De bestrijding van de verzilting
Fabrieksmeisjes dromen
van gezellig eigen thuis
-Clowntje Riek
Geheime opdracht
Kort en Bondig
Stuwen in de rivieren, die gebruikt kunnen worden
als krachtbron voor electrische centrales
Ons nieuwe feuilleton
Viertal loggers met de
eerste „verse"
Twee koperdieven gevat
Santpoort-dorp
Castricum
^Voor de kindereaa
ZONNEBLOEMSTICHTING TE ROTTERDAM
Practisch leren in
bedrijfstijd
Veel moois, maar weinig
nieuws op de Fotobeurs
DINSDAG 10 APRIL 1951
Uit de beschouwingen die wij in de loop
der laatste maanden gewijd hebben aan
het vraagstuk dei verzilting van ons land,
is gebleken dat het niet mogelijk is dit
gevaar afdoende te bestrijden, als men
niet de beschikking krijgt over voldoende
zoet water.
De kans dat het daartoe zal komen is
helaas nog niet groot.
Dr. ir. G. van Veen schreef onlangs:
,,Het catastrophale karakter van zeer hoge
waterstanden hebben we vrijwel leren be
teugelen; dat der zeer lage nog niet".
Deze deskundige is zelfs zo pessimistisch
dat hij rekening houdt met de mogelijk
heid dat eens West-Nederland practisch
niet meer bewoonbaar zal zijn en met een
zucht van verlichting aan de zee zal wor
den prijsgegeven.
De hoeveelheid zoet water die in ons
land komt, is in vergelijking tot de enorme
massa die nodig is, zo klein, dat er gedacht
wordt over distribuering. Niet in de zin
dat het water „op de bon" komt, maar wel
dat de beschikbare hoeveelheid verdeeld
zal moeten worden om in de behoeften
zoveel mogelijk te kunnen voorzien.
Hoe ons tekort aan zoet
water ontstaat
De Rijn is vrijwel de enige bondgenoot
die het water kan leveren dat nodig is
voor de verversing in ons land. Deskundi
gen hebben berekend dat daarvoor niet
minder dan 800 a 1000 m3. per seconde
nodig is.
De neerslag die in Nederland valt (ge
middeld 670 m3. per seconde) legt betrek
kelijk weinig gewicht in de schaal, doordat
nagenoeg de hele hoeveelheid ook weer
verdampt. Ook de Maas speelt amper een
rol omdat de afvoer tot slechts 10 m3. per
seconde daalt bij lage waterstanden. Maar
de Rijn, die 'n gletscherrivier is, levert ook
in de droogste zomers nog aanzienlijke
hoeveelheden. Bij Lobith passeren per se
conde watermassa's, die variëren van 760
m3. bij een lage stand van de rivier tot
12.000 m3. bij hoge waterstanden. Daar
van krijgt de Waal 67 procent, de Neder-
rijn 22 procent en de IJsel 11 procent.
Het is duidelijk dat de behoefte aan ri
vierwater 's zomers het grootst is. Met
behulp van sluizen, kanalen, vaarten en
sloten wordt een deel van het Rijnwater
door de polders van West- en Noord-
Nederland geleid, maar tegen de enorme
verdamping is de toevoer niet. opgewassen.
De Rijn levert dan niet voldoende om het
verlies te compenseren.
De Rijn laat Nederland dus in de droge
tijd. in de steek.
Het reiner maken van het
Rijnwater
De kwaliteit van het Rijnwater is, ook
daarop is reeds eerder door ons gewezen,
niet best, omdat de vervuiling steeds toe
neemt. (De industrie in Duitsland loost
daarin haar afvalwater, verschillende ste
den .laten hun riolen daarop uitlopen en
bovendien veroorzaken de zout- en kali-
mijnen in de Elzas nog een steeds grotere
kunstmatige chloorafvoer).
Bij hoge en zelfs bij normale waterstan
den wordt het afvalwater verdund, waar
door het minder nadelig wordt, maar in
tijden van lage waterstand blijven de hoe
veelheden afvalstoffen onveranderd. Daar
door stijgt, als er laag water is, het chloor-
gehalte van het water dat de Rijn in ons
land brengt.
Normaal bedraagt het chloorgehalte 80 a
100 m.gi\ Juist als Nederland het het hardst
nodig heeft voor verversing loopt het om
hoog tot 200 a 250. Er hoeft dan in de pol
ders nog maar weinig kwel of lek van zee
water bij te komen en de grens van 300
mgr. wordt overschreden.
Internationaal overleg met Duitsland zo
wel als met Frankrijk is nodig om te be
reiken dat de chloorafvoer bij lage water
standen in de Rijn beperkt, althans gere
geld wordt. Wellicht is het mogelijk dat
de fabrieken bij tussenpozen en dan
allemaal tegelijk hun afvalproducten
lozen, zodat daar tussen in voor Nederland
gelegenheid bestaat tot inlating van Rijn
water dat minder verontreinigd is.
In het Engelse graafschap Essex wordt
het lijk van een man uit het water opge
haald en een vreemde mogendheid
blijkt belangstelling voor het geval te
hebben.
