IJmuider Courant Haarlems Dagblad Dit Jaar Dean Acheson wordt minister van Buitenlandse Zaken derV.S. George Marshall De republikeinse leiders genieten bewegingsvrijheid op Banka" Zijn naam werd verbonden aan oorlogs- en vredesinspanningen 63e Jaargang No. 19137 Bureaux Kennemerlaan 154, Tel. Adm 5437, Tel Redactie 5389. na 5 uur: 8061 (K 2560), Terrasweg 47 Santp - Haarlem Gr Houtstr 93 Telef. 10724. Directeur-Hoofdredacteur 15054. Kennemer editie van Zaterdag 8 Januari 1949 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen - Abonnementen per week 33 cent, per kwartaal f 4,25. Franco per post 4,75 - Giro rekening 273107 ten name v. Haarlems Dagblad Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom en ^prtrtjte ÏSaartcmsïte Courant (Jrara Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem Marshall en Louett gaan heen De FRANSE RADIO heeft op Oudejaars avond een debat voor de microfoon georganiseerd over de vraag, of het uitbre ken van een grote oorlog in dit jaar ver meden zal worden. Op uiteenlopende motieven kwamen alle zes sprekers tot de slotsom, dat zij dit inderdaad verwachten. Het waren zes bekende sprekers: de oud premiers van Frankrijk Reynaud en Bi- dault, de Italiaanse vice-premier Saragat, de Belgische oud-premier van Acker, het Britse Lagerhuislid Duncan Sandys (schoonzoon van Churchill en een der grote voorstanders van Verenigde Staten van Europa) en de Hongaarse gezant te Parijs graaf Karolyi. Zij vormden, behorend tot vijf verschillende naties, dus wel een internationale groep en het valt op dat er zelfs een vertegenwoordiger van een der Oost-Europese satellieten van Rusland bij was. De Groene Amsterdammer heeft erbij aangetekend dat hun gemeenschappelijke gevolgtrekking geen reden mag zijn om het verder maar te geloven. Wie vrede wil, zal de oorlog moeten blijven bestrijden. Maar zulke eenstemmige voorspellingen geven de burger toch weer een beetje moed. Woor delijk zegt de Groene „Wie vrede wil, zal een harde strijd moeten blijven voeren tegen al wat aanstuurt op -een even mis dadige als zinneloze derde wereldoorlog". Men kan daarmee instemmen zonder zich nauwkeurig rekenschap van de woorden te geven. Ik zou u willen voorstellen dat wel te doen. Dan kunnen wij beamen dat er nooit reden kan zijn om het verder maar te geloven. Het is moeilijker de vrede te bewaren dan in een oorlog te belanden. Het valt zwaarder te bouwen dan te vernie tigen. Het valt zwaarder het geduld, de moed. de energie en de toegevendheid te ontwikkelen, die nodig zijn om tot overeen stemming te komen, dan alle pogingen van dien aard verder maar op te geven en erop los te slaan. Hier is een andere formulering gebruikt dan „harde strijd blijven voeren tegen al wat aanstuurt op een even mis dadige als zinneloze derde wereldoorlog". Zelfs als men zou aannemen dat er inder daad mensen zijn, die geen andere oplos singen aanvaarden en welbewust op een derde wereldoorlog aansturen doen zij dat, of nemen zij alleen maar een dreigende houding aan? is nog de vraag gewettigd of „strijd tegen hen voeren" de juiste for mule is. Naar mijn mening niet. De mens van deze tijd is zozeer gewend geraakt aan tegenstelling en conflict, aan het koppig handhaven van eigen inzicht en eigen belang tegenover die van anderen, dat de term „strijd voeren" hem in de mond bestorven ligt, ook als hij de handhaving van de vrede beoogt. Toch zal men die alleen kunnen bereiken door overleg, door beleid en mensenkennis, door bereidwilligheid om offers te brengen en de mogelijkheid te aanvaarden van eigen ongelijk. Wie dit een te zachtzinnige overweging mocht vinden en menen, dat zij toch niet te ver wezenlijken is moet dan ook de consequen ties van die opvatting onder ogen zien. Men kan in een gedachtensfeer van strijd leven, maar men kan daarin niet aan de vrede bouwen. Dit is