Bonnen die thans geldig zijn:
Een uiteenzetting over de nieuwe
distributiemaatregelen.
Leugens om bestwil
VR IJ DAG IS JULI- -1-941
Verhooging van vleeschrantsoen niet voor
korte periode.
Tegen clandestien slachten zal
dubbel scherp worden
opgetreden.
Het A.N.P. meldt: „Landwirtschaftsrat dr.
Schönbeck gaf op de persconfenie, gelijk die da
gelijks in Den Haag plaats vindt, Donderdag een
toelichting op de nieuwe distributiemaatergelen.
De vleeschportie wordt vergroot. Dit is een ge
volg van het feit dat de van elders ingevoerde
krachtvoervoorraden opgebruikt zijn en ons vee nu
leven moet van wat het eigen land opbrengen kan.
Tengevolge hiervan moet de veevoorraad allengs
terug worden gebracht tot de hoeveelheid die op
gezonde wijze gehandhaafd kan blijven. Om deze
reden is er thans-meer slachtvee en is het; mogelijk
de vleeschdistributie ruimer te maken Het is te
verwachten, dat deze grootere ruimte niet gedu
rende een korten termijn zal bestaan, doch van
berekkelijk blijvenden aard zal blijken te kunnen
zijn.
Een goede raad is, dat de huisvrouw zich niet
angstig make over de vraag, of de slager wel vol
doenden vleeschvoorraad zal hebben of krijgen.
Er is rijkelijk voldoende voorraad vleesch en de
toewijzing aan de slagers verloopt volkomen nor
maal.
Dat op Maandag en Dinsdag geen vleesch vér-
kocht zal worden (van 28 Juli af) heeft een ad
ministratieve reden. Men wil dan namelijk rustig
de noodige organisatorische maatregelen treffen,
o.a. de toewijzingen regelen. Er wordt op gere
kend, dat het meerendeel der bevolking gewoon
is tegen het einde der week vleesch te koopen.
De Zy2 pet. vet, die thans in de melk aanwezig
is. zal er uitgeroomd worden, zoodat thans alleen
getapte melk overblijft. De oorzaak is, dat door de
warmte de weiden niet genoeg voedsel voor het
vee leverden en daardoor weer de vetpositie van
ons land ongunstig beïnvloed werd. De autoriteiten
achten het belangrijker om in elk geval te zorgen,
dat de vetdistributie op de huidige hoogte gehand
haafd kan worden en nemen zoodoende de iy2 pet.
vet uit de melk. Nu is dit niet zoo erg als het lijkt.
want de getapte melk is een uitstekend voedsel
en bevat o.a. de noodige eiwitstoffen in precies
dezelfde hoeveelheid als de volle melk. Alleen het
\?et is er uit. Voor kinderen beneden de 14 jaar,
voor zwangere vrouwen en voor enkele categorieën
blijft inmiddels de gestandaardiseerde melk, gelijk
die tot op heden verkrijgbaar was, bereikbaar.
Wat de thee betreft, deze is bijna op. Liever
echter dan het restant ook te laten consumeeren,
wilde men dit bewaren voor andere gelegenheden,
b.v. in de koude maanden, in den tijd van St. Ni-
colaas of Kerstmis. Aanbevolen werd de „ersatz-
koffie" niet te verachten. Deze is in Nederland
zelfs beter dan in Duitschland. daar er hier in de
zen ersatz een veel grootere hoeveelheid koffie-
boonen verwerkt is dan ginds. Ook geve men aan
dacht aan verschillende in het land zelve vervaar
digde theesoorten.
VRUCHTEN EN GROENTEN.
Inzake vruchten en groenten zeide dr. Schön
beck, dat natuurlijk een deel wordt uitgevoerd.
Het zou dwaas zijn om dit niet te doen. In de eer
ste plaats kan niemand wenschen, dat men in
Duitschland gebrek aan groenten zou hebben en
hier met de overschotten ge'en goeden raad zou we
ten. Natuurlijk moet er worden geëxporteerd. Dit
is aller belang. Dit neemt echter niet weg. dat hier
toch in dit opzicht een bevoorrechte positie blijft
bestaan, hetgeen normaal is. In de streek waar de
productie zelve plaats heeft blijft steeds de ver
krijging het gemakkelijkst. Ook wordt er bij den
export steeds rekening mee gehouden, dat wat hier
noodig, is ook hier blijft en dat voor export bij
voorkeur de soorten worden genomen, die hier
weer minder in trek zijn. Overigens heeft niemand
reden om bij het vernemen van export van groen
ten bedenkelijk te kijken. In de wereldgeschiede
nis zal men zeer moeilijk een voorbeeld vinden
van een land. dat na een verloren oorlog nochtans
op voet van gelijkheid in de verzorging behandeld
wérd gelijk thans hier het geval is, aldus spr. De
verzorging geschiedt volkomen op de basis van
broederlijke lotsverbondenheid, zoo zeide dr. Schön
beck. Wat wij tekort komen, ontvangen wij naar
vermogen, Wat wij over hebben, verzenden wij
naar vermogen.
