Litteraire kantteekeningen Belangstelling voor concerten neemt af Maya-monumenten gerestaureerd Nieuwe startbanen op Schiphol' Tachtig jaar geleden vielen vele poorten ZATERDAG 28 DECEMBER 1946 BELCAMPO: Nieuwe Verhalen. Uitg. Mij. „Kosmos". A'dam. Belcampo is een geboren zwerver een zwerver uit innerlijk noodlot één dus. die zijn weg nooit gaan zal binnen de afgebaken de paden van het burgerlijk bestaan en niet leven kan volgens geijkte normen waaruit de waarachtigheid al lang gevlucht is. Ik doel daarmee -niet zoozeer op zijn in 1942 versche nen „Zwerftochten", waarin hij verhaalde van zijn voetreizen met rugzak en stok door veler heeren landen al is de Belcampo, dien ik op het oog heb, ook daarin zeer wel te verstaan: want meer nog dan met den lijve zwerft hij met den geest, buiten de werke lijkheid van alle-dag, in het onbegrensde land der fantasie, waar hij eerst thuis is, voor zoover een mensch als Belcampo in wezen een romanticus ooit geheel en al hier thuis zal zijn, hoezeer hij zichzelf ook verbergen mag en moet achter zijn humor. Is het inder daad de „wraak over het ordentelijke", be nepene, verstarde, die hij in het spel van zijn gedachten een onderkomen doet zoeken, dat hem een tijdelijke bevrijding schenkt in het rijk der verbeelding? Wat veelal „werkelijkheid" wordt genoemd ie één combinatie van de tallooze levensmoge lijkheden die er zijn. Belcampo groepeert ze anders: „grillig", „zonderling", „fantastisch", „bohémien-achtig". zooals dat veelal heet. Wie niet verder ziet dan dat, kent slechts een schim van Belcampo. Een droomër is deze auteur allerminst: de wonderen van zijn we reld voltrekken zich zelden buiten het leven dat een ieder wel kent: in het dorpsche Rijs- sen bijvoorbeeld, zijn geboorteplaats, symbool voor wat het „leven" der velen is: sleur, ge woonte, gangbaarheid; of in een zonvergeten werkkamer van een eerzaam notaris, waar een ambtelijk-verdord bestaan zeifis verbor gen verlangens niet kan beletten binnen te dringen in een vreemdsoortig, maar veelzeg gend slaapvisioen. Zoo vloeien in deze verhalen twee werel den wonderlijk dooreen: realiteit en fantasie, zoodat men nauwelijks zeggen kan waar de ééne eindigt en de andere begint: een surrea lisme. dat onze letterkunde in zulk een vorm niet kent. Maar hoedt u ervoor, deze verhalen voor humoristische grillen te houden of voor een 6peelsche schrijftechniek, zooals bij voorbeeld in Henriëtte van Eyk's werk. De gronden van dit auteurschap liggen dieper, in eed heel wat eenzamer zóne en de zin ervan schuilt dan ook niet in hun verrassende uitzonderlijkheid veeleer in wat hun „humor" verbergt. Daaraan ontleenen zij ook hun waarde, die boven heel wat „litteratuur" uitgaat: ze zijn een vlucht, een doorbreken van een benau wenis een bevrijding van wat een feller levensdrift niet kan aanvaarden. Want al houdt de mensch Belcampo zich nog zoozeer schuil, al blijft hij ook, ondanks zijn spel dei- verbeelding, binnen dit leven, zijn verlangen gaat naar elders uit. Daarom staat mij zijn derde verhaal het naast: een gepeins is het, een visioen als ge wilt in verteltrant, van een zonderling avontuur, beleefd aan Suma tra's Westkust, waar een gouvernements veearts op een zwerftocht door een onher bergzaam oerlandsohap in een ravijn stort en gehavend en gewond im een andere wereld belandt een droomwereld op den bodem vain een kloof, waar d'e teerste hand' hem ver pleegt en hem terugvoert naar het leven der zon, die daar slechts luttele oogenblikken schijnt. Een geluksland is het, waar de goede beschermster hem meer dan verpleging enkel 'schenkt en hem in een vreemde taal, die „van haar lippen komend, een vanzelfsprekendheid ïs", verhaalt van het leven, dier „onderaard- pchen", die geen zonde schijnen te kennen en Waar in schuldloosheid elke dag een feest is, ,.niet iets uitbundigs, maar een stilzwijgend feest, alsof ze hadden afgesproken: hef is 'feest, maar we praten er niet over". „Ik kan het niet beter vergelijken dan hiermee: in een volkomen zuivere omgeving kun je gerust met open wonden rondloopen, kans op ont steking is er niet en zoo kon daaT iedereen zijn ontroeringen gerust over