volkomen duidelijk als men de persoonlijke conflicten, die ieder mens ondervindt of ondervonden heeft, ermee vergelijkt. Wie tot beleid en overleg bereid is opent uitzicht op vrede, wie geen con cessies wil doen mist die kans. In de ver houding der enkelingen komt het gewoon lijk niet tot erop slaan en zelden tot dood schieten, maar het conflict blijft voortduren als toegevendheid ontbreekt en de gedachte aan strijd blijft gelden. In deze laatste verhouding staan nog steeds, in verschillende gevallen waarin de Russisch-Amerikaanse tegenstelling de be langrijkste is een aantal staten tegen over elkaar. Wantrouwen, onwil, koppig vasthouden aan eigenbelangen doen zich bij de betrokken regeringen gelden. Men noemt dit „de koude oorlog". Op den duur zal men de hete oorlog niet kunnen ver mijden als men de koude blijft voortzetten. Zonder hoop dat die zijn einde zal vinden behoeven wij evenwel niet te zijn. Het is hier menigmaal gezegd dat de wereld beter tijden en betere verhoudingen gekend heeft dan de tegenwoordige. Op welke grond men zou moeten aannemen dat die -niet kunnen terugkeren weet ik niet, of het zou dan die ondergangs-idée moeten zijn, dat cultuur-pessimisme, waardoor een aantal mensen bevangen is. Maar dat getuigt, evenals zovele verschijnselen van deze tijd, slechts van een inzinking van vertrouwen. Het is geen bewijsgrond, maar slechts een stemming. Geen moedige stemming. Dit jaar, hebben de zes politici en diplo maten voor de Parijse radio verklaard, zal naar onze mening geen wereldoorlog bren gen. Jk zou er meer van willen hopen dan dat: namelijk een verbetering in de inter nationale sfeer. In het algemeen gesproken neemt de kans daarop, na een uitputtende oorlog, van jaar tot jaar toe. Zij is niet afhankelijk van de persoonlijke verhou dingen tussen regeerders en ook niet van gebeurtenissen, die immers niet uit de lucht komen vallen, maar mensenwerk zijn. Zij is in wezen afhankelijk van de men selijke verhoudingen in het algemeen. Wordt in bepaalde gevallen al raken' die niet de grootste tegenstellingen over eenstemming bereikt, worden wederzijdse concessies gedaan zonder dat die zijn af gedwongen, dan zal dit een machtig stimu lerende, heilzame invloed in de gehele wereld doen gelden. Daarom zien ook de regeringen van grote, machtige volken dikwijls hoopvol uit naar de onderhande lineen tussen regeringen van kleine volken. Ieder bereikt resultaat heeft een krachtige, opbouwende uitwerking op het geheel. Het is juist in dit opzicht dat het initia tief en de bereidheid van kleine volken in een tijdsgewricht als het huidige zo belang rijk kunnen zijn. Durven zij een toenade rend beleid volgen en concessies doen, dus: voor de vrede werken, dan geven zij de toon aan die de wereld behoeft en wekken zij nieuwe hoop. Als verscheidene van zul ke gevallen zich voordoen zullen zij een ommekeer in de verhoudingen bewerken. Men zal het dode punt, waarop men beland is, voorbij komen. On vorderingen in die richting zou ik vooral voor dit jaar willen hopen. Als die verwezenlijkt worden ko men wij verder. R. P. Vlucht tegen wil en dank Het Hongaarse vliegtuig dat gisteren in Münehen neerstreek met politieke vluchte lingen aan boord, bevatte ook een moeder met. twee kinderen die niet in het complot was en graag onmiddellijk naar haar man in Hongarije terug wilde. Buitenlandse politiek wordt ongewijzigd voortgezet WASHINGTON, 7 Januari (United Press en Reuter) De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, George~ C. Marshall, die onlangs een nieroperatie onderging, is afgetreden: de vroegere onderminister van Buiten landse Zaken, Dean Acheson, is tot zijn opvolger benoemd. De waarnemende minister van Bui tenlandse Zaken, Robert Lovett, trad eveneens af en de directeur van het bureau voor de begrotingen, James Webb, is benoemd als opvolger van