V?L.^ :sif Succes Schotels f2.50 Restaurant Lion d'Or Restaurant't Heerenhek De tennisbaan is geen modeshow silhouetten Zorgen om de Ibaby in Algiers De Egyptische Koningin Wel charmant, niet opzichtig IA T E KDA GTJTULIJSfl Een dezer dagen ontving een kennis van nitnodieing voor een samenkomst 06 Bond te-en Drank en Tabak" en ïe zfn eMoen ook heen geweest. H uitnodiging stond: „Wij kunnen u Lzen van uw stupide rookgewoonte, Saraan ge zelf en de uwen lijdt, en om- K inderdaad wel van een sigaret ti dacht ik, wat let me om de hand ele2 op te rapen? De lezing, die Sr dokter Valot zou gchouden worden nlaats in de rue Jacob, een oud gaatje vlak bij de Seine. Een trapje met wankele treden leidde daar naar een mor- zaaltje. Het geurde er naar naphtaline Several lagen brochures op tafeltjes uit- ïÉald 'Op een affiche stond een fleurig £end man afgebeeld die vroluk in KnaDpel beet. Er onder stond: ik rook niet! Ér naast hing een andere plaat mei de beeltenis van een verwezen individu die lusteloos een dikke sigaar uit zijn mondhoek liet hangen. Verveeld staarde hij naar een rook wolkje dat een kringetje tekende in de jacht. De tegenstelling tussen beide heren was frappant. E<*n somber gestemd gezelschap hing an 'sDrekers lippen. Er waien dames wier hoofden werden gesierd met vreemd soortige antieke hoeden, veel oude man netjes" en enkele idealistische jongelieden. Degeleerde spreker bleek van pakkende uitsoraken te houden. Hij begon met een lofwoord op Maurice Chevalier, die gedu rende twaalf iaar niet meer gerookt heeft. - Bravo! schreeuwde het gezelschap in stemmend. Door die adhaesie aangemoe digd, las de dokter enige passages voor uit Chevaliers laatste boek Grijze sla pen-waar Maurice vertelt hoe vreselijk hij heelt moeten vechten om van 't roken al te komen. Na dit stichtelijke voorbeeld ging de spreker tot een directe aanval over op de eventuele rokers onder zijn gehoor. Het was werkelijk afgrijselijk om te horen aan wat voor verschrikkingen de eenvoudige minnaar van de Gauloise (de meest gerookte sigaret in Frankrijk) zich dagelijks bloot stelt. Opium, verduide lijkte toen nog eens dokter Valot is véél minder gevaarlijk dan tabak. Een ge woonte-roker wordt dan ook nimmer oud. - En Churchill clan? riep een vermetele stem, - Churchill? maar is 't u dan nog nooit opgevallen, repliceerde de dokter, dat rijn sigaar altijd uit is? Churchill zal wel wijzer wezen. Be grote tegenspeler van dokter Valot bleek zijn collega, de 93-jarige medicus Besancon. Deze grijsaard is bijzonder po pulair in Frankrijk vanwege een boek waarin hij de wijn en de tabak bezingt, naar dat boek was volgens zijn tegen stander doorgestoken kaart en niet meer dan een funest reclameschrift waar achter zich wijn- en nicotinebelangen verscho len. Het auditorium ijsde en slaakte een zucht van oprechte verontwaardiging. Toen de dokter zijn redevoering met een patste ontmaskering beëindigd had, ver drongen de mensen zich om hem heen. Een Jonge man wilde iets zeggen. Hape rend stotterde hij zeven jaar geleden ui -I s een.^n^else sigaret en daarna ™i ik voor vier-en-twintig uur in een Gjapc slaap, De aanwezigen verstijfden ze een onbetamelijk woord hadden m k T,Het was maar om's te Probe- naaJstt,e de jongeman er aan toe te liegen, doch ik heb 't bij die poging ge- yï/t'l had 5k een onbedwingbare p'nmc g regen.aan een sigaret. Maar Stond Ha Mi Pm ft 330 dG mUUr waarop j b