IJmuider Courant | 1948 | 10 februari 1948 | pagina 2

c

J

BERLIJNSE SENSATIE

Moord op Amerikaans korporaal
oniliiïide „zwarte vlekken" der bezetting

Engelse artsen in opschudding

Oplichter met veel fantasie
ontwierp fraaie „UNO-uniform"

Nieuw handelsverdrag met Italië

Nog 200.000 mijnen in de kuststrook

Wereldnieuws

DINSDAG 10 FEBRUARI 1948

(Van onze ^correspondent te Berlijn)

Kort na Kerstmis brachten de Berlijnse
bladen een foto van "de Amerikaanse kor
poraal, Stanley L. Ólaycomb, die sinds en
kele dagen spoorloos was verdwenen. Het
publiek werd verzocht bij de opsporing van
de vermiste zijn medewerking te verlenen.
Onmiddellijk werd een uitgebreid en'gron
dig onderzoek ingesteld, waaraan niet al
leen de Amerikaanse Militaire Politie, doch
ook de Duitse recherchedienst deelnam.
Aanvankelijk bleven alle bemoeiingen zon
der enig resultaat. Weliswaar is het te Ber
lijn langzamerhand gebruikelijk geworden,
dat plotseling mensen verdwijnen, maar in
de eerste plaats betrof het geval Claycomb
een Amerikaans onderdaan, nog wel een
lid der bezettingstroepen, en in de tweede
plaats kwamen er bij het ingestelde onder
zoek zulke mysterieuse dingen aan het licht,
dat de verdwijning van de,korporaal het
gesprek van de dag werd.

De Duitse verloofde' van Claycomb ver
klaarde tijdens haar verhoor, dat zij de 23e
December de gezochte voor het laatst had
gezien en gesproken. De politie .stond voor
een raadsel en het duurde niet lang of de
meest fantastische geruchten 'deden de
ronde.

Op 15 Januari werd het Jijk van Clay
comb in een kelderingang van een ruïne in
de Berlinerstrasse' te Berlijn-Tempelhof
ontdekt. De dode leunde tegen een afge
brokkelde muur, zijn schedel was verplèt-
terd en zijn keel was met bretels dichtge-
snoerd. De korporaal was vermoord.

Onder de gearresteerden, die ervan ver
dacht werden, de hand in' het boze spel te
hebben gehad, bevond zich de Berlijnse
tandarts Raabe, die in de Berlinerstrasse
no. 3 zijn woning had en zijn praktijk uit
oefende. Raabe was een zonderling heer-
schap. Zijn huis was het trefpunt van zwar
te handelaren en tevens een gelegenheid,
waar 's nachts feesten werden gevierd en
dames en heren van de vlakte zjch plach
ten te'amuseren. liet bleek, dat Claycomb
tot de geregelde bezoekers van dit verdach
te huis behoorde en het fê niet 'onmogelijk,
dat hij een leverancier was van Amerikaan
se levens- en genotmiddelen, die via de
Firma Raabe op de zwarte markt werden
verkocht. Een huiszoeking bij de tandarts
leidde tot, sensationele ontdekkingen. De
politie vond bloedsporen op een tapijt en
op een costuum van genoemde Raabe, dat
in de kast hing. Tevens kwam de bijl te
voorschijn, waarmee het slachtoffer was
doodgeslagen.

Amerikanen steunden de

zwarte handel.

Een grote partij Amerikaanse goederen
werd in de woning in beslag genomen en
de ontdekking, dat de tandendokter een
rekening-courant had bij een Amerikaanse
bank, waarop in de laatste maanden aan
zienlijke bedragen waren gestort, bewees
maar al te duidelijk, welke lucratieve zaken
de gearresteerde met behulp van Ameri
kaanse soldaten deed. Deze ontdekking is
wellicht niet alleen voor de ontsluiering van
het moordgeheim, -doch ook voor de be
oordeling' van de clandestiene handel te
Berlijn van belang. Het is namelijk-opmer
kelijk, dat een groot percentage van de om
zet op de zwarte markt afkomstig is uit
voorraden der Amerikaanse bezettings
troepen en het is te hopen, dat de strijd
tegen de zwarte handel niet langer beperkt
blijft tot de actie der Duitse politie, tegen
arme stumpers, die, dikwijls ten koste van
zware offers, een „Rücksack" of ëen kof
fertje levensmiddelen naar huis proberen
te smokkelen, maar dat in de toekomst met

meer grondigheid dan tot dusver ook de
controle op de keukens en winkels der
Amerikaanse bezetting strenger wordt door
gevoerd. Het is namelijk hoe absurd het
ook moge lijken te Berlijn mogelijk een
hele baal Amerikaans tarwemeel in origi
nele verpakking te kopen, hetgeen maar al
te duidelijk aantoont, dat er in de bewa
king der Amerikaanse voorraden grote
hiaten bestaan.

