IJmuider Courant
Armoede
Italiaansche koloniën onder den hamer
Papieren bombardement
op Den Haag
Franco krijgt een adempauze
E tra vleescï on
R(Vc Jaargang No. 18317
Bureaux: Kennemerlaan 154,
IJmuiden - Telefoon 5437
Kennemer Editie van Haarlems Dagblad
Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom
Dinsdag 30 April 1040
Uitgave van de Stichting
Voorlichting te Haarlem.
Abonnementen: p. week 31 ct.
per kwartaal f 4.
DIT is een tijd van geestelijke armoede.
Het baat niet dat te ontkennen. En
de menschen weten het. De afmatting, die
zich bij zoovelen doet gelden, is niet alleen
een gevolg van nawerking van den bezet
tingstijd. van de onvolkomenheden die
onze voeding nog aankleven en van de
heerschende desorganisatie in het maat
schappelijk bestel, die zooveel tijdverlies
en ergernis veroorzaakt. Neen. Al die
redenen zijn goed gevonden, maar ik ge
loof dat een andere zwaarder weegt. Wij
gevoelen dat de geestelijke en maatschap
pelijke voorwaarden, waaronder wij leven,
tekort schieten, dat de problemen die ons
worden voorgelegd de kern van onze
levensvragen niet raken, dat de groote
gedachten ontbreken en de groote oplos
singen niet worden voorgesteld. Telkens
als critieke momenten zich in de na-oor-
logsche ontwikkeling voordoen en groote
beslissingen op til schijnen te zijn, worden
wij teleurgesteld door den onbevredigen-
den afloop, de halfheid van het genomen
besluit, het gebrek aan perspectief. Wij
verbazen ons vooral over dit laatste. Ik
behoef geen voorbeelden te noemen, want
er is al herhaaldelijk op deze plaats over
g.eschreven en gevraagd waar de Groote
Gedachten bleven, die men na zulk een
geweldige oorlogsramp, als de menschheid
geteisterd heeft, had mogen verwachten.
Waar is het groote élan, waar de bruisen
de geestdrift, waar het machtige plan tot
regeneratie der wereld, dat het antwoord
op deze vernietiging had moeten zijn? Ook
de grootste, machtigste en jongste volken
schijnen ze niet voort te kunnen brengen.
Het is waar dat de grootte van een volk
lang niet altijd evenredig is aan de grootte
van de gedachten, die het uit. Maar was
er geen gerechtvaardigde reden tot hoop
op jonge naties, bezield door eigen energie
en vrijwillige samenwerking in oorlogs
tijd? Ook zij schijnen afgemat te zijn. Zij
voeren moede twisten, die niet tot een op
lossing komen en verdiepen zich in econo
mische en financieele problemen, intus-
schen zich vastklampend aan oude poli
tieke vormen. Natuurlijk zijn economische
vraagstukken in dezen tijd zeer belangrijk.
Maar bepalen die de groote levensvragen?
Dat is een te armelijke veronderstelling.
De verkiezingsstrijd is in ons land be
gonnen. Tot dusver lijkt de benaming
„strijd" overdreven. Van een polemiek in
grooten stijl blijkt niets. Het is merkwaar
dig hoeveel menschen de vraag stellen:
Op wie moet ik nu eigenlijk stemmen? Het
treft niet minder, dat daar zooveel jonge
menschen bij zijn. Kennelijk verwondert
het hen, dat de ouderen hun niet meer te
zeggen, hebben. Waar blijven de groote
gedachten, de wereldhervormende plan
nen? Heeft de wereld geen drang naar
hervorming? Integendeel: zij schijnt er
nimmer dieper behoefte aan gehad te heb
ben. Kunnen de woordvoerders der kleine
volken zich niet doen hooren, als de groote
volken zwijgen? Kunnen zij geen voorstel
len doen? Öf hebben ook de kleine volken
geen groote gedachten meer en is de we
reld uitgeput door haar laatste machtige
vinding, de atoombom, die zij vreest?
Er zijn steeds meer menschen, die de
geestelijke armoede van dezen tijd tot
uiting brengen. Een hunner heeft een ar
tikel in het weekblad Je Maintiendrai ge
schreven onder den titel „De wanhoop der
leege doozen", waarin hij betoogt dat de
vormen er nog wel zijn, maar dat inhoud
en vorm elkaar niet meer dekken. De in
houd, die de vormen toch moet bepalen
waaronder wij leven, is sinds lang ver
dwenen, zegt deze sombere beschouwing.