zich laten ko men, en zich daardoor kwetsbaar maken, hij werd nooit gekwetst. Niets dwong daar ooit een mensch eèn bepaalde houding aan te nemen: het leven was een onophoudelijk vrij meetrillen "met alle dingen om je heen." En toch konden ook die zuivere menschen alleen zoo leven bezwaard met schuld: „het was de eenige manier om hier ons bestaan en ons geloof te redden." En de eens gelukzalige Surprise uit Spanje Mammie en pappie zeggen, dat het zulke slechte tijden zijïi en dat U dus wel niet zult kunnen komen." Zoo onge veer begon een brief uit Gouda, onder teekend door Jopie en Japie Schultz. regelrecht geadresseerd aan Sinterklaas. De jongens uit Gouda vroegen verder of Sinterklaas misschien tóch wat wilde sturen, en of hij vader en moeder met v)üde vergeten Het epistel kwam werkelijk in Madrid aan en werd daar door eenige kranten gepubliceerd, met het gevolg, dat er in de Spaansche hoofdstad een actie op touw werd gezet, om de kinderen uit het verre Gouda een verrassing te bereiden. De giften stroomden binnen en binnen kort zal een KLM-vogel de zoetigheden uit het land van Sinterklaas naar het Noorden brengen. (U. P.j Jaarboek van „Haerlem" De leden van de vereeniging „Haerlem" hebben het jaarboek ontvangen, dat gewijd is aan de jaren 1944 en 1945. Door de oorlogs omstandigheden was het niet mogelijk de boeken in deze jaren uit te geven. De gecom bineerde uitgave bevat een groot aantal ne crologieën van stadgenooten en oud-stadge- nooten. Eenige artikelen over het verleden en heden herinneren aan de oorlogsjaren en aan de bevrijding. Mejuffrouw dr. G H. Kurtz schrijft over de commissie tot onderzoek van de politieke gedragingen der lands- en stads ambtenaren, die in de periode van 17871795 hun medeburgers hadden vervolgd. Mejuf frouw H. C. M. Lips vertelt een en ander van de spijsuitdeeling van 150 jaar geleden. De heer A. Overmeer geeft een jbeschrijving van de eerste veertien dagen in Haarlem na de bevrijding in Mei 1945. Verder bevat de uit gave een artikel van dr. A. D Hoyer over „Een huisdierenfauna met den mensch van Haarlem uit het begin onzer jaartelling", waarbij hij herinnert aan de vondst van een aantal beenderen bij het veranderen van de Brouwersvaart in een tankval en de kronie- Brouwersvaart in een tankval, een artikel van wijlen mevrouw J. M. Sterck—Proot over Woestduin en de kronieken over de jaren 1944 en 1945. Tot zinken gebracht schip komt terug In het heetst van den óorlogsstrijd bevond het Nederlandsche ss „Rij" - van de NV. Maatschaopij „Houtvaart" *e Ro?te"-Jam. z.ch te Abö in Finland. He! aevaa*- da- ^et schio door de Duitschers gekaap* 'ou w-Jen w«rd ten slotte zoo groot dat de bema-ming be sloot het schip zelf tot zinken te brengen Dit beteekende een leelijke streep door de reke ning van de Duitschers. Eenige jaren heeft het schip onder wat^r gelegen, maar onlangs is het gelicht en thans is het op weg naar Rotterdam. Daar zal het binnen eenige dasen arriveeren en na gerepareerd te zijn, weer zijn plaats in de vloot van de Maatschappij „Houfcvaart" gaan innemen. vluchtte terug naar de aarde, waar de schuld niet minder groot was dan in het droom- ravijn. „vooral niet minder" Dat is de Belcampo dien ik op het oog had, al mag zijn fantasie hem soms ook veiliger beschermen tegen een blik in zijn hart. Bij het lezen van het laatste verhaal, „Het groote Gebeuren", waarin te Rijssen zich de dag des oordeels voltrekt, heb ik telkens weer moeten denken aan Jeroen Bosch: dat ver beeldingsspel met de realiteit, schril in zijn soberheid en indrukwekkend in zijn zin volheid. Belcampo's werk is sterker geworden, al treft men nu als vi-oeger die onverwachte tegenstelling" tusschen zijn beeldende oor spronkelijkheid en zijn soms clichéachtige zinswendingen. En toch: schuilt er in deze onopzettelijke (de auteur verge me: naïeve) nonchalance niet een bekoring, die Belcampo doet zijn wat hij in onze letterkunde is: een onnavolgbare, die zijn beteekenis vindt in zichzelf omdat hij waarachtig is? C. J. E. DINAUX. Zuivering der studenten eindigt op 1 Januari De ministers van Onderwijs. Kunsten en Wetenschappen en van Landbouw. Visscherij en