DE CLANDESTIENE
SLACHTINGEN.
Een zeer hartig woord, aldus het A.N.P. werd
gesproken over het feit, dat volgens de tellingen er
thans meer dan 500.000 varkens minder bij de boe
ren aanwezig bleken te zijn dan er volgens de
oorspronkelijke aangiften na aftrek van de geoor
loofde slachtingen zouden moeten zijn. De ontbre
kende varkens zijn natuurlijk grootendeels in den
sluikhandel verdwenen. Dit wijst er op, dat er in
Nederland minder verstandige menschen zijn dan
men normaal zou mogen verwachten. Men denke
zich in, aan welke hygiënische gevaren men zich
bij het betrekken van vleesch uit geheime slach
terijen bloot stelt, epidemische gevaren zelfs. Wie
dit riskeert komt in verantwoordelijkheidsbesef
voor eigen gezin en omgeving te kort. Voorts moet
opgemerkt worden, dat degenen, die hierin tekort
komen, het meest bij de zoogenaamde betere klas
sen gezocht moeten worden, daar de woekerprij
zen in den sluikhandel door den minderen man
niet betaald kunnen worden, aldus de spr. Dat men
tenslotte zeer onsociaal handelt en door het koo
pen van zulk vleesch aan de volksgemeenschap
onttrekt wat aan allen gezamenlijk toekomt, be
hoeft niet eens meer gezegd tc worden. Dit is be
kend, ook aan de overtreders. Maar daarom des
te meer zijn ook de strenge straffen gerechtvaardigd
die dit euvel aantasten, zoo zeide spr. Van Duit-
sche zijde doet men wat men kan, o.a. door de
smokkelarij aan de grenzen op de scherpste wijze
tegen te gaan. Maar ook elke Nederlander moet
van harte meewerken. De schuldigen zijn zoowel
de stelers als de helers, zoowel zij die verboden
slachtingen verrichten en dit vleesch verhandelen
als zij die dit koopen. Het getal van meer dan
500.000 verdwenen varkens wijst er op, dat de
schuldigen dubbel scherp moeten worden aange
pakt. Wie niet hooren wil, moet voelen. Tot de
discipline, die men als mensch in de samenleving
behoort te bezitten, doch blijkbaar in vele geval
len niet bezit, moet dan met de harde hand ge
dwongen worden.
Tenslotte merkte dr. Schönbeck nog op, dat var-
kensvleesch slechts in beperkte mate in de distri
butie komt en dat er bij de beschikbaarstelling ge
rekend wordt.met degenen, die zwaar werk hebben
daar deze extra-aanspraak op vet kunnen doen
gelden. Om deze reden gaat er nogal wat varkens-
vleesch naar de mijnstreken van Limburg, de mijn-
arbeid behoort tot den zwaarsten arbeid, die er is".
De bolsjewistische krijgsgevangenen ontvangen
in een Duitsch kamp een goede behandeling.
Een gewonde gevangene wordt door een Duit-
schen legerarts behandeld.
(Foto Atlantic-Holland)
De Nederlamlsche tooneelsckrijf-
kunst.
•s-GRAVENHAGE, 16 Juli. Een verslaggever
van het A.N.P. had dezer dagen een onderhoud met
den leider van het dramaturgisch bureau van de
afdeeling theater en dans van het departement van
Volksvoorlichting en Kunsten, den heer J. A. van
Kersbergen. Er ontwikkelde zich een vraaggesprek
tijdens hetwelk de heer van Kersbergen allereerst
een uiteenzetting gaf van zijn werk aan het depar
tement.
A.an het A.N.P. verslag van dit onderhoud is o.m.
ontleend:
De eerste opgave, welké het bureau zich heeft
gesteld zoo zeide de heer van Kersbergen ir
de bevordering van en de steun aan de Nederland-
sche tooneelschriifkunst. Behalve dit is het niet
minder belangrijk ons volk bekend te maken met
de werken van schrijvers uit het ons verwante
Duitschland.
In antwoord op een vraag of het tooneel naar
zijn meening 2oo belangrijk is en of er voldoende
belangstelling voor bestaat, dat het een schadelij
ken invloed op ons volk zou kunnen hebben, ant
woordde de heer van Kersbergen, dat het onom-
stootelijk vaststaat, dat de schouwburgen in tijden
van spanning voller zijn dan ooit. De liefde van
den Nederlander voor het tooneel is z.i. eerlijk en
groot. Hiervan getuigt het getal der ongeveer 4500
amateur gezelschappen, die er in ons land bestaan.
