jHx.33.J,.d&Qz&L andetde maat' Nederland zal herrijzen J Koninklijke daden Avonturen Het belangrijke besluit A 1 Grootkruis Kort en Bondig Om toch nog van de technische capaci teiten van den oud-minister-president te profiteeren en om hem af te houden van een reis naar Zwitserland, waartegen het kabinet, naar hem is meegedeeld, ernstige bezwaren had, werd naar een opdracht voor hem gezocht. Deze werd gevonden in een reis naar Indië. Behalve in het door hem te verrichten werk moest in deze tocht eenige aantrekkelijkheid voor hem liggen, omdat daar twee van zijn kinderen woonden. De heer De Geer stemde toe zulk een opdracht een onderzoek vooral op financieel gebied uit te voeren. Op zijn verzoek werd hem nu de mede werking verleend tot het verkrijgen van een doorreisvisum r.aar Lissabon. Daar zou de te volgen route nader worden vast gesteld. De officieele opdracht zou hem worden toegezonden. Op 5 Nov. 1940 ver trok de heer De Geer per vliegtuig naar Lissabon. Op 28 Nov. werd de ministerieele beschikking vastgesteld en aan hem. bene vens aan den gouv.-gen. te Batavia, in af schrift toegezonden. Al spoedig kwamen berichten uit Lissa bon, die twijfel deden rijzen of de heer De Geer zijn woord zou houden. Daarom maakte de heer Gerbrandv een radiorede gereed, welke bij woordbreuk 'door den oud-minister-president, als regeeringsver- kiaring voor de radio zou kunnen worden voorgelezen. In 'Februari 1941 kwam via radio-Boston het bericht, dat De Geer naar Nederland was teruggekeerd. Dooi de verschillende voorzorgen werd het na deel tegenover het buitenland tot een mi nimum gereduceerd. Bovendien heeft het Nederlandsche volk een zeer gezonde reac tie getoond door de daad van De Geer als desertie, zoo niet erger, te brandmerken. In het rapport wordt over deze kwestie o.m, nog gezegd, dat uit de overgelegde stukken duidelijk blijkt, dat de regeering Hoe verschillend ook vragen van elk oorlogsjaar zijn geweest, toch is lieel liet wei-Ie der Nederlands* he i-egreei-ing- le Londen gedragen geweest door £én gedachte, welke als een roode draad door alle beslissingen, klein en groot is heengegaan en waarvoor allen zieli hebben gegeven. Deze gedachte vormt den achtergrond van alle handelingen der Nederlandsche regeering gedurende do oorlogsjaren en zij is geweest: voer den oorlog met alle macht, tezamen niet de hondgenooten. totdat de overwinning, «lie zeker komt. is behaald! Nederland is slechts tijdelijk in de macht van den vijand, het zal herrijzen. Voor Ned. Indië gold na Maart 1942: slechts tijdelijk hebben de Japanners er wat le zeggen, straks is liet weer in feite een deel van "het Koninkrijk. In het memorandum van prof. Ger- brandy wordt niet gesproken over het aandeel, dat de Koningin heeft gehad in den Londenschen arbeid. Wel wordt ge releveerd hoe de krachtsinspanning der regeering haar uitdrukking heeft gevon den in Koninklijke daden. Tweemaal vloog de Koningin over den Oceaan. H.M. voerde besprekingen met Roosevelt, hield radioredevoeringen, welke lichtpunten waren voor de Nederlandsche bevolking. De fierheid, waarmede de Koningin het standpunt van elke afwijzing van eenig accoord met den overweldiger de monstreerde. hebben een diepen indruk in de wereld achtergelaten. Na nog met grooten eerbied herinnerd te hebben aan den arbeid van Prinses Ju liana en Prins Bernhard eindigt prof. Gerbrandy zijn rapport met zijn warme erkentelijkheid uit te spreken aan al die ambtgenóoten