Voedselvoorziening hebben bepaald, dat de studentenzuivering op 1 Januari 1947 zal eindigen. Naar aanleiding hiervan heeft de minister van Onderwijs. Kunsten en Wetenschappen tot den Nederlandschen Studentenraad een brief gericht, waarin onder andere het vol gende wordt gezegd: „Zooals U bekend is, deel ik het oordeel dei- Tweede Kamer, dat de maximale uitsluitings termijnen voor studenten-teekenaars. gezien in het licht van de thans allengs gewijzigde opvattingen, tot een te lange uitsluiting zou den leiden. Daarmede wil echter niet gezegd zijn, dat de grondslagen der studentenzuive ring door mij verkeerd geacht worden. Ik wil integendeel van deze gelegenheid gebruik maken om nogmaals te getuigen van mijn groote waardeer in g voor de leiders van het studentenverzet, dde deze grondslagen voor het eerst hebben geformuleerd en voor allen, die aan dit verzet hebben deelgenomen. Ik meen te mogen aanneriien, dat zij allen zullen begrijpen, dat de gedeeltelijke beëindiging van de studentenbeoordeeling sléchts voort spruit uit een geleidelijke wijziging der zui veringsmaatstaven, maar geen vermindering beteekent in de appreciatie van hun verzets houding." Generaal Smuts werd in Athene met bijzondere feestelijkheid ontvangen. De grijze prémier van Zuid-Afrika had tal van eerbewijzen in ontvangst te nemen. Hierboven ziet men den generaal met den gemeenteraad van Athene, die hem een model van een der Grieksche historische monumenten aanbood. Hooge prijzen en overdaad aan uitvoeringen de belangrijkste oorzaken Een cenfrum van oude cultuur in Honduras Tien jaren van ingespannen archeologi- schen arbeid hebben uit het oerwoud van Honduras de overblijfselen tevoorschijn gebracht van een prachtigen tempel, eeu wen geleden door de Maya's van Midclen- Amerika gebouwd. Het Carnegie-instituut, en meer in het bijzonder de af deeling voor historisch ondex-zoek daarvan onder lei ding van den Noorschen geleerde dr. Gus- tav Stromsvik, heeft zich met dit werk belast. In een zoojuist gepubliceex-d rap port wordt bekend gemaakt dat opgravin gen en herstelwerkzaamheden aan het oude centrum van Maya-cultuur te Copan hun einde naderen. „Er zijn wonderen ver richt bij de ontdekking van dit meest merkwaardige van alle Maya-ruïnes", zoo schrijft het rapport. Zooals bekend waren de Maya's inboor lingen van Midden-Amerika, die een zeer hoog ontwikkelde beschaving bezaten, evenals him stamverwante Inca's in Peru en Azteken in Mexico. De Spaansche ver- overaai-s van de zestiende eeuw hebben deze cultuur tot den ondergang gevoerd. De ruïnes van Copan nu symboliseeren zoowel de glorie van de Maya-cultuur als de volledigheid van hun vervaL Massieve en prachtige gebouwen -waren overwoe kerd door het tropisch oerwoud en aan gevreten door het water van de rivier de Copan. In het belang van de archeolo gische werkzaamheden was het zelfs noo- dig de bedding van deze rivier te ver leggen. De archeologen hebben wijselijk de groote boomen van het woud laten staan en groote deelen der ruïnes onaangeroerd gelaten, voorzoover het de oude en ver weerde bouwstoffen betrof. Andere deelen werden zoi-gvuldig hersteld met handha ving van hun oude karakter. Zoo ziet men te Copan tegelijkertijd de pracht der oude bouwwerken en de uitwerking van de eeuwen van verval en tropische planten- groei. Dit unieke schouwspel zal dan ook, naar men verwacht, heel wat toeristen trekken, vooral als de nieuwe verkeersweg van Noord- naar Zuid-Amerika voltooid zal zijn. De Maya-erfstukken zullen wellicht even beroemd worden als de Grieksche. tempels van Athene, de pyramiden van Egypte en de monumenten van Rome. Intusschen is de wetenschap nog lang niet op de Maya's uitgestudeerd. Zoo weet men nog geen verklaring voor het hiero- glyphenschrift van dit volk. Als men den sleutel daartoe zou kunnen vinden, zou men vermoedelijk met één slag veel meer over deze merkwaardige cultuur te weten komen. De Maya's trokken hun massale bouwwerken immers op op de fundamen ten van nog oudere bouwsels, neergezet door volken, die voor hen moeten geleefd hebben. De archeologen vinden op dit ge bied nog veel en buitengewoon interes sant