Dieren dingen naar den eerepalm Amerikaansche parlementscommissie rapporteert Russische herbewapening Nacht-Express Dinsdag 31 December Ï946 Schoonheids wedstrijd voor honden in het Concertgebouw Alles wat aanspraak meende te mogen maken op den titel „rashond" in Kenne- merland was Zondagmiddag, onder het zorgzame geleide van het vrouwtje of den haas naar het Haarlcmschc Concertgebouw getrippeld, om in de Tuimaal mee te dingen naar de dertig prijzen, maar vooral naar de eer, weggelegd \-oor het puikje onder de blaffende viervoeters. Patjepoefis mijn naam en natuurlijk was de eerste prijs voor mij. Maar het vrouivtje deelt ook. een beetje in de eer,. Gevaarlijk-uitziende boxers en pedante poedels, een knaap van een Rottweiler en precieuse pekingeezen, zij hebben met hun vijf en zeventigen vele uren lang de monsterende blikken der keurmeesters ge voeld, om der wille van de „match" die door de Kynologenclub „Kennemerland" was .uitgeschreven. Vele blaf-intermezzi onderbraken de ver schillende keuringen en het stampvolle Stijging verwacht van de Ziekenfondspremies De Amsterdamsche Ziekenfondsen heb ben, wegens de groote stijging van de kos ten (behoudens de goedkeuring van de be voegde organen) besloten met ingang van '6 Januari 1947 de premies voor de Vrijwillig Verzekerden te verhoogen van. 40 tot 50 cent en 60 tot 75 cent per week. Wij hebben geïnformeerd of te Haarlem maatregelen van gelijken geest te verwach ten zijn. Ons werd medegedeeld, dat er in de toekomst ook hier ter stede wel een verhooging noodzakelijk zal zijn, maar op dit ©ogenblik is er nog' geen voorstel ter tafel om daartoe over te gaan. De premie is evenwel eenige tientallen jaren geleden vastgesteld. De kosten der geneeskundige verzorging zijn in dien tijd stérk gestegen, zoodat er verschillende fondsen zijn, die de uitgaven niet door de inkomsten kunnen dekken. Bovendien zijn er, zooals men weet, onderhandelingen gaande tusschen de Zie kenfondsen, de doctoren, apothekers en tandartsen, die ongetwijfeld ten gevolge zullen hebben dat de uitgaven der Zieken fondsen nog meer stijgen, zoodat ook daar in een reden zal gelegen zijn om tot pre- mieverhooging in de toekomst over te gaan. •Predïklbeurtein TJMUIDEN, Nieuwe Kerk, Ned. Herv. Ge meente: 31 December 7 u. Js. J, v. d. Berg. 1 Januari 10.30 u.: Ds, J. v. d. Berg, Bevesti ging ouderlingen. Oud Kath. Kerk. 31 December 7 u n.m.Oude- jaarsavonjddienst. 1 Januari 10 u. v.m.: Heilige Diepst. Leger der lleils. 31 December 8 u. n.m.: Oude- ijaarssamenkómst. 10.30 u. n.m.: Halve nacht van gebed. 1 Januari 7.30 u. n.m.: Motto-samenkomst. IJMUIDEN-OOST, Goede Herderkerk, Ned. Herv. Gem. 31 December 7.30 u.: Ds. J. v. d. WieL 1 Januari 10.30 u.: Ds. J. v. d. Wiel. Bevestiging Diakenen. Goede Herderkerk, Ger. Gem. 31 December 6.30 u. n.m.: Ds. J. v. Buuren. 1 Januari 9 u.: Ds. S. P. Wesbonk. Geref. Kerk art. 31 K. O. (Marnixschool). 31 Dec. 8,30 u.: Prof. K. Schilder van Kampen. 1 Jan. 10.34 u.: Prof. K. Schilder van Kampen. Ver. van Vrjjz. Herv. (Nijverheidsschool) 31 Dec. 7.15 u.: Dr. A. J. van Leusen. Vrije Evangelisatie, Wlillemsbeekweg, 1 Jan. S u.: de heer F. H. Besselaar Sr. SANTPOORT, Ned. Herv. Kerk, 31 Dec. 7 u.: Ds. J. A. de Klerk. Ned. Herv. Kapel: Geen dienst. VEDSEN, Ned. Herv. Kerk, 31 Dec. 8 u. run.: Ds. Johs. Bronsgeest. 1 Jan. 10.30-u. v.m.: Ds. Johs. Bronsgeest. BEVERWIJK, Evang. Luthersche Gemeente. 