Sport in het Kort
IJ.C-Ver telling
Nederland-België
voor militairen
Voetbalwedstrijd eindigde 22
In een zeer matig bezet stadion Feije-
noord waar ditmaal het khaki op de tri
bunes niet alleen de hoofdkleur was, maar
ook op ondubbelzinnige wijze meeleefde,
werd Woensdagavond de landen wedstrijd
voor militairen gespeeld.
Na een half uur spelen nam Nederland
de leiding. Uit een hoekschop van Van 't
Zandt kopte Van Roessel in. De ba! sprong
tegen de lat en weer terug in de richting
van Lakenberg, die opsprong en den Bel
gischen doelman Nissen het nakijken gaf.
Een Belgische aanval over den linker
vleugel bracht den gelijkmaker. Met de
zen stand kwam de rust. Na de hervatting
werd geestdriftiger aangepakt. Een kwar
tier was er gespeeld toen de Belgen den
stand op 21 brachten door een fout van
Lieffard. Hierna was het weer de beurt
aan de gastheeren, van wie Dörr met een
kopbal op bijzonder mooie wijze een door
Adriaenssen genomen vrijen schop over
nam en de partijen op gelijken voet bracht.
Bepaald zwakke plekken vielen in de
ploegen niet op te merken. Het werk van
den Belgischen rechtsbuiten Luyten en
doelman Asselmans, die Nissen in de
tweede helft verving, verdient vermelding.
Van de Nederlanders noemen wij spil
Smit van V.U.C., midvoor Roessel en den
rechtsbuiten van 't Zandt als de besten.
CRICKET IN ENGELAND
Yorkshire kampioen
Het Engelsche c ri ok e tk am pi o en sc h ap is ge-
wonenn door Yorkshire, dat het. al zoo vaak
behaald heeft en ook in 1930, het vorige com.
petitiejaar, den titel won. Yorkshire is dit
maal zelfs ongeslagen in 24 wedstrijden,
waarvan het er 1G won. Het moet nog twee
wedstrijden spelen. De aanvoerder, de
amateur A. B. Sellers, heeft heel veel tot
het succes bijgedragen. De groote batsman in
dit jaar was I.en Hutton, uitblinkende bow
lers waren Robinson. Smailes en Booth. Het
geheele elftal heeft evenwel voortreffelijk en
vooral constant gespeeld. De veteranen van
Yorkshire Leylar.d, Barber en Turner be
sluiten met dit seizoen hun cricket-loopbaan.
Om de tweede plaats in de lijst van 17
county-clubs wordt nog gestreden door Lan
cashire en Middlesex. Nummer vier is
Somerset. dat nooit zulk een hooge positie
heeft ingenomen, vroeger altijd tot de zwak
kere counties behoord heeft en dan ook als
de verrassing van het seizoen wordt be
schouwd. Vijfde is Gloucester.
Competitie-iiideeling voethal
Volgens de Sportkroniek is de competitie
In district I van den Kon. Ned. Voetbalbond
als volgt:
2e kl. A: AFC, Alkm. Boys, De Kennemers,
ECH, Spartaan," WFC, ZFC, Zeeburgia, Hil
versum, HVC en West Frïsia.
2e kl. B: DWV, HBC, OSV, TOG, Velsen,
Volendam, Watergraafsmeer, ZVV, KFC,
Vriendenschaar en SDW.
3e kl. A: Helder, Succes, GVO, Halfweg,
Bloemendaal, De Germaan, Ahrends. SLTO,
KW en De Meer.
3e kl. B: DTS, Always Forward, Kinheim.
Terrasvogels, DEM, Rapiditas, Purmersteljn,
NBA, V.VZ en QSC.
3e kl. C: Schoten, WA, Beverwijk, Rlp-
perda, De Meieoor, RKWA, IW, ASVK,
Zand voortmeeuwen en Aalsmeer,
4e kl. D: BSM, DSS. WD, DCR, ZRC,
Abim. ASV, Amstel, VIC en DCO.
4e kl. E: DIO, NAS. Spaarnevogels, CNF,
Olympus, Rodi. Oranje-Zwart, The Unity,
LOC, Wilhelmina Vooruit en SDZ.