werk, merkt Un. Press op. Belastingboekje voor aangenomen werk Op gVond van de achtste uitvoeringsbeschik Idng Inkomstenbelasting zijn. van 1 Januari 1947 af, aannemingssommen aan een voorhef fing onderworpen. Dit geldt alleen voor die aannemingssommen, die ontvangen worden door uilvoerders, die arbeid verrichten welke verband houden met het bedrijf van den op drachtgever Tevens is aan een voorheffing onderworpen hetgeen aan de helpers van de uitvoerders wordt uitbetaald. Uitvoerders en helpers zijn verplicht voor het begin van het kalenderjaar of anders voordat tot uitvoering der werkzaamheden wordt overgegaan, een belastingboekje voor aangenomen werk aan te vragen bij den inspecteur der belastingen te 's-Gravenhage. Zuid-Binnensingel 214, afd. Loonbelasting. Op musici en artisten, thuis werkers en losse arbeiders is het bovenstaan de niet van toepassing. Met betrekking tot het laden en lossen van voer- en vaartuigen, anders dan ten behoeve van het veenbedrijf, treedt de beschikking eerst op een nader te beDalen tijdstip in wer king. Over Muziek Het Oratorium L r ET concertpubliek is dit seizoen minder talrijk daxi in het vorige. Al worden de evenementen op muziekgebied over het al- gemeen nog zeer behoorlijk bezocht, het muziekbezoek als totaal vertoont een te ruggang, die aansluit bij die in een andere tak van ontspanning: de bioscoop. Behan delden wij eenigen tijd geleden den Haar lemmer en zijn cinéma-visites, thans wil len wij ons bepalen bij Euterpe, „de godin van de muziek", wier dwarsfluit schijn baar niet meer de verlokkingen bezit van vlak ha de*bevrijding. Schijnbaar, wam jn feite liggen oorzaak en gevolg op muziekgebied ten aanzien van de publieke belangstelling anders; gebeur tenissen als H.O.V.-uitvoeringen, Concert- gebouw-orkest- en Toonkunstavonden we ten nog steeds volle zalen te trekken en ook de Volksconcerten van onze stedelijke muziekvereeniging zijn meer dan ooit in teL Wanneer we de ontwikkeling van de si tuatie sinds het einde van den oorlog be zien, valt allereerst de lawine van muzikale uitvoeringen direct na de Meidagen van 1945 op, een lawine, die voortrolde tot in het daarop volgend seizoen, en waaraan eerst een eind kwam, toen de zomer zijn intrede deed. De Kerkconcei'ten, die toen nog op touw werden gezet, vielen over het algemeen tegen, wat de belangstelling aanging, en het winterseizoen van 1946 vermocht de oude, groote animo bij het publiek niet in eere te herstellen. Een deskundige op dit terrein, waarmee wij deze aangelegenheid bespraken, weet dit terugloopen van het bezoek voor con certen en recitals aan een aantal oorza ken, die zeker waard zijn, eens nader on derzocht te worden. Allereerst is daar de rem, die de smallere beurs op de uitgaans- woede van den Nederlander heeft gezet. De entreeprijzen hebben daar geen reke ning mee gehouden, zoodat, 1 s er dan een concert bezocht wordt, het beste in aan- merking komt. Deze verklaring sluit aan bij die van een groeienden critischen zin onder het publiek. Dan is er het feit, dat Haarlem een buitengewoon ongezellige con certzaal bezit, zonder daarnaast een klei nere zaal voor speciale uitvoeringen rijk te zijn. Half-leege zalen van den laatsten tijd kunnen verder verklaard worden uit het nog steeds te groote „aanbod" van muzi kale genexigten; niet alleen Haarlem kent dit verschijnsel, maar ook elders in den lande is het geen zeldzaamheid, wanneer op één avond drie of meer muziekuitvoe ringen in eenzelfde plaats gegeven worden. De richting;, waarin reeds door H.O.V. en andere instellingen gezocht is naar de oplossing, van bovenomschreven problemen, is die van het Volksconcert, waar, voor een redelijken prijs, iets goeds geboden wordt, en waarvoor dan ook zeer bevredigende belangstelling blijkt te bestaan. Het mag vreemd lijken, dat de Stads schouwburg geenszins over belangstelling te klagen heeft: men bedenke echter, dat dit gebouw veel gauWer uitverkocht is dan een groote zaal als die van het Concertge bouw, waarbij misschien de voor velen grootere aantrekkingskracht van het too> neel een woordje meespreekt. Onze zegsman noemde de huidige situa tie geenszins hopeloos: de