Onzekerheid over den bouw van het
nieuwe Zuiderbad in Zandvoort
Be
VSV was sterker dan DWS, maar
kon niet winnen
„Geen Amerikaansch economisch
imperialisme"
Goeienavond, Henk
Noodlanding
in de woestijn
Problemen waarmee de wederopbouw worstelt
Reeds eenigen tijd geleden was door den
Wederopbouw in Den Haag toestemming
gegeven voor het bouwen van. het nieuwe
Zuiderbad te Zandvoort, dat in de plaats
moet komen van het door de Duitschers
vernielde. De hoop werd gekoesterd dat
het bij den aanvang van het seizoen 1947
jn gebruik genomen kon worden.
Wij vernamen thans uit Zandvoort dat
die toestemming voor den bouw zou zijn
ingetrokken. Toen wij evenwel op infor
matie togen, bleek ons in Den Haag, dat
hier misverstand in het spel is. Van in
trekken is nog geen sprake. Er is alleen,
in verband met de nieuwe bepalingen,
dat voor den bouw van iedere inrichting
van vermaak, waarvan de kosten de f 5000
te boven gaan, toestemming gegeven moet
worden door het ministerie voor den We
deropbouw onzekerheid gekomen. Die
nieuwe bepaling maakt namelijk, dat de
kwestie van den bouw van het Zuiderbad
opnieuw bekeken moet worden.
Ons werd bij den Wederopbouw ver
zekerd, dat de nlaterialenpositie van ons
land den laatsten tijd belangrijk verslech
terd is. In het bijzonder geldt dit hout.
Men is evenwel overtuigd, dat dit een tij
delijke verslechtering is, gehoopt wordt,
dat er binnenkort weer van een verbete
ring gesproken zal kunnen worden, hoewel
onze deviezen-positie daarbij een belang
rijke rol speelt.
Tengevolge van de schaarschte aan ma
terialen kunnen verschillende bouwwer
ken in de getroffen gebieden op dit oogen-
blik geen doorgang vinden. Arbeiders uit
Kennemerland, die in de getroffen gebie
den te werk gesteld zijn, kwamen dan ook
reeds terug.
Het gemeentebestuur van Zandvoort
staat op het standpunt, dat het Zuiderbad
geen inrichting van vermaak is. Het geldt
hier immers meer een belang der Volksge
zondheid. Te meer, omdat als de materia-
len-schaarschte er toe dwingen zou, voor-
loopig volstaan zou kunnen worden met
den bouw van het onderstuk, de kleed
hokjes, enz. Dan. zou men in dat geval later
het café met de ten-assen kunnen zetten.
Wij kregen evenwel den indruk, dat als
nog overwogen wordt of het mogelijk zal
zijn het geheele Zuiderbad in eens te
bouwen. Een omstandigheid van beteeke-
nis is, dat er ook gezorgd moest worden,
dat de bouwvakarbeiders in de niet-ge-
troffen gebieden aan het werk kunnen
blijven. Bovendien is al gebleken, dat de
werklieden, die in het bijzonder aan het
Zuiderbad zouden moeten werken elders
minder noodzakelijk zijn, omdat het hier
een speciaal werk betreft.
Er is indertijd ook reeds een voorloopige
vergunning gegeven voor den bouw van
een hotel met concertzaal te Zandvoort.
Als een gegadigde gevonden wordt die het
'ent u voorstander van den
eenvoudigsten en snelsten weg
om iets te bereiken?
Natuurlijk.
Plaats dan een Luidspreker in de
IJmuider Courant als u iets aan
te bieden, te vragen, te ruilen hebt.
Onderscheiding voor het
Roode Kruis
In het gebouw van het hoofdbestuur van
het Nederlandsohe Roode Kruis te 's-Graven-
hage heeft Prinses Juliana de grooten gouden
dr. C. B. Tilanus-medallle, de hoogste onder
scheiding, welke de Nederlandsche Vereeni-
ging Eerste Hulp bij Ongelukken kan toeken
nen, in ontvangst genomen. De voorzitter van
E.H.B.O., dr. JE. Oterdoom deelde mede, dat
door wijlen dr. C. B. Tilanus, den stichter
van de vereeniging, de bepaling was gemaakt,
dat deze medaille kon worden toegekend aan
instellingen, die op bijzondere wijze het doel
der vereeniging hebben helpen bevorderen.
Deze onderscheiding wil dan ook zijn de uit
drukking van de erkentelijkheid van de
Nederlandsche vereeniging voor E.H.B.O. voor
alles, wat het Nederlandsche Roode Kruis
heeft gedaan voor land en volk.
Namens het hoofdbestuur dankte Prinses
Juliana voor deze onderscheiding. Zij be
schouwde deze medaille als een symbool van
de vruchtbare samenwerking tusschen beide
Instellingen.
Het voorzitterschap van
„Bloembollencultuur"
De voorziening in de vacature van Dr. J.
A. Verhage als voorzitter van de Alg. Ver
eeniging van Bloembollencultuur is uit
gesteld tot de algemeene vergadering van
Maart. Dr. Verhage is bereid zijn aftreden
nog drie maanden uit te stellen.
bouwen wil. zal ook die aangelegenheid
nader onder oogen gezien worden. Van de
materialen-positie zal het dan afhangen
of deze inrichting i.n 1947 of 1948 gebouwd
zal kunnen worden.
