IJmuider Courant
Geschenken
Heerenmoole
De „Spaarndam" in vlammen
ten onder gegaan.
Nuttige
FIRMA GLAS
Indruk naar Buiten.
Engel Koper toch vermist
Naar de vermisten van
de Sliedrecht wordt
niet meer gezocht.
Nog
een
week.
I^RCANC NO. 24
Lourens Coster, Maatschappij voor
Uigaven en Algem. Drukkerij N.V., Gr.
J8, 93, Haarlem, Telefoon 10724. Bureau
Courant: Kennemerlaan 42, Gmuiden,
1,5301, Postgiro 310791. Alle Advertenties,
voor dit blad, worden kosteloos
i |n de Kennemer Courant.
5ven
DAGBLAD VOÜH VELSEN. 1JMUIDFN, SANTPOORT EN OMSTREKEN
Verschijnt dagelijks, beüalve op Zon- en Feestdagen
Directie, P W PEF.BEBOOM EN ROBERT PEEREBOOM Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM
DINSDAG 28 NOVEMBER 1939
Abonnementen pet week 0.12 54, pet maand
ƒ0.5254, per 3 maanden ƒ1.55, franco per post
1.95 per kwartaal Losse nummers 3 cent per ex.
Advertentiën: 1-5 regels ƒ0.60 elke regel meer
ƒ0.12. Bij abonnementen belangrijke korting.
Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
Advertenties van Vraag en Aanbod 1-3 regelt
ƒ0.25, elke regel meer ƒ0.10.
feen 2
,1 erkennen dat het in dezen tijd van
belang is dan ooit welken indruk Neder
zet buitenland maakt. Niet alleen op de
lenden, maar ook op de andere onzij-
jten, groote en kleine, die gelukkig nog'
je overgroote meerderheid vormen. Laat
ch niet vergeten dat er tot dusverre geen
wereldoorlog bestaat zooals die van 1914—
Ljn tientallen staten betrokken waren,
in de oorlogvoering als in het aantal deel-
iat een enorm verschil, en het eerste
muw samen met het tweede. Want de drie
it, fSCjie oorlogvoerenden zouden heel anders
ju als zij niet beseften dat grootmachten
de Vereenigde Staten en Japan
[rnevens het zwaarbewapende Italië plus
jllijk berekenbare Balkan en Turkije
iverzwakt observeeren en hun eigen plan-
[|en te maken of hun eigen belangen in
houden. Het is geen wereld waarin men
ugestraft kan verzwakken nevens zulke
toeschouwers-bij -bet-gevecht. Natuurlij k
Ut vooral ten aanzien van Rusland, gereed
el water te visscben, zooals het al met
!DHjk succes gedaan heeft en ongetwijfeld
Zeel wat grooter mate hoopt te doen als
pjke grootmachten het den dienst moch-
elkaar af te maken. Of althans
"uit te putten. Waarom heeft het aanbod
oude diensten, om den vrede te helpen be-
geen succes gehad? Het staatsprestige
zwaar tusschen, zooals hier al eerder tot
Is gebracht. Men kan de oplossing nog
vinden en is anderzijds nog niet over-
dat men zijn positie door langer volhouden
^enigerlei wijze zal kunnen versterken,
iiyk staat het daarbij geenszins vast dat
in lange oorlog zal worden. Dat is van weers-
wel verklaard, maar daarbij treedt de pro-
li üda op den voorgrond. Van weerszijden wil
ïooral getuigen, dat men zoo'n langen oorlog
en hem winnen zal. Daarmee moet
zeilpartij geïmponeerd en het eigen volk in
'ertrouwen van onbegrensde macht ge-
agd worden. Maar wie denkt aan de Rus-
nu pas weer getoond door het
ibarl ultimatum wegens een Pinsch „grens-
t" en aan de andere grootmachten, die
l geval ontzien moeten worden, schakelt
izins de mogelijkheid uit dat deze oorlog'
meenige maanden inplaats van binnen eeni-
zou kunnen eindigen,
usschen duurt hij nog voort, ter zee zelfs in
f. activiteit, waarbij de kleine neutrale sta
nds meer in den knel komen en buitendien
felheid omtrent de toekomst van hun on
gelijk volksbestaan blijven verlceeren. Daar
liet hun belang zich niet alleen eensgezind
handhaving hunner onzijdigheid maar ook
en vastberaden te toonen. Wat het buiten
hen hoort moet niet alleen sympathie
lenmaar ook indruk makenen boven-
handelsbelangen dienen.
