ftê&emm ia dm uriatec
wqeluksupqetp
KORT VERHAAL
HT
Prof Coudriaan pleit
Welke houden zich goed in den kamer?
OODRA de wintertijd is ingegaan, met
zijn lange avonden, zoodra we weer met
licht op middageten en ons 's avonds zoo
recht behaaglijk met ons krantje of ons
I iwer]j instaileeren bij den haard, zijn ook als
BBiioóverslag onze gedachten op ons winterbe-
La geconcentreerd.
51niK winterbestaan, waarbij wij veel meer tijd
I huis doorbrengen dan in den zomer het geval
P Daarom zal iedere huisvrouw ook probeeren
m toar huis in den winter zoo prettig en zoo
bellier mogelijk te maken.
Naast alle andere voorzorgen, die ze treft voor
n komenden winter zal ze, wanneer ze het zich
nisszins kan veroorloven, ook een bloeiende
S in huis nemen.
Het blijkt nu dikwijls, dat de overigens zoo
lmiovvrrnm ViH Hp Vpit7.p tran Viocn* nlaiil.
lorgzame
huisvrouw bij de keuze van haar plant
'eens niet voldoende aan alles denkt.
Het i
n.l. goed om, voordat we overgaan tot
-'aanschaffen van een plant, ons ervan te
"vistuigen of we deze plant de gewenschte voor-
fiai'den voor een gezond verblijf kunnen aanbie-
ln "Anders zullen al onze zorgen toch weldra
Men tevergeefsch te zijn. Dat is zeer ontmoe-
i JL(j en voor de meesten van ons ook te kost-
tfor We kunnen niet om de tien dagen een nieu-
Sant aanschaffen.
we willen liefst weken en nog liever maanden
genieten van onze aanwinst, ons verheugen
ilfver iederen knop, die open gaat en vol trots toe-
fen hoe de plant onder onze zorgen tot haar
tèj Le ontplooiing komt en wekenlang blijft door-
ofhêfc milieu al dan niet geschikt is voor een
itot, zal voor een belangrijk deel afhangen, van
Ie temperatuur in de kamer.
De temperatuur, waarbij de mensch zich in
behaaglijk voelt, is voor de meeste planten
L te hoog. Maar daar we den planten zoo veel
■A «gelijk licht moeten geven en we ze dus het
beste vlak voor het raam kunnen plaatsen, zal
het daar doorgaans iets koeler zijn dan midden
hide kamer. Vooral wanneer de kamer vrij groot
k of beter nog, wanneer er een groote serre of
tl'eln zijkamertje mee verbonden is, kunnen we
nel rekenen, dat daar de temperatuur bij het
-n zoo ongeveer vijftig graden Fahrenheit is.
is dan juist nog een geschikte standplaats
;Wor vele van onze in den winter bloeiende plan-
jen zooals de cyclame, de azalea, de primula en
een'plant, die we den laatsten tijd meer en meer
als kamerplant aantreffen: de Cypripedium, het
yenusschoentje, met zijn wonderlijk gevormde
doemen in fijne kleuren groen en bruin. War
mer dan vijftig graden Fahrenheit moet het
better voor al deze planten van koele standplaats
£eker niet zijn, liefst zelfs nog iets koeler, het-
:geen we voor de eventueele zijkamer of serre ge-
makkelijk zoo kunnen regelen.
i Dit alles gold voor een kamer met gewone
kachelwarmte. Bij centrale verwarming, waarbij
'ia steeds de radiatoren juist voor het venster
opgesteld, en dus het vensterkozijn de warm-
plek is m de kamer, zullen we ter eere van
v.„e planten de verwarming daar ter plaatse
achterwege moeten laten.
Hebben we dus slechts één venster en slechts
ién radiator, dan is het vrijwel uitgesloten, dat.
je de hier genoemde planten goed kunnen ver-
l'zorgën. We kunnen er moeilijk zelf voor. in de
P gaan zitten.