natuurlijke se lectie heeft zelfs een gezonde zijde, hoewel hij moet toegeven, dat jonge onbekende la-achten zelden wei-kelijk aan bod kunnen komen. Alles bij elkaar genomen is er aanlei ding te hopen, dat langs de banen der ge leidelijkheid een noi-maal en hoogstaand muziekleven in Haarlem groeit, dat ge steund zal worden door de tallooze muziek liefhebbers uit onze stad. Daar zat muziek in Een instelling in Den Haag. welke het vleesch over de slagers verdeelt, miste dezer dagen ruim 60.000 vleeschbonnen De recherche ont dekte spoedig, dat een 19-jarige kantoorbe diende de bonnen weggenomen en aan een slager in Rotterdam voor 9000 verkocht had. Het jongmensch schafte zich voor ruim 5500 muziekinstrumenten aan. Deze zijn, evenals het restant van het geld, in beslag genomen. Schiphol dat in den oorlog zoo zwaar geleden heeft, is sinds de bevrijding weer voor een groot deel hersteld. De behuizing van het personeel, die nog steeds grooterx- deels uit barakken bestaat, moest hierbij noodzakelijk op het tweede plan komen. Allereerst immers moesten de banen, plat- fox-ms en hangars weer bruikbaar gemaakt woi-den. Herstel was echter niet voldoende, ook uitbreiding was noodzakelijk omdat het luchtverkeer na den oorlog zulk een enor- men omvang heeft aangenomen en ook omdat er met veel grooter vliegtuigen ge vlogen wordt. Men is thans bezig de be staande startbanen te verlengen en nieu we startbanen aan te leggen. De hoofdlandingsbaan 5-23, ook wel mistbaan genaamd, heeft een lengte van 1700 nieter. Men gaat die verlengen tot 2200 meter en graaft daarvoor eerst een sleuf van 1 meter diep en 60 meter breed. Niet minder dan 27000 kubieke meter grond moet hiervoor verplaatst worden. Vervolgens vult men de sleuf met 31000 kubieke meter zand, trilt deze zandlaag samqn tot zij een dikte heeft van pl.m. 60 c.M. en stort er dan een laag porfierblok- lcen op van 20 bij 30 c-M. Hierover komt een paklaag van 35 c.M. fijn „porfier", aangevuld xnet zand, goed ingewaterd en tot een harde laag aangewalst. Het geheel wordt dan bedekt met een laag asphalt van 5 c.M. dikte en de baan wordt ten slotte afgemaakt door een deklaag van asphalt en steenpoeder, waardoor ze vol komen waterdicht wordt. Evenwijdig aan de bestaande startbaan 14-32 wordt een nieuwe baan gelegd, waar- Sleclit beloond medelijden Op Eersten Kerstdag ontmoette een inwo ner van Amsterdam op weg naar zijn woning een man. die hem aansprak en zetde zich eenzaam en hongerig te voelen. De mede lijdende heer nam den onbekende mee naar huis en ging brood voor hem snijden Plotse ling sprong de onbekende op en ging onder den uitroep: „Ik krijg weer zoo'n aanval" zijn gastheer te lijf, dien hij met een hard voorwerp op het hoofd sloeg. Direct daarop nam de aanvaller de beenen en riep nog ter wijl hij de trap afrende, als afscheid: „Neem mij niet kwalijk". Het op deze wijze voor zijn goedheid wel slecht beloonde slachtoffer moest zijn kwetsuren in een ziekenhuis laten behandelen. Agenda voor Haarlem ZATERDAG 28 DECEMBER Stadsschouwburg: ..De Sneeuwkoningin", 14 uur: Oompjes Droom, 20 uur. Frans Hals Mu seum (Rena!ssance7aal). Truus Kloes, Kerstlie deren bij de luit. 20 uur. Concertzaal: Muzikale Show ..Sweet and Swing". 20 uur. Rembrandt: Er komt een vriend vanavond: 14.00. 16.15, 19.00 en 21.15 uur. Cinema Palace: Het roode teeken 14.00, 16.15, 19.00 en 21.15 uur. Luxor: Hands across the border 14.00. 16.15, 19.00 en 21.15 uur. Frans Hals. Synphonie Pastorale 14.00, 16.30. 19.00 en 21.35 uur. city: Het gebeurde in Napels: 14.15het uiterlijke aanzien van de stad 16.30, 19 00 en 21,15 uur Spaarne- De koning der paririe- t-t so to 00 en 21.15 uur ZONDAG 29 DECEMBER Concert «aal: Baron K^eul H250e uivoering) 20 uur. Groote wintemv"ch met honden van alle rassen, 12 uuf. Cultura: Wijdingsmorgen „Harmonia". 10.30 uur. Schouwburg: ..Boefje" met Annie van Ees, 20 uur. H.K.B.: Openbare bijeenkomst voor gerepntrieerden uit Tndië, 20 uur. Bioscopen: als Zaterdag. MAANDAG 30 DECEMBER Concertzaal: Buitengewoon H.O.V.