I reclame in hiet buitenland is altijd slecht
eest. In den loop der jaren heb ik daar her-
lelijk over geschreven. Het vreemdelingen
lier is in tijden van vrede ver ten achter ge-
bij zijn ontwikkelingsmogelijkheden door
ülirielheid vooral van overheidszijde. Be-
ipenheid en conservatisme hebben het
üd, ten voordeele van andere kleine landen
den nieuwen tijd beter begrepen. Voor de
iscten van onze handel en industrie is even-
3 veel te weinig reclame gemaakt, met name
enorm afzetgebied als de Vereenigde
alnalgemeenen zin is het ook al niet fraai,
2in waarneemt dat nu al jaren over een Ne-
iffldschen Wereldomroep wordt geredekaveld
niets van is gekomen. Het is een
ie lijst van tekortkomingen, die men zou kun-
De Haagsche Post, die er ook over
ergert er zich aan dat de filmreportage
de Nederlandsche defensie „zulk een onhe
il? en vulgair karakter heeft" en zich pleegt
Men tot een slenterend groepje ingekwar-
|i in een dorpsstraat, een soldaat die een
'i? aan een stalletje eet en zoo meer. Het-
lad vestigt de aandacht en terecht
prachtig album over Finland,, met uit
enden tekst en illustraties, dat indérdaad door
Mie regeering alom is verspreid. Wij heb-
dat ook ontvangen en er al verscheidene
tóen bijzonderheden aan ontleend, evenals
-re bladen. Dat doet Finland, met een volk
io groot als het Nederlandsche, zonder
koloniale hulpbronnen en thans ver
end in een veel gevaarlijker situatie dan wij.
i!doet Nederland?
'Haagsche post vraagt om meer „propagan-
Dat woord heeft een onprettigen klank ge-
tn. Ik neem het liever niet over. Maar ik ben
*als dit weekblad steeds van meening geweest
"Sij ver te kort schieten in het wekken van
indruk naar buiten. Dat zou veran-
kurmen worden door er ruim geld voor te
^ren> door deskundigen op het gebied der
oliciteit geen angstige officials die er geen
ïi!and van hebben de vrije hand te geven
door in woord en beeld eenvoudig de waarheid
-'edeelen. Geen snoeverij, maar de waarheid,
d veel illustratie n veel goedgeschreven toe-
door radio-uitzendingen en films bo-
fedien.
u veel geld kosten, maar weinig in ver
tot de andere nooduitgaven van dezen
- voor hem die modern denkt en verder
Man zijn neus lang is vertegenwoordigt dit
Mer groot Nedeiiandsch belang. „Kent de
zoo goed, houdt zij zich zoo harts-
•«ld o
"jk met ons bezig, dat wij zelf mogen stil-
g en zwijgen?" vraagt de H. P. „De vraag
>s haar beantwoorden."
5ai ben ik het volkomen mee eens.
St Hmlaas
Cadeau*
MOOIE COLLECTIE:
0 Overhemden
Dassen, Petten
Handschoenen
Slobkousen
H Sokken, Bretels
Pullovers
Slipovers
Sjaals, enz.
Kalverstraat 11-21, IJmuiden-Oost
kfii peveu tadeaux!
(Adv. Ingez. Medj
Met vreugde was te Zandvoort de vorige week het
nieuws vernomen, dat .ook Engel Koper tot de gered
den van de „Simon Bolivar" -zou behooren. De
familie en vooral' de jonge echtgenoote werden van
alle kanten geluk gewenscht en men uitte zij mede
leven door het zenden van vele bloemstukken.