Raabe heeft tegenover de Amerikaanse
politie toegegeven, de moord op Claycomb
te hebben gepleegd. Over de motieven van
zijn daad wilde hij zich evenwel niet uit
laten. Een paar dagen later evenwel herriep
de tandarts zijnbekentenis en ook tegen
zijn vader, die hem in zijn cel mocht bezoe
ken, hield hij vol, de schuld op zich te heb
ben genomen om een ander te dekken. En
weer tast de politie in het duister. De heer
Raabe Sr. trof zijn zoon in de gevangenis
aan in een deerniswekkende toestand: zijn
k^gren hingen in flarden en zijn gezicht
was bont en-blauw. Heeft de Amerikaanse
MP mishandeling toegepast om een beken
tenis af te dwingen?

Ook dat is een vraag, waarop tot dus
verre geen antwoord is gegeven. Maar het
een en ander rechtvaardigt toch het ver
moeden, dat Raabe inderdaad iemand an
ders en waarschijnlijk een Amerikaan, die
de misdaad beging, de gelegenheid wil
geven, zichzelf in veiligheid te brengen.
Deze zaak blijft intussen de grote sensatie
van Berlijn en dat vooral, omdat er meer
aam $ast blijkt te zitten dan men eerst
gemeend heeft.

De 9 Mezen

Roof. In de woning van een dansleraar
te Darmstadt werden-13 oude meesters ont-'
dekt ter wahrde van meer dan 125.000 Pond.
De kunstexperts van het geallieerde militaire
bestuur zijn van mening dat deze doeken,
waaronder zich werken van Frans Hals, Jan
Steen en Watteau bevinden, tijdens de oorlog
uit Franse particuliere collecties werden ge
stolen.

-Beurzen voor muziekstudie. In l§4f
zullen van rijkswege beurzen voor muziek
studie worden beschikbaar 'gesteld ten be
hoeve van on- of minvermogende jongelie
den van Nederlandse nationaliteit.

Zij, die voor een der beurzen in aanmer
king wensen te komen, behoren hun gezé
gelde verzoekschriften daartoe voor 22
Ffebruari jn te zenden aan het Ministerie van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen.

„Heintje" gaat jubileren. De revue-arliste
Henriëtte Davids, wordt 13 Februari 60 jaar.
Deze figuur uit talloze revues, cabarets en
Nederlandse films heeft intussen de herinne
ringen aan de 49 jaar, die zij op dg planken
doorbracht, op schrift gesteld in een boek,
dat onlangs onder de titel „Mijn levenslied"
is verschenen. Deze herinneringen zullen
het onderwerp vormen van de reeks voorstel
lingen, die mevrouw Davids met een grote
groep van artisten gaat geven in een jubi-
leumtQurnée, die op. haar verjaardag te
Hilversum begint.

„Amsterdamse schilders van nu". Van
5 Maart tot 4 April zullen alle bovenzalen
Van het Stedelijk Museum te Amsterdam ge
vuld zijn met ongeveer 700 schilderijen van
Amsterdamse kunstschilders, die de grote_
voorjaarstentoonstelling „Amsterdamse schil-'
ders van nu" vormen. Het denkbeeld daartoe
is gekomen van B. en W. van de hoofdstad,
die getroffen door de moeilijke positie,
waarin de kunstschilders in het algemeen en
de tussen de 700 en 1200 Amsterdamse kunst
schilders in 't bijzonder, zich bevinden met
deze expositie ernstig willen pogen de aan
dacht van het publiek op de schilderkunst
te vestigen.

Plan-Bevan krijgt geen hartelijk onthaal
in de Britse medische wereld

Onderzoek naar het beleid
der Londense kabinetten

De Enquête-commissie, welke een on
derzoek instelt naar het beleid der Lon
dense kabinetten zal op 17 Februari be
ginnen met de verhoren. Zij heeft tegen
die datum opgeroepen de gepensioxmeerde
generaal-1. H. Reynders, oud-opperbevel
hebber van land- en zeemacht en mr.-dr.
A. "A. van Rhijn, die te Londen voorzitter
was ven de Algemene Rekenkamer. De
'eerste zal gehoord worden.over het mili
taire beleid gedurende de Meidagen van
1940. Mr. dr. van Rhijn is opgeroepen Voor
het gevefi van nadere inlichtingén omtrent
het financiële beleid.

Op 13 Februari zullen voor de Enquête
commissie verschijnen de gepensionneerde
luitenant-generaal A. Q. H, Dijxhoorn,
oud-minister vat* Oorlog en de oud-mi
nister-president jhr. mr. D. J. de Geer, die
respectievelijk zullen worden gehoord over
het militaire, het fihanciële en het aan
koopbeleid.

Op 19 Februari worden gehoord prof.
mr. A. M. de Jong, directeur-secretaris van
de Nederlandse Bank, aan wie eveneens
inlichtingen over het financiële en het
aankoop-beleid zullen worden gevraagd.

De radio geeft Woensdag

HILVERSUM I, 301 M.

