IJmuider Courant
Vandaag begint „Moskou"
Alliantie
Officieele ontkenning van Britsche
aandrang tot onderteekening
Recordprestatie van mijnwerkers
en spoorwegpersoneel
'61e Jaargang No. 18579
,ux Kennemerlaan 154, TeL Redactie en
Administratie 5437. - Haarlem: Gr Houtstr 93,
JQ724 Directeur-Hoofdredacteur 15054.
D:ÏTe™ Z. B. Spaarne 12, TeL 12713, 10132.
Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom
KENNEMER EDITIE VAN HAARLEMS DAGBLAD
Maandag 10 Maart 1947.
Verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feest
dagen. - Abonnementsprijs per week 31 cent; per
kwartaal t 4,Franco per post 4,50. - Adver
tentie-tarieven op aanvraag bij de Administratie.
Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem
FRANKRIJK en Engeland hebben zich
T verbonden tegen mogelijk nieuw Duitsch
als-bevaar in de toekomst. Dit verdrag
a.e Duinkerken onderteekend door minis-
fr Georges Bidault namens Frankrijk en
^nister Ernest Bevin namens Engeland, in
tegenwoordigheid van den Engelschen am-
deur te Parijs, Duff Cooper, den Fran-
crhen ambassadeur te Londen, René Mas-
s;'li en meer autoriteiten. Het was een
schilderachtige plechtigheid, want het groo-
deels verwoeste Duinkerken had zich
met vele vlaggen getooid en een juichende
menschenrnassa had zich langs de puin-
hoopen geschaard om de ministers te be
en-neten die bijeenkwamen in een salonne
tje van' de Prefectuur, die het eenige on
beschadigde openbare gebouw in Duinker
ken is. Daarop kwam er nog een typisoh-
Fransche vertraging, want toen men be
ginnen wilde was het verdrag er niet en
de hooge afgevaardigden der „Iiautes Par
ties Contrarian les" zooals zij in den
ouderwetschen diplomatieken stijl der ver
dragen genoemd worden moesten een
half uur kleumen in het onverwarmde
zaaltje eer de van zegels en linten voor
ziene documenten werden binnengebracht.
Daarop hielden zij bloemrijke redevoerin
gen en teekenden.
De keuze van Duinkerken als plaats van
onderteekening had natuurlijk een bedoe
ling Dit is de havenstad, waaruit het
Britsche leger in 1940, met gedwongen ach
terlating van al zijn materiaal, erin slaagde
om' over het Kanaal weg te komen. Een
terugtocht maakt nooit een glorieusen in
druk en de Duitschers reageerden met luid
gehoon, maar het was niet vrij van een
klank van diepe teleurstelling. Daar bleek
alle reden toe te zijn. Want deze geslaagde
aftocht van een groot leger, die als techni
sche operatie een wonderbaarlijke prestatie
was, redde de kern van de Engelsche kracht
en maakte het vervólg mogelijk, dat tot de
geallieerde overwinning leidde. Was de te
rugtocht van Duinkerken mislukt, dan zou
de oorlog verloren zijn geweest.
Nu is de alliantie gesloten, die ongetwij
feld als het Verdrag van Duinkerken be
kend zal blijven. In haar bepalingen ver
meldt zij een langen „looptijd": niet min
der dan een halve eeuw. Maar dat zegt niet
veel. De ervaring leert, dat allianties zoo
lang duren als zij voor beide partijen belang
hebben. Men moet dit verdrag dus veeleer
zien als een eerste stap tot verder gaande
West-Europeesche samenwerking. In de
hoop daarop kan men het met bedaarde in
stemming begroeten. En het beteekent in
zooverre een vooruitgang, dat de Fransch-
Engelsche bondgenootschappen bij den eer
sten en den tweeden wereldoorlog te laat
werden gesloten om de uitbarsting te voor
komen. Ditmaal is men niet te laat. Maar
de machtsverdeeling in de wereld is nu
geheel anders.