en aan hün trouwe mede werkers voor den harden arbeid, ten bate van ons Koninkrijk geleverd. Een dank, die in heel anderen zin geldt de mannen, koopvaarders, militairen en burgers, man nen, die, krachtens de beslissingen, der regeering in Londen, op zee, te land. in de lucht, in de meest gevaarvolle expe dities der geheime diensten en, contacten voor de zaak der vrijheid hun leven heb ben gewaagd en in zeer grooten getale hebben geofferd. Die dank gaat in niet mindere mate uit tot het volk in Ne derland, wiens representanten in.de don kerste oogenblikken der -bezetting niet hebben nagelaten ons toe te roepen, dat volhouden tot het bittere einde ons ge meenschappelijk parool bleef. Yam bezwaar had tegen zijn vertrek naar Zwit serland, laat staan naar Nederland, en dat hem dit onomwonden is gezegd. Nu heeft hij zijn bereidheid om naar Indië te gaan gebruikt ais middel om naar Nederland te vertrekken en hij heeft daarbij nog con tact met den vijand gezocht om zijn opzet te kunnen volvoeren. Iii het rapport wordt tenslotte nog be handeld de publicatie van de brochure van De Geer ,,Dc synthese in den oorlog". Me degedeeld wordt, dat deze vooraf aan de Koningin werd toegezonden met de ver klaring. dat deze brochure door den schrij ver slechts dan zou worden gepubliceerd, indien de Koningin geen bezwaar ertegen maakte. Het spreekt vanzelf, dat hierop, geen antwoord werd gegeven. Dit ware bovendien niet uitvoerbaar geweest, daar de publicatie spoedig na toezending van den tekst volgde. Prof. Gerbrandy heeit nog overwogen op deze schrijverij te rea- gceicn, maar hij is geweken voor de over weging. dat teveel aandacht schenken aan den heer De Geer een schaduwzijde had. De strijd onzer Zeevaarders I.i het rapport-Gerbrandy wordt èr met trots ou gewezen, dat het beschikbaar stel len der Nederlandsche handelsvloot c.a. metende meer dan 2'/a millïoen ton, ge durende den ganschen oorlog een belang rijke bijdrage is geweest aan den bondge- nootschappelijken strijd. Honderdduizen den man troepen zijn door onze groote schepen naar de verschillende deelen van de wereld vervoerd. In alle convooien tusschen het Europeesche continent en het Westelijk halfrond, in die naar Moermansk en naar de Middellandsche Zee waren Nederlandsche schepen vertegenwoordigd. Nederlandsche schepen namen deel aa:i de landingen in Noord-Afrika, op Sicilië, in Italië. Nederlandsche schepen waren pre sent bij den inval op het Europeesche con tinent, met welbewuste opoifferlng, Neder landsche schepen hebben hun aa.ideel ge had in de operaties in den Pacific. Verder is er geweest de actie van onze zeesleepers, onze trawlers, als mijnenve gers en als visschersvaartuigen. Ook de kustvaarders hebben hun aandeel geleverd. De heldenmoed, waarmee veel trouwe Nederlanders, behoorende tot onze koop vaardij, zich aan hu;i altijd zware en le vensgevaarlijke taak hebben gegeven, werd ook buiten den Nederlandschen kring in he* buitenland erkend. Op 6 Mei 1945 was meer dan de helft van de vloot ten onder gegaan in de volvoering van de zware taak door de moedige koopvaarders. Tot de internationale scheepvaartover eenkomst is de Londensche regeering toe getreden uit de overweging, dat door het lidmaatschap, ook van het uitvoerend or gaan, de Nederlandsche regeering gelegen heid kreeg haar scheepvaartbelangen en de belangen van de voorziening van het straks bevrijde Nederland met de noodige goederen tot gelding te kunnen brengen. De