test-omlijnde UNO-politiek
ioor Palestina in gevaar
Vijftien jaar geleden eindigde
de Amerikaanse drooglegging
Een merkwaardige Haarlemmer
Aan Portugal's zonnekust verzamelen
zich reeds weer de banghartigen
Hogere subsidies voor
„Comedia" voorgesteld
aANDAC 6 DECEMBER 1948
Politieke commissie vraagt om
verzoeningscommissie
IJ MUIDER COURANT
politieke commissie van de UNO
ft Zaterdag; een beroep gedaan op de
If 'te mogendheden om een verzoe-
commissie van drie personen te be
i ten einde te trachten de vrede ii
■opmen
te bewerkstelligen,
gcommissie nam met 24 tegen 21 stern
ly 8 onthoudingen deze werkwijze
oor j,et kiezen van de commissie, die
•antwoordeliikheid zal dragen voor
¥|«jen van een oplossing van het Pa
lïnse geschil. Dit door Canada inge
voorstel werd toegevoegd aan di
friW paragraaf na paragraaf aangeno
7 resolutie.
n, gehele resolutie werd met 25 tegen
stemmen btf 9 onthoudingen aange-
jonten.
„ij je stemming over paragraaf na pa-
I ö.a£ jS deze oorspronkelijk Britse, doch
V. S., Australië, Canada, Frank-
en verschillende andere landen ge
beerde resolutie van haar kracht be-
£3ji a]dus Reuter. Zij betekent practisch
ineenstorten van alle pogingen om een
fjidékik
Talestina
omschreven UNO-politiek voor
vast te stellen.
resolutie zal naar de Algemene Ver
kering gaan, waar een meerderheid van
derden vereist is. In haar huidige
de resolutie, dat de verzoe-
Ijijscoiii»"— naar Palestina gaat met
y mandaat „stappen te doen tot overleg
r', J[e betrokken regeringen en autori-
Lm teneinde tot een definitieve rege-
van alle hangende kwesties te komen".
Richtlijnen.
De enige specifieke richtlijnen die zijn
«eergelegd, zijn:
'internationaal bestuur voor Jeruzalem,
ctt benoeming van een commissaris van
flitarisatie van de Heilige Stad on-
L leiding van de Veiligheidsraad.
Zo groot mogelijke autonomie voor de
katselijke Joodse en Arabische bevol-
fenzo vrij mogelijke toegang tot Jeru-
rtijjn door de lucht, over land en over zee,,
officiële garanties voor vrijheid van
Haifa moet een vrije haven zijn waar de
landen vrije toegang hebben,
lij mogen zich echter niet met de pijplei-
tan bemoeien.
Lydda moet tot een vrije luchthaven
urden verklaard met de verzekering dat
van Jeruzalem en de naburige
ijébische landen er toegang hebben.
De Arabische vluchtelingen moet wor
tel toegestaan naar hun haardsteden in
{r'aël terug te keren onder schadeloos-
Jilling voor verloren of beschadigde
(Ipdommen. De schadeloosstelling moet
widen betaald of de betrokkenen terug
teen of niet.
Arabische staten, vijf Mohamme-
Ksnse niet-Arabische staten, zes Slavische
Jaden plus Birma, Cuba, Griekenland en
isdla stemden tegen de resolutie.
Verworpen voorstellen.
De voornaamste van de verworpen voor
alen die door Engeland en de V. S. zijn
lediend, zijn dat de verzoeningscommis-
zou streven naar een „billijk even-
tieht" tussen het oorpsronkelijke verde-
logsplan en de voorstellen, die graaf Ber-
udotte kort voor zijn dood heeft gedaan,
ial dé commissie zou trachten Joden en
Jijbiéren te overreden accoord te gaan
tfl een definitieve toewijzing van de om
rijden, gebieden van de Negev en West-
(jlilea, en dat de Arabische gebieden van
rtlestina zouden worden ingelijfd bij
tajordanië.
Een Sovjet-voorstel om de legers der
ülen van de Arabische Liga te bevelen
Middellijk het grondgebied van de staat
ssél te verlaten, werd verworpen met
'liegen 7 stemmen.