Men zou 12V2 jaar lang avond aan avond een
voorstelling kunnen bezoeken zonder tweemaal de
zelfde vereeniging te kunnen zien spelen.
Deze leekenspelers spelen grootendeels stukken
van Nederlandsche schrijvers. Het beroepstooneel
heeft deze schrijvers echter vrijwel in den steek
gelaten. Dat de liefde voor de tooneelschrijfkunst
evenwel ongebluscht in v.eler harten brandt, getui
gen de talrijke inzendingen van stukken, welke nu
reeds op het departement zijn ontvangen. Het
hoofd van de afd. theater en dans overweegt het
denkbeeld mettertijd'speciale inzendingen van stuk
ken in de streektalen mogelijk te maken en de op
voering er van te begunstigen.
Gezien het aantal inzendingen verwacht de heer v.
Kersbergen goede resultaten van den oproep, welke
het departement tot de looneelschrijvers heeft ge
richt. Ter verduidelijking en ter opheldering van
misverstand deelde hij nog mede dat tegelijkertijd
twee nieuwe instellingen in het leven zijn geroepen
In de eerste plaats de Breerooprijs. Deze zal wor
den toegekend voor het geheele werk van den too-
neelschrijver, m.a.w. voor zijn prestaties ten op
zichte van de Nederlandsche tooneelschrijfkunst.
Deze prijs wordt uitgekeerd op 15 September van
het volgende jaar.
Daarnaast staat het aan iederen tooneelschrij-
ver, of aan hem, die slechts één stuk heeft ge
schreven, vrij, werk van zijn hand ter beoordee
ling in te zenden aan het departement. Uit dit werk,
dat begin Augustus a.s. binnengekomen zal zijn.
wordt ee'n keus gedaan, waarna de opvoering
vpn een of meerdere stukken door een beroepsge
zelschap financieel zal worden begunstigd. Deze
opvoering zal de prijs zijn, terwijl daarnaast en
kele kleine, bedragen als aanmoediging kunnen
worden uitgekeerd.
De beoordeeling der stukken geschiedt door het
dramaturgisch bureau van de afdeeling theater en
dans. terwijl het advies kan worden gevraagd van
enkele bekende tooneelschrijvers, tooneelleiders.
looneelcritici en tooneelspelers, die daartoe mede
werking hebben toegezegd.
De beoordeeling zal begin October 1941 gereed
zijn. De richtlijnen zullen zijn: speelbaar en
volksch. Dit geldt voor ieder soort tooneelstuk.
T.m.
NOODLOTTIGE VAL DOOR HET OP HOL
SLAAN VAN PAARDEN.
Donderdagmiddag geraakten te Onderdendam
de paarden, van een melkwagen op hol. De 63-
jarige mej. te Rozenga werd van den wagen ge
slingerd en liep zulke ernstige verwondingen op,
dat zij kort na het ongeluk overleed.
Voor de Kinderen
(Teekeningen 'H. Kannegieter).
TEDDY'S WORST-WORSTELING.
Pats. daar ligt hij. onderst-boven, heelemaal
op Teddy's snuit. En de worstdie is ver
dwenen, want die sprong er juist weer uit.
Dikkle komt vlug aangeloopen op dat vree-
selijk la wijt. Nou, dat ls goed afgeloopen,
haast was hij zijn worstje kwijt.
Maar nu zit de hond gevangen, sapperloot,
wat doet hij mal. Rinkink! zegt de groente
emmer en zij stuitert als een bal. Deerlijk
in de knoop zit Teddy, ook de worst danst
vroolijk rond. Dikkie staat zich slap te
lachen. Goed zoo! Lachen is gezond.
AARDAPPELEN.
BON „26 reserve'
20 Juli: 3 kg.
BON „27 reserve". Van
19 t.m. 26 Juii: 3 k.;
OTER- OF VETKAART.
BONS 24 en 25 T.m. 3
Aug. 250 gr. boter p. bon.
Vetkaart reductie
- GEBAK.
BON 10 (Bloemkaart).
T.m. 10 Augs.: 50 gram
brood of rants, gebak.
BON 26. T*m. 20 Juli 100
gr. brood of 1 rantsoen
gebak.
BON „27 Broodkaart".
Van 19 t.m. 26 Juli: 100
gram brood of 1 rants,
gebak.
BON „27-4 rantsoenen".
Van 19 t.m. 26 Juli: 400
gram brood of 4 rants,
gebak.
Bon .,26-4 rantsoenen".
Tm. 20 Juli: 400 gram
brood of 4 rantsoenen
gebak.
EIEREN
BON „26 eieren'
20 Juli: 1 ei.
BON „27 eieren". Van
19 t.m. 26 Juli: 1 ei.
SUIKER.