Wat den bouw van het Zuiderbad be
treft is er ook nog een financieele moei-
lijkheid. De kosten zijn geraamd op onge- Line Noro vervullen de belangrijkste 'rob
veer f 350.000. Als de juiste raming be- len in deze geschiedenis van een predi
kend is, zal door de afdeeling Publieke kant, die de groote liefde voor een geadop-
BIOSCOPEN
In Thalia draait de sensationeele detec
tive-prent „Mr. Wong", met Boris Karloff.
Het is een uitermate boeiende weergave
van misdaad en politiewerk, waarin Kar
loff de veelzijdigheid van zijn talent toont.
Wie van romantiek, sensatie, mysterie en
speurwerk houdt, vindt dat in dit werk.
Houston Branch is er in geslaagd naar de
emotioheele feuilleton „James Lee Wong"
een goede film te maken.
In Rex wordt vertoond: „Gertrude", „La
symphonie pastorale" naar het beroemde
werk van André Gide, werd op het Inter
nationale Filmfestival te Cannes gewaar
deerd als de beste Fransche film. Michèle
Morgan, Pierre Blanchar, Jean Desailly en
Werken van den Wederopbouw nog onder
oogen gezien moeten worden, hoe dit werk
gefinancierd moet worden, want Zand
voort is een noodlijdende gemeente. De
bouwkosten zijn hooger dan het geld dat
de gemeente terugkrijgt voor het vernielde
Zuiderbad. Bij deze kwestie .zal ook de
vraag naar voren komen of de inrichting
rendabel zal zijn. In Zandvoort staat men
evenwel op het standpunt, dat afgezien
van het rendabele, het noodig is, dat de
badinrichting er komt omdat daarvan de
toekomst van Zandvoort als badplaats af
hangt.
teerd weeskind moet deelen met zijn zoon
Jacques. Line Noro, die de rol van domi
neesvrouw vertolkt, speelt subliem. Het is
een boeiende, sterke film, die ongetwijfeld
een diepen indruk maakt. De oplossing die
Gertrude meent te moeten nemen is voor
iemand met haar mentaliteit zeker niet de
gemakkelijkste, afdoend is ze zeker.
In een landbouwschuur te Mlddenmeer, is
door het omvallen van een petroleumlamp brand
ontstaan. Twee paarden en drie varkens kwa
men in de vlammen om. Bovendien ging de Jas
van pachter Blok verloren, waarin zich de
Juist geïnde opbrengst van. zijn geheele tarwe
oogst bevond.
Belangwekkende Labour-uitlating:
Het Britsche parlementslid Crossman,
afgevaardigde voor Oost-Coventry, die de
motie der „opstandige" Labour-parle-
mentsleden inzake de Britsche buitenland-
sehe politiek'in het Lagerhuis indiende,
heeft tijdens een bijeenkomst te Londen
verklaard, dat de Labour-afgevaardigden,
toen zij Maandag j.L zich van stemming
onthielden, dit niet uit ontrouw jegens
de regeering gedaan hadden.
„Iedereen weet", aldus Crossman,
„dat de politiek van Bevin te verkiezen
is boven alles, wat Churchill gedaan
zou hebben. Indien Churchill aan de
macht ware gekomen, zouden wij ons
vermoedelijk in een toestand van oor
log met Voor-Indië en Egypte bevon
den hebben en zou een onoverbrug
bare kloof tusschen de Oostersche en
Westersche mogendheden ontstaan
zijn. Indien de voorbereidingen tot
unificatie van Britsche en Amerikaan-
sche wapenen niet gepaard gaat met
desbetreffende onderhandelingen met
de Sovjet-Unie, zullen de Britsche
eilanden een Amerikaansch vliegtuig
moederschip worden.
Dr. P. H. Schroder over
Onderwijsvernieuwing
Voor de onlangs opgerichte vereeniging
van ouders en docenten aan de R.H.B.S. te
Velsen hield Dr. P. H. Schroder uit Haar
lem een lezing over Onderwijsvernieuwing
bij het M. O.
Na een inleiding van den heer Kleefstra,
die zeide zich te verwonderen over de
schrale opkomst, zei de heer Schroder al
lereerst, dat het onderwerp zoo belangrijk
en veelomvattend is, dat hij slechts een
klein deel kon behandelen. Wij zullen er
toe moeten overgaan, onderwijs en opvoe
ding in één geheel samen te vatten. Dit
geschiedt nu alleen in de Werkgemeen
schap van Kees Boeke, die niet behoeft
nagedaan te worden, doch wel als voor
beeld mag genomen worden.
De overgang van de lagere naar de mid
delbare school is in de meeste gevallen te
groot. Een kind moet zich bij het middel
baar onderwijs elke vijftig minuten op een
anderen leeraar instellen. De vraag is nu:
kunnen we geen continubedrijf krijgen?
Geleidelijk van de kleuterschool naar de
lagere, vandaar geleidelijk naar de mid
delbare scholen. Bij reorganisatie van de
school, zal tevens een reorganisatie van de
leerarenopleiding moeten plaats vinden.
Wie van de universiteit komt wordt
„plotsverloren" voor een klas geplaatst,
zonder dat hij eenig idee van het probleem
„klas" heeft. Er is noodig een vakoplei
ding, didactisch, paedagogisch. Wie contact
zoekt met zijn leerlingen, ontdekt vele ca
paciteiten, die anders verborgen blijven.
Hierop behandelde spreker het „schema
Bolkestein", welke methode spreker toe
juichte, ondanks dat hieraan bezwaren zijn
verbonden. Hij besloot zijn betoog met dé
opmerking, dat karaktervorming en oplei
ding tot bruikbare menschen in de maat
schappij eerste eischen zijn voor de onder
wijsvernieuwing.
