Dieren dingen naar den eerepalm
Amerikaansche parlementscommissie
rapporteert Russische herbewapening
Nacht-Express
Dinsdag 31 December Ï946
Schoonheids wedstrijd voor honden in het Concertgebouw
Alles wat aanspraak meende te mogen
maken op den titel „rashond" in Kenne-
merland was Zondagmiddag, onder het
zorgzame geleide van het vrouwtje of den
haas naar het Haarlcmschc Concertgebouw
getrippeld, om in de Tuimaal mee te dingen
naar de dertig prijzen, maar vooral naar
de eer, weggelegd \-oor het puikje onder de
blaffende viervoeters.
Patjepoefis mijn naam en natuurlijk
was de eerste prijs voor mij. Maar het
vrouivtje deelt ook. een beetje in de eer,.
Gevaarlijk-uitziende boxers en pedante
poedels, een knaap van een Rottweiler
en precieuse pekingeezen, zij hebben met
hun vijf en zeventigen vele uren lang de
monsterende blikken der keurmeesters ge
voeld, om der wille van de „match" die
door de Kynologenclub „Kennemerland"
was .uitgeschreven.
Vele blaf-intermezzi onderbraken de ver
schillende keuringen en het stampvolle
Stijging verwacht van de
Ziekenfondspremies
De Amsterdamsche Ziekenfondsen heb
ben, wegens de groote stijging van de kos
ten (behoudens de goedkeuring van de be
voegde organen) besloten met ingang van
'6 Januari 1947 de premies voor de Vrijwillig
Verzekerden te verhoogen van. 40 tot 50
cent en 60 tot 75 cent per week.
Wij hebben geïnformeerd of te Haarlem
maatregelen van gelijken geest te verwach
ten zijn. Ons werd medegedeeld, dat er in
de toekomst ook hier ter stede wel een
verhooging noodzakelijk zal zijn, maar op
dit ©ogenblik is er nog' geen voorstel ter
tafel om daartoe over te gaan. De premie
is evenwel eenige tientallen jaren geleden
vastgesteld. De kosten der geneeskundige
verzorging zijn in dien tijd stérk gestegen,
zoodat er verschillende fondsen zijn, die
de uitgaven niet door de inkomsten kunnen
dekken. Bovendien zijn er, zooals men weet,
onderhandelingen gaande tusschen de Zie
kenfondsen, de doctoren, apothekers en
tandartsen, die ongetwijfeld ten gevolge
zullen hebben dat de uitgaven der Zieken
fondsen nog meer stijgen, zoodat ook daar
in een reden zal gelegen zijn om tot pre-
mieverhooging in de toekomst over te
gaan.
•Predïklbeurtein
TJMUIDEN, Nieuwe Kerk, Ned. Herv. Ge
meente: 31 December 7 u. Js. J, v. d. Berg.
1 Januari 10.30 u.: Ds, J. v. d. Berg, Bevesti
ging ouderlingen.
Oud Kath. Kerk. 31 December 7 u n.m.Oude-
jaarsavonjddienst.
1 Januari 10 u. v.m.: Heilige Diepst.
Leger der lleils. 31 December 8 u. n.m.: Oude-
ijaarssamenkómst. 10.30 u. n.m.: Halve nacht
van gebed.
1 Januari 7.30 u. n.m.: Motto-samenkomst.
IJMUIDEN-OOST, Goede Herderkerk, Ned.
Herv. Gem. 31 December 7.30 u.: Ds. J. v. d. WieL
1 Januari 10.30 u.: Ds. J. v. d. Wiel.
Bevestiging Diakenen.
Goede Herderkerk, Ger. Gem. 31 December
6.30 u. n.m.: Ds. J. v. Buuren.
1 Januari 9 u.: Ds. S. P. Wesbonk.
Geref. Kerk art. 31 K. O. (Marnixschool).
31 Dec. 8,30 u.: Prof. K. Schilder van Kampen.
1 Jan. 10.34 u.: Prof. K. Schilder van Kampen.
Ver. van Vrjjz. Herv. (Nijverheidsschool) 31
Dec. 7.15 u.: Dr. A. J. van Leusen.
Vrije Evangelisatie, Wlillemsbeekweg, 1 Jan.
S u.: de heer F. H. Besselaar Sr.
SANTPOORT, Ned. Herv. Kerk, 31 Dec. 7 u.:
Ds. J. A. de Klerk.
Ned. Herv. Kapel: Geen dienst.
VEDSEN, Ned. Herv. Kerk, 31 Dec. 8 u. run.:
Ds. Johs. Bronsgeest.
1 Jan. 10.30-u. v.m.: Ds. Johs. Bronsgeest.
BEVERWIJK, Evang. Luthersche Gemeente.
31 Dec. 7 u.: Ds. J. Ph. Haumersen.
zaaltje was niet bepaald een koele, aange
name plaats, noch voor de soms heftig te
genstribbelende slachtoffers, noch voor het
publiek.