BON 101. T.m. 3 Augs.:
1 kg suiker.
JAM. STROOP. E.D.
BON 103 (Bonkaart Alg.)
T.m. 10 Augs 500 gram
T.m.
VLEESCH EN VLEESCH-
WAREN.
BON 27 „vleesch". T.m.
■26 Juli: 50 gr. vleesch
of 1'2 rants, vleesch-
waren.
BON 27 „vleeschwaren".
T.m. 26 Juli 100 gram
vleesch of 1 rantsoen
vleeschwaren.
BON 26 „vleeschwaren".
T.m. 26 Juli: 100 gram
vleesch of 1 rantsoen
vleeschwaren.
MEEL EN GRUTTERS
WAREN. (Bonkaart Alg.)
BON 102. T.m. 10 Augs
250 gr. rijst, rijstemeel.
rijstebloem of grutte-
meel
BON 44. T.m 10 Augs.:
250 gr havermout, ha
vervlokken. haverbloem.
aardappelmeel vlokken,
gort. gortmeel of grutten
BON 10 (Bloemkaart)
T.m. 10 Augs.: 35 gram
tarwebloem, tarwemeel,
roggebloem, roggemeel
of zelfrijzend bakmeel
BON 45. T.m. 10 Augs.:
250 gr. gort, gortmout of
grutten.
BON 54. T.m. 10 Augs.:
100 gr macaroni, vermi
celli of spaghetti.
BON 55. T.m. 10 Augs.:
100- gr maizena, gries-
meel, sago, aardappel
meel of puddingsaus-
poeder.
PETROLEUM.
BON 11 (Bonkaart M en
O) t.m. 10 Augs.: 2 L-
SCHEERZEEP ENZ.
BON K (Textielkaart).
T.m 31 Aug.: 50 gr
KAAS (Bonkaart Algem.)
BONS 69 en 79. T m 27
Juli 100 gr per bon
Bon ..26 kaas" en bon
..27 kaas". T.m. 10 Augs.:
100 gram kaas per bon
MELK.
P.ON 26 (Melkkaart) t.m.
20 Juli* 1 z/& L melk
BON 27 (Melkkaart).
Van 19 t.m. 26 Juli:
1-J4 L. melk
KOFFIESU!' ?>GAAT EN
THEE. (Bonkaart Algem.)
BON 46. T.m 20 Juli 250
gr koffiesurrogaat nf 40
gr thee
BON 104 (Bonkrt. Alg.).
Van 19 Juli t.m 16
Aug.: 250 gram koffie
surrogaat of 40 gram
thee (voor zoover voor
radig).
ZEEP 'Bonkaart Algem.)
BON 38. T.m. 3 Augs.:
150 gr toiletzeep. 120 gr.
huishoudzeep, 200 gr. z.
zeep (oude samenstel
ling), 150 gr z. zeep,
300 gr z. zeeppasta, 250
gr zeeppoeder. 125 gr
zeepvlokken. 250 gr
zelfwerkende waschmid-
delen, 200 gr vloeibare
zeep of 600 gr. wasch-
poeder
MONDENRROOD.
BON 23. Tm 31 J
Groep 1 en 2: 10 Kg- p
3: 8 Kg. Gr. 4: 5 Kg-r.
5: 4 Kg; Gr. 6: 3 Kg
KATTENBROOD.
BON 23. T.m. 31 ju„.
iy2 Kg.
OFFEN.
Bonkaart Haarden
Kachels t.m, 31 Dec
Bonnen 01. 02, 03 perbo-
1 eenheid vaste brand!
stof. Bonnen 05. 06.07- i
eenheid turf.
Bonkaart Haarden
Kachels K t.m. 3] oèc
Bonnen 01. 02. 03, 04 pö
bon 1 eenheid
vaste
brandstof. Bonnen 05,55
07. 08: 1 eenheid turf.
Bonkaart Centrale Ver.
warming L t.m. 31 Dec
Bonnen 01—11 per boe
1 eenheid vaste brand-
stof
Bonkaart ..Brandstoffo,,
één eenheid tot 1
1942 1 eenheid vaste:
brandstof
Bon 03 KF van de kaar.
ten M. en N. Geldig 1.31
Juli: 1 eenheid vasteI
brandstoffen.
Bon Generator-anthra.
ciet 6e periode 1 H.L
anthracietnootjes of 50
ks turfcokes. Geldig 1.31
Juli
Bon Generatorturf ge
periode- 50 stuks bag.
eertlirf Oolrlio 1-31 .T«||
Een toelage-zaak voor den
Centralen Raad van Beroep.
UTRECHT. 17 Juli. De Centrale Raad van Be
roep te Utrecht behandelde Donderdag de zaak van
den raad der gemeente Hillegom tegen den heer J.
