OE BRUG
Het Hek van de Daan.
HARTENDORP
Onze puzzle
Coldwave
Een Eeuw Geleden
DOOR HENK BIERSTEKER
H# -rSSU'-De warrelige
mj^*vz£ST,
SffSSw*het ™:k
uil6ana'
Recrutering van M.L.D.-piloten
voortaan uit de Zeemacht
Goud in de mond
Confectiebloemen
De regen kwam
In de hoofdstad uit
J
Twintig pantservuisten
bij de Velserpont
'ATERD
G 24 MAART 1951
UIT TJEPOE reed op
landschap ]ijtde schoorsteen ble-
rET TRElNTJ!(i0Ct door het groene
3
wentelend6 boven de sawah
ven langzaam wen en verder te trek-
hangen'v lkomen rust van de natuur,
ken in de v°Xrijpeliik stil, deze Zater-
H^vasrOnbew egli k stond het grijze
dagmorgen. Onbe gan de verre ein-
zwerit bovnf" n er in schenen maar nauwe.
der.de *\omen. Een paar karbauwen
lyjcs vooruit t'!k drabbige water van
stapten toom uit bb n hebben nooit
de kali. Die hoekig ipoedelnaakte
moeten badLn. vaak tot
SeljeS' ïn leek dat hun begeleidertjc
wanhoop, m H t bruine, glimmen-
eóter?stapt even langzaam en dro-
de kereltje stapte sloeg met
re no dieren voort. Hij
Z1J' - -- telde.
ae
Cerl'ómme stok op
*°f b'nl- ifhet venster van zo'n lang-
£igeÏÏrtbewegende trein net de lijst om
iaam voortbe g verandert. De
schilderij, d hetzelfde, eeuwige
de beelden wisselden voortdu-
werelen waren echter dienst-
de rust en de v 86
Mtenheidflmil op. die na
kW!
mij
ridDit^rr.n^HoÏÏandse krant met
Tkwam een gedachte in m.j op üie na
fmovingen volkomen uit de toon
Tandschap leende zich uitstekend
11 (At/a in pen Honanu.'se
Mnnderschrift: Dank zij de voortdurende
net ondeiscni vongens in
- 'iió üpt'viteit van onze jongens
P^j ofr enzovoorts rust.... en-
Indonesi g enzoVoorts. Och ja,
Kndin' ze er ook nog aan toevoegen,
Skins dank zij enzovoorts weer
fSmand kon de kampongs zien, die
Mi tussen het groen verscholen lagen,
2 taan wat er broeide. Niemand kon
'inlatde bevolking in de afgelegen ge-
erBens omtrent de kim klem
K«e Ie slikken tussen de activiteit
5 twee rivalen: wij en de guerilla s. Ho,
ïlghoofd sidderde altijd al bij voor-
Stor welke gewapende groep h,j ook
«rd aangesproken. Wat laf, zeiden dan
ce stoere gewapende mannen.
van ge-
wr'd Vangesproken. Wat laf, zeiden
apende mannen. Gelukkig
wen er ook, die begrepen wat het voor
weerloze mensen betekent om zo bekneld
te zitten tussen twee machten, che bij hun
riïnee strijd de medewerking van het
te stikken! Ik had een
ujd erg ongemakkelijk gezeten. Met.
iinkinop mijn helm, mijn kaak deed er
«ervan De grendel van mijn karabijn
pikte in mijn kuit. Ai, mijn been sliep!
"'.Mijn gezelschap bestond uit een paar
knikkebollende Chinezen en een groepje
Javaanse vrouwen, dat zich kon veroor
loven met sandalen aan per trein te reizen
inplaats van barrevoets te gaan lopen, zoais
de andoren. Een ervan had een kind op de
arm, dat geamuseerd naar de koppel met
de patroontassen zat te kijken, die ik ver
veeld om mijn arm draaide. Ik gooide he„
ding in het net boven mijn hoofd en pro
beerde innemend naar het kind te lachen.