Van beteekenis zal misschien blijken
te zijn, dat in het verdrag ook een clausule
is opgenomen betreffende voortdurend eco
nomisch overleg tusschen de beide mogend
heden. Zij is in algemeene termen vervat
en men zou er in theorie al aan voldoen
door de normale betrekkingen te doen gel
den. Maar de bedoeling is natuurlijk, veel
verder te gaan. In de mededeelingen van
den Franschen inlichtingendienst, die ik
vandaag heb ontvangen, wordt gezegd:
„Ongetwijfeld zullen deze regelingen tijd
en inspanning, wellicht eerst een tastend
zoeken vergen. Maar de wil om te slagen
is even oprecht te Parijs als te Londen.
Fransche logica en Britsche ervaring zullen
in vereeniging de oplossingen vinden, waar
op de samenwerking zal worden gegrond.'
Het klinkt als een toast en men moet zulke
woorden aan de kille werkelijkheid toetsen.
In elk geval heeft men de clausule niet
voor niets in het verdrag gezet en is de be
doeling van beide partijen, dezen weg te
bewandelen.
Het verdrag van Duinkerken, dat formeel
nog door de parlementen moet worden ge
ratificeerd, schijnt tot verdere allianties te
zullen leiden. Bevin is van Duinkerken naar
Brussel vertrokken om met de Belgen te
praten. Bidault heeft over de mogelijkheid
van aansluiting van België en Nederland
gesproken. Een woordvoerder van het Lon-
densche ministerie van Buitenlandsche
Zaken heeft verklaard, dat het zeker niet
onmogelijk zou zijn dat Engeland een der
gelijk verdrag met Nederland zou sluiten.
Hij was van meening dat Bevin te Brussel
niet alleen over een alliantie met België
maar ook met andere geallieerde mogend
heden had gesproken.
Dit duidt dus aan dat men na den Twee
den Wereldoorlog van zins zou zijn, de ge
allieerde bondgenootschappen in West-
Europa in vredestijd te handhaven.
„In regeeringskringen in Den Haag toont
men zich niet afkeerig van een alliantie
met Engeland in den trant van het Franseh-
Engeïsche verdrag, mits zij in de eerste
plaats gericht is op het voorkomen van een
toekomstigen Duitschen aanval en niet riekt
naar Westelijke blok-vorming." Dit is de
indruk, dien de diplomatieke medewerker
van het A.N.P. heeft opgedaan. Met belang
stelling heeft men kennis genomen van
minister Bidault's verklaring, dat Frank
rijk de deur openhoudt voor een dei-gelijke
alliantie met België en Nederland. In het
algemeen is men evenwel gereserveerd in
zijn houding. De Nederlandsche regeering
zal wel in nauw overleg met België zijn
standpunt wenschen te bepalen. En de con
ferentie van Moskou is ook een factor die
meetelt. In het memorandum der Neder-
landsche regeering betreffende geallieerd
beleid jegens Duitschland, gedateerd op 4
Januari 1947, werd de wenschelijkheid be
toogd van verdragen op lange termijn om
Duitsche agressie te voorkomen. Dat duidt
dus op een stemming van bereidwilligheid
jegens de te verwachten voorstellen van
Fransche en Engelsche zijde.
Komt het zoover, dan zal Nederland in
feite afscheid nemen van de neutrale en
afwachtende houding in buitenlandsche
aangelegenheden, die nog steeds de sfeer
van het departement van Buitenlandsche
Zaken schijnt te beïnvloeden. Er zullen dan
veel speeches en schoone phrasen zijn,
evenals in Duinkerken. Maar het stelsel der
allianties heeft zoo herhaaldelijk zijn falen
bewezen, het duidelijkst in de periode tus
schen de twee wereldoorlogen, dat men er
hiet van verwachten moet dat dit oorlog
blijvend zal kunnen voorkomen. Het schiet
tekort; het is niet in staat de tegenstellin
gen in eigenbelangen tusschen als souve
en beschouwde staten te overbruggen.
Daartoe is meer noodig: de waarlijke ver-
leniging van volken in federale Unie. Dat
is hier eerder uiteengezet. Het worde her -
haald.