4e kl. F: E-HS. Vliegende Vogels, WB, LEV,
OG. THB, ASR. Fokke, Ontwaakt, WE en
SCA,
Res le kl.: de reserve-elftallen van AFC,
Ajax. B! Wit. DOS, Haarlem. HVC, KFC,
Spartaan, ZFC, DWV en DWS.
Res. 2e kl. B: Hilversum 2. WFC 2. RCH 2.
TOG 2, Ajax 3. BI. Wit 3. 't Gooi 2. Vole-
wijekers 2 stormvogels 2. VSV 2 en EDO 2.
Res. 2e kl. C: KFC 3. Alcm. Victrix 2, Hel
der 2," HFC 2, AJax 4, Biauw Wil 4. OVVO 2,
Rapiditas 2. Germaan 2 en Spartaan 3.
Res. 3e kl. C: OSV 3. Kennemers 2, HRC 3,
WFC 4. ZFC 4, Velsen 2, Zandvoorlmeeuwen
2. VSV 3 Volewijckers 3, ADW 2 en SNA 2
Res. 3e lei. D: Bloemendaal 2. Haarlem 3,
RCH 3. TDO 2. zandvoortmeeuwen 3, I-IBC 2,
RAP 2, Oranje-Zwarl 2. Schinkelhaven 2,
Spartaan 4, DWV 4 en Kennemers 3.
In district 2 luidt de indeeling:
3e kl. A: HFC, TIJBB, Blauw Zwart, Hil-
linen LFC, Lugdunum, SJC, Wassenaar en
VCS.
Uit bovenstaande blijkt, dat afgeweken is
van de vroegere regionale indeeling, HFC en
TIJBB b v. trekken naar de derde klassers
uit Zuidholland en andere derde klassers uit
deze omgeving spelen tegen clubs uit Am
sterdam of de Zaanstreek. Ook de vierde
klassers uit Haarlem zijn niet meer bij el
kaar ingedeeld. Verwacht mag worden, dat
de vereenigingén deze wijzigingen op prijs
zullen stellen. De spelers komen tegen nieuwe
tegenstander uit, hetgeen het spelpeil kan
bevorderen.
Tennis tournooi
„Brederode"
10 Aug.—18 Aug. 1946
Op de fraaie banen van „Brederode" werd
een goed geslaagd tournooi gehouden. De
eindresultaten in de afdeelingen B en C wa
ren als volgt:
B. Heeren-enkel: L. de RoosDr. L. J.
Vreeling G—3. 6—2, Heeren-dubbel: Dr. L. J.
Vreeling en Ir. P. Heringa—P. Barend en A.
Wijnands 8—6, 6—4. Gem,dubbel: Mej. P.
Duvergé en A. SchützMej. F. v. d- Berg en
P. Hiddinga 7—5. 6—3. Dames-enkel: Mevr. B.
den OudenMej. P. Duvergé 62. 75. Dames
dubbel: Mej E. A Renses en Mej. P. Duuer-
gé—Mej. F. v. Berg en Mej. A. ten Wolde
6—4. 64.
C. Heeren-enkel: Mr J. v. Batenburg—J.
Dalmeijer 6—4, 6—3. Heeren-dubbel: II. v.
Buuren en Th. HinlopenMr. J. v. Baten
burg en B. Marijner. 36. 63, 63. Gem -
dubbel: Mej. D. Siebbeles en Mr. J. v. Ba
tenburgMevr, Abma en Hr. Abma G5.
6—1. Dames-enkel: Mei. D. Siebbeles—Mej.
W. Scheer 3—6. 61, 6—0. Dames-dubbel: Mej.
W. Scheer en Mej. A. Nleland—Mevr. N.
Burger en Mevr. H. Gerssens G—0, 6—4,
Euwe wint van Boleslafskiej
De twaalfde ronde leverde de volgende re
sultaten op: Vidmar verloor van Guimard;
Najdorf won van Christoffel; Szabo won van
Kottnauer; Lundin won van Yanofsky; Smis
lof— Kotov remise; Steiner—Tartakower re
mise; Boleslafskiej verloor van Euwe. De
drie overige partijen: Botwinnik—Flohr, Den
kerStoltz en O' KellyBernstein zijn afge
broken. en worden Zaterdag a.s. uitgespeeld.
