Nieuwe rechtsorde binnen het staatsverband
IJmuiden
Uitgaven voor het leger in Indië
voor 1946 geraamd op 243 millioen
Santpoort
Noodlanding
in de woestijn
Prof, mr. C. W. de Vries
„Slo ter dijk" brengt
Duitschers naar huis
;,De leer der Staatssouvereiniteit
bestaat niet meer
In een radiorede heeft prof. mr. C. W.
Öe Vries, hoogleeraar aan de Economische
Hoogeschool te Rotterdam gesproken over
de nieuwe rechtsorde binnen het staats
verband.
Hij vestigde er de aandacht op, dat de
ontwerp-overeenkomst van LLnggadjati in
de Tweede Kamer niet in stemming komt.
De Kamer kan de stukken, wélke hierop
betrekking hebben, in behandeling nemen
of een Commissie van onderzoek benoe
men, welke een conclusie aan de Kamer
voorlegt.
Na dc regeeringsverklaring over de In
dische kwestie volgt in de Kamer de be
handeling der begrooting van Overzeesche
Gebiedsdeelen. Eerst bij de eindstemming
over deze begrooting kan de Kamer be
slissen, o£ aan minister Jonkman het be
heer over die begrooting kan worden ge
laten.
Deze zaak is niet zonder parlementair
precedent, aldus prof. De Vries. De wijze
van behandeling zou zich kunnen aanslui
ten bij wat gebeurd is in November 1867.
Toen ging het om het verdrag van Londen
van Mei 1867, waarover niet een goed
keuringswet werd geëischt. De Kamer
stelde de stukken in handen van een com
missie van onderzoek, wier conclusie op
23 November 1867 na lange debatten werd
goedgekeurd. Maar op 26 November 1867
■werd de begrooting voor buitenlandsche
zaken afgestemd.
Na verklaard te hebben, dat de Kamer
niet moet trachten, door vage en onzuivere
moties te regeeren, zeide spreker:
..Ik hoop, dat de regeering in haar toe
lichting. de gedachte zal verwerpen dat
Nederland medewerkt aan het scheppen
van een nieuwen souvereinen staat binnen
het staatsverband. De ontwikkeling van
het volkenrecht heeft aan de leer der
staatssouvereiniteit een einde gemaakt.
Nederland en het geheele staatsverband
van de toekomst is gebonden aan hooger
staatsrecht en volkenrecht. In Nederland
kan de regeering alleen verklaren, dat de
staatssouvereiniteit hier niet is gehuldigd.
Nederland kan niet een souvereiniteit
overdragen, welke het £elf niet heeft. Mo
hammed Hatta, vice president van de zoo-
Opoe Herfst 105 jaar
Zij leest nog zonder bril
De oudste inwoonster van Nederland, de
Weduwe E. P. Herfst—Braams te Rotterdam,
meer bekend „als ..Opoe Herfst", is Zondag
105 jaar geworden.
De burgemeester van Rotterdam, mr. P. J.
Oud, kwam haar 's morgens gelukwenschen.
Opoe toonde zich daarmee zoo ingenomen
dat zij zonder bril voor den magistraat een
gedicht voorlas „De slag bij Waterloo"
Opoe Herfst kreeg van het Amerikaansche
Koode Kruis een groot pakket. Ook Sint
Nicolaas bracht pakjes. Er kwam zooveel, dat
'de familieleden Zondagavond nog niet alles
Uitgepakt hadden!
Opoe Herfst is een Amsterdamsche van
geboorte. Op 18-jarigen leeftijd kwam zij te
Rotterdam wonen. Zij heeft 16 kinderen ge
had. Daarvan zijn eT nog drie dochters en
twee zoons in leven.
De „Friesland" heeft
vertraging
De P.H.F.C.F., de „Friesland", die de
tweede bijzondere vlucht naar Zuid-Afrika
ïnaakt kreeg kort na het vertrek uit Tunis
motorstoring. Gezagvoerder A. Viruly oor
deelde het beter naar Tunis terug te kee-
ren.
Inmiddels is van Schiphol een Dakota
met gezagvoerder Moll vertrokken om
nieuwe onderdeelen naar Tunis te bren
gen. Voorts is ook de „Rotterdam" naar
Tunis vertrokken, om de vracht en de pas
sagiers van de „Friesland" verder naar Jo
hannesburg te vervoeren.
De „Friesland" was op 7 December van
Amsterdam vertrokken.
KERSTPAKKETTEN
VOOR GEÏNTERNEERDEN
Als resultaat van de besprekingen met
ifle Popda (de Indonesische instelling be
last met de verzorging van de geallieerde
krijgsgevangenen en geïnterneerden) kun
nen thans Kerstpakketten worden verzon
den aan de geïnterneerden, die zich nog
in het binnenland bevinden.
Van Nederlandsche zijde zullen de pak-
kelten worden verzorgd door het _Neder-
•landsche Roode Kruis afd. Indonesië, ter
wijl de „Burger Welfare Indië" speelgoed
voor de kinderen in d'e kampen heeft toe
gezegd. De verzending zal' worden gere
geld door het „kantoor displaced persons"
in samenwerking met de Popda.