Verworpen werden ook twee Syrische
Horstellen, namelijk één om van de ver
lig af te zien en een commissie te be-
fesolutie ter beperking
ieto-recht aangenomen
De kleine politieke commissie van de
TO heeft Zaterdag met 33 tegen 6 stern-
ra en 4 onthoudingen een resolutie van
Mand, Frankrijk, de V. S. en China
iiigen'-'-icm, waarin beperking van het
ulorei n de Veiligheidsraad wordt voor
meld. .n de resolutie worden meer dan
werpen genoemd die als procedure-
Mie dienen te worden aangemerkt en
narop het veto niet van toepassing dient
hp
to de resolutie worden de permanente
an van de Veiligheidsraad verzocht waar
Mlijk te overleggen voordat er een be-
Mjke stemming plaats heeft en het veto
te gebruiken als er geen eensgezind-
ted heerst en de kwestie van vitaal belang
tfdt geacht. De resolutie verzoekt voorts
L,lankmoedigheid".
Sovjet-resolutie waarin eveneens op
Meg wordt aangedrongen, maar de na-
«k wordt gelegd op het feit, dat het prin
ts van eensgezindheid „een hoogst he
nrijke voorwaarde" is, werd alleen door
lies Slavische landen gesteund. Deze re-
Mie kreeg 23 stemmen tegen, bij 9 ont
gingen.
amendement van België op de Sovjet-
solutie, waarbij de zinsnede „voorkoming
misbruik van het vetorecht" werd in-
iaoerd werd door Jacob Malik (USSR)
Evocerend en lasterlijk" genoemd. „Wij
stegen elk misbruik van het veto", zo
Öhy.
Katz-Suchy (Polen) die zeer luid
pik ondanks het feit dat de voorzitter
j^Sde hem tot de orde te roepen, zei dat er
handvest niet over het veto gespro-
wordt. Er wordt alleen gesproken over
^gezindheid", die sommige afgevaar-
„om propagandaredenen smalend
R'veto noemen".
'en Australisch amandement op de vier-
pgendhedenresolutie, dat het veto alleen
j-J worden gebruikt in gevallen van be-
^iging van de vrede, het schenden van de
TO en daden van aggressie, werd met 22
Mi 9 stemmen, bij 10 onthoudingen, ver-
•wpen.
Een Argentijnse resolutie dat een alge-
conferentie zou worden bijeengeroe-
f? 'er bespreking van een herziening van
Is "endvest, werd eveneens verworpen
f 22 tegen 12 stemmen, bij 10 onthou-
Wffl.
noemen ter uitwerking van een plan voor
een federale staat in Palestina en één om
de gehele Palestijnse kwestie naar het in
ternationaal gerechtshof te verwijzen.
Koning Abdoellah.
Vertegenwoordigers van de UNO ver
klaarden Zaterdag dat zij niets hadden ver
nomen omtrent een beslissing van de Ara
bieren, dat zij voornemens zouden zijn ko
ning Abdoellah van Transjordanië uit te
roepen tot „koning van Palestina".
Van de zijde van aan de UNO verbon
den Arabische zegslieden was reeds eerder
verklaard, dat dit bericht „geen waarheid"
bevatte.
In de Marshall-landen
stijgt de productie
De Amerikaanse congrescommissie voor
economische samenwerking heeft in een
verslag medegedeeld, dat de economische
toestand van West-Europa onder het plan-
Marshall aanzienlijk verbeterd is. In het
verslag wordt gezegd, dat de maandelijkse
kolenproductie in 11 van de aan het plan-
Marshall deelnemende landen in 1948
33.200.000 ton bedroeg tegen 30.800.0000
in 1947 en 38.900.000 ton in 1937. Voor
stalen ingots en gietstukken bedragen deze
cijfers resp. 3.200.000, 2.500.000 en 4 mil-
lioen ton.
Ook de landbouwpx-oductie is in de 16
deelnemende landen aanzienlijk gestegen.
Voorts wordt medegedeeld, dat de ECA
besloten heeft om Europa gedurende het
per 30 Juni eindigend jaar landbouwma
chines te verschaffen ter waarde van
72.500.000 dollars.
Aan Oostenrijk werd 1.500.000 dollars
toegewezen voor de aankoop van mest
stoffen in de Sovjet-Unie, doch tot dus
verre zijn slechts meststoffen ter waarde
van 800.000 dollars ontvangen en het valt
te betwijfelen of het restant nog zal wor
den geleverd, aldus het rapport.
Er werd nooit zoveel alcohol
gedronken als in de jaren van het verbod
(Vari onze correspondent te New York)
Toen Nebraska op 16 Januari 1918 als
36e staat het achttiende amendement onder
tekende, begaf Amerika zich op het pad van
het drankverbod, het „nobele experiment"
van de heer Volstead dat een jaar later,
over het veto van president Wilson heen,
wet werd.
Niet zodra waren de voorraadjes, die
vooruitziende Amerikanen in hun kelder
hadden aangelegd, op, of de onderwereld
was gereed om Amerika van zijn dorst af
te helpen en een periode van schrikbewind
van schrikbarend gangsterdom deed zijn
intrede.