De medewerking van een hoogleraar
van de universiteit te Cambridge, die
tijdens de oorlog bij de Geheime JDienst
zijn sporen heeft verdiend, wordt inge
roepen. om deze affaire, welke om een
zeer voorzichtige behandeling vraagt,
op te lossen. In spanning zal de lezer de
gebeurtenissen, die tot de ontknoping
van dit geval leiden, lezen in &ns
nieuwe feuilleton
Overwogen wordt tijdens een periode
van geringe afvoer een groter deel van het
Rijnwater via de Gelderse IJsel naar het
IJselmeer te transporteren.
Dat is mogelijk door de Rijn te kanali
seren en er stuwen in te bouwen. In de
voorlopige opzet zijn stuwen geprojecteerd
bij Doorwerth, Eek en Wiel cn boven
Vreeswijk. Natuurlijk komen naast de
stuwen schutsluizen.
De bedoeling-van het stuwen van Neder-
rijn en Lek kan natuurlijk nooit zijn een
zijdig de IJsel te bevoordelen. Het dicht
bevolkte Westen immers, (Rijnland, Schie-
iand, Delfland) krijgt voor een groot deel
zijn aanvullings- en verversingswater via
Lek en Nieuwe Maas en behalve Rotter
dam, hebben ook de Haagse en Amster
damse waterleidingbedrijven, als ook het
Prov. Waterleidingbedrijf van Noordhol
land, over een paar jaar belang bij de kwa
liteit van het water op deze rivier. Boven
dien moet er voldoende water beschikbaar
zijn om het Amsterdam-Rijnkanaal van
zoveel water te voorzien, dat het de spui-
stroom in het Noordzeekanaal kan ver
sterken.
De rivieren als krachtbron
voor centrales
Hoewel het er maar zijdelings mee te
maken heeft, willen we nu wij schrijven
over rivierstuwingen en kanalisaties, aan
dacht vragen voor een project, ontwikkeld
door ir. W H. Brandenburg, om electrische
energie te gaan ontlenen aan onze rivieren.
Tot nu toe gold als axioma dat door de
Nederlandse rivieren geen hydraulische
energie kan worden opgewekt. Technisch
en économisch acht ir. Brandenburg het
evenwel heel goed mogelijk en hij becijfert
dat dit jaarlijks 17 pet. van de totale Ne
derlandse electriciteitsbehoefte kan uit
maken, waarbij door brandstofbesparing
een deviezenwinst van 26 millioen be
haald zou worden. Deze brandstofbesparing
is het economisch uitgangspunt, want door
dat er zowel bij heel hoge als bij heel lage
waterstanden stagnatie in die energieleve
ring zal optreden, evenals bij ijsgang, moe
ten de bestaande krachtstations in staat
zijn enige tijd de maximale belasting op te
nemen.
Het plan voorziet in de aanleg van zeven
stuwen met. hydrocentrales. En wel drie in
de Waal (bij Huihuizen, Dodewaard en St.
Andries), drie in de Rijn (bij Pannerden
in het Pannerdens kanaal, bij Lekskensveer
en bij Culemborg) en één in de IJsel (bij
Doesburg). Het water zou opgestuwd moe
ten worden tot een hoogte van drie meter
en al naar gelang de waterstanden zijn,
zouden in de zeven hydrocentrales 23 tot
171 lage drukturbines electriciteit opwek
ken.
Afgezien van de bezwaren die deskundi
gen tegen dit plan nxar voren gebracht
hebben bezwaren die vooral betrekking
hebben op de berekening van de kostende
prijs van de op te wekken energie en op
de besparing die er uit voortvloeit lijkt
het belangwekkend, omdat het in een rich
ting wijst, waarbij de stuwen die wij in
onze rivieren amper meer kunnen ontberen
voor onze „waterhuishouding" nog iets
anders worden dan dure objecten, die hin
derlijk zijn voor de scheepvaart.
Tenslotte is er ook de mogelijkheid om
de verzilting van Nederland tegen te gaan
door een verkorting van de kustlijn.
Daarover iets in een volgend artikel.
Experiment geslaagd, al was
er ook slechte haring bij
Vier loggers, de IJM 75, de KW 73, de
SCH 36 en de SCH 250 hebben de Maan-
dagmarkt met de eerste verse haring van
het seizoen voorzien. In totaal voerden de
schepen 535 kisten drijfnetharing aan, die
in de afslag 8933,63 opbrachten.
De prijzen varieerden van 13,50 tot
23,50 per kist, waaruit wel bleek dat de
kwaliteit nogal sterk wisselde een ge
volg overigens van het overnemen in volle
zee. Het experiment mag echter geslaagd
worden genoemd want de gemiddelde be
somming kwam op 2200 per schip in een
week tijd (men vertrok 2 April).