De mooie dieren vergoedden echter alles,
en zelfs degenen, die mopperend bij den
uitgang moesten wachten op een beetje
ruimte in de menschemnenigte, vergaten
hun zorgen, toen ze zich eenmaal een
plaatsje om het keuringsvak veroverd had
den.
Na veel wikken en wegen kwamen
tenslotte de volgende hoofdprijzen uit
de bus: Tot de béste hond van de
match werd de pekingees Po-Go's
Patje poef van mevrouw M. Zillesen
v. d. Horst te Haarlem uitgeroepen;
volgens kenners is deze hond de mooi
ste in zijn soort uit Nederland.
Het diertje behaalde bovendien den. prijs
als het beste aanwezige dameshondje. Op
één na de beste hond van de keuring was
de Duitsche herder Heinz v. d. Ulings-
heide, toebehoorende aan den heer J. G.
v. d. Mey. De Iersche Terrier George
O'Hara, of liever zijn baas. de heer G.
Beun ging met. den derden prijs strijken;
daarenboven werd deze 1%-jarige reu als
de beste terrier bekroond. Joekel, een
Whippet van mevrouw G. Vermeren be
haalde, behalve den 4en prijs, ook de ver
melding van „de beste windhond".
Het was opvallend, welk een gave exem
plaren er onder de weinige aanwezige poe
dels te bewonderen waren; obk de boxers
de foxen en de barsoys sloegen trouwens
een goed figuur.
De organiseerende vereeniging, keur
meesters en de tallooze .hondenliefhebbers
uit onze omgeving kunnen met voldoening
op dezen middag terug zien; den 23en Fe
bruari van hei? volgende jaar mogen de
Kennemer kynologen weer hun la-achten
meten in de zaal van Hotel de Leeuwerik.
Het is geen pretje voor een boxer van
standing, om door den dokter onderzocht
te wordendie menschen weten blijkbaar
nietdat een hond niet tegen kietelen kan!
De Fransche troepen
vorderen in Indo-China
Een woordvoerder van het Fransche
ministerie van oorlog heeft te Parijs ver
klaard, dat de Fransche troepen langzaam
maar zeker vorderingen maken in den
strijd om Hanoi.
De belangrijkste verkeersweg van Planoi
naar Langson aan de Chineesche grens is
geheel van Vietnameesche troepen gezui
verd. De totale sterkte der Fransche troe
pen is ongeveer 100.000 man, met inbegrip
van het personeel der marine, dat zich aan
de kust gemakkelijk kan handhaven. De
Vietnameesche strijdkrachten worden op
ongeveer hetzelfde^ aantal geschat. Deze
zijn echter meer op een guerrilla ingesteld
dan op grootscheepsche operaties. Zij be
zitten weinig artillerie, doch hun automa
tische wapens zijn van het nieuwste Ame-
rikaansehe type. Fransche troepen hebben
zich van Hanoi uit een weg gebaand naar
Phoelang Thoeong, ongeveer c'ortig kilo
meter Noord-Oostelijk en daar een Fransch
garnizoen van meer dan tweeduizend man
ontzet, dat ruim een week door Vietna
meesche troepen ingesloten is geweest.
Drie aanvalsgolven werden gericht tegen
de Fransche stellingen te Haiphong, en te
Namdinh sloegen *de Franschen twee
krachtige aanvallen af.
Wegens den toestand in Indo-China
zullen geen Fransche troepen uit Saigon
naar het vaderland terugkeeren. Op het
slagveld troffen de Franschen lijken van
acht Japanners aan. Te Haiphong bieden de
Vietnameesche troepen hevigen tegen
stand. Van de overige fronten valt niets
bijzonder te melden, aldus het Fransche
legerbericht.
Generaal Leclerc, inspecteur-generaal
vap de Fransche legers in Noord-Afrika,.
die gisteren in Saigon is aangekomen, zal
binnenkort een tournee maken door het
Noorden van Indo-China, waar gevedaten
plaats vinden.
Besprekingen over een nieuwe
Nederl. vliegtuigfabriek
De besprekingen over de oprichting in
Nederland van een nieuwe Nederlandsche
vliegtuigfabriek, welke gemeenschappelijk
eigendom zou zijn van de Fokker-fabrie
ken en de Beech Aircraft Company, zijn
nog steeds gaande. De onderhandelingen
zijn vertraagd door de fusiebesprekingen
tusschen Fokker en „Avioïanda". De ge
volmachtigde van Fokker, de heer J. van
Tijen, die in October naar de Vereenigde
Staten is gekomen om over de voorwaar
den van een overeenkomst voor perma
nente samenwerking met de Beech Air
craft Co. besprekingen te voeren zal be
gin Januari weer naar Nederland terug
keeren. Naar hij mededeelde heeft men
van het oorspronkelijke plan om 20 tech
nici van de Fokker-fabrieken naar Ame
rika te zenden, waar zij zich vertrouwd
zouden kunnen maken met de fabricage
methoden van de Beech-company, moeten
afzien wegens paspoortmoeilijkheden en
omdat laatstgenoemde maatschappij op
het oogenblik niet in staat is het personeel
uit te breiden. Beidé maatschappijen
zullen evenwel pogingen doen om even
tueel in het komende voorjaar het uit
zenden Van Nederlandsche technici moge
lijk te maken. Een vertegenwoordiger van
de Beech Aircraft heeft verklaard dat zijn
maatschappij er prijs op stelt de bespre-
'kingen over blijvende samenwerking met
de Fokkér-fabrieken tot een goed einde
te brengen.