-concert met als solist Edwin Fischer, 20 uur. Bioscopen: als Zaterdag, De Haarlemsche vesting grachten, muren, poorten en torens bleef in haar oude gedaante vrijwel ongerept tot het midden van de 19e eeuw. De keuren en de ordinantiën tot- bewaring van rust en orde, wering van bedelaars en soortgelijke be palingen, hadden echter reeds vroeger be langrijke wijzigingen ondergaan, vooral bij of tengevolge van de omwenteling op het einde der 18e eeuw, of waren geheel ver vallen. Maar toen kwam ook de tijd, dat een aanmerkelijke verandering zou ondergaan. Het geheele aanzien der stad zou daar door veranderen. Het keurslijf der vesting was te benauwend voor de stad geworden. De nieuwe Gemeentewet van 1851, die de onderscheiding van „steden" niet meer erkende, maar alle steden en dorpen ge lijkelijk als „gemeenten" aanduidde, heelt daartoe blijkbaar den stoot 'gegeven. De steden gingen de bolwerken, vesting muren en poorten eens het kenmerk van hun macht sloopen. bij een tot dusver nog niet gevolgd systeem wordt toegepast. In deze baan zal een dikke betonlaag als fundament dienen, terwijl rioleeringsgeulen en leidingen, voor de baanverlichting zullen worden ingebouwd. Aan weerszijden komt een verharde zij- baan (asphalt met steenslag) om te voor komen, dat een vliegtuig dat niet precies op de startbaan landt, niet direct in de grasmat terecht komt. De startbaan zal ge schikt zijn voor vliegtuigen met een wiel- druk van 70 ton. Men streeft naar bezuiniging en men heeft op dit punt reeds succes gehad, door dat men bij het nieuwe systeem van bou wen minder grond behoefde uit te graven en te vervoeren. Voorts tracht men het kostbare porfier te vervangen door cila, een afvalproduct van de cementfabrieken. Op dit punt neemt men thans proeven. In de toekomst zullen banen aangelegd worden met een breedte van 90 meter en een zijbaan van 10 meter aan weerszijden. Leeftijd en doodsoorzaak De 49285 menschen. die in de eerste 6 maanden van dit jaar in Nederland stier ven, waren over de volgende leeftijds groepen verdeeld: Beneden het jaar 7009 14 jaar 2490 5—14 1261 15—24 1698 25—39 2773 40—49 2681 50—59 4406 6069 8125 - 70—79 11.394 80 en ouder 7448 Van de 7009 kinderen die beneden het jaar overleden, waren er 1451 die geen vollen dag leefden. Onder de 49.285 overledenen waren er 18.842 van 70 jaar en ouder, of 38.2 Het aantal personen dat door ouderdom en aan ouderdomsgebreken overleed, was 2061, de anderen stierven dus aan een of andere ziekte of doodsoorzaak. Van de 49.285 stierven o.a. aan: Tuberculose der ademha lingsorganen 2007 4. Andere vormen van tuber culose 853 1.73 Diphterie 1319 2.67 Kinkhoest 724 1.46 Griep of/en influenza 772 1.55 Mazelen 388 0.79 Febris typhoïdea en para- typhus 63 0 13 Roodvonk 15 0.03 Overige besmettelijke en parasitaire ziekten 833 1.7 Kanker en andere kwaad aardige gezwellen 6859 13.9 Chronisch rheumatisme en jicht 99 0.2 Diabetes 561 1.14 Meningitis en ziekte van het ruggemerg 356 0.72 Hersenbloedingen 3505 7.3 Ziekten van het hart7945 16.1 Bronchitis 714 1.44 Longontsteking 2736 5.54 Overige ziekten der adem halingsorganen 907 1.84 Zelfmoord 456 0.92 Nederland bouwt zes schepen voor Turkije graag in koren gezongen, en de algemeene belangstelling voor het oratorium is daaruit verklaarbaar. Deze belangstelling is hartelijk en deugdelijk, laten wij zeggen solide en de gelijk; dit kunnen wij van de aandacht voor de opera nog niet zeggen, al ziet het er naar uit dat ook de oogen en de ooren voor de opera zullen open gaan. De triomftocht van Mozart's „De ontvoering uit net Serail" wijst op een tintelende, frissche lucht in ons mu ziekleven. Voor het oratorium is echter altijd een dubbele aandacht: men zingt zelf graag mee en men heeft gaarne aandacht voor een ernstige klassieke legende, voor een Bijbelsch verhaal; men is op een eenigszins plechtige wijze gezellig bij elkaar, men is in zekeren zin met elkaar thuis en men houdt zich met respect bezig met iets. dat men mooi en nobel weet. Hel tegenovergestelde van deze echt- Hollandsche aandacht is de stompzinnige en ordinaire belangstelling voor radio-avond- trelnen en dergelijke narigheden, die geest en hart verknoeien, die de muzikaliteit beder ven. die lichtzinnige luiheid in het avond- Leven