IJmuider Courant
Haarlems Dagblad
Dit Jaar
Dean Acheson wordt minister
van Buitenlandse Zaken derV.S.
George Marshall
De republikeinse leiders genieten
bewegingsvrijheid op Banka"
Zijn naam werd verbonden aan
oorlogs- en vredesinspanningen
63e Jaargang No. 19137
Bureaux Kennemerlaan 154, Tel. Adm 5437,
Tel Redactie 5389. na 5 uur: 8061 (K 2560),
Terrasweg 47 Santp - Haarlem Gr Houtstr 93
Telef. 10724. Directeur-Hoofdredacteur 15054.
Kennemer editie van
Zaterdag 8 Januari 1949
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen - Abonnementen per week 33 cent, per
kwartaal f 4,25. Franco per post 4,75 - Giro
rekening 273107 ten name v. Haarlems Dagblad
Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom
en ^prtrtjte ÏSaartcmsïte Courant (Jrara
Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem
Marshall en Louett gaan heen
De FRANSE RADIO heeft op Oudejaars
avond een debat voor de microfoon
georganiseerd over de vraag, of het uitbre
ken van een grote oorlog in dit jaar ver
meden zal worden. Op uiteenlopende
motieven kwamen alle zes sprekers tot de
slotsom, dat zij dit inderdaad verwachten.
Het waren zes bekende sprekers: de oud
premiers van Frankrijk Reynaud en Bi-
dault, de Italiaanse vice-premier Saragat,
de Belgische oud-premier van Acker, het
Britse Lagerhuislid Duncan Sandys
(schoonzoon van Churchill en een der
grote voorstanders van Verenigde Staten
van Europa) en de Hongaarse gezant te
Parijs graaf Karolyi. Zij vormden, behorend
tot vijf verschillende naties, dus wel een
internationale groep en het valt op dat er
zelfs een vertegenwoordiger van een der
Oost-Europese satellieten van Rusland bij
was.
De Groene Amsterdammer heeft erbij
aangetekend dat hun gemeenschappelijke
gevolgtrekking geen reden mag zijn om het
verder maar te geloven. Wie vrede wil, zal
de oorlog moeten blijven bestrijden. Maar
zulke eenstemmige voorspellingen geven de
burger toch weer een beetje moed. Woor
delijk zegt de Groene „Wie vrede wil, zal
een harde strijd moeten blijven voeren
tegen al wat aanstuurt op -een even mis
dadige als zinneloze derde wereldoorlog".
Men kan daarmee instemmen zonder zich
nauwkeurig rekenschap van de woorden te
geven. Ik zou u willen voorstellen dat wel
te doen. Dan kunnen wij beamen dat er
nooit reden kan zijn om het verder maar
te geloven. Het is moeilijker de vrede te
bewaren dan in een oorlog te belanden. Het
valt zwaarder te bouwen dan te vernie
tigen. Het valt zwaarder het geduld, de
moed. de energie en de toegevendheid te
ontwikkelen, die nodig zijn om tot overeen
stemming te komen, dan alle pogingen van
dien aard verder maar op te geven en erop
los te slaan. Hier is een andere formulering
gebruikt dan „harde strijd blijven voeren
tegen al wat aanstuurt op een even mis
dadige als zinneloze derde wereldoorlog".