De Velsense recherche heeft de hand weten
te leggen op twee IJmuidenaren, die zich
onledig hebben gehouden met het verder
slopen van de opgelegde schepen in de
Haringhaven. Het waren de 24-jarige vis-
knecht W. H. v. d. H. en de 39-jarige bloe
mist J. v. L. die tijdens hun „praktijk" al
voor f250 roodkoper van deze schepen had
den ontvreemd en doorverkocht. De ene
bevin<Jt zich nog in arrest
LIFT EN SINAASAPPELS
In de afgelopen nacht om twee uur ont
dekte een surveillerend agent twee jongelui
op de Wijk aan Zeeërweg in IJmuiden, die
zeiden uit Utrecht te zijn komen liften.
De knapen waren in het bezit van 14
sinaasappelen en bij onderzoek bleek, dat zij
die van een groentekar hadden gestolen,
die in een poortje aan de Reinier Claeszen-
straat geparkeerd stond. De kinderpolitie
heeft zich over de snoepers ontfermd.
TWEE AUTO'S WAREN ELKANDER
TE ERG.
Op de hoek van de Willemsbeekweg en de
Zeeweg reden gistermiddag twee personen
wagens op elkaar tengevolge van het feit,
dat de ene chauffeur de ander geen voor
rang verleende.
VISSERMAN STRUIKELDE
Vannacht kwam de logger SCH 310 in
IJmuiden binnen met een gewonde man: de
matroos J. J. Pronk uit Scheveningen was
op het dek gestruikeld en daarbij zo onge
lukkig terecht gekomen, dat hij de rechter
arm ontwrichtte. Aan de wal is hij voor
lopig geholpen door dokter Van Ginkel
en de heer Bakker en daarna is hij naar het
Antonius Ziekenhuis gebracht.
GOEDKOPE SIGARETTEN
Een tabakshandelaar in de Santpoortse
Hoofdstraat merkte de laatste tijd, dat er
herhaaldelijk waardeloze schijfjes metaal in
de vergaarbak van zijn sigarettenautomaat
terecht kwamen en dat er evenzovelc pakjes
sigaretten uit verdwenen. Maandagavond
betrapte hij de 28-jarige Haarlemmer H. A.
K., terwijl deze bezig was zich sigaretten te
verschaffen met nagemaakte muntstukjes:
De man is ingesloten.
MATIGE AANVOER OP DE GROENTE
VEILING
Was de aanvoer op de Castrcumse
groenteveiling vorige week best te noemen,
Maandag" was zij veel minder.
Enkele kistjes spruiten konden voor 47
cent per kilo een koper vinden en wat wit
lof ging van de hand voor 25 tot 36 cent.
Radijs is nog niet erg gewild; enkele bosjes
brachten van 4i/2 tot cent per stuk op.
Kon de spinazie bij de eerste aanvoer ver
leden week 53 tot 56 cent noteren, Maan
dag was de prijs hiervoor belangrijk lager
en zakte naar 40 tot 43 cent. Wat rabarber
bracht 20 cent op en de prei deelde in de
misère door op lli/2 cent te blijven hangen.
Sjalotten noteerden 10 cent, en peen ging
van 46V2 van de kar.
Omdat Rick en Bunkie natuurlijk wat achter waren bij de jongens, die al langer op
school gingen, moesten ze des avonds nog wat huisioerk maken, om bij te komen.
Nou, dat vonden ze ook niet erg. Ze wilden graag net zoveel leren als de anderen;
en als ze soms ergens wat moeite mee hadden, legden Oepoetie of Tripje :t hun uit
en hielpen hen met de sommen.
Het begon al veel kouder te worden; de winter stond immers voor de deur. Het was
al vroeg donker en de kachel brandde. Maar dat was toch wel gezellig ookAls
ze hun huiswerk maakten onder het licht van de lamp, terwijl de kachel gezellig
snorde en een lekkere warmte gaf, vonden ze 't daar echt knus!
Nu het zover was, speelden ze ook niet meer zo dikwijls op straat. De tijd van de
lange winteravonden was aangebroken, en dat bracht ander vermaak mee. Ze zaten,
als hun werk af was en ze gegeten hadden, aan tafel en deden allerlei leuke spelletjes,
die Oepoetie uit zijn kastje haalde. Daar waren ze lang zoet mee.
En in bed was 't zo fijn, om de dekens lekker over je heen te trekken, als de wind
tegen de ramen gierde
Het is Woensdagmiddag half twee. Een
achttiental meisjes, gehuld in schorten, zit
achter de lange, evenwijdig aan de muren
geplaatste tafels, in de keuken van de huis
houdschool aan de Drie Vriendenstraat 26
te Rotterdam. Achttien meisjes schillen
aardappelen en appelen voor hun komende
maaltijd, die zij zelf onder leiding van een
leares gaan klaarmaken. Voor verschil
lenden onder hen is het de eerste keer, dat
zij zich met huishoudelijk werk bezig hou
den en zij zijn dan ook nog stil en ge
spannen.
