IJmuider Courant
18995
Internationaal comité richt zich
tot de regeringen der Alliantie
Europese vergadering is het meest urgent
Ir, Beel heeft 'opdracht
jog niet teruggegeven
Succes van eventuele veldtocht
tegen het Westen twijfelachtig
Twintig jaar geëist tegen
Friedrich Christiansen
Zó was Zandvoort in 1939
.en zo is Zandvoort nu
Nederlandse bommenwerper in Schotland
tegen een heuvel gevlogen
S3el"
iyi.rlaan 154. TeL Adra' M37'
ginneffle»®8" /tr
M0t- w'"",!9 0. 5 uur 806! (K 2560),
III """f^antp - Haarlem, Or. Houtetr. 99,
*^0724 Directeur-Hoofdredacteur 15054.
1^°°° Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom
KENNEMER EDITIE VAN HAARLEMS DAGBLAD
Uitgave van de Stlchtin
JU O;.
Verschijnt -iagelijks behalve op Zon- en Feest
dagen. - Abonnementsprijs per week 31 cent, per
kwartaal M,— Franco per post 4,50. - Giro
rekening 273107 ten name van Haarlems Dagblad.
ling te Haarlem
ynntf EUROPA'S EENHEID
S van het Internationale Co,
^at:SaU "ën voor de Eenheid van
fc"„gres van Europa m
heeft
schrijven
iö Kïaf.r Van Boetzelaer een sc
aardster 0]gende mhoud.
tdo -tffnaie comité der Bewegin-
f'c,. internationale g heeft met
d"rhet voorstel tot
Europese Assemblee is
de conferentie van de
«sW W Senlandse Zaken m Den
kwestie „ader zal worden
tot respectieve regerm-
a u i.nöriike vragen van beleid
vfacn te worden genomen,
wike bevoegdheden zullen
a^'' 2nd aan de Assemblee. Ten
aarsau 'r-ie menstelling van de Assem-
«f'ïS waarop haar leden zullen
wezen. Ten derde: De vraag
jScSïenwoordigende vergadering
voorzitterschap van de
Ir heeft de eerste twee vra-
"2ktiudie genomen en zijn aan-
n^uUen op de kortst mogelijke
10*" L regeringen worden aange-
wie Oe assemblée zal
^Zoeoen, is grondig besproken
<ffatio„a.e Conn^der Be
g5T5w te Parijs op 18 en 19
ES
drie mogelijke instanties, die de
"„„ridijkhcid op zich kunnen
"I namelijk de Europese regeringen.
Sïpese parlementen en de onafhanke-
organisaties, die streven naar eenheid
L Europa- Het Internationale Comité
Bewegingen voor de Eenheid van
L !ra gaarne zien, dat de regeringen
git parlementen de verantwoordelijkheid
„ai dragen voor het bijeenroepen der
"whten zij echter niet geneigd ztin
toM orer ie gaan. dan is dit comité.
Jmll hei initiatief te nemen.
Be vraag, wat de meest geschikte plaats
de bijeenkomst van een Assemblée
.'lil tn de organisatorische problemen,
et net haar benoeming verband houden,
uien reeds nu naarstig bestudeerd.
Eenheid van Europa
(Van onze parlementaire redacteur)
t de,tot dusverre bekende feiten valt
if te maken:
,.le. dat dr. Beel ernstige moeilijkheden
ip zijn formatie-pad ontmoet heeft;
Je. dat niettemin gisterenavond nog
(eeo definitieve teruggave van zijn op-
rt heeft plaats gehad.
De moeilijkheden schijnen hierin te be-
to, dat men tot dusverre er zoveel prijs
.«telde, vaste waarborgen te krijgen
to: een 2/3 meerderheid voor de grond-
nüherziening en voor eventueel daarna
tu te nemen wetgevende maatregelen
2 opzichte van Indonesië, dat men meen-
daarop ook de V.V.D. en C.H.U. in het
ibicet te moeten opnemen. Deze ziens-
ijjic (c'neen trouwens ook te worden aan-
thatgen door de piëerderheid der K.V.P.-
ictie, die kenbaar gemaakt zou hebben,
mrshands aan een vier-partij en-kabinet
vcorkeur te blijven geven.