Een tweede kamerplant, die veel warmte noodlg
heeft, is de Odontoglossum grande, die in het na
jaar bloeit met prachtige gevlekte bloemen in
geel en roodbruin. De bloeitijd van deze plant is
niet zoo lang als van den Anthurium, maar de
bloem is wel bijzonder mooi.
Uit dit alles blijkt wel, dat we b.v. een begonia
en een cyclame of een begonia en een azalea voor
één en hetzelfde venster niet beide goed kunnen
behandelen.
Heeft de begonia het goed, dan staat de aza-
Cypropediuim (Yenusschoentje).
Is er echter weer een serre of zijkamer of suite
kamer, waar we den radiator af kunnen zetten,
dan zal het evengoed gaan als bij een gewone
kachel.
In alle gevallen, waarin wordt gestookt, maar
het meeste bij centrale verwarming, moeten we
eraan denken, dat we het tekort aan waterdamp,
dat,'door de hoogere temperatuur en het min
dere luchten, in de kamer heerscht, voldoende
aanvullen.
Staat er een kachel of een haard, dan kunnen
fte daar een paar uur per dag een keteltje met
water op laten stoomen.
Is er centrale verwarming, dan zorgen we er-
Mor, dat de bekende roodaarden waterbakjes, die
eraan hangen, of beter nog er boven op staan,
steeds met water zijn gevuld.
Daar het verdampen uit deze bakjes veel min
der snel gaat, dan de stoomontwikkeling uit het
keteltje op den haard, en bovendien toch al een
Van centrale verwarming voorziene kamer aan
merkelijk droger is dan een door een haard ver
warmd vertrek, zullen over het algemeen de om
standigheden voor bloeiende planten bij centra
le verwarming het minst gunstig zijn.
Daartegenover staat, dat er ook planten zijn,
die speciaal zeer warm moeten staan, zooals b.v.
de begonia, die het beste een regelmatige tempe
ruur van .drieenzestig tot achtenzestig graden
Fahrenheit kan hebben. Deze zullen dan weer
zser profiteeren van een vensterbank met cen
trale verwarming. Men zorge er echter voor, dat
we des nachts niet een te groote afkoeling krijgen
en dus'de verwarming dan niet volledig afzet-
™ii. De temperatuur moet nooit beneden zestig
graden Fahrenheit dalen.
"el is bij een standplaats boven een verwarmd
vensterkozijn het. gevaar voor uitdrogen extra
gi°ot. Wie het voor zijn plant over heeft, zal zor-
Een voor een groote platte schaal, waarvan we
den bodem met water overgieten. In het midden
zetten we den pot met de bloeiende plant op een
omgekeerd schoteltje, zoodat het water den pot
luist niet bereikt. Zoo beschermen we d.e blade-
*en en de bloemen voor de direct opstijgende
warmte van de verwarming en tevens zorgen we
voor een extra vochtig milieu juist in de
onmiddellijke omgeving van de plant.
Wanneer u het er voor over hebt om uw cen
trale-verwarming-vensterbank voor planten in
«nchten en er dus niet tegen op ziet om eenige
poote schotels aan te schaffen en geregeld van
«n bodempje wate? te voorzien, wil ik u nog een
Paar planten noemen, die evenals de begonia spe-
C1aa graag een warme standplaats hebben.
Allereerst de Anthurium, een aronskelkachtige,
mot prachtige, naar beneden omgeslagen roode
oioemschede en roode bloemkolf. Deze plant mag
vooral niet kouder staan dan zestig graden
^ahrenheit, liefst warmer, en vereischt een zoo
-'Ogeimatig mogelijke warmte. Wanneer de Anthu-
goed wordt verzorgd kan- zij maanden .en
achtereen in bloei blijven.
voor economie van de practijk.
Wetenschap in vele opzichten
te kort geschoten
Odontoglossum grande.
lea veel te warm. Hieraan kunnen we dan eenigs-
zins tegemoet komen door de azalea gedurende
den bloei iederen dag met pot en al in lauwwarm
water te doopen. Maar toch zal dat te veel aan
warmte de- azalea ongetwijfeld schaden.