Advies tot beïnvloeding oan Europeesche landen
In een rapport van de bijzondere commissie van liet Amerikaansche Huis van
afgevaardigden voor na-oorlogsche economische politiek, dat aan het ministerie
van Buiteniandsche Zaken is overhandigd, wordt een ernstige beschuldiging geuit
aan het adres der Sovjet-Unie, die ervan beticht wordt de overeenkomst van
Potsdam en andere overeenkomsten tc hebben geschonden. Het rapport eindigt
met de merkwaardige conclusie, dat de Westelijke geallieerden het recht zouden
hebben om algeheele ontruiming van Duitschland te eischen van de Sovjet-Unie.
Het rapport adviseert het ministerie van
Buiteniandsche Zaken, „een zoo groot
mogelijken druk uit te oefenen op Enge
land, Zweden, Zwitserland eri Frankrijk,
om deze landen ertoe te brengen, de in-
dustrieele ontwikkeling van de Sovjet
unie niet te helpen bevorderen, daar dit
bij de hedendaagséhe politiek van de Sov
jet-Unie alleen maar verderfelijk kan zijn
voor de belangen van een veilige en vre
dige wereld".
De commissie beschuldigt in haar rap
port de Sovjet-Unie eenstemmig van ern
stige schending der overeenkomst van
Potsdam, doordat zij voor haar herbewa
pening gebruik maakt van de Duitsche fa
brieken in de door de Sovjet-Russen be-,
stuurde zónes, waartoe ook het productie-
en proefterrein voor vliegende bommen te
Poenemunde behoort, dat volgens over
eenkomst, buiten dienst zou moeten wor
den gesteld. Geallieerde inspectiegroepen
hebbën wel besloten, maar nog geen 'toe
stemming gekregen om de Sovjet-zones te
bezoeken. Deze toestand zou tot een op
zegging van de geheele .overeenkomst van
Potsdam kunnen leiden.
Russische ontwapeningsiijver.
De Sovjetvertegenwoordiger bij den
Veiligheidsraad, Andrei Gromyko, heeft
in een schrijven aan den secretaris-gene
raal der UNO, Trygve Lie, een resolutie
ingediend ter bespreking op de vergade
ring van den Veiligheidsraad op Dinsdag
a.s. waarin hij er op aandringt binnen drie
maanden een volledig ontwapeningssche
ma op te stellen, waarin tevens zijn ver
vat bepalingen inzake internationale con
trole op de atoombom en andere doodelijke
wapens. Tot dat doel zou een speciale
commissie uit den Veiligheidsraad moeten
worden .gevormd.
In welingelichte kringen wordt deze
stap van de Sovjet-Unie verklaard als een
nieuwe pogin'g om het initiatief te nemen
bij het bewerkstelligen van een spoedige
ontwapening. Het was Molotof, die op de
algemeene vergadering der UNO de ont
wapening naar voren bracht.
Waarnemers zijn van meenïng, dat het
voorstel bedoeld zou kunnen zijn om de
aandacht af te leiden van den eisch van
Barucli, het Amerikaansche lid van do
atoomcommissie, tot volledige aanvaar
ding van het Amerikaansche plan voor
controle op de atoomenergie, waarop het
recht van veto niet van toepassing is.
De Britsche delegatie is niet verrast
over het voorstel. Zij legt er den nadruk
op dat Engeland volkomen bereid is de ont
wapening zoo spoedig mogelijk ter hand te
nemen.
Gromyko wordt plaatsvervangend
minister van Buiteniandsche Zaken
„De baas" der Spoorwegen neemt afscheid
„De baas" der Nederlandsche Spoorwe
gen, zooals hij door velen genoemd wordt,
ir. W. Hupkes, treedt op 1 Januari af als
president-directeur. Zaterdag heeft de per-
soneëlsraad reeds afscheid genomen en
gisteren heeft het personeel voor den
scheidenden hoogsten chef gedefileerd.