Het was juist om de Sovjet-Russische
expansionistische neigingen in Oost-
Europa en Perzië te stuiten. Wij moeten
ons echt-er ook tegen het Amerikaansche
economische imperialisme in het Verre
Oosten teweer stellen. Wat is Japan anders
dan een Amerikaansche kolonie? Het is de
taak van socialistisch Engeland om voor
de volkeren der aarde op te komen tegen
imperialisme, hetzij rechtsch of uiterst-
linksch, hetzij Amerikaansch of Sovjet-
Russisch. Wij kunnen ons niet vereenigen
met de Amerikaansche interpretatie van
„vrijhandel".
Wij zullen sterk zijn als wij onafhan
kelijk blijven, samenwerken met Amerika
en de Sovjet-Unie en het opnemen voor de
volkeren der aarde, die noch gediend zijn
van de Amerikaansche vrije concurrentie,
noch van het Sovjet-Russische communis
me".
Hinderwetvergunningen voor
kleinindustrie
Ter gemeente-secretarie (IVe afdeeling)
liggen ter inzage, verzoeken met bijlagen
van: de N.V. Drukkerij Sin jewel, Willems
plein 16-17 te IJmuiden, om vergunning
voor het uitbreiden en wijzigen van de
drukkerij door het bijplaatsen en verplaat
sen van diverse werktuigen en het opstel
len van 7 electro-motoren, respectievelijk
van 0,6, 0,2, 0,5, D, 1, 0333 en 0.5 P.K.. in
de perceelen „Willemsplein 16-17 en Gro
gerstraat 43-49 te IJmuiden;
M. M. Weimar, Middenhavenstraat 35 te
IJmuiden, om vergunning tot het wijzigen
en uitbreiden van de scheepsherstel- en
reparatie-inrichting door het verplaatsen
van een boormachine en het bijplaatsen
van zuurstof- en acetyleenflesschen en
een electro-motor van 2.3 P.K., in het per
ceel Middenhavenstraat 35 te IJmuiden:
de Firma J. Luppens, Da Costalaan 45
te Driehuis, om vergunning tot het oprich
ten van een steenhouwerij, waarin ge
plaatst zullen worden een cirkelzaag, een
schuurmachine en een polijstmachine, res
pectievelijk aangedreven door een electro
motor van 15, 1,5 en 5 P.K., in de percee-;
len Driehuizerkerkweg 67 te Driehuis;
de Vïschconservenfabriek van Zwieten,
Industriestraat 28-30 te IJmuiden, om ver
gunning tot het uitbreiden der vïschcon
servenfabriek door het bijplaatsen van 7
electro-motoren, respectievelijk van 3, 3,
1, 18, 3, 63 en 2 P.K., in de perceelen In
dustriestraat 28-30 te IJmuiden.
Op Vrijdag, 6 December 1946 des voor
middags te elf uur, zal ten gemeentehuize
gelegenheid bestaan om bezwaren tegen
deze verzoeken in te brengen, en deze
mondeling en schriftelijk toe te lichten.
Marktbericht van Zaterdag
De aanvoer bedroeg 425 kisten haring en 275
kisten' andere visch.
De trawler be som de f4950;
Verdere besommingen. Motorlogger: KW 59
f 4187.
Versche haring KW 139 f2718, KW 44 f
IJM 268 f 2596.
Kustvisscher: TX 29 f 2565.
Prijzen: Gr. tong £1,59—f 1,48; Gr.m. tong
f 1,80—11,72 per kg.
Stormvogels verloor
in Amsterdam
De wedstrijd VSVDWS is een teleurstel
ling geweest, vooral na hetgeen VSV—Sparta
den bezoekers heeft geboden. Nooit is de eene
wedstrijd een copi.e van de andere, doch men
kan toch eenzelfde techniek en tactiek ver
wachten.
In wedstrijden van elftallen, welke met een
stopperspil spelen, hangt veel af van de
prestaties .van de halfbacks en de binnen-
spelers. In den vorigen wedstrijd domineer
den dezen, althans van de zijde van VSV,
thans evenwel waren zij minder op dreef.
De factor welke den geheelen wedstrijd
beheerschte was het doelpunt van den rechts
buiten van DWS Ruyneman. In een periode
waarin VSV zich oppermachtig toonde en de
DWS-verdediglng door veel ijver en met eenig
geluk den stand blank kon houden, kreeg
Ruyneman, hoewel in buitenspelpositie,
opvolgende fouten van De Vries en Voet. een
kans. De sterke wind dreef den bal aan de
binnenzijde van den paal het doel in.
Met dezen stand brak de rust aan. Daarna
kregen de Amsterdammers het voordeel van
den wind. Dit was direct merkbaar, want
voordien zagen wij bij DWS eenige vooraan
staande spelers en vooral Wiertz soms hope-
looze dingen doen. Vol goeaen moed zette ook
VSV deze helft in, doch men kon zuiverheid
noch tempo in 3e aanvallen brengen. Het was
en bleef een gevecht tegen Van Stokken c.s.
Aanvoerder De Vries zag op deze wijze een
nederlaag dreigen, vooral toen Balvers zich
door De Bruyne moest laten vervangen. Hij
ruilde de rechtsbinnenplaats met Kunst, die
er als stopperspil meer van teredhtbracht dan
in de voorhoede.
Aan kwaliteit won de wedstrijd er niet mee.