Daar de familie het echter vreemd vond, dat er
geen nadere berichten over Engel te verkrijgen
waren is men gistermiddag nog eens ter informatie
naar de directie van de K. N. S. M. gegaan. Helaas
moest men toen vernemen, dat Engel Koper waar
schijnlijk niet in een der Londensche ziekenhuizen
is opgenomen, zooals aanvankelijk werd vermeld,
en dat hij alsnog op de lijst der vermisten moest
worden geplaatst.
Volgens bij de reederij van het tankschip
„Sliedrecht" ontvangen rapporten bleef het
zoeken met vliegtuigen gedurende de laat
ste dagen zonder eenig resultaat.
Men. heeft tot zijn diep leedwezen moeten
besluiten, op advies van tot oordeelen be
voegde Engelsche deskundigen, het zoeken
te staken.
De eenige hoop op redding blijft de mo
gelijkheid, dat de vermisten aan boord zijn
genomen door een voorbijvarend schip, dat
geen radiobericht kan of mag uitzenden.
Jlamp ei&cfite lUff. daodeit
tme* leden der bemanning, en de eenige passagiere.)
Bij dé scheepsramp van het s.s. „Spaarndam" blijken vijf menschen om
het leven te zijn gekomen, n.l. vier leden der bemanning en de eenige vrou
welijke passagier-
De slachtoffers zijn
Dirk Hendrik de Boer, steward, geboren 23 Mei 1917, Willem van der Vis,
steward, geboren 24 Januari 1920, mevr. Steffen—Göbel, passagiere, Johan
Cornelis Mikkelsen, matroos, geboren 30 Augustus 1921, Lubertus Luchtenborg,
chef-hofmeester, geboren 15 Juli 1877.
Bij de Holland—Amerika Lijn is in den laten
middag van haar agent uit Londen bericht ont
vangen, dat de geredden in goede conditie aan
land zijn gebracht. Maatregelen zijn getroffen
om hen zoo spoedig mogelijk naar Londen te
laten vertrekken.
Drie der slachtoffers zijn verdronken, n.l. de
hofmeesters D. H. de Boer en W. van der Vis en
mevrouw SteffenGöbel. De matroos Nikkelsen
schijnt reeds aan boord van de „Sipaanndam"
te zijn gedood.
Slechts het stoffelijk overschot van den chef-
hofmeester L. Luchtenborg, die aan boord van
het reddingsvaartuig aan zijn verwondingen be
zweken is, is aan wal gebracht.
De veertig leden van de bemanning van de
„Spaarmdam" zijn, volgens United Press, gister
avond in Londen aangekomen. De meesten van
hen hebben al hun bezittingen verloren. De of
ficieren vertelden, dat nadat dé mijn was ont
ploft, geen paniek was ontstaan onder de op
varenden, doch dat allen zich ordelijk en voor
zien van hun zwemvesten op het dek verzamel
den. Een van de reddingbooten liep vol water
toen zij werd uitgezet en vier van de inzittenden,
onder wie mevrouw Steffen, spoelden in de
onstuimige zee overboord.
Bij de ontploffing van de mijn werd de boeg
van het schip tot aan het bovendek openge
scheurd. De luiken in de nabijheid werden weg
geslagen en enkele redidingbooten werden ver
nield.
Terstond daarna werden S.O.S.-seinen uitge
zonden, welke door nabij zijnde schepen werden
opgevangen en daarna verlieten allen het zwaar
gehavende schip, omdat langer verblijf daarop
te gevaarlijk scheen.
In het hotel, waar de mannen werden onder
gebracht, ontmoetten de schipbreukelingen nog
een aantal overlevenden van de „Simon Bolivar".
Zij werden verwelkomd door vertegenwoordigers
der reederij en der Nederlandsche kolonie in
Londen, die hen gelmkwensehten met hun red
ding.
De 53-jarige matroos P. Penning vertelde, hoe
de mijn vlak onder het voorschip tot exlo-
sie was gekomen en het voorste deel van het
schip geheel vernield had. Penning was een van
de personen, die in zee vielen, toen de redding
boot volliep.