-C. Schouten te Hillegom, hoofdcommies ter secre
tarie aldaar, een principieele zaak over de ver
strekking van een toelage.
Als verdediger van het standpunt der gemeente
Hillegom trad op mr. J. H. Peek te Hillegom, als
pleiter voor den heer Schouten trad op mr. J. B.
Sens, griffier ter gemeente-secretarie te Leiden.
Het betrof hier de intrekking van een toelage, ver
strekt aan den hoofdcommies Schouten, voor de ver
vanging van den gemeente-secretaris. Deze toelage
bedroeg honderd gulden per jaar.
Mr. Peek merkte als eerste spreker op, dat de
gemeente inderdaad honderd gulden per jaar be
taalde aan dengene, die den secretaris verving, in
dit geval den heer Schouten. De gemeente erkende
de billijkheid van deze regeling, want de heer
Schouten bekleedde dan een hoogere functie, moest
meer tijd besteden in dienst van de gemeente en
had derhalvé volkomen recht op de hem verstrekte
toelage.
Van .1928 af was deze regeling dan ook toegepast
en zij had nimmer tot moeilijkheden aanleiding ge
geven. Doch in 1935 werd Hillegom een noodlij
dende gemeente en zooals dat met al de noodlijden
de gemeenten ging, werd de salarisregeling op de
helling gebracht. Aan de toelage verstrekt aan der.
plaatsvervanger van den gemeentesecretaris werd
niet getornd, althans niet door het college van B.
en W. van Hillegom, noch door den Raad. Doch de
herziene salarisregeling kwam ook bij Ged. Staten
en deze instantie schrapte den post. Nog vei-zetter,
B. en.W. en de raad zich tegen dit besluit, doch als
antwoord daarop kwam van het departement van
Binnenlandsche Zaken in overleg met het departe
ment van Financiën de mededeeling, dat indien de
raad deze toelage niet introk, de gelden voor Hille
gom uit het subsidiefonds ernstig in gevaar kwa
men. Zoodoende werd de raad genoodzaakt dien toe
lage-post te schrappen. Maar de billijkheidsgrond
om de toelage wel te verleenen werd in het geheel
niet aangevochten. Onder drang van hoogere in
stanties had de raad het besluit moeten nemen.
Spr. was echter in tegenstelling tot zijn tegen-
pleiter niet van meening dat hier sprake was van
détournement de pouvoir.
Mr. J. B. Sens, vervolgens het woord verkrijgend,
meende dat de nietigverklaring van het raadsbesluit
door het scheidsgerecht volkomen juist was. Dat de
raad in hooger beroep is gegaan is alleen op for-
meele gronden geschied. Spr. wenschte echter het
destijds genomen raadsbesluit te bestrijden, omdat
naar zijn meening het rechtsgevoel uit bestuurs-
reehterlijk oogpunt geschokt is.
Op drie gronden bestreed spr. het raadsbesluit,
ten eerste omdat het vernietigbaar is op grond van
dwang, ten tweede omdat het in strijd is met de
algemeen bindende rechtsbepalingen en ten derde
omdat de raad zich schuldig gemaakt zou hebben
aan „détournement de pouvoir". Alle elementen van
dwang zijn hier aanwezig, omdat den raad niets
anders overbleef, wilde hij de gemeente niet in
den financieelen afgrond storten, dan met het mes
op de keel de toelage in te trekken. Het raadsbe
sluit is bovendien formeel-rechterlijk in strijd met
de bestaande salarisregeling, welke juist is gemaakt
om ambtenaren te vrijwaren voor willekeur. Dat
tenslotte détournement de pouvoir aanwezig was
stond voor spr. ook vast, omdat men hier van eer
bevoegdheid heeft gebruik gemaakt voor eenif
doel, gelegen buiten de ratio van die bevoegdheid
Het raadsbesluit is tot stand gekomen onder pres
sie en alleen om te vermijden dat, indien men het
niet zou doen, andere en zeer ernstige financieele
nadeelen aan de gemeente zouden worden toege
bracht. Op grond van deze argumenten vroeg spr,
verneitiging van het raadsbesluit, zooals dat ook v.j;
geschied door het scheidsgerecht. De uitspraak werf
bepaald op Woensdag 30 Juli.
(A.N.P.)
Het gaar maken van gerechten in
hooikist en couranten.
Het Voorlichtingsbureau van den Voedingsraad
schrijft:
Eenigen tijd geleden schreven wij reeds over hei
gebruik van de hooikist. Nu bij de laatste rantsoe
neering van brandstof de aandacht op het koken
de hooilast gevestigd wordt, brengen wij de vol-
gende punten nogmaals onder uw aandacht.
1. Daar langdurige verwarming schade doet aan
vitamine C moet de hooikist niet gebruikt worden
voor levensmiddelen, waarin vitamine C voorkomt.