Toen het Nederlandsche motorschip
I „Slotefdijk" dezer dagen de haven van
genaamde republiek weet het heel best. Hamburg binnenkwam, oordeelden de 1320
want hij heeft het van mij aan de hooge
school te Rotterdam goed geleerd. Maar hij
heeft gedacht deze leer der staatssouve
reiniteit wel te kunnen spelden op den
mouw van de niet-staatsrechtelijk ge
schoolde commissie-generaal en de jonge
lui van het secretariaat hebben het ook
hiet gemerkt. Zoo kwam een volkomen
on-Nederlandsche en on-Engelsche souve-
reiniteitsleer in de ontwerp-ovèréenkomst.
Maar ook lord Killearn zeide niets. Enge
land heeft ons in den oorlog prachtig ge
holpen maar na den vrede zijn wij weer
de oude concurrenten van 1652".
Joodsch emigranten-schip vergaan
Een woordvoerder van net Jewish Agency
heeft medegedeeld, dat 3 personen van
een schip met Joodsche refugiés dat Zon
dagochtend in een storm vergaan is, ver
mist worden. Het schip had 800 personen
aan boord en is nabij het eiland Rhodes
gezonken. Behalve de 8 vermisten zijn al
len veilig op het eiland Cyrene aangeko
men, aldus de woordvoerder.
Naar verluidt zullen in Palestina gesta-
tionneerde vliegtuigen van de R.A.F. voed
sel en medicamenten voor de Joodsche
schipbreukelingen uitwerpen. Het schip
is ongeveer 90 K.M. ten Noord-Westen van
het eiland Rhodes gezonken.
De Palestijnsche regeering heeft de
Britsche ambassade te Athene per radio
verzocht, zoo snel mogelijk hulp te ver-
leenen aan de overlevenden van het Jood
sche emigrantenschip.
Tegen Linggadjati
Zes prominente figuren uit de voormalige
Binnenlandsche Strijdkrachten van de
provincie Groningen hebben een telegram
van den volgenden inhoud verzonden aan
de leden van de Staten-Generaal:
„Leden van de voormalige Binnenland
sche Strijdkrachten in de provincie Gro
ningen, wetende dat zij de meening van
het overgroote deel van. de voormalige B.S.
vertoiken, wijzen u erop dat, indien de
overeenkomst van Cheribon wordt aan
vaard, dit aanleiding zal geven tot zeer
ernstige binnenlandsche moeilijkheden en
dringen er daarom bij u met de meeste
klem op aan al het mogelijke te doen om
het heillooze accoord niet te doen aan
vaarden. Zij verzekeren u, dat zij bereid
zijn zich opnieuw aaneen te sluiten voor
de eenheid van het rijk".
Dit telegram was geteekend door de
heeren W. A. Schrijvershof, M. J. van Til,
dr.-G. D. Jonker, dr. J. C. 's Jacob, H. Hou
wen en A. Eilander.
Rotterdammers protesteeren
„Duizenden burgers van Rotterdam en om
geving, vergaderd in de Rivièrahal om uiting
te geven aan hun diepe bezorgdheid over de
dreigende verbreking van het Koninkrijk,
dringen er bij u met den meesten ernst op aan
de overeenkomst van Cheribon niet te aan
vaarden en een Oplossing van de ernstige
moeilijkheden te zoeken op den grondslag der
regeeringsverklaring, afgelegd bij'*monde van
H. M. de Koningin op 7 December 1942". Al
dus de tekst van het telegram,-dat tijdens een
druk bezochte protestmeeting? te Rotterdam
aan de regeering gezonden werd.
Op deze vergadering voerden mr. J. G. J. C.
Nieuwenhuis en de heer J. Schouten, lid van
de Tweede Kamer voor de A. R., het woord,
dié opwekten tot verwerping van 't ontwerp-
accoord.
Duitsche ex-geïnterneerden, die zich aan
boord bevonden, het noodzakelijk om het
Duitsche volkslied aan te heffen, meldt
Un. Press. De Britsche militaire autoritei
ten kenden deze demonstratie niet appre-
cieeren en arresteerden" alle geïnterneer
den om hen aan een ondervraging te on
derwerpen. Dc Duitschers waren afkom
stig uit Britsch-Indlë, waar zij gedurende
den oorlog geïnterneerd waren geweest.
Met de „Sloterdijk" werden zij naar hun
vaderland teruggebracht.
BRAND MET EEN LUCHTJE?
De recherche stelt een onderzoek in
naar de oorzaak van een brandje in de
Dr. Kuyperschool te Haarlem. Het vuur
is ontstaan in een kast^ met leermiddelen,
die gedeeltelijk uitbrandde.
Kwaadaardige honden
Een schaap, loopende op een weiland
nabij den Rijksweg, werd zoodanig door
een tweetal honden gebeten, dat het moest
worden afgemaakt.