31 Dec. 7 u.: Ds. J. Ph. Haumersen. zaaltje was niet bepaald een koele, aange name plaats, noch voor de soms heftig te genstribbelende slachtoffers, noch voor het publiek. De mooie dieren vergoedden echter alles, en zelfs degenen, die mopperend bij den uitgang moesten wachten op een beetje ruimte in de menschemnenigte, vergaten hun zorgen, toen ze zich eenmaal een plaatsje om het keuringsvak veroverd had den. Na veel wikken en wegen kwamen tenslotte de volgende hoofdprijzen uit de bus: Tot de béste hond van de match werd de pekingees Po-Go's Patje poef van mevrouw M. Zillesen v. d. Horst te Haarlem uitgeroepen; volgens kenners is deze hond de mooi ste in zijn soort uit Nederland. Het diertje behaalde bovendien den. prijs als het beste aanwezige dameshondje. Op één na de beste hond van de keuring was de Duitsche herder Heinz v. d. Ulings- heide, toebehoorende aan den heer J. G. v. d. Mey. De Iersche Terrier George O'Hara, of liever zijn baas. de heer G. Beun ging met. den derden prijs strijken; daarenboven werd deze 1%-jarige reu als de beste terrier bekroond. Joekel, een Whippet van mevrouw G. Vermeren be haalde, behalve den 4en prijs, ook de ver melding van „de beste windhond". Het was opvallend, welk een gave exem plaren er onder de weinige aanwezige poe dels te bewonderen waren; obk de boxers de foxen en de barsoys sloegen trouwens een goed figuur. De organiseerende vereeniging, keur meesters en de tallooze .hondenliefhebbers uit onze omgeving kunnen met voldoening op dezen middag terug zien; den 23en Fe bruari van hei? volgende jaar mogen de Kennemer kynologen weer hun la-achten meten in de zaal van Hotel de Leeuwerik. Het is geen pretje voor een boxer van standing, om door den dokter onderzocht te wordendie menschen weten blijkbaar nietdat een hond niet tegen kietelen kan! De Fransche troepen vorderen in Indo-China Een woordvoerder van het Fransche ministerie van oorlog heeft te Parijs ver klaard, dat de Fransche troepen langzaam maar zeker vorderingen maken in den strijd om Hanoi. De belangrijkste verkeersweg van Planoi naar Langson aan de Chineesche grens is geheel van Vietnameesche troepen gezui verd. De totale sterkte der Fransche troe pen is ongeveer 100.000 man, met inbegrip van het personeel der marine, dat zich aan de kust gemakkelijk kan handhaven. De Vietnameesche strijdkrachten worden op ongeveer hetzelfde^ aantal geschat. Deze zijn echter meer op een guerrilla ingesteld dan op grootscheepsche operaties. Zij be zitten weinig artillerie, doch hun automa tische wapens zijn van het nieuwste Ame- rikaansehe type. Fransche troepen hebben zich van Hanoi uit een weg gebaand naar Phoelang Thoeong, ongeveer c'ortig kilo meter Noord-Oostelijk en daar een Fransch garnizoen van meer dan tweeduizend man ontzet, dat ruim een week door Vietna meesche troepen ingesloten is geweest. Drie aanvalsgolven werden gericht tegen de Fransche stellingen te Haiphong, en te Namdinh sloegen *de Franschen twee krachtige aanvallen af. Wegens den toestand in Indo-China zullen geen Fransche troepen uit Saigon naar het vaderland terugkeeren. Op het slagveld troffen de Franschen lijken van acht Japanners aan. Te Haiphong bieden de Vietnameesche troepen hevigen tegen stand. Van de overige fronten valt niets bijzonder te melden, aldus het Fransche legerbericht. Generaal Leclerc, inspecteur-generaal vap de Fransche legers in Noord-Afrika,. die gisteren in Saigon is aangekomen, zal binnenkort een tournee maken door het Noorden van Indo-China, waar gevedaten plaats vinden. Besprekingen over een nieuwe Nederl. vliegtuigfabriek De besprekingen over de oprichting in Nederland van een nieuwe Nederlandsche vliegtuigfabriek, welke gemeenschappelijk eigendom zou zijn van de Fokker-fabrie ken en de Beech Aircraft Company, zijn nog steeds gaande. De onderhandelingen zijn vertraagd door de fusiebesprekingen tusschen Fokker en „Avioïanda". De ge volmachtigde van Fokker, de heer J. van Tijen, die in October naar de Vereenigde Staten is gekomen om over de voorwaar den van een overeenkomst voor perma nente samenwerking met de Beech Air craft Co. besprekingen te voeren zal be gin Januari weer naar Nederland terug keeren. Naar hij mededeelde heeft men van het oorspronkelijke plan om 20 tech nici van de Fokker-fabrieken naar Ame rika te zenden, waar zij zich vertrouwd zouden kunnen maken met de fabricage methoden van de Beech-company, moeten afzien wegens paspoortmoeilijkheden en omdat laatstgenoemde maatschappij op het oogenblik niet in staat is het personeel uit te breiden. Beidé maatschappijen zullen evenwel