De voorzitter van den Personeelsraad,
de heer G. Joustra, tevens voorzitter van
de Nederlandsche Vereeniging van Spoor-
en Tramwegpersoneel, herinnerde er aan,
dat ir. Hupkes de leiding heeft gehad on
der omstandigheden, zooals nog nooit eer
der zijn voorgekomen. Als ziel van de
spoorwegstaking en als man \'an formaat
had hij de leiding in het verzet tegen den
bezetter. Hij heeft dit tot 'een goed einde
gebracht. De heer Hupkes heeft steeds den
polsslag van den tijd in acht genomen en
de menschen om hem heen, ongeacht hun
functie, als zijn medewerkers beschouwd.
Men was dan ook verheugd dat ir. Hupkes
lid van den Raad van Commissarissen
blijft
Nadat voorts de heeren L. H. Wigman
van den R.-K. Bond St. Rafaël, A. Meines
van den Prot. Christ. Bond en E. Kupers
van het N.V.V. gesproken hadden, herin
nerde ir. Hupkes aan enkele gebeurtenissen
tijdens .aijn 42-jarige loopbaan bij de
Spoorwegen, o.a. aan de staking van 1903,
toen hij leerling-machinist was. Hij was
toén reeds overtuigd, dat deze staking voor
komen had kunnen worden, wanneer er
betere, verhoudingen waren geweest tus
schen de bedrijfsleiding en het personeel.
Hij bracht dank aan mannen als Oudegeest,
Moltmaker en vele anderen, die door hun
karaktereigenschappen en overtuigd van
het goed recht van de vakvereenig'ingen na
de staking hebben doorgezet, totdat bij de
leiding het juiste inzicht kwam. De liem
toegezwaaide lof wees hij terug naar zijn
voorgangers Kalff, Van Dijk en Van Maa-
nen.
Het afscheid was hem moeilijk, omdat de
Spoorwegen na 1 Januari zonder hem ver
der zullen rijden.
Als blijvende herinnering zal den heer
Hupkes een door den kunstenaar Mendlik
te Aerdenhout geschilderd portret worden
aangeboden-
H.O.V. Ledenconcert
Het eerste concert, dat de Haarlemsche Or
kest Vereeniging in het nieuwe jaar zal geven
dit is het 6e Leden-concert serie B zal
plaats vinden op Vrijdag 3 Januari 1947.
Het zal ditmaal gedirigeerd worden door
een gastdirigent, den Zwitser Walter Kagi,
dirigent van 'het Symphonie Orkest te Bern.
Als solist zal optreden de eerste concertmees
ter der H.O.V., Gijs Beths, die het viool
concert in A-dur K.V. 219 van Mozart zal
voordragen.
Kagi laat het concert openen met een Se
renade van zijn in 1901 geboren landgenoot
Conrad Beck; dit is een eerste uitvoering te
Haarlem. Hierna speelt Gijs Beths het reeds
genoemde vioolconcert van Mozart.
Na de pauze zal het orkest nog een tweetal
werken uitvoeren, n.l. Pastorale d'été van
Arthur Honegger en Paul Hindemith's Sym
phonie „Mathis der Maler". Dit concert vindt
wederom plaats In de Gem.'Concertzaal te
Haarlem.
Churchill zit niet stil
Nieuw pleidooi voor de
Vereenigde Staten van Europa
In een tweetal artikelen in de conserva
tieve „Daily Telegraph", waarvan het eer
ste hedenmorgen-gepubliceerd is, heeft
Churchill opnicmv een pleidooi gehouden
voor de Vereenigde Staten van Europa,
met als eerste voorwaarde een Fransch-
Duitsclie toenadering.
Naar aanleiding van deze artikelen merkt
de liberale „Manchester Guardian" op, dat
.Churchill sinds zijn pleidooi te Zürich niet
meer over zijn plan gesproken heeft, maar
intusschen achter de schermèh heeft ge
werkt en gehoopt, dat de Britsche fegeè-
ring in een openlijke verklaring het .plan
zou steunen. „Nu dit niet gebeurd is", zoo
gaat het blad verder, „probèert. Churchill
het op een andere" manier.- De grootste
hindernis, die Churchill's plan in den weg
staat, is de voorwaarde van de Fransch-
Duitsche verzoening, Wat wel gebleken is
uit de bittere Fransche commentaren over
Schumacher's bezoek aan Engeland". Ook
radio-Moskou heeft zich niet onbetuigd ge
laten en de Sovjet-Russische critiek op
ieder plan tot het vormen van een „weste
lijk blok" hernieuwd.
Na een overzicht gegeven 'te hebben over
het vredeswerk, dat in 1946 verricht is,
zeide de radio-commentator: „Churchill en
zijn geestverwanten in Engeland en de V.
S., die generalissimus Stalin oorlógsaan-
stichters heeft genoemd, hebben in 1946
waarlijk niet stil gezeten".
Dr. M. van der Voet naar Indië
In de oorlogsjaren zijn vele predikanten
in Nederlandsch-Indië overleden en het
geestelijk werk aldaar ligt voor een be
langrijk deel stil. Daarom heeft de Synode
der Ned. Hervormde Kerk bésloten vijftien
predikanten op rijperen leeftijd naar Indië
te zenden, die daar tijdelijk de Indische
kerk zullen dieneix. Onder hen' is ook dr.