Wie denkt, dat dit een gewone huishoud
school is, heeft het mis. Wij zijn hier in
één der scholen voor Vrouwenarbeid, welke
worden georganiseerd door het Meisjes
centrum „De Zonnebloem" dat ook in de
Drie Vriendenstraat zijn zetel heeft. In
deze school lopen geen meisjes met witte
stijf gesteven schorten en mutsjes op het
hoofd rond, zoals op een gewone huishoud
school. Hier zijn fabrieksmeisjes, die óf
vier uur per week in de tijd van de baas,
öf gedeeltelijk in eigen tijd (zoals de
meisjes van de textielfabrieken) de basis
leren kennen, waarop een geordend huis
houden moet rusten. Hun school is er geen,
wf je taal, rekenen, lezen, enzovoort,
leert.
Van groot belang is dan ook de wijze
waarop lesgegeven wordt.
Wat hindert het of er tijdens een les ge
praat wordt, als de sfeer voor de mjeisjes
maar gezellig is en als zij er maar een idee
van krijgen, hoe zij het later thuis gezellig
kunnen maken.
Een eigen thuis, daar dromen zij immers
allen van! De fabriek is voor hen slechts
iets, dat zij door moeten maken, voordat
zij kunnen trouwen. Zij trouwen ook allen
en dan, dan wacht vaak de teleurstelling.
Met het huishouden beginnen nieuwe zor
gen, vaak veel zwaarder dan die, welke
zij op de fabriek hadden en dan kunnen zij
er niet tegen op en het huishouden wordt
een fiasco.
Om dit laatste evenwel te verhinderen
is er de Vrouwenarbeidsschool, die in Rot
terdam al drie jaar bestaat en in andere
grote steden ook steeds in omvang toe
neemt sinds men het succes van Rotter
dam heeft waargenomen.
Van dertig Rotterdamse bedrijven
(suikerverwerkende- en chocoladebedrij-
ven, sigarettenfabrieken, confectie-indu-
strieën e.a.) komen iedere middag en avond
en 's Zaterdagsmorgens groepjes van zes
tien tot achttien meisjes naar het Zonne
bloemcentrum vier uur in de week ge
durende een heel jaar en soms in hun
eigen tijd een tweede jaar.
Aan de algemene vorming, die om de
week wordt gegeven, wordt grote 'aan
dacht besteed. Direct daaraan gekoppeld
is het vak „huishoudelijke sfeer". Hier
hoort bij het theedrinken en, waar de meis
jes dol op zijn, het voorlezen. Verder leren
zij, hoe zij een kamer met weinig middelen
gezellig kunnen maken, hoe zij spelletjes
kunnen organiseren, later als zij kinderen
hebben en tenslotte hoe zij hun tijd kunnen
besteden, als hun man naar zijn werk is
en de baby er nog niet is om hun handen
vol werk te verschaffen. Dan zijn er de
kooklessen. De lerares-koken heeft een
lumineuze gedachte gehad. Zij heeft kar
tonnen bordjes laten maken en deze met
behulp van gekleurd papier, zoals men dat
bij het fröbelen gebruikt, in vier delen
verdeeld. Ieder deel en iedere kleur stelt
nu een deel van het menu voor: de groen
ten, of alles wat er voor in de plaats ge
geten kan worden, de aardappelen of meel
spijzen, de jus, saus, enz. en de vleesge
rechten.' Iedere week stellen de meisjes
onder leiding van de lerares een ander
menu samen volgens genoemd schema. Zij
hebben een plakboek, waarin zij deze fan-
tasiemaal'tijden verzamelen, meestal van
illustraties voorzien.
De vier lesuren worden voltooid met de
was- en strijkles.
De tweede week staan naaien, kinder
verzorging en medische voorlichting op
het progx-amma.
Er wordt, niet alleen tijdens de lesuren,
maar ook in de vrije tijd, aan sport en spel
gedaan, onder leiding van de in Van Brie-
nenoord opgeleide jeugdleidster, mej. Al-
berda.
Zoals ik reeds opmei-kte, bereiden
de meisjes het eten zelf. Daarna wor
den de tafels gedekt, volgens de regelen
der kunst, maar niet ovei-dreven en dan
wordt er gemeenschappelijk gegeten, ter
wijl iedereen tracht de sfeer zo gezellig
mogelijk te maken. Als vanzelf wordt de
meisjes zo geleerd, hoe zij het gesprek aan
tafel gaande moeten houden.
Ieder meisje betaalt dertig cent school
geld en wanneer zij gedeeltelijk in eigen
tijd komt, betaalt de werkgever zeventig
cent. De „Zonnebloem" heeft nu iedere
<lag plm. driehonderd cursisten, waarvan
honderd avondleerlingen.
De docenten worden van andere scholen
geleend. Zij worden betaald volgens de
normen van het nijverheidsonderwijs.
De Zonnebloeminstellingen ontvangen
nijverheidssubsidie, gedeeltelijk van het
Rijk, gedeeltelijk van de gemeente. De
leidsters worden te Rotterdam uit een
fonds betaald. Er is een eigen bestuur, dat
bestaat uit twee werkgevers, een leer
kracht uit het nijverheidsonderwijs, een
vertegenwoordiger van de werknemers
vereniging, een jeugdleidster, een inspec-
trice van de Ai-beid, een inspectrice van
het nijverheidsonderwijs, een maatschap
pelijke werkster of een personeelschef van
een bedrijf.