Er is een weg, maar dien weg kunnen wij
pas vinden als wij ons ten voeten uit in
onze armetierigheid zien. Want zoolang
wij rijk zijn in onszelf en trotsch op onze
leege doozen, blijven wij arm. Maar als
wij arm durven zijn, is er de weg uit de
crisis tot een nieuw leven. Dan gebeurt
er iets bij ons van binnen. En daar gaat
het om. Want uit het hart zijn de uitgan
gen des levens.
Dit alles moet ik onderschrijven, behou
dens de veronderstelling, dat velen van
ons trotsch zijn op de leege doozen. Want
dat geloof ik niet. Ik geloof dat duizenden,
millioenen menschen in dit land en de
wereld gereed staan en bereid zijn om
nieuwe gedachten te aanvaarden en moe
dige plannen te helpen verwezenlijken.
En dat zij de armoede van dezen tijd voe
len. Ik geloof dat velen van ongeduld
branden evenals ik. Want ik ben er niet
somber over en zie dat het komen moet.
Waar wacht men nog op?
In hetzelfde weekblad heb ik een betoog
gevonden van P. J. S., over Vereenigde
Naties en Democratie, waarin hij de orga
nisatie der Vereenigde Naties critiseert op
dezelfde gronden, die al menigmaal op
deze plaats zijn aangevoerd en herinnert
aan het geopperde plan van een wereld-
regeering, verantwoordelijk aan een ge
kozen wereldparlement, met souvereine
macht bekleed, steunend op een wereld-
politiemacht. Welnu, dit is een Groote
Gedachte, niet de eenige en ook niet de
grootste die wij behoeven, maar met dat
al een moedig en werelöhervormend plan.
Tenslotte zal er geen andere oplossing in
internationalen zin zijn, schrijdt P. J. S.
Het waren geen utopisten, maar realisti
sche politici als de conservatief Eden en
de socialist Bevin. die beiden in de Lager
huisdebatten van November 1945 dit richt
snoer aangaven. De Russen protesteerden
ertegen. Zij zouden in geen geval aan hun
veto-recht laten raken. P. J. S. is van mee-
Vier ministers - Vier meeningen
Vijf uur lang discussieerden Maandag
de vier ministers van Buitenlandsche
Zaken over de kwestie der Italiaansche
koloniën, zonder dat de verschillende
standpunten konden worden gecoördi
neerd. Er waren vier verschillende mee
ningen, die in vier voorstellen tot for
muleering kwamen.
De meeste aandacht verdient onge
twijfeld het Britsche standpunt, dat ge
heel afweek van de tot nu toe door
Bevin gehuldigde zienswijze. Bevin
kwam regelrecht uit Londen, waar hij
de conferentie der Britsche dominions
had bijgewoond die zich eveneens met
besprekingen ten aanzien van de toe
komst der Italiaansche koloniën had
bezig gehouden, en hij verraste de Pa
nische conferentie met een revolution-
nair voorstel, dat inhield, de gebieden
Tripolis en Cyrenaica onmiddellijke on
afhankelijkheid te verleenen en in één
staat te vereenigen.
Verder stelde hij voor een onderzoek
commissie te laten nagaan, of de "ver-
eeniging van Engelsch en Itaüaansch
Somaliland met Ógaden, dat thans tot
Abessinië hoort, te verwezenlijken is.
Abessinië zou schadeloos gesteld moeten
worden door een toewijzing van Eri-
treesch gebied.
Het Russische voorstel behelsde een
eenigszins gematigde herhaling van de
eischen, die reeds eerder werden ge
steld: Een Russisch beheer over Tripo
lis door een Russisch bestuurder en
een Italiaansch afgevaardigde, onder
steund door een internationale advies
commissie, en een beheer der Vereenig
de Volken over Cyrenaica.
De Amerikaansdie minister week in
geen opzicht af van het oorspronkelijk
door de Vereenigde Staten uitgestippel
de plan, de Italiaansche koloniën onder
internationaal beheer te stellen, terwijl
de Fransche voorstellen neerkwamen
op het teruggeven der koloniën aan Ita
lië, dat ze onder toezicht der Vereenig
de Volken moet besturen.
Het spreekt van zelf dat het in de
vergadering van Maandag niet mogelijk
was ook maar in principe tot een coör
dinatie der meeningen te komen. Daar
voor waren de voorstellen te uiteenloo
pend en de verschillen te veelomvat
tend. De discussies werden dan ook on
middellijk na de uiteenzettingen der
vier ministers over hunne zienswijzen
opgeschort. De kwestie zal opnieuw ter
sprake komen wanneer de ministers het
op deze bijeenkomst naar voren ge
brachte hebben kunnen bestudeeren en
verwerken.
Accoorden.