pogingen doen om even tueel in het komende voorjaar het uit zenden Van Nederlandsche technici moge lijk te maken. Een vertegenwoordiger van de Beech Aircraft heeft verklaard dat zijn maatschappij er prijs op stelt de bespre- 'kingen over blijvende samenwerking met de Fokkér-fabrieken tot een goed einde te brengen. Advies tot beïnvloeding oan Europeesche landen In een rapport van de bijzondere commissie van liet Amerikaansche Huis van afgevaardigden voor na-oorlogsche economische politiek, dat aan het ministerie van Buiteniandsche Zaken is overhandigd, wordt een ernstige beschuldiging geuit aan het adres der Sovjet-Unie, die ervan beticht wordt de overeenkomst van Potsdam en andere overeenkomsten tc hebben geschonden. Het rapport eindigt met de merkwaardige conclusie, dat de Westelijke geallieerden het recht zouden hebben om algeheele ontruiming van Duitschland te eischen van de Sovjet-Unie. Het rapport adviseert het ministerie van Buiteniandsche Zaken, „een zoo groot mogelijken druk uit te oefenen op Enge land, Zweden, Zwitserland eri Frankrijk, om deze landen ertoe te brengen, de in- dustrieele ontwikkeling van de Sovjet unie niet te helpen bevorderen, daar dit bij de hedendaagséhe politiek van de Sov jet-Unie alleen maar verderfelijk kan zijn voor de belangen van een veilige en vre dige wereld". De commissie beschuldigt in haar rap port de Sovjet-Unie eenstemmig van ern stige schending der overeenkomst van Potsdam, doordat zij voor haar herbewa pening gebruik maakt van de Duitsche fa brieken in de door de Sovjet-Russen be-, stuurde zónes, waartoe ook het productie- en proefterrein voor vliegende bommen te Poenemunde behoort, dat volgens over eenkomst, buiten dienst zou moeten wor den gesteld. Geallieerde inspectiegroepen hebbën wel besloten, maar nog geen 'toe stemming gekregen om de Sovjet-zones te bezoeken. Deze toestand zou tot een op zegging van de geheele .overeenkomst van Potsdam kunnen leiden. Russische ontwapeningsiijver. De Sovjetvertegenwoordiger bij den Veiligheidsraad, Andrei Gromyko, heeft in een schrijven aan den secretaris-gene raal der UNO, Trygve Lie, een resolutie ingediend ter bespreking op de vergade ring van den Veiligheidsraad op Dinsdag a.s. waarin hij er op aandringt binnen drie maanden een volledig ontwapeningssche ma op te stellen, waarin tevens zijn ver vat bepalingen inzake internationale con trole op de atoombom en andere doodelijke wapens. Tot dat doel zou een speciale commissie uit den Veiligheidsraad moeten worden .gevormd. In welingelichte kringen wordt deze stap van de Sovjet-Unie verklaard als een nieuwe pogin'g om het initiatief te nemen bij het bewerkstelligen van een spoedige ontwapening. Het was Molotof, die op de algemeene vergadering der UNO de ont wapening naar voren bracht. Waarnemers zijn van meenïng, dat het voorstel bedoeld zou kunnen zijn om de aandacht af te leiden van den eisch van Barucli, het Amerikaansche lid van do atoomcommissie, tot volledige aanvaar ding van het Amerikaansche plan voor controle op de atoomenergie, waarop het recht van veto niet van toepassing is. De Britsche delegatie is niet verrast over het voorstel. Zij legt er den nadruk op dat Engeland volkomen bereid is de ont wapening zoo spoedig mogelijk ter hand te nemen. Gromyko wordt plaatsvervangend minister van Buiteniandsche Zaken „De baas" der Spoorwegen neemt afscheid „De baas" der Nederlandsche Spoorwe gen, zooals hij door velen genoemd wordt, ir. W. Hupkes, treedt op 1 Januari af als president-directeur. Zaterdag heeft de per- soneëlsraad reeds afscheid genomen en gisteren heeft het personeel voor den scheidenden hoogsten chef gedefileerd. De voorzitter van den Personeelsraad, de heer G. Joustra, tevens voorzitter van de Nederlandsche Vereeniging van Spoor- en Tramwegpersoneel, herinnerde er aan, dat ir. Hupkes de leiding heeft gehad on der omstandigheden, zooals nog nooit eer der zijn voorgekomen. Als ziel van de spoorwegstaking en als man \'an formaat had hij de leiding in het verzet tegen den bezetter. Hij heeft dit tot 'een goed einde gebracht. De heer Hupkes heeft steeds den polsslag van den tijd in acht genomen en de menschen om hem heen, ongeacht hun functie, als zijn medewerkers beschouwd. Men was dan ook verheugd dat ir. Hupkes lid van den Raad van Commissarissen blijft Nadat voorts de heeren L. H. Wigman van den R.