De meest beruchte figuren uit die dagen
waren Al Capone in Chicago en Dutch
Schultz in New York, die met een ijzeren
greep de clandestiene drankindustrie en de
distributie in de hand hielden.
Het ontstellend verschijnsel deed zich
voor dat mensen die nimmer hadden ge
dronken, nu plotseling behoefte aan een
borrel kregen, eenvoudig omdat het ver
boden was en omdat het opwindend was te
„zondigen". Kantoormeisjes dronken stie-
kum Muskatel bij hun twaalfuurtjes, en
jonge zakenlieden konden onmogelijk lun
chen voordat zij ergens in een „speak easy"
snel een whiskey en soda achterovergesla
gen hadden. Elke pijpela in New York
kreeg een deur met een kijkgat en een ver
trouwensman die een oogje op de cliëntèle
moest houden. Beroemd in die dagen was
het pand 21 West 52nd Street, dat de in
trekking van het drankverbod in 1933 over
leefde en thans als de „21 Club" een van
New Yorks meest selecte avondgelegen
heden is.
Aangezien vrijwel geheel Amerika het
drankverbod een dwaze wet vond, hadden
rechterlijke macht en politie een vrijwel
hopeloze taak, ondanks de millioenen dol
lars die besteed werden om de grote boos
doeners en de kleine zondaren te vervol-?
gen.
Welk een volslagen mislukking het
drankverbod was, blijkt uit een studie van
de „licensed beverage industries inc." die
aantoont, dat gedurende de prohibitie jaren
het Amerikaanse publiek meer sterke drank
dronk.en meer geld hieraan besteedde, dan
in de jaren nadat de wet was ingetrokken.
Voor het jaar 1929 werd bijvoorbeeld ge
raamd, dat Amerika 900 millioen liter clan
destien gebrouwen en verhandeld gedestil
leerd dronk. Sedert de intrekking is er
slechts één jaar geweest, waarin een hoe
veelheid werd geconsumeerd die hier dicht
bij kwam, namelijk 1946, toen 800 millioen
liter gedronken werd.
In de jaren sedert de intrekking (5 De
cember 1933) ontving de regering aan
accijns op gedestilleerd de niet geringe
som van 27 milliard dollar. Welk een be
drag aan inkomsten de regering in de droge
jaren ontgaarr is, is slechts te schatten, maar
het moeten milliarden en nog eens milliar-
den dollars geweest zijn.
Na een periode van bijna 14 jaar trok
Amerika de consequentie uit de mislukking
van het experiment en maakte het 't drank
verbod ongedaan. Sensationele drinkpar
tijen deden zich niet voor: Er was nimmer
Tramstaking in België
Gehoor gevend aan de oproep van de
Belgische centrale voor het trampersoneel
hebben meer dan 16.000 leden van deze
bond hedenmorgen voor 24 uur het werk
neergelegd om te protesteren tegen „het
langzame verloop der onderhandelingen,
die tot een verhoging der lonen moeten
leiden". Ondanks het feit, dat het Katho
lieke verbond van trampersoneél inmiddels
heeft bekend gemaakt niet accoord te gaan
met deze staking, is deze vrijwel algemeen
in België. Zelfs de buurtspoorwegen, die
het grenspersoneel naar Noord-Frankrijk
plegen té vervoeren, liggen stil.
In Brussel reed hedenmorgen geen enkele
tram. Grote ondernemingen hadden hun
vervoermiddelen ter beschikking gesteld
om het personeel van huis te halen. Het
centrum der Belgische hoofdstad kon de
toevloed van het grote aantal auto's nau
welijks verwerken. Hier en daar function-
neerden de verkeerslichten niet met het
gevolg, dat het tot grote opstoppingen
kwam.
Verscheidene taxibestuurders werden
bekeurd wegens prijsopdrijving.
De „Noordam" brengt
geschenken uit Amerika
Vrijdag vertrekt de „Noordam" van de
Holland-Amerikalijn met bijna 500 kisten
hulpgoederen, een geschenk van Ameri
kaanse organisaties, naar Nederland. Bij de
lading, die door de „United Service to
Holland" aan boord is gebracht, bevinden
zich geschenken, die vóór Sint Nicolaas in
Nederland hadden moeten aankomen. Door
de staking der havenarbeiders is de ver
zending echter vertraagd.