St. Nicolaas feest op de scholen
De scholen 2 en 4 vierden het St. Nïco-
laasfeest gezamenlijk in het gymnastiek
lokaal van School 4. Voor de kleintjes
kwam des morgens de Sint met Piet op
bezoek. Hij werd ontvangen door den heer
K. Faber.
De kinderen van de middel- en hoogste
klassen hadden 's middags hun feest. Voor
hen werden een aantal mooie geluidsfilms
gedraaid.
Hinderwetvergunningen
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Velsen hebben de beslissing op de
verzoeken van:
W. Kromhout van der Meer, Bloemstr.
51 te IJmuiden, om vergunning tot het op
richten van een bakkerij in het perceel
Bloemstraat no. 51 te IJmuiden;
de firma De Groot en Ruighaver, Ko
ningsplein 10 te IJmuiden, om vergunning
tot het oprichten van een inrichting voor
bet reinigen van kleeding in het perceel
Koningsplein no. 10 te IJmuiden;
P. Kramer, Industriestraat 10—12 te
IJmuiden, om vergunning tot het uitbrei
den der visohconservenfabriek in de per-
ceelen Industriestraat nos. 10-12 te IJmui
den;
verdaagd op grond dat het onderzoek
nog niet zoover is gevorderd, dat thans
reeds een beslissing kan worden genomen.
,ï)e triomph van O.L. Vrouwe
van Fatima"
Ter gelegenheid van de inwijding der
nieuwe Fatimakapel voerde het Amster-
damsch tooneelgezelschap „Willen is kun
nen" een spel van Herman Divendal op:
„De triomph van Onze Lieve Vrouwe van
Fatima"
Het was een stuk vol wijding en devo
tie. Het natuurlijke spel van de kinderen
en hun ouders en de twijfel van den grij
zen pastoor boeiden doorloopend.
Verschillende vondsten, speciaal het te-
rugkeeren. van den duivel in elk taf reel,
in steeds nieuwe gedaante, geven het werk
een climax.
Bjj de eerste opvoering sprak de voor
zitter van de kapelcommissie woorden van
dank tot allen die hadden geholpen tot
het bereikte succes te komen. Pater Rector
aanvaardde ontroerd het geschenk en ge
waagde van „den schoonsten dag dien hij
in IJmuiden-Oost beleefd had"-
Ook den tweeden avond wees hij hierop.
De belangstelling voor dezen tooneelavond
was zoo groot, dat men besloot Dinsdag
nog een laatste opvoering te geven.
Een aanrijding en nog wal
Op het Pontplein Z.Z. had een aanrijding
plaats tusschen een vrachtauto en een
personenauto. De wagens stonden in file
opgesteld. Zonder voorafgaande waarschu
wing reed de vrachtauto achteruit, met
het gevolg, dat de er achter opgestelde
personenauto werd aangereden. Persoon
lijke ongelukken kwamen niet voor.
Op de Hoofdstraat te Santpoort werd
een motorrijder gesignaleerd, die in be
schonken toestand zijn motorrijwiel be
stuurde en zig-zag over den weg reed,
De bestuurder voldeed niet aan het stop-
teéken van de politie, hij gaf vol gas en
reed in de richting IJmuiden. Een onmid
dellijk ingestelde achtervolging leverde
geen resultaat op. Later werd het motor
rijwiel door de politie teruggevonden in
een perceel aan de Kerkerinklaau, waar
het met een lekke band was neergezet
door zekeren V.
DE „ZWARTE ZEE" BRACHT SCHEPEN
BINNEN.
De sleepboot „Zwarte Zee" van L. Smit
en Co.'s internationale sleepdienst te Rot
terdam heeft Zondag he't Engelsche s.s.
„Wandsworth" bij de Falmouthrbaai vlot
gesleept en Falmouth binnengebracht. De-
Australië cn Zweden gaan
ook ter walvischvaart
'De minister-president van Tasmanië, R.
Cosgrove heeft in de „Imperial Review"
eenige mededeelingen gedaan over de
Australische plannen tot deelneming aan
de moderne walvischvaart.
Na er op gewezen te hebben, dat in het
bijzonder Tasmanië in de vorige eeuw de
walvischvaart langs de kust uitoefende,
deelde Cosgrove mede, dat er thans plan
nen in voorbereiding zijn om een nieuwe
onderneming op te richten voor de uitoefe
ning van de moderne walvischvaart.
Het kapitaal zal 3 millioen pond sterling
bedragen, -waarbij verondersteld wordt,
dat de Australische regeering voor 51 pro
cent zal deelnemen.
In verband met de internatioale afspra
ken ter bescherming van den walvisch-
stand ziet men de toekomst van de wal
vischvaart optimistisch in- Men hoopt het
volgende seizoen te kunnen deelnemen
met een fabriekschip van 20.000 ton en 8
of 9 vangschepen. Daarbij zullen in totaal
500 man werk vinden. Hobart zal de ver
moedelijke thuishaven van het Australische
fabriekschip worden.