-K. Bond St. Rafaël, A. Meines van den Prot. Christ. Bond en E. Kupers van het N.V.V. gesproken hadden, herin nerde ir. Hupkes aan enkele gebeurtenissen tijdens .aijn 42-jarige loopbaan bij de Spoorwegen, o.a. aan de staking van 1903, toen hij leerling-machinist was. Hij was toén reeds overtuigd, dat deze staking voor komen had kunnen worden, wanneer er betere, verhoudingen waren geweest tus schen de bedrijfsleiding en het personeel. Hij bracht dank aan mannen als Oudegeest, Moltmaker en vele anderen, die door hun karaktereigenschappen en overtuigd van het goed recht van de vakvereenig'ingen na de staking hebben doorgezet, totdat bij de leiding het juiste inzicht kwam. De liem toegezwaaide lof wees hij terug naar zijn voorgangers Kalff, Van Dijk en Van Maa- nen. Het afscheid was hem moeilijk, omdat de Spoorwegen na 1 Januari zonder hem ver der zullen rijden. Als blijvende herinnering zal den heer Hupkes een door den kunstenaar Mendlik te Aerdenhout geschilderd portret worden aangeboden- H.O.V. Ledenconcert Het eerste concert, dat de Haarlemsche Or kest Vereeniging in het nieuwe jaar zal geven dit is het 6e Leden-concert serie B zal plaats vinden op Vrijdag 3 Januari 1947. Het zal ditmaal gedirigeerd worden door een gastdirigent, den Zwitser Walter Kagi, dirigent van 'het Symphonie Orkest te Bern. Als solist zal optreden de eerste concertmees ter der H.O.V., Gijs Beths, die het viool concert in A-dur K.V. 219 van Mozart zal voordragen. Kagi laat het concert openen met een Se renade van zijn in 1901 geboren landgenoot Conrad Beck; dit is een eerste uitvoering te Haarlem. Hierna speelt Gijs Beths het reeds genoemde vioolconcert van Mozart. Na de pauze zal het orkest nog een tweetal werken uitvoeren, n.l. Pastorale d'été van Arthur Honegger en Paul Hindemith's Sym phonie „Mathis der Maler". Dit concert vindt wederom plaats In de Gem.'Concertzaal te Haarlem. Churchill zit niet stil Nieuw pleidooi voor de Vereenigde Staten van Europa In een tweetal artikelen in de conserva tieve „Daily Telegraph", waarvan het eer ste hedenmorgen-gepubliceerd is, heeft Churchill opnicmv een pleidooi gehouden voor de Vereenigde Staten van Europa, met als eerste voorwaarde een Fransch- Duitsclie toenadering. Naar aanleiding van deze artikelen merkt de liberale „Manchester Guardian" op, dat .Churchill sinds zijn pleidooi te Zürich niet meer over zijn plan gesproken heeft, maar intusschen achter de schermèh heeft ge werkt en gehoopt, dat de Britsche fegeè- ring in een openlijke verklaring het .plan zou steunen. „Nu dit niet gebeurd is", zoo gaat het blad verder, „probèert. Churchill het op een andere" manier.- De grootste hindernis, die Churchill's plan in den weg staat, is de voorwaarde van de Fransch- Duitsche verzoening, Wat wel gebleken is uit de bittere Fransche commentaren over Schumacher's bezoek aan Engeland". Ook radio-Moskou heeft zich niet onbetuigd ge laten en de Sovjet-Russische critiek op ieder plan tot het vormen van een „weste lijk blok" hernieuwd. Na een overzicht gegeven 'te hebben over het vredeswerk, dat in 1946 verricht is, zeide de radio-commentator: „Churchill en zijn geestverwanten in Engeland en de V. S., die generalissimus Stalin oorlógsaan- stichters heeft genoemd, hebben in 1946 waarlijk niet stil gezeten". Dr. M. van der Voet naar Indië In de oorlogsjaren zijn vele predikanten in Nederlandsch-Indië overleden en het geestelijk werk aldaar ligt voor een be langrijk deel stil. Daarom heeft de Synode der Ned. Hervormde Kerk bésloten vijftien predikanten op rijperen leeftijd naar Indië te zenden, die daar tijdelijk de Indische kerk zullen