FLITSEN
Een sprookje
herleeft
Reizen naar Duitschland
nog steeds zeer beperkt
Er bestaat over het reizen naar Duitsch
land nog steeds veel misverstand. Dit. heeft
tot gevolg, dat het bureau van den „military
permit officer", gevestigd in het gebouw van
de Britsche militaire missie te 's Gravenhage
dagelijks wordt overstroomd met verzoeken,
die moeten worden afgeweezn.
Allereerst meet erop worden gewezen, dat
zij, die niet met een officieele opdracht
naar Duitschland gaan. voor eigen vervoer
en onderdak moeten zorgen. Het reizen in
Duitschland is momenteel nog allesbehalve
comfortabel „en", aldus de heer W. G. Gree-
naway, de military permit officer, „men
schijnt niet altijd te beseffen, dat 75 van
de huizen in West-Duitschland is verwoest".
In den regel worden slechts „permits"
strekt aan hen, wier aanwezigheid in
Duitschland in het belang is van den weder
opbouw in Nederland, of die het Britsche
militaire bestuur in Duitschland bij de uit
voering van zijn taak behulpzaam kunnen
zijn.
Geen „permits" worden verstrekt aan de
volgende categorieën: vroegere „displaced
persons", die om de een of andere reden
weer naar Duitschland willen terugkeeren
en degenen, die er alleen maar om persoon
lijke redenen heen willen. Natuurlijk geeft
de laatste categorie tot «1e meeste moeilijk
heden aanleiding. Het is lang niet altijd mo
gelijk een scherpe scheiding te trekken en
er zijn dan ool^v.ele grensgevallen, die indi
vidueel moeten-"worden bekeken. Er komen
dagelijks aanvragen binnen van personen,
die om zeer dringende familieredenen (sterf
gevallen, ernstige ziekte, enz.) naar Duitsch
land wensdhen te gaan. In zoo'n geval is
echter steeds noodig een certificaat van een
door het Britsche militaire bestuur toegela
ten dokter in de plaats van bestemming, dat
de reis inderdaad noodzakelijk is.
Voor zakenreizen naar Duitschland is een
zoogenaamd „businessmen-scheme" opge
steld volgens hetwelk niét meer dan een be-
paold quotum, dat door het Nederlandsche
ministerie van economische zaken is be
paald, naar Duitschland mag reizen. „Tran
sit-permits" worden in den regel nooit gewei
gerd, indien de aanvrager kan aanloonen,
dat hem door het land van bestemming een
visum is uitgereikt. Aangezien het uiterst
moeilijk, zoo niet onmogelijk is, in Duitsch
land voedsel te koopen of maaltijden te be
stellen, is de reizigers toegestaan, voor veer
tien dagen voedsel mee te nemen.
„Kunstmatig hart"
gestorven
Het kunstmatig kippenhart, dat dr. Alexis
Carrel op 17 Januari 1912 te New York in het
leven riep, is dood. Carrel wilde aantoonen
dat het mogelijk is levende weefsels kunst
matig te doen groeien, en om dit aan te too-
nen isoleerde hij een stukje weefsel en
voedde dit. Het weefsel bleek inderdaad te
groeien. Carrel had een medewerker, dr.
Bbeling, belast met de zorg voor het weefsel,
doch in Mei van dit jaar heeft Ebeling het
verzorgen gestaakt, met bovenstaand gevolg.
Nieuw systeem van
weg-bebakening
De Zwitsersche Automobiel Club te
Bern heeft een. demonstratie gegeven met
een voor Europa nieuw systeem van weg-
bebakening.
'Een fabriek van zeer fijne slijpmidde-
len is op het denkbeeld gekomen haar
ervaring over te brengen op het terrein
van de reflectie met als resultaat een
reflecteerend materiaal, genaamd
Schotchlite, dat in verschillende kleuren
wordt en kan worden gqbruikt om opper
vlakten reflecteerend te maken. Uiterlijk
ziet Scotchlite er uit als een harsachtig,
buigzaam lak, bedekt door een zeer groot
aantal glazen lensjes. Deze glazen lensjes
moeten om een groote reflecteerende
werking te verkrijgen, op een duizendste
millimeter nauwkeurig geplaatst worden.