DWS kon niets bijzonders bieden behalve een
sterke verdediging. Het was nu voor VSV
maar zaak deze te forceeren. Van Onselen
deed wat hij kon. Reeds in de eerste helft
had hij zich de gevaarlijke man getoond toen
hij door drie spelers gehinderd een vliegend
schot inzond, dat doelman' Klein juist over
de doellat kon stompen. Melchers en Fanger
kenden hem bepaald bij reputatie, want veel
kans kreeg hij daarna niet meer. Toch was
Van Onselen debet aan het doelpunt dat Sou
wens, die in vele opzichten tekort schoot,
kort voor het einde werkelijk fraai maakte
De rechtsbuiten kreeg de pass van zijn mid
denvoor en hij faalde dezen keer niet.
Zoo was het 1—1. Uiteindelijk konden de
elftallen zich daarmede gelulcwensohen, al is
VSV ontegenzeggelijk het meest in den aan
val geweest.
Het tweede elftal van VSV speelde 22
tegen de Volewijckers II en het derde won
met 83 van De Kennemers II.
TerrasvogelsPurmersteyn 11
Terrasvogels heeft knap werk geleverd door
tegen het sterke Purmersteyn gelijk te spelen.
Direct na den aftrap ondernamen de voor
hoeden eenige energieke aanvallen, die het
beste deden verwachten. Vooral de voorhoede
van Terrasvogels, waarin Zaal niet onver
dienstelijk als rechtsbuiten debuteerde, was
gevaarlijk. Alleen linksbuiten Goedhart kon
maar niet op dreef komen. Linksbinnen Röb-
ken zorgde er voor door uit moeilijke positie
een onhoudbaar schot te lossen, dat de rust
met 10 voor Terrasvogels inging.
Na de rust bleek spoedig, dat Purmersteyn
zich nog niet gewonnen gaf. De Ruyter en
Kraak hadden er echter goed het oi
in laatste instantie stopte Douma uistekend
een paar goed» schoten van linksbuiten Ho-
nings.
Na ongeveer een half uur spelen plaatste
Dortmundt, die overigens een goeden wed
strijd had gespeeld, den bal naar den Purme-
render Hoek. Deze schoot tegen den paal,
waarna Hupkes gemakkelijk kon doelpunten
(11). Spil De Jong van Terrasvogels was
wel één der beste spelers van het veld
W.F.C. IIStormvogels II 40
Stormvogels II leed tegen WFC een zware
nederlaag, zonder nu direct in het veld de
mindere van de Wormerveerders te zijn ge
weest. De voorhoede, Ketting en Snoeks in
cluis, was echter schotloos, een verschil met
den Wormerveerschen aanval, waarin vooral
rechtsbinnen Bleeker opviel. Zwak, althans
zonder eenige overtuiging, was ook het spel
van den links- en rechtsmidden van de Vo
gels, Zwemmer en Aptroot.
Met de rust was de stand nog 0O. Had
hierin ook de Stormvogels-doelman Rechstei-
ner de hand, na de rust was deze lang zoo
zeker niet van zijn zaak. De tweede helft was
nog niet oud, of de wedstrijd was door een
tweetal vlug na elkaar gescoorde doelpunten
reeds beslist (20). De Stormvogels-voor-
hoede kreeg niet veel schietkansen en tot
overmaat van ramp liet Zwemmer zelfs een
penalty ongebruikt. WFC scoorde nog 2 doel-
punten en won dus met 4—0.
S.D.W.—Velsen 0—
Velsen zag wel even tegen dezen wedstrijd
op, niet zoozeer door het feit, dat SDW zoo'n
hooge plaats op de ranglijst innam, maar wel
door de wetenschap, dat de Amsterdammers
op hun eigen terrein nog niet geklopt waren.
Het is echter heel anders geloopen, dan
menigeen verwacht had: kansloos werd SDW
met 30 geslagen en de Velsensche overwin
ning zou nóg grooter geweest zijn, wanneer
Bakkum dezen middag wat beter op schot
geweest was. Kansen kreeg hij genoeg, doch
meerendeels waren de schoten onzuiver ge
richt.
Velsen probeerde dezen middag Tromp op
de rechtsbinnen-plaats en Meyer als links
achter. De resultaten van deze proefneming
waren van dien aard. dat ze zeker voor een
herhaling vatbaar zijn Meyer greep meer
malen goed in en Tromp bracht leven in den
aanval endoor zijn op den bal zitten
de Amsterdamsche defensie in moeilijkheden.
Nadat Bakkum voor de rust via den paal voor
het eerste doelpunt had gezorgd, nam Tromp
het tweede doelpunt voor zijn rekening en
we dachten, dat hij, na een groot deel van de
SDW-achterhoede in de luren gelegd te heb
ben, nóg een doelpunt zou scoren, toen de
Amsterdamsche doelman hem bij de beenen
greep enTromp een vrije trap tegen
zich kreeg'.I Ninaber. die weinig steun van
Hirsch genoot de vleugel Tromp—Prinsen
voldeed dan ook beter maakte het derde
doelpunt.
Zij nog vermeld, dat Demmers weer knap
werk leverde en o.m. een zeker schijnend
doelpunt voorkwam en Nijssen een goede
partij stopperspil vertolkte.
Ontwaakt—I.E.V. 21
Het bijna onbespeelbare, modderige terrein
te Watergraafsméer is den IEV'ers, die met
wïndvoordeel in de eerste helft een groot
overwicht hadden, noodlottig geworden. De
doelmonden waren gelijk aan modderpoelen.