dieneix. Onder hen' is ook dr. M. van der Voet, predikant bij de Ned. Hervormde Gemeente van Schoten (Haar lem-Noord), die eind Januari of .begin Fe bruari hoopt te vertrekken. De Schotensche gemeente heeft den pre dikant in de gelegenheid gesteld zijn werk zaamheden voor enkele jaren te onderbre ken. Na zijn terugkeer uit Indië komt dr. Van der Voet dus in Haarlem-Noord te- rug. Gromyko als voorzitter van den Veilig heidsraad, welke functie op toerbeurt door de vier groote mogendheden wordt vervuld. De Sovjet-Russische ministerraad heeft Andrei Gromyko, momenteel permanent afgevaardigde van de Sovjet-Unie bij den Veiligheidsraad, tot plaatsvervangend mi nister van Buiteniandsche Zaken benoemd. De Sovjét-Unie heeft nu vijf plaatsver vangende ministers van Buiteniandsche Zaken. De andere vier zijn: Andrei Wis- jinsky, Fydor Goesef, voormalig ambassa deur in Londen, Jakob Malik en Wladimir Dekanosoff. Haarlemmers in cassatie veroordeeld De Bijzondere Raad van Cassatie in Den Haag deed heden uitspraak in dé zaak tegen A. A. en A. v. d P., twee vrouwelijke voor malige leden van de N.S.B. uit Haarlem, die in Maart 1943 een Jodin aan de Grüne Polizei zouden hebben verraden. Het Bijzonder Ge rechtshof te Amsterdam had hen wegens dit feit veroordeeld tot resp. 10 en 8 jaar Rijks werkinrichting. De BijzondereRaad, uit spraak doende, verwierp het beroep van re- qui'rante A. en veroordeelde requirante v. d P. tot 5 jaar Rijkswerkinrichting met aftrek van het voor-arrest. H. L., een timmerman uit Haarlem, was door het Bijzonder Gerechtshof te Amsterdam veroordeeld tot 3 jaar Rijkswerkinrichting, wegens het verraden in October 1942 van het Joodsche echtpaar V. De sententie van den raad luidde thans: twee jaar Rijkswerkinrichting met aftrek van het voorarrest. De uitspraak tegen den Haarlemschen N.S. K.K.-man M. A. K. luidde: verwerping van het beroep evenwel met de bepaling, dat de tijd in voorarrest doorgebracht, zal worden afgetrokken. K. was wegens vordering van auto's en onderdeelen in bezettingstijd ver oordeeld tot vier jaar Rijkswerkinrichting. Duiitrust krijgt zijn oude bestemming Vorige week zijn de laatste politieke de linquenten, die in huize „Duinrust" te Overvéen verbleven naar elders.' overge plaatst Het huis Is leeg en is aan het be stuur van het rusthuis teruggegevens In de naaste toekomst zullen er dus weer ouden van dagen kunnen wonen. Het zal nog wel eenigen tijd duren, alvorens het zoover is. Eerst hebben de Duitschers het: gebouw gebruikt en daarna was het be stemd voor de geïnterneerden. Veel is gesloopt en vernield, zoodat herstel nood zakelijk is. Teraardebestelling Tj. K. Roosjen Zaterdagmiddag is op de Algemeene Begraafplaats te Bloemendaal het. stof felijk overschot van den heer Tj. K, Roosjen, in leven hoofd van de Chr. Mulo-school aldaar, onder buitenge woon groote belangstelling ter aarde besteld. Behalve het bestuur van de school, het personeel en eenige klassen waren talrijke oud-leerlingen naar het kerkhof gekomen. Verder waren van de vele vereenigingen, waarvan de overledene een werkzaam be stuurslid was deputaties aanwezig. Het ge meentebestuur van Eloemendaal was ver tegenwoordigd door burgemeester Jhr. mr. C. J. A- den Tex, eenige wethoudei-s en leden van den gemeenteraad. In de aula sprak allereerst Ds. J. C. van Dijk, als voorzitter van het bestuur der school en namens den Chr. Nationalen Werkmansbond, die zoide dat groote dank het hart van velen vervulde voor alles, Wat de overledene 19 jaar lang voor de school en den bond was geweest. Namens het personeel der school sprak de heer J.W. Schotman, die herdacht Wat de overledene voor de leerlingen en het personeel deed. Na de bevrijding volgde hij cursussen voor dë nieuwe opvoeding bij het onderwijs én bracht dit het perso neel bij, doch het voornaamste was voor hem de karaktervorming. De oudste broer van den overledene, de heer Roosjen, oud-hoofd der Noorder- school te Haarlem, zeide dat de overledene op zijn school zijn stempel