Vriendelijke en optimistische woorden
bij de aankomst der delegaties
Hedenmiddag om drie uur zal in de Moskousche luchtvaartclub de conferentie der
vier ministers a an Buitenlandsche Zaken worden geopend. Men is in beginsel overeen
gekomen twee bijeenkomsten per dag te houden, om negen uur in den morgen en om
drie uur in den middag, Nederlandsche tijd. Hedenmiddag zal Molotof de vergadering
presideeren. Men verwacht dat heden slechts de agenda en de werkwijze aan de orde
zullen komen.
R. P.
Gisteren zijn de ministers van Frankrijk,
Engeland en Amerika in Moskou verwel
komd door Andrei Visjinski, plaatsver
vangend minister van Buitenlandsche Za
ken der Sovjet-Unie. Bevin, Marshall en
Bidault hebben in den loop van Zondag
beleefdheidsbezoeken gebracht bij Molo
tof in het Kremlin en een rondrit door
Moskou gemaakt. Minister Bidault zeide
bij zijn aankomst op het vliegveld van
Moskou tot Visjinski: „Onder den oorlog
kwam ik naar Moskou om een verdrag
van vriendschap en militairen bijstand
te onderteekenen. Thans is het doel van
mijn komst, den vijand, tegen wien ons
verdrag was gericht, te beletten, ooit weer
op te staan. Ik heb gereisd met volkomen
vertrouwen in het gunstige verloop dezer
conferentie".
De Britsche minister van Buitenlandsche
Zaken, Bevin, heeft mij zijn aankomst op
het station te Moskou voor de microfoon
het volgende gezegd: „Ik ben zeer ver
heugd weer in Moskou te zijn en de groeten
te kunnen overbrengen van de volkeren
van Groot-Brittannië en het Britsche Ge-
meenebest. Wij zullen de komende dagen
wijden aan pogingen tot het tot stand
brengen van een duurzamen vrede, welike
een herhaling van agressie zal voorkomen
en het mogelijk zal maken dat de geheele
wereld veilig leeft. Ik breng de beste wen
schen over voor het volk van de Sovjet-
Unie".
De Duitschers en „Moskou".
De Berlijnsche correspondent van het
ANP bericht, dat men in Duitschland
thans weinig hoop koestert ten aanzien
van eenige gunstige beslissing over de
voornaamste Duitsche problemen „gun
stig" althans van Duitsch standpunt ge
zien.
Voor wat de geweldige amputatie in het
Oosten betreft, die het vierde deel van
den vroegeren Duitschen bodem omvat,
klampt men zich nog vast aan de Ameri
ka ansohe uitingen, die het voorloopige
karakter der Oder-Neisse grens vaststel
len, doch ook al protesteeren de politici
van alle richtingen tegen een bestendiging
der voorloopige grens, toch kan men in
hun beschouwingen nauwelijks eenigè reëel
gefundeerde hoop lezen op andere dan
zeer geringe wijzigingen in de Oder-Neisse
grens. Men laat evenwel niet na de wezen
lijke verandering in Duitschlands econo
mische structuur, die het gevolg zal zijn
van deze massale aderlating, in het licht
te stellen in de hoop daarmee verzachting
der economische verplichtingen te verkrij
gen. Men wil uit deze afscheuring ook het
argument slaan tegen inwilliging van de
beperkte gebiedseischen van Nederland,
België en Luxemburg.
Professor Schreiber van de universiteit
Duitschers uit Tanganjika
verzoeken interventie
Zij willen niet naar de „Heimat"
Trygve Lie, secretaris-generaal der V. N.
heeft twee petities ontvangen van vroe
gere Duitsche bewoners van Tanganjika,
die verzoeken om interventie van de V. N.,
opdat de Britsche regeering hen niet naar
Duitschland zal repatrieeren. Beide peti
ties zijn naar den raad voor „trusteeship"
gezonden en zullen op de agenda geplaatst
worden van de eerste zitting van den raad
op 26 Maart.
De eerste petitie is afkomstig van voor
malige Duitsche bewoners van Tanganjika,
die nu te Norton, Zuid-Rhodesia. zijn ge
ïnterneerd. Zij geven toe, dat velen hun
ner nazi's geweest zijn, doch dat „zulke
uitingen van verbondenheid aan het va
derland geenszins onwettig of nadeelig
voor de belangen van Tanganjika waren
en geheel binnen de sfeer van het particu
liere leven zijn gebleven".