Zelfs als men zou aannemen dat er inder
daad mensen zijn, die geen andere oplos
singen aanvaarden en welbewust op een
derde wereldoorlog aansturen doen zij
dat, of nemen zij alleen maar een dreigende
houding aan? is nog de vraag gewettigd
of „strijd tegen hen voeren" de juiste for
mule is. Naar mijn mening niet. De mens
van deze tijd is zozeer gewend geraakt aan
tegenstelling en conflict, aan het koppig
handhaven van eigen inzicht en eigen belang
tegenover die van anderen, dat de term
„strijd voeren" hem in de mond bestorven
ligt, ook als hij de handhaving van de vrede
beoogt. Toch zal men die alleen kunnen
bereiken door overleg, door beleid en
mensenkennis, door bereidwilligheid om
offers te brengen en de mogelijkheid te
aanvaarden van eigen ongelijk. Wie dit
een te zachtzinnige overweging mocht
vinden en menen, dat zij toch niet te ver
wezenlijken is moet dan ook de consequen
ties van die opvatting onder ogen zien. Men
kan in een gedachtensfeer van strijd leven,
maar men kan daarin niet aan de vrede
bouwen. Dit is volkomen duidelijk als men
de persoonlijke conflicten, die ieder mens
ondervindt of ondervonden heeft, ermee
vergelijkt. Wie tot beleid en overleg bereid
is opent uitzicht op vrede, wie geen con
cessies wil doen mist die kans. In de ver
houding der enkelingen komt het gewoon
lijk niet tot erop slaan en zelden tot dood
schieten, maar het conflict blijft voortduren
als toegevendheid ontbreekt en de gedachte
aan strijd blijft gelden.
In deze laatste verhouding staan nog
steeds, in verschillende gevallen waarin de
Russisch-Amerikaanse tegenstelling de be
langrijkste is een aantal staten tegen
over elkaar. Wantrouwen, onwil, koppig
vasthouden aan eigenbelangen doen zich
bij de betrokken regeringen gelden. Men
noemt dit „de koude oorlog". Op den duur
zal men de hete oorlog niet kunnen ver
mijden als men de koude blijft voortzetten.
Zonder hoop dat die zijn einde zal vinden
behoeven wij evenwel niet te zijn. Het is
hier menigmaal gezegd dat de wereld beter
tijden en betere verhoudingen gekend heeft
dan de tegenwoordige. Op welke grond
men zou moeten aannemen dat die -niet
kunnen terugkeren weet ik niet, of het zou
dan die ondergangs-idée moeten zijn, dat
cultuur-pessimisme, waardoor een aantal
mensen bevangen is. Maar dat getuigt,
evenals zovele verschijnselen van deze tijd,
slechts van een inzinking van vertrouwen.
Het is geen bewijsgrond, maar slechts een
stemming. Geen moedige stemming.
Dit jaar, hebben de zes politici en diplo
maten voor de Parijse radio verklaard, zal
naar onze mening geen wereldoorlog bren
gen. Jk zou er meer van willen hopen dan
dat: namelijk een verbetering in de inter
nationale sfeer. In het algemeen gesproken
neemt de kans daarop, na een uitputtende
oorlog, van jaar tot jaar toe. Zij is niet
afhankelijk van de persoonlijke verhou
dingen tussen regeerders en ook niet van
gebeurtenissen, die immers niet uit de
lucht komen vallen, maar mensenwerk zijn.
Zij is in wezen afhankelijk van de men
selijke verhoudingen in het algemeen.
Wordt in bepaalde gevallen al raken'
die niet de grootste tegenstellingen over
eenstemming bereikt, worden wederzijdse
concessies gedaan zonder dat die zijn af
gedwongen, dan zal dit een machtig stimu
lerende, heilzame invloed in de gehele
wereld doen gelden. Daarom zien ook de
regeringen van grote, machtige volken
dikwijls hoopvol uit naar de onderhande
lineen tussen regeringen van kleine volken.
Ieder bereikt resultaat heeft een krachtige,
opbouwende uitwerking op het geheel.
Het is juist in dit opzicht dat het initia
tief en de bereidheid van kleine volken in
een tijdsgewricht als het huidige zo belang
rijk kunnen zijn. Durven zij een toenade
rend beleid volgen en concessies doen, dus:
voor de vrede werken, dan geven zij de
toon aan die de wereld behoeft en wekken
zij nieuwe hoop. Als verscheidene van zul
ke gevallen zich voordoen zullen zij een
ommekeer in de verhoudingen bewerken.