Ook Zweden.
Reeds tijdens den oorlog zijn in Zweden
plannen opgekomen om aan de Antarcti
sche walvischvaart te gaan deelnemen.
Thans neemt men in overweging, in het
seizoen 1948/'49 met een Engelsch-
Zweedsch-Noorsche expeditie de walvisch
vaart te gaan uitoefenen. Deze expeditie
zou dan onder Noorsche -vlag varen. De
Noorsche regeering zou van plan zijn,
daarvoor het Amerikaansche schip North
Star te koopen, welk schip dit jaar reeds
in de Zuidpoolzeeis geweest voor een
proefreis, die werd gefinancierd door de
Norwegian Whalers' Union.
Weer een logger terug
De sleeper Helga van het Bureau Terug
gave Visschersvaartuigen is hier uit Bremers-
haven binnengeloopen met op sleeptouw den
motorlogger SCH 47.
De Helga vertrekt Woensdag weer naar
Bremerhaven.
PREDIKANT IN INGEZONDEN STUK
BESCHULDIGD.
Voor het Haarlemsche tribunaal ver
scheen gisteren Johanna H.-V., die dés-
tijds een ingezonden stuk naar de „Deut
sche Zeitung" had gestuurd, waarin zij
beweerde, dat de vroegere Velsensche pre
dikant ds- Bronsgeest meer wist van den
zelfde sleepboot bracht dienzeltden dag ^ood van kolonel Mi,ssevt den broer van
hpt Zu/PAHcphp c Trmo" Hof- mnrhirio. den „leidei De Duitsche krant had den
het Zweedsche s.s. „Irma", dat machine-
schade had opgeloopen bij St. Anthony
Point, eveneens te Falmouth binnen.
KINDERFILMS IN HET LEGER DES HEILS.
A.s Woensdagmiddag zullen in het Leger
des Heils twee kinderfilm-voorstellingen wor
den gegeven. Vertoond zullen worden „Jes
sica's eerste gebed" en een teekenfilm.
De regeering heeft aan de Tweede Kamer
medegedeeld, dat een overzicht betreffen
de den financieelen toestand van Neder-
landsch-Indië thans nog niet kan worden
gepubliceerd. Uit een kasbe,grooting voor
het tweede halfjaar van 1946 blijkt, dat
voor den gewonen dienst een tekort van
175 millioen en voor den buitengewonen
dienst een tekort van 33 millioen wordt ge-
Nederlandsche mijnenvegers in de haven van IJmuiden. De wintermaanden, waarin
moeilijk kan worden geveegd, worden benut om de schepen een opknappertje te geven.
raamd. De uitgaven welke verband houden
met de bijzondere omstandigheden worden
geraamd op 444 millioen. Het totaaltekort
bedraagt derhalve 652 millioen.
Deze cijfers hebben alleen betrekking op
de uitgaven en ontvangsten in de door de
Nederlandsch-Indische regeering beheerde
gebieden; zij omvatten niet de uitgaven,
welke in Nederland ten laste Van den In-
dischen dienst worden gedaan uit de daar
voor door den minister van Financiën be
schikbaar gestelde credieten. Volgens een
zeer voorloopige schatting worden deze
uitgaven in Nederlai^ voor het geheele
jaar 1946 gesteld op 334 millioen, waarin
aan' niet weerkeerende uitgaven een be
drag van 183 millioen begrepen is.
Onder de uitgaven van de laatste groep
nemen de legeruitgaven met 243 millioen
de belangrijkste plaats in.
Een globale becijfering van de schuld
positie van Nederlandsch-Indië per ultimo
October wijst een eindcijfer aan van rond
f 2.900.000.000, zijnde meer dan het dub
bele van den stand voor de Duitsche in
vasie (pl.m. f 1.333.000.000). Daarbij is nog
geen rekening gehouden met de verplich
tingen uit hoofde van de oorlogsschade
regelingen, waartegenover ook de Indische
claim op de oorlogsschade-vergoeding van
Japan niet in rekening is gebracht.
Uit een overzicht van den huidigen stand
der leeningen op langen termijn blijkt, dat
de bij het publiek uitstaande geconsolideer
de schuld per ultimo van dit- jaar gesteld
kan worden op f 983.100.000, welke geheel
in Nederland en Nederlandsch-Indië is ge
plaatst. Daarboven loopen buitenlandsche
credieten ten deele op naam van de
Bank voor Indië, doch door het land ge
garandeerd tot een bedrag van
f 276.130.000.—.
brief gepubliceerd, maar gelukkig had de
predikant er geen onaangename gevolgen
van ondervonden. Wel was hij opgebeld
door Van Genechten, toen procureur-ge
neraal bij het „Vredesgerechtshof", die
hem verzocht had, de bewering van de
vrouw tegen te spreken, hetgeen de pre
dikant ook had gedaan.