Hij wist echter naar het schip terug te zwem
men en langs een touwladder aan boord te klim
men. Hij vond toen weer een plaats in een tweede
reddingboot, die neergelaten werd.
De stoker Oudenaarden, een man van middel
baren leeftijd, vertelde, dat hij in de stookruimte
stond, toen de mijn ontplofte. „Er ontstond een
verschrikkelijk gekraak en alles leek op mij neer
te komen. Toen ik aan dek kwam, zag ik een
jongen, die verschrikkelijke hoofdwonden had
gekregen. Hij was klaarblijkelijk dood. Ik ging
in 'n reddingboot en wij zwalkten twee urn- rond
op het wilde water voor wij opgepikt werden".
De radiotelegrafist G. H. van den Berg ver
telde: Ik lag te rusten in mijn hut toen de ont
ploffing kwam en ik werd ongeveer een meter
omhooggeslingerd. De telefoonverbinding met de
brug was verbroken en de voornaamste antenne
;g neer. De noodantenne, die van een dei-
masten afloopt, bleef echter intact. Ik kon dus
S.O.S.-signalen geven en mededeelen, dat wij op
een mijn waren geloopen. Ik kreeg onze positie
van den stuurman en seinde die uit. Toen kreeg
ik bevel in de reddingboot te gaan. De stuurman
inspecteerde de voorste ruimen en wij konden
het water hooren binnenstroomen. Het schip
liep langzaam vol en zonk Het was koud en er
stond een snerpende wind. Wij hadden het schip
in ongeveer tien minuten verlaten en waren
niet langer dan een half uur in de booten ge
weest, toen wij gered werden door een loods-
kotter. De bemanning van den loodskotter stond
er verbaasd over, dat er zoo velen gered waren.
Zij vertelden den schipbreukelingen, dat zij,
ofschoon zij met hun kotter op twee mijl afstand
lagen van de „Spaarndam", toen de ontploffing
zich voordeed, zij den schok gevoeld hadden.
Mevr. Steffen bevond zich in den salon, toen
de explosie plaats had. Zij liep heen en weer en
riep, dat zij haar bezittingen bijeen wilde pakken
waarop zij weer op het dek verscheen en met
7 of 8 anderen in een van de reddingbooten werd
geplaatst. Echter toen deze te water gelaten
werd, spoelde'een groote golf drie personen uit
de boot o.w. mevr. Steffen.
De 18-jarige steward De Boer heeft nog ge
tracht haar te redden, toen zij dooi* een zware
zee uit de reddingboot was weggespoeld. De Boer
vertelde daaromtrent: „mevrouw Steffen was
nog geen twee meter ver weg en riep om hulp,
ik pakte haar en trachtte haar hoofd boven
water te houden, Zij worstelde en tenslotte werd
zij door den zeegang weggetrokken. Het eenige
wat ik kon doen, was terug naar de boot te
zwemmen".
Men houdt ook rekening met de mogelijkheid,
dat mevr. Steffen ten gevolge van hartzwakte
is overleden. Zij was de eenige van de passagiers,
die in de weken van het contrabande-onderzoek
aan boord was gebleven en niet met een andere
gelegenheid haar reis naar het vasteland had
voortgezet; zij was 74 jaar oud.
Gezagvoerder van het verongelukte schip was
de heer V. H. Dobbenga.
In de zaal, waar de geredden den avondmaal
tijd gebruikten, had men de portretten opge
hangen van Koningin Wilhelmina, Prinses Julia
na, Prins Bernhard en wijlen Koningin Emma.
Alle overlevenden prezen de rust. en kalmte,
waarmede de gezagvoerder en officieren hun
bevelen gaven.
Schip in vlammen.
Kort voor middernacht is in het schip brand
uitgebroken, welke, naar United Press ons meldt,
zoo snel om zich heen greep, dat het vaartuig
binnen enkele oogenblikken in lichterlaaie stond.