Lovett. In beide gevallen zal het af treden op 20 Januari ingaan de dag dat Truman zal worden geïnstalleerd a's rr~5irJcnf Ve'en'gdc Stagen. Generaal George Marshall. President Truman maakte op een pers conferentie het aftreden der beide func tionarissen bekend en voegde er aan toe, dat Dean Acheson de tegenwoordige bui tenlandse politiek der Amerikaanse rege ring zal voortzetten. Truman zeide, dat hij het diep betreurde deze mededeling te moeten doen. Hij vertelde op z'n persconferentie dat hij Marshall als de meest eminente figuur van het tijdvak van de tweede wereldoorlog beschouwde. Marshall is thans 68 jaar en zijn gezond heid was de voornaamste aanleiding tot zijn aftreden. In zijn ontslagaanvraag schreef Marshall op 3 Januari aan Truman: „Ik dank u voor de volledige steun die u mij in de afgelopen drie jaar gegeven hebt. Ik zal uw vriendelijkheid nooit vergeten en ik dien dit ontslag in met hartelijke toegenegenheid en met groot respect." Men beschouwt te Washington de be noeming van Acheson op zichzelf als een weerlegging van een deze week in „Life" geuite veronderstelling, dat president Tru man een gematigder politiek ten aanzien van Sovjet-Russische expansie en commu nistische aggressie voorstaat. Als onder minister van Buitenlandse Zaken heeft Acheson namelijk herhaaldelijk en onom wonden „Sovjet-Russisch expansionisme", zoals hij het noemde, veroordeeld. Acheson was ook een uitgesproken voorvechter van het verlenen van hulp aan Griekenland en Turkije tegen communistische penetratie, toen deze kwestie in Maart in het Congres besproken werd. James Edwin Webb, die Robert Lovett opvolgt, is 42 jaar oud. In 1946 werd hij directeur van het bureau voor de begro tingen. Tevoren was hij toegevoegd aan de mder-minister voor Financiën. De „Batavia" wordt in Dahran vastgehouden De Constellation waarmee Viruly met drie ton post op weg is naar Batavia, wordt op het ogenblik in Dahran (Saoedie-Arabië) vastgehou den. Men kon ons op Schiphol nog niets naders vertellen omtrent de reden van deze maatregel. Evenmin kon men zeggen welke route de „Bataviaa" zal volgen wanneer dit startverbod zou worden ingetrokken, ïahran ligt aan de Westkust van de Per zische Golf. Er bevindt zich een Ameri kaanse luchtbasis, maar het Arabische gouvernement beslist over start- en lan- "Mngsvergunningen. Portugese oppositieleider gearresteerd Professor Rodriguez Lapa, tegen wie een anhoudingsbevel was uitgevaardigd, is in ie afgelopen nacht te zijne huize door de Portugese politie gearresteerd. Deze aanhouding heeft een hevige be roering gewekt in de kringen van de op positie en generaal de Matos heeft een protesttelegram aan president Salazar ge zonden. Chinese regering wil nog I Prins Bernhard bezocht steeds onderhandelen Engeland zou Tsjangs bewind als failliete boedel zien De „New York Times" publiceert een be richt uit Londen, waarin wordt gezegd dat de Britse regering aan Washington ter be studering een plan zou hebben voorgelegd voor een Engels-Amerikaanse actie ter voorkoming van de verbreiding van het communisme buiten China. Het plan zou samenwerking van Aziatische en Europese mogendheden beogen. De Britse regering zou tot de overtuiging zijn gekomen dat de regering van Tsjang Kai Tsjek in China onvermijdelijk zou worden opgevolgd door een door de com munisten geleide regering en dat het com munisme in China niet meer kan worden tegengehouden. Gemeld wordt dat de Chinese regering overweegt nieuwe vredesstappen te onder nemen. Deze stappen zouden inhouden ee* nieuwe verklaring van president Tsjang Kai Tsjek, waardoor zijn positie duidelijker zou worden, een beroep op de UNO of op de grote mogendheden om te bemiddelen en het zenden van een vredesmissie naar de communistische hoofdstad Yenan. De New York Times meldt uit. Hongkong, dat waarnemers die over inlichtingen uit