Bij de demonstratie had men borden
opgesteld en we! een van een normaal
type en een, uitgevoerd volgens het
Scotehüte-procedé. Op een afstand van
400 Meter was zoowel met vol licht als
met gedimde lampen, zelfs met een mist
lamp, het teeken gevormd door het
Scotchlite, waar te nemen, terwijl van
het normale bord niets was te zien. Weg
wijzers met Scotchlite uitgerust gaven
reeds op zeer verren afstand een naam te
lezen. De fabrikant is bezig een verf te
bereiden, welke soortgelijke eigenschap
pen heeft, hetgeen perspectieven zou ope-
ninen voor fiets-spatborden, wegstrepen
enz. Fosforiseeren heeft met dit principe
niets te maken.
Duimzuigerij
vraagt zich af wat hij
kan bedenken om zich te
amuseeren
in zoo'n geval is duim
zuigerij altijd een aflei
ding
het gaat niet zooals an
ders; duim glijdt telkens
uit zijn mond.
herinnert zich dat hij zijn
hand kan steunen op zijn
anderen arm
en als hij nu toch bezig is
kan hij het zich meteen
wel zoo gemakkelijk mo
gelijk inaken
wat is dat nou; daar
haalde moeder zijn duim
zoo maar uit zijn mond
als hij hem er vaster in
drukt, lukt het haar mis
schien niet meer
daar deed zij het weer;
begint te huilen maar be
sluit nader tot strategie
keert zich om en doet of
hij gaat slapen; wat niet
ziet wat niet deert
Crieksch protest
aan de Vredesconferentie
De Grieksche kamer heeft gisteren
een motie van vertrouwen in de nieuwe
regeering van Tsaldaris met 180 stem
men voor en één onthouding aangeno
men. Vooraf hadden echter de liberale
afgevaardigden onder Sofoelis, de repu-
blikeinsche liberalen onder Venizelos,
de sociaal-democraten onder Papan-
dreoe, de unionisten onder Canellopoe-
los en de nationalisten onder Zervas de
kamer verlaten om niet aan de stem
ming mee te moeten doen. Na de stem
ming besloot de kamer tot 3 November
uiteen te gaan.
Op voorstel van Papandreoe nam de
kamer een resolutie aan, waarbij aan
den voorzitter Theotokis opdracht wordt
gegeven een protest van het Grieksche
parlement tegen het verwerpen van de
Grieksche cischen op Noord-Epirus en
op een herziening van de grens tusschen
Griekenland en Bulgarije, op te stellen
en aan de vredesconferentie te Parijs te
doen toekomen.
Reeds 48 kampen voor politieke
delinquenten opgeheven
Het Directoraat-generaal voor Bijzon
dere Rechtspleging deelt mede, dat in het
tijdvak van 1 Octdber 19451 October 1946
48 kampen voor politieke delinquenten
werden opgeheven. Er zijn nu nog 82 in
gebruik. Het ligt in de bedoeling om nog
een 20 a 25-tal kampen binnen afzienbaren
tijd te liquideeren. Een aantal daarvan is
inmiddels per 1 October"''1946 in liquidatie
gegaan, o.a. het sectorpark te Halfweg.
De kampen, welke werden opgeheven,
waren voor een groot deel kazernes, die
teruggegeven moesten worden aan het
ministerie van Oorlog, zooals de Kouden-
hornkazerne te Haarlem.
Opstanden in Perzië
Troebelen in Noord en Zuid
In de plaats Soelah, op 10 km afstand
van de stad Ardabil in Azerbeidsjan, is
volgens welingelichte kringen een gueril-
lastrijd uitgebroken. Personen, die deel
uitmaken van den stam Sjaktsevan, heb
ben olieopslagplaatsen behoorende aan de
Perzische democraten in brand gestoken.
Van laatstgenoemden werden er 104 ge
dood en verscheiden en gewond.
Kermansjah, de stad in Zuid-West-
Perzië welke een sleutelpositie inneemt
op de verbindingswegen tusschen Teheran
en Bagdad, zou thans in de macht van
oproerige stammen zijn. Er is een „stam-
unie" opgericht,, welke eenzelfde mate van
autonomie eischt als eerder in dit jaar
aan het Noordelijk gedeelte van Perzië,
Azerbeidsjan, werd toegestaan.
Alfred Hugenberg gearresteerd
De Amerikaansche nieuwsdienst in
Duitschland haalt de „Hessische Nach-
richten" aan, waarin melding wordt ge
maakt van de arrestatie van Alfred
Hugenberg op last van het Britsche mi
litaire bestuur. Hugenberg, die leider
van de Deutschnationale Volkspartei is
geweest en minister in Hitler s eerste
regeering, werd gearresteerd op zijn
landgoed Rohbraken in Westphalen.