Da P. v. d. A. kon van haar kant aan
t!i een kabinet niet meedoen wegens het
ra:.'ouwen dat volgens haar een samen-
ai in een kabinet met de V.V.D. en
HU. zou veroorzaken, vooral tengevolge
de scherpe oppositionele houding, tot
sver door deze twee partijen aangeno-
Toen schijnt dr. Beel nog geprobeerd
Èben een andere oplossing te zoeken,
pi zou een kabinet komen, dat extra-
Eteentair was. In die zin dat de frac-
fi zelf niet hun goedkeuring zouden be
nen te hechten aan een programma en
lenin aan de bezetting van de porte
e-es Maar tegelijkertijd zouden in zulk
s p.cez toch wel figuren uit de vier par
it moeten plaats nemen, terwijl dan op
',Jnt dergelijk ministerie tevoren
t Tin de parlementaire steun verzekerd
Roeten worden van de vier partijen,
veten voor het geven van de steun
jjïï ZT** meerdefheid be-
nieuwej^ vaardige figuur,
j_-en afspreken(vr dit kabinet een be-
belang van duidelijke afbakening der ver
antwoordelijkheid, zou het Internationale
Comité der Bewegingen voor de Eenheid
van Europa u willen verzoeken een kleine
deputatie uit zijn midden te willen ontvan
gen teneinde deze aangelegenheid te be
spreken.
Een gelijkluidend schrijven wordt door
mij verzonden aan de ministers van buiten
landse zaken van Groot-Brittannië, Frank
rijk, België en Luxemburg.
(was getekend) Duncan Sandys,
voorzitter van de executieve van
het Internationale Comité voor de
Eenheid van Europa.
Tsjechoslowakije en Roemenië
sluiten verdrag
Te Boekarest is door Tsjechoslowakije
en Roemenië oen verdrag van vriendschap
en wederzijdse bijstand getekend, dat
twintig jaar zal gelden.
Dit is het 21ste verdrag van dergelijke
strekking, dat in de Balkanlanden is ge
sloten.
De radicaal André Marie
Frans kabinetsformateur
Poging tot vorming
van rechtse regering
De Franse president, Vincent Auriol,
heeft André Marie, minister van Justitie In
de afgetreden regering van Robert Schu-
man, radicaal, verzocht een nieuw kabinet
te vormen. Marie heeft de opdracht aan
vaard.
In welingelichte kringen te Parijs ver
wacht men dat André Marie, wiens radi
cale groep de kleinste is van de partijen
der zogenaamde derde macht, zal trachten
een kabinet te vormen, dat rechtser is dan
het vorige en ministers uit de socialistische,
radicale, gematigde en rechtse partijen zal
bevatten, alsmede uit de M.R.P.
Marie is sinds Januari 1947 achtereen
volgens in vier kabinetten minister van
Justitie geweest. Hij heeft in beide wereld
oorlogen het Oorlogskruis gekregen. Van
1943 tot 1945 heeft hij wegens verzets
activiteit in het concentratiekamp Buchen-
wald gezeten. Hij deed zijn intrede in het
parlement in 1928 en is sedertdien steeds
herkozen.
Toen Marie in November j J. werd ver
zocht een regering te vormen weigerde
hij om gezondheidsredenen. Hij is een in
Buchenwald opgedane longaandoening nog
steeds niet te boven.
De kabinetsformateur is een vurig voor
stander van het plan-Marshall. Tijdens een
rede te Rouaan in April van dit jaar be
schuldigde hij de communisten ervan, dat
zij aanstuurden op een burgeroorlog.