Onder de goederen bevinden zich film
toestellen voor scholen te Deventer en
baseball-materiaal voor de baseballbond
„Neptunus" te Rotterdam. Zeventien Ame
rikaanse organisaties hebben de goederen
bijeengebracht.
een gebrek aan drank geweest. Integendeel,
na enkele maanden werd het drinken veel
normaler en in plaats van Muskatel en
whiskey werd koffie weer de meest ge
zochte drank bij de twaalfuurtjes. Ook het
cafébezoek werd minder, want er was geen
enkele opwinding meer aan verbonden om
drank te drinken, terwijl de politie door de
ruiten keek en doorliep. Maar Amerika's
gangsterdom was zwaar getroffen, nu het
zijn reden van bestaan en bron van inkom
sten verloren had. Op zoek naar nieuwe
inkomsten brak een tijd van bankoverval
len en kinderroof (kidnapping) aan.
Uit Haarlems verleden
131 jaar oudop 111 jarige leeftijd nog vader geworden!
De Dominikanen hadden hun klooster
achter het Stadhuis, waar nu het Prinsen
hof gevonden wordt. Zij hadden vergun
ning ontvangen om op hun kerkhof (waar
later de Hortus Medicus of Stads-Kruid-
tuin werd gevestigd en nu een gewone tuin
is) ook. lijken van gewone poorters te be
graven.
In 1630 werd op dit kerkhof gegraven,
men ontdekte toen een grafsteen met een
vrij zonderlinge inscriptie, gewijd aan ze
kere Dirck Janszoon Blezer. De Burge-
meesteren der stad vonden die zo merk
waardig, dat bij besloten de inhoud op een
koperen plaat te laten etsen, die in de zui
lengangen van het vroegere Predikheeren
klooster, dat toen al bij het Stadhuis ge
trokken was, werd bevestigd. Thans is daar
een corridor naast de Statenzaal, waar nog
steeds deze plaat aan de muur hangt. Het
was moeilijk geworden de oude letters te
ontcijferen. Ampzing (de Haarlemse histo
rieschrijver) is er evenwel in geslaagd.
De plaat verkondigt:
Hier leyt begraven, lezer,
Den ouden Dirck Jansze Blezer.
Honderd en elf jaeren
Was hij oud na syn verklaren
Doe hij eerst soude trouwen
Ter echt een jonge vrouwe
Den Pastoor seijde hem bout
Gy Dirck syt seker veel te oud
En komt waerlijk al te.laet
Om te voldoen den echten staet.
Hij sprak „Heer set ter sy
Die honderd jaren vrij,
En die elf alleen behoud,
So en bin ik niet te oud".
Dit houlijck (huwelijk) is aldus
volbracht
Met liefden sonder klagt.
So hebben geleefd dese twee
Twintig jaer met vree.
Een dochter gewonnen.
Geestelijk gestorven eener Nonnen.
Een gelukkige vader van (minstens) 111
jaar aan de wieg van zijn dochter. Het
grafschrift wekt de indruk dat de man
vroeger niet eerder getrouwd is geweest,
(Bijzondere correspondentie)
Het strand van de Atlantische Oceaan ten Westen der Portugese hoofdstad, in de buurt van
de kustplaats Praia da Rocha.
De „Costa do Sol" met Estoril als glan
zend middelpunt is voor Portugal, wat de
Rivièra met Nice is voor Frankrijk.
Gedurende de oorlog waren hier duizen
den rijke vluchtelingen uit geheel Europa
saamgestroomd, om het einde van de oor
log af te wachten. Een prachtig landhuis,
en paradijsachtige tuin, vlak tegen de door
de Atlantische Oceaan bespoelde kust bij
Estoril was het centrum der Duitse spion-
nage. Het buiten, de gehele inventaris en
de complete zender die men binnen vond,
zijn thans in beslag genomen. Ook thans
zijn er al weer mensen met hazeharten
en goedgevulde portemonnaies die in de
luxueuze hotels van Portugees' Zonnekust
zijn neergestreken, waar zij het veiliger
vinden dan in West-Europa, voor het ge
val de Russische Beer onverhoopt zijn
klauwen mocht uitslaan. Vooral tijdens de
jongste stakingen in Frankrijk waren er
heel veel vooraanstaande Fransen, die
plotseling behoefte gevoelden te gaan ku
ren aan de Costa do Sol.
Enfin, men kan zich slechtere asylen in
Europa uitkiezen dan deze ideale kust
strook, welke zich van Lissabon over een
lengte van dertig kilometer langs de At
lantische Oceaan uitstrekt.
Zonniger dan Nice.