7, 8, 13, 19, 20 en 22.30 uur Nieuws. 7.15
Gymnastiek. 7.30 Orgel. 7.45 Woord voor de
dag. 8.15 Gewijde muziek.' 8.30 Platen. 9.00
Ziekenbezoek, 9-30 Symphonische muziek.
10.30 Morgendienst. 11.00 Fluitrecital. 11.30
Platen. 12,15 „Sangh en' spel". 12.30 Weerbe
richt. 13.15 Piano. 13.45 Telemann-cyclus, 14.15
Koperkwartet. 14.30 Over kamerplanten. 15.00
Metropoleorkest. 13-45 Voor kleuters. 16.00
Pianomuziek van Debussy. 16.15 Jongenekoor.
16.45 Voor de jeugd. 17.30 Maatschappelijk
werk. 17.35 Sans Souci. 18.00 Harmoniekorps.
18.30 Strijdkrachtenprogramma. 19.15 Engelse
Leger des Heïlsmuziqk. 19.30 Actualiteiten.
19-45 Engelse les. 20.05 'Proloog. 20.15 Sympho
nische muziek (Beethoven en Tsjaikofski).
21.10 Eerste Lijdensoverdenking. 21,40 „Eu-
phonia". 22.10 Volksliederen. 22.45 Overden
king. 23.00 Vioolsonates van Bach. 23.35 Platen
HILVERSUM II 415 M.

7, 8, 13, 18, 20 en 23 uur: Nieuws. 7.15 Dans
muziek. 8.15 Platen. 8.50 Voor de vrouw. 9 0.0
Platen. 9.35 Symphönie van Schubert. 10.00
Morgenwijding. 10.20 Voor de keuken. 10.35
Engelse operette-selecties. 10.45 Voordracht
over Vincent van Gogh. 11.00 Platen. 12.00
Lichte muziek. 12.30 Weerbericht. 12.33 Voor
't platteland. 12.38 Kilima Hawaiians. 13.15
Kalender. 13.20 Dansorkest. 13.50 Musette-
orkest. 14.00 Lezing over. Thomas Mawn. 14.15
Jeugdconcert. 15.00 Luisterspel Het turfschip
van Breda. 15J0 Kinderkoor. 15.45 Voor zie
ken. 16.15 Vragen staat vrij. 16.45 Het stond
in de krant. 17.15 Frans cabaretprogramma.
17.45 Vriendschap overzee. 18.20 Piano. 18.30
Dialogen van Plato. 19.00 Beginselprogramma
van de P. v. d. A. 19.15 Nieuws uit Indië.
18.30 V.P.R.O.-cursu-s. 1945 Lezen in de Bijbel.
20.05 Dingen van de dag .20.15 Tango-rumba
orkest. 20.45 Lüisterspel „De wereld is een
draaitoneel". 21.45 Concertgebouw-orkest^
Toonkunstkoor en solist,, 22.30 Vlaamse dich
ters. 22.45 Reportage van de Zesdaagse te
Antwerpen." 23.13 Dansmuziek.

(Van onze Londense correspondent)

Wat geacht kan worden het meest beza
digde deel te zijn van het toch al zo be
zadigde Britse volk, verkeert thans in grote
opwinding. Het zijn de dokters, die zich met
hand en tand tegen hun „nationalisatie"
verzetten. Engeland krijgt namelijk binnen
enkele maanden zijn Nationale Gezond
heidsdienst, uniek wat opzet en omvang be
treft. Het betekent, dat alle bij de medische
zorg betrokkenen dokters, tandartsen,
apothekers, verpleegsters, vroedvrouwen
en bacteriologen zullen worden ingelijfd
in een grootscheeps stelsel vgn sociale ver
zekering. De 40 millioen deelnemers aan
het plan allen namelijk, die een inkomen
door arbeid genieten, onverschillig hoe
groot, gaan wekelijks een rijksdaalder be
talen. Voor elke employé neemt de werk
gever een gelijk bedrag voor zijn rekening.
De verzekerden, krijgen daarvoor kosteloze
medische hulp, inclusief specialistische be
handeling, ziekenhuisopname en rtperaties,
ziekte-* en invaliditeituitkeringen en ouder
domspensioen.

Engeland, dat op dit terrein zoveel heeft
in te halen, doet daarmee eert koene sprong
voorwaarts. Alle politieke partijen zijn het
eens over de grondgedachte vani de nieuwe
dienst, namelijk dat geld nooit in de weg
mag staan van een zo goed mogelijke me
dische verzorging'. Net zo goed als de brand
weer, moet ook de dokter kosteloos hulp
verlenen. Voortaan zullen de dokters uit
één .grote pot worden betaald, een Uitbrei
ding van de ziekenfondstechniek.

Artsen willen geen ambtenaar zijn.