M. van der Voet, predikant bij de Ned.
Hervormde Gemeente van Schoten (Haar
lem-Noord), die eind Januari of .begin Fe
bruari hoopt te vertrekken.
De Schotensche gemeente heeft den pre
dikant in de gelegenheid gesteld zijn werk
zaamheden voor enkele jaren te onderbre
ken. Na zijn terugkeer uit Indië komt dr.
Van der Voet dus in Haarlem-Noord te-
rug.
Gromyko als voorzitter van den Veilig
heidsraad, welke functie op toerbeurt door
de vier groote mogendheden wordt vervuld.
De Sovjet-Russische ministerraad heeft
Andrei Gromyko, momenteel permanent
afgevaardigde van de Sovjet-Unie bij den
Veiligheidsraad, tot plaatsvervangend mi
nister van Buiteniandsche Zaken benoemd.
De Sovjét-Unie heeft nu vijf plaatsver
vangende ministers van Buiteniandsche
Zaken. De andere vier zijn: Andrei Wis-
jinsky, Fydor Goesef, voormalig ambassa
deur in Londen, Jakob Malik en Wladimir
Dekanosoff.
Haarlemmers in cassatie
veroordeeld
De Bijzondere Raad van Cassatie in Den
Haag deed heden uitspraak in dé zaak tegen
A. A. en A. v. d P., twee vrouwelijke voor
malige leden van de N.S.B. uit Haarlem, die
in Maart 1943 een Jodin aan de Grüne Polizei
zouden hebben verraden. Het Bijzonder Ge
rechtshof te Amsterdam had hen wegens dit
feit veroordeeld tot resp. 10 en 8 jaar Rijks
werkinrichting. De BijzondereRaad, uit
spraak doende, verwierp het beroep van re-
qui'rante A. en veroordeelde requirante v. d
P. tot 5 jaar Rijkswerkinrichting met aftrek
van het voor-arrest.
H. L., een timmerman uit Haarlem, was
door het Bijzonder Gerechtshof te Amsterdam
veroordeeld tot 3 jaar Rijkswerkinrichting,
wegens het verraden in October 1942 van het
Joodsche echtpaar V.
De sententie van den raad luidde thans:
twee jaar Rijkswerkinrichting met aftrek van
het voorarrest.
De uitspraak tegen den Haarlemschen N.S.
K.K.-man M. A. K. luidde: verwerping van
het beroep evenwel met de bepaling, dat de
tijd in voorarrest doorgebracht, zal worden
afgetrokken. K. was wegens vordering van
auto's en onderdeelen in bezettingstijd ver
oordeeld tot vier jaar Rijkswerkinrichting.
Duiitrust krijgt zijn oude bestemming
Vorige week zijn de laatste politieke de
linquenten, die in huize „Duinrust" te
Overvéen verbleven naar elders.' overge
plaatst Het huis Is leeg en is aan het be
stuur van het rusthuis teruggegevens
In de naaste toekomst zullen er dus weer
ouden van dagen kunnen wonen. Het zal
nog wel eenigen tijd duren, alvorens het
zoover is. Eerst hebben de Duitschers het:
gebouw gebruikt en daarna was het be
stemd voor de geïnterneerden. Veel is
gesloopt en vernield, zoodat herstel nood
zakelijk is.
Teraardebestelling
Tj. K. Roosjen
Zaterdagmiddag is op de Algemeene
Begraafplaats te Bloemendaal het. stof
felijk overschot van den heer Tj. K,
Roosjen, in leven hoofd van de Chr.
Mulo-school aldaar, onder buitenge
woon groote belangstelling ter aarde
besteld.
Behalve het bestuur van de school, het
personeel en eenige klassen waren talrijke
oud-leerlingen naar het kerkhof gekomen.
Verder waren van de vele vereenigingen,
waarvan de overledene een werkzaam be
stuurslid was deputaties aanwezig. Het ge
meentebestuur van Eloemendaal was ver
tegenwoordigd door burgemeester Jhr. mr.
C. J. A- den Tex, eenige wethoudei-s en
leden van den gemeenteraad.
In de aula sprak allereerst Ds. J. C. van
Dijk, als voorzitter van het bestuur der
school en namens den Chr. Nationalen
Werkmansbond, die zoide dat groote dank
het hart van velen vervulde voor alles,
Wat de overledene 19 jaar lang voor de
school en den bond was geweest.
Namens het personeel der school sprak
de heer J.W. Schotman, die herdacht Wat
de overledene voor de leerlingen en het
personeel deed. Na de bevrijding volgde
hij cursussen voor dë nieuwe opvoeding
bij het onderwijs én bracht dit het perso
neel bij, doch het voornaamste was voor
hem de karaktervorming.