De werkgevers betalen vijftig cent per
week per meisje voor de bijkomende kos
ten. De Vrouwenarbeidsschool schaft zelf
benodigdheden aan voor de verschillende
lessen. De meisjes maken op de naailessen
dingen, die zij zelf kunnen gebruiken, bv.
blousjes en onderjurken. Zij krijgen de
stof van de school en kunnen het gemaakte
kopen op afbetaling.
De „Zonnebloemstichting" werkt samen
met de R.K. Mater Amabilisscholen. Zij
hebben een topcommissie gevormd om sa
men de werkgevers te bewerken. Momen
teel is er een Nationaal Centrum Vorming
Bedrijfsjeugd in oprichting, dat, zoals de
naam reeds aanduidt, landelijk wordt ge-
oi-ganiseerd.
In de Amsterdamse Apollohal is Zater
dag onder minieme belangstelling en in
een vrij matte stemming de Fotobeurs 1951
het jaarlijkse Mekka van alle film- en
foto-enthousiasten geopend. Die mi
neurstemming zal wel goeddeels te wijten
zijn aan de fantastische prijsstijgingen en
aan de dreigende in voer restricties in deze
bi-anche, hoewel ook rancune jegens de
handelspolitiek van Duitsland, dat nog al
tijd de belangrijkste leverancier is van alle
fotografische behoeften, hier volgens de
importeui-s een hartig woordje zou hebben
meegesproken.
Hoe dit ook zij, de Duitse industrie is
nochtans ook op deze beurs weer met al
haar gerenommeei-de fototechnische ge
schut in stelling gekomen en zij bewijst
daar opnieuw, of men het leuk vindt of
niet, dat haar supprematie vooral op het
terrein van de kleine pi-ecisie-camera en
van de kwaliteits-optiek nog steeds onge
broken is, al moet daax-bij ei-kend worden,
dat haar ernstigste concurrenten in de
camei'a-bouw, nl. Amerika en Engeland,
deze keer grotendeels verstek laten gaan.
De grootste Amerikaanse industrie expo
seert bijvoorbeeld, behalve een paar over
jarige demonstratie-modellen, alleen een
handvol boxjes e.d. uit haar Engelse doch-
ter-fabrieken.Veel Franse constructeurs, die
in de eerste na-oorlogse jaren de Eui-opese
markt overstroomden met tientallen kiek-
toeslelletjes van allerlei allooi, zijn nu
bijna geheel van het tapijt verdwenen, het
geen minder te betreuren valt dan de af
wezigheid van de jonge Tsjechische indus
trie, voor welker uitstekende reflexen en
kleinbeelds het IJzeren Gordijn nu wel
definitief op slot schijnt te zijn. Daaren
tegen hebben de Italianen ditmaal duchtig
in de bus geblazen; hun toestelbouw lijkt
nu de na-oorlogse kinderschoenen ontwas
sen, de xxogal speelgoedachtige model
len uit het experimentele stadium zijn
radicaal overboord gezet en inplaats daar
van prijkt nu een ganse serie aantrekke
lijke en handzame 35 mm-., rolfilm- en
reflex-appai'aten met naar het schijnt zeer
behoorlijke mechanische en optische pre
cisie in de stands der importeurs. Behalve
een „goedkope" editie (pl.m. f 425) van
een befaamde kleine spiegelreflex, een mi
niatuurtoestel in de vorm van een pols
horloge en een prachtige nieuwe Duitse
smalfilmcamera „mit allen Schikanen" is
er overigens in de apparatenafdeling wel
veel moois, maar zeer weinig nieuws
te zien, als men de prijskaartjes tenminste
buiten beschouwing laat. De piepjonge Ne-
derlandse industrie, die zich reeds een
internationale reputatie verworven heeft
met haar grote camera's voor portret- en
commerciële fotografie, debuteert thans
veelbelovend met een fraaie 6x9 voor
universeel gebruik met verwisselbare len
zen, gekoppelde afstandmeter en vele an
dere mogelijkheden. Voor de rest blijft de
vaderlandse fotonijverheid helaas, behou
dens de boxjes en kleine accessoires nog al
tijd beperkt tot de gedegen voortbrengse
len van de Delftse optici en de Soester
chemici, welke laatste op de beurs een
keur van goede en goedkope foto-papieren
exposeren. En daarmee zijn wij meteen
aangeland bij de
Foto-chemische afdeling
waar onder meer een drietal nieuwe ama-
teur-kleurenrolfilms, van Belgische, Ita
liaanse en Duitse makelij de aandacht
vraagt. Alle drie procédés maken papier-
afdrukken (en vex-grotingen) in kleuren
mogelijk, maar voorshands moet de afwer
king nog in het buitenland gebeuren, wat
behalve een langduiige helaas ook een vrij
kostbare geschiedenis dreigt te worden;
de importeur van het Italiaanse iflmpje
schatten de totale kosten per afdruk van
bin-nenlk,
Tc Utrecht is dc inirt-n-.it
vaktemoonstcUing dS
veemarkt hallen gehouden Woripril
door de Commissaris dei- K0&
provincie Utrecht, de heer M Tlfr
De tentoonstelling wordt cel
tegenheid van het 25-jarig
Vereniging tot BevordefwS1
vakonderwijs (S.V.O s Va® SlagetJ.