communistische bron beschikken, niet ver wachten dat de burgeroorlog in China door onderhandelingen zal kunnen worden be ëindigd. Volgens deze waarnemers geloven de communisten blijkbaar niet, dat de leiders van de regering zullen capituleren. Communistische successen A.F.P. meldt dat communistische troepen 1 Januari het grootste gedeelte van de 238ste divisie der regeringstroepen te Taitsjing, aan de Noordelijke oever van de Yangtse, 100 kilometer ten Oosten van Nan king gelegen, hebben vernietigd. De communistische strijdkrachten zijn een bijna onafgebroken artillerie-bombar dement begonnen op het omsingelde garni zoen van Soetsjou, dat 320 km ten Noord- Westen van Nanking ligt. Haarlemse wijnhandel Hedenmorgen omstreeks elf uur heeft Prins Bernhard een on-officieel bezoek ge bracht aan de wijnhandel Wed. G. Oud Pz. en Co. N.V. aan de Spaarndamse weg te Haarlem. Deze firma verzorgt geregeld de konink lijke wijnkelder en leverde onder meer de wijnen voor het kroningsdiner. De Prins heeft zich vanmorgen door de heer D. G. Oud laten voorlichten over de verschillende aspecten van de wijnhandel. Na afloop van de rondgang door het bedrijf, gebruikte Prins Bernhard het noenmaal ten huize van de heer en me vrouw Oud. Het woord is aan Waar wij ons verheugen over de zon zijn wij van zorgen vrij. „Der Falscher" Het toneelstuk over Han van Meegeren, „Der Falscher", geschreven door de Zwit serse dramatische dichter A. H. Schwen- gcler, waarover wij in ons blad van 15 Juli jl. berichtten, zal op 3 Maart a.s. in Sankt Gallen in Zwitserland voor het eerst ten tonele gebracht worden. De titelrol wordt gespeeld door Leopold Biberti. Na Sankt Gallen volgt een voorstelling in de stads schouwburg te Bern. Radio Budapest zal de Hongaarse vertaling van het stuk uit zenden. Dr. Van Royen in de Veiligheidsraad Landingsvergunning gevraagd voor Mauritius Nederland heeft Engeland ven-zocht de KLM toe te staan van het eiland Mauritius (ten Oosten van Madagascar) gebruik te maken bij de diensten op het Verre Oosten, zo is van gezaghebbende zijde te Londen meegedeeld. Het Nederlandse verzoek werd gisteren door het Britse ministerie van buitenlandse zaken bestudeerd. Luchtvaartdeskundigen te Londen be twijfelen, of de faciliteiten op Mauritius voor de KLM voldoende zoudenz ijn. Dr. W. Drees te Batavia aangekomen. Direct na aankomst, oj> het vliegveld Kemaioran met de KLM Constellation „Delft" begaf dr. Drees zich naar liet paleis Koningsplein, alwaar hij door de Hoge vertegenwoordiger van de Kroon, dr. Beel, werd ontvangen. Van links naar rechts: jhr. Michiels van Verdunnen, dr. W. Drees, de heer Gieben, de Hoge vertegenwoordiger van de Kroon dr. Beel en Hoessein Djajadiningrat. ttNederlands-Indonesisch deelgenootschap zal erkend worden als stabiel bolwerk LAKE SUCCESS. 7 Januari (A. N. P.- Aneta) De Veiligheidsraad opende Vrij dag de zittingen te Lake Success met een bespreking van de Indonesische kwestie. Het eerste punt op de agenda was een ver zoek van België, dat sedert 1 Januari geen lid meer is van de raad, om toelating als „belanghebbende partij", omdat het nog altijd lid is van de Commissie van Goede Diensten en de consulaire commissie te Batavia. Het verzoek werd toegestaan, zodat thans zes niet-leden aan de discus sies deelnemen: Australië, België, India, Nederland, de Philippijnen en de republiek Indonesië. De eerste spreker was dr. Van Royen, die de verklaring in de Veiligheidsraad te Parijs van 29 December herhaalde en er op wees, dat de vijandelijkheden intussen waren beëindigd voorzover het de Neder landse troepen betrof. Hij voegde er aan toe: „Wij hopen nu alleen, dat ongeregelde groepen, die van het republikeinse leger nog over zouden zijn, van haar kant zich ook zullen houden aan de oproep van de Veiligheidsraad om de vijandelijkheden te staken." Dr. van