Hetopenjiede ogen bijna tweemaal zo wijd
en greep toen benauwd met beide handjes-
naar moeders hals. -
Bijl'&m'ïlêifi'-stationnetje,dat voor de
Ml'
poep dè't'rëih;-Waar ik santen 'mee nier
was gekomen. Het was Beemstra, een rijzi
ge infanterist, de enige die op de reis naar
Indonesië iets van vliegende vissen had af
geweten. Meteen paar verwensingen,waar
in men bij de troep'de verrassing van een
ontmoeting pleegt uit. te drukken, begroette
hij me. We waren goede vrienden. Een voor
een perste hij zijn bagage en uitrusting
stukken iri het net, zijn geweer kon er nog
net bij.
,,Fout, Beemstra," zei ik, om gezellig te
zijn, „je mag je geweer niet zo laten slin
geren. Hebben de instructeurs je niet bij
kunnen brengén, dat je je spuit altijd bij je
meet hebben? Je moet het behandelen als
je meisje, zeggen ze toch? Nou, dan moet
je het altijd op schoot hebben."
„Ach ioch", zei Beemstra vermoeid.
Je geweer is je beste vriend", ging ik
treiterend verder in de taal van cle in-
structiefiims. „Vertrouw niets of niemand,
alles en iedereen kan vijandig zijn
iDus ook de instructeur", zei hij. Het
«as even stil, Toen verklaarde Beemstra
langzaam en nadrukkelijk: „Ze kunnen al
lemaal barsten.
Dat zei Beemstra! Beemstra, die nog
maar nauwelijks op een buitenpost was ge
zet toen men hem aï mitraillist' had ge-
jnaakt omdat zelfs de ouv/e jongens ver
baasd stonden van zijn drieste dapperheid,
reen een brug onder hevig vuur had ge-
I staani en alle anderen in het gras lagen ge
fokt, was hij er over geholcl
„Thuisvaren, zo gauw mogelijk", zuchtte
hij nu.
"Dat is bekend" antwoordde ik, „je doet
«helemaal geen onthulling mee".
eeinstra zat in een van die afgelegen
nesten tussen de verraderlijke heuvels. Hij
ïL »as °°k al heel wonderlijk voor
ïm?' u burgei' zou 3e in zo'n geval
BÜe wWat kerel, vertel op, wat
'ets nioi 73u als deed je zo-
iilslnS Is ]e beste vriend zou je een
wachttG maai' af- Wat
remand dwars zat, kwam vanzelf wel.
DLr S •eTde bende b'J ons".
war had je het al.
iUS-ï-de pokken aan patrouilles,
St n ,Mr"Stig' Vooral 'c^chts-:
ne'je DPrS V00r een volSend station-
blr dïdï!20" WeIden wakker met een
's ver waren ^ermoeden- dat ze drie haltes
struikelend repten2? Haastig' bijna
mezzo. Hij b!! f!fT 00g voor dit inter"
.Vooral de bevnit- Tl' zich uitkijkcn.
Die mensen 7itt bet ellendig.
vuren, voorzbvlallemaal tussen twee
de4re ka°nVter,tZe dan niet de »ak van
cok1!enlka2t..steunen- Want die zijn er
d^eVswhi?znS:iTt,1rijst en ^xtiel cn
d de luitjes" mS allemaal meer. Voor
ging denken dat™ 6 meer ontwik"
Ven- die aUe'onL20 een vrijheid nastre-
^enzeooff |ngen waard is- Dat
Wloch zeker w\ae En het bloed
-Hoeveel patroiÏÏn» niet gaan kan?"
..Bijna twee npr i ïullie?"
en veel te groot m gebied is veel
^erkahte kilometer n?"' verhoud»ng drie
de wist ïc t, i man. De bezetting
meS„°0s klei"- Trouwt al
"-^nieï'&V-" «O mcakte
„ik weet het niet", zéi hij
Ja rsawahs n°Verdelanga ons weg-
Serrnut^ling°en" ïru°ï- land' al die
vniet nglen aisjp hij op' "Je
„Nee", als 3e er zo naar kijkt."
4»Weet'dat het gisteren Goede Vrijdag
6 wende sawah
„Daar heb je zeker niet veel
merkt", was mijn wedervraag.