Behalve een- royale hoofdelijke omslag
voor iedere „nationale" patient, zal hij
bovendien een jaarlijks vast salaris krijgen
van 3000, iets wat speciaal voor jonge
artsen van belsfrig is. De meeste genees
heren willen er echter niet aan, omdat zij
vrezen op den duur ambtenaren te worden
met een vast loon. De 'regering koesteri
echter zulke boze plannen allerminst. Het
essentiële van de gezondheidsdienst is
juist, dat "déze geen streng-georganiseerd
karakter draagt. In medisch opzicht blijft
de dokter zo vrij als een vis. Slechts in de
financiële verhouding tot zijn patiënten
verandert er iets.

Ook sputteren de opposanten tegen het
verbod tot verkoop van hun openbare
fondspraktijk. De regering wil het medi
sche beroep echter voortaan vrijwaren voor
commercialisme. In 1944, toen het kabinet
Churchill zijn, plannen bekend maakte, die
niet zover gingen als het tegenwoordige
schema, sprak de meerderheid der artsen
zich reeds uit voor afschaffing van de „han
del" in praktijken. De nieuwe wet heeft
uitsluitend betrekking op de openbare ge
zondheidszorg. Elke doktej- mag er naast de
nationale dienst zoveel particuliere.patiën

ten op na houden als hij wil, voor wie hij
eigen tarieven mag vaststellen. Hij is bo
vendien vrij al of niet mee te werken aan
de gezondheidsdienst.

De „British Medical Association", waar
in dé meeste dokters zijn aangesloten, voert
een felle campagne tegen het plan. In za
kelijke argumentatie is Aneurin Bevan,-de
biillante en enigszins excentrieke minis
ter van Gezondheid, zijn tegenstanders de
baas, doch er schuilt in deze strijd voor
namelijk een politiek element, dat de harts
tochten van het deftige medische gezel
schap fel heeft opgezweept.

Zal de storm gaan liggen?

Een van de belangrijkste onderdelen van
het 'plan vormen de z.g. Gezondheidscentra,
te kristalliseren rond de universiteiten.
Ieder dokter kan voor zijn chirurgische of
andere specialistische praktijk van de outil
lage van deze centra gebruik maken. De
ziekenhuizen, die vaak niet op eigen benen
konden staan, omdat ze het uitsluitend van
vrijwillige bijdragen moesten hebben, zul
len voortaan als een groep werken en alle
ervaring uitwisselen. Bevan, die helemaal
■niet zo'n boeman is, zoals de verhitte ge
moederen hem zien, verwacht, dat de storm
wel zal gaan liggen, zelfs als het door de
dokters georganiseerde plebisciet ongun
stig voor de regering uitvalt en dat als
puntje bij paaltje komt, iedereen van harte
zal meewerken.

Onlangs werd in Velp de oplichter J. A.
gearresteerd. Hi) was met een Velpse in
contact, gekomen via een huwelijksadver
tentie, die het meisje in een groot Neder
lands weekblad had geplaatst. De recher
cheurs, die met het onderzoek belast wa
ren, deden al spoedig zonderlinge ontdek
kingen. Het bleek namelijk dat J. A. be
halve met- het meisje in Velp bok met een
meisje uit Amsterdam verloofd was. Dit
bezorgde hem-grote moeilijkheden, welke
echter met een verrassende vindingrijkheid
werden opgelost. Was de tijd gekomen om
Velp te verwisselen voor Amsterdam, dan
liet hij kennissen een spoorkaartje voor
Parijs of Brussel kopen, vooi-gevende dat
hij plotseling voor zaken op reis moest, pp
het station wisselde hij het kaartje in en
nam een enkele reis naar Amsterdam.
Daar werd hét zelfde spelletje dan na enige
dagen herhaald. Toen de familie in Velp
op een huwelijk begon aan te dringen,
verzon hij allerlei uitvluchten. Hij moest
onverwacht voor zaken naar Engeland.
Verder dan Amsterdam kwam hij ook dit
maal niet. Toen hij in Velp "terugkeerde,
droeg hij zijn arm in een gipsverband. Hij
had zijn arm gebroken, vertelde hij. De
arme man werd stevig vertroeteld en het
huwelijk geruime tijd uitgesteld. Toen de
arm „genezen" was, „overleed" plotseling
zijn moeder. Zij leeft nu nog. Maar hei
huwelijk moest wederom worden uitge
steld.

Intussen had hij bijna al het geld van de
Velpse schone verbruikt. Taxi-onkosten,
dure hotels, nieuwe kleding deels- met
zwarte textielpunten aangekochte kost
bare cadeaux deden haar kapitaal smelten
als sneeuw voor de zon. Ook voor het ge
ven van cadeaux had hij een eigen systeem
uitgedacht.'Juwelen, die hij van het ene
meisje kreeg om te verkopen, gaf hij aan
-het andere,

In Brussel had A. twee gemeubileerde
étages gehuurd, welke hij reeds had laten
schilderen. De kamers weren met het geld
van de Velpse gezellig ingericht, maar niet
om haar te ontvangep. A. had daarvoor de
Amsterdamse uitverkoren. Voor hoelang is
Onbekend, want ook in Amerika wachtte
een meisje!