De stand na de 12e ronde luidt: Botwinnik
10 pnt. en 1 afgebroken partij; Euwe 9 Ia pnt.;
Smislof 8 pnt.; Szabo iVi pnt.; Denker en
Najdorf ieder 7 pnt. en 1 afgebroken partij;
Tartakower 7 pnt.; Flohr 6 pnt. en 2 afgebro
ken partijen; Stoltz 6 pnt en 1 afgebroken
partij; Lundin 6 pnt.; Boleslafskiej en Kotov
ieder pnt.; Kottnauer 5 pnt. en l afge-
broekn partij; Guimard 4l£ pnt.; Bernstein
4 pnt. en 1 afgebroken partij; Yanofsky en
Christoffel ieder 4 pnt.; Steiner 3 pnt. en l
afgebroken partij; Vidmar 3 pnt.; O' Kelly
2'j punt en 1 afgebroken partij.
De ronde gaf vele gevechten te zien.
Slechts twee partijen eindigden in remise.
Van de drie afgebroken partijen kan slechts
die tussehen Botwinnik en Flohr remise wor_-
den; de twee andere zijn practisch reeds be
slist. Bernstein zal den strijd tegen O' Kelly
zeker niet hervatten, evenmin Denker tegen
Stoltz. Euwe heeft zijn eerste overwinning
behaald op een van de Russen. Met 9Mi punt
uit twaalf partijen staat hij schitterend. De
stand van Botwinnik en Euwe doen denken
aan de prestatie van Tartakower en Ekström
in den laatsten wedstrijd te Hastings.
De partij Boleslafskiej—Euwe, was Spaansch,
met een open verdediging. Euwe kwam na
de opening volkomen bevredigend te staan
en verkreeg geleidelijk een klein voordeel op
•den damevleufjel. Op den 27sten ze<t. zag wit
een tactische finesse over het hoofd, waar
door zwart een pion veroverde en over drie
verbonoden vrijpionnen op den da me vleugel
ging beschikken. Juist toen Boleslafskiej er
in geslaagd was deze pionnen onschadelijk
te maken, forceerde Euwe de beslissing door
een mataanval met dame en toren langs de
open f-lijn.
De dertiende tegenstander van. Euwe is
O' Kelly. Deze Belgische meester spreekt uit
stekend Nederlandsch, is waarschijnlijk van
lerselie afkomst; zijn Fransche volzinnen zijn
vloeiend. Hij heeft nog maar twee keer tegen
Euwe gespeeld, eenmaal werd het remise in
een Nederland— Belgié wedstrijd, den twee
den keer verloor hij. De Belg speelt met
zwart.
OM DEN ZILVEREN MOLEN VAN GROE-
XENDAAL. A.s. Zondag organiseert RCH
in het Heemsleedsche Sportpark het „Zilve
ren Molen tournooi". Deelnemende vereeni-
gingen zijn: Wageningen (Molenhouder),
Stormvogels. UVS (Leiden) èn RCH.
Het programma luidt: 10.30 u. stormvogels
—UVS; 11.45 u.: RCH—Wagenigen; 1.00 u.:
RCH Jun.UVS Jun.; 2.15 u.: Verliezers
ronde; 3.30 u.: Finale.
Bedrijfsvoetbal. Opnieuw is opgericht
de bedrijfsvoetbalvereeniging van Haver-
schmïdt Klaje. ,.H. E. K.". Het ligt in de
bedoeling vriendschappelijke wedstrijden te
spelen.
HONKBALCLUB DOS TREKT ZICH TE
RUG. Daar DOS uit Utrecht zich uit de
promo tiecompeti tie heeft teruggetrokken,
gaat de voor Zaterdag a.s. vastgestelde wed
strijd HFC „Haarlem"DOS niet door. Een
week later krijgen de Haarlemmers de Ka
naries op bezoek.
Baan in Zurich was smerig
door motoren
„Deze finale heb ik buitengewoon zwaar
gevonden" vertelde de nieuwe wereldkam
pioen Gerard Peters na afloop van de wed
strijden in Zürich, „Het steeds maar over-
starten had geen goeden invloed op mijn mo
reel. Het was tamelijk koud en daardoor
werden mijn spieren slijf".
Peters was volkomen rustig en natuurlijk
voldaan over het behalen van den titel. Dat
er steeds lekke banden waren, behoefde vol
gens den kampioen geen verwondering te
wekken. Het was een fout van de organisa
toren. dat men den eindstrijd na de wedstrij
den achter groote motoren had laten rijden.