had gezet; zijn school stond immers bekend als de „Roos- j en-school". Mr. dr. J. van Bruggen uit Heemstede sprak namens bet hoofdbestuur dér Ned. Ohr. Reisvereeniging; hij wees er op, dat de overledene in verschillende commissies enals leider van reizen zeer geliefd 'was. Ir. G. L, Ludolph, directeur van de Mid delbaar Technische school te Haarlem, voerde namens de leeraren en de velé leer lingen, die de overledene heeft opgeleid het woox*d. De heer H. van den Tol uit Rotterdam sprak namens het bestuur van de Vereeni ging van Chr. Muloscholen. De directeur der Bloemendaalsche Schoolvereeniging, de heer S. A. Wilson, sprak als collega en memoreerde, hoe zijn school in de oorlogsjaren in die van den heer Roosjen werd ondergebracht en welk een goede samenwerking er was. Ofschoon, uitgaande van verschillende levensbe schouwing, waren zij elkaar toch nauw verwant. Ds. J. C. Brussaard, bestuurslid der Chr. Mulo-school, voerde namens de plaatse lijke schoolcommissie het woord. De heer H. v. d. Bunt, sprekende na mens de illegale werkers, bleef'even stil staan bij de annonce der twee Joodsche ■kindèren, die den overledene dankten voor het verblijf gedurende eenige jaren in zijn huis. Namens alle verzetsmenschen dankte spr. den ovei-ledene, maar ook zijn echt- genoote voor het hooghouden van den goe den Hollandschen geest. Hierna zong mej. Hogenbiik een lied: „U kan ik niet missen, U, Jezus mijn Heer". Toen de kist in de groeve was neerge laten, zongen kinderen der school twee coupletten van Gezang 7: „Op U, mijn Heiland, blijf ik hopen". Ds. van Dijk sprak de begrafenisliturgie, waarna een zoon voor de belangstelling dankte. Bandelooze bandenleverancier "Een Haarlemmer kreeg dezer dagen bezoek van iemand, die vertelde, dat hij bij een rubber fabriek werkte en dus gemakkelijk-aan fiets banden zou kunnen komen. Bovendien wist hl) een „gaatje" voor lakens en sloopen; de Haar lemmer gaf den man f47 mee, waarvoor hij ech ter nóg geen banden en textiel heeft gezien. Congres van de „International Friendship League" In Amsterdam is een congres gehouden van de „International Friendship League'", waaraan vertegenwoordigers van Frank rijk,Engeland, Zweden, Finland en Zwit serland deelnamen. Met groote meerderheid van stemmen werd besloten de correspondentie met Duitschland te hervatten. De Fransche af gevaardigden onthielden zich van stem ming over dit punt. Ook zal worden na gegaan in hoeverre contact met de Sovjet- Unie mogelijk is. De Engelsche afgevaar digde deelde mede, dat de burgemeester van Stafford een schrijven had gezonden aan den burgervader van een Russisch plaatsje. Hij kreeg een zeer vriendelijken brief terug met de mededeeling, dat de Russische burgemeester zeer gaarne zijn medewerking zou verleenen aan het be vorderen van contact tusschen jeugdige Russen eenerzijds en Engelschen ander zijds. Of uitwisseling van jonge menschen' tusschen Rusland en andere landen kan geschieden zal nader worden onderzocht. Waarnemers zullen gezonden worden, naar het Wereld-jeugdfestival, dat door de Wereldfederatie der Democratische Jeugd in Juli en Augustus te Praag zal worden gehouden. FEUILLETON Roman door Winston Graham Vertaald door Alice van Iterson 13) Ik wilde nu haar gezelschap pret tig vinden, deze oogenblikken genieten en al het andere uit mijn gedachten ver bannen. Toen ik gezegd had, dat het een verlichting voor mij was, met iemand te kunnen spreken, was dat de waarheid ge weest. Juist dit was het, wat ik gemist had sinds ik Engeland verlaten had: iemand, die ingewijd was in de zaak, maar die niet alleen sprak over de middelen.en de ma nieren om tot een succesvolle oplossing te komen. En blijkbaar was zij niet heelemaal on geneigd om mij in dit geheime gedachten- complot te steunen. Het leek er zelfs op, datzij het met graagte deed. Op het oogenblik kwam Ijet mij als volkomen on wezenlijk voor, dat zij met Andrews een intiemere verstandhouding had. Het leek absurd. Ik kon het moeilijk geloovèn. Wat werkelijk was, dat was haar aanwezig heid, haar nabijheid. Zij was ook al in Weenen geweest, maar pas toen het onder Duitsche heerschappij stond. Ik vertelde haar van den moord op Dollfuss. de rol van Schussnigg en den zelfmoord van Fey. Zij was ook wel eenigs- zins bekend in Parite en Londen. Wij ver- lelden ó-'.