Koninklijke Marine heeft ook haar aandeel in den strijd geleverd. Volgens het rapport is het aan het beleid van ad miraal Fürstner te danken, dat de samen werking met de Britsche marine uitste kend is geweest. Het aantal definitief ver misten is nog niet met zekerheid op te geven. Naar voorzichtige schatting is dit aantal boven de 3000, hetgeen verhoudings gewijs hoog is te noemen. Ondanks de zeer groote verliezen blijft vaststaan, zoo schrijft prof. Gerbrandy, dat door de Koninklijke Marine alles werd verricht, wat van haar kon worden gevraagd en dat de geest van onze mannen voortreffe lijk is gebleven. Naar de meening van den schrijver heeft de oorlog getoond, dat een kortwieken van dit wapen als vóór 1940 is geschied, niet slechts een ramp, maar een misdaad zou zijn. Poging met den vijand te gaan praten Scherp worden, in het thans eindeljjk verschenen raport van prof. dr. P. S. Ger brandy inzake de politiek van de Neder landsche regecring te Londen tijdens den oorlog, belicht de houding en daden van den man. die in 1939. in een reeds bjj uit stek moeiijjke periode, nog de leiding van het kabinet op zich durfde nemen. Wat deed deze minister-president tus schen 10 en 15 Mei 1940? Volgens deze nota ging hij thuis 'slapen. Dat had hij reeds Vrijdagnacht en Zaterdagnacht gedaan, hoewel de andere ministers permanent in het gebouw van het ministerie van Eco nomische Zaken bleven, ten einde op alles voorbereid te zijn. Op Zondagavond 12 Mei 1940 was de heer De Geer, ondanks op hem uitgeoefenden sterken aandrang, niet bereid met de andere ministers in het gebouw aan het Bezuidenhout te blijven, maar verliet als tevoren zijn collega's, ten einde thuis te zijn. Dat geschiedde dus op een moment, toen het opdringen van den vijand al volkomen duidelijk had gemaakt, dat, een beslissing, wat moest geschieden als de Duitschers nog verder zouden op dringen, niet lang meer zou kunnen wor den uitgesteld. In den nacht van Zondag op Maandag (13 Mei 1940) werden de leden van het kabinet door generaal Winkelman en diens chef-staf gewaarschuwd, dat de toestand critiek werd, zoodat het kabinet van oor dcel was, dat het onverantwoord was het vertrek van de Koningin langer uit te stellen. In den loop van de terstond bij eengeroepen vergadering van den minis terraad, waarbij zich inmiddels de heer De Geer, haastig van zijn woning weggeroe pen. had gevoegd, werd later in den och tend de mededeeling ontvangen, dat de Koningin tot vertrek had besloten, hetgeen door het kabinet met instemming werd vernomen. In deze vergadering namen de ministers nog niet het besluit naar Enge land over te steken, maar in een latere vergadering in Hoek van Holland werd zulk een beslissing wel genomen. Daarbij kwam men overeen, dat de ministers hun familieleden zouden achter laten, om el- ken schijn te vermijden, dat zij voor eigen veiligheid naar Engeland waren gegaan. Praten met den vijand Na vermeld te hebben, dat de regeering in Engeland met instemming kennis nam van den order, door generaal Winkelman bij de overgave uitgevaardigd en de juist- huis van den stap tot vertrek te hebben uiteengezet vermeldt prof. Gerbrandy wat mr. De Geer in Engeland heeft gedaan. Dat was, kort gezegd, pogen met den vijand te gaan praten. Al spoedig bleek zijn houding onduidelijk le zijn en later ontdekte men. dat hij neig de tot een compromis met den vijand. Het eerste voorval waaruit dit bleek was. dat de minister-president