De tweede petitie is van Duitschers, die
nog in Tanganjika verblijven. Ze bewe
ren, dat de methoden van de Britsche re
geering voor deze „deportaties" onwettig
zijn.
WEER NEDERLANDSCHE TRAWLERS
IN NOORD-NOORWEGEN.
De Nederlandsche trawlers zijn op de
banken voor de kust van Troms, Noord-
Noorwegen, weer begonnen te vissohen. De
eerste Nederlandsche trawler sinds de be
vrijding bracht onlangs op weg naar de
vischplaats een bezoek aan de Noorsche
plaats Harstad.
Volgens de „Manchester Guardian" biedt
Moskou meer gelegenheid dan Londen
of New York om de „koe bij de horens"
te vatten, daar Molotof en Vysjinski in
tegenstelling met Bevin en Marshall
geen absolute volmacht hebben en
iedere stap van te voren door Stalin
en het politieke bureau is bepaald of
eerst overwogen moet worden. „Het
Kremlin is nu vlak bij de hand", aldus
hex blad, „en Molotof hoeft zijn gedrag
niet via intercontinentale telefoon
gesprekken te bepalen."
te Münster heeft zoo juist ten aanzien
dezer laatste eischen een open brief aan
den Nederlandschen minister-president ge
publiceerd in het officieele Britsdie dag
blad „Die Welt", waarin hij met voorbij
gaan van alle andere dan historische mo
tieven, die door Nederland zijn aange
voerd, vastststelt dat de Nederlandsche
regeering met haar eischen „den berg der
verleiding" beklommen heeft. De Duitsche
woordvoerders kunnen blijkbaar niet na
laten het voor te stellen alsof Nederland
als een aasgier boven het Duitsche lijk
vliegt en verzuimen vaak voor het Duit
sche volk de motieven te vermelden, welke
aan de eischen ten grondslag liggen. Wan
neer Duitschland thans den blik naar Mos
kou richt, dan doet het dat zonder veel
hoop.
Radio-Makassar door brand
verwoest
Vrijdag is het radio-station Makassar
door brand volledig verwoest. Rad:o-Ma-
kassar was een der sterkste zenders van
Indonesië.- Na een voorloopig onderzoek
meent men den brand te moeten wijten
aan een terroristischen aanslag.
Het woord is aan.
Alle goede spreuken zijn reeds
in de wereld; men verzuimt
slechts, ze toe te passen.
GERUCHTEN ROND LINGGADJATI
Fernand de Brinon, de ex-ambassadeur
van de Vichy-regeering bi} de Duitsche
bezettingsautorileüen, die Donderdagavond
door het Fransche Hooge Hof van Justitie
wegens landverraad veroordeeld iverd tot
den dood en tot nationale onwaardigheid.
Toen het vonnis werd uitgesproken in de
ijskoude congreszaal van het paleis van
Versailles door den president Nogueres,
riep de Brinon met verwilderd gezicht uit:
„Het nageslacht zal oordeelen".
Weer schietpartij in Tel Aviv
Joodsche terroristen hebben Zaterdag
avond gedurende anderhalf uur met mor
tieren en mitrailleurs een intensief vuur
gelegd op het hoofdkwartier van de Brit
sche militaire veiligheidspolitie te Tel-Avv.
In het gebouw brak brand uit.
Opbrengst van tweeden Zondagsdienst
bedraagt ruim 35000 ton
De tweede Zondagsdienst op de mijnen is een nog grooter succes geworden dan de
eerste Zondagsdienst'op 2 Februari. Voor den ochtenddienst, welke Zaterdagnacht om
12 uur begon, verscheen 75 pCt. van het personeel vrijwillig op de mijnen en voor den
m/ddagdienst, welke om 8 uur Zondagochtend begon, 69 pCt. Over beide diensten
gerekend was de opkomst gemiddeld 73 pCt. Er werd een productie bereikt van
35.100 ton. Deze hoeveelheid is gelijk aan die van een normale dagproductie en ligt
r«->nd 9.000 ton hooger dan die van den eersten werk-Zondag op 2 Februari. Er is weer
bijzonder hard gewerkt. De individueele prestaties lagen veel hooger dan normaal.