-.r..":- van onze ind:"kkcn. De tijd güfg zeer snel voorbij en het was al el£ uur, toen wij buiten voetstappen hoorden en verschrikt opkeken. Het'is al in orde, zei ze, ik denk', dat Paul het maar is. Er kwam een kleine, uitgedroogde man mét een kaal hoofd de kamer binnen. Hij was waarschijnlijk ternauwernood zestig en had zeer sprekende oogen en uiterst zelf bewuste manieren. Zijn komst stelde mij min of meer gerust. Een enorm geluk gehad vanavond, begon hij. Toen zag hij mij. - Bezoek, vroeg hij tamelijk uitdagend, stoor ik misschien? Jane Howard stelde mij voor: Dit is signor Bottari. Mijn stiefvader, mr. Knox. Aangenaam, zei hij kort. Hoe laat is het, Jane? Een enorme veine gehad met- de roode series. Signor Bottari, bracht het meisje in het midden, is een van de onzen. Zoo-zoo, zei mr Knox, al wat toe schietelijker. Hij reikte mij de hand. Jane, die verwenschte muggen op de boot hebben mij niet met rust gelaten. Heb je soms ergens die tinctuur? Waar ter wereld komt u vandaan, meneer Bottari? Een na deel, van de streek hier Uit de omgeving van Londen, ant woordde ik, daar toch iedereen hier open kaart speelde- Hij keek mij aan. Londen? Engeland? -Juist, daar vandaan. Allemachtig! Dat is heel wat anders! Hoe bent u hier gekomen? Nee, u behoeft het mij niet te vertellen. Ik mag het eigen lijk heelemaal niet weten. Onderdanen van een neutraal land cn al dien onzin meer. Vertelt ip mij eens, hoe verdraagt, men' ■daar bij u de bombardementen? Zeer goed. Zoo, dus ze verspreiden geen ontzet ting en opstand, zooals een van de kranten I dezer dagen berichtte. Die lui van u zijn gisternacht boven de stad geweest. Ze hebben het arsenaal op een paar meter na geraakt. Ik had wel een lucifer willen aan steken om ze de goede richting aan te ge ven! Zoo is het met die bombardementen, net een roulette. Je zet op veertien en der tien wint. Er was vanavond een meisje, dat geen enkele inzet mislukte. Stom ge luk, niet het minste systeem. Speelt u ook roulette, signor Bottari? Alleen voor de grap. Zijn sprekende oogen namen mij op. Een spel, dat niet met ernst wordt ge speeld, is niets waard, zei hij. Dat is de strop met jullie Engelschen- Jullie hebben dien Hitier ook niet au serieux genomen, tot het bijna te laat was. Wij, in de Ver eenigde Staten, namen het ernstiger op dan jullie. Nuik heb veertien tegen drie gezet, dat jullie op het eind toch winnen. We zullen probeeren u niet teleur te stellen. En zeven tegen vijf, dat Amerika vóór het volgend jaar Juni ook in den oorlog zit. En wij zullen óók probeeren jullie niet teleur te stellen. Weet je nu, waar die tinctuur is, Jane? Denk eens goed na, jij hebt ze het laatste gebruikt. In de badkamer, zei Jane en ze ging het fleschje halen. Tegelijkertijd bracht zij een bontmantel mee. Ik ga een eindje met u mee, zei ze tegen mij. Ik begon voor den vorm te protestee ren, maar het voorstel beviel mij te goed om er ernstige bezwaren tegen in te bren gen. Ik wil nog een beetje frissche lucht happen, zei ze tegen Knox. en ik ben gauw weer terug. Best, zei hij, ik ga naar bed. Het laat-1 ste ayat ik van hem zag, was hoe hij in een wonderlijk verdraaide houding voor den spiegel stond en met zijn vinger, die hij nat gemaakt had met tinctuur, zijn hals bette. We gingen denzelfden weg het huis uit als ik er in gekomen was. Nu stapten wij echter niet in een gondel, maar wrongen ons door een heel nauw pad om tenslotte in een steegje te belanden en van daaruit in de mensohenmenigte in een smalle straat te geraken. Ik wist met zekerheid, dat zij mijn ge voelens begreep: dat zij er zich van be wust was, hoe het gevaar van den huidigen toestand dadelijk weer op mij begon te