Nog even, heel in het kort, iets over twee plan
ten, die we met Kerstmis vaak cadeau krijgen.
Ik bedoel de Kerstster, Poineettia, en de Kerst
roos, Helleborus niger. De eerste moeten we warm
houden en de laatste zeer koel, liefst zelfs in een
niét verwarmd vertrek.
Met dit laatste, een niet verwarmd vertrek,
moeten we echter steeds oppassen.
Al de planten, die een koele standplaats wen-
schen, waarvan we reeds noemden: azalea, cycla
me, primula, cypripedium en de Kerstroos zullen
het in November en eind Maart zeker zonder sto
ken goed uithouden, maar een plotseling optre
dende vorst zou ze zeer ernstig schaden. Daarom
is het beter om voor een zoo regelmatig mogelijke
temperatuur van veertig tot vijftig graden
Fahrenheit-.te zorgen en dus, vooral in de werke
lijke wintermaanden, wel degelijk matig te sto
ken.
Het is dus geraden om niet zoo maar zonder
meer een bloemenmagazijn binnen te stappen'en
de mooiste bloeiende plant, die we er zien mee
naar huis te, troonen, maar om wel degelijk van
te voren eens ernstig te bedenken welke plekjes
we onze nieuwe huisgenoot kunnen toedeelen en
om in verband daarmee een plant uit te zoeken
die het:"er.naarhaar:zin zal hebben.
Mag dit sommigen wat bezwaarlijken om-'
slachtig .voorkómen, zeker zult. u, wanneer het
goede resultaat u voor uw voorzongen beloont,
blij zijn deze te hebben genomen.
Uw bloemist zal u zeker gaarne met zijn raad
willen bijstaan,. Zoowel hij als u zullen er een
eer in stellen, wanneer de plant, die hij u ver
koopt, zich lang goed houdt en u alle vreugde
geeft die u er van hebt verwacht.
A. J. D.
Duitsch vliegtuig op zee gedaald.
RIJSSEL, 16 November (Havas). Een Duitsch
vliegtuig, dat op 11 November boven Duinkerken
heeft gevlogen, heeft daarbij ernstige beschadi
gingen opgeloopen als gevolg van de act'e van de
luchtdoelartillerie. Volgens de „Grand Echo du
Nord" is dit vliegtuig op zee neergekomen. De
eerste bestuurder is verdronken, terwijl de andere
inzittenden van het toestel door een vrachtboot
zouden zijn opgepikt.
Engelsche slagschepen in liet
Westelijk deel van den Atlantischen
Oceaan.
NEW YORK. Van onofficieele zijde wordt
medegedeeld dat Engelsche slagschepen zooals de
„Hood", de„Repulse" en de „Renown" nu en dan in
het westelijk deel van den Atlantischen Oceaan,
tot aan de Canadeesche kust opereeren
Men gelooft dat zij mogelijk de Duitsche vestzak
slagschepen „Deutschland" en „Admiraal Scheer''
zoeken of mogelijk dienst doen bij het convoyeeren
(United Press)
Prof. dr. ir. J. Goudrlaan, president-directeur
der Nea. Spoorwegen, heeft op een lunch van
het .Departement Amsterdam van de Ned.
Maatschappij voor Nijverheid en handel gespro
ken over „Verantwoordelijkheid".
Spr. wees erop, dat om tot goede resultaten
te komen een zuiver en scherp Inzicht in de
werkelijkheid noodlg is.
Prof. Goudriaan sprak hierna over de col
lectieve veiligheid. Hij noemde deze onver-
eenigbaar met de souvereiniteit der staten en
wie zal bereid zijn van de souvereiniteit van
Nederland ook maar één stukje prijs te geven en
zichzelf dusdoende onder het gezag te brengen
van een collectiviteit, warvan allerhande min
der beschaafde staten deel uitmaken en op een
bepaald oogenblik den boventoon voeren?