Melk voor Poolsche babies
A. N. P. verneemt van het Zweedsche in
ternationaal persbureau dat de eerste zending
van moedermelk in poedervorm uit Zweden
naar Otwoeh bij Warschau verzonden is om
daar gebruikt te worden in het kinderzieken
huis van het Zweedsche Roode Kruis. Meer
zendingen zullen volgen. De melk is afkoms
tig uit alle deelen van Zweden en in de
Astra-Werken" in poeder omgezet.
Tien jaar geëiseht tegen
voormalig Haarlemsch agent
Het Bizondere Gerechtshof te Amster
dam behandelde-Vrijdag de zaak tegen den
voormaligen Haarlemschen N.S.B.-politie
agent R, L.. die êrvan beschuldigd wordt
een groep vaderlanders te hebben verra
den die naar den Engelschen zender had
den geluisterd. R. L. zou gebruik hebben
gemaakt van de introductie van den zoon
der familie v. d. M. om in den familie
kring binnen te komen. Hij luisterde
enkele malen mee naar Radio-Oranje,
doch op een avond werd plotseling een in
val gedaan door een troep Düitsehe poli-5
tie. die alle luisteraars inrekenden. Zij
werden bij hun verhoor geconfronteerd met
L., die daarbij verklaarde dat er geluisterd
was.
Mr. B. A. Bèsier eischte tien jaar ge
vangenisstraf en levenslange ontzetting
uit de kiesrechten.
Uitspraak over veertien dagen.
Eiigelancl steunt Amerika
Het Britsche ministerie van bui tenia ndsche
zaken heeft de IJslandsche regeering een
nota doen toekomen, waarbij het Amerikaan
sche verzoek om bases in IJsland gesteund
wordt. De nota luidt: „Indien de IJslandsche
regeering niet accoord gaat met de Ameri
kaansche voorstellen, zal zulks een slechten
Indruk in Londen wekken en de zeer belang
rijke verbindingen van Amerika met de be
zettingstroepen in de Amerikaansche zone
van Duitschland onnoodig schaden". Van
Amerikaansche zijde weid voorgesteld, dat
Amerika nog eenigen tijd de beschikking zal
krijgen over het vliegveld van Rykjavik, dat
na het beëindigen van de vijandelijkheden
ontruimd moest worden. Het blad van de
IJslandsche socialistische eenheidspartij- geelt
het volgende commentaar op de Britsche
nota: „Deze nota beteekent inmenging in de
IJslandsche aangelegenheden door een bui-
tenlandsche mogendheid. De Amerikaansche
diplomaten en vrienden van IJsland moeten
echter niet denken, dat zij met dergelijke
methoden IJsland hun wil kunnen opleggen."
FEUILLETON
Anne als Asschepoes
van MARIA SAWERSKY
45)
Waarom mag ik niet in het atelier
wachten? Aha, dat is waar ook; dat ge
heimzinnige portret staat hier natuurlijk.
Het is zeker achter dat gordijn verborgen.
Ik ben dood-nieuwsgierig, Anne. Zou je
het heel erg vinden, als ik dat gordijn
nu eens eenvoudig op zijn schoof om er
maar even een blik op te kunnen werpen?
Pas op, Ernst. Dan zou je je inkoopen
alleen moeten doen.
Voor een dergelijk dreigement moet
ik helaas wel zwichten. Bovendien, wat
is tenslotte een schilderij, als ik het ori
gineel-voor me zie?
Anne kreeg een kleur.
Geen complimenten la Grottkau,
alsjeblieft, Ernst, verzocht ze, terwijl ze
hem zachtjes het atelier uitwerkte.
Van alles wat het leven biedt, js de
voorpret het mooiste.
Niets is kostelijker dan *de dagen voor
Kerstmis, wanneer iedereen zich, beladen
met pakjes, door de straten spoedt, in
stilte genietend van de voorpret van het
geven, zoowel als van het ontvangen.
Anne Falke en Grundtvig waren zoo
juist gereed gekomen met hun inkoopen.