„Ik wist niet, dat ze den brief zouden
publiceeren", zei de beschuldigde, die iets
had opgevangen van een gesprek over ko
lonel Mussert, toen zij in een ziekenhuis
lag en ds. Bronsgeest daar eenige patiënten
bezocht. Op 23 December zal het tribunaal
uitspraak doen.
VRIJSTELLING BETALING GEDEELTE
PACHTSOM.
Aan J. Alders werd voor de jaren 1946 en
1947 verpacht het gedeelte van het zeestrand
van het Zuiderhavenhoofd af tot 200 m. Zuid
waarts daarvan voor de som van 1000.
Aangezien het zeestrand in het zomer
seizoen van dit jaar door de militaire autori.
teiten niet is ■vrijgegeven en Alders daardoor
van zijn rechten geen gebruik heeft kunnen
maken, heeft hij verzocht, hem vrijstelling te
yerleenen van de verplichting tot betaling
van een bedrag van 350, welk bedrag gelijk
is aan dat gedeelte van de totale pachtsom,
hetwelk berekend was voor het jaar 1946.
B. en W. achten dit verzoek billijk en stellen
daarom den raad voor, de gevraagde vrij
stelling te v.erleenen.
„HET ONBEWOONDE EILAND".
Vrijdag'13 December zal het Amsterdamsch-
Rotterdamsch Tooneel uitsluitend voor de
leden van de Cultureele Vereeniging „Velsen"
opvoeren het tooneelspel Ln drie bedrijven
„Het Onbewoonde Eiland".
De opvoering geschiedt in het Patronaats
gebouw.
WINTERLEZING VOOR DE VRIJZINNIG
HERVORMDEN.
Hedenavond wordt in de Nijverheidsschool
de derde winterlezing gehouden voor de Ver
eeniging van Vrijzinnig Hervormden. Spreker
is ds A. R. de Jong van Haarlem met het
onderwerp: „En nog hebben wij vertrouwen
in Christus".
Agenda voor Velsen en IJmuiden
DINSDAG 10 DECEMBER.
Thalia: „Mijn hart klopt voor Belita", 7 en
9.15 uur.
De Pont: „De Zwarte Spion", 8 uur.
Rex: „Prinses Tarakanova", 8 uur,
Gemeèntehuis: Raadsvergadering, 7 uur.
Nijverheidsschool: Winterlezing Ver. van
Vrijzinnig Hervormden.
WOENSDAG 11 DECEMBER.
Bioscopen: Als Dinsdag.
Op de tafel glanst het vierkante speel
bord onder het lamplicht in de Hollandsche
huiskamer. Om de tafel zitten moeder, va
der, buurman, de dienstmaagd (vanwege
de kou in de keuken) Jantje en ik. Wij
zullen het spel inwijden, dat Jantje van
den goeden, heiligen Sinterklaas heeft ge
kregen: het atoombomspel.
Het lijkt wel wat op ganzenbord, maar
aangezien het zoolang geleden is, dat gan
zen een rol in den oorlog speelden, zijn
zo vervangen door atoombommen.
Het moet echt gaan, vindt Jantje en dies
beveelt hij, dat de spelers de nafben zullen
aannemen van de echte spelers in het ech
te spel. Buurman wordt van Kleffens, Jan
tje zelf Bidault, de dienstbode Marie zal
het trotsche Albion vertegenwoordigen als
Bevin, met wien zij althans den omvang
gemeen heeft, moeder wordt Byrnes, met
wien zij weinig of niets gemeen heeft, ik
word gebombardeerd tot Tsjang-Kai-Sjek,
omdat niemand weet hoc of de UNO-ver-
tegenwoordiger van China werkelijk heet
en vader moet Molotov voorstellen.
De zes bereiden zich voor op den slag
en moeder ravitailleert de strijders, met de
milde en onpartijdige hand die Amerika
eigen is, met thee en speculaas. Restjes van
Sinterklaas.
Dan doet Jantje Bidault den eersten worp
en de kletterende dobbelsteenen vormen
een dreigende inleiding van zijn oorlogs
verklaring, die hij uitspreekt, als hij de
Fransche vlag op het daartoe bestemde
vakjepoot. Buurman van Kleffens gooit
en zijn opdracht blijkt „Sabotage" te zijn,
een taak, die hij op een sinistere wijze ver
vult, die men van dezen eerbiedwaardigen
diplomaat niet zou verwachten. De beurt
is dan aan Marie Beviri. Zij rammelt met
de steenen en stoot een gillenden lach uit
als blijkt dat zij, Maria Bevin, spionnage
zal moeten bedrijven.
Jantje imiteert het machtige ronken van
de B-29's als Moeder Byrnes met één wel-
gemikten gooi honderdduizenden burgera
van het leven berooft. „Raak" constateert
Moeder laconiek en doet de speculaas
rondgaan. Ik kom op het vakje van de
UNO-conferentie terecht en het blijkt, dat
ik mijn ziel in Oostersche lijdzaamheid zal
moeten bezitten en een beurt voorbij laten
gaan. Nèt echt.