WAAROM RUSLAND GEEN OORLOG ZOU WILLEN
Een interessante prognose
ja. 1 y». v»ib ivauuici, CCIl IJC-
x-i levensduur zou hebben, namelijk
™datde regelingen ten aanzien
Indonesië voor elkaar zouden zijn.
P® totdat de regelingen ten
:r-ionesië voor elkaar zouc
qde der P. v. d. A. heeft men ten-
^•Len weten, voor een dergelijk knut-
i» fe- t ?een enkele deugdelijke waar
door gezonde samenwerking zou op-
i'niÜ'i j fen zowel in Indonesië
-.. ie .ande slechts groot wantrouwen
¥f?^en' niets te voelen.
ïSfïschap in zi->n zak kon dr.
-jj SelukTaan de Regentes de toe-
3 k'w A jerT heeft de Regentes
T> ^^ede-Kamervoorzitter mr.
,ontvangen- Deze bracht van-
aan Beel' vermoe-
feïfeï in te Iichten over wat
■J. feti, besrim? en hem' mr' Van
ls' en daarop heeft dr.
'shotte tekp^itaar estdÜk begeven.
n°g.aan' dat tot nu
La£egaan °f. mdien K.V.P. en
Jnpsaima zoudpn"1611 over het ontwerp-
^fartiienW i overleggen, deze
faJSte* og wel eens zouden
parlement op reces
fc kÏÏT,?' 231 30 Juli °P
ï'iWomen Si 3»°p-13 SePtember
De A.N.P.-correspondent in Berlijn heeft
zich gewaagd aan een prognose ten aanzien
van mogelijkheden, die een eventuële oor
log tussen de Sovjet-Unie en de Westelijke
landen biedt voor de Russische legers. Deze
prognose grondt zich geenszins op aan
wijzingen dat zulk een oorlog in de nabije
toekomst waarschijnlijk is, integendeel zij
komt tot conclusies die de onwaarschijn
lijkheid van een oorlog vergroten, doordat
zij de moeilijkheden die de Russen zouden
hebben te overwinnen, aantonen en daar
door de mogelijkheid dat de Sovjet-Unie
op een gewapend conflict aanstuurt, ver
kleinen. Ofschoon de waarde van zulk een
voorbeschouwing in het algemeen niet mag
worden overschat, is zij toch interessant
genoeg om haar hierbij weer te geven.
De A.N.P.-verslaggever seint:
In deskundige kringen is men van
mening, dat de Sovjet-Russen in geval van
oorlog niet in staat zullen zijn West-
Europa te overrompelen. Een zogenaamde
bliksemoorlog tegen het Westen zou alleen
reeds onmogelijk zijn, doordat de spoor
lijnen ten Oosten van de Elbe alle op enkel
spoor zijn gebracht. Een opmars van
motoriseerde colonnes op grote schaal zou
op technische moeilijkheden moeten stran
den. Daarbij komt) aldus redeneert men in
genoemde kringen, dat de verbindingslijnen
tussen de Sovjet-Russische voorhoede en
haar operatiebasis zouden moeten lopen
over gebied, dat bewoond wordt door een
-vijandig gezinde bevolking, zodat een aan
zienlijke troepenmacht nodig zou zijn dm
de ravitailleringswegen te beschermen
tegen acties van Poolse, Russische en
Duitse partisanen. Reeds thans blijken op
vele trajecten tussen de Duitse Oostgrens
en de Sovjet-Unie gevallen van sabotage
en treinroof voor te komen. Goederen
treinen krijgen aan de Duitse Oostgrens
een gewapend escorte tot aan de plaats
van bestemming. Het blijkt herhaaldelijk
te zijn voorgekomen, dat onbewaakte
treinen bij aankomst in Sovjet-Rusland
voor een groot gedeelte waren leeggestolen.
Huizen gestolen
Onlangs is zulk een trein met onderdelen
voor twaalf complete houten huizen uit
Berlijn vertrokken en met materiaal voor
slechts vier huizen in Sovjet-Rusland aan
gekomen.