weigerde een com muniqué goed te keuren, in hetwelk dui delijk werd gemaakt, dat Nederland den strijd voortzette. Het tweede geval was een radiorede. Het werd door het kabinet en ook dooi den heer De Geer wenschelijk geoordeeld, dal de minister-president een radio-rede hield. De heer De Geer zegde toe, dat het kabinet van den inhoud dezer rede vóór de uitzending kennis zou nemen. Met al lerlei listigheden is het den heer De Geer gelukt met een van Nederlandsche zijde niet goedgekeurden tekst voor de micro foon te komen. De indruk van de reden was miserabel. Toen in het kabinet de maatregel aan de orde kwam, waardoor het overgroote deel van de Nederlandsche depots in vreemde valuta, meer in het bijzonder in dollars, voor het Nederlandsche volksver- rnógpn behouden is gebleven, heeft de heer De Geer op alle mogelijke manieren ge probeerd dezen maatregel tegen te houden. „Vruchtbare besprekingen". Door een en ander werd de positie van den minister-president langzamerhand on houdbaar. Bovendien kwam hij tot drie maal toe in de vergadering van den minis terraad met een of anderen opzet, gericht op het vinden van contact met den vijand. Als voorbeeld wordt in het rapport afge drukt een eigenhandig door mr. De Geer geschreven en geteekend voorstel, dat be waard is gebleven. Het luidt als volgt: „Naar aanleiding van bet beroep, door den Führcr van het Duitsche Rijk in zijn Rflksdagrcde van 19 Juli j.l. gedaan op redelijk en gezond ver stand ter beëindiging van den oorlog, verzoekt de Nederlandsche regeering te mogen vernemen op welken grond slag (met name wat de positie van Nederland betreft) de Führer zich voorstelt, dat op dit oogenblik vrucht bare besprekingen ter bevordering van den vrede zouden kunnen worden ge opend. (w.g.) De Geer". In zijn eerste onderhoud met mr. Chur chill had hij zich een soort vrede van Amiens gesuggereerd. De reactie iaat zich denken. Ónder de leden van de Nederlandsche kolonie verloor de heer De Geer door deze d&den hoe langer hoe meer aan prestige Een van de balangrijkste maatrege len van de Nederlandsche regeering te Londen is geweest, die waardoor het overgroote deel der Nederlandsche de pots in vreemde valuta, meer in het bijzonder in dollars, voor het Neder landsche volksvermogen behouden is gebleven. Al spoedig immers had men zich in Londen gerealiseerd, dat het den bezetter weinig moeite zou behoe ven te kosten om in de Ver. Staten door telegrafische, zoogenaamd van de ver schillende banken in Nederland afkom stige, opdrachten de ten name van die banken voornamelijk in de V. St. staan de doliarsaldi te doen overschrijven op door Duitschland gecontroleerde ban ken in Amerika. Op zeer korten ter mijn en met uiterst primitieve midde len voor een goed deel zgn de voor ontwerpen geheel met de hand geschre ven en aangevuld moest het besluit, dat in liet eerste Londensche staatsblad op 24 Mei 1940 werd afgedrukt onder het nummer A 1, worden tot stand ge bracht, gedrukt en vertaald worden, waarna de tekst kon worden overge- Vseindi De ongerustheid van de Koningin steeg. Tegen het einde van 1940 vroeg de heer De Geer ontslag, zonder dat deze aanvraag betiteld kon worden als „vrijwillig". Krachtens meerderheidsbe sluit ging de ministerraad ertoe over de Koningin te verzoeken den heer De Geer niet los te laten, teneinde niet naar builen een demonstratie te geven van oneenig- heid in den boezem der regeering. Toen een nieuw kabinet werd gevormd, wilde