Men zal het dode punt, waarop men beland
is, voorbij komen. On vorderingen in die
richting zou ik vooral voor dit jaar willen
hopen. Als die verwezenlijkt worden ko
men wij verder. R. P.
Vlucht tegen wil en dank
Het Hongaarse vliegtuig dat gisteren in
Münehen neerstreek met politieke vluchte
lingen aan boord, bevatte ook een moeder
met. twee kinderen die niet in het complot
was en graag onmiddellijk naar haar man
in Hongarije terug wilde.
Buitenlandse politiek wordt ongewijzigd voortgezet
WASHINGTON, 7 Januari (United
Press en Reuter) De Amerikaanse
minister van Buitenlandse Zaken,
George~ C. Marshall, die onlangs een
nieroperatie onderging, is afgetreden:
de vroegere onderminister van Buiten
landse Zaken, Dean Acheson, is tot zijn
opvolger benoemd.
De waarnemende minister van Bui
tenlandse Zaken, Robert Lovett, trad
eveneens af en de directeur van het
bureau voor de begrotingen, James
Webb, is benoemd als opvolger van
Lovett. In beide gevallen zal het af
treden op 20 Januari ingaan de dag
dat Truman zal worden geïnstalleerd
a's rr~5irJcnf Ve'en'gdc Stagen.
Generaal George Marshall.
President Truman maakte op een pers
conferentie het aftreden der beide func
tionarissen bekend en voegde er aan toe,
dat Dean Acheson de tegenwoordige bui
tenlandse politiek der Amerikaanse rege
ring zal voortzetten.
Truman zeide, dat hij het diep betreurde
deze mededeling te moeten doen.
Hij vertelde op z'n persconferentie dat hij
Marshall als de meest eminente figuur van
het tijdvak van de tweede wereldoorlog
beschouwde.
Marshall is thans 68 jaar en zijn gezond
heid was de voornaamste aanleiding tot
zijn aftreden.
In zijn ontslagaanvraag schreef Marshall
op 3 Januari aan Truman:
„Ik dank u voor de volledige steun
die u mij in de afgelopen drie jaar
gegeven hebt. Ik zal uw vriendelijkheid
nooit vergeten en ik dien dit ontslag in
met hartelijke toegenegenheid en met
groot respect."
Men beschouwt te Washington de be
noeming van Acheson op zichzelf als een
weerlegging van een deze week in „Life"
geuite veronderstelling, dat president Tru
man een gematigder politiek ten aanzien
van Sovjet-Russische expansie en commu
nistische aggressie voorstaat. Als onder
minister van Buitenlandse Zaken heeft
Acheson namelijk herhaaldelijk en onom
wonden „Sovjet-Russisch expansionisme",
zoals hij het noemde, veroordeeld. Acheson
was ook een uitgesproken voorvechter van
het verlenen van hulp aan Griekenland en
Turkije tegen communistische penetratie,
toen deze kwestie in Maart in het Congres
besproken werd.
James Edwin Webb, die Robert Lovett
opvolgt, is 42 jaar oud. In 1946 werd hij
directeur van het bureau voor de begro
tingen. Tevoren was hij toegevoegd aan de
mder-minister voor Financiën.
De „Batavia" wordt in
Dahran vastgehouden
De Constellation waarmee Viruly
met drie ton post op weg is naar
Batavia, wordt op het ogenblik in
Dahran (Saoedie-Arabië) vastgehou
den. Men kon ons op Schiphol nog niets
naders vertellen omtrent de reden van
deze maatregel. Evenmin kon men
zeggen welke route de „Bataviaa" zal
volgen wanneer dit startverbod zou
worden ingetrokken,
ïahran ligt aan de Westkust van de Per
zische Golf. Er bevindt zich een Ameri
kaanse luchtbasis, maar het Arabische
gouvernement beslist over start- en lan-
"Mngsvergunningen.