Dit zijn aardappelen, groenten en vruchten.
Daar melk door langdurige verhitting eveneens
in waarde achteruit gaat moet men evenmin melb
gerechten in de hooikistén bereiden.
Vleesch bederft wanneer het eenigen tijd matig
warm gehouden wordt. Vleeschgerechten zijn daar
om eveneens ongeschikt voor de bereiding in de
hooikist.
Ongeschikt voor het gaar maken in de
hooikist zijn dus: aardappelen, groenten,
vruchten, meikgerechten- en vleeschgerechten.
Geschikt voor het gaar maken in hooi
kist of couranten zijn: peuvruchten, rijst,„gort,
gortmout, havermout, rijstgries in water, ma
caroni en vermicelli.
2. De hooikist of hooimand moet goedsluiten,
Belde worden bij voorkeur voorzien van een ge
makkelijk te verwi.sselen waschbare voering. Na
het gebruik moeten ze gelucht worden.
3. Iedere pan die in de kist of mand past is te
gebruiken, mits de grootte maar zooveel mogelijk
in overeenstemming is met de hoeveelheid die men
wenscht te koken. Bij het gebruik van kleine pan
nen zal de kist echter bijgevuld moeten worden
met couranten of een kussentje.
4. De gerechten opzetten niet minder vocht dan
voor het gewone koken noodig is. De spijzen voor
koken gedurende 1/6 van den normalen kooktijd
en ze daarna zoo vlug mogelijk in de hooilast zet
ten. Onder het gaar worden de kist niet openen.
De tijd van gaar worden bedraagt 3 maal den ge
wonen kooktijd. Het is aan te raden gerechten met
een langen kooktijd na 2 a 3 uur nog eens door te
koken en dan weer in de hooikist te plaatsen, daar
door het sterk dalen van de temperatuur de spij
zen niet meer gaar worden. Het voorkomt tevens
kans op bederf, hetgeen bij langdurig staan in de
hooilast niet uitgesloten is.
Hooikistén en -manden zijn te vervangen door
couranten. 8 a 10 groote couranten worden schuin
over elkaar gelegd. Hierop komt in het midden
een platte prop van een courant te liggen. Is het
gerecht voorgekookt dan de pan op de prop plaat
sen en de couranten er een voor een omheen
vouwen.
Een courant van boven naar onderen aanbrengen
om het pakket bijeen te houden. Het verdient aan
beveling het geheel in een teil of iets dergelijks
te plaatsen, waardoor de couranten beter bijeen
blijven.
Gortpap in de hooikist. 100 gr. gort 3/4 liter
melk 4 d.L. water, wat zout.
De gort minstens 12 uur in het water weeken
■n vervolgens snel met wat zout aan de kook bren-
zen. Als de pap 20 minuten gekookt heeft de pan
snel in de hooilast overbrengen en daarin 6 uur
laten staan. Na 2 a 3 uur de gort nog eens enkele
minuten koken en weer in de hooikist plaatsen.
Wanneer de pap gaar is kokende melk er over gie
ten en er mee vermengen.
23)
door
THEA BLOEMERS.
Zou ze het durven wagen om een van de ringen,
die Chris haar weer aan haar vinger had gescho
ven, zooals juffrouw Winter haar verteld had, te
bèleenen? Ze was overtuigd dat ze bij den pand
huishouder geen argwaan zou wekken het ge
beurde toch wel vaker, dat een goed gekleed jong
meisje iets van haar juweelen kwam beleenen.
Maar kon ze het met haar geweten overeen bren
gen? Het was immers weer een nieuwe diefstal?
Moest ze nu wéér een misstap voegen bij de vele
andere, die al op haar ziel drukten? Deed ze niet
beter door met leege handen naar haar moeder te
gaan en alles te belijden en te trachten door har
den arbeid alles te vergoeden?
Ze had haar voet al op het stoepje van den win
kel gezet en ze trok dien weer terug; ze was be
sloten om haar geweten niet verder te bezwaren
en naar huis te gaan. En toen gebeurde er iets
dat haar goede voornemens omver wierp radi
caal! In de verte zag zij haar zuster Corrie aan
komen het meisje had haar nog niet kunnen
hei-kennen in haar ongewone kleedij en haar in
haar hoed half schuilgaand hoofd en er was
iets in het gezicht van Corrie, in de strenge, krach
tige lijnen om den mond, dat Nora onweerstaan
baar aan grootvader Jeremia, den boetprediker,
deed denken. Toen wist Nora het opeens: ze kon
niet naar huis, ze miste eenvoudig den moed om
haar moeder pijn te doen, maar nog meer om haar
oprecht, eerlijk en zuiver voelend zusje in de
oogen te kijken.