mr De Geer daarin minister van finan ciën worden. De Lissabonsche reis. 121. Koning Zoemdoro, die natuurlijk ook erg blij waszijn zoon en diens vrienden behouden terug te zien. ver telde Wag en Warrel, hoe ze het beste de schat van de Verloren Velden, het wonderbaarlijke Ahasfliakonden'vin den. Ze moesten daarom eerst gaan naar den grooten toovenaardie in hei Lachende Dorp woonde, hier tien uren loopen vandaan. Loopen?'vroeg War rel. Loopenvroeg Wag. „We heb ben toch een.... Toen keken de twee reizigers elkaar eens aan en beseften plotseling, dat hun wagentje nog altijd op het drijvende eiland stond, dat het drijvende eiland verzonken was. dat het wagentje dus.... „O, Warrie 'wal een strop is dat! riep Wag uit. „Hoe moeten we nu bij den toovenaar kómen? Toen ze den koning der bijen hadden ver teld, hoe makkelijk dat karretje was en hoe verschrikkelijk jammer, dat het voertuigje nu op den bodem van het meerof wie weet ivaar stond. Zoem doro legde zijn vinger tegen den neus. dacht diep na, en schelde met een luide, rinkelende schel. Een lakei kwam bui gend nader voor prof. Gerbrandy In een bjjzonderen ministerraad is aan prof. Gerbrandy door prof. Schermerhorn het grootkruis van de Orde van den Ne derlandschen Leeuw uitgereikt. In een toespraak heeft de minister-president ge zegd. dat prof. Gerbrandy het geloof heeft bezeten om het hoofd boven water te hou den en om de maatregelen te nemen, die onmisbaar waren voor een effectieve oor logvoering onzerzijds. (Het Grootkruis van den Nederlandschen Leeuw is de hoogste Nederlandsche civiele onderscheiding. Zij kan echter ook aan militairen worden gegeven. Generaal Snij ders was ermede begiftigd. Prins Bernhard bezit het Grootkruis en verder zijn er be halve prof. Gerbrandy nog twee dragers, n.l. de oud-gouv.-gen. Tjarda van Starken- borgh Stachouwer en de voorzitter der Eerste Kamer, mr. W. L. baron de Vos van Steenwijk.) Militair Gezag Het Mil. Gezag is blijkens de nóta- Gebrandy o.m. het middel geweest, door hetwelk het de Nederlandsche regeering mogelijk bleef, niettegenstaande de aan wezigheid der Geallieerde troepen, de zeggenschap in eigenaangelegenheden te behouden en uit te oefenen. Betrekkingen met USSR en Vaticaan Prof. Gebrandy deelt in zijn rapport mede, dat lot het aanknoopen van betrek kingen met de USSR is overgegaan, om dat men uitdrukking wilde geven aan de gevoelens van saamhoorigheid tusschen 't Nederlandsche en het Russische volk in denzelfden 6trijd. Bovendien achtte men eenheid in het buitenlandsche beleid met de bondgenooten wenschelijk en hield men rekening met de hier en daar in be zet Nederland tot uitdrukking komende bewondering voor de beslistheid, waar mede de USSR den strijd tegen Duitsch land voerde. Ook bij het herstel van het gezantschap bij het Vaticaan heeft de overweging gegolden van de wenschelïjk- heid van gelijkheid met de bondgenoot schappelijke politiek. Daarbij kwam. dat het Vaticaan in den oorlog een waar nemingspost van groot belang op diplo matiek gebied was. Bovendien was er de versterking van de diplomatieke rela ties tusschen het Vaticaan en Japan in 1942. Ook de houding van de R.K. geeste lijkheid en het R.K. volksdeel in Neder land verdiende in de behandeling van deze zaak ernstige overweging. DE REPATRIEERING. De „Ruys", die met repatrianten uit In dië 3 Mei om 12 u. te Amsterdam was bin- nengeloopen, is dank zij de hulp van de vele vrijwilligers zeer vlot gedebarkeerd. Aan