Iedereen gaf het uiterste tot leniging van den kolennood.
De prestaties van het spoorwegpersoneel deden niet onder voor die der mijnwerkers.
Van de 35.100 ton kolen was gisteravond reeds ruim 22.000 ton naar verschillende
deelen des lands vervoerd.
Van middernaoht tot des avonds 8 uur
reden 28 treinen met in totaal 1170 wagons
van gemiddeld 19 ton van de mijnenstations
het land in. Op normale Zondagen zijn het
slechts 7 treinen, zoodat tot 8 uur Zondag
avond reeds 21 extra kolentreinen hadden
gereden. Er zijn Zondag 26 treinen met 1300
leege kolenwagens teruggekeerd naar de
mijnen.
De reizigerstreinendienst ondervond nau
welijks eenige vertraging door dit zeer
drukke kolenvervoer.
Geen dank.
De samenwerkende mijnwerkersbonden,
ereenigd in de vak-unie, hebben na den
eersten werk-Zondag met groote genoeg
doening vastgesteld, dat overal in het land
behoefte bestond om blijk te geven van
v/aardeering voor het vrijwillig werken in
de mijnen. Niet alleen schriftelijke, maar
ook stoffelijke blijken van waardeering
kwamen in velerlei vorm binnen. De mijn
werkers stellen deze waardeering op hoo-
gen prijs, doch nu er gisteren nogmaals
vrijwillig een extra Zondagdienst is ge
maakt, omdat de winter blijft voortduren,
verzoeken de samenwerkende mijnwerkers
bonden dringend om niet over te gaan tot
het zenden of toezeggen van stoffelijke be
wijzen van waardeering. De mijnwerkers
brachten het offer van hun vrijen Zondag
zooals alle goede Nederlanders een offer
zouden brengen als daarmede een groot
volksbelang kon worden gediend. De blij
vende belangstelling voor het zware vak
van den mijnwerker ook in de toekomst is
het eenige, dat de mijnwerkers met aan
drang willen vragen.
Duizendste nieuwe mijnwerker.
Dezer dagen werd de duizendste nieuwe
mijnwerker uit de wervingsactie in het
mijnbedrijf tewerk gesteld.
Aan deze gebeurtenis werd op staatsmijn
Hendrik te Brunssuim eenig feestelijk
cachet gegeven. De 23-jarige Albertus Fok-
kens, afkomstig uit Beilen, was de duizend-
Zelfs onder de ongunstigste omstandigheden verricht de Wegenwacht haar taak: het
verleenen van technische hulp aan gestrande automobilisten en motorrijders. Maar
soms raken de bekende gele zij span combinaties zelf in de sneeuw vast en in zoo'n
geval moet de hulp van passeerende automobilisten worden ingeroepen, welke altijd
gaarne wordt verleend.
ste. Toen hij voor zijn eersten dienst op de
„Hendrik" binnenstapte, werd hem een bij
zondere ontvangst bereid. De bedrijf singe-
nieur hield een korte toespraak, waarin hij
er zijn bijzondere voldoening over uitsprak,
dat hij den duizendsten nieuwen mijnwerker
uit de werving welkom mocht heeten. Hij
zeide dat men in ons land nog wel eens
verouderde begrippen over het mijnbedrijf
aantreft, die in de practijk niet meer juist
blijken te zijn. De omstandigheden, waar
onder de mijnwerkers werken, zijn beter
dan men denkt. Het is dan ook verheugend,
te kunnen constateeren, dat er op dit oogen-
blik bij de jonge Nederlanders meer begrip
blijkt te zijn voor wat het mijnbedrijf voor
hen kan beteekenen.
Het bereiken van het eerste duizendtal
wil echter nog niet zeggen, dat aan de ver
wachtingen, welke men van de wervinj
had, volledig is voldaan. Er is in het mijn
bedrijf nog voor velen, plaats. De eerste
duizend nieuwe mijnwerkers zijn slechts
ten koste van groote moeiten aangeworven.