Met de kanten shawl voor de gravin
waren ze naar wensch geslaagd en ook
voor Doddie Hesterberg was behoorlijk
gezorgd. Jens Grottkau zou met een keu
rige collectie vlindertjes worden bedacht
en zelfs de professor en de notaris zouden
niets te kort komen, terwijl tenslotte voor
Senta Bratt die praktische geschenken
wist te waardeeren, een Amerikaansche
koffiekan was aangeschaft.
We zijn beladen als pakezels, zei
Grundtvig terwijl hij de verschillende
pakjes voor de zooveelste maal natelde.
Ik geloof, dat we verstandiger hadden
gedaan door alles aan huis te. laten be
zorgen.
Nee, nee, Kerstpakjes moet men zelf
dragen. Dat verhoogt de feestelijke stem
ming. Ik vind het juist leuk als het eene
pakje aan het touwtje van het andere
bengelt, antwoordde Anne.
Ja, ja, maar ik zal toch blij zijn als
ik het zaakje kwijt ben. Dat neemt niet
weg, dat ik graag geef. Zure philosofen
beweren weliswaar, dat geven een vorm
van egoispie is, waarmee men zichzelf
tevreden stelt, maar ik houd me maar
liever aan de oude wijsheid, dat het zali
ger is te geven dan te ontvangen.
In ieder geval de beste vorm van
egoisme, dien ilc ken, vond Anne. Als
ik rijk was, geloof ik, dat ik wat dat
betreft, een zeer zelfzuchtig mensch zou
worden.
Ik ook, viel Grundtvig haar bij.
Maar ik $ind, dat je ook met bescheiden
middelen anderen wel een plezier kunt
doen.
Natuurlijk, maar het valt toch lang
niet altijd mee de tering naar de nering
te moeten zetten. Ik vrees, dat je me
voor een zeldzaam inhalig schepsel zult
houden, Ernstje, maar ik. wensch me nog
eens een heeleboel geld.
Een wensch, dien ik volkomen kan
onderschrijven.
Anne lachte.
Graven stelt men zich altijd als zeer
vermogende menschen voor, schertste ze.
Dan ben ik helaas de uitzondering,
die den regel bevestigt Het vermogen van
de Grohdtvigs is, voorzoover ik weet,
steeds zeer bescheiden geweest en wat er
nog was, schijnt na den oorlog volkomen
verloren te zijn gegaan. Mijn geheele bezit
bestaat uit een miniatuur landgoed, dat
zich nawelijks bedruipen kan. Maar ik
ben nogal gauw tevreden en ik zou me
gelukkig prijzen, als
Anne bloosde onder den blik, waarmee
hij haar°aankeek. 1
Alsvroeg ze aarzelend, tever
geefs trachtend zijn blik te ontwijken.
Als ik wist, wat ik van jou voor
Kerstmis krijg, Anne, luidde het ietwat
ontnuchterende, maar kennelijk op het
laatste oogenblik verdraaid antwoord.
Anne lachte blij, dat het anders niet
Je hebt toch zeker wel een cadeau
voor mij? vroeg Grundtvig met gemaak-
ten ernst.
Eerlijk gezegdnee.
Wat ongelooflijk harteloos. Ik sta
er toch werkelijk op een Kerstwensoh
te mogen doen.
In vredesnaam dan maar, maar denk
er om, dat ik zoo arm ben als een kerk
rat. Kostbare wenschen moeten zonder
meer ter zijde worden gelegd
Dat spijt me, want ik was juist van
plan iets zeer kostbaars te wenschen, n.l.
een door jouzelf geborduurd boekomslag.
Maar Ernst. Ik moet me ernstig be
klagen over je" slechten smaak. Gebor
duurde boekomslagen zijn toch allang .uit
de mode.
Dat kan me niets schelen. Ik ben nu
eenmaal een onmodern mensch. Je zult
het misschien dwaas vinden, maar ik ben
bijvoorbeeld nog verzot op sprookjes
boeken. Vooral aan Asschepoester ben ik
bepaald verslaafd.
Deze onverwachte bekentenis, midden
in hun luchtig gesprek deed Anne het
bloed naar het hoofd stijgen. Het sprook
jesboek, dat Senta Bratt de gravin had
gegeven, was onlangs spoorloos verdwe
nen. Ze had er op gezinspeeld, dat ze
Grottkau daarvan verdacht, maaf op
haar verzoek ^as er nooit meer over de
zaak gesproken om den dader niet in ver
legenheid te brengen. Zou Ernst nu dat
boek hebben meegenomen?
(Wordt vervolgd-).