De baan was immers smerig geworden. Pe
ters had twee banden moeten ïeenen van een
Deen. anders had hij niet kunnen rijden en
hij reed niet op lichte banden, integendeel
ze waren zelfs vrij zwaar.
Voor den nieuwer, kampioen staat een uit
gebreid programma op zijn agenda. Vrijdag
a.s. rijdt hij te Genève tegen den Zwiiser-
schen achtervolger Kobla,t. Maandag komt hij
in Haarlem, om gehuldigd te worden. Dins
dag 3 September worden de revanches :n het
Olympisch Stadion gehouden en op 19 Sep
tember is er een revanchewedstrijd te Milaan
tegen Ortelli.
Plannen om het wereldduurrecord te verbe
teren heeft Peters niet. We! gaat hij naar Mi
laan, waar. een nieuwe baan is gebouwd ter
vervanging van die, welke wereldberoemd
was om de snelheid en waar eenige records
gebroken zijn. In den komenden winter neemt
de Haarlemmer weer aan koppelraces deel,
tezamen met Pellenaars.
Peters is de eerste wereldkampioen der
achtervolgers. Het nummer stond voor de
eerste maal op het programma der U. C. I.
Tijdens de laatste kampioenschappen in 1936
te Amsterdam is het officieuze kampioen
schap verwerkt. Gerrit Schutte won den
eersten prijs door Pijnenburg te kloppen in
6 min. 28.2 sec.
BUSY WEEK FOR. OUR. DUTCH VlSlTOR-S FROM HAARLEM
„DRUKKE WEEK VOOR ONZE NEDERLANDSCH I GASTEN UIT HAARLEM" luidt liet onderschrift van bovenstaande
teekenïng uit „Tlie Derby Evening Telegraph". De tcekeimar beeldt dc ontvangst van een Huarleinsehe sehoone door den
burgemeester van Derby uit, verder een voetballer, een zwemster, een cricketer en een «lnme>-atblete. Vei
bij gedacht, dat de Haarlemsche dames en heereii zich zoo bobben moeten inspannen, dat tie burgeineosti
tegemvoordiger van bet ltoodc Kruis er aan te pas moesten komen, om de atlileten met een brancard nu
dragen.
Wel hebben de Haarlemmers drukke dagen gehad en vannacht zijn zij ongetwijfeld vroeg naar bed gegaan, c
te billen, doch uitgeput waren zij niet. Ditegendeel opgewekt kwamen allen terug en zij waren opgetogen
dagen, welke zij in bet gastvrije Derby hebben doorgebracht.
lOCdelijk heeJft
met een ver-
n de schade in
er dc prettige
De Inlossing
(Nadruk verboden)
door STEVEN WESTERMAN
De zon scheen nog over het dak aan den
anderen kant van de straat en het licht
was helder. Nog maar even wachten dan
hij moest niet de kans loopen de
waarde van het groote oogenblik door
ongeduld te verspelen. Zorgvuldig stak
Herman Akkerlant een nieuwe pijp aan,
en hij riep het meisje om een kop koffie.
Hij was jong: een jaar of acht-en-twin-
tig, en hij leek nog wel jonger door het
jongensachtige, haast kinderlijke van zijn
blik, dat behouden was gebleven door een
leven dat hoofdzakelijk in de studie en
den droom was doorgebracht, Hij had ver
trouwen en enthousiasme in allerlei klei
nigheden, waarvan wijzeren allang de
zinloosheid ontdekt hebben. Anders had
hij hier ook niet gezeten, in dit kleine
oude stadje, waar het verkeersgewoel lot
haast niets geslonken was sinds de hoofd
weg er omheen leidde. Dan had hij zijn
maaltijd op zijn kamer voorgezet gekre
gen, en niet in dit cafétje, met de onge-
lijkpootige tafeltjes en bekraste lepels. En
dan had hij de laatste stralen van het
zonlicht van dien dag op de houtsnede
zien vallen, die aan den muur tegenover
zijn bureau hing en had hij zitten droo-
i. in plaats van zich op de daad voor
te bereiden die den droom nu moest ver
wezenlijken.