De oudste broer van den overledene, de
heer Roosjen, oud-hoofd der Noorder-
school te Haarlem, zeide dat de overledene
op zijn school zijn stempel had gezet; zijn
school stond immers bekend als de „Roos-
j en-school".
Mr. dr. J. van Bruggen uit Heemstede
sprak namens bet hoofdbestuur dér Ned.
Ohr. Reisvereeniging; hij wees er op, dat
de overledene in verschillende commissies
enals leider van reizen zeer geliefd 'was.
Ir. G. L, Ludolph, directeur van de Mid
delbaar Technische school te Haarlem,
voerde namens de leeraren en de velé leer
lingen, die de overledene heeft opgeleid
het woox*d.
De heer H. van den Tol uit Rotterdam
sprak namens het bestuur van de Vereeni
ging van Chr. Muloscholen.
De directeur der Bloemendaalsche
Schoolvereeniging, de heer S. A. Wilson,
sprak als collega en memoreerde, hoe zijn
school in de oorlogsjaren in die van den
heer Roosjen werd ondergebracht en welk
een goede samenwerking er was. Ofschoon,
uitgaande van verschillende levensbe
schouwing, waren zij elkaar toch nauw
verwant.
Ds. J. C. Brussaard, bestuurslid der Chr.
Mulo-school, voerde namens de plaatse
lijke schoolcommissie het woord.
De heer H. v. d. Bunt, sprekende na
mens de illegale werkers, bleef'even stil
staan bij de annonce der twee Joodsche
■kindèren, die den overledene dankten voor
het verblijf gedurende eenige jaren in zijn
huis. Namens alle verzetsmenschen dankte
spr. den ovei-ledene, maar ook zijn echt-
genoote voor het hooghouden van den goe
den Hollandschen geest.
Hierna zong mej. Hogenbiik een lied:
„U kan ik niet missen, U, Jezus mijn Heer".
Toen de kist in de groeve was neerge
laten, zongen kinderen der school twee
coupletten van Gezang 7: „Op U, mijn
Heiland, blijf ik hopen".
Ds. van Dijk sprak de begrafenisliturgie,
waarna een zoon voor de belangstelling
dankte.
Bandelooze bandenleverancier
"Een Haarlemmer kreeg dezer dagen bezoek van
iemand, die vertelde, dat hij bij een rubber
fabriek werkte en dus gemakkelijk-aan fiets
banden zou kunnen komen. Bovendien wist hl)
een „gaatje" voor lakens en sloopen; de Haar
lemmer gaf den man f47 mee, waarvoor hij ech
ter nóg geen banden en textiel heeft gezien.
Congres van de „International
Friendship League"
In Amsterdam is een congres gehouden
van de „International Friendship League'",
waaraan vertegenwoordigers van Frank
rijk,Engeland, Zweden, Finland en Zwit
serland deelnamen.
Met groote meerderheid van stemmen
werd besloten de correspondentie met
Duitschland te hervatten. De Fransche af
gevaardigden onthielden zich van stem
ming over dit punt. Ook zal worden na
gegaan in hoeverre contact met de Sovjet-
Unie mogelijk is. De Engelsche afgevaar
digde deelde mede, dat de burgemeester
van Stafford een schrijven had gezonden
aan den burgervader van een Russisch
plaatsje. Hij kreeg een zeer vriendelijken
brief terug met de mededeeling, dat de
Russische burgemeester zeer gaarne zijn
medewerking zou verleenen aan het be
vorderen van contact tusschen jeugdige
Russen eenerzijds en Engelschen ander
zijds. Of uitwisseling van jonge menschen'
tusschen Rusland en andere landen kan
geschieden zal nader worden onderzocht.
Waarnemers zullen gezonden worden,
naar het Wereld-jeugdfestival, dat door de
Wereldfederatie der Democratische Jeugd
in Juli en Augustus te Praag zal worden
gehouden.
FEUILLETON
Roman door Winston Graham
Vertaald door Alice van Iterson
13)
Ik wilde nu haar gezelschap pret
tig vinden, deze oogenblikken genieten en
al het andere uit mijn gedachten ver
bannen. Toen ik gezegd had, dat het een
verlichting voor mij was, met iemand te
kunnen spreken, was dat de waarheid ge
weest. Juist dit was het, wat ik gemist had
sinds ik Engeland verlaten had: iemand,
die ingewijd was in de zaak, maar die niet
alleen sprak over de middelen.en de ma
nieren om tot een succesvolle oplossing te
komen.
En blijkbaar was zij niet heelemaal on
geneigd om mij in dit geheime gedachten-
complot te steunen. Het leek er zelfs op,
datzij het met graagte deed. Op het
oogenblik kwam Ijet mij als volkomen on
wezenlijk voor, dat zij met Andrews een
intiemere verstandhouding had. Het leek
absurd. Ik kon het moeilijk geloovèn. Wat
werkelijk was, dat was haar aanwezig
heid, haar nabijheid.