Portugese oppositieleider
gearresteerd
Professor Rodriguez Lapa, tegen wie een
anhoudingsbevel was uitgevaardigd, is in
ie afgelopen nacht te zijne huize door de
Portugese politie gearresteerd.
Deze aanhouding heeft een hevige be
roering gewekt in de kringen van de op
positie en generaal de Matos heeft een
protesttelegram aan president Salazar ge
zonden.
Chinese regering wil nog I Prins Bernhard bezocht
steeds onderhandelen
Engeland zou Tsjangs bewind als
failliete boedel zien
De „New York Times" publiceert een be
richt uit Londen, waarin wordt gezegd dat
de Britse regering aan Washington ter be
studering een plan zou hebben voorgelegd
voor een Engels-Amerikaanse actie ter
voorkoming van de verbreiding van het
communisme buiten China. Het plan zou
samenwerking van Aziatische en Europese
mogendheden beogen.
De Britse regering zou tot de overtuiging
zijn gekomen dat de regering van Tsjang
Kai Tsjek in China onvermijdelijk zou
worden opgevolgd door een door de com
munisten geleide regering en dat het com
munisme in China niet meer kan worden
tegengehouden.
Gemeld wordt dat de Chinese regering
overweegt nieuwe vredesstappen te onder
nemen. Deze stappen zouden inhouden ee*
nieuwe verklaring van president Tsjang
Kai Tsjek, waardoor zijn positie duidelijker
zou worden, een beroep op de UNO of op de
grote mogendheden om te bemiddelen en
het zenden van een vredesmissie naar de
communistische hoofdstad Yenan.
De New York Times meldt uit. Hongkong,
dat waarnemers die over inlichtingen uit
communistische bron beschikken, niet ver
wachten dat de burgeroorlog in China door
onderhandelingen zal kunnen worden be
ëindigd.
Volgens deze waarnemers geloven de
communisten blijkbaar niet, dat de leiders
van de regering zullen capituleren.
Communistische successen
A.F.P. meldt dat communistische troepen
1 Januari het grootste gedeelte van de
238ste divisie der regeringstroepen te
Taitsjing, aan de Noordelijke oever van de
Yangtse, 100 kilometer ten Oosten van Nan
king gelegen, hebben vernietigd.
De communistische strijdkrachten zijn
een bijna onafgebroken artillerie-bombar
dement begonnen op het omsingelde garni
zoen van Soetsjou, dat 320 km ten Noord-
Westen van Nanking ligt.
Haarlemse wijnhandel
Hedenmorgen omstreeks elf uur heeft
Prins Bernhard een on-officieel bezoek ge
bracht aan de wijnhandel Wed. G. Oud Pz.
en Co. N.V. aan de Spaarndamse weg te
Haarlem.
Deze firma verzorgt geregeld de konink
lijke wijnkelder en leverde onder meer de
wijnen voor het kroningsdiner.
De Prins heeft zich vanmorgen door de
heer D. G. Oud laten voorlichten over de
verschillende aspecten van de wijnhandel.
Na afloop van de rondgang door het
bedrijf, gebruikte Prins Bernhard het
noenmaal ten huize van de heer en me
vrouw Oud.
Het woord is aan
Waar wij ons verheugen over de zon
zijn wij van zorgen vrij.
„Der Falscher"
Het toneelstuk over Han van Meegeren,
„Der Falscher", geschreven door de Zwit
serse dramatische dichter A. H. Schwen-
gcler, waarover wij in ons blad van 15 Juli
jl. berichtten, zal op 3 Maart a.s. in Sankt
Gallen in Zwitserland voor het eerst ten
tonele gebracht worden. De titelrol wordt
gespeeld door Leopold Biberti. Na Sankt
Gallen volgt een voorstelling in de stads
schouwburg te Bern. Radio Budapest zal
de Hongaarse vertaling van het stuk uit
zenden.