Dan werpt de Russische beer, bedacht
zaam en rustig, zooals vader altijd is ge
weest. „Asjemenou" zegt hij en veegt te
gelijkertijd de speculaas- uit zijn baard en
Azië van den aardbodem.
Azië wil dan zeggen: behalve Hirosjima
en Nagasaki, want die zijn al van den
aardbodem verdwenen. De honderdduizen
den, die daar stiervA, deert het niet meer.
Maar de menschen, die daar nu
rondioopen, met de afgrijselijkste wonden,
waarvan hun kindskinderen nog de gevol
gen zullen ondervinden, die deert zooiets
wel.
En deze oorlogsmoede wereld, die zich
apathisch afvraagt, hoe het verder moet,
die deert het ook.
Ik zou den goedkoopen grappenmaker,
die dit spel heeft uitgevonden, wel eens
willen vertellen, hoe ik over hem en zijn
luguberen humor denk.
W. L. B.
VERZOEK OM SUBSIDIE.
De afdeeling Velsen van de Stichting „Ka
tholieke Kinderuitzending" heeft het gemeen
tebestuur verzocht om toekenning van sub
sidie voor 1947.
Dit verzoek zal behandeld worden bij do
begrooting voor het komende jaar.
VOORBEREIDING VOOR DE KERSTDAGEN
Als voorbereiding voor het Kerstfeest wor
den in Santpoort verschillende bijeenkomsten,
gehouden. Dinsdag 17 December is er een
Kerstbijeenkomst voor iedereen, waar ds. J.
Bronsgeest van Velsen zal spreken.
Zaterdag 21 December is er des middags
een Kerstwijding voor de jeugd uitgaande
van „Vrije Vogels", „Jonge Kracht", „Dor-
kasen de Jeugdgemeenschap. Er staat in de
week van 2228 December eveneerts een
Kerstspel op het programma.
AFHALEN VAN BONKAARTEN.
Voor het afhalen .van bonkaarten in het
Badhuis aan de Wüstelaan zijn aan de beurt:
Woensdag 11 December de letters H tot en
met L en Donderdag 12 December de letters
M tot en met Q.
KERKELIJK JEUGDWERK.
De Jongerenbond der Ned. Herv. Gemeente
heeft het initiatief genomen om de jeugd van
1830 jaar uit Santpoort bij elkaar te roepen
op Zaterdag 14 December in het Jeugdhuis.
Het zal een ontspanningsavond worden, waar
een blijspel wordt opgevoerd. Tevens zal er
nog gesproken worden over doel en streven
van den J. B en over het opbouwen van het
innerlijk. De donateurs van het Kerkelijk
Jeugdwerk komen op 16 December bijeen.
OPVOERING VAN „POLLY PERKINS".
De Jongeren Bond der Ned. Herv. Gemeen
te voert op Maandag 16 December a.s. in het
Jeugdhuis het blijspel „Polly Perkins" op.
KERKELIJKE VERKIEZINGEN.
Naar we vernemen is tegen 13 December
a.s. de verkiezing uitgeschreven van 14 leden
van het kiescollege der Ned. Herv. Gemeente.
FEUILLETON
door Hans Hirthammer
Een hopelooze geschiedenis, dacht Ha
milton bij zichzelf. Vrouwen kunnennu
eenmaal nooit haar verstand er bij houden.
Nou, hopenlijk. krijgen ze elkaar!"
Zoo ging het twee volle dagen achtereen
"en daar zij op eigen initiatief niets kon
den ondernemen, werd de toestand van
wachten en hopen schier ondragelijk.
Tegen den middag van den derden dag
echter naderde over den bergpas een of
ander voorwereldlijk monster, dat dikke
rookwolken uitblies en zooveek spektakel
maakte, dat het geheele kamp er door .in
rep en roer werd gebracht.
Edward Hamilton, die uit louter ver
veling was voor zich heen zat te soezen
sprong verschrikt op. Toen hij, weinig
goeds vermoedend, zijn hoofd buiten de
tent stak, moest hij tot zijn groote ver-
bezing constateeren, dat de geheele be
zetting van het kamp onder luid gejoel
wilde wegloopen.
„Hier blijven!" schreeuwde hij. „Zijn
juliie stapelgek geworden?"
Maar niemand luisterde naar hem. Toen
hij zich omkeerde, stond hij tegenover
miss Boyard en waarlijk ook zij stond
te zwaaien en te wuiven, alsof het de ko
ning in hoogst eigen persoan was, die,
daar in dat voorwereldlijke vervoermiddel
zijn joyeuze entree maakte.
„O. mister Hamilton!" lachte ze. „Dat
as een landgenoot van dr. Been. Nu wordt
alles goed! Hij za.l ons vast helpen zoeken!"
Hamilton was nog niet ten volle over
tuigd. „Het lijkt me veeleer een vriend
van dat gespuis hier te zijn. Kijk toch eens,
hoe hartelijk ze hem verwelkomen!"
„Die menschen kennen hem; hij woont
immers in Gigasar! Let u maar eens op!