De deflatlepolitiek heeft in Duifcschland en
Frankrijk tot de ergste rampen geleid en zij
is door geen land hardnekkiger verdedigd dan
door het onze. Het is een van de bitterste erva
ringen uit mijn leven zei spr. dat, terwijl
wij inductief en deductief alle feiten en argu
menten op onze hand hadden, het toch niet
gelukt is met deze intellectueele wapens de zege
te bevechten.
De economische wereldconferentie van
1933 had twee punten op haar programma:
le. stabilisatie der valuta verhoudingen;
2e. herstel, van het internationale prijs
niveau.
Zij' bereikte, geen van tweeën en de conferentie
eindigde in een catastrophe.
De oplossing.
Het is van groot belang de herinnering aan
al deze mislukkingen wakker te houden, want
als wij ze vergeten, zullen wij in de crisis, die
op dezen oorlóg volgt,, dezelfde fouten maken
als den vorigen keet. Onze gedelegeerden zullen
welsprekende pleidooien houden voor den vrij
handel, voor den terugkeer tot den gouden
standaard en mischien ook wel vor een billijke
verdeeling van het goud. Dit zijn alle zeer schoone
en begeerenswaardige zaken, maar men bereikt
met alleen maar te betoogen, dat zij zoo be-
geerenswaardig zijn, precies hetzelfde als het
kind, dat met zijn armpjes omhoog de maan
van den hemel probeert te plukken.
In 1931, onmiddellijk na den val van het
Pond Sterling, heb ik betoogd, dat een valori
satie van de twaalf of vijftien belangrijkste
grondstoffen en het kiezen van die grondstoffen
als geldeenheid, de deflatielawine onmiddellijk
tot stilstand kon. brengen. In wezen niet anders
dan het toepassen van eenzelfde rechtstreeksche
arbitrage in de markt, welke men jarenlang
heeft toegepast op het goud en thans nog door
ieder land toegepast wordt bij de werking van
zijn egalisatiefonds voor de wisselkoersen,
Hiermede wordt tevens de meest rationeele
grondslag van het geld als waardemeter verkre
gen. Goud en zilver vormen te zamen nog geen
0.3 pet. van de geheele wereldproductie
hebben voor mens-chelijke consumptie practise h
geen beteekenis. De twaalf belangrijkste grond
stóffen daarentegen vertegenwoordigen 13 of 02
pet. van de waarde der jaarlijksehe productie
en vormen den grondslag van alle menschelijk
verbruik.
Nog sterker dan toen ben ik overtuigd van
de-onmisbaarheid van dezen maatregel onmid-
-dellijk-bij—het Intreden van de na-oorlogsche
crisis.. Aan dgn prij.sva.l,- die dan tewachten
staat, zal dan niémand twijfelen en de prijsval
der grondstoffen beteeken t 'met onvermijdelijk
heid daling van de koopkracht der grondstof
producenten en dus werkloosheid in de eind-
productie.
Wij beschikken niet over een economische we
tenschap en als wij op den ingeslagen weg voort
gaan, zullen wij er nog in geen tientallen jaren
over beschikken. Al wat er aan werkelijk exacte
wetenschappelijkewaarheid op economisch ge
bied bestaat, laat: zich samenvatten in een dun
boekje van misschien 12 of 16 bladzijden.
Want door wie wordt de officieele economische
wetenschap gemaakt? Door personen, die als re
gel geen enkele praetische ervaring in het econo
misch leven van handel en industrie bezitten.
Somtijds hebben zij het eenigszins aan den bui
tenkant leeren kennen. Werkelijke verantwoorde
lijkheid in het économisch leven hebben zij zoo
goed als nimmer gedragen.