De Amsterdamse politie heeft
sische zeeman gearresteerd vSJS
oplichting. De man had een'lmSÏha
moet die in moeilijke financiële'Sc
heden verkeerde. Hij stelde haar
goud te bezorgen, dat hij vooi hL rfe-
kopen. De vrouw kreeg van
enkele gouden tien dcÜarstuklcS 7^
de muntstukken aan de zeeman mA«
liet mets meer van zich horen ïT
arresteerde hem juist voor hu
monsteren. Hij bleek de munten ZJfê
van de hand te hebben gedaan r 'S:
B. en W. van Den Haag stellen
voor de stichting „Den Haag RW
ten behoeve van de van 30 Juli tlkT
Augustus 1951 te organiseren &1T
menweek een subsidie te vertil
f 10.000 en voorts met ten hoogste fvl
te nemen in een waarborgfonds
Op 18 Mei zal Rotterdam ziin nnx
dag houden. Onder meer zullen In
bruxk worden genomen het nieuwe «r'
van de gemeentelijke vervoer- en
dienst en de nieuwe machines van h»*
fabriek der Nederlandse verbruikt
lies. Voorts zal in hei nieuwe knX!;
Blaauwhocdenveem een gedenkstl
onthuld, de industrieflat op de GoudJd
zal worden geopend en de eerste S3
worden gelegd van de Doopsgezinde k vt
het Haagseveer. 'f
De officiële openstelling van de v*.
terde vaarwegen Stroobos-LemflS
Fonej ach t—Ha rijn gen is thans <MiS
vastgesteld op Woensdag 30 Mei.
Het Economisch Technologisch In«i
tuut voor Friesland heeft berekend ó7>,
toeneming van de indsutrie in FrlaC
de jaren 19301950 boven het Netel
gemiddelde ligt. Het aantal in de Friese?
dustrie werkzame personen steeg in die ta-'
met 59 In 1930 telde Friesland n
industrieën met meer dan tien werkkracht
en thans 700. De grootste toencmine
plaats in de bouwnijverheid.
Na een beraadslaging van vier uurhtó-
de Goudsé gemeenteraad besloten ttt<
stadsgrachten te dempen. Vooral hot den*-
van het schilderachtige grachtje „Achter?
Vischmaikt" met het enige toogbrugje tu
Gouda, viel de raadsleden dis. G. Neder,
horst cn dr. J. G. W. Bik, die tegenstanden
van hot voorstel waren, zeer zwaar te
overige 23 gemeenteraadsleden waren v«é
standers van de demping.
De bevelhebber van de vierde mllitiin
afdeling (Groningen, Friesland en Drast,
de voormalige commandant van de 7-Det&
ber divisie, generaal-majoor H. J.J.Ï,
Dürst Britt, zal in tijd van oorlog weer in
treden als commandant van deze divide,
In de algemene vergadering van i<
Nederlandse Vereniging van Spoor- n
Tramwegpersoneel die op 23, 24 en 25 ïl
te Utrecht wordt gehouden, zal, ten
ging van de heer G. Joustra, een n
voorzitter worden gekozen. Candidaat is ge
steld de heer II. J. Kanne te Utrecht, 'Jas
secretaris. Voorts zal worden voorgesteld da
naam der organisatie tc doen luiden .Neder
landse Vereniging van Vervoerspersowel,
Het nieuwe gedeelte De Klomp-Mars
bergen van de rijksweg 110. 12, zal venae-
delijk op 3 Mei geopend worden, zodat be:
snelverkeer Arnhem—Utrecht—Dan Hat;
dan niet meer via Renswoude en Scherpte-
zeel geleid behoeft te worden.
De ontvangsten van het Algen®:
Burgerlijk Persioenfonds hebben in IK:
veel meer bedragen, dan oorspronkel.'i
werd geraamd, namelijk fll6.228.lfll,
Zondagmorgen is de boerderij Det*
maat bij Ruurlo afgebrand. De brand
ontdekt door de boerin, die er met betrJj
van haar man en beide dochters in slaagde
de veestapel van 31, runderen tijdig Uit
brandende schuur tc krijgen.
De dertienjarige Arnhemse jongend-
Zondag ernstig werd gewond bij het ongalJ
met de „kleefwand" op de kermis, is ink
gemeenteziekenhuis overleden.
De commissie van overleg van de si-
denstandsvakcenlralen zal op Maande? 1!
April te Utrecht een vergadering bete
van de besturen van alle ondernemers-li-
bonden, die bij deze drie centrale organ.-
saties zijn aangesloten. Deskundigen icffl
een uiteenzetting geven over de ecoMMï-0
situatie waarin verschillende branches ver-
keren.