In Brussel maakte hij eveneens slacht
offers. Van de. verhuurster „leende" hij
2.500 Belgische francs.

Op het meisje in Amsterdam schijnt hij
een bijzondere indruk gemaakt te hebben.
Om deze indrpk vooral niet te doen ver
slappen had hij zich bij een Amsterdamse
kleermaker voor 350 een uniform laten
aanmeten. In deze uniform, de „uniform
van de U.N.O'.-politie, belast °met het toe
zicht op de uitvoering van het Marshall
plan in Europa'", zou hij trouwen. De poli
tie heeft een ogenblik verstomd gestaan
toen zij dit product'van 's mans fantasie
aanschouwde. De kleur was marine-»blauw,
op de borst een indrukwekkende rij glim
mende knopen, de schouders gesierd met
grote sterren. Op de mouw was met goud
draad een wereldbol gestikt waarop de
zestien bij het Marshall-plan betrokken
landen door kleuren waren aangeduid. Op
de rand yan de pet waren gouden lauwer
takken bevestigd.

De politie die vermoedde dat deze op
lichter en fantast niet aan het begin van
zijn „carrière" stond, bracht nog andere
zaken aan het licht. Zo heeft A. vóór de
oorlog in Elburg .verschillende mensen op
gelicht. Hij was daar, na een verblijf van
enkele jaren in de Congo, gaan wonen en
had doen voorkomen dat hij wel goede be
trekkingen in Afrika wist te vinden. Er
waren liefhebbers genoeg, die óp dit ver

leidelijk aanbod ingingen.Zij behoefden
slechts hun reisgeld bij hem te deponeren.
Niemand heeft er ooit een cent van terug
gezien.

In Nijmegen was hij verkoper bij een
technisch bureau, dat er financieel niet al
te best voorstond.Hij ging de mensen
langs die nog iets van zijn baas te vorde
ren hadden en gaf hun tegen bètaling een
advies: zo gauw mogelijk de rekening pre
senteren, want de zaak stond op springen.
De zaak ging daardoor inderdaad failliet
maar hij had zijn geld binnen. Door de
oorlog ontsprong hij de dans doch nu zul
len hem ook deze oude rekeningen nog
gepresenteerd worden.

De moord op de Amsterdamse

logementhoudster

Drie verdachten worden op
17 Februari berecht

Ruim 15' maanden lang hebben de drie
verdachten van de óp 2 November 1946 in
de Warmoesstraat te Amsterdam gepleegde
roofmoord elkaar de schuld in de schoenen
geschoven. Ondanks vele langdurige ver
horen bij het vooronderzoek staat nog steeds
niet vast wie van het drietal de hoofd
schuldige is. Op Dinsdag 17 -Februari zal
thans de Vijfde Kamer van de Amsterdamse
rechtbank trachten vast te stellen, hoe op
de eerste Novembernacht van 1946 de 61-
jarige Anna M. Marsman, die een logement
in de Warmoesstraat exploiteerde, werd
vermoord.

De drie verdachten, de gebroeders Hoo-
genboom uit Delft, respectievelijk 23 en 25
jaar en hun vroegere kameraad, de 23-
jarige- Leo M. van der Helm uit Amster
dam, .Allien gezamenlijk terqcht staan.

West-Java conferentie
begint 23 Februari

Aneta verneemt, dat de aanvang der
derde West-Java-conferentie definitief is
-vastgesteld op 23 Februari. De afgevaar
digden zullen een dag eerder aanwezig zijn.

-J>'

Een onzichtbaar monuiu([

Slechts het kleinste deel der onh
van de vierkante centimeters 'van r'
wordt besteed aan het oprichten v
numenten, die een zichtbaar Hu';
zullen zijn. Het grootste, doch onziJ
monument, is de steun die met dii
gegeven kan worden aan de vele di\
oorlog getroffen gezinnen, waar Vaè
meer terug kwam. Koop uw centil'
bij het huisje op de Gr. Markt ofï
vele winkelzaken, die zich beachV
stelden.

u afgaven

Evangelie en Wereld. In de serie p
lie en Wereld" (een uitgaaf van J p
Kampen) zijn twee boekjes verschern
L. Praamsma schrijft over „Calvin
onverdraagzaamheid". Hij hoopt do
schouwing te bereiken dat er een mi» j
lijke beoordeling van het Calvinism,'.K
staat aan er thans bij velen bestaat i!
maal, in oude tijden, was Nederland
Het was in de dagen van de bloei vt
Calvinisme. Toen was er veel enerrt
mensen; er was ook een rijke zegen va i
Het is onze hoop, dat nogmaals het ft
nisme vat moge krijgen op veler hart
steunen op God alleen En het leven
God alleen. Opdat Zijn zegen ons oprioh
der noden tijd" zo schrijft hij.