Dr. Van Royen in de Veiligheidsraad
Landingsvergunning gevraagd
voor Mauritius
Nederland heeft Engeland ven-zocht de
KLM toe te staan van het eiland Mauritius
(ten Oosten van Madagascar) gebruik te
maken bij de diensten op het Verre Oosten,
zo is van gezaghebbende zijde te Londen
meegedeeld. Het Nederlandse verzoek werd
gisteren door het Britse ministerie van
buitenlandse zaken bestudeerd.
Luchtvaartdeskundigen te Londen be
twijfelen, of de faciliteiten op Mauritius
voor de KLM voldoende zoudenz ijn.
Dr. W. Drees te Batavia aangekomen. Direct
na aankomst, oj> het vliegveld Kemaioran met
de KLM Constellation „Delft" begaf dr. Drees
zich naar liet paleis Koningsplein, alwaar hij
door de Hoge vertegenwoordiger van de Kroon,
dr. Beel, werd ontvangen. Van links naar rechts:
jhr. Michiels van Verdunnen, dr. W. Drees,
de heer Gieben, de Hoge vertegenwoordiger van
de Kroon dr. Beel en Hoessein Djajadiningrat.
ttNederlands-Indonesisch deelgenootschap zal
erkend worden als stabiel bolwerk
LAKE SUCCESS. 7 Januari (A. N. P.-
Aneta) De Veiligheidsraad opende Vrij
dag de zittingen te Lake Success met een
bespreking van de Indonesische kwestie.
Het eerste punt op de agenda was een ver
zoek van België, dat sedert 1 Januari geen
lid meer is van de raad, om toelating als
„belanghebbende partij", omdat het nog
altijd lid is van de Commissie van Goede
Diensten en de consulaire commissie te
Batavia. Het verzoek werd toegestaan,
zodat thans zes niet-leden aan de discus
sies deelnemen: Australië, België, India,
Nederland, de Philippijnen en de
republiek Indonesië.
De eerste spreker was dr. Van Royen,
die de verklaring in de Veiligheidsraad te
Parijs van 29 December herhaalde en er
op wees, dat de vijandelijkheden intussen
waren beëindigd voorzover het de Neder
landse troepen betrof. Hij voegde er aan
toe: „Wij hopen nu alleen, dat ongeregelde
groepen, die van het republikeinse leger
nog over zouden zijn, van haar kant zich
ook zullen houden aan de oproep van de
Veiligheidsraad om de vijandelijkheden te
staken."
Dr. van Royen wees in dit verband op
Palars verklaring tijdens een persconfe
rentie te Parijs, dat de strijd tegen Neder-
Het Marshall-plan getuigt van menselijk inzicht
in politieke problemen
„Van huis uit" is Marshall militair. Zijn
opleiding aan de hogere krijgsschool, vol
tooid in 1908 op 28-jarige leeftijd, bracht
hem aanvankelijk op een zeer onderge
schikte post op de Philippijnen, waar hij
spoedig corps-commandant werd. Van die
rang uit werkte hij zich op tot chef van
de operationele afdeling van het eerste
Amerikaanse leger, dat indertijd deel uit
maakte van de expeditionaire strijdmacht
in Frankrijk gedurende de eerste wereld
oorlog. Ruim 30 hoger op de ranglijst
staande generaals passerende, aanvaardde
hij in 1939 de post van chef staf van het
Amerikaanse leger, in welke functie hij
gedurende de tweede wereldoorlog een
van de „veldheren van de bevrijding van
West-Europa" kan worden geacht. Zijn
menselijk, militair en politiek inzicht stel
den hem in staat, een angstwekkend ge
ring en machteloos vredesleger in korte
tijd om te vormen tot een parate strijd
macht, die na het standhouden van de
Engelsen in de eerste aggressieve fase van
de Duitse acties Se kern ging vormen van
de strijdkrachten, die de Westerse bescha
ving redde.