De „New Australia" is VrijdagBX!
van Soerabaja naar Nederland venrosE
met 1580 militairen van de _Koninktp
Landmacht en Ambonese militairen var-"
voormalige K.N.I.L. Ook te Semarang v;J.
nog militairen aan boord gaan.
De 75ste verjaardag van het 2d'
ment Veldartillerie zal op 1 Mei a s
nieuwe Alcxanderkazerne te 'sGravetb?
worden' gevierd.
In de heden gehouden trekking van
Staatsloterij is de f 50.000 gevallen op 1®
6x9 cm. op ongeveer negen gulden.
Voor de vakman is er overigens no? va.
opmerkelijks te zien, zoals een nieuw „ap
transfer"-kleurenprocédé, dat veel w®
mogelijkheden tot na-correctie biedt a
de bestaande systemen (met fraaie wsr
proeven van een Haarlems W°?iaï
voorbeelden), een groot aantal elect,-
sche flitsapparaten (zelfs voor stuop-
bruik) en natuurlijk de onverro.-
lijke stortvloed van „sensationele w
wonder-ontwikkelaars".
FEUILLETON
door Victor Bridges
vertaald uit het Engels
HOOFDSTUK I
De umpire in zijn witte jas stak een
vinger omhoog, de wicket-keeper gooide
triomfantelijk de bal op, en terwijl een
donderend applaus losbarstte, begon de op
één na laatste batsman van Oxford met
een spijtig gezicht terug te lopen in de
richting van het clubhuis. Van de twintig
duizend toeschouwers, die deze traditionele
cricketmatch bijwoonden, was een groot
deel bijna wild van vreugde.
Negen wickets neer c-n nog vijf runs
om te winnen!
De dominee van middelbare leeftijd, die
naast Nigel Graham zat, haalde een zak
doek te voorschijn en veegde zich het
zweet van het voorhoofd.
Allemensen, het is werkelijk zenuw
slopend, merkte hij op.
Zo weinig heeft het, geloof ik, nog
nooit gescheeld, antwoordde zijn buurman,
terwijl er een glimlach over zijn lange,
ietwat ironische, gezicht gleed. Ik wil met
u wedden, dat we het nog halen.
Wedden is tegen mijn principes, maar
ik kan deze keer werkelijk de verleiding
niet weerstaan. De ogen van de geestelijke
twinkelden olijk. Als ik win, zal ik de
baten zenden aan de commissie ter bestrij
ding van het gokken
Een nieuwe uitbarsting van applaus
begroette de verschijning van de Oxford-
batsmen, een lange, soepele gestalte, met
een vastberaden kin en zwart krullend
haar. Manhaftig schreed hij op het wicket
af, terwijl de Cambridge-spelers, die even
in kleine groepjes hadden staan praten,
haastig hun plaatsen in het veld weer in
namen. Gedurende enkele seconden heerste
er een stilte, vol spanning. De bowler kwam
met een langzame beweging naar voren
en liet de eerste bal los.
Toen de bal op de grond kwam, werd hij
met een geweldige harde slag naar de
uiterste gi-ens van het veld geslagen, waar
enige kleine jongens elkaar de eer de bal
terug te gooien met grote felheid betwistten.
De bowler trok zijn broek recht en kwam
voor de tweede maal naar voren. Opnieuw
zwaaide het bat kwaadaardig, maar dan
was er opeens een harde klik te horen en
sprongen de dwarshoutjes van het wicket
de lucht in, terwijl het publiek in luide
bijvalsbetuigingen of uitroepen van teleur
stelling uitbarstte.
Wel allemensenmompelde de
dominee.
Zijn buurman, Nigel Graham, maakte
van de gelegenheid gebruik om op dit
moment terwijl het lawaai nog op zijn
hoogst was weg te glippen, om voor de
massale uittocht beginnen ging, de ingang
van het clubhuis te bereiken. Zoals altijd
bij deze beroemde wedstrijd tussen de beide
universiteiten, waren hier vele afgestudeer
den en clubgenoten aanwezig. Er werd op
gewonden commentaar gegeven op de afge
lopen wedstrijd, terwijl aller ogen door de
wijd openstaande ramen keken naar de
van het veld terugkerende spelers.
Nigel Graham! Mijn beste kerel, dat
is een px-ettige verrassing!
Een lange, onberispelijk geklede man
met een monocle stond op van zijn stoel
aan een van de tafels en kwam met een
uitgestoken hand op Graham toe.
Waar kom jij vandaan? vroeg hij. En
waarom heb je me niet laten weten, dat
je in de stad was?
Ik ben er alleen maar één enkele dag
tussen uit gewipt, de laatste dag. Graham
hield op en keek de ander aan met een
verraste glimlach, waairin iets van spot was.
Allemachtig, Michael, je bent niet in
het minst veranderd. Nog nét zo'n mode
plaat als altijd enen je ziet er niet
eens als een ambtenaar uit!
Ik ben hier gewoon in burger. Je zou
me niet herkennen in mijn Whitehall-
pakje. De hooggeboren Michael Fairfax
lachte vrolijk. Kom mee, laten we wat gaan
drinken, voor de grote massa komt. We
moeten deze ontmoeting vieren.