Beemstra was wonderlijk ernstig; ik had
hem nog nooit zo meegemaakt. De reden
daarvan werd me wel heel duidelijk toen
hij vertelde, wat hij dan wel van Goede
Vrijdag had gemerkt.
Op de brokkelige weg vol kuilen en ga
ten, die naar zijn post^leidde, waren weer
eens moeilijkheden geweest. De voedsel-
truck kon niet verder want er lag een
brug uit. De zware balken, waarmee de
genie destijds de oevers had overbrugd,
waren er uit gehaald en een eind wegge
sleept. Het was voor de vierde keer in een
week tijd. De jongens waren buiten zich
zelf geweest van woede. Al drie keer
hadden ze de bevolking van de kampong
gewaarschuwd: Meldt het ons clan toch
onmiddellijk als ze aan die brug prutsen.
Dan zorgen we er voor, dat jullie die lui
kwijtraken, 't Is voor jullie eigen veilig
heid! Het had niet geholpen. Natuurlijk
niet: de tegenstanders hadden ook over
redingskracht. Die konden wel gezegd
hebben: Waarschuw ons onmiddellijk als
die brug er weer in ligt. Dan halen wij
haar er wel weer uit. 't Is voor jullie eigen
vrijheid!
In ieder geval was de brug weer ver
dwenen.
Nu zullen we haar zélf maken,.hadden
de jongens zich voorgenomen, in een ge
moedstoestand, die hen nauwelijks voor
rede vatbaar maakte. Maar de bevolking
had wijselijk de benen genomen.
Op één na. Het was een tengere# intelliL
gent-uitziende man met een wit pakje aan,
die zich van cle kampongbewoners onder
scheidde doordat hij doodkalm bleef onder
de woede van de militairen, die zich over
hem ontlastte. Het vonnis was gauw ge
veld. Dat meneertje, dat er kennelijk wel
meer van wist, moest alléén de balken maar
weer naar de brug sjouwen. Zij zouden
rustig wachten tot het klaar was.
Beemstra werd met de man mee gestuurd
om hem zonodig met geweld te dwingen.
De balken waren zwaar en het witte
pakje van de Javaan was al gauw door
drenkt van het zweet. Mijn vriend kon het
bij de tweede balk al niet meer aanzien,
de Javaan zou er bij neervallen als* het zo
doorging. Maar de man wees zijn aanbod
om het andere eind van de balk op de
schouders te nemen vriendelijk van de
hand.
Daarmee zou de Hollandse soldaat de
aandacht voor zijn wapen verliezen en
hem een kans geven, te ontsnappen, zei hij.
Beemstra had zich nog nooit zo verslagen
en belachelijk gevoeld.
Wat was dit voor een mens. En wat was
hij voor een mens?
De Javaan hijgde zwaar, maar zijn ge
zicht straalde. Zijn houding maakte Beem
stra radeloos. Plij vergat zijn consigne,
gooide met een bruusk gebaar zijn geweer
over de rug en vroeg, bijna smekend alsof
h ij de gevangene was: „Laat mij u dan
ADVERTENTIE
BLOEMENDAAL:
VERBEEK - BLOEMENDAALSEWEG 5 - TELEF. 22276
toch helpen, u bent een goed mens, u hebt
er niks mee te maken, u bent onschuldig,
ik wil niet dat u zich doodsjouwt aan die
rotbalken.
„Bent u een Christen?" luidde het won
derlijke wederwoord van zijn gevangene.
„Ja", zei Heemstra. Hij verwachtte een
schampere lach van de ander. Maar deze
zag hem strak aan. Intussen nam mijn
vriend het andere eind van de balk op
zijn schouder. De Javaan maakte geen
tegenwerpingen meer. Wat een vracht,
dacht hij, hoe zag die man kans dat alleen
te torsen!
„Dus u weet dat het vandaag Goede
Vrijdag is?" vroeg deze, minder hijgend
dan zoeven. Beemstra had er nog niet aan
gedacht, hij schrok er van.
„Christus heeft een veel zwaardere balk
gedragen", zei de man. „Maar Hij bestrafte
cle mensen, die medelijden met hem hadden,
omdat het voor hun eigen bestwil was. U
had medelijden met mij. Maar u wist niet
wat het voor mij betekende om deze balken
te dragen".