En wat het ergste is, zij bezitten ook niet de
noodzakelijke kermis van de voorbereidende we
tenschappen, welke onmisbaar is om het eco
nomisch leven te doorgronden. Het gaat steeds
om kwantitatieve verschijnselen en zij beheer-
schen niet voldoende de wiskunde. Zij gebruiken
een aan de werking van mechanismen ontleende
beeldspraak en praten over evenwicht, stabiliteit,
regulatie, enz., zonder van mechanismen of me
chanica eenige kennis te hebben.
Onder deze omstandigheden ontstaat een zoo
genaamde economie, die niet alleen overbodig,
maar schadelijk is.
Een werkelijke verbetering ls alleen mogelijk
door een veel grootere plaats in te ruimen aan
bedrijfsleer en bedrijfservaring. En dan is noodig,
dat men zich doordringe van een werkelijk weten-
schappelijken geest, die het nieuwe niet schuwt,
omdat het nieuw is en het oude niet prijst, omdat
het autoriteit bezit.
De Postdiefetal.
door BERT LOVEN.
OEWEL Jack Burton met voorgewende
nauwkeurigheid de verscheidenheid van
documenten sorteerde, lag er op zijn
jongensachtig gelaat een duidelijke
trek, dat er in zijn binnenste iets broeide Wat
dat was zou hijzelf met geen mogelijkheid
kunnen zeggen, maar wat hij wel wist, dat was,
dat mijnheer Jackson hem zoo even op brute
manier had gezegd, dat hij over 14 dagen kon
ophoepelen.
Toch was hij vastbesloten tot het laatste
oogenblik zijn plicht als kassier te doen, maar
hij deed het met een eigenaardigen trek op zijn
gezicht, omdat hij wist, dat hij van dit oogen
blik af, zijn plicht deed, om zich te wreken.
Regelmatig werden de stapeltjes bankbiljetten
grooter en de lange lijst van bedragen werd
onrustbarend groot.
„Veertig duizend pond sterling", mompelde
hij. „Over vijf dagen moet het bedrag van tach
tigduizend compleet zijn, om met een specialen
post wagen naar het filiaal in Sheffield te wor
den vervoerd".
Het vervoersplan lag nauwkeurig omschreven
.oor hem. Het pakket met tachtigduizend pond-
sterling zou in een postwagen geladen worden,
welke met den London-Edinburg Express mee
ging. Twee beambten van Scotland Yard zou
den in den wagen plaats nemen en dan
zou het rechtstreeks doorgaan tot een stop
plaats, enkele' kilometers over de brug van de
Trent. Vandaar werd de zending verder per auto
naar het filiaal in Sheffield gebracht.
Burton had van' dit plan een zorgvuldige
studie gemaakt, zonder eigenlijk te weten,
waarom, want hij zou van het transport geen deel
uitmaken. Als het geld in Sheffield was aange
komen, zou hij al een week langs de straat slen
teren, zonder werk, want Jackson was onver
murwbaar geweest. Met één slag waren zijn toe-
komstdroomen vernietigd en voor het oogen
blik wist Jack Burton niet beter te doen, dan
boe'kén en bankbiljetten in de safe te bergen en
naar huis te gaan.
Diep in gedachten liep hij verder, zonder te
bemerken, dat iemand hem volgde. Op den hoek
van een straat voelde hij een hand op zijn schou
deren zacht hoorde hij zijn naam noemen:
„Jack Burton?"
„Ted
„Ik kan niet zeggen, dat je een vroolijk gezicht
zet, Jack", zei Ted Stanhope lachend. „Of ver
heug jij je niet op ons weerzien na tien jaar?"
De ontmoeting was voor Burton een ware "er-
rassing en het duurde enkele minuten voor hij
antwoord kon geven.
„Kom mee naar mijn kamer, Ted. Ik moet je
iets vertellen".
De afstand was groot, maar ze hadden elkaar
zooveel te vertellen uit den tijd, sedert ze elkaar
verlaten hadden, dat ze ongemerkt aan de wo
ning van Burton waren gekomen. Het was al na
middernacht voor Ted Stanhope het huis verliet.