Duitse spoorwegbeambten, die de treinen
met herstelgoederen naar de Sovjet-Unie
begeleiden, vertellen, dat vooral in Oost-
Polen door de Sovjet-autoriteiten uitge
breide voorzorgsmaatregelen zijn getroffen.
Ter voorkoming van overvallen van ge
wapende benden, die in de moerasgebieden
hun schuilplaatsen hebben, moeten de
Duitse machinisten door Polen met maxi
mumsnelheid rijden.
Een andere reden, waarom het slagen
van een bliksemveldtocht van 't Russische
leger tegen het Westen voor twijfelachtig
wordt gehouden is de stemming onder de
Russische bevolking zelf. Het is een publiek
geheim dat het aantal Russische deserteurs
in de laatste maanden toeneemt, dat bur
gerkleren in de Oostelijke zóne een veel
gevraagd artikel vormen op de zwarte
markt en dat de Sovjet-soldaten deze met
levensmiddelen betalen.
Voormalige hoge Duitse officireen zijn er
op grond van deze omstandigheden van
overtuigd, dat de leiding van het Russische
leger, indien het tegen haar wens tot een
oorlog zou komen, zal teruggrijpen op haar
traditionele strategie en een tactiek zal
voeren, waarbij de onmetelijke ruimte
achter de Weichsel een belangrijke rol zal
spelen.
Tsjechisch leger onbetrouwbaar
Generaal Antonin Bohumil Hasal, die in
het Tsjechoslowaakse leger de hoogste
Staking in Frankrijk uitgesteld
Nadat de Franse vakverenigingen beslo
ten hadden de staking van regeringsperso-
neel uit te stellen totdat er een nieuwe
regering was waarmee men kon onderhan
delen, keerden de ambtenaren van de rege-
ringsbureaux in de provincie en de meeste
ministeries Woensdag weer naar hun werk
terug.
De ambtenaren van het ministerie van
Financiën, waar de staking begon, bleven
echter weg.
rang heeft bekleed en onlangs uit Tsjecho
slowakije is gevlucht, heeft Woensdag op
een persconferentie verklaard, dat minstens
70 procent van de soldaten van het Tsje
chische leger anti-communistisch is. Het
percentage anti-communisten onder de
officieren was naar zijn mening echter veel
kleiner, daar sinds de coup in Februari het
officierenkorps aan een grondige zuivering
was onderworpen. De huidige sterkte van
het Tsjechoslowaakse leger schatte hij op
140.000 man.
Dinsdag werd gemeld, dat generaal
Hasal met zijn gezin naar de Amerikaanse
zóne was gevlucht. Men zeide, dat hij ge
gevens bij zich had, die vermoedelijk van
belang waren voor de officieren van de
Amerikaanse Geheime Dienst. In Tsjecho
slowakije bekleedde generaal Hasal het
laatst de functie van militaire medewerker
en adviseur van president Benesj. Volgens
officiële kringen te Washington zou hij in
die functie zelfs nog boven de minister van
Oorlog gestaan hebben.
Voor het Bijzonder Gerechtshof in Arnhem begon Woensdag het proces tegen de thans
68-jarigc Friedrich Christian Christiansen, die in de bezettingsjaren bevelhebber van
het Duitse leger in Nederland is geweest. Hem zijn slechts drie feiten ten laste gelegd:
het laten doodschieten van vijf Rotterdamse gijzelaars in Augustus 1942 als represaille
voor een mislukte aanslag op een Duitse trein te Rotterdam: het laten fusilleren van
tien ingezetenen van Haarlem in Februari 1943 ter vergelding van het doodschieten
van een Duitse „Sanitater" en ten derde de vergeldingsmaatregelen tegen Putten in
October 1944 nadat in de omgeving van het dorp een aanslag was gepleegd op een
auto met Duitse militairen.
De procureur-fiscaal eiste vanochtend tegen de beklaagde twintig jaar gevangenisstraf
met aftrek van de tijd, sinds 15 Januari 1946 door deze in bewaring doorgebracht.