Hij zal him stellig flink den mantel uit
vegen en hen tot gehoorzaamheid dwin
gen".
Zoo scheen deze oud-Am sterdammer
dus inderdaad door den hemel te zijn ge
zonden.
Met horten en stooten en onder oorver-
doovend geknetter rolde de wagen intus-
sche naderbij om tenslotte, omringd door
een joelende schare inlanders, bij den
ingang van het kamp tot stilstand te
komen.
Het portier werd geopend en de man
met het jagershoedje en dé leeren broek
klom naar buiten. Slechts zijn vilten pan
toffels bleek hij ditmaal thuis te hebben
gelaten. In plaats daarvan had hij nu een
paar totaal versleten bakkerssloffen aan
zijn voeten.
Hij keek even knipoogend om zich heen
en schreed daarna statig op Ellen Boyard
toe.
„So, daor waoren we den! Hoe gaot het?
Alles kits? En waor hebbe me de rest van
het gesdlschap?"
Ellen Boyard had weliswaar geen woord
van het plat Amsterdamsche dialect ver
staan, maar zij schudde hem desondanks
met oprechte geestdrift de hand. Daarna
vertelde zij haastig, wat er sinds hun eer
ste ontmoeting gebeurd was. Eerst aan
het eind van haar verhaal herinnerde zij
zich de aanwezigheid van Edward Hamil
ton, die er al dien tijd met open mond had
bijgestaan. Zij stelde hem voor.
„Soso, aongenaom! Haover is m'n naom!
So staan dus de saoken. Na, det had ik al
so gedocht!" a
Eerst nu schoot hem blijkbaar te binnen,
dat het sappig Amsterdamsch, waarvan hij
zich bediende voor de anderen vermoede
lijk een onverstaanbaar koeterwaalsch
vormde. „Mijn plotseling opduiken zal u
wel verwonderd hebben", vervolgde hij in
gebroken Engelsch en zijn gezicht werd
ernstig. „Maar het dunkt mij beter, dat
we het gesprek in de tent voortzetten".
„Natuurlijk, komt u binnen, mister Ha
ver! Misschien wilt u eerst het een of
ander gebruiken? De lange rit...."
„Dat kan wel wachten!"
Nadat het tentdoek zorgvuldig achter
hem was gesloten, liet de Amsterdammer
zich op de eerste de beste zitplaats vallen.
„Er is geen tijd voor uitvoerige bespre
kingen!" begon hij haastig. „Waarschijnlijk
vandaag nog, misschien al binnen een paar
uur," zal het kamp hier door een of ande
ren wilden woestijnstam worden overval
len. Wij1 moeten onmiddellijk de noodige
voorbereidingen treffan".
„Om 's hemels wil!"
„Om kort te gaan: de bende handelt in
opdracht van den Maharadja, die er wel
bijzondere redenen voor zal hebben om
uw onderneming te doen mislukken. U
persoonlijk, miss Boyard, hebt niets te
vreezen. Zij zullen u gevangen nemen,
maar te rechter tijd zal er een troep van
den Maharadja opduiken, die u zal ver
lossen. U ziet, een niet onhandig opgezet
plannetje!"
Ellen Boyard had hem van schrik aan
gehoord. „Mijn hemel.... dat is immers
verschrikkelijk.Maar hoe weet u dat
alles zoo precies?"
„Ik woon niet voor niets bijna tien jaar
in Gigasar!" lachte de Amsterdammer. „Ik
heb er langzamerhand wel een paar vrien
den gekregen!"
Daarna vervolgde hij, weer volkomen
ernstig: „Ik heb aan wapens en munitie
meegebracht, wat ik in de haast bijeen
kon brengen zonder al te veel in de gaten
te loopen. Wat uw menschen hier betreft,
ik hoop hen Ln zooverre te kunnen be-
invloeden, dat zij ons van dienst kunnen
zijn. Wij zullen in ieder geval maar -geen
tijd meer verliezen".
De inlanders verdrongen zich om de
tent, toen Haver naar buiten trad en bij
die gelegenheid bleek tevens zijn buiten
gewone populariteit onder het bruipe
volle je.
Hij begroette hen met een joviaal ge
baar, drukte dezen en genen de hand en
begon hun daarna in een onverstaanbaar
koeterwaalsch toe te spreken. Ja, hij had
zijn jongens eens willen opzoeken en
kwam hun de groeten brengen van thuis,
ach ja, dat was waar ook, de vrouw van
Ravendra, de kleine Bilgi, had een zoon
gekregen, een f linken boy, precies zijn
vader. (Ravendra sprong een gat in de
lucht van plezier.) Daarna ver
telde Haver hun van den verwachten
overval, waaraan hij het vooruitzicht ver
bond, dat zij dat gespuis wel eens mores
zouden leeren, wat? Die zouden zij eens
even laten zien, wat het zeggen wilde den
strijd aan te binden met de dappere man
nen van Gigasar!