IÉV kon zijn spel op dit veld niet ontplooien,
terwijl Ontwaakt zich hier beter thuis ge
voelde. In de tweede helft werden de rollen
omgekeerd en viel IEV in het defensief. Na
een kwartier gaf Schavemaker een goeden
pass naar G. Nieuwenhuizen, die staande tus
schen de verdedigers met een ver schot prach
tig doelpuntte (01). Vijf minuten daarna ont
snapte het doel van Ontwaakt opnieuw aan
doorboring toen Hamersma naast schoot, Bij
een uitval van Ontwaakt gaf de rechtsbuiten
een boogbal af. Van Tunen stond in de modder
VolewijckersStormvogels 53
Zelden zagen we in de eerste klasse in één
wedstrijd twee achterhoedes, welke er zoo
hopeloos uit waren, als die van Volewijckers
en Stormvogels. Slecht trappen, missen, ge
brek aan contact tusschen de linies onder
ling waren aan de orde van den dag. Waren
de meeste nederlagen, wetyce de Vogels tot
dusver leden aan de voorhoede te wijten,
deze kan gevoegelijk op rekening van hun
achterhoede geschreven worden. Zelfs Kraak
deed dezen middag geen opvallende dingen.
Het eerste doelpunt leek ons voor een doel
man van zijn klasse zeker niet onhoudbaar.
Voorts veroorzaakte hijeen straf
schop door een aanvaller van Volewijckers te
stevig af te houden.
Het begin was voor Stormvogels. De nieu
we rechtsbinnen Aland bracht leven in den
anders vaak zoo futloos spelenden IJmuider
aanval, door welk voorbeeld de overigen
eveneens geïnspireerd werden tot grooter
activiteit. De Amsterdamsche achterhoede
stond raar te schutteren, maar voorloopïg 'had
dit nog geen nadeelige gevolgen. De eerste
aanval van De Volewijckers leverde door het
eerste zwakke oogenblik van de IJmuider
defensie reeds een doelpunt op door toedoen
van De Ruyter (10).
Gelukkig ontmoedigde dit doelpunt de
IJmuidenaren niet en met een werkelijk
prachtig schot van grooten afstand maakte
Aland gelijk (11). Deze speler bleef de Am
sterdamsche achterhoede geducht op haar
huid zitten en deze de doelman incluis
maakte dan ook geen al te soliden indruk,
wat zij overigens gemeen had met die van
Stormvogels. Vooral Schippers en Snoeks. die LT'L'i "-rV-iV* II*
herhaaldelijk de» snellen Van der Ru it los I ™Jkon „ie<«^£(1-1 ;,V.j'mmuten voor
Nu het cafétje bij ons op den hoek iede-
ren dag weer* drie-borrels-de-man schenkt,
voor negentig centen de drie, komt de
grauwe wijsgeer ook weer op zijn plaats
aan de zinken toog. Met drie voor negentig
cent en dien kleinen kleurloozen man op
zijn plaats kunnen wij ons weer in den
goeden, ouden tijd wanen - zoolang wij
binnen de beschutting van het cafétje zijn.
Dat maakt ons wel een beetje gelukkig.
„Dat kèn niet", zei de wijsgeer vanmid
dag klokslag vijf, „dat kèn niet, dat je een
groot man bent en een beetje gelukkig ook.
Want als groot man zijnde, kèjje niet in
een klein kroegie komme; kèjje ook niet
aan de tapkast staan; stèjjc vóór dat je dat
as burgemeester zijnde, of as-generaal zijn
de, of as minister zijnde zou doen".
Dat zei de wijsgeer.
En niemand antwoordde.
Ik zoog mijn Vrijdagsche Zuid-Ameri-
kaantje.
En de anderen staarden over de tapkast
heen in een verte, die vervuld moet zijn
van zoet geheim.
Baas-met-z'n-bloote armen veegde voor
de zestigste maal vandaag het nat van het
zink.
Wijsgeeren verwachten geen antwoorden.
„Trouwens, om een groot man te wor
den, mot je dat niet 'eens wille'", zei hij.
„Wanneer je dee wat je wille' zou, dan
wor' je nooit groot, ommers. Wanneer je
zin hep in een glaasje en wanneer je lust
hep in een kroegje en je gaat dat glaasje
in dat kroegie drinke'. dan wör je al nooit
een groot man. Dan bè je indirek al geen
groot man. Voor de kleinen de vrijheid,
zei de grauwe wijsgeer, en voor de groo
ten de grootheid. En dat is dat. Willem,
gee-me d'r nog ééntje, jonge', maar niet
versneje".
De oude ronde klok stond op vijf voor
zes.
Twee mannen speelden zWijgend een
partijtje biljart. Wanneer de wijsgeer zweeg
hoorde je alleen het klotsen van de ballen
en het krijten van de queues.
„Daarom zou ik nooit minister wille'
weze'. Altijd poespas en nooit eris een rus
tig achternamiddaggie bij Willem. Nie-
waar, Willem? Zou je mijn as klant motte
misse, as minister zijnde. Azzeze mijn
naar Nieuw York zoue' sture' om de ka
potte wereld een tikkeltje in het lood. te
brenge', ging ik met Molotov en Byrnes
en Bevin gewoon een glaasje drinke. Bèjje
direct veel amicaler. Meer van hart tot
hart. Menschelijker, zou ik zeggen, dan om
zoo'n ronde groene tafel met alle sjoema-
listen van de wereld om je heen. Ik heb
al me ruzietjes bij een glaassie bijgelege'.
Maar dat doen die heere vanzelfs niet. Om-
dadde ze groot zijn, begrijp je. En as je
groot ben, dan ben je nóóit eris van hart
tot hart. Ken ik er nog eentje krijge',
Willem?
Maar Willem zei, zoo onder het vegen
door en zonder op te kijken naar de blau
we oogen van den grauwen wijsgeer, dat
vier nou eenmaal niet gong: „bèjje nou
nóg niet tevreeje met je drie, Henk?"