Samen sjokten ze verder onder de bal
ken. Het zweet gutste nu ook Beemstra
van het gezicht.
„U wéét niet wat dit voor mij betekent
op deze dag", zei de Javaan nog eens.
Voortaan worden voor de Marine Lucht
vaartdienst geen officieren-vlieger meer
aangenomen. Marine-piloten zuilen wor
den gereeruteerd uit cle zeemacht. Volgens
deze nieuwe regeling, welke met terug
werkende kracht geldt van 1 Januari af
kunnen bovendien marine-officieren, die
aan cle bijzonder strenge eisen voor de
M. L. D. niet langer kunnen voldoen, hun
dienstjaren op zee uitdienen.
Horizontaal: 1. medisch
georiënteerd beroep, 7.
plotselinge aanval uit hin
derlaag. 13. wondvocht, 14.
plaats, 17. plaats in Zeeland,
18. ent, 19. vooral ook, 20.
fabrieksaanduiding. 21. zon
der glans, 22. zorg, 24. deel
van het lichaam, 25. ter
nagedachtenis. 26 ton. 27.
persoonlijk, 23. plotselinge
trek, 30. voorzetsel, 32.
schoon, 34. plaats in
Gelderland, 36. mop, 39.
bepaalde trap van onder
wijs,- 40. plaats in Gelder
land, 41. gerucht. 43. Bijbel
se naam, 45. pluisje op
wollen slof. 47. open ruim
te, 49. snel, heen en weer
geloop, 51. roem. 53. over
val op grote schaal, 54. on
deskundige, 55. Europeaan.
57. titel, 59. stuk. 61. strijd
macht, 63. deel van een
schuit, 65. let wel, 67. in
sect. 63. jongensnaam, 69.
koud, 70. ter herinnering,
71. nadrukkelijke verkla
ring, 73. officieel feestmaal.
75. kleefstof, 76. overal, 78.
een der voornaamste sec
toren der maatschappelijke
activiteit, 79. woede, 80.
iedereen zonder uitzonde
ring, 82. Europeaan, 33. on
derdeel van een deling. 84.
middel tot eendenvangen,
85. geen enkele.
Verticaal: 1. bericht, 2.
vroeger dacht men dat het
ondeelbaar was, maar nu...
3.materiaal, 4. tennisterm, 5. bijwoord, 6.
7. rivier die thans Duitse grens vormt,
volgende. 9. veiligheidsapparaat, 10.
grondsoort, 11. sledevaren, 12.
veel bij bevriezen van waterleiding voorkomt,
15. plaats in Overijsel, 16. smalle strook, 19. In
diaans heilig voorwerp,22. wagen, 23. inhouds
maat. 28. bevestigingsmiddel. 29. deel van een
machine, 31. ongunstige factor, 33 scheikundig
begrip, 34. van de datum. 35. Oosters geleerde
of sterrenwichelaar, 37. woede. 38. houten vloer
bedekking, 40. plaats in Gelderland. 42. toe
spraak, 44. persoonlijk voornaamwoord, 46.
ijzerhoudende grond. 48. voertuig, 50. lichaams
orgaan, 52. stad in Zuid Amerika, 54. teken-ge
rei, 56. bijwoord, 58. kwajongen, 60. bank van
lening, 62. gewaagde onderneming, 63. muzikaal
begrip. 64. lichamelijk geheel in orde. 66. hon
dennaam, 68. klein vaartuigje, 70. proberen, 72.
Indien u dezelfde zakagenda gebruikt
als .wij, dan moet het u zonder twijfel
~zljn-opgevallen dat er.voor Woensdag
21 Maart stond aangekondigd: begin
Xan do lente. Door een onvergefelijke
onachtzaamheid fhee.ft de redactie van
flit; overigens zo" tnjzonder lezenswaar
dige -boekwerk-in-prachtband vergeten
waaraan toe te voegen pp welk uur dit
werkwaardige natuurverschijnsel zich
zou voltrekken. Omdat wij het echter
voor 'geen geld van de wereld wilden
missen, begaven wij ons reeds vroeg in
de morgen naar Amsterdam, daar wij
in de' stellige mening verkeerden dat
een dergelijke voor het gehele land van
belang zijnde gebeurtenis zich uiteraard
alleen in de hoofdstad en nergens anders
kon afspelen. Weliswaar is het bekend
dat ook Dedemsvaart, Goejanvenvelle-
sluis en Lutjebroek sinds enkele jaren
aanspraak óp dit voorrecht maken, met
het doel de opbrengst der vermakelijk
heidsbelasting te verhogen door het hef
fen van kijkgeld, doch vrij algemeen
wordt in wetenschappelijke kringen de
historische gegrondheid van de daartoe
aangevoerde argumenten tamelijk be
twistbaar geacht.