Van Lissabon heeft men een schitteren
de autoweg langs de^ gehele kust en voor
de mensen met kleinere beurzen is er een
goede electrische treinverbinding die u in
een half uur van Estoril naar de hoofdstad
brengt. Estoril biedt alles wat de verwen
de badgast zoekt, strand, roulette, golf en
een klimaat dat de meeste zon heèft van
geheel Europa, nl. 3163 uren heldere zon
neschijn (tegen 2725 in Nice en 1800 aan
de Zuidkust van Engeland) per jaar. In
de onmiddellijke omgeving van Estoril
vindt men de oude Koningsstad Sintra met
het beroemde Kasteel der Moren boven
op de Sintrabergen, waaraan Lord Byron
enkele prachtige gedichten wijdde.
De driehoek Lissabon-Estoril-Sintra
biedt uit historisch, zowel als uit een
oogpunt van natuurschoon onvergetelijke
indrukken.
De politieke constellatie.
Men weet dat het thans circa acht mil
lioen inwoners tellende land, sinds 1910
een republiek is. Na de moord op Koning
Carlos en de Kroonprins in 1908 volgde
zijn jongste zoon Manuel hem op, maar de
politieke gemoederen waren zo beroerd
dat hij het veiliger vond naar Engeland
uit te wijken. Daarop werd de Republiek
uitgeroepen. Het leger nam de teugels in
handen. In 1926 werd maarschalk Car-
mona president der republiek, nadat de
periode tussen 1910 en 1926 zich door tal
loze woelingen had gekenmerkt.
In 1932 werd professor Oliveira Salazarshowavond.
tot minister-president benoemd en sinds
dien is hij de eigenlijke heerser in Portu
gal. In 1934 hervormde hij de staat tot
een corporatieve. Naast de „Nationale
Vergadering", welke bestaat uit 120 leden
door direct kiesrecht door het volk geko
zen, heeft men de „Corporatieve Kamer",
samengesteld uit vertegenwoordigers van
de autonome plaatselijke corporaties. Deze
Kamer geeft advies over alle wetsvoorstel
len, verdragen enzovoorts voor ze in de
„Nationale Vergadering" behandeld wor
den. Premier Salazar is in feite dictator en
schroomt niet, zich vaak als zodanig te ge
dragen. Dat bleek nog onlangs, toen weer
enkele ministers door hem aan de kant
werden gezet, onder anderen de minister
van Economische Zaken, In Portugal werd
gefluisterd dat deze Excellentie allerlei
onnodige dollars verslindende inkopen in
Amerika had gedaan, waaronder de aan
koop van zovele millioenen „ballpoint-
pennen", dat iedere Portugees er wel een
winkeltje in beginnen kon.En dat ter
wijl een groot deel der bevolking noch
lezen noch schrijven kan. Salazar heeft
in ieder geval, hoe men ook over zijn
systeem denken mag, economisch wel wat
voor zijn land weten te bereiken. De laat
ste tijd worden de banden tussen Spanje
en Portugal inniger op het gebied van
militaire samenwerking en de broer van
Franco, die ambassadeur van Spanje in
Portugal is, houdt de laatste tijd opvallend
vele conferenties met Salazar. De nauwe
relaties welke Portugal sinds eeuwen met.
Engeland heeft onderhouden, dat zich een
soort toeziende voogd achtte, zijn door de
groeiende betekenis van de Verenigde Sta
ten aan het verslappen en ook hier oriën
teert men zich meer en meer op het Ame
rikaanse Wereldrijk, waarvan men de eco
nomische en culturele invloed in alle stra
ten van Lissabon bemerkt.
Ook het rijkspersoneel
krijgt f 1loonbijslag
Binnenkort is het Koninklijk Besluit te
verwachten, waarbij de toekenning van de
tijdelijke loonbijslag aan rijkspersoneel zal
worden geregeld en waarin ook bepalingen
ten aanzien van de loontoelage zullen wor
den opgenomen. De in dit besluit vervatte
bepalingen zullen vrijwel gelijk zijn aan
die van de jongste bijslagregeling in het
particuliere bedrijf.
Eeh chauffeur van een Haags expeditie-
bed rijf, die een vrachtauto uit de garage
wilde rijden, raakte toen hij achterom uit
het portierraampje keek, met zijn hoofd be
kneld tussen garagadeur en auto. Hij was op
slag dood.
Het amusementsorkest, de muziekvereni
ging en de drumband van de Haarlemse
politie geven op Woensdag 15 December in de
Gemeentelijke Concertzaal een muziek- en
want het zegt immers, dat hij „doe (toen)
eerst soude trouwe".
De nabijstaanden hebben aan het vader
schap, blijkens hun grafschrift dat zij aan
Dirck Janszoon Blezer wijdden, niet ge
twijfeld.