Die houtsnede had hij al lang geleden
gekocht, in zijn eerste studiejaar, toen hij
er, in een onbestemd verliefde bui langs
een kunsthandel loopend, onweerstaan
baar door getroffen was. Hot was geen
erg bijzonder dingetje, maar het was voor
hem toen de uitbeelding van de niet in
geloste belofte, die het karakter gaf aan
zijn heele gemoedsleven, hem nu eens
moedeloos, dan weer uitbundig hoopvol
makend- „De Haverzak, Weiburg", stond
er met potlood onder, en het stelde een
eindje straat voor; de huizen aan den
linkerkant verdwenen in een schaduw, die
aan de rechterzijde waren oud, klein en
stemmig. Maar om de huizen ging het
niet: aan het eind werd het straatje afge
sloten door een muur, die met zooveel
zorg en liefde weergegeven was, dat Her
man er niet aan twijfelde dat die voor
den maker van de houtsnede hetzelfde be-
teekend had als voor hem: de afgesloten
toegang tot het land van belofte. Een ge
pleisterde muur moest het zijn, met een
paar barsten er in en op sommige plaat
sen gaten in het pleister, zoodat de ge
metselde steenen bloot kwamen. Bloese-
mende takken kropen en bogen zich er
overheen; maar dat, veronderstelde Her
man. was misschien maar een artistieke
vrijheid. Dit tikje nuchterheid belette
evenwel niet dat het zwart-en-witte
straatje groote beteekenis kreeg. Op de
kamer, waar hij nu al jaren zat, opge
hangen bij een raam waar alleen op zo
meravonden de zon door kwam, was hel
het vaste punt geworden waarop zich alle
droomen vastlegden die hem zijn leven
op den ivoren toren vergoedden. Het
leven tussehen de menschen had voor hem
grootendeels de romantiek en het avon
tuurlijke behouden die het bezeten had
in den tijd dat hij er nog over dacht met
een „als ik groot ben". Alleen was dat
nu veranderd in „als er eenmaal het won
derlijke gelukkige toeval gebeurt
Wat zou het voor toeval zijn? Misschien
het instorten van den muur, waardoor de
wonderen erachter bereikbaar zouden
worden; misschien iets anders. Hij wist
het niet, en het deed er oolwweinig toe,
wapneer hij, met het straatje op zijn
mooist dank zij het warme avondlicht,
zat te glimlachen bij zijn genieten van het
onvervulde.
Toen was er een avond geweest geheel
onverwacht, het idee was eigenlijk nooi't
eerder bij hem opgekomen waarop het
gemijmer hem niet meer bevredigde. En
zoodra hij er een oogenblik aan gedacht
had wist hij dat het ook zou gebeuren, al
stribbelden zijn nuchterheid en zijn
stand heftig tegen: hij zou er naar toe
gaan, en zelf Weiburg en de Haverzak
zien.
Dat was de avond die aan deze vooraf
was gegaan; zichzelf tevergeefs uitlachend
was hij van morgen op den trein gestapt
en had hij zich hierheen laten voeren.
Niet graag zou hij iemand van het doel
van zijn komst hebben verteld: hij voelde
zich dwaas, en was er af en toe zeker van
dat de Haverzak in het geheel niet meer
bestond, of door het muurtje heen door
getrokken was naar een straat tien meter
verder, of niet meer was dan een weg tus
sehen een modern-zakelijke margarine-
fabriek en een chemische wasscherij. He:
gaf allemaal niet: hij moes', het straatje
in werkelijkheid zien, en wel gekoesterd
door de warme laatste stralen van de Juli-
zon.
Hij stond op toen de zon bijna achter
het huis aan den overkant was wegge
zonken, en vroeg hoe hij bij de Haver
zak moest komen. I-Iet was heel eenvoudig,
omdat Weiburg ook niet groot was, en nij
bereikte zijn doel zonder verder vragen.
Toen hij den hoek omging en de Haver
zak voor zich zag, lachte hij van geluk.