brengen, die de jeugd van echten hu mor afleiden en verhinderen te musiceeren. en de schoonheid te leeren kennen. Maar laat Ik mij tot het oratorium beper ken. Ik weet niet of het besef dat een orato rium eigenlijk een soort opera is, evenzeer algemeen leeft bij de Hollanders als het be wustzijn dat men met hef oratorium met iets ernstigs en waardigs bezig is. De ouderwet- schc- Hollander twijfelt nooit aan het orato rium. maar wel aan de opera. Hij is te stijf om behoefte te hebben aan handeling, hij is niet lichtvoetig genoeg om het verhaal graag in beweging te zien. hij wantrouwt de echt heid wanneer de fantasie de gestalte der werkelijkheid krijgt. Hij vreest in lichtzinnig heid te geraken En toch laat hij graag zijn verbeelding opwekken als hij maar in rust blijft. Daarom is het oratorium, als een soort vereenvoudigde opera volkomen bevredigend voor hem. Misken ik hiermee den Hollander en misken ik hiermee het oratorium? Ik ge loof het niet. De theoreticus en componist Vincent d'ïndy hecht in zijn „Cours de composition musicale" groote waarde aan de Indeeling der muzikale manifestaties in twee groepen: de muziek welke voortkomt uit het woord en de muziek die uit het gebaar ontstaat Tot de omvang rijkste vormen van de eerstgenoemde soort behooren de opera en het oratorium, de voor naamste vorm van de andere groep is de Symphonle Men zou volgens het artistiek principe van d'ïndy de ontwikkelingsgeschie denis der muziek kunnen indeelen in drama tische en symphonische muziek. Tot de pri mitieve vormen van het eerste genre behoort het „madrigal dramatique". de Cantate, maar ook de Fuga. die uit het oudere Motet opleeft, en later naast de opera ook het svmphonisch gedicht, dat een dramatischen inhoud heeft. Tot de historische ontwikkeling van de Sym- phonie behoort de oude Suite van dansen, het concerto grosso en de kunst der instrumentale Variaties. Er zijn talrijke tusschenvormen als de Ouverture en vele tooneelmuziek. Dit is natuurlijk slechts een schetsmatige weergave van de groote en zeeT belangrijke opzet van d'Indy's compositiekunst, dde zeer gedetailleerd en systematisch is uitgewerkt. Men kan er pvincipieele bedenkingen tegen hebben en zich afvragen of de muziek niet in ieder geval primitiever Is dan het oudste woord. d.w z. of het woord niet een cultuur is, en naast „mededeeling" een formule van muziek beteekent. Laten wij ons echter thans niet met deze zaak bezig houden: ik bedoelde slechts een enkele historische aanteekening te maken. Voor velen is in den loop van den tijd het woord oratorium een soort verzamelnaam ge worden voor alle groote werken, die voor koren, soli en orkest geschreven zijn en een eenigszins „gewijd" onderwerp betreffen. Men rangschikt er Psalmen en Cantates, Le genden en romantische drama's en ook Missen onder Het zou de moeite waard zijn het on derscheid nauwkeurig te bepalen, maar ook dit zou thans te ver voeren en het is wellicht beter eenige hoofdzaken na te gaan. Er zijn groote werken die een gebeurtenis behande len en er zijn omvangrijke composities voor koren, soli en orkest die in het algemeen een hymne, een elegie of een klaagzang zijn. Zijn in deze tweede groep niet eigenlijk de echie oratorische werken7 Ik acht de Negende Symphonie van Beethoven afgezien van de interne symphonische <onsiructie eerder een oratorium dan bijvoorbeeld de Mattheus- Passion van Bach, die dichter bij de opera staat Ik geloof dat ..Jeanne d Are au bücher" van Honeéger als oratorium zich op dezelfde wijze tol de opera verhoudt als Bach's onvol prezen meesterwerk. Beide zijn au fond voortgekomen uit het Middeleeuwsche myste rie-spel. Dat wil zeggen, in beide leeft de oude, natuurlijke behoefte om een grootsche gebeurtenis opnieuw te beleven. Dit woord „beleven" is beslissend, het omvat alles: zelf wezen wat het was. en in dit zelf-wezen de eigen gevoelens laten zingen, spieken, bewe gen. dansen enfin doen wat gedaan is, en vóór zich zien wat gebeurd is. Voor zoover men in een verhalend oratorium de opera ziet. ziet men er he' beste van voor zoover zulk een oratorium er geen kans toe geeft, schiet het te leurt. Hande, en Mendelssohn