Het is de vraag of de Burgemeesteren
van 1630 het ook niet gedaan hebben. Niet
onmogelijk is, dat zij het grafschrift alleen
vereeuwigd hebben uit curiositeit. Het feit
evenwel dat zij de plaat in het Stadhuis
hebben laten plaatsen en daarvoor geld uit
de stadskas gaven, toont aan dat zij in elk
geval die merkwaardigheid niet aan het
nageslacht wilden onthouden.
Het is niet bekend wanneer die dochter
van Dirck Janszoon Blezer geboren is, maar
het is in elk geval lang voor 1630 geweest,
anders.was zijn grafsteen in dat jaar im
mers niet opgegraven.
Deze Haarlemmer moet met zijn jonge
vrouw nog 20 jaar „met vree" geleefd heb
ben. Hij is dan 131 jaar geworden! Een
tweede merkwaardigheid; zover bekend is
hij de oudste Haarlemmer die ooit geleefd
heeft. Nu is iemand die de 100 vol maakt
al een grote zeldzaamheid.
Maar men moet bedenken dat er in die
tijd nog geen Burgerlijke Stand was. Ver
gissingen kwamen vaak voor. Het opmer
kelijke is, dat in het grafschrift staat, dat
hij „na syn verklaren" 111 jaar was toen
hij trouwde.
Het gemeentebestuur dat 10 jaar geleden
het in het Stadhuis voor het zeggen had,
heeft minder eerbied voor deze merkwaar
dige Haarlemmer getoond, dan de voor
gangers van 1630. Er moesten, omdat de
Stadsbibliotheek meer ruimte nodig had, in
de corridor grote boekenkasten geplaatst
worden. Die zijn toen door Openbare Wer
ken voor die gedenkplaat gezet, terwijl er
zelfs hout voor gespijkerd werd, waardoor
men de plaat zelfs niet meer kan zien als
de boeken verwijderd zijn. Voor enige
rijksdaalders was het (en is het nog!) mo
gelijk geweest, om de plaat aan de andere
zijde van de corridor te bevestigen.
Uit Haarlem
Afscheidsprediking
van ds. G. A. Barger
Ds. G. A. Barger van Heemstede had voor
zijn afscheidspredikatie, die hij Zondag
middag in de stampvolle kerk aan het Wil-
helminaplein hield, als tekst het vijftiende
vers uit Exodus XIV gekozen: „Zeg de kin
deren Israëls dat zij voorttrekken". Hem
had deze tekst getrokken, omdat zij ons zo
ervan bewust maakt, dat wij altijd in be
weging zijn: bij het afscheid vooral een
harde werkelijkheid. Het boek Exodus staat
in het teken van dit voortdurende „voort
trekken". De geschiedenis van het volk
Israël, tussen „uit het diensthuis uitgeleid"
en „het beloofde land" kunnen wij als een
verkleind beeld zien van de schepping en
de voleindig der wereld. Ds. Barger trok
een parallel met zijn zestienjarig verblijf
in Heemstede en zeide „Wat zijn wij in
deze tijd gegroeid, naar buiten, maar ook
naar binnen. Heemstede is geen gemakke
lijke gemeente, zij is nogal critisch, maar
juist daardoor vormt en bouwt zij haar
predikanten. Men heeft mij zakelijk ge
noemd en gevonden dat ik nogal graag
organiseer; toch heeft voor mij het
zwaartepunt op de persoonlijke zielszorg
gelegen. Wij moeten dus voorttrekken, dat
wil zeggen: wij moeten actief zijn. Duizen
den zijn afgeraakt van Kerk en Evangelie.
Hen terug te winnen eist waakzaamheid,
bereidheid, durf en geloof en is een zaak
van het geheel. Hoe is dat in Heemstede?
Zeker, men zegt: onze getallen zijn goed.
zeker, maar ze zijn te klein". „De kerk is in
beweging geraakt", zo vervolgde ds. Barger,
„zij heeft haar apostolische taak weer be
grepen, maar daartoe is het nodig, dat de
mensen bewogen worden en dat kan alleen
indien zij God kennen als de bewogen en
de bewegende God. Waar gaan wij heen?
Wij gaan van het verloren paradijs naar
het herwonnen paradijs; wij zijn op weg
naar het Koninkrijk Gods. Wij verwachten
een nieuwe hemel en een nieuwe aarde,
waarin gerechtigheid-woont. Wast dan op
in de genade van onze Heer en Zaligmaker
Jezus Christus. Hem zij de heerlijkheid, nu
en in de dag der eeuwigheid".