Het woord is aan..
Zakenwereld:
Het is altijd goed de waarheid te
spreken. Men behoeft dan niet te
onthouden wat men zegt.
Verdachte maakt Router
voor leugenaar uit
Over het doodschieten van de vijf gijze
laars: mr. R. Baelde, Chr. Bennekers, mr.
C. E. G. graaf van Limburg Stirum, W.
Ruys en A. baron Schimmelpenninck van
der Oye, werd als eerste getuige Rauter
gehoord. De president vroeg hem: „U was
het niet eens met deze terechtstelling?'
„Neen", antwoordde Rauter, „ik heb er
Christiansen steeds op gewezen, dat eerst
de daders moesten worden opgespoord. Ik
heb zelfs medegedeeld, dat de S.D. de
daders op het spoor was."
Rauter verklaarde voorts, dat Christian
sen aanvankelijk een lijst had opgesteld
met namen van 25 personen, die gefusil
leerd moesten worden. Later werd dit aan
tal tot 5 gereduceerd. Rauter zeide, dat al
leen het O.K.W. („Oberkommando der
Wehrmacht") en Christiansen verantwoor
delijk zijn voor deze terechtstelling.
„Ik was er tegen" zegt Rauter met stem-
verheffing. „Ik heb geprobeerd bij Seyss
Inquart te interveniëren, maar deze kon
zich tegen een bevel van de „Wehrmacht"
niet verzetten. Het doodschieten van gij
zelaars druist tegen mijn gevoel in" riep
Rauter uit. „Het is een bewijs van zwakte
der politie!"
Christiansen antwoordde op de vraag, of
hij iets op deze verklaring had te zeggen,
ontkennend.
Schreieder was de tweede getuige, die
over het fusilleren van de vijf gijzelaars
werd gehoord. Hij had met Van der Waals
een onderzoek ingesteld naar de treinaan
slag en kreeg het spoor van een der daders
te pakken. Hij belde Rauter op en deelde
mede, dat hij de daders op het spoor was,
waarop Rauter hem vertelde, dat desalniet
temin de executie zou worden voltrokken.
„Befehl ist Befehl".
Christiansen beroept zich vervolgens op
het bevel van het O.K.W. Hij ontkent
energiek aangedrongen te hebben op het
doodschieten van twintig gijzelaars. De
rijkscommissaris heeft er vijf van gemaakt
Toen het bevel van het O.K.W. doorkwarr
heeft hij tegen zijn adjudant gezegd: „Jetzt
ist die Mordschweinerei im gange". Hij
heeft persoonlijk honderdduizend gulden
uitgeloofd voor de arrestatie van de dader.
Tenslotte verklaart hij luid, dat Rauter
gelogen heeft wanneer deze beweert, dat
hij (Christiansen) direct aansprakelijk
moet worden gesteld voor deze executie.
Zandvoort in Juli.Dat is een beeld van drukte en bedrijvigheid, van hotels en restaurants
die als bijenkorven worden omzwermd door een wriemelende massa, en van een zeestrand dat
de altijd weerkerende vrolijke tonelen van bad- en zwemvreugde geeft. Hotels? Restaurants?
Inderdaad, want deze foto werd genomen op 1 Juli 1939. In het midden de strandweg met
links het Oranje-Hotel, de watertoren en Muluru rechts het Groot Badhuis.
Met bewogen stem herhaalt hij: „Es ist eine
Unwahrheit, was Rauter sagt". Hij zegt te
hebben gesmeekt de executie niet te laten
doorgaan. Het O.K.W. en Seyss Inquart
noemt hij als de verantwoordelijke instan
ties. Hij heeft slechts de gijzelaars moeten
laten arresteren en moeten laten fusilleren,
maar hij heeft het nimmer vrijwillig ge
daan en hij heeft ook nimmer het initiatief
tot iets dergelijks genomen.