Over enkele andere onderwerpen
werd princïpieele overeenstemming be
reikt: De vier ministers waren het er
'over eens, dat de Dodekanesos aan
Griekenland moet worden teruggege
ven; Molotof wenschte echter het voor
behoud, dat de wijze waarop dit zou ge
schieden, alsnog nauwkeurig zal worden
besproken. Verder kwamen de ministers
overeen, dat de conferentie zich zal be
zighouden met de Duitsche kwestie,
zoodra de vredesverdragen met de
Europeesche as-satellieten zijn afgehan
deld. en dat deze besprekingen het ge-
heele Duitsche probleem zullen omvat
ten. Molotof wilde echter niet hooren
van het Amerikaansche voornemen om
daarbij het 25 jaren-plan dat de Ver
eenigde Staten ten aanzien van de ont
wapening van Duitschland hebben ont
worpen, te bespreken, aangezien hij er
op stond dat de discussies de onmiddel
lijke, effectieve ontwapening van
Duitschland tot onderwerp zouden heb
ben. Onder tegenwerpingen van Molotof
verklaarde Byrnes, dat hij aan het ein
de der conferentie de kwestie Oosten
rijk ter sprake zou brengen.
Van Mook's vertrek
uitgesteld
Op verzoek van den minister van
overzeesche gebiedsdeclen is, omdat nog
een aantal bestuursaangelegenheden
moet worden besproken, het vertrek
van den luit.-gouv.-gen. eenige dagen
uitgesteld, vermoedelijk tot volgende
week.
Prins Bernhard terug
Prins Bernhard is gisteravond uit
Zwitserland, waar hij om gezondheids
redenen een week verbleef, terugge
keerd om heden op het paleis Soestdijk
den verjaardag van Prinses Juliana te
kunnen vieren. De Prins zou ter gele
genheid van dezen dag ten paleize een
aantal onderscheidingen uitreiken.
Het woord is aan.
Publilius Syrus:
Een plan is slecht, als het
niet gewijzigd kati worden.
Prins Philip van Griekenland, ccnigO
zoon van wijlen prins Andreas va»
Griekenland en diens vrouw, de vroegere
prinses Alice van Bottenberg wordt in
kringen, die nauw verwant zijn aan lieü
Engelsclie hof, genoemd als de toekom.»
stigo verloofde van prinses Elizabeth,
de troonopvolgster. Prins. Philip, die ht
1021 te Ivorfoe werd geboren, heeft het
grootste deel van zijn leven ln Engeland
doorgebracht. Hij diende in de Royal
Navy als adjudant van 'Zijn oom. Lord
Louis MountbaUen. in liet Verre Oosten,
(P)
Origineele herdenking van de voedselzendingën
De residentie maakte gisteren een fees-
telijken Indruk niet duizenden rood-wit
blauwe en oranje vlaggen. Het lentegroen
stond in vollen tooi en van den Haagsclien
toren wapperde een enorme driekleur. Toch
was er iets van teleurstelling in de sfeer van
blijde verwachting, want den gelieelen dag
hadden de Hagenaars tevergeefs uitgezien
naar de Engelsclie Lancasters op hun voed-
sel-lierdenkingsvluclit. Men wist nog niet,
Een onmiddellijke actie tegen het fascis
tische regiem in Spanje door de Vereenig
de Volken is thans van de baan en Franco
heeft door de recente beslissing van den
Veiligheidsraad een adempauze gekregen:
De raad heeft in de vergadering van Maan
dag n.l. met tien stemmen tegen ëcn blanco
het Australische voorstel tot instelling van
een onderzoekcommissie aangenomen.
Franco zal dus thans door een college
van inquisiteurs op den korrel worden ge
nomen en wat de Veiligheidsraad verder
zal doen of aan de Vereenigde Volken zal
adviseeren, hangt af van het rapport dezer
commissie, die bestaat uit een Fransche,
Australische, Chineesche, Poolsche en Bra_
ziliaansche delegatie.
Alvorens het voorstel werd aangenomen
waarbij Rusland zich van stemming
onthield werd een belangrijke wijziging
in de formuleering aangebracht: het rap
port zal namelijk vóór of op 31 Mei moeten
worden overhandigd aan den voorzitter
van den raad. Oorspronkelijk was geen
tijdslimiet vastgesteld, waartegen de Pool
sche afgevaardigde had geprotesteerd-
Verder werd de tekst nog aangevuld
met de woorden: „Eenstemmige moreele
ning dat dit niets af doet aan de nood
zakelijkheid, dit realistisch ideaal bij de
besprekingen van de mogelijkheden der
U.N.O. voortdurend in het oog te houden.