boord waren twee duizend - passa giers, waaronder veertig zieken, wier toe stand niet ernstig was. BINNENLAND 6000 ton copra en 4 a 6000 ton traan zullen binnenkort, respectieve lijk uit Indië en uit Noorwegen worden aan gevoerd. Het baanvak Am sterdamHilversum Amersfoort der Nederl. Spoorwegen zal 3 Juni geëlectrificeerd zijn. Militaire motorvoer tuigen zullen binnenkort voorzien worden van nummerborden. naar aanleiding van een be treffend verzoek van de KNAC aan den min. v Oorlog. Op het graf van Dobbe, alias Oome Jan, een van Nederland's grootste ondergrondsche s'iijtiers, is Zaterdag te Amsterdam een monu ment onthuld. Het Prinselijk Paar zal aanwezig zijn bij de gala-voorstelling van. „Julius Caesar" in den Amsterdamschen Stads schouwburg op 8 Mei ter gelegenheid van de boekenweek. Misschien zal ook de Koningin de voorstelling bijwonen. Prof. dr. G. v.d. Leeuw zal het openingswoord spreken. Haarlem en Omgeving Tot arts is bevor derd aan de rijksuniver siteit te Leiden de heer J. H. van Kuijk le Haarlem. De heer Jac. Bou- wens te Haarlem Noord vierde zijn 25-jarig ju- bilé op de Scheepswerf Stapel N,V. te Spaarn.- dam, waar hij als 13- jarige jongen kwam. Hij werd in tegenwoor digheid van het perso neel door den directeur gehuldigd; overhandigd werd een enveloppe met inhoud en een oorkonde van de Maatschappij van Nijverheid met groote zilveren legpenning en een üraagpenning. Te Heemstede werd G. v. O. uit Hillegom, toen hij per fiets van de Kerklaan den Heeren- weg opreed en daarbij even aarzelde, door een auro overreden. Eenige ureV- later overleed het slachtoffer in de Maria- Stiehting te Haarlem. Ds. A. van Bicnen, die benoemd is tot di recteur van de Arbeiders gemeenschap der Wood- brookers te Bentveld, zal met ingang van 1 Oitober Haarlem verla ten. Het beroepings wei k voor een voorgan ger in zijn plaats bij de Vereer.iging van Vrijzin nige Hervormden te Haarlem zal spoedig worden begonnen. Volkstuincomplexen aan de van Heusen- straat en den Zomer- weg hebben B. en W. verhuurd aan het Alge meen Verbond van Volks tuinvereenigingen. Het zijn in totaal 179 tuin tjes tegen f 5 per stuk. Nu de Deo te Haar lem geen klok in het to rentje heeft (de Duit schers hebben die ge stolen) hebben B. en W. •tot 1 Jan. 1948 het klok je uit het torentje van het Tehuis voor ouden van dagen aan de Seho- tersingel aan die inrich ting kosteloos in ge bruik gegeven. Ds. J. A. van Ar- kei heeft het. beroep naar de Geref. Kerk te Haarlem (vacature Ds. J. v, d. Linden) aangeno men. De Haarlemsche Politie Muziekvcreeni- ging wees tot dage lij ksch bestuur aan H. J. Mohr, voorzitter, W. J. Bijster (Alexander- s.traat l rood) secretaris en IJ. Nieuwenhulzen, penningmeester. De heer K. M. v. d. Hart, gep. hoofdonder wijzer te Haarlem, is benoemd tot redacteur van het Weekblad voor Bloembollencultuur. Rector H. H. Brou wer, van. het St. Lueia- gesticht te Haarlem, is benoemd tot pastoor te Schagen. De heer F. S. Noord- hoff, is, naar de Staats courant van Vrijdag j.l. meldt, te rekenen van 1 Juli 1945. in vasten dienst bij het departement van Saciale Zaken benoemd als referendaris en ge detacheerd bij het Staatstoezicht op de Zie- kenfondsen. Wij teeke nen hierbij aan, dat de heer Noordhoff, in ver band met zijn benoeming tot wethouder van Haar lem. inmiddels weer ontslag uit bovenge noemde functie geno men heeft.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1946 | | pagina 4