Maar hoe dit ook zij, toen wij arri
veerden zat Maart nog op de kop van
het Centraal Station met zijn staart in
het IJ te roeren. De golven slaken hun
witte schuimkoppen op en beukten tegen
de palissaden. De morgenstond hield,
waarschijnlijk uit vrees voor kouvatten,
de mond zo stijf gesloten dat wij met
geen mogelijkheid konden zien of er
goud in zat. Te oordelen naar het klap
pertanden, dat wij overal hoorden, zal
het wel een volledig kunstgebit zijn ge
weest. In ieder geval hadden wij de
zekerheid op tijd te zijn gekomen, want
één ding stond, vast: de lente was nog
niet begonnen.
Dus togen wij met flinke pas en blij
van zin de paden op, de lanen in, die
naar het hartje van de stad leiden. Wij
zouden ook-de tram hebben kunnen ne
men, doch dan hadden wij er veel lan
ger over gedaan. Dit vervoermiddel
heeft in Amsterdam namelijk de voor
een tram nogal wonderlijke gewoonte
zich doorgaans geen tijd te gunnen om
bij een halteplaats stil te houden. Hei-
gaat er blijkbaar niet om de mensen een
dienst te bewijzen, maar om precies op
de daarvoor in het. dienstrooster gestelde
tijd het eindpunt te bereiken, zelfs al
is het met een leeg rijtuig. En taxi's zijn
hier alleen maar te betalen door mensen
die al zo diep in de schuld steken, dat
een paar rijksdaalders meer of minder
geen rol spelen.
Wij besloten onze tenten op te slaan
in het midden van het Muntplein, in het
uitvoeren van welk voornemen wij
evenwel verijdeld werden door een toe
snellende agent van politie, die ons om
standig uitlegde dat er hier een kam-
peerverbod van kracht was. Dit mag
alleen overtreden worden en daaruit
kan men zien dat in Amsterdam het
socialisme regeert door arbeiders, die
werkzaamheden willen verrichten' aan
leidingen van telefoon of eleclricitcits-
voorziening, aan de gasbuizen of aan de
riolering. Toen wij de dienaar der ge
rechtigheid uitlegden, dat wij kwamen
om het aanbreken van de lente mee te
maken, werden wij naar het Leidseplein
verwezen. Tegen aanbreken heeft de
politie immers geen bezwaar, wel tegen
inbreken. Doch wij menen wel te mo
gen aannemen dat deze laatste bijzon
derheid u bekend zal zijn en daarom
gaan wjj nu over tot het tweede hoofd
stuk van deze reportage.
Op het oude Leidseplein, kruispunt
van romantiek en grimmig.realisme, kon
men direct zien dat het voorjaar in aan
tocht was. Op alle terrassen stonden de
rieten stoelen klaar. Om elf uur kwamen
de eerste klanten: twee heren, die in
hun bontkraag gedoken, de pelsmuts
over de oren getrokken, die de stijve
vingers trachten te ontdooien in de
wasem van hun kleintje koffie-suggè-
raat. Deze drank wordt zo genoemd
omdat zij de smaak van koffie (een
legendarisch genotmiddel, dat diende
onze voorouders van hun nachtrust te
beroven)'suggereert tegen een prijs van
35 oent, exclusief bediening, maar wel
met room. Even later kregen zij en wij
op onze kille voorpost gezelschap van
een paar jonge meisjes, die er in hun
fleurig bedrukte katoentjes uitzagen als
schalkse vergeet-ons-nietjes. Zij waren
zeer morgenschoon, zou Goethe, hebben
gezegd.