Toen hij aan het eind was van zijn lange
toespraak, had hij van elk zijner toehoor
ders een held in den dop gemaakt, die er
naar smachtte de eer van zijn geboorte
plaats te mogen verdedigen. Een in het
vooruitzicht gesteld feestmaal had boven
dien in niet geringe mate tot deze strijd
lustige stemming bijgedragen.
Met koortsachtige haast werd het kamp
in staat van verdediging gebracht. Rond
om de tenten werden wallen opgeworpen
en daarachter loopgraven aangelegd. Ha
milton verdeelde de wapens en miss
Boyard zorgde er voor, dat elkeen behoor
lijk van proviand werd voorzien.
En nauwelijks was men hiermee gereed,
of men had de poppen aan het dansen.
Een geweldige stofwolk, welke boven
den pas zichtbaar werd, kondigde de komst
van een grooten troep ruitens aan.
Dicht bijhet kamp verminderden de
roovers hun vaart. Vermoedelijk waren zij
eenigszms verbaasd, in plaats van de ver
wachte verwarring een schijnbaar uitge
storven kamp aan te treffen, waarvan
de dreigende wallen echter tot voorzïch-
tdgheid maanden. En daarop barstte het
eerste salvo los.
Een oogenblik ontstond onder de aan
valler^ een paniek, maar toen zij van den
eersten schrik bekomen waren, begonnen
zij. in een wijden boog het kamp te omsin
gelen. Blijkbaar was het hun bekend, dat
de verdedigers niet groot in aantal kon
den zijn.
Nu vielen zij van alle kanten tegelijk
aan en daarmee werd het bittere ernst.
De mannen in het kamp verdedigden
zich heldhaftig, maar het zag er al spoe
dig naar uit, dat zij tegen de overmacht
niet lang stand zouden kunnen houden.
Hoewel de roovers van tijd tot tijd gedwon
gen werden te retireeren, verzamelden zij
zich toch telkens weer opnieuw tot den
aanval,
De rij mannen achter de wallen begon
geleidelijk hiaten te vertoonen. Hamilton
was reeds met een schot in den arm naar
zijn tent gedragen en Ellen wist bijna niet
meer wie van de gewonden zij het eerst
moest helpen.
Met opgestroopte mouwen stond Haver
als een rots in de branding. Hij rende van
den een naar den ander, sprak hun moed
toe, sleepte de gewonden naar de daar
voor aangewezen tent, greep in, waar de
toestand gevaarlijk dreigde te worden
en elk schot uit zijn revolver was een
treffer.
„Niet opgeven, jongens, wij redden het
wel! Laat je niet klein krijgen!"
Intusschen besefte hij zeer wel, dat de
volgende stormloop het einde zou betee-
kenen en daarmee hun volkomen onder
gang.
Hij haastte zich naar Ellen in de tent.
„Het is uit, miss Boyard! Onze menschen
kunnen niet meer en ook de munitie is
bijna op. Het dunkt mij het beste
Verdraaid, wat is dat. nu weer? Hoort u
niets?"
Hij rende naar buiten en. keek om zich
heen.
„Miss Boyard, miss Boyardi"
Zij stond reeds naast hem; met beide
handen klemde zij zich aan zijn arm vast.
Uit het Westen naderden onder zwaar
motorgeronk, een, twee, vier, zes vlieg
tuigen! Trotsch kwamen zij aanvliegen;
in hun gelijkmatige, door niets te weer
houden snelheid lag iets van onbedwing
bare kracht.
„Miss Boyard!" stamelde Haver. „Ik ge
loof, dat dat we gered zijn! Vlug, wij
moeten de Engelsche vlag hijschen!"
Ja, het was inderdaad hun redding en
zij kwam, als een wonder, op het laatste
oogenblik.
De vliegtuigen schenen- eerst zijwaarts
te willen afwenken, maar daarop bemerk
ten de inzittenden het kamp. In een rech
te lijn werd hiernaar koers gezet, terwijl
de machines steeds lager daalden.
De roovers waagden geen nieuwen aan
val. Zij verzamelden zich in alle haast en
zochten daarop hun heil in een wilde
vlucht.
Intusschen waren de vliegtuigen echter
reeds boven het kamp aangekomen, zij
streken op geringe hoogte over de rij ten
ten en plotseling hoorde men het ra
telen van een machinegeweer, dat zonder
pardon met de vluchtende roovers afre
kende. Binnen enkele oogenblikken was
het bloedige werk volbracht.
De zes machines landden zonder bijzon
dere moeilijkheden in de onmiddellijke na
bijheid van het kamp.
„Hamilton!" riep kapitein Blackworth,
toen hij voor het veldbed stond, waarop
de gewonde piloot was neergelegd. „Be
roerde kerel, wat spook je toch allemaal
uit?!" Hij drukte zijn vriend zoo stevig de
hand, dat Ellen Boyard zich genoodzaakt
zag in te grijpen.
„Een van zijn armen is al geblesseerd!'*
lache ze. „Ik geloof niet, dat het noodig
is om den tweeden nog onbruikbaar te
maken!"
(Wordt vervolgd).