Ze gleed den winkel in; ze had zich door haar
halfheid, door haar gebrek aan moreele rugge-
graat, de kans om schoon schip te maken, laten
ontgaan. Ze was weer flauw en lafhartig geweest
en weer vervallen in haar oude kwaal om met
drogredenen haar geweten in slaap te sussen en
zichzelf wijs te maken dat een kronkelweg even
snel en zeker tot het doel leidt als een rechte! Als
ze dezen ring beleende, redeneerde ze, had ze geld
genoeg om naar Amsterdam te gaan en ze zou, als
ze een betrekking had, heel zuinig zijn en van haar
ovei-gespaarde geld alles terug betalen, wat ze zich
onrechtmatig had toegeëigend. En als ze alles be
taald had over vijf jaar oï tien zou ze met
opgeheven hoofd bij haar moeder kunnen terug
komen, de moeder die haar nu waarschijnlijk als
een doode betreurde en kunnen zeggen: „zie, ik
heb verkeerd gedaan, maar ik heb in harden arbeid
en een hard leven mijn misstap geboet".
O, het meisje meende het zoo goed, maar ze was
zoo ontzettend verblind. En er school misschien
ook wel wat onbewuste hoogmoed in dat zich niet
kunnen en willen vernederen. Maar ook dat zou
zich aan haar wreken.
Het beleenen van den ring leverde, zooals ze
wel had gedacht, geen moeilijkheden op. Ze wist
wel dat deze pandhuishouder haar niet kende en
haar beschaafde verschijning wekte niet den min
sten argwaan, wat de heiicomst van het sieraad
betrof. De geldschieter was onmiddellijk bereid
haar honderdvijftig gulden heel wat minder dan
de waarde! er voor te geven. Maar het was meer
dan genoeg voor haar doel.
Vóór ze de bank van leening verliet, gluurde ze
voorzichtig of ze ook ergens een glimp van haar
zuster zag. maar dat was tot haar onuitsprekelijke
verlichting niet het geval. Gelukkig was een
standplaats van taxi's dichtbij en om verder on-
gewenschte ontmoetingen te vermijden, liet ze
zich in een auto naar het station rijden.
Ze nam den eerstvolgenden trein naar de hoofd
stad. En zoo reisde ze opnieuw het onbekende te
gemoet. "Wat zou de toekomst brengen? vroeg ze
zich af met een beklemd hart. Ze had een zware
taak te vervullen! Maar langzamerhand won haar
aangeboren en ietwat lichtvaardig optimisme het
van haar somberheid. Ze zou die taak volbrengen
tot het bittere eind, al moest ze er haar heele leven
over doen!
Aan goede voornemens ontbrak het Nora niet....
Op een warmen Juli-ochtend wandelde een jon
geman over de Gooische heide. Hij liep langzaam
tegen een heuvel op met zijn fiets aan de eene
hand, terwijl hij met de andere zijn oogen be
schermde tegen den gloed der zonnestralen: op den
top van den heuvel bleef hij uitrusten en genoot
van het prachtige panorama vóór zich. Hij zag
nogal bleek; zijn gezicht was mager en zijn oogen
stonden een beetje hol; hij was nog niet lang ge
leden ziek geweest en de dokter had hem aange
raden herstel van krachten te zoeken in deze
mooie, rustige streek ver van de drukke fabrieks
stad waar hij woonde en zijn werk had.
Met een zucht van verlichting ontdekte de een
zame reiziger de spits van een kerktoren, niet ver
van waar hij stond, waf bijeen gegroepte kleine
huisjes en half in het geboomte verscholen villa's.
„Blaricum", zei hij bij zichzelf, terwij] hij een
kaart raadpleegde „Ja, ik dacht wel dat het niet
ver meer zou zijn! Nu, als er een beetje behoor
lijke logeergelegenheïd is, blijf ik er een paar da
gen hangen; het ligt er zoo rustig en de omgeving
is zoo mooi.
De gemoedelijke eigenaar van het ouderwet-
sche, maar kraakzindelijke hotelletje, herberg
eigenlijk, dat den naam „Het Wapen van Blari-
cum" droeg, kwam buigend naar buiten om den
gast te verwelkomen en zijn orders voor een ste-
vigen koffiemaaltijd in ontvangst te nemen.
„Mooie streek hier, meneer", zei hij, toen hij de
gelagkamer binnenkwam om te zien of zijn gast
tevreden was.
„Ja, dat schijnt me ook, ik ben hier vroeger
nooit anders dan met de atuo doorgekomen". De
stem van den gast klonk mat. Hij wenschte met
rust gelaten te worden: hij had de eenzaamheid
gezocht om met zijn gedachten en gepeinzen en
herinneringen alleen te zijn en bovendien was hij
moe van den tocht van dien ochtend.
De reiziger was klaar, stond op en keek uit het
venster.