Jack Burton was dingen van zijn ouden vriend
te weten gekonien, welke hij een paar uur gele
den ernstig zou hebben afgekeurd.
Ted Stanhope was een misdadiger geworden.
Hij had het zonder blikken en blozen bekend,
dat de politie hem zocht wegens èen groot aantal
inbraken. Er was een belooning van vijfhon
derd pond sterling op zijn aanhouding gesteld
maar Ted wist, toen hij op straat liep, dat Jack
de belooning niet wilde verdienen.
Burton was bleek geworden, toen hij de revol
ver zag, waarmede Ted schijnbaar achteloos,
speelde, eh toen hij verteld had, dat Jackson hem
zijn congé gegeven had, haddén ze een plan uit
gewerkt. Een vernuftig plan, zooals alleen door
een geroutineerd misdadiger als Ted Stanhope
kon worden beraamd. Maar het mocht niet te
lang duren voor alle kleinigheden nauwkeurig
overwogen waren, want over vijf dagen zou het
bedrag van tachtigduizend pond vervoerd wor
den en dan moesten ze gereed zijn voor den
overval op het postrijtuig. Twee dagen en twee
nachten werkten Ted en Jack aan het plan en
toen waren ze ervan overtuigd, dat er geen speld
tusschen te krijgen was.
Ted Stanhope zou het moeilijke werk doen als
tegenprestatie voor de mededeelingen van Bur
ton.
De London—Edlnburg Express zou regelrecht
doorrijden tot de halte over de Trentbrug, maar
Ted wist, dat even voor de brug een signaal
stond en dat vergemakkelijkte hun plan. Met een
snelle auto zouden ze rijden tot vlak voor de
bru-g daar zou Ted uitstappen, he-t signaal op on
veilig stellen, door den draad door te knippen,
De sneltrein zou stoppen, en zijn revolver zou de
rest doen. Als er geschoten moest worden, dan
zou hij met die paar mannen wel afrekenen. Zijn
schoten misten nooit hun doel en hij had het
voordeel van de verrassing aan zijn 'zijde. Bur
ton zou met zijn voet op het gaspedaal wach
ten en na den overval snel wegrijden in de rich
ting van Grimsby. Ze konden daar zijn, voor de
politie verwittigd was.
Stanhope had zijn revolver aan Jack gegeven,
voor het geval, dat er iets bijzonders gebeuren
mocht, waarop, ze niet gerekend hadden.
Zoo stonden de zaken, toen even, voor midder
nacht dé London—Edinhurg Express vertrok. Al
leen de mannen in den postwagen wisten, dat er
een kapitaal vervoerd werd, maar de twee man
nen, die op hetzelfde uur langs den donkeren
weg reden in de snelste auto, welke ze hadden
kunnen bemachtigen, glimlachten bij de ge
dachte"da tze weldra met hun buit" in" 'Amerika
een heerlijk leventje zouden leiden. Dat zou de
wraak zijn voor het ongeoorloofde optreden
an mijnheer Jac-kson.
In de verte zegen ze het roode licht van brug-
signalen en even later stopte de auto op nog geen
honderd meter van de brug.
In de verte klonk het snerpende geluid van
een stoomfluit. De sneltrein was in aantocht,
maar het signaal bleef rood. Ted had zijn werk
gedaan.
Langzamer en langzamer schenen de lichten
uit de coupés zich voort te bewegen en vlak voor
het signaal stond de trein stil.
Burton hield zijn adem in. Dit was het kritieke
oogenblik. Alles zou nu afhangen van het vlug
ge en overrompelende optreden van Stanhope.
Vijf minuten stond de express nu al stil en vol
gens hun berekening zou Ted nu elk oogenblik
kunnen verschijnen. Dat er geen schoten waren
gevallen was in het geheel niet verwonderlijk,
want Ted beschikte over een gaspistool en als
hij geluk had, waren de beambten in den trein
al bewusteloos voor zij konden schieten.
Plotseling hoorde hij een verward geschreeuw.