Eindelijk verscheen er een armzalig
krielzonnelje aan de hemel. Onze buur
dames haalden onmiddellijk haar in
drukwekkende Rivièra-brillen te voor
schijn. Een van de heren ontwaakte uit
zijn tyinlerslaap en was zo galant, naar
wij over zijn schouder glurend konden
constateren, in zijn zakboekje te bestu
deren welke hulp men in geval van een
zonnesteek dient te verlenen. Het kan
geen kwaad als u dat ook weet en daar
om hebben wij de raadgeving schielijk
overgeschreven: „Patiënt op koele plaats
brengen in half-zittendc houding". Die
koele plaats dunkt ons gemakkelijk ge
noeg te vinden, maar waarom dat over
brengen op zo'n Russische manier moet
geschieden is ons niet duidelijk. Het lijkt
ons nodeloze rompslomp. „Vervolgens
water toedienen en koude omslagen op
hoofd en borst".
Omstreeks twaalf uur was het zowaar
behagelijk geworden. Uit alle windrich
tingen kwamen er beeldschone bak
vissen aanzwemmen met heldere "ogen,
fris-geverfde monden om te zoenen en
allerlei uitdagende kenmerken, die be
werkstelligen clat het voorjaar als het
seizoen der liefde te boek staat. Men be
grijpt niet waar al die sierlijke verschij
ningen in gebloemde confectiedracht zo
plotseling vandaan schieten en waar zij
zich al die voorafgaande maanden heb
ben schuil gehouden. Als bij toverslag
begonnen ook de straatmuzikanten hun
opwachting te maken. Een violist ging
zelfs zover in zijn vreugdebetoon om
voor de lege stoelen te spelen. Een
straatjongen zong een lied met woorden
in een taal, die hij alleen van horen zeg
gen kende: Ai luf joe voor sentimentaale
riezels.En de vogeltjes legden, luid
kwetterend' van plezier, iets wits op hét
blad van ons tafeltje. Nee het was
geen ei, want dat komt pas in Mei.
De lente was er dus. Joeheisasa. Aan
de overkant van ons terras begon een
geweldig gebulder. Dat bleken niet zo
zeer saluutschoten te zijn bij het over
lijden van koning Winter (trouwens, die
was evenmin doocl als Henri de Lagar-
dère), dan wel de uitwerking van een
heimachine, die bezig was een aantal
boven het water aan de Singelgracht
staande palen kopje onder te duwen ten
behoeve van een nieuwe vlonder. Dit
ging gepaard met de ontwikkeling van
zoveel slinkende rookzuilen, dat wij
schielijk het hazenpad kozen. Dit pad
wordt op cle kaart van Amsterdam de
Leidscstraat genaamd.
Wij wensten namelijk nu ook wel eens
het uitbotten van het prille groen gade
te slaan en begaven ons daartoe naar
't Begijnhof, één der lustoorden van de
stad, tussen Spui en Kalverstraat, een
oase van rust, waar men normaliter al
leen komt met buitenlanders, die men
de herinnering aan iets héél buitenge
woons mee naar huis wil geven. Er
wonen daar in soms honderden jaren
oude huisjes allemaal bejaarde dame
tjes, die er zo mager uitzien als kame
len die pas door het oog van een naald
zijn gekropen. In het midden bevinden
zich twee grasvelden, omzoomd door
stenen muurtjes, het ene in de vorm van
een kromme veiligheidsspeld, het andere
in dat van een verwrongen hart van
suikergoed. Verder ziet men er twee
kerken, een monument, een pomp met
een zwengel en achter verveloze tuin
hekjes een aantal geknotte bomen.
Dat is niet veel, zult ge zeggen. Maar
dat komt omdat in het Begijnhof van
alles en nog wat onder dc verbodsbepa
lingen valt, die slaan afgeschilderd op
fraaie borden bij cle toegangspoorten.