Churchill heeft na een van zijn talrijke
ontmoetingen met Marshall van deze or
ganisator en strateeg verklaard, dat de
mensheid in hem de grondlegger van de
verwachte redding diende te zien.
Ve-Day vond Marshall niet onvoorbe
reid: mede op aandrang van MacArthur
werd hem de moeilijke taak toevertrouwd,
het geteisterde China op de been te helpen.
Eerst in samenwerking met generaal Still-
well, later uitsluitend verantwoordelijk
voor de directe beslissingen in dit be
langrijke gebied, viel hem de taak ten deel
China voor te bereiden op de belangrijke
taak, die Oost-Azië te vervullen had in de
samenleving der volken.
Marshall faalde.
De jongste geschiedenis heeft de wereld
geleerd, dat dit falen niet een ontoerei
kendheid van Marshalls capaciteiten ten
grondslag had.
In Januari 1947 volgde hij op nadruk
kelijk verzoek van Truman Byrnes op als
minister van Buitenlandse Zaken van de
Verenigde Staten. „Werkelijk, ik ga heen
om gezondheidsredenen. Op mijn leeftijd
kan ik dit werk niet voor mijn verant
woording nemen. Het is te veel voor een
mens", aldus het commentaar van de schei
dende Byrnes, die sindsdien in zijn „Spea
king Frankly" een boekje open deed over
de omvang en de problemen van deze ver
antwoordelijke functie. „Ik voel mij nog
jeugdig genoeg, om die taak te volvoeren"
verklaarde Marshall bij zijn volledige in
trede in de politieke sfeer. „De overwin
ning met de wapenen is bevochten Doch
dit is negatief geweest, de vernietiging van
het kwade. De vrede moet nog verworven
worden. Ik zal mijn uiterste krachten in
spannen, ook deze opbouwende taak tot
een goed einde te brengen, vooral omdat
ik zelf moet helpen bij zoveel vernietiging
op materieel en geestelijk gebied"
De eerste toespraak, die Marshall na zijn
benoeming tot minister van Buitenlandse
Zaken uitspreekt, wordt gehouden in Prin
ceton University. Reeds daarin verklaart
hij, dat Amerika zich niet mag veroorlo
ven toe te zien in de zich na de oorlogs
slagen oprichtende wereld: „Onze houding
als toeschouwer kan de wereld slechts doen
wanhopen aan de verwezenlijking der doel
einden, waarvoor zovele millioenen vielen,
en daarmede de wereld het verlies van
de vrede na de winst van de oorlog doen
accepteren".
Kort nadien, op 5 Juni 1947, lanceert
Marshall het idee. waardoor zijn naam in
de geschiedenis zal blijven voortleven.
In Harvard University stippelt hij voor
het eerst het plan uit, Europa op de been
te helpen, „Het initiatief moet uit Europa
zelf voortkomen, doch wij zijn bereid aan
een eensgezind Europa de middelen te ver
schaffen om de chaos van oorlog en negati-,
visme weg te ruimen, en daardoor matè-
riec! en geestelijk bij te dragen tot verwe
zenlijking van de idealen, waarvoor zovele
beste leden van de menselijke samenleving
vielen in de gewapende strijd".
Ongeveer een jaar later tekent Truman
de wet, op grond waarvan de Verenigde
Staten als eerste termijn van een groots
opgezet hulpprogramma zes milliard dollar
ter beschikking stellen voor de economische
en daarmee geestelijke wederopbouw van
het werelddeel, op welks geestelijke en ma
teriële gezondheid ook de welvaart van
Amerika rust.
dividuen. Het is dit besef, dat de wereld
in zo hoge mate mist sinds de harde dagen
van gewapende strijd. Het is dit besef, dat
het „plan-Marshall" schraagt. Het is het
menselijk inzicht in de politieke proble
men. Het inzicht dat de mens slechts in
vrijheid en geluk kan leven, wanneer hij
zijn bijdrage levert tot de welvaart en
vrijheid van zijn gemeenschap.