Royen wees in dit verband op Palars verklaring tijdens een persconfe rentie te Parijs, dat de strijd tegen Neder- Het Marshall-plan getuigt van menselijk inzicht in politieke problemen „Van huis uit" is Marshall militair. Zijn opleiding aan de hogere krijgsschool, vol tooid in 1908 op 28-jarige leeftijd, bracht hem aanvankelijk op een zeer onderge schikte post op de Philippijnen, waar hij spoedig corps-commandant werd. Van die rang uit werkte hij zich op tot chef van de operationele afdeling van het eerste Amerikaanse leger, dat indertijd deel uit maakte van de expeditionaire strijdmacht in Frankrijk gedurende de eerste wereld oorlog. Ruim 30 hoger op de ranglijst staande generaals passerende, aanvaardde hij in 1939 de post van chef staf van het Amerikaanse leger, in welke functie hij gedurende de tweede wereldoorlog een van de „veldheren van de bevrijding van West-Europa" kan worden geacht. Zijn menselijk, militair en politiek inzicht stel den hem in staat, een angstwekkend ge ring en machteloos vredesleger in korte tijd om te vormen tot een parate strijd macht, die na het standhouden van de Engelsen in de eerste aggressieve fase van de Duitse acties Se kern ging vormen van de strijdkrachten, die de Westerse bescha ving redde. Churchill heeft na een van zijn talrijke ontmoetingen met Marshall van deze or ganisator en strateeg verklaard, dat de mensheid in hem de grondlegger van de verwachte redding diende te zien. Ve-Day vond Marshall niet onvoorbe reid: mede op aandrang van MacArthur werd hem de moeilijke taak toevertrouwd, het geteisterde China op de been te helpen. Eerst in samenwerking met generaal Still- well, later uitsluitend verantwoordelijk voor de directe beslissingen in dit be langrijke gebied, viel hem de taak ten deel China voor te bereiden op de belangrijke taak, die Oost-Azië te vervullen had in de samenleving der volken. Marshall faalde. De jongste geschiedenis heeft de wereld geleerd, dat dit falen niet een ontoerei kendheid van Marshalls capaciteiten ten grondslag had. In Januari 1947 volgde hij op nadruk kelijk verzoek van Truman Byrnes op als minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten. „Werkelijk, ik ga heen om gezondheidsredenen. Op mijn leeftijd kan ik dit werk niet voor mijn verant woording nemen. Het is te veel voor een mens", aldus het commentaar van de schei dende Byrnes, die sindsdien in zijn „Spea king Frankly" een boekje open deed over de omvang en de problemen van deze ver antwoordelijke functie. „Ik voel mij nog jeugdig genoeg, om die taak te volvoeren" verklaarde Marshall bij zijn volledige in trede in de politieke sfeer. „De overwin ning met de wapenen is bevochten Doch dit is negatief geweest, de vernietiging van het kwade. De vrede moet nog verworven worden. Ik zal mijn uiterste krachten in spannen, ook deze opbouwende taak tot een goed einde te brengen, vooral omdat ik zelf moet helpen bij zoveel vernietiging op materieel en geestelijk gebied" De eerste toespraak, die Marshall na zijn benoeming tot minister van Buitenlandse Zaken uitspreekt, wordt gehouden in Prin ceton University. Reeds daarin verklaart hij, dat Amerika zich niet mag veroorlo ven toe te zien in de zich na de oorlogs slagen oprichtende wereld: „Onze houding als toeschouwer kan de wereld slechts doen wanhopen aan de verwezenlijking der doel einden, waarvoor zovele millioenen vielen, en daarmede de wereld het verlies van de vrede na de winst van de oorlog doen accepteren". Kort nadien, op 5 Juni 1947, lanceert Marshall het idee. waardoor zijn naam in de geschiedenis zal blijven voortleven. In Harvard University stippelt hij voor het eerst het plan uit, Europa op de been te helpen, „Het initiatief moet uit Europa zelf voortkomen, doch wij zijn bereid aan een eensgezind Europa de middelen te ver schaffen om de chaos van oorlog en