Zo mag er niet worden gevent, gefietst
of door kinderen worden gespeeld. Wat
die arme kinderen dan wel mogen heeft
men verzuimd in de voorschriften op te
nemen. Ook hebben wij ons verbaasd
over de zinsnede: „Op 't Begijnhof mag
alleen worden gewandeld". Blijkbaar
gunnen cle regenten de oudjes geen
ogenblik rust en moeten die 's nachts
gaan slaapwandelen tot ze er bij neer
vallen. Voertuigen en honden worden
er niet toegelaten. Aan dit alles bemerkt
men duidelijk dat ook Amsterdam met
een brokje vrije natuur op de juiste
wijze weet om te gaan.
Toen wij er precies vijf minuten
De Nederlandse Opera geeft ZorcU
dagavond in de Stadsschouwburg
de première van „Un ballo in mas-
chera". (Het gemaskerde bal) van
Giuseppe Verdi onder muzikale lei
ding van Charles Bruck. De enscè-
nering is van Joan Cross van ..The,
English Opera Group", de monte
ring van Nico Wijnberg. De voor
naamste medewerkenden zijn Gré
Brou wenstijn, Frans Vroons en Theo:
BaylèOp Maandagmiddag wordt
„La Traviatauitgevoerd.
Hedenavond begint in theater
Carré eén reeks voorstellingen door
de wereldberoemde flamenco-dan
seres Carmen Amaya niet "lïcicïf
Spaanse zigeuner-show. Er werken
veertig dansers, danseressen, zangers
en guitaristen aan mede.
In de Izleine zaal van het Concert
gebouw geeft het Salzburger Mario
netten Theater een serie voorstel
lingen. Zaterdag en Zondag staan op
het programma: „La finta giardi-
niera" van Mozart en een pantomi
me op „Eine kleine Nachtmusik"
van dezelfde componist. Zondagmid
dag en Maandagavond worden ver-
loond: „Bastien en Bastienne" en
„Concert in Schönbrunn" en Maan
dagmiddag „Dr. Johannes Faust".
Het Amsterdams Toneelgezelschap
komt vanavond in de Stadsschouw
burg voor het voetlicht met „Het
dubbel leven van Sir William" on
der regie van Saalborn (met Cruys
Voorbergh in de titelrol, Maandag
middag met „De wereld heeft geen
wachtkamer" van Maurits Dekker
en Maandagavond met „De dood
van een handelsreiziger" door Ar
thur Miller.
Cor Ruys sjieelt met zijn ensemble
tot het: einde van deze maand dage
lijks ..Meeuwen boven Sorrento" in
het Centraal Theater. In de Kleine
Komedie wordt het blijspel „Je bent
maar eens jong" van Samuel Taylor
onder regie van Johan Fiolet ver
toond. In het Leidseplein Theater
rijdt nog steeds de A.B.C.-expres
met Wim Kan, Corry Vonk en Jo
han Elsensohn (als. gast).
Het Nederlands Volkstoneel komt
gedurende dc Paasdagen in de Doe
lenzaal met het volgende répertoire:
Zaterdag „Op Hoop van Zegen" en
Maandag en Dinsdag „Eva Bönheur"
van Heijermans, Zondag Toen wij
trouwden" van J. B. Priestley.
Dinsdagavond geeft Margaret Ann
Ireland in de kleine zaal van het
Concertgebouw een pianovoordracht
en. Lourens Bogtman een zangreci
tal in de Bachzaal.
In kunsthandel Martinet en Mi-
chels aan de Oude Zijds Voorburg
wal vindt, men tot 14 April een ten
toonstelling, die gedurende de Paas
dagen gesloten is, van tekeningen
en aquarellen van Japanse mees
ters, onder de titel „Penscelkraclit".
Wij vestigen nog de aandacht op de
exposities „Tien Belgische beeld-
houwers" in het Stedelijk Museum
en „Het Franse landschap" in het
Rijksmuseum.