De Haverzak was geen teleurstelling: de
linkerkant was grauw in de schaduw, en
rechts stonden vijf huisjes, soms wat naar
elkaar toe of naar voren overgezakt, met
luiken in opgewekte en toch niet meer
nieuwe kleuren, met kleine bloementuin
tjes ervoor, waardoor paadjes naar u't-
geslèten sloepen leidden. De huisjes
waren niet even. oud, en ook niet. in den
zelfden stijl gehouwd, maar doordat ze
er zoolang samen gestaan hadden waren
ze.bij elkaar gaan passen. Onregelmatige
schaduwen lagen over hun gevels waar
van de toppen nog door het zonlicht een
soms haast onwezenlijk warme tint had
den Voor het tweede huisje zat een oude
man met een zijden pet een pijp te rooken.
en op een van de paadjes was een poes
zich aan 't wasschen.
Langzaam liep Herman, ten vo.le gen:e-
tend. naar het eind van het straatje, naar
het muurtje. Hij zog dat het zoo was als
hij he: kende; alleen waren de ta^en
zonder bloesems, maar dat deed aan nun
schoonheid noch aan die van van het ge
heel af. Hij liep tot het eind toe. zonder
verlangen om het te bereiken, want dan
zo* hij keeren en hij vreesde de ver
breking van de betoovermg die welhcnt
zou volgen. Toen hij wist da-: het er bijna
toch van moest komen hoorde hij geritsel,
een zucht en een ondedruki „Au", Hij
keek om zich heen, maar zag niets en
maakte de gevolgtrekking dat er iemand
aan den anderen kant van het muurtje
moest zijn. Hij aarzelde. Was het noodig
om er nader op in te gaan? Het gebied
dat zich er achter uitstrekte had hem
altijd de gelukkigste fantasieën gebracht
nu hij er was, was de schoonheid van
het straatje hem eigenlijk al voldoende,
en bovendien zou hij er niet makkelijk
toe komen het decorum te breken met
zich langs die steenen naar boven te wrin
gen. Maar deze geluiden
In een gai kon hij net een voet zetten,
en toen trok hij zich verder aan zijn
handen op. Met zijn buik op den boven
rand liggend keek hij naar beneden aan
den anderen kant. Er zat een meisje op
den grond.
Herman s omgang met de andere sexe
was als regel sterk belemmerd door
moeite om uit zijn woorden te komen,
maar onder deze vreemde omstandig
heden realiseerde hij zich de moeilijkheid
nauwelijks.
„Neem me niet kwalijk", zei hij. „Ik
dacht dat ik iemand Au hoorde zeggen".
„Dat kan wel", zei het meisje, me: een
wat benepen lachje, „want ik zei Au".
„Is er dan iets?", giste Hermar..
„Ik heb mijn enkel verzwikt", zei het
meisje „Ziet u. ik woon daar zij flapte
met haar hand naar de verte, en Herman
zag met genoegen dat zij geen gemeniede
nageltjes had daar hield hij niet van
en omdac ik zoo laat was wou ik de weg
afsnijden, en daarom ben ik over den
muur geklommen, en toen ik er af
sprongVerder ging zij niet, omdat
zij haar tandjes in naar lip had geklemd
van pijn toen zij zonder op te letten even
haar been verlegde. Toegewijd keek Her
man naar beneden.
„Ik kom". Hij merkte niet eens dat hij
het zei op een toon alsof hij een reddende
engel en maar tijdelijk op aarde was. Zij
was ook niet verbaasd. Krachtig heesch
Herman zich over het muurtje.
Toen hij een week later op weg naar
huis was, was hij wel wat somber over
het gemis van Ellen; maar hij zou haar
toch gauw weer zien, als de verloving
definitief geregeld zou worden. Het te
rugzien van de vertrouwde houtsnede
thuis zou het wel weer goed maken. Hij
had er haar van verteld, van die uitbeel
ding van het straatje en de muur ervan
die op zomeravonden hem langzaam ge
dreven had naar de plek waar hij haar
had gevonden. Zij zou de tooverprenl ook
spoedig zien en voor vanavond ver
heugde hij er zich op, er nog eens droo-
merig met een pijp in weg te zinken.
Nu zat hij er. Daar was het straatje.
Wat huisjes. Een vervallen muurtje Tax-
ken met bloesems er overheen. En wat
verder? Hij keek. Hij vond het heele ding
niet bar geslaagd. En hij voelae zich
iroosteloos hij was zeker aan t oud
worden.
Omdat hij iets practisch over zich ge
kregen had in het vooruitzicht ytsn zijn
huwelijk, verbrandde hij de doode Hout
snede niet. Hij verkocht Jioar. Veel bracht-
zij niet op.