Een reddingboot en de bemanning van drie
motorbooten wilde nog pogingen in het werk
stellen om het vuur te blusschen, maar men
moest tot de overtuiging komen, dat er geen
redding aan was.
Bij het aanbreken van den dag was de
„Spaarndam" nog steeds drijvende. Het schip
brandde van voor tot achtersteven.
Nog één enkel weekje vrinden,
Dan verjaart de oude Sint,
Wee&t er tijdig bij, te vinden,
Wat uw hand te geven vindt.
U kunt nu nog rustig neuzen,
Kiezen na kalm overleg,
Er is nu nog ruime keuze,
Straks is al het mooiste weg.
Achter alle winkelruiten
Staan verkoopsters voor u klaar,
Blijf niet te lang talmen buiten
Ga uw gooi als ieder jaar.
Maak surprises van uw pakjj es
Knutsel er wat rijmpjes bij,
En voor jong en oud wordt strakjes
't Sinterklaasfeest dubbel blij
Nog maar één kort weekje, vrinden
Dan verjaart de goede Sint,
Weest er tijdig bij, te vinden,
Wat uw hart te geven vindt.
P. GASUS.
onderhouden de
vriendschap. Sint
Nicolaasgeschen-
ken bestendigen
een traditie, die
vreugde brengt
aan jong en oud.
Jleüüdiek ueiCafi
uoac de miCUahm.
De Regeeringspersdienst meldt, dat bij mi-
nisterieele beschikking het volgende is vast-
gesteld',
In verband met het in het tijdvak tusschen
4 December 1939 en 2 Januari 1940 vallende
St. Nicolaasfeest, de Kerstdagen en den
Nieuwjaarsdag moeten, met betrekking tot
het op deze feestdagen te verleenen perio
diek verlof in aanmerking komende militai
ren worden ingedeeld in zes ploegen, hier
onder aangeduid als ploeg a tot en met f.
Het verlof voor deze ploegen wordt geregeld
als volgt:
Ploeg a vertrek op 3 December na 16 uur,
terugkeer op 6 December per eerste reisgele
genheid.
Ploeg b vertrek op 4 December na 16 uur,
terugkeer op 7 December per eerste reisgele
genheid.
Ploeg c vertrek op 24 December in den voor-
middag, terugkeer op 26 December 's avonds.
Ploeg d vertrek op 25 December in den voor
middag, terugkeer op 27 December 's avonds
Ploeg e vertrek op 30 December in den voor
middag, terugkeer op l Januari 's avonds
Ploeg f vertrek op 31 December in den voor
middag, terugkeer op 2 Januari 's avonds.
(Het verlof op 1 en 2 Januari 1940 wordt
gerekend te behooren tot de maand Decem
ber 1939).
De nog resteerende twee dagen periodiek
verlof moeten worden genoten op de hier
boven niet genoemde data, te regelen door
de troepencommandanten, met dien ver
stande,dat geen vervoer mag plaats hebben
a. van de onderdeelen naar de haardsteden
op 20, 21, 22, 23, 26, 28, 29 December en 1 en
2 Januari-
b. van de haardsteden naar de onderdee
len op 5, 22, 23, 24, 25, 28, 30 en 31 December
en 3 en 4 Januari.
\an het Westelijk front. Een lichte Fransche gevechtswagen werd in de bosschen voor de Maginot-linie Honr de explosie
van;ieen Duitsche landmijn verrast en vernield
De magnetische mijn bedwongen?
Bedreiging zal niet lang meer duren, verklaart
men te Londen.
Te Londen zoo meldt Reuter verklaart
men met een zeer groot vertrouwen dat Groot-
Brittannië de kwestie der magnetische mijnen
beheerscht en dat het land er zeker van kan
zijn dat die mijnen niet veel langer nog een be
dreiging zullen vormen.
Dit jaar geen Vredes Nobelprijs.
Blijkens een Reuterbericht uit-Oslo heeft de
Nob el-prijs commissie van de Storting beslo
ten dit jaar geen Nobelprijs voor den va-ede toe
te kennen.
Volgens United Press zal de vredesprijs voor 1949
gereserveerd blijven.