Dr. P. H.'Esser en Dr. P. Prins sohni
over „het Geweten"; de eerste behand»
psychologie, dus de zielkundige kan
tweede de theologische kant. De laats-
sluit: „Zonder vergeving Gód ontmoete
is erger dan de dood; dat is vergaan ft
door mijn eigen geweten in 't ongelil

steld wordenzou er één ding zijn i

over ons geweten ons ooit feller ven
maken kan?"

Onze Vrybeden. C. Smeek schreef
standaardwerk over „Onze vrijheden" es-
handelde daarbij de hoofdbeginselen te*
Nederlandse Grondwet. Deze anti-revblv'
nairé staatsman behandelt in het bfe
de vraagstukken die in de loop der la
jaren in het bijzonder de aandacht nu
Hij is overtuigd, dat de Protestants Cte
lijke Jongeren in het bevrijde Nederlamfj
schone, maar ook moeilijke taak hè
Willen zij die taak op de rechte wljisi
vullen, dan zullen zij de rijkdom moetent
nen die zij in de geestelijke erfenis vanGn
van Prinsterer, Dr. A. Kuyper en aiais
bezitten. Daarom hoopt hij, dat vooral Jj
jongeren van zijn geschrift zullen
nemen.

De N.V. J. H. Kok te Kampen verzeg
deze uitgaaf.

bloembollen tegen sinaasappelen

De koers van de lire is voor Nederland ongunstig

Minister Witteman
doet een beroep op het publiek

VAN RECHTSVERVOLGING
ONTSLAGEN.

De Bijzondere Raad van Cassatie heeft
de heer R. Z. H. te Emmert, lid der Eerste
Kamer, die door het Bijzondere Gerechts
hof te Leeuwarden tot 10.000 bpete was
veroordeeld,-ontslagen van alle rechtsver
volging. De heer Z. H. was ten laste ge
legd, dat hij een Engelse piloot, die tijdens
de bezetting in een ziekenhuis te Emmen
was opgenomen,aan de Duitsers zou heb
ben verraden.

„In de kuststrook moeten zich nog onge
veer 200.000 mijnen bevinden. Het on
schadelijk maken daarvan zal ongetwijfeld
met grote moeilijkheden gepaard gaaft,
aangezien de mijnenkaarten niet in alle
opzichten betrouwbaar blijken te zijn. De
gevaren in de kuststrook worden boven
dien nog aanmerkelijk vergroot door de
voortdurende veranderingen, waaraan het
duinprofiel onderhevig is. Ook uit de rest
van het land stromen nog steeds de mel
dingen van gevonden oorlogstuig binnen,
nog steeds vallen slachtoffers te betreuren,
ten gevolge van munitie, die of verborgen
is gebleven of ondanks alle waarschuwin
gen door leken zogenaamd onschadelijk
wordt gemaakt of als oorlogssouvenir wordt
bewaard".

Dit verklaarde dezer dagen de minister
van Binnenlandse Zaken mr. dr. P. 'J. Wit
teman, die teArnhem een aantal onder
scheidingen uitreikte aan leden van de
Landelijke Hulpverleningsdienst, die zich
bij het opruimen van munitie bijzonder
verdienstelijk hebben gemaakt.

In zijn rede zeidè minister Witteman te
hebben ervaren op hoe loffelijke wijze
deze dienst de dagelijkse taak van het rui
men van de nog her en der verspreide mu
nitie volbrengt, ondanks alle gevaren daar
aan verbonden, ondanks de slachtoffers,
die helaas niet zijn uitgebleven, ondanks
ook moeilijkheden van andere aard, die de

leden bijna dagelijks hadden te overwin
nen^ -

De minister herinnerde er aan, dat bij
de bevrijding van ons land zich al dadelijk
als een zeer belangrijk probleem voordeed
de opruiming van de ontzaglijke voorraden
munitie, die door de strijdende legers wa
ren achtergelaten. Hiervoor is deze dienst
ingeschakeld, eerst in samenwerking met
de M.O.D., ressorteerende onder het minis
terie van Oorlog, later ook met de Marine-
Mijnenopruimingsdienst. De werkzaam
heid van deze drie diensten heeft ertoe ge
leid, dat eind 1947 geconstateerd kon wor
den, dat de ruiming van de grote voor
raden als voltooid kon worden beschouwd,
dat de beide militaire diensten konden
worden opgeheven en dat hulpverlenings
dienst aanmerkelijk kon worden ingekrom
pen. Ten onrechte is hier en daar uit de
opheffing van de beide militaire diensten
de gevolgtrekking gemaakt,- dat het werk
nu gedaan was en dat voortaan alle gevaar
geweken zou zijn.