Uitvoerig schetst Christiansen zijn positie
als „Wehrmachts-befehlshaber". Hij heeft
direct contact gezocht met generaal Win
kelman. De verstandhouding met de Neder
landse legerautoriteiten was volgens hem
goed. „De verhouding tussen de Duitse
legers en de Nederlandse bevolking was
zelfs kameraadschappelijk" verklaart hij
onder hilariteit van talrijke belangstellen
den op de publieke tribune.
Het initiatief om de Nederlandse krijgs
gevangenen in 1940 in vrijheid te stellen
ging van hem uit.
De latere gevangenneming van generaal
Winkelman was buiten hem om gegaan. Dit
geschiedde op persoonlijk bevel van Hitier.
Ook aan de terugvoering van het voor
malige Nederlandse leger in krijgsgevan
genschap heeft hij geen schuld, verklaart
hij.
Tien Haarlemmers doorgeschoten.
Ten aanzien van het tweede punt der
tenlastelegging, het doodschieten van
tien Haarlemmers als vergelding voor
een aanslag op een Duitse „Sanitater"
op 30 Januari 1943 wordt Rauter weer
als getuige gehoord. Hij schuift thans
niet direct de schuld op Christiansen
doch verdedigt met klem het recht om
représaillemaatregelen te nemen. Hij
beroept zich op gelijkluidende bepa
lingen in het Britse en Amerikaanse
strafrecht en vraagt opgewonden of het
Hof zich wel realiseert in welke moei
lijke positie een Duitse officier zich
gedurende de oorlog bevond.
De volgende getuige is de voormalige
S. D.-chef Willy Lages. Met zachte! bijna
onverstaanbare stem beantwoordt de vroe
ger zo gevreesde Duitser de vragen van de
president. Zijn mening is dat het dood
schieten van 10 gijzelaars te Haarlem een
aangelegenheid van de „Wehrmacht" is
geweest. Overigens is hij bijna alles ver
getenOok Christiansen herinnert zich
van dit geval maar weinig. Hij heeft er iets
van gehoord, maar hij is vrijwel overal
buiten gelaten. Het bevel tot représaille
maatregelen was afkomstig van het O.K.W.
Putten.
Als derde punt van de dagvaarding kwam
de tragedie van Putten aan de orde. Als
eerste getuige verscheen de man, wiens
naam onafscheidelijk met de Puttense ramp
is verbonden: Oberst Fullriede. Hij ver
klaarde, dat hij de opdracht voor de repré
saillemaatregelen met grote tegenzin en
slechts ten dele had uitgevoerd. Von Wü'h-
lisch had het bevel gegeven, maar of hij of
Christiansen het bevel had ondertekend,
wist Fullriede niet meer. Persoonlijk con
tact met Christiansen had hij nimmer ge
had.
Rauter nam hierna de gelegenheid te baat
om zijn verantwoordelijkheid voor hetgeen
in Putten gebeurd is, zover mogelijk van
zich af te schuiven. De „Wehrmacht" zou
in deze volstrekt zelfstandig hebben ge
handeld. Wel had hij zich bemoeid met het
lot van de gevangen genomen Puttenaren.
Hij wilde, dat zij in Duitsland bij de Neder
landse grens zouden worden tewerkgesteld.
Maar de „Wehrmacht", in casu Von Wüh-
lisch vond dit een te geringe straf en sprak
zich uit voor Neuengamme, dat overigens
volgens Rauter een „mild" kamp zou zijn.
De procureur-fiscaal: „Zo mild, dat van
ie 400 mensen er 300 niet terugkeerden!"
Volgens Rauter was de tragische afloop
van het drama van Putten volkomen aan
Von Wühlisch te wijten, hetgeen echter in
tegenspraak is met de inhoud van een rap
port, dat Rauter eens aan Himmler zond
en waarin hij Von Wühlisch afschilderde
als een „zachtaardige lafaard" en een „Sa-
lonmensch", die te pas en te onpas met het
landoorlogsreglement kwam aandragen.