De klok wees half zeven.
De biljartqueues klikten in het rek.
En we gingen het cafétje by ons op den
hoek uit. Een verzaligde Novemberavond
geurde in de straat.
„Héére'zei Henk.
Hij sloeg de kraag van zijn jas omhoog
en stak zijn handen diep in de zakken.
„Geefu mijn de vrijheid maar. Da's lo
gisch. En da's menschelijk. En doet u de
groeten van mijn aan Molotov. - Héére.."
„Goeienavond", zei ik.
Thuis wachtte de krant. Met New York-,
Molotov en het hopelooze wantrouwen.
Goeienavond, Henk; ik zal je groeten
aan Molotov geven. ELIAS
liet, brachten er weinig van terecht: Twee
doelpunten, door Bakker betrekkelijk kort na
elkaar gemaakt, schenen den wedstrijd reeds
vóór de rust te zullen beslissen (31), doch
knap werk van Van Dalen en een geweldige
kogel van Schoorl, gelost uit een vrijen trap
van zeker wel 25 meter afstand, brachten de
partijen op gelijken voet (33).
Vlak vóór de rust beging Kraak de hier
boven vermelde overtreding en de Amster
damsche rechtsachter doelpuntte uit den toe-
gekenden strafschop. Rust 43.
Na de hervatting werd er zoo mogelijk nog
minder kwaliteits-voetbal geleverd. Over het
geheel was De Volewijckers sterker en slechts
met kunst- en vliegwerk wisten de Storm
vogels-verdedigers geruimen tijd stand te
houden Bovendien brachten De Jongh c.s.
nog al eens een gemakkelijke kans om zeep.
Bij de minder talrijke Stormvogels-aanvallen
kreeg Van Dalen via Opbergen „de" kans op
den gelijkmaker, doch hij schoot van dichtbij
hoog over. Uit een doelworsteling scoorde De
Ruyter het punt, dat den wedstrijd definitief
besliste (53).
het einde gelukte het Ontwaakt uit een doel-
worsteling het winnende doelpunt te maken
(2-1).
KinheimN.E.A. 42
De returnwedstrijd Kinheim en NEA is
een onverkwikkelijke geworden, waaraan de
slappe leiding van den scheidsrechter zeker
niet vreemd was. Dit had tot gevolg, dat na
eenigen tijd spel verruwing optrad. De voor
hoede van de thuisclub miste Beuk, in jviens
plaats A. Prinsen wr-s opgesteld. De voorhoede
in de eerste helft tegen den wind spelend,
miste elk goed samenspel en verwaarloosde
te veel den rechtervleugel om succes, te boe
ken, terwijl de uitvallen van NEA geenszins
ongevaarlijk waren. Na 7 minuten speelde H.
Prinsen mooi vrij, waarna A. Prinsen keurig
doelpuntte (l-r-0). Een minuut later maakte
de rechtsbinnen van NEA.door een fout der
verdediging uit buitenspelpositie gelijk. NEA
kreeg nu tijdelijk overwicht en na een half
uur kroop Kinheim door het oog van de naald
Een hard schot van den linksbuiten der be
zoekers was Druyven te machtig (12). Ruw
spel der gasten bracht Kinheim een kwartier
na de hervatting een strafschop, welken Groe-
neveld inschoot (22). De NEA-spil werd
weggezonden. Een vrijen trap schoot Groene-
veld keurig in (3—2). waarna spil Rem alleen
doorbrak en er tot ieders verademing 42
van maakte.
V.V.B.T.H.B. 0—0
De ontmoeting tusschen VVB en THB is
door schotloosheid van dc voorhoeden in een
doelpuntloos spel geëindigd. VVB, dat het
initiatief in dezen sportief gespeelden wed
strijd nam en dit voor het grootste deel van
den tijd behield, zag vele kansen door slecht
en slordig afwerken verloren gaan Enkele
wel goed gerichte schoten van R. Meyer, die
een goeden indruk maakte, werden door den
doelman der bezoekers fraai gestopt of door
den paal gekeerd. THB ontwikkelde in deze
periode eenige vinnige aanvallen, die niet van
gevaar ontbloot waren. Ook na de rust was
de wedstrijd aantrekkelijk VVB bleef sterk
in de meerderheid, maar de voorhoede bracht
er weer niets van terecht. De THB-doelman
was bovendien buitengewoon op dreef. De
spanning steeg met de minuut, doch doelpun
ten bleven uit (00).
Agenda voor Velsen en Umuiden
MAANDAG 25 NOVEMBER.
Bioscoop De Pont: 8 uur; De Waarzeg
ger.
Thalia Theater: 7 en 9.15 uur: Mr. Wong.
Rex Theater: 8 uur: Gertrude.
DINSDAG 26 NOVEMBER.
Zie Maandag.
FEUILLETON
door Hans Hirthammer
20^
Een oogenblik later sloopen twee duis
tere gestalten uit de tent. Zij liepen er om
heen en dr. Been had nauwelijks tijd opzij
te springen en zich plat op den grond te
Werpen.
Tp enkele seconden kwam hij tot een
besluit. Hij moest het tweetal volgen, ook
al was dit niet van gevaar ontbloot. De
zinnen, die hij had opgevangen, wettigden
het vermoeden, dat hij op het spoor was
van het geheim, welks ontknooping
hij zich ten doel .had gesteld.