Inderdaad. Waarom hebben Eden en Be
vin sindsdien gezwegen? Waarom, als zij
zwijgen, nemen groote schrijvers en rede
naars hun gedachten niet over om ze ver
der te brengen en te ontwikkelen? Kan,
als Rusland weigert, de rest van de we
reld geen actie voeren en voor zichzelf
handelen? Er moet immers verandering
komen. Zoo kan het niet voortgaan.
Daarom moeten wij niet somber zijn.
Maar wel ongeduldig. Wij moeten tot han
delen bereid zijn en nieuwe ontwikkeling
aandurven. E-r zal naar geluisterd worden.
Zoo vaak leeft meer onder ae oppervlakte,
dan het uiterlijk gebeuren toont.
R. P.
veroordeeling van het regiem van Franco"
als aanvulling van de omschrijving van
wat de geallieerden reeds inzake Spanje
deden.
Aanslag op MacArthur
verijdeld
Volgens een Reuter-bericht uit Tokio is
hedenmorgen in de Japansche hoofdstad
een complot tegen MacArthur, den geal
lieerden opperbevelhebber in Japan ont
dekt. dat de bedoeling had den generaal op
1 Mei te vermoorden.
Op Woensdag zou generaal Douglas
MacArthur een parade bijwonen die te To
kio zal worden gehouden. De samenzweer
ders. waarover geen bijzonderheden wor
den medegedeeld, doch die waarschijnlijk
•eden van een der ondergror.dsche Japan
sche genootschappen zijn, hadden het plan
een ongeluk te enscèneeren, waarvan de
generaal „als bij toeval" het slachtoffer
zou worden.
dat de viermotorige luchtreuzen wegens
slecht weer overzee den tocht tot groo
ten spflt van alle piloten niet hnddm
kunnen aanvaarden. En toen 's middags te
gen vijf uur eindelijk motorgebroin In de
lucht werd gehoord, begaven de Hagenaars
zich overal op straat en keken naar om
hoog. „Ze komen!" Velen klommen op de
daken
Inderdaad verschenen aan den Haagschen
hemel de silhouetten van vijf vliegtuigen,
die laag boven de stad kwamen en boven
het centrum begonnen te cirkelen. Luid ge
juich begroette de toestellen van den be»
ganen grond. Het gejuich werd oorverdoo-
vend. toen na het eerste rondje een der
vliegtuigen een pakje uitwierp, dat al tui
melend openging en zich losmaakte in eert
zwerm van witte parachutjes. Ook dc an
dere vliegtuigen wierpen, in wijde cirkels
ronddraaiende, met regelmatige tusschen-
poozen pakken uit en waar de parachutjes
neerdwarrelden, verzamelden zich dringen
de en grijpende menschenmassa's. Het ver
keer in de straten stond stil. Met schrik
zagen de toeschouwers, hoe bij een der laag
overvliegende toestellen een man uit de
cabine klom en op de vleugelsnanten ging
zitten. Blijkbaar volkomen op zijn gemak in
den kolkenden schroefwind keerde hij het
ccne pakket na het andere om. waaruit
wolken van kleine wittigheden naar bene
den dwarrelden Nog nadat de laatste pak
ketten waren uitgeworpen en de vijf ma
chines, nagestaard en nagejuicht door dui
zenden enthousiaste Hagenaars, uit het ge
zicht waren verdwenen, bleven de para
chutjes van de daken en boomen, waar zo
waren vastgehouden. In de straten dwar
relen, steeds ijverig vervolgd door troepen
kinderen en jongelieden, die over muren
en lage gebouwujs klommen om zo tc be
machtigen.
Geen geheimzinnigheid.
Wie achter deze „droppln" wellicht
een mysterie mocht vermoeder, zal ver
rast zijn de onthulling daarvan te verne
men. Aan de parachutjes waren loten be
vestigd van het Nederlandsen c Roode
Kruis, ongeveer 80.000 ln getal. Dc Haag-
sche afdeeling van het Roode Kruis waa
op de origineele gedachte gekomen, deze
loterij te koppelen aan de herdenking van
de groote voedselvluchten en het lijdt geeit
twijfel, dat de actie een groot succes is
geworden. Het „Auster Squadron" van de
Nederlanösche luchtmacht te Valkenburg
verleende bereidwillig zijn medewerking.
De opbrengst van de loterij komt uiter
aard het Nederlandsche Roode Kruis ten
goede. Nog geen hal' uur na het uitwer
pen van de dwarrelende lading kwamen de
eerste met postzegels beplakte lootjes ten
kantore van het Roode Kru!s In Den Haag
binnen.
Deze week zal een extra bon voor 100
gram vlecsch worden aangewezen voor
personen van 5 jaar en ouder. Op "Vz©
nader bekend te make"» bon m
Donderdag a.s. gekocht worden.