negati-, visme weg te ruimen, en daardoor matè- riec! en geestelijk bij te dragen tot verwe zenlijking van de idealen, waarvoor zovele beste leden van de menselijke samenleving vielen in de gewapende strijd". Ongeveer een jaar later tekent Truman de wet, op grond waarvan de Verenigde Staten als eerste termijn van een groots opgezet hulpprogramma zes milliard dollar ter beschikking stellen voor de economische en daarmee geestelijke wederopbouw van het werelddeel, op welks geestelijke en ma teriële gezondheid ook de welvaart van Amerika rust. dividuen. Het is dit besef, dat de wereld in zo hoge mate mist sinds de harde dagen van gewapende strijd. Het is dit besef, dat het „plan-Marshall" schraagt. Het is het menselijk inzicht in de politieke proble men. Het inzicht dat de mens slechts in vrijheid en geluk kan leven, wanneer hij zijn bijdrage levert tot de welvaart en vrijheid van zijn gemeenschap. Het is de invoering van dit inzicht, dit besef en dit ideaal, in de levende politiek, die de naam van Marshall tot in lengte van dagen zal verbinden aan de welva rende toekomst, die de mensheid dank zij zijn werk hoopt te kunnen bereiken, l De nieuwe minister. Dean Acheson, die thans 55 jaar oud is, is het meest bekend geworden door zijn werkzaamheden als onder-minister van Buitenlandse Zaken in de jaren, die on middellijk op de oorlog volgden (Augustus 1945 tot Juli 1947), toen hij een belangrijke rol speelde bij de leiding der Amerikaanse buitenlandse politiek. Daarvoor was hij toegevoegd minister van Buitenlandse Zaken (1941). Zijn eer ste belangrijke politieke post was onder minister van Financiën in 1933. In Juli 1947 vatte hij zijn advocaten- practiik weer op. Vaak beschouwt men Acheson als een even groot inspirator van het Europees herstelprogram als Marshall zelf. Hij was het ook, die zelfs voor Marshali's beroem de redevoering te Harvard het eerst in het openbaar, namelijk in een te Greenville gehouden redevoering, sprak over de nood zakelijkheid, dat de V. S hun hulp tot Europa zouden uitstrekken. Maanden lang heeft Europa gediscus sieerd over de vraag, in hoeverre politieke verplichtingen aan dit aanbod verbonden waren. Dit, en het feit dat Rusland en zijn satellieten afwijzend stonden tegenover een Amerikaanse invloed van welke aard dan ook in Europa, zijn zoals sindsdien is ge bleken een ernstige teleurstelling gewor den voor de Amerikaanse politici, die het aanbod ondersteunden en propageerden. Geen Amerikaan zal willen volhouden, dat louter altruïstische doeleinden werden na gestreefd, toen 'de suggestie van Marshall officieel erkenning vond en werd overge nomen. Doch in de eerste plaats kwam de aanvaarding van Marshalls initiatie! voort uit het besef, dat een waarlijke sa- j en de verliezen door zijn advocatenprac- menleving eisen stelt aan groepen en in- l tijk hersteld moesten worden. Men schrijft aan Acheson ook het grootste deel van de anti-communistische politiek in de V. S. toe. Dit was een onder deel van zijn actie voor meer stabiele economische toestanden in de wereld, eerst tijdens Byrnes en daarna onder Marshall Acheson trad in Juli 1947 af, omdat zijn eigen kapitaal in de twee jaar regerings- j dienst op klein salaris sterk geslonken was land zou worden voortgezet en dat volgens persberichten drie verschillende „republi keinse nood-regeringen" een soortgelijke houding aannamen Dr. van Royen verklaarde voorts, dat Nederland alle verantwoordelijkheid zou moeten afwijzen, indien nieuwe botsingen met verspreide groepen zouden voorkomen. Na vermeld te hebben, dat de Nederlandse troepen tot drie Januari 66 man verloren hadden, zeide Dr. van Royen: „De verliezen, die aan mensenlevens geleden zijn, zijn natuurlijk zeer te betreuren en wij zouden het veel verkieslijker gevonden hebben, indien een vreedzame oplossing bereikt had kunnen worden, zoals