Zij was ook al in Weenen geweest, maar
pas toen het onder Duitsche heerschappij
stond. Ik vertelde haar van den moord
op Dollfuss. de rol van Schussnigg en den
zelfmoord van Fey. Zij was ook wel eenigs-
zins bekend in Parite en Londen. Wij ver-
lelden ó-'.-.r..":- van onze ind:"kkcn. De tijd
güfg zeer snel voorbij en het was al el£
uur, toen wij buiten voetstappen hoorden
en verschrikt opkeken.
Het'is al in orde, zei ze, ik denk', dat
Paul het maar is.
Er kwam een kleine, uitgedroogde man
mét een kaal hoofd de kamer binnen. Hij
was waarschijnlijk ternauwernood zestig en
had zeer sprekende oogen en uiterst zelf
bewuste manieren. Zijn komst stelde mij
min of meer gerust.
Een enorm geluk gehad vanavond,
begon hij. Toen zag hij mij.
- Bezoek, vroeg hij tamelijk uitdagend,
stoor ik misschien?
Jane Howard stelde mij voor: Dit is
signor Bottari. Mijn stiefvader, mr.
Knox.
Aangenaam, zei hij kort. Hoe laat
is het, Jane? Een enorme veine gehad met-
de roode series.
Signor Bottari, bracht het meisje in
het midden, is een van de onzen.
Zoo-zoo, zei mr Knox, al wat toe
schietelijker. Hij reikte mij de hand.
Jane, die verwenschte muggen op de boot
hebben mij niet met rust gelaten. Heb je
soms ergens die tinctuur? Waar ter wereld
komt u vandaan, meneer Bottari? Een na
deel, van de streek hier
Uit de omgeving van Londen, ant
woordde ik, daar toch iedereen hier open
kaart speelde-
Hij keek mij aan. Londen? Engeland?
-Juist, daar vandaan.
Allemachtig! Dat is heel wat anders!
Hoe bent u hier gekomen? Nee, u behoeft
het mij niet te vertellen. Ik mag het eigen
lijk heelemaal niet weten. Onderdanen van
een neutraal land cn al dien onzin meer.
Vertelt ip mij eens, hoe verdraagt, men'
■daar bij u de bombardementen?
Zeer goed.
Zoo, dus ze verspreiden geen ontzet
ting en opstand, zooals een van de kranten I
dezer dagen berichtte. Die lui van u zijn
gisternacht boven de stad geweest. Ze
hebben het arsenaal op een paar meter na
geraakt. Ik had wel een lucifer willen aan
steken om ze de goede richting aan te ge
ven! Zoo is het met die bombardementen,
net een roulette. Je zet op veertien en der
tien wint. Er was vanavond een meisje,
dat geen enkele inzet mislukte. Stom ge
luk, niet het minste systeem. Speelt u ook
roulette, signor Bottari?
Alleen voor de grap.
Zijn sprekende oogen namen mij op.
Een spel, dat niet met ernst wordt ge
speeld, is niets waard, zei hij. Dat is de
strop met jullie Engelschen- Jullie hebben
dien Hitier ook niet au serieux genomen,
tot het bijna te laat was. Wij, in de Ver
eenigde Staten, namen het ernstiger op
dan jullie. Nuik heb veertien tegen
drie gezet, dat jullie op het eind toch
winnen.
We zullen probeeren u niet teleur te
stellen.
En zeven tegen vijf, dat Amerika
vóór het volgend jaar Juni ook in den
oorlog zit. En wij zullen óók probeeren
jullie niet teleur te stellen. Weet je nu,
waar die tinctuur is, Jane? Denk eens
goed na, jij hebt ze het laatste gebruikt.
In de badkamer, zei Jane en ze ging
het fleschje halen. Tegelijkertijd bracht
zij een bontmantel mee. Ik ga een eindje
met u mee, zei ze tegen mij.
Ik begon voor den vorm te protestee
ren, maar het voorstel beviel mij te goed
om er ernstige bezwaren tegen in te bren
gen.
Ik wil nog een beetje frissche lucht
happen, zei ze tegen Knox. en ik ben
gauw weer terug.
Best, zei hij, ik ga naar bed. Het laat-1
ste ayat ik van hem zag, was hoe hij in
een wonderlijk verdraaide houding voor
den spiegel stond en met zijn vinger, die
hij nat gemaakt had met tinctuur, zijn hals
bette.
We gingen denzelfden weg het huis uit
als ik er in gekomen was. Nu stapten wij
echter niet in een gondel, maar wrongen
ons door een heel nauw pad om tenslotte
in een steegje te belanden en van daaruit
in de mensohenmenigte in een smalle straat
te geraken.