Rauter zeide nog, dat hij, toen hij hoorde
dat Putten met de grond gelijk zou worden
'gemaakt, heeft voorgesteld slechts tien of
twintig huizen te verbranden.
Rauter ontkende tenslotte zo heftig iets
met hetgeen in Putten gebeurd is te maken
te hebben, dat de procureur-fiscaal hem
toevoegde: „u staat hier niet als verdachte."
Hierna werden schriftelijke verklaringen
van wijlen Von Wühlisch voorgelezen.
Daarin staat, dat Christiansen na ontvangst
van het bericht over de aanslag bij Putten
had gezegd: „Das ganze Nest soil ange-
stochen werden und die Manner gegen die
wand gestellt". Hij zou echter de volgende
dag kalmer over de zaak hebben gesproken.
Christiansen bevestigde de verklaring
van Von Wühlisch aangaande deze actie,
die zijn instemming had, maar van het be
vel zelf herinnert hij zich vrijwel niets meer
al zeide hij er van overtuigd te zijn, „dat
de procedure een normaal verloop heeft
gehad."
„Ik wist niets van concentratie
kampen."
Breedvoerig weidde Christiansen uit over
de totstandkoming van het fatale bevel. Hij
zeide, niets van concentratiekampen in
Duitsland te weten, niets van Neuengamme
en niets van het verdere lot van de Putte
naren. Hij ontkent iedere verantwoorde
lijkheid voor Putten, in ieder geval voor
de wegvoering van de Puttenaren en hij
heeft slechts een twintigtal huizen in brand
laten steken. Dat is alles, aldus Christian
sen.
„Wat bent u toch voor een officier?",
vraagt hierna de raadsheer prof. dr. Van
Eek, „wanneer u zelfs de belangrijkste be
richten of bevelen niet kent of daar buiten
gehouden wordt".
„Daarop kan ik geen antwoord geven",
zegt Christiansen.
„Het zwaartepunt lag bij de staf", ver
klaart Rauter op een vraag van de presi
dent, hoe of het mogelijk is, dat Christian
sen buiten alle belangrijke zaken kon wor
den gehouden.
Voordat de zitting tot de volgende dag
verdaagd wordt, legt een lid van de illegale
Wimgroep, die door het „Kriegsgericht" ter
dood veroordeeld was, een verklaring af.
Hij zegt dat hij en 48 andere leden van deze
groep het aan Christiansen te dknken zou
den hebben, dat zij niet zijn gefusilleerd.
Het Russische lokaas voor
de West-Berlijners
Naar Fritz Selbmann, vice-voorzitter van
de economische commissie van de Sovjet-
zóne, Woensdagavond heeft bekend ge
maakt, zullen de Berlijners van de Weste
lijke sectoren na 1 Augustus hun volledige
rantsoenen in de Sovjet-sector van de stad
kunnen krijgen.
De door de Sovjets gesteunde politieke
partijen te Berlijn hebben in een open brief
de Duitse gemeentelijke autoriteiten aan
gespoord onmiddellijk maatregelen te
nemen opdat het door de Sovjet-Unie aan
de Westelijke sectoren aangeboden voedsel
voor de bevolking beschikbaar gesteld
wordt.
Volgens AFP heeft maarschalk Sokolofski
bevel gegeven electrische stroom uit de
Russische sector ter beschikking te stellen
van de AEG-fabrieken in de Britse sector.
Het bevel van maarschalk Sokolofski
betekent de inwilliging van een desbetref
fend verzoek van de bedrijfsraad van de
AEG. In deze raad hebben de communisten
de leiding. De maatschappij voorziet de
Westelijke sectoren van Berlijn niet van
electriciteit, doch verricht reparaties aan
electrische uitrustingen.