Indien het publiek niet nalaat de politie
onmiddellijk in kennis te stellen van ge
vonden oorlogstuig, indien ieder zijn han
den thuis houdt wanneey hij oorlogstuig
aantreft, wanneer allen zich houden bui
ten de gebie'den, waarvan ook maar ver
moed wordt, dat zij gevaren opleveren,
wanneer op deze wijze de bevolking mede
werking verleent aan de opruimingswerk
zaamheden, dan zal het eens zover komen,
dat we met gerustheid kunnen verklagen,
dat het gehele land veilig is. Wanneer de
bevolking deze medewerking niet geeft,
dan zullen nog vele jaren steeds opnieuw
slachtoffers vallen.

PANDA EN BE PROFESSOR

(Van onze correspondent te Rome).

Op 16 Februari beginnen te Rome be
sprekingen over het nieuwe handelsver
drag tussen ons land en Italië. Reeds is de
handelssecretaris der Nederlandse delega
tie in Italië, de heer De Waal, naar Den
Hgag vertrokken om de conferentie voor te
bereiden. Het oude verdrag is verleden
zomer vervallen, doch tot tweemaal toe
voor korte tijd vernieuwd en loopt op 29
Februari a.s. af.

De handel rnqj Italië begint van belang
te worden. Voor de oorlog voerden wij uit
dit land voor ongeveer twaalf millioert
gulden per jaar in en onze uitvoer naar
Italië was ongeveer even groot. In 1947
hebben wij voor ongeveer 70 millioen gul
den uit Italië geïmporteerd en de export
bedroeg rond 50 millioen. Dat zou dus be
tekenen, dat het handelsverkeer vervijf
voudigd is. Men moet echter rekening hou
den met de hogere-prijzen van vrijwel alle
goederen en daarom is het juister te zég
gen, dat de handel met Italië ruim twee
maal zo belangrijk is als een jaar of tien
•geleden. Dit is een bevredigend resultaat.
De 120 millioen gulden van export en im
port tezamen staan ook niet in een slechte
verhouding tot de cijfers van andere lan
den. Engeland bijvoorbeeld heeft op 28
Januari een handelsverdrag met Italië af
gesloten. waarbij wordt overeengekomen,
dat in 1948 voor 45 millioen pond zal wor
den ingevoerd en voor een gelijk bedrag
uitgevoerd. Dit bedrag is hoger dan dat van
1947 en van Italiaanse zijde wordt er ook
vast op gerekend, dat de handelsbetrekkin
gen met Nederland in 1948 nog intensiever
zullen zijn dan in het verstreken jaar. Ver
moedelijk zal men in Den Haag en in het
algemeen in ons land, daar wel niets op
tegen hebben.

De handel met Italië is geheel gebaseerd
op uitwisseling van goederen. Het is een
ruilhandel: bloembollen tegen sinaasappe
len bijvoorbeeld. Maar het is, helaas, geen
eenvoudige ruilhandel! Er komt heel wat
bureaucratische rompslomp bij te pas! Dat,
niettegenstaande al die beperkingen toch
nog een' zo gunstig resultaat wordt bereikt,
stemt hoopvol voor de toekomst.

Die toekomst zal waarschijnlijk iets
mirftler moeilijk zijn. Italië is op dit ogen
blik een ware kampioen vpor vrije handel.
Het heeft 'in Einandi, de man die het ge
hele economische leven leiding geeft, een
econoom van groot formaat, die bezig is
het verarmde land te saneren op een wijze',1
waaraan men buiten de Italiaanse grenzen
een voorbeeld zou kunnen nemen. Zijn
methoden zijn zeer liberaal. Hij ziet in de
zogenaamde „geleide economie" een kwaad,
dat soms onvermijdelijk'is, doch- dat tot
het uiterste "beperkt moet worden.

Daar de handel, zoals gezegd, op reci
prociteit berust, heeft de lirekoers niet veel
betekenis. Die koers is echter op het ogen
blik voor ons zeer ongunstig. Dit hangt sa
men met de recente deviezenregeling,
waarbij voor dollar, pond en Zwitserse
frank een bijzondere koers werd vastge
steld, die niet „officieel" is. De dollar bij
voorbeeld is „officieel" nog steeds 350 lire;

doch komt een Italiaans exporteur, ol
Amerikaans toerist-met een cheque in y.
lars, dan zal de bank hem een geheel
dere koers geven. Momenteel word!
helft van de cheque omgerekend tegc-n
voor Februari op 573 vastgestelde
„overname-koers voor dollars" van li
Bureau voor Betalingsverkeer en de ande
helft tegen de „exportkoers" van gifc
die 575 lire is. Bankpapier verhandelt mi
op de vrije, zo men wil, „zwarte" rrt
die oogluikend wordt toegelaten; de keer
daarvoor is ongeveer 590 lire. Door echte
de „officiële" koers van 350 lire te bfe
den, is het mogelijk alle' minder gevraag
deviezen volgens die koers te bei
gulden is daarom slechts 131 lire waaii
hoewel men voor een gulden in Hok
meer koopt dan hier voor 350 live. Het
volg is, dat' de Nederlanders, in Iti:
woonachtig, er van alle vreemdelingen s
ge veer het slechtst aan toe zijn. Zij te
in een zeer duur land', dat extra-da
wordt door de slechte koers.