wij die gedurende bijna drie jaar van onderhandelen hebben getracht te bereiken. Doch, het verlies aan mensenlevens op zijn volle waarde schat tend, moet ik er bij de raad met nadruk op aandringen zich bewust te maken, dat het cijfer van deze verliezen ligt ver beneden het aantal vreedzame Indonesische burgers, die tijdens de aan onze actie .voorafgaande maanden door republikeinse' infiltranten zijn vermoord". Dr. van Royen deelde mede. da< de bewegingsvrijheid van de vier republi keinse leiders, Soekarno. Hatta. Sjahrir en Agoessalim. voorlopig beperkt was tot het eiland Banka, waar „zij alge hele vrijheid genieten op het gehele eiland, dat een oppervlakte heeft van meer dan 4500 vierkante mijl. Zij kunnen daar hun gezin bij zich krijgen wanneer zij dit verlangen." Nederland beseft volkomen, dat geen enkel probleem uiteindelijk kan worden opgelost door militaire macht, zeide dr. Van Royen, er aan toevoegend, dat de eerste stappen op de weg naar de herop bouw reeds waren gezet op het gebied van deg ezondheid, de voeding en de nnenbare diensten. „Met het nieuwe jaar treden wij in een nieuwe phase in de betrekkingen met In donesië. welke het bpgin zal betekenen van een tijdperk van deelgenootschap tussen Nederland en Indonesië op een basis van gelijkheid en vrijwillige samenwerking. Wij weten, dat sommigen sceptisch staan tegenover deze gedachte Doch ik voorspel dat binnen niet lange tï.id het Nederlands- Indonesisch deelgenootschap erkend zal worden als een bewijs van de mogelijkheid van samenwerking tussen Oost en West en als een bolwerk van stabiliteit in het Verre Oosten." Dr. van Royen eindigde met het voor lezen van een uitvoerig citaat uit de radio rede van Koningin Juliana. Rapport der C.V.G.D. Terwijl dr. Van Royen het woord voerde, werd het jongste rapport van de Commissie vaij Goede Diensten aan de Veiligheidsraad overhandigd. Volgens dit rapport werden de Nederlandse bevelen om de vijandelijk heden te staken „meer dan een week na de aanneming van de resolutie van de Veiligheidsraad gegeven en kunnen in de vorm waarin zij waren vervat, niet worden beschouwd als een bevredigende naleving van de resolutie Zover de commissie be kend. aldus het rapport, worden president Soekarno, vice-president Hatta en andere leden van de republikeinse regering nog steeds vastgehouden. Het rapport critiseert de Nederlandse autoriteiten in Indonesië, omdat zij de militaire waarnemers van de commissie niet de nodige faciliteiten ver schaft hadden om naar hun posten terug te keren. De commissie vraagt de aandacht van de Veiligheidsraad voor de kwestie van haar huidige en toekomstige status. Het rapport zegt, dat de commissie „diep en blijvend bezorgd is over het welzijn van Indonesië" en voegt eraan toe, dat zij niet „in een positie geplaatst wenst te worden door haar deelneming of zelfs haar be krachtiging schijnbaar een regeling goed te keuren, die het gevolg is van geweld in plaats van werkelijke onderhandelingen." De commissie, aldus het rapport, was in de eerste plaats bedoeld als een instru ment voor onderhandelingen, doch de hui dige overwegingen wierpen de vraag op, of de voortzetting van de commissie onder de huidige omstandigheden wel enig prac- tisch doel heeft of zou kunnen bijdragen tot een vreedzame regeling. IETS KOUDER. Verwachting, medegedeeld door het KN.M.I. in De Bilt. geldig van Zater dagavond tot Zondagavond: Wisselende bewolking met plaatselijk enkele buien Aan de kust aanvankelijk krachtïgp of harde later iets afnemen de Noordelijke wind In het binnenland vrij krachtige wind tussen West en Noord. Iets kouder. 9 Januari: Zon op 8 46 uur. onder 16.49 uur Maan op ..12 34 uur onder 2 55 uur 10 Januari: Zon op 8.46 uur. onder 16.50 uur Maan op 12.51 uur. onder 4.13 uur

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1949 | | pagina 1