„Dat is een schilderachtig kerkje', zei hij, ter
wijl hij met geboeide oogen naar het begroeide
gebouw aan de overzijde van den weg keek.
„Ja meneer. Het is ook de moeite waard om van
binnen te zien. Onze dominee is er erg trotsch op".
„Hebben jullie een goeden dominee?" vroeg de
gast terloops, alleen om iets te zeggen; niet omdat
het hem .inderdaad interesseerde.
„O ja, 'meneer. Dominee van den Brink heeft een
heeleboel voor de kerk gedaan. Hij heeft indertijd
hemel en aarde bewogen om het vervallen ge
bouw gerestaureerd te krijgen en nu heeft, hij ook
nog een van de mooiste orgels van de heele streek,
door vrijwillige bijdragen van gemeenteleden en
kunstvrienden. U moet eens komen hooren, Zon
dags, als onze nieuwe organiste speelt. Het is in
één woord schitterend!"
„Zoo! Als je een goede kamer voor me hebt.
voel ik er wel voor over den Zondag hier te blijven.
De omgeving bevalt me buitengewoon".
„O ja, meneer, u kunt uit een paar kamers kie
zen. We hebben op het oogenblik geen gasten, se
dert de organiste kamers gehuurd heeft bij juf
frouw Reehorst. Zij heet juffrouw Zwart; het is
een lief meisje".
Een half uur later had de gast de kamers ge
ïnspecteerd en er een uitgezocht. Daarna ging hij
een fietstochtje over de hei en door de bosschen
maken, dronk thee in een uitspanning, waar hij
van het uitzicht over het zilverig-blinkende IJsel-
meer genoot en toen hij bij „Het Wapen van Bla
ricum" afstapte, zag hij op een afstand een slank
iong meisje voor zich uitloopen. Er was iets in
haar figuur en houding, dat hij meende dat hem
bekend voorkwam, maar daar hij geen vrienden
of kennissen in het Gooi had, dacht hij dat het
wel verbeelding zou zijn; bovendien was het meis
je een heel eind van hem verwijderd en hij schonk
verder geen aandacht aan haar.
..Dat is juffrouw Zwart, mijnheer", vertelde de
hotelhouder, die juist naar buiten kwam en zag
dat zijn gast het meisje nakeek, de organiste, over
wie ik het vanmiddag had. Meneer van den Brink
heeft erg geboft met haar, want zij speelt prachtig
en hij hoeft haar niet eens veel te betalen".
„O neen?" vroeg de gast beleefdheidshalve.
„Neen meneer. Dominee zette een advertentie
voor een organist en deze was de goedkoopste, die
er bij was. Ze komt uit Amsterdam. Ze hoeft maar
vijftien gulden in de week te hebben en ze werkt
hard. Ze geeft ook nog wat pianolessen".
„Stakker!"
„En van dat kleine beetje dat ze verdient is ze
nog weldadig ook er zijn hier veel arme men
schen en ze helpt altijd zooveel ze kan; vooral als
er een ziek is. Ze is een geboren verpleegster en
kookt lekkere hapjes voor de zieken. Ook in dit
opzicht is ze een groote steun voor meneer van
dén Bink. Maar haar orgelspel dat is het mooi
ste wat ik ooit in mijn leven gehoord heb. Als ze
wil kan ze het nog ver brengen, maar ze sdiijnt
het hief erg naar haar zin te hebben.
„Ik zou dat wonder ook graag eens willen hoo
ren". verklaarde de gast.
„In den regel repeteert ze altijd 's morgens, me
neer. Als u de kerk binnenloopt, zult u haar wel
hooren spelen".
De gast zei dat hij dat zeker doen zou. Maar den
volgenden morgen was het zulle mooi weer, dat hij
de heele organiste vergat en weer op de fiets uit
ging. Maar den dag daarop was het een beetje
regenachtig en dat vond hij een geschikte aanlei
ding om het antieke kerkje eens te gaan bezichti
gen. Met aandacht bekeek hij het oude metsel
werk, de prachtige koperen kronen, het fraaie snij
werk van den preekstoel, toen hij opeens verrast
opkeek. Uit het orgel stegen zachte, bewegend#
accoorden op, die zich aaneen rijden tot een wee
moedig lied van heimwee.
Verdiept als hij was geweest in de beschouwing
van de architectonische schoonheden van het kerk
gebouw, had hij niet gemerkt dat de organiste was
binnengekomen en aan de speeltafel van het orgel
was gaan zitten. Ze zat met den rug naar hem toe
en haar figuur was voor het grootste deel aan
zijn gezicht onttrokken door een hooge bank.
De eenzame reiziger kon de geestdrift van den
logementhouder begrijpen; ook hij kwam onmid
dellijk onder den indruk van het gevoelvolle spel
van juffrouw Zwart.
(Wordt vervolgd)!»