Het is de invoering van dit inzicht, dit
besef en dit ideaal, in de levende politiek,
die de naam van Marshall tot in lengte
van dagen zal verbinden aan de welva
rende toekomst, die de mensheid dank zij
zijn werk hoopt te kunnen bereiken,
l
De nieuwe minister.
Dean Acheson, die thans 55 jaar oud is,
is het meest bekend geworden door zijn
werkzaamheden als onder-minister van
Buitenlandse Zaken in de jaren, die on
middellijk op de oorlog volgden (Augustus
1945 tot Juli 1947), toen hij een belangrijke
rol speelde bij de leiding der Amerikaanse
buitenlandse politiek.
Daarvoor was hij toegevoegd minister
van Buitenlandse Zaken (1941). Zijn eer
ste belangrijke politieke post was onder
minister van Financiën in 1933.
In Juli 1947 vatte hij zijn advocaten-
practiik weer op.
Vaak beschouwt men Acheson als een
even groot inspirator van het Europees
herstelprogram als Marshall zelf. Hij was
het ook, die zelfs voor Marshali's beroem
de redevoering te Harvard het eerst in het
openbaar, namelijk in een te Greenville
gehouden redevoering, sprak over de nood
zakelijkheid, dat de V. S hun hulp tot
Europa zouden uitstrekken.
Maanden lang heeft Europa gediscus
sieerd over de vraag, in hoeverre politieke
verplichtingen aan dit aanbod verbonden
waren. Dit, en het feit dat Rusland en zijn
satellieten afwijzend stonden tegenover een
Amerikaanse invloed van welke aard dan
ook in Europa, zijn zoals sindsdien is ge
bleken een ernstige teleurstelling gewor
den voor de Amerikaanse politici, die het
aanbod ondersteunden en propageerden.
Geen Amerikaan zal willen volhouden, dat
louter altruïstische doeleinden werden na
gestreefd, toen 'de suggestie van Marshall
officieel erkenning vond en werd overge
nomen. Doch in de eerste plaats kwam
de aanvaarding van Marshalls initiatie!
voort uit het besef, dat een waarlijke sa- j en de verliezen door zijn advocatenprac-
menleving eisen stelt aan groepen en in- l tijk hersteld moesten worden.
Men schrijft aan Acheson ook het
grootste deel van de anti-communistische
politiek in de V. S. toe. Dit was een onder
deel van zijn actie voor meer stabiele
economische toestanden in de wereld, eerst
tijdens Byrnes en daarna onder Marshall
Acheson trad in Juli 1947 af, omdat zijn
eigen kapitaal in de twee jaar regerings-
j dienst op klein salaris sterk geslonken was
land zou worden voortgezet en dat volgens
persberichten drie verschillende „republi
keinse nood-regeringen" een soortgelijke
houding aannamen
Dr. van Royen verklaarde voorts, dat
Nederland alle verantwoordelijkheid zou
moeten afwijzen, indien nieuwe botsingen
met verspreide groepen zouden voorkomen.
Na vermeld te hebben, dat de Nederlandse
troepen tot drie Januari 66 man verloren
hadden, zeide Dr. van Royen: „De verliezen,
die aan mensenlevens geleden zijn, zijn
natuurlijk zeer te betreuren en wij zouden
het veel verkieslijker gevonden hebben,
indien een vreedzame oplossing bereikt had
kunnen worden, zoals wij die gedurende
bijna drie jaar van onderhandelen hebben
getracht te bereiken. Doch, het verlies aan
mensenlevens op zijn volle waarde schat
tend, moet ik er bij de raad met nadruk op
aandringen zich bewust te maken, dat het
cijfer van deze verliezen ligt ver beneden
het aantal vreedzame Indonesische burgers,
die tijdens de aan onze actie .voorafgaande
maanden door republikeinse' infiltranten
zijn vermoord".