Het onaangename van het geval was
slechts, dat hem geen tijd overbleef om
miss Boyard van zijn voornemen in kennis
te stellen. Hopelijk zou zijn lang uitblijven
haar niet al te zeer verontrusten, in ieder
geval echter mocht dit hem niet van zijn
plan afhouden.
De beide mannen liepen tamelijk vlug
en bij de heerschende duisternis had hij
werkelijk moeite hen niet uit het oog te
verliezen. Daarbij moest hij nog alle voor
zichtigheid in acht nemen om te voorko
men, dat zij hem ontijdig zouden ontdek-
ken.
Plotseling vertraagden de nachtelijke
wandelaars hun schreden. Zij hadden nu
de vlakte achter zich en waren het gebied
der rotsen genaderd, waar Been het wel
durfde te rïskeeren den afstand tusschen
hen wat te verminderen.
Nu boog de weg, eenigszins stijgend,
scherp naar het Zuiden af, waai' hij de
richting van het randgebergte volgde.
Daarna liep hij weer terug naar het Noor
den, vervolgens ging het, nog steeds stij
gend, door een nauwe kloof en nauwelijks
was deze gepasseerd, of het pad liep plot
seling met een zoo scherpe bocht steil
omlaag, dat Kans Been een oogenblik den
indruk kreeg, of de achtervolgden door de
aarde waren verzwolgen. Hij zat hen bei
den nu dicht op de hielen; af en toe be
droeg de afstand tusschen hen slechts
eenige passen en dat was zijn geluk, want
anders zou het hem zeker zijn ontgaan,
dat het tweetal geheel onverwachts in een
spleet tusschen de rotsen verdween.
Been bleef een oogenblik staan en on
willekeurig greep hij zijn revolver. Daar
na wrong hij zich tusschen de smalle ope
ning door, vastbesloten de achtervolging
tot het eind voort te zetten.
Het smalle, vrij rechte, maar sterk hel
lende pad dwong hem de grootste voor
zichtigheid in acht te nemen. Een onbe-
heerschte beweging, een misstap, elk ge
luid borg gevaar voor ontdekking in zich.
Eenmaal bleef Ali Mohammed staan en
keek om. Het scheelde eèn haar, of Been
die daarop niet verdacht was, had zich
verraden. Hij kon zich ternauwernood
achter een vooruitspringende rots ver
bergen.
Duidelijk hoorde hij, hoe Ali zei: „Wat
was dat? Klonken daar geen voetstappen
achter ons?"
Zijn metgezet stelde hem echter spoedig
gerust. „Onzin"! Het is de echo van onze
eigen voetstappen. Alle geluiden weer
kaatsen in dezen nauwen pas zeer sterk".
Ali Mohammed liet zich overtuigen. Hij
bleef nag even scherp luisteren, maar
daama sloot hij zich toch weer bij zijn gids
aan.
Het pad tusschen de aan weerskanten
hoog oprijzende rotsen werd nu zoo nauw,
dat het slechts voor een man begaanbaar
was. Links en rechts voelde men met de
armen het gesteente.
Hans Been besefte volkomen den om
vang van het gevaar, waarin hij zich ge
heel vrijwillig had begeven, maar hij ver
trouwde geheel op het geluk, dat hem
nog nooit in den steek had gelaten,
Er kon ongeveer een uur verioopen zijn
sinds zij het kamp verlaten hadden, toen
zich wederom een oponthoud voordeed.
De maan stond nu hoog aan den hemel
en daardoor kon hij zien, hoe de mannen
bleven staan voor een geweldige rotswand
welke dwars over het pad omhoog rees en
dientengevolge het verder gaan scheen te
beletten.
Nóg hoorde Been, hoe Ali's metgezel
I het woord „Brahmachadji" uitsprak. De
volgende seconde waren beiden verdwenen.
Been bleef staan en overlegde, wat hem
i nu te doen stond. Hij was er van overtuigd,
dat het woord, dat hij had opgevangen,
den sleutel tot het geheimzinnige doel
van dezen nachtelijken tocht vormde, een
soort „Sesam open u", dat de poort van
het onbekende rijk ook voor hem zou ont
sluiten.
Zou hij het wagen daarvan gebruik te
maken? Het gevaar, waarin hij zich be
gaf, was tenslotte niet te peilen. Hij wist
niet, wat hem daar wachtte. Hij zou in
een impasse kuurden geraken, waar hij niet
tegen was opgewassen.
Aan den anderen kant realiseerde hij
zich volkomen, dat hij voor een beslissende
ontdekking stond. Misschien vond hij daar
de metgezellen van Mr. Hamilton en
misschien kon hij hen helpen.
Deze laatste veronderstelling gaf ten
slotte den doorslag. Hij haalde eens diep
adem, kneep zijn revolver nog steviger in.
de vuist en daarop stapte hij verder.
Plotseling, alsof zij uit de ruimte te
voorschijn werd getooverd, dook een ge
stalte voor hem op, die hem den weg ver
sperde.
Been's wijsvinger klemde zich om den
haan van de revolver.
„Brahmachadji!"
De gestalte verdween even geheimzinnig
als zij gekomen was.
De weg naar het onbekende lag voor
hem open.
Been versnelde zijn pas om zijn vijanden
in te halen.
De schildwacht scheen te hebben aan
genomen, dat deze derde man bij de twee
anderen behoorde. Het was merkwaardig,
dat de Europeesche kleeding zijn wantrou
wen niet had gewerkt!