drukken, zoodra wij de veiligheid van haar huis verlaten hadden- Zij moest weten, dat de angstaanjagende voorgevoelens mij weer beklemden, die wij gedurende ons gesprek op den achtergrond hadden kun nen dringen. Ook zij begi-eep maar al te goed, dat het feit, dat ik bewaakt werd, ernstiger was dan wij een van beiden wil den toegeven. Het was maar twijfelachtig, of ons plan zonder hindernissen ten uit voer zou kunnen worden gebracht. Het welslagen van de geheele onderneming stond reeds nü op het spel. Het ging had tegen hard. En Jane Howard begeleidde mij als een herder, die een pas geschoren lam met zijn mantel tegen den wind be schermt. Haar sympathie en begrijpen ga ven mij moed. Na eenigen tijd stond ik stil. Ik weet heelemaal niet, waar wij zijn. U bent nu al 'ver genoeg meegegaan. Zegt u mij al leen nog maar, hoe ik nu verder moet. We gaan hier naar de Rialtobrug. Tot daar breng ik u nog weg. Ik vind het r>r?1.':g cm 's avonds door Venetië te wan delen. Ik vind het altijd prettig in Venentië, wanneer dan ook. Wij liepen verder. Maar 's nachts 4 is het heel anders, zei Jane. Overdag 'zijn er zooveel din gen leelijlc en- banaal. Niet in de buurt van de Piazza San Marco natuurlijk. Maai de i-est van de stad. Nergens wordt iets aan gedaan tot het van ouderdom in elkaar stort. De paleizen langs het Canal Grande zijn in zekeren zin nog altijd mooi, bijvoor beeld voor een architect. Maar ik ben nu eenmaal geen architect. Dat is allemaal schittering uit het verleden. De wei-kelijke pracht van Venetië is eigenlijk verdwenen. Een oogenblik zweeg zij. Maar 's nachts! Dan is Venetië weer groot! Zoo rustig en eerbiedwaardig, dat je je adem bijna in houdt. Dan kun je pag begrijpen, hoe het er in zijn glorie-dagen uitgezien moet laeb- ben. De drukste haven van de heele wé- reldVol met kooplui en mooie vrou wen Die laatsten zijn nog niet allemaal verdwenen. Ze stond even stil.'Ik neem aan, dat die opmerking op mij slaat? Ditmaal, antwoordde ik, was mijn opmerking inderdahd bij uitzondering eens niet ironisch. Er ontstond opnieuw een pauze in ons gesprek. Nee,'zei ze toen openhartig, zoo klonk het ook niet. Ik geloof, zei ik en ik voelde mij bij zonder stoutmoedig, dat dit weer een van die opmerkingen is, die bij onzen dienst niet thuis hooren. Nee. gaf zij toe, maar dat hoeven we den anderen ook niet aan hun neus te han gen. Het gesprek stokte een poosje. Het is niet de eerste Jjiaal, jbegon z-ij weer, dat Venetië op voet van oorlog met de Engelschen verkeert, nietwaar? Ik ben er eigenlijk tot op het hui dige oogenblik niet zeker van, of het volle mét dezen gang van zaken tevreden is. Voor de inwoners van Venentië komt eerst Venetië en dan pas Italië Gelooft u ook. niet? Zeker zooals bij de Weeners? vroeg zij ondeugend. Natuurlijk. Buiten Weenen, is de Weener maar een half mènsch. Maar nu in ernst, sprak zij. Dit is toch wel een heel wonderlijke oorlog. Het is geen oneenigheid. tusschen een paar ver schillende naties, het is veel meer. Slechts ten deele. Het komieke is al leen, dat deze oorlog, in een tijd van On geloof, eigenlijk een religieus tintje geeft. Wij hadden nu de straat bereikt, die naar de Rialtobrug leidt. Mr. Andrews zal morgen vroeg terug zijn, zei ze. Misschien wil hij u een bood schap doen toekomen. Ik .sta geheel ter beschikking. De telefoon is te gevaarlijk. Het zou beter zijn om 'Giaeomo te gebruiken. Wij noemen hem^zoo omdat hij voor de San. Giacomo-kerls; zorgt, en iedereen, die bin nenkomt wil rondleiden. Ja, dat zou een. oplossing zijn. Als u daar morgen om zes uur zoudt kunnen zijn, kunnen wij er een, boodschap achterlaten. Heel goed, zei ik. Dat is dan alles. Haar gezicht was vaag te zien in de halve duisternis. En als ik u niet mocht zien, dan wensch iic het. beste, dr. Mencken. Ik stak mijn hand uit. Ik weet niet, hoe ik u danken moet voor uw hulp. Zij lachte even. Hulp? Uw kameraadschap dan. (Wordt vervolgd^

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1946 | | pagina 6