schieten dikwijls te kort. Bach in de Mat- theus-Passion niet. Verstaan wij in Nederland de werkelijke dramatiek der verhalende oratoria. d.w.z. de handeling die in het werk leeft? Vi-ee- zen dirieenten en solisten niet het werkelijke theater? Het woord „theatraal" heeft in de serieuze muziekwereld eeri uitsluitend ongun stige klank, jammer genoeg want nu durf ik niet te zeggen dat men de Mattheus-Pas- sion eigenlijk theatraler moest uitvoeren, en. minder vergeestelijkt-huilerig. Het oratorium, verhalend of beschouwend, dramatisch of hymnisch, heeft een eigenaar dige plaats ln de muziek; het verzamelt aller lei menschen. het heeft een onweerstaanbare aantrekkingskracht en bindt jong en oud in. hart en verbeelding. HENDRIK ANDRIESSEN. Zooals wij reeds mededeelden, werd op 19 Haarlem begon in 1853 de ommanteling December tusschen de Turksche regeering en r.-i_ rif» I-iHn.=rtripplp T-TanrlplK-r-fimhinalip Holland" te sloopen, nadat eerst reeds in 1824 de Groote Houtpoort was afgebroken als eersteling en vervangen door een hek. In 1866 dus nu juist 80 jaar geleden zijn er heel wat poorten afgebroken. In 1866 werden afgebroken de Kenne- mer- of Nieuwpoort. de Schalkwijkerpoort, de Eendjes- of Leidsche Waterpoort, het Zijlhek en de Raakstorens. Met de poorten zijn heel wat schilder achtige plekjes m de stad verdwenen. Dat offer aan het toenmalige verkeer moest gebracht worden. Toch is later vaak de op merking gemaakt, dat de slooplust toen te ver gedreven is. Het was mogelijk geweest voor enkele poorten althans een verkeers- oplossing te vinden met behoud van de poorten. Nu is alleen de Amsterdamsche poort overgebleven als een herinnering aan het oude stadsbeeld toen Haarlem nog vesting was. de Industrieele Handelscombinatie „Holland' te Den Haag, een contract afgesloten voor de levering van zes dubbelschroef-passagiers- schepen aan de Turksche regeering. De schepen zijn bestemd voor het personen vervoer op de Bosporus. De „Holland" Is de exportfirma van zes scheepswerven, namelijk de werf Conrad. Haarlem: werf Gusto, Schie dam: De Klop. Sliedrecht; J en K. Smit. Kin derdijk: L. Smit en Zoon, Kinderdijk en Ver- schure. Amsterdam. Deze combinatie heeft ook met andere lan den na den oorlog contracten voor bagger- en ander drijvend materiaal afgesloten Ook het Wat den Amerikanen het kauwen kost De Amerikanen kauwen ieder jaar 1.033.600 kilometer kauwgom op. hetgeen hun 1414 millioen dollar kost. Deze cijfers zijn ontleend aan een rapport van het Amerikaansche ministerie van Handel, volgens hetwelk de Amerikaansche kauw gomindustrie na den oorlog geweldig om hoog gegaan is, zoodat de liefhebber weer bijna alle merken van zijn keuze kan krijgen. Bij de jongste officieele bereke ning is gebleken, dat de bevolking jaarlijks 13.645.820.886 stukjes kauwgom ver orbert. In den oorlog moest de burger het ge middeld met 77 stukjes doen, de militairen, met 630 per jaar. De consumptie blijkt te varleeren naar nationaliteit en karakter. Op torpedojagers in de gevechtslinie be droeg de consumptie gemiddeld 10.000 stukjes per week. Het werkvermogen van arbeiders in fabrieken voor oorlogsmate riaal, die onder hoogspanning moesten werken, bleek te stijgen, wanneer vol- contract met de Turksche regeerins zal in I doende kauwgom ter beschikking werd vrije deviezen betaald worden, hetgeen een cr^stold verruiming van de Nederlandsche deviezen- oositie beteekent. De onderhavige bestelling is een onderdeel van een haven- en baggerproject, dat de .Holland" ia bewerking heeft. De schrijfster van den Zeeuwschen roman „Jikkemie", Johanna V. echtgenoote van Veere's N.S.B.-dichter-burgemeester Martien Beversluis ls door het Middelburgsche tribunaal tot 3>/j jaar Interaeering veroordeeld. Het tekort in oorlogstijd werd veroor zaakt door het feit, dat jeluton, een van de belangrijkste samenstellende deelen van kauwgom, voornamelijk uit Malakka, Borneo en Sera wak moest komen. Een surrogaat product uit Mexico had door gebrek aan regen een slechten oogst, zoo dat ook nu nog niet geheel aan de vraag tegemoet gekomen kan worden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1946 | | pagina 5