Been bevond zich thans in een tunnel
van ongeveer manshoogte. Verbaasd tastte
hij met zijn handen langs de wanden van
de nauwe gang. Het was hier zoo donker,
dat hij geen hand voor de oogen kon zien
en dat maakte hem onzeker. Hij voelde
zich volkomen weerloos in deze afschuwe
lijke, van een muffe lucht doortrokken
schacht, welke steeds verder in den berg
doordrong,
Weldra hoorde hij weer de beide anderen
voor zj^h en nu voelde hij hun nabijheid
schier als een geruststelling.
Hans Been was een moedig man, die
geen tegenstander vreesde, wanneer hij
tegenover hem stond, maar de spookach
tige duisternis, die hem omgaf, had iets
zeldzaam beklemmends.
Nog tweemaal gebeurde het, dat uit het
duister een hand naar hem greep, welke
eigenaar het woord „Brahmachadji" van
hem wenschte te hooren.
Gelukkig werd Been beide kèeren door
de achtervolgden op dit intermezzo voor
bereid. Hij kon daardoor juist op tijd
blijven staan en wachten tot het tweetal
buiten het bereik van zijn stem was.
Op een gegeven oogenblik bemerkte hij
aan den veranderden klank van zijn voet
stappen en aan zijn onbelemmerde be
wegingsvrijheid, dat hij uit een nauwe
tunnel in een breede, hooge ruimte moest
zijn aangeland.
Hij keek naar boven en onderdrukte met
moeite een uitroep van verrassing. Hiel
en daar glinsterden lichtpunten in de
diepe duisternis, deels dichtbij, voor een
ander deel op grooten afstand. Hoewel het
zwakke schijnsel niet voldoende was, om
de ruimte behoorlijk te verlichten, kon
Hans Been zich toch ongeveer een denk
beeld vormen van haai- omvang.
De uitgestrektheid en de hoogte van
dit oncjeraardsche gewelf spotten met elk
begrip van ruimte en overtroffen alles,
wat de mensoHelijke fantasie in dit opzicht
zou hebben kunnen uitdenken. Wanneer
daar ginds, waar een geheele rij lichtjes
als een parelsnoer aaneen scheen te zijn
geregen, plotseling een zon was opgegaan,
dan zou zij een landschap hebben belicht,
dat even infernaal als gigantisch zou zijn
geweest. Zij zou dan een uitgestrekt, rots-
i achtig dal hebben beschenen, zonder
struik of boom, zonder water en zonder
hemel, koud en dor als de helsche kraters,
welke de verrekijkers ons op de opper
vlakte van de maan te aanschouwen geeft.
Maar nochtans van een imponeerende
verhevenheid. Grillig gespleten gesteente,
grotesk op elkander gestapelde rotsblok
ken en dat alles overkoepeld door een
steenen gewelf, zooals zelfs de stoutmoe
digste architect zich dat nooit zou hebben
durven droomen.
Maar dat kon men slechts vermoeden.
Euwlge, ondoordringbare duisternis lag
over het dal en misschien was het goed
zoo.
Dr. Been moest zich met geweld ont
trekken aan den machtigen invloed, die
er van dit alles uit ging. Hij haastte zich
achter den klank der snel verwijderende
voetstappen aan.
Van een rechten weg was nu geen spra
ke meer. Krïs-kras ging het tusschen de
rotsgroepen door, nu eens langzaam stij
gend, dan weer sterk dalend.
Ali Mohammed naderde nu een groep
menschen, die om een helder licht ge
schaard, op den grond hurkten.
Been durfde het niet aan 't tweetal daar te
volgen. Aarzelend bleef hij staan. Van een
poging het gezelschap te besluipen kon
geen sprake zijn. Hij zou onmiddellijk ge
zien worden.
Terwijl hij nog overlegde, wat hem nu
te doen stond, naderde van de andere zijde
iemand, die een fakkel in de hand droeg,
een lange, gespierde gestalte, slechts ge
kleed in een lendedoek.
Hans Been week achteruit, maar nu
scheen hem het geluk, dat hem tot dusver
trouw was gebleven, in den steek te zul
len laten.
Hij struikelde en door het lawaai werd
de ander opmerkzaam. Met een onder
drukte kreet hief hij zijn fakkel op en
de paar seconden, welke Been noodig had
om zich te herstellen, waren voldoende
om den ander van de aanwezigheid van
den vreemdeling kennis te doen nemen.
De Indiër hief een luid gebrul aan en
wierp zich op Been.
Er ontstond een felle worsteling in een
volslagen duisternis, want de fakkel was
opzij geslingerd en doofde onmiddellijk
uit.
Hans Been vocht om zijn leven, maar
desondanks wist hij zijn kalmte te bewa
ren en van de naaktheid van zijn tegen
stander profijt te trekken. Het duurde
dan ook niet lang, of de man lag roerloos
op den grond.
Dr. Been aanvaardde zoo spoedig moge
lijk den terugtocht. Weliswaar was hij er
nog niet achter gekomen, wat Ali Moham
med's tocht te beteekerien had en welk
verband er bestond tusschen het leven in
deze onderaardsche hel en den Maharadja
%'an Japir, maar daartoe bestond op het
oogenblik geen gelegeneid meer. Hij moest
zich voorloopig tevreden stellen met zijn
ontdekking van het bestaan van dit hol
en dat was in ieder geval de moeite waard.
Het raadsel omtrent het verdwijnen van
de Duitsche expeditie, gevolgd door die
van de beide Britsche geleerden uit Bom
bay. was hiermede grootendeels opgelost.
Slechts de vraag of men de vreemde in
dringers eenvoudig uit den weg had ge
ruimd, dan wel als gevangenen in een of
anderen uithoek van deze lugubere ver
blijfplaats liet versmachten, bleef voor
loopig nog onbeantwoord. Wordt vervolgd