Niet alleen dat zij ons land dagelijks een
groote hoeveelheid kolen leveren, welke
van zeer groot belang zijn, doch zij maken
tevens duizend buitenlanders overbodig.
Het zal er nu om gaan, nog meer Neder
landers voor het mijnbedrijf te winnen.
Ernstige trambotsing
tusschen Hillegom en Lisse
Zondagmiddag om ongeveer kwart over
zes botsten twee trams van de N.Z.H. tus
schen Hillegom en Lisse met een kraken
den slag op elkaar. Het ongeluk gebeurde
ter hoogte van halte „De Nagtegaal" met de
wagens, die om 2 minuten over half zes
respectievelijk uit Haarlem en Leiden ver
trokken waren. De beide vervoermiddelen
werden zeer zwaar beschadigd, maar won
der boven wonder liepen vijftien passa
giers slechts ongevaarlijke glasverwon
dingen op. Eén der bestuurders kreeg letsel
aan de hand.
Alle gekwetsten konden, na voorloopig
te zijn geholpen, naar huis terug keeren.
Hoewel het onderzoek naar de oorzaak
van dit ongeval nog in vollen gang is,
werpt het feit, dat het gebeurde op een
enkel-sporig baanvak, dat door seinlichten
beveiligd wordt, misschien eenig licht op
de zaak.
De N.Z.H. is den laatsten tijd alles
behalve fortuinlijk en de moeilijke
materiaalpositie is door het uitvallen
van de twee betrokken trams weer een
tintje donkerder geworden.
Japansche democratie in
het vooruitzicht
De Amerikaansche minister van Binnen-
landsche Zaken J. A. Krug heeft in een
radiorede verklaard dat generaal Mac
Arthur hoopt het bestuur over Japan in de
naaste toekomst aan het Japansche volk te
kunnen teruggeven.
In zijn recente besprekingen met den ge
neraal, aldus Krug, had hij vernomen dat
MacArthur er zeker van was dat Japan
„onzen vorm van democratie" zal aan
nemen. i
Een Reulerbericlit meldde Zondag dat
de Britsche regeering er zoowel bü de Ne
derlandsche regeering als de nationalisti
sche leiders in Indonesië op zou hebben
aangedrongen, dat de overeenkomst van
Linggadjati spoedig zou worden onder
teekend. Deze Britsche stap zou tien dagen
geleden zijn gedaan en Reuter voegde er
hij, dat een woordvoerder van de Engel
sche regeering een bevestiging van dit feit
had gegeven. Het A.N.P. teekende reeds
bij dit bericht aan, dat er in Den Haag
van zulk een stap niets bekend was. Lat"r
berichtte het. dat zoowel het Britsche mi
nisterie van Buitenlandsche Zaken als de
Britsche ambassade in Den Haag een stap
der Britsche regeering met betrekking tot
de overeenkomst van Linggadjati ontkend
hadden. Ook de Nederlandsche ambassade
in Londen ontkende het Reuterbericht.
Van de zijde der Nederlandsche ambas
sade werd nog verklaard, dat de overhan
diging van een Britsche nota naar aanlei
ding van het incident met het Engelsche
schip „Empire Mayrover" het eenige con
tact van de laatste weken tussdhen het
Britsche ministerie van Buitenlandsche
Zaken en de ambassade heeft gevormd.
Ter ambassade wordt met den meesten
nadruk tegengesproken, dat deze nota
eenigerlei verwijzing naar de overeenkomst
van Linggadjati zou bevatten.
10 dagen geleden is een nota ingediend
over het aanhouden van Britsche schepen,
waaronder de „Mayrover". Deze nota van
de Britsche regeering werd ingediend door
den Britschen ambassadeur in Den Haag,
sir Neville Bland. Daarin stond ook niets
over Linggadjati.
Ook de Britsche ambassade in Den
Haag heeft bevestigd, dat er geen stappen
zijn gedaan door den Britschen ambassa
deur in Den I-Iaag met betrekking tot
Linggadjati. Wel is, zooals werd medege
deeld, aan de Nederlandsche regeering een
nota overhandigd betreffende de kwestie
van de „Empire Mayrover", doch hierin
wondt niet gesproken over de overeen
komst van Linggadjati.