Nadat de gemeente het lied „Die hoop
moet al ons leed verzachten" (Gezang 244
vers 4) had gezongen, sprak ds. Barger
enkele afscheidswoorden, waaruit voor het
laatst op deze kansel zijn gave bondigheid,
geest en directheid van toon te verenigen
in een wei-sprekende vorm, bleek. Hij
dankte de burgemeester, jhr. J. P. W. van
Doorn, voor de grote belangstelling en de
bereidheid tot medewerking die hij van
gemeentewege had gevonden; de kerkvoog
den, die altijd gaarne aan billijke eisen vol
deden, zijn collega's, waarbij hij in de
eerste plaats ds. Briët herdacht. „Ik heb
veel aan hem te danken. Hij was groot in
wijsheid en onbaatzuchtigheid. De samen
werking met mijn ambtsbroeders zal ik in
Zeist zeker smartelijk missen". Ds. Barger
dankte voorts ds. A. Dondorp, predikant
der Gereformeerde kerk van Heemstede,
met wie hij steeds „in open verhouding
vruchtbaar had samengewerkt" in het be
stuur der vereniging Bijzondere Protes
tantse school.
Hij sprak voorts woorden van erkente
lijkheid tot de talrijke collega's waaron
der vele emeriti die van buiten Heem
stede waren gekomen: onder anderen ds.
Ch. de Beus, dr. J. C. van Dijk, ds. G. J.
Waardenburg, tot.de Kerkeraad, het wijk-
comité, het kerkelijk bureau en dankte in
het bijzonder de cantor-organist P. Chr.
van Westering, die een groot aandeel heeft
in het streven de kerkdienst weer tot ere
dienst te maken, en tot de trompettist De
Vries, plotseling opgedoken om in deze
dienst met de heer Van Westering de ge
meentezang te ondersteunen, nadat hij in
de periode dat er voor het orgel geen elec
trische stroom was „het serafijntje wat
moed had ingeblazen".
De scheidende predikant loofde de kos
ter, de heer Rot, om zijn grote liefde voor
het kerkgebouw en wendde zich vervolgens
met enkele fijn-geestige zinnen tot zijn
vrouw, die de woorden afstaan en bereid
heid voortreffelijk had begrepen.
Tenslotte dankte ds. Barger zijn ge
meente dat zij hem „het oor had willen
lenen" en besloot „Wij bevelen u Gode.
Onder deze schutse kunt gij veilig voort
trekken".
Namens het classicaal bestuur sprak dr.
Ch. de Ru, als praetor van de Ring van Pre
dikanten uit Haarlem en omgeving, ds. G.
J. Waardenburg, en ds. J. W. van Nieu-
wenhuyzen vertolkte de gevoelens der ge-
Op Haarlemse begroting voor
1949 bijdrage van 30.000.
Naar wij vernemen, ligt het in de be
doeling, dat de toneelgroep „Comédia" voor
het seizoen 19481949 een aanmerkelijk
hogere subsidie zal genieten. Zoals men
weet werd dit gezelschap aanvankelijk ge
steund door de gemeenten Haarlem en
Utrecht, die ieder een bedi'ag van twintig
duizend gulden voor dit doel uittrokken en
het Rijk, dat evenveel geeft als Haarlem
en Utrecht samen, dus veertigduizend gul
den.
Verleden jaar is ook de stad Amsterdam,
waar „Comédia" geregeld het Centraal
Theater bespeelt, met vijftienduizend gul
den in de kosten gaan bijdragen.
Daar het schouwburgbezoek in het alge
meen terugloopt Haarlem vormt daarop
een gelukkige uitzondering en de directie
van „Comédia" aan de enscènering van de
stukken hoge eisen stelt, is het evenwicht
tussen de debet- en de creditzijde van haar
budget op basis van de bestaande subsidie
regeling niet te handhaven.
In het afgelopen jaar kon een déficit al
leen door de tournees, die zowel in Indo
nesië als in de Antillen werden gemaakt,
worden voorkomen. Voor het volgende sei
zoen zal een hogere subsidie noodzakelijk
zijn.
Reeds' hebben B. en W. van Utrecht bij
de gemeenteraad een voorstel ingediend
tot toekenning van een subsidie van dertig
duizend gulden.
Naar wij vernemen zal op de Haarlemse
Gemeentebegroting voor 1949 een zelfde
bedrag voorkomen.
Daarbij is van de gedachte uitgegaan,
Jat voorkomen moet worden, dat terugge
keerd wordt naar de zogenaamde „zeven
maands-contracten", die vóór de oorlog in
zwang waren, waardoor de acteurs en ac
trices gedurende de zomermaanden op
straat kwamen te staan.