Van de nieuwe films noemen wij
er drie: „Schateïland" in Tuschins-
ki (de eerste speelfilm onder leiding
van Walt Disney), Harvey" met
James Stewart in Alhambra naar
het gelijknamige toneelstuk van
Mary Chase en Tea for two" met
Doris Day in Ciry.
foam I steekwapen. 73. verbinding, 74. binnenste deel,
o I 75. feestgewaad, 77. tezamen met, 79. veiligheids-
'beDaalde i aPParaat> 81- Franse ontkenning, 83. lidwoord,
narigheid. ddie Oplossingen moeten ingezonden worden
aan onze bureaux: HAARLEM, Grote
Houtstraat 93 en Soendaplein 37. IJMUI-
DEN Kennemerlaan 154. Oplossingen moe
ten uiterlijk Woensdagavond in ons bezit
zijn. Wij verzoeken op de enveloppe te
schrijven: „Oplossing Puzzle".
Voor de goede oplossingen loven wij uit:
één prijs van 7.50; één van 5.en
één van 2.50.
Oplossing van onze vorige puzzle
Zeer vele lezers hebben hun krachten
beproefd op het vinden van woorden.
Het was voor ons een hele uitzoekerij
om uit te maken wie de meeste had gevon
den omdat alles gecontroleerd moest wor
den met woordenboeken. Bovendien had
den velen woorden opgeschreven die niet in
de Nederlandse taal voorkomen. Ook af
kortingen moesten worden afgekeurd.
Het bleek dat er in totaal ongeveer 180
woorden te maken waren.
De prijzen werden als volgt toegekend:
7.50 aan G. Ebbinga, sanatorium te
Hellendoorn, die er 142 inzond.
5.aan R. Kwantes, Marnixstraat 57
in. Haarlem-Noord met 135.
2.50 aërnW. K. Pieters Jr., Kerklaan 44,
Heemstede.
waren ging het zonnetje van ons schei
den en begon het te regenen. Want
Shakespeare heeft het al gezegd: de
regen regent elke dag. Het regent nu
nog. BOEDA
ADVERTENTIE
Ja, maar van
MO LEND UK's KAPSALONS
Santpoorterplein 1 - Tel. 19706 - Haarlem
Bij de bagger werkzaamheden ter hoogte
van de pont werd Donderdagmorgen een
twintigtal pantservuisten opgehaald.
Daar deze zwaar geroeste projectielen
desondanks groot gevaar opleverden,
werden de werkzaamheden ter plaatse
direct stopgezet en begon men een eind
verder het werk.
Nadat de arbeiders des middag waren
vertrokken heeft adjudant Boes van de
hulpverleningsdienst het gevaarlijke goedje
weggehaald.
ADVERTENTIE
Waarom
bij een
GA NAAR
risico lopen
stofzuiger kopen
DE STOFZUIGER SPECIAALZAAK
Geu. Cronjéstraat 43 - Kruidbergerweg 51
Telefoon 16990 17696
Vanaf 2.50 per week.
Ook voor reparatie en onderdelen van
alle merken.
Uit de Opiegte Haarlemsche Courant
van 22 Maart 1851
HAARLEM - Door een twaalftal wer
kende leden van de hier gevestigde Re
der ijkex-skamer Lourens Janszoon Coster,
is in den nieuwen Schouwiburg aan den
Jansweg, ten tooneele gevoerd het dooi
den heer W. J Hofdijk voor die Kamer
vervaardigde historisch -d ramatische ge
dicht „De laatste dag van Heemskerek's
Beleg" (1359)-. Dit stuk, het eerste van
dien aard, dat door den begaafden dich
ter vervaardigd is, heeft bij de uitvoe
ring alleszins voldaan. De zwarigheid,
dat geene vrouw in het stuk kon optre
den, is door den dichter meesterlijk over
wonnen. Na den afloop der voorstelling
is de heer Hofdijk door den Voorzitter
der Kamer, nvr Willekes Macdonald, uit-
genoodigd, zich op het tooneel in den
kring der werkende leden te hegeven,
ten einde de hulde en dank der Kamer
te ontvangen. Hij is toen. met een lau
werkrans gekroond, in dichtmaat door
den vice-president, den heer A. Beets,
toegesproken, en namens de Kamer is
hem een pracht-exemplaar van zijn
eigen dichtstuk plegtig aangeboden. De
toeschouwers, zoo werkende als hono
raire en niet werkende leden, genoodig-
den, vreemdelingen en gasten, ten getale
van ruim 600, namen deel aan die hulde-
betooning en betuigden hunnen dank
door dé levendigste toejuiching.