Een woordvoerder van het Britsche mi
nisterie van Buitenlandsche Zaken voegde
aan zijn ontkenning toe: „Het standpunt
van de Britsche regeering is wel tot uit
drukking gebracht door den minister van
Buitenlandsche Zaken in een rede op 27
Burgemeester Reinalda
Commissaris van Utrecht
M. A. Reinalda.
Eerstdaags is de benoeming te verwach
ten van den heer M. A. Reinalda, burge
meester van Haarlem, tot Commissaris der
Koningin van Utrecht.
De heer Reinalda werd 28 Juni 1888 te
Haarlem geboren. Hij ontving gewoon la
ger onderwijs en heeft daarna zichzelf den
weg naar verdere ontwikkeling gebaand.
Op het uitgeverskantoor der firma H. D.
Tjeenk Willink te Haarlem klom hij in den
loop der jaren op; toen hij in 1945 zijn ont
slag nam was hij directeur. In 1917 werd de
heer Reinalda voor de S.D.A.P. tot lid van
den Haarlemschen raad gekozen. Van 1923
tot 1928 was hij wethouder van Openbare
Werken, Volkshuisvesting en Arbeidszaken.
Toen hij aftrad in verband met zijn parti
culiere werk, bleef hij raadslid. Omstreeks
1936 werd hij opnieuw tot wethouder van
Openbare Werken en Volkshuisvesting ge
kozen.
Van 1921 tot 1937 had de heer Reinalda
ook zitting in de Prov. Staten van Noord
holland. Daarna werd hij tot lid der Eerste
Kamer gekozen.
Ook vervulde de heer Reinalda verschil
lende belangrijke functies in de S.D.A.P.;
o.a. was hij lid van het Partijbestuur.
Voorts bekleedde hij functies in het be
stuur van den Ned. Uitgeversbond en van
de Vereeniging tot bevordering van de be
langen van den Boekhandel.
In de oorlogsjaren was de heer Reinalda
afgetreden als wethouder. Na de bevrijding
kwam hij terug en werd hij waarnemend
burgemeester, ter vervanging van Dr. J. E.
baron de Vos van Steenwijk, die Commis
saris van Noordholland was geworden. In
Nov. 1945 werd de heer Reinalda tot burge
meester benoemd.
De heer Reinalda heeft een belangrijk
aandeel gehad in de ontwikkeling van
Haarlem. Zijn arbeid werd zeer gewaar
deerd, zoodat zijn heengaan als een verlies
wordt gevoeld.
Februari tijdens het debat over de buiten
landsche politiek in het Lagerhuis. Daarm
zeide de minister het te betreuren, dat de
overeenkomst, in October jl. door de Ne
derlanders en de Indonesiërs geparafeeid,
niet geteekend was.
Bevin zeide daarbij dat de voedsel- en
grondstofl'enpositie van de wereld zooda
nig was, dat. indien deze overeenkomst zou
worden geteekend en uitgevoerd en de
stroom van Ned.-Indische goederen weer
voor de wereldmarkt ter beschikking zou
komen, dit een aanzienlijke verlichting
zou brengen voor de velen, die thans ge
brek lijden.
Daarom, zonder zich te willen mengen
in andermans rechten, gaf minister Bevin
uitdrukking aan de ernstige hoop, dat
deze regeling, welke zulk een weldadigen
invloed zou hebben op vele millioenen, niet
alleen in het Westen, doch ook in het
Oosten, spoedig zou worden voltooid".
Amsterdamsche vrouw tot
de doodstraf veroordeeld
Zij had honderden Joden
aan den S.D. uitgeleverd
Voor het eerst in de geschiedenis heeft
een Nederlandsche rechtbank een vrouw
ter dood veroordeeld. Het is de 42-jarige
Joodsche vrouw A. van D. uit Amsterdam,
over wie hedenmorgen door het Bijzonder
Hof te Amsterdam conform den eisch het
doodvonnis is uitgesproken. Het recht van
cassatie werd haar niet verleend.