Coupédeuren vlogen open en menschen stroom
den langs de spoorlijn. Er vielen nu ook revol
verschoten, maar Ted Stanhope verscheen niet,
Eensklaps bevreesd, dat zijn vriend iets zou
overkomen en uit een gevoel van solidariteit
nikte hij het portier open en vloog met de revol
ver in zijn hand in de richting vanwaar de scho
ten kwamen. Misschien kon hij zijn vriend hel
pen.
Nog vijf en twintig meters scheidden hem vaiï
de spoorbaan, toen hij zijn vriend zag aankomen.
Hij zwaaide met een pakje, maar juist toen hi}
over een sloot wilde springen gleed hij uit en viel.
Onmiddellijk snelde een geüniformeerde be
ambte toe. Stanhope was weer overeind ge-ko
men, maar hij zag zich den weg versperd en er
ontstond^ een verwoed gevecht tusschen de be
ambte en Ted. Burton hoorde de schoten knal
len "en in een plotselinge opwelling van woede en
angst, schoot hij in het wilde weg.
Een kreet van woede ontsnapte hem, toen hij
een stekende pijn aan zijn schouder voelde en in
wilde woede schoot hij op den spoorwegbeambte
zijn revolver leeg.
Zijn kogels troffen doel, maarniet het doel
dat hij beoogd had.
Hij werd doodsbleek toen hij na zijn laatste
schot zag, dat Ted Stanhope zijn armen in
de lucht sloeg, wankelde en viel. Zijn laatste ko
gel had zijn vriend getroffen en zelf uitgeput
door vermoeienis en bloedverlies ging hij in het
gras zitten. Millioenen sterren kwamen voor zijn
oogen. Hij voelde zijn krachten verminderen. De
zaak was mislukt en hij was er van overtuigd, dat
hij zijn eersten misstap in de gevangenis zou
moeten boeten. Het werd hem groen en geel voor
zijn oogen. Toen wist hij niets meer.
Burton haalde diep acïem, toen hij zijn oogen
opende en verwonderd om zich heen keek. Zijn
schouder zat geheel in het verband en hij lag in
een bed met helder witte lakens.
Naast zijn bed stonden twee mannen, dokter
Whiteman en mijnheer Jackson.
Mijnheer Jackson knikte hem vriendelijk toe
toen de geneesheer het verband los maakte.
Burton begreep het niet.
„Het was de eerste keer", mompelde hij ver
ward. -
„Maak je niet ongerust, jongen. De wond zal
spoedig genezen zijn en dan kan je. de vreugde
van je optreden genieten".
„Vreugde?"..
„Natuurlijk Burton", verzekerde Jackson
lachend" Je begrijpt het nog niet goed, dat kan
ik me voorstellen. Je bent nog niet volkomen
helder door de ondervonden emotie, maar dat zal
wel slijten. De hoofdzaak is, dat door jouw re
soluut optreden een berucht bankroQver minder
op de wereld is. Als jij niet toevallig óp het juiste
moment met je auto gekomen was- en den ban
diet neergeschoten had, dan zouden heel wat
kleine spaarders hun geld kwijt zijn geweest."
„MaarikIk,... begrijp nietsta
melde B-urton.
„Dat behoeft ook nog niet m'n jongen. Later
zal je het wel begrijpen, als je geheel genezen
bent. Voor het oogenblik moet het je voldoende
zijn te weten dat de belooning van vijfhonderd
pond sterling voor de aanhouding van Ted Stan
hope aan jou uitbetaald zal wordén en dat ik er
spijt van heb. dat ik je ontslagen heb. Als ik ge
weten had, dat je zoo moedig en kordaat de be
langen van onze zaak zou verdedigen, dan zou
ik je al veel eerder een betere plaats op het kan
toor gegeven hebben. Maar van dit oogenblik af,
ben je hoofdkassier geworden Burton, en ik
hoop, dat je ook in het vervolg met even veel
ijver'voor de zaak zult blijven werken".