Alle leden der bemanning
om het leven gekomen
Dit is Zandvoort op 1 Juli, maar dan in het jaar 1948. Kale duinen, met een enkel nood-
restaurant.. Er is heel wat veranderd, er is heel wat verdwenen. Maar uit de vele zandvlakten
rijzen reeds weer de steigerpalen rond groeiende huizenmuren, er wordt weer gebouwd, er is
een nieuw Zandvoort in aantocht.
Een B 25 Mitchell bommenwerper van de
Marine Luchtvaartdienst is Woensdagmor
gen op de Oostkust van Schotland tegen een
heuvel gevlogen en verongelukt. De gehele
bemanning, bestaande uit zes personen, is
daarbij om het leven gekomen. Het onge^
luk, dat vermoedelijk te wijten is aan slecht
zicht bU het naderen van de kust, gebeur
de enkele kilometers ten Noorden van bet
vliegveld Vordoun. Het toestel was Woens
dagmorgen van het vliegveld Valkenburg
bij Leiden vertrokken met bestemming Los
siemouth om onderdelen over te brengen,
bestemd voor het vliegkarapschip „Karei
Doorman", dat zich in de Schotse wateren
I bevindt.
Terstond na het bekend worden van het
>ngeluk stegen Britse vliegtuigen uit Los
siemouth en Leuchars op om het veronge-
ukte vliegtuig op te sporen, dat echtêr
reeds door een boer was gevonden op een
heuvelhelling, 5 km ten Noorden van het
iorp Auchenblae bij Stonehaven.
Bij het ongeluk kwamen om het leven de
Jficier-vlieger tweede klasse D. H. Gentis
iit 's-Gravenhage;de officier-zeewaarnemer
tweede klasse F. Grimmon uit Amsterdam,
de sergeant-vlieger J. van Donkelaar uit
Heemstede: de sergeant-vliegtuigtelegrafist
H. A. Bolleurs uit Dordrecht, de sergeant-
vliegtuigtelegrafist C. L. Swens uit 's Gra-
venhage en de korporaal-vliegtuigmaker
M. N. A. Brouwer uit Amsterdam.
De slachtoffers zullen met Hr. Ms. „Van
Kinsbergen" naar Den Helder worden over
gebracht. Het Nederlandse oorlogsschip is
naar Aberdeen gedirigeerd.
Een commissie, bestaande uit de officier
vlieger eerste klas G. F. Rijnders, de offi
cier-vlieger eerste klas G. F. Venema en de
luitenant ter zee tweede klas A. van Sorge,
zal zich naar Schotland begeven om een
onderzoek in te stellen naar de oorzaak van
de ramp met de Mitchell-bommenwerper.
Geen oppositie meer
In Bulgaars parlement
De laatste vertegenwoordigers van de op
positie in het Bulgaarse parlement, Kosta
Loeltsjef, leider der sociaal-democraten en
acht andere sociaal-democraten, zijn uit
het openbare leven in Sofia verdwenen en
vermoedelijk gearresteerd, zo wordt in be
richten. die in Londen zijn ontvangen, mede
sedeeld.
Deze negen sociaal-democraten hadden
hun oppositie tegen de Bulgaarse regering
volgehouden ondanks een waarschuwing,
die zij 12 Januari ontvingen van Georgi
Dimitrof, de Bulgaarse communistische
eerste minister, toen zij critiek leverden op
de staatsbegroting.
irovieaecnoxiwaijcaw'ago'f -«wocwMtt.
Weerbericht
IETS WARMER.
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. ln De Bilt, geldig van Donder
dagavond tot Vrijdagavond:
Voor de kustgebieden: Overwegend
droog weer. Matige wind tussen West
en Zuid-West Morgen overdag tamelijk
zonnig weer met iets hogere tempe
raturen.
Voor het binnenland: Vrij heldere en
koele nacht. Morgen overdag: wisse
lende bewolking, bijna overal droog
weer. Zwakke tot matige wind tussen
West en Zuid. Iete warmer.
23 Juli:
Zon op 4.48 uur, onder 20.44 uur
Maan op 22.18 uur. onder 6.49 uur