Hij nam Graham bij de arm en voerde
hem mee naar de bar. Aan een van de
vermoeid uitziende diensters bestelde hij
twee glazen gin.
Ik kon mijn ogen niet geloven, toen
ik jou binnen zag komen, merkte hij op.
Ik dacht dat ik te veel gedronken had, of
dat ik een geest zag. Hij nam zijn glas op
en na een slok zette hij het di-ankje neer
en rilde even. Wat een snert-rommel is dit
toch, ik haar het! Waax-om kan een mens
niet aan een beetje behoorlijke whiskey
komen!
Dat moet jij weten, antwoordde Gra
ham. Jij bent in het vertrouwen van de
hoogste autoriteiten.
Je vex-wart het ministerie van Binnen
landse Zaken met dat van Handel. Bij ons
hebben we tenminste nog een klein restje
gezond verstand.
Hetgeen ongetwijfeld is toe te
schrijven aan het feit, dat jij daar weer in
functie bent.
Natuurlijk, lachte Fairfax, terwijl hij
de as van zijn sigaar tipte. Het is wel een
bijzonder gelukkig toeval, dat ik jou hier
plotseling tegen het lijf loop. Ik zie haast
nooit meer iemand van het oude stel. Ze
zijn allemaal i-espectabele burgers gewor-
den, denk ik, en nergens in goed-betaalde,
niet-te-veel eisende baantjes verdwenen.
Graham haalde zijn schouders op.
Een mens moet nu eenmaal eten, zei
hij. Ook in de tegenwooi-dige maatschappij
met al haar zegeningen.
Je hebt gelijk en wat is dat dagelijks
brood vaak een pijnlijk vraagstuk! Met een
vastberaden slok dronk de spreker zijn glas
leeg. Vandaag is er echter slechts één op
lossing mogelijk, namelijk dat jij straks
met mij gaat dineren. Stribbel niet tegen,
want ik weiger te luisteren naar eventuele
bezwaren.
Ik zou alleen willen opmerken, dat ik
ae trein van 9.15 moet halen. Ik heb een
uitnodiging om morgenochtend met één
van mijn supex-ieuren te ontbijten en dat
staat zo ongeveer gelijk met een koninklijk
bevel.
Die trein zal je heel gemakkelijk
kunnen halen. Fairfax keek op zijn hor
loge. Ik zal de „Dragon Fly" even opbellen
en een tafel laten x-eserveren. Kom mee,
laten we het nu dadelijk doen, anders zijn
alle toestellen bezet.
Met een krachtige hand voerde hij zijn
vriend door de nu steeds meer toestromen
de mensenmassa en langs een achtertrapje
bex-eikte hij een onbezette telefooncel. Na
een vrij lang gespi-ek kwam hij hieruit
weer te voorschijn met een zelfverzekerd
glimlachje op zijn gezicht.
Ik heb even gesproken met Louis, de
gérant, legde hij uit. Hij heeft gezegd, dat
hij om zeven uur een tafel voor ons heeft.
Ik heb mijn wagen hier, dus we kunnen
er nu eigenlijk wel dadelijk vandoor gaan.
Ik ben helemaal niet op de hoogte
van de hedendaagse uitgaande wereld,
merkte Graham op, terwijl ze op een
nieuw-uitziende auto toeliepen, die gepar
keerd stond achter een tennisbaan. Wat is
die „Dragon Fly" voor een gelegenheid? Ik
heb er nog nooit van gehoord.
Oh, het is één van die vele zwarte-
handelaars-tenten, en je krijgt er absoluut
het beste eten van heel Londen. Ik snap
niet, hoe ze het hem leveren, maar tot nu
toe hebben ze het gepresteerd niet in moei
lijkheden te geraken.
Fairfax maakte de auto open en u-
achter het stuur plaats.
Praat niet met me, terwijl ik
hij. Als ik me niet volkomen conce rfc
heb ik de neiging door alle verkee
heen le rijden.
Terwijl de avondzon een «gar
over de slordige verveloze huize
eens zo welvarende Bakerstreet -
reden ze in snelle vaart voort e
al spoedig in Mayfair. Volgen*
deed Graham zijn mand niet op
zich bezig met het observeren j.;;.
„aantrekkelijke herenhuizen
den, en peinsde er over, hoe weui
eigenlijk de grondslagen ge^
waarop de bezitters van de
uit de Victoriaanse tijd met
wankelbaar vertrouwen gebouwd^
Hij vroeg zich af
theorieën van degenen, die
men, even weinig hecht en solide
blijken te zijn. reden
Ze staken Piccadilly over cn (C
myn Street door, vanwaar tjf..
zijstraat naar rechts insloeg-1=n
tallen meters sloeg hij opn
een nauwe poort door, die
een vierkante binnenplaat -
keien, die aan drie kante" S be
door de achterkanten van g
blokken. Een oude. enyz
zinnig-uitziende >^n '"e n&0
dophoedje op zijn hoofd kwa
om hen te ontvangen.
(Wordt vertok