Burton's oogen glinsterden koortsachtig bij
deze tweede emotie, die hij niet doorstaan kon.
Hij gleed onderuit en verloor opnieuw het be
wustzijn.
Jackson en de dokter verlieten zacht het ver
trek, terwijl de eerste fluisterde:
„Een beste jongen, die Burton, maar erg. ge
voelig voor emoties. Het verheugt mij, dat ik
bijtijds tot het inzicht ben bekomen, dat ik hem
verkeerd beoordeeld heb".
(Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehou
den)
Kunstmatig drogen van gras.
Ter vermeerdering der eigen voederproductie.
Wij vernemen van officieele zijde het volgende!
In de jaren 1938 en 1939 zijn met steun van de
regeering proeven genomen met het kunstmatig
drogen van gras. De resultaten van deze proeven
rechtvaardigen de zienswijze, dat deze methode
van oonserveeren kan bijdragen tot vermeerdering
van de eigen voederproductie, terwijl het bedrijf
minder afhankelijk wordt van den aankoop van
krachtvoer.
De bijzondere omstandigheden zijn voor dert
minister van Economische Zaken aanleiding ge
weest maatregelen te nemen waardoor voor het
komende seizoen de mogelijkheid tot levering van
'een aantal drogers verzekerd is; bovendien kun
nen onder bepaalde voorwaarden aan gegadigden
zekere faciliteiten worden verleend.
Deze voorwaarden hebben betrekking op den
opzet en de financieele regelingen.
Gegadigden waaronder te verstaan zoowel
combinaties van direct belanghebbenden als an
deren kunnen zich wenden tot de directie van
den landbouw, departement van Economische Za
ken, Bezuidenhout 30 te 's-Gravenhage.
Daar het aantal drogers, dat voor het komende
seizoen beschikbaar zal zijn, uit den aard der zaak
beperkt is bestaat de mogelijkheid, dat een toewij
zing moet plaats vinden, waarbij de volgorde vaa
de aanvragen in aanmerking zal worden genomen*
Den volgenden dag was er feest in de
stad en mijnheer Dinges besloot om eens
een kijkje te nemen op het feestterrein.
De burgemeester vierde dezen dag zijn
25-jarig ambtsjubileum en in verband
daarmede zou er een luchtballon opgelaten
worden. Agent nummer 18 moest daarbij
de wacht houden^
De blikken van Dinges en nummer 18
kruisten elkaar. Beiden dachten toen aan
het avontuur met den inbreker. „Zeg",
fluisterde de agent tegen Dinges, „de man
die daar bij den luchtballon staat te pra
ten, lijkt sprekend öp dien inbreker."
Dinges keek en zei: „Ja; ik geloof dat U
gelyk heeft. Ja, is hem.!"
„Man, het is hem vast en zeker! Houd je
nu verder stil, anders merkt hij iets. Ik
zal dit zaakje wel opknappen", zei agent
nummer .18 en hij streek zelfbewust z'n
snor op. Bij den ballon stond de lucht
vaarder in druk gesprek. De voorberei
dingen voor een opstijging liepen, onge
veer ten einde sa,.u.uu Aj
Mijdt dc Rijkswegen Haarlem— j
Amsterdam en Velscn—Amsterdam.
1
Bij de verduisteringsoefenïng hedenavond in
Haarleminerliede.
De Burgemeester van Haarlemmerliede en
Spaarnwoude vestigt er de aandacht op, dat a.s.
Vrijdagavond 17 November van half negen tot tien
uur in die gemeente een verduisteringsoefening
wordt gehouden.
In verband hiermede moet dien avond het ver
keer op den Rijksweg HaarlemAmsterdam, en op
den Rijksweg AmsterdamVelsen met blauw-af-
gescherm.de lichten rijden.
Ten einde ongevallen te voorkomen wordt auto
mobilisten en motorrijders aangeraden, gedurende
die oefening gënoémde wegen te vermijden".