Ans van D. heeft tijdens de terechtzit
ting, veertien dagen geleden, beweerd 68
Joden te hebben verraden. Een der gedeti
neerde getuigen van den S.D. was echter
van meening, dat het er verscheidene hon
derden waren geweest. De veroordeelde
deed zich gedurende de bezetting als ille
gaal werkster voor en wist het vertrouwen
van tallooze Joodsche medeburgers te win
nen onder het voorwendsel, dat zij hen
van levensmiddelenkaarten en persoons
bewijzen kon voorzien. Herhaalde malen
bracht zij Joden in haar eigen woning
onder en liet hen aldaar arrsteeren. Voorts
verzamelde zij gegevens over personen die
aan Joden hulp verschaften, liet zich her
haalde malen bij arrestanten insluiten en
pleegde daarbij steeds nauwkeurig over
leg met den S.D.-rechercheur S.
S. verklaarde tijdens de zitting, dat Ans
van D. zijn beste „V-vrouw" was geweest.
De verdachte hoorde het vonnis uiterlijk
volkomen onbewogen aan.
Zij is de eerste Nederlandsche vrouw, die
tot de doodstraf is veroordeeld. Weliswaar
is reeds eerder de doodstraf tegen vrouwe
lijke verdachten geëischt, maar nog nim
mer was het doodvonnis conform den eisch
uitgesproken.
Engeland overweegt protest
over Hongaarsche arrestaties
Een woordvoerder van het Britsche de
partement van Buitenlandsche Zaken
deelde Un. Press mede, dat Engeland nog
steeds overweegt deel te nemen aan het
Amerikaansche protest tegen de beweerde
Sovjet-interventie in de aangelegenheden
der Hongaarsche regeering. In Whitehall is
een aantal berichten ontvangen, zoo zeide
de woordvoerder, waarin de persberichten
worden bevestigd, dat Rusland zich mengt
in de binnenlandsche aangelegenheden van
Hongarije, met name wat betreft de ar
restatie van Bela Kovacs, den vroegeren
secretaris-generaal van de partij der klei
ne bezitters. De Amerikaansche minister
van Buitenlandsche Zaken heeft reeds
een protestnota aan Rusland doen toe
komen en Engeland ontving hiervan een
copie.
Uit Boedapest ontvangen berichten
melden dat gedurende de afgeloopen weken
dertien leden van de partij der kleine be
zitters, die in het parlement zitting had
den, gearresteerd zijn onder de beschuldi
ging betrokken te zijn bij een samenzwe
ring tegen den staat. Kovacs werd ver
leden week in arrest genomen. Hij wordt
beschuldigd van samenzwering tegen het
Russische bezettingsleger.
Britsche wapens naar
Indo-China
Volgens inlichtingen die Reuter ontving
uit gewoonlijk betrouwbare Fransche bron
te Parijs heeft Groot-Brittannië in de af
geloopen zestien maanden voor 17.500.000
pond sterling aan militaire uitrusting
rechtstreeks naar Indo-China gezonden,
ten gebruike van de Fransche troepen, die
tegen de Vietnameezen strijden. Afgezon
derd hiervan zou volgens recente Fransch-
Britsche overeenkomst een Fransche lucht
landingdivisie worden uitgerust met vlieg
tuigen, geweren, parachutes, vrachtauto's,
uniformen, kampeermateriaal e.a., ter
waarde van ongeveer 1.760.000 pond ster
ling. De Fransche vloot zou met Groot-
Brittannië contracten hebben aangegaan
voor twee-en-negentig oorlogsscheper,
waarvan de meesten nog in aanbouw zijn,
tot een totaal van 117.000 ton en ter waar
de van ruim vijf milliard francs.
Bij overeenkomst van 10 September 1945
verbond Groot-Brittannië zich aan Frank
rijk voldoende oorlogsmateriaal te ver-
koopen voor de uitrusting van een strijd
macht voor het Verre Oosten ter grootte
van een lichte divisie, een infanterie-bri-
gade en een legercorps van twee divisies,
alsmede verschillende speciale eenheden
van technici en parachutisten. Volgens
overeenkomst van 1944 zijn naar schatting
120.000 Fransche soldaten op het einde
van den oorlog door Groot-Brittannië uit
gerust»