Ik wist met zekerheid, dat zij mijn ge
voelens begreep: dat zij er zich van be
wust was, hoe het gevaar van den huidigen
toestand dadelijk weer op mij begon te
drukken, zoodra wij de veiligheid van haar
huis verlaten hadden- Zij moest weten, dat
de angstaanjagende voorgevoelens mij
weer beklemden, die wij gedurende ons
gesprek op den achtergrond hadden kun
nen dringen. Ook zij begi-eep maar al te
goed, dat het feit, dat ik bewaakt werd,
ernstiger was dan wij een van beiden wil
den toegeven. Het was maar twijfelachtig,
of ons plan zonder hindernissen ten uit
voer zou kunnen worden gebracht. Het
welslagen van de geheele onderneming
stond reeds nü op het spel. Het ging had
tegen hard. En Jane Howard begeleidde
mij als een herder, die een pas geschoren
lam met zijn mantel tegen den wind be
schermt. Haar sympathie en begrijpen ga
ven mij moed.
Na eenigen tijd stond ik stil. Ik weet
heelemaal niet, waar wij zijn. U bent nu
al 'ver genoeg meegegaan. Zegt u mij al
leen nog maar, hoe ik nu verder moet.
We gaan hier naar de Rialtobrug.
Tot daar breng ik u nog weg. Ik vind het
r>r?1.':g cm 's avonds door Venetië te wan
delen.
Ik vind het altijd prettig in Venentië,
wanneer dan ook.
Wij liepen verder.
Maar 's nachts 4 is het heel anders,
zei Jane. Overdag 'zijn er zooveel din
gen leelijlc en- banaal. Niet in de buurt
van de Piazza San Marco natuurlijk. Maai
de i-est van de stad. Nergens wordt iets
aan gedaan tot het van ouderdom in elkaar
stort. De paleizen langs het Canal Grande
zijn in zekeren zin nog altijd mooi, bijvoor
beeld voor een architect. Maar ik ben nu
eenmaal geen architect. Dat is allemaal
schittering uit het verleden. De wei-kelijke
pracht van Venetië is eigenlijk verdwenen.
Een oogenblik zweeg zij. Maar 's nachts!
Dan is Venetië weer groot! Zoo rustig en
eerbiedwaardig, dat je je adem bijna in
houdt. Dan kun je pag begrijpen, hoe het
er in zijn glorie-dagen uitgezien moet laeb-
ben. De drukste haven van de heele wé-
reldVol met kooplui en mooie vrou
wen
Die laatsten zijn nog niet allemaal
verdwenen.
Ze stond even stil.'Ik neem aan, dat
die opmerking op mij slaat?
Ditmaal, antwoordde ik, was mijn
opmerking inderdahd bij uitzondering eens
niet ironisch.
Er ontstond opnieuw een pauze in ons
gesprek.
Nee,'zei ze toen openhartig, zoo klonk
het ook niet.
Ik geloof, zei ik en ik voelde mij bij
zonder stoutmoedig, dat dit weer een van
die opmerkingen is, die bij onzen dienst
niet thuis hooren.
Nee. gaf zij toe, maar dat hoeven we
den anderen ook niet aan hun neus te han
gen.
Het gesprek stokte een poosje.
Het is niet de eerste Jjiaal, jbegon z-ij
weer, dat Venetië op voet van oorlog met
de Engelschen verkeert, nietwaar?
Ik ben er eigenlijk tot op het hui
dige oogenblik niet zeker van, of het volle
mét dezen gang van zaken tevreden is.
Voor de inwoners van Venentië komt eerst
Venetië en dan pas Italië Gelooft u ook.
niet?
Zeker zooals bij de Weeners? vroeg zij
ondeugend.
Natuurlijk. Buiten Weenen, is de
Weener maar een half mènsch.
Maar nu in ernst, sprak zij. Dit is
toch wel een heel wonderlijke oorlog. Het
is geen oneenigheid. tusschen een paar ver
schillende naties, het is veel meer.
Slechts ten deele. Het komieke is al
leen, dat deze oorlog, in een tijd van On
geloof, eigenlijk een religieus tintje geeft.
Wij hadden nu de straat bereikt, die
naar de Rialtobrug leidt.
Mr. Andrews zal morgen vroeg terug
zijn, zei ze. Misschien wil hij u een bood
schap doen toekomen.
Ik .sta geheel ter beschikking.
De telefoon is te gevaarlijk. Het zou
beter zijn om 'Giaeomo te gebruiken. Wij
noemen hem^zoo omdat hij voor de San.
Giacomo-kerls; zorgt, en iedereen, die bin
nenkomt wil rondleiden. Ja, dat zou een.
oplossing zijn. Als u daar morgen om zes
uur zoudt kunnen zijn, kunnen wij er een,
boodschap achterlaten.
Heel goed, zei ik.
Dat is dan alles. Haar gezicht was
vaag te zien in de halve duisternis. En
als ik u niet mocht zien, dan wensch iic
het. beste, dr. Mencken.
Ik stak mijn hand uit. Ik weet niet,
hoe ik u danken moet voor uw hulp.
Zij lachte even. Hulp?
Uw kameraadschap dan.
(Wordt vervolgd^