Het is niet uitgesloten, dat het Intra
tionaal' Monetair Fonds binnen afziente
tijd, misschien nog in dit voorjaar,®
zal verplichten de lire te stabiliseren!
één vaste koers en dan zal waarschijn!
de'guldenkoers worden herzien. Of dit',
de aanstaande besprekingen ter sprake i
komen, is nog onzeker. Maar wel zijn
er van overtuigd, dat een betere koersvz
ons betaalmiddel ook al houdt de to
del tegenwoordig alleen maar
met goederen er toe zal bijdragen t<
verkeer intenser te maken. Stabilisatie ra
'de lire zou ons een stap nader, brengen»
normale verhoudingen. Opheffing van,!1
perkende voorschriften zou dit hok p
En Iedere stap tot normale verhouw
komt de handel ten goede.

2. „Panda huh!" zei de vreemde. „Aange-
'naam! Mijn naam is Kalker, maar je mag
me gewoon professor 'noemen!" Toen keek
hij zoekend om zich -heen, trok een paar

rimpels en nam zijn hoed af. „Dag eh

hoe was je naam ook weer?" vroeg hij.
„Panda!" vulde Panda aan. „Dag Panda!"

zei de Professor. „Ik ben vergeten waar we
het over hadden, wat was het ook weer..
O ja, ik heb het al! Het is toch lastig, dat
men niet alles onthouden kan!" Hij glim
lachte vriendelijk en drukte zijn paraplu in
Panda's handen. „Alsjeblieft!" Zei hij. „Dat
was hetniet waarBedankt voor het

brengen van mijn regenscherm, hoor! Dag
eh.... hoe heet. je ook weer! Eh.... ik
meen te zeggen. goeden dag!" De pro
fessor wandelde bedaard weg en Panda
bleef verbaasd staan, met de paraplu in
zijn hand. „Dat is sterk!" zei Panda tot
zichzelf.

„Jofaan van Oldebarnevelt"
binnengelopen

Hedenmorgen om 9 uur is het m.s. „Johan
van Oldebarnevelt" de sluis van IJmuiden
binnengelopen met 1600 militairen en 300
burgers aan boord.

Ter begroeting begaven zich aan boord
luitenant-kolonel P. F. A. Goossens, hoofd
van de sectie haven en zeetransport, ko
lonel J. J. van Diepenbrugge die de gene
rale staf vertegenwoordigde en de com
missaris van de Koningin in Zeeland, jhr.
mr. A. S. C. de Casembroot, die speciaal
gekomen was om de Zeeuwse divisie te
verwelkomen,

In Buitenhuizen werden Prins Bernhard
en generaal Kruis aan boord verwacht.

Op het schip bevinden zich 800 man van
het 11-14 R.I., 600 mariniers en 200 mili
tairen van het K.N.I.L. De laatsten worden
door hun gezinnen vergezeld.

Vader. Een 14-jarige jongen in de 0
plaats Putney was een „vader
zijn klasgenoten in die zin, dat hij
briefje mijn-zoon-kan-niet-op-sc»
kpmen-enz." schreef als zijn vrlw
wilden spijbelen. Het spelletje
echter te mooi om lang te
duren en de weldoener zal voor da
derrechter moeten verschijnen, Er
zel'fs een psycholoog aan te pashtof
om na te gaan welke kronkel n
hersens voor een- dergelijk ihensuev
gedrag verantwoordelijk is.

Hard. Volgens de diplomatieke c°r[eS
dent van de „Evening News" WJ
Nederland tot de landen, waarvan J»
aanneemt, dat zij'vrijwel zeker to
merking komen alsvacantieoord
Britse toeristen. De correspondent e
klaart, dat België evenals Luxe*
Portugal en Zweden, echter tot de
den behoort, die voor enige tijd uil
schakeld zijn, daar zij gis landen
harde valuta beschouwd* Worden.

Zwarte sluier. Na twaalf jaar 'aD
deeltelijke emancipatie heerst ne
Perzië bittere tegenstelling W'
status van de vrouw. De vrouw
weer bedreigd met de „Tsjado..,
zwarte sluier- die haar van het
tot de voeten bedekt. Tengevolge va
verklaring, die door vijftien vow
staande Mohammedanen uit Pep
van elders is ondertekend, vto'S
vele winkeliers --.aan vrouwen tfl
kopen die ongesluierd binnenkom®11.

Explosie. Acht mijnwerkers werdeni
gisteren ingesloten tengevolge van
explosie in de -taiijn „Sunshine
Fort Smith in Arkansas. Vijf
zijn bevrijd. Naar de drie ander i
vermoedelijk bij de explosie zp
komen, wordt nog gezocht. f

Kannibaal. Een 65-jarige Duit#
Chemnitz heeft bekend zijn
zuster te hebben gedood en zien
volgens te hebben schuldig 8em
aan kannibalisme.