mijnheer Jackson. Mijnheer Jackson knikte hem vriendelijk toe toen de geneesheer het verband los maakte. Burton begreep het niet. „Het was de eerste keer", mompelde hij ver ward. - „Maak je niet ongerust, jongen. De wond zal spoedig genezen zijn en dan kan je. de vreugde van je optreden genieten". „Vreugde?".. „Natuurlijk Burton", verzekerde Jackson lachend" Je begrijpt het nog niet goed, dat kan ik me voorstellen. Je bent nog niet volkomen helder door de ondervonden emotie, maar dat zal wel slijten. De hoofdzaak is, dat door jouw re soluut optreden een berucht bankroQver minder op de wereld is. Als jij niet toevallig óp het juiste moment met je auto gekomen was- en den ban diet neergeschoten had, dan zouden heel wat kleine spaarders hun geld kwijt zijn geweest." „MaarikIk,... begrijp nietsta melde B-urton. „Dat behoeft ook nog niet m'n jongen. Later zal je het wel begrijpen, als je geheel genezen bent. Voor het oogenblik moet het je voldoende zijn te weten dat de belooning van vijfhonderd pond sterling voor de aanhouding van Ted Stan hope aan jou uitbetaald zal wordén en dat ik er spijt van heb. dat ik je ontslagen heb. Als ik ge weten had, dat je zoo moedig en kordaat de be langen van onze zaak zou verdedigen, dan zou ik je al veel eerder een betere plaats op het kan toor gegeven hebben. Maar van dit oogenblik af, ben je hoofdkassier geworden Burton, en ik hoop, dat je ook in het vervolg met even veel ijver'voor de zaak zult blijven werken". Burton's oogen glinsterden koortsachtig bij deze tweede emotie, die hij niet doorstaan kon. Hij gleed onderuit en verloor opnieuw het be wustzijn. Jackson en de dokter verlieten zacht het ver trek, terwijl de eerste fluisterde: „Een beste jongen, die Burton, maar erg. ge voelig voor emoties. Het verheugt mij, dat ik bijtijds tot het inzicht ben bekomen, dat ik hem verkeerd beoordeeld heb". (Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehou den) Kunstmatig drogen van gras. Ter vermeerdering der eigen voederproductie. Wij vernemen van officieele zijde het volgende! In de jaren 1938 en 1939 zijn met steun van de regeering proeven genomen met het kunstmatig drogen van gras. De resultaten van deze proeven rechtvaardigen de zienswijze, dat deze methode van oonserveeren kan bijdragen tot vermeerdering van de eigen voederproductie, terwijl het bedrijf minder afhankelijk wordt van den aankoop van krachtvoer. De bijzondere omstandigheden zijn voor dert minister van Economische Zaken aanleiding ge weest maatregelen te nemen waardoor voor het komende seizoen de mogelijkheid tot levering van 'een aantal drogers verzekerd is; bovendien kun nen onder bepaalde voorwaarden aan gegadigden zekere faciliteiten worden verleend. Deze voorwaarden hebben betrekking op den opzet en de financieele regelingen. Gegadigden waaronder te verstaan zoowel combinaties van direct belanghebbenden als an deren kunnen zich wenden tot de directie van den landbouw, departement van Economische Za ken, Bezuidenhout 30 te 's-Gravenhage. Daar het aantal drogers, dat voor het komende seizoen beschikbaar zal zijn, uit den aard der zaak beperkt is bestaat de mogelijkheid, dat een toewij zing moet plaats vinden, waarbij de volgorde vaa de aanvragen in aanmerking zal worden genomen* Den volgenden dag was er feest in de stad en mijnheer Dinges besloot om eens een kijkje te nemen op het feestterrein. De burgemeester vierde dezen dag zijn 25-jarig ambtsjubileum en in verband daarmede zou er een luchtballon opgelaten worden. Agent nummer 18 moest daarbij de wacht houden^ De blikken van Dinges en nummer 18 kruisten elkaar. Beiden dachten toen aan het avontuur met den inbreker. „Zeg", fluisterde de agent tegen Dinges, „de man die daar bij den luchtballon staat te pra ten, lijkt sprekend öp dien inbreker." Dinges keek en zei: „Ja; ik geloof dat U gelyk heeft. Ja, is hem.!" „Man, het is hem vast en zeker! Houd je nu verder stil, anders merkt hij iets. Ik zal dit zaakje wel opknappen", zei agent nummer .18 en hij streek zelfbewust z'n snor op. Bij den ballon stond de lucht vaarder in druk gesprek. De voorberei dingen voor een opstijging liepen, onge veer ten einde sa,.u.uu Aj Mijdt dc Rijkswegen Haarlem— j Amsterdam en Velscn—Amsterdam. 1 Bij de verduisteringsoefenïng hedenavond in Haarleminerliede. De Burgemeester van Haarlemmerliede en Spaarnwoude vestigt er de aandacht op, dat a.s. Vrijdagavond 17 November van half negen tot tien uur in die gemeente een verduisteringsoefening wordt gehouden. In verband hiermede moet dien avond het ver keer op den Rijksweg HaarlemAmsterdam, en op den Rijksweg AmsterdamVelsen met blauw-af- gescherm.de lichten rijden. Ten einde ongevallen te voorkomen wordt auto mobilisten en motorrijders aangeraden, gedurende die oefening gënoémde wegen te vermijden".

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1939 | | pagina 9