De mogelijkheid bestaat, dat de Amster
damse subsidie verhoogd wordt tot 25.000.
Het is vooral belangrijk, dat de Rijkssub
sidies voor de toneelgezelschappen op an
dere wijze zullen worden verdeeld. Tot nu
toe werden de ensembles van Amsterdam,
Rotterdam en Den Haag door het Rijk hoger
gesubsidieerd dan „Comédia", hoewel de
kosten van deze gezelschappen met uit
zondering van die van het hoofdstedelijk
toneel vrijwel gelijk waren.
Bij de minister zal worden bepleit „Co
média" een Rijkssubsidie te geven gelijk
aan de gezamenlijke gemeentelijke subsi
dies, dus 85.000. In totaal zou „Comédia"
dan 170.000 krijgen.
meente in een hartelijk-humoristische toe
spraak, waarin hij ds. Barger dankte voor
zijn „slechte" eigenschappen: zijn „weten
wat hij wil" en zijn „eenzijdig gerichte
pastorale belangstelling". Heemstede heeft
daarvan rijk geprofiteerd. „Wij verheugen
ons niet om uw heengaan, wel om de
onderscheiding die u door deze benoeming
te beui-t viel. Ook in Zeist blijft u „Barger
van Heemstede".
In de kapel „Irene" op „Meer en Bos
verdrongen zich, na afloop van de dienst
waarin het kerkkoor in beurtzang met
de gemeente de Rei van Engelen uit Von
dels „Lucifer", op muziek van Adriaan
Schuurman, (Gezang 133) had uitgevoerd
honderden om de scheidende zieleher-
der de hand te drukken. Mevrouw C. Fokke
bood namens de gemeente een glazen bo
kaal, waarin een afbeelding van de kerk
was geëtst, en een bedrag in geld aan.
Ds. A. Oskam van Velp kreeg
toezegging van beroep
De Kerkeraad der Nederlands Hervorm
de gemeente van Heemstede heeft in de
vacatui*e-ds. G. A. Barger toezegging van
beroep gedaan aan ds. A. Oskam van Velp,
tijdelijk werkzaam in Indonesië.
A. C. van Meeteren 80 jaar
Op 9 December zal de heer A. C. van
Meeteren zijn tachtigste verjaardag vieren.
Hij kwam op 1 April 1913 bij de Hogere
Handelsschool op de Raaks als leraar Ne
derlands en Geschiedenis en bleef daar tot
1933.
J. W. Florijn overleden
In de oudei-dom van 74 jaar is te Heem
stede overleden de heer J. W. Florijn, de
stichter van de Centraal Apotheek in de
Grote Houtstraat te Haarlem. Indertijd is
hij secretaris geweest van de Nederlandss
Apothekersvereniging.
Ook in kringen der Gereformeerde Kerk
was hij een bekende persoonlijkheid. Enige
tijd maakte hij deel uit van het bestuur der
Anti-Revolutionnaire kiesvereniging te
Haarlem.
De begrafenis 'heeft Woensdagmiddag 2
uur plaats te Heemstede.
Weekend-ongevallenreeks
De bestuurder van een Belgische auto
verleende Zaterdagavond op het Staten
Bolwerk geen voorrang aan een andere
wagen. Om een aanrijding te voorkomen
week de Belg naar links uit, waarbij hij
tegen een verkeerszuil en vervolgens tegen
een andere auto opreed, die zwaar bescha
digd werd.
De chauffeur van een auto merkte Zon
dagmorgen het rode stoplicht voor de tram
niet op en botste tegen een uit Zandvoort
komende tram. De auto werd zo zwaar be
schadigd, dat deze moest worden wegge
sleept.
Een 64-jarige timmerman, die Zondag
avond zonder op te letten de Zaanenstraat
overstak, werd door een auto aangereden.
De man viel en klaagde over pijn in de
linkerzijde.
St. Nicolaas bij de Haarlemse
P.T.T. kinderen
Zaterdagmiddag bracht St. Nicolaas in
het Krelagehuis een bezoek aan ruim drie
honderd kinderen van PTT-ambtenaren.
De vrolijke stemming werd gebracht met
het zingen van St. Nicolaas versjes en door
een goochelaar die de kunst verstond de
kinderen op .alleraardigste wijze bezig te
houden.
Het hoogtepunt was het bezoek van de
oude bisschop en ondanks de vermaningen
die aan enkele kleintjes werden uitgedeeld,
bleef de vrolijkheid.
Nadat ieder kind een surprise in ont
vangst had genomen, werd dit zeer ge
slaagd kinderfeest gesloten.