Dr. van Royen deelde mede. da< de
bewegingsvrijheid van de vier republi
keinse leiders, Soekarno. Hatta. Sjahrir
en Agoessalim. voorlopig beperkt was
tot het eiland Banka, waar „zij alge
hele vrijheid genieten op het gehele
eiland, dat een oppervlakte heeft van
meer dan 4500 vierkante mijl. Zij
kunnen daar hun gezin bij zich krijgen
wanneer zij dit verlangen."
Nederland beseft volkomen, dat geen
enkel probleem uiteindelijk kan worden
opgelost door militaire macht, zeide dr.
Van Royen, er aan toevoegend, dat de
eerste stappen op de weg naar de herop
bouw reeds waren gezet op het gebied van
deg ezondheid, de voeding en de nnenbare
diensten.
„Met het nieuwe jaar treden wij in een
nieuwe phase in de betrekkingen met In
donesië. welke het bpgin zal betekenen van
een tijdperk van deelgenootschap tussen
Nederland en Indonesië op een basis van
gelijkheid en vrijwillige samenwerking.
Wij weten, dat sommigen sceptisch staan
tegenover deze gedachte Doch ik voorspel
dat binnen niet lange tï.id het Nederlands-
Indonesisch deelgenootschap erkend zal
worden als een bewijs van de mogelijkheid
van samenwerking tussen Oost en West en
als een bolwerk van stabiliteit in het Verre
Oosten."
Dr. van Royen eindigde met het voor
lezen van een uitvoerig citaat uit de radio
rede van Koningin Juliana.
Rapport der C.V.G.D.
Terwijl dr. Van Royen het woord voerde,
werd het jongste rapport van de Commissie
vaij Goede Diensten aan de Veiligheidsraad
overhandigd. Volgens dit rapport werden
de Nederlandse bevelen om de vijandelijk
heden te staken „meer dan een week na
de aanneming van de resolutie van de
Veiligheidsraad gegeven en kunnen in de
vorm waarin zij waren vervat, niet worden
beschouwd als een bevredigende naleving
van de resolutie Zover de commissie be
kend. aldus het rapport, worden president
Soekarno, vice-president Hatta en andere
leden van de republikeinse regering nog
steeds vastgehouden. Het rapport critiseert
de Nederlandse autoriteiten in Indonesië,
omdat zij de militaire waarnemers van de
commissie niet de nodige faciliteiten ver
schaft hadden om naar hun posten terug te
keren. De commissie vraagt de aandacht
van de Veiligheidsraad voor de kwestie van
haar huidige en toekomstige status. Het
rapport zegt, dat de commissie „diep en
blijvend bezorgd is over het welzijn van
Indonesië" en voegt eraan toe, dat zij niet
„in een positie geplaatst wenst te worden
door haar deelneming of zelfs haar be
krachtiging schijnbaar een regeling goed te
keuren, die het gevolg is van geweld in
plaats van werkelijke onderhandelingen."
De commissie, aldus het rapport, was in
de eerste plaats bedoeld als een instru
ment voor onderhandelingen, doch de hui
dige overwegingen wierpen de vraag op,
of de voortzetting van de commissie onder
de huidige omstandigheden wel enig prac-
tisch doel heeft of zou kunnen bijdragen
tot een vreedzame regeling.
IETS KOUDER.
Verwachting, medegedeeld door het
KN.M.I. in De Bilt. geldig van Zater
dagavond tot Zondagavond:
Wisselende bewolking met plaatselijk
enkele buien Aan de kust aanvankelijk
krachtïgp of harde later iets afnemen
de Noordelijke wind In het binnenland
vrij krachtige wind tussen West en
Noord. Iets kouder.
9 Januari:
Zon op 8 46 uur. onder 16.49 uur
Maan op ..12 34 uur onder 2 55 uur
10 Januari:
Zon op 8.46 uur. onder 16.50 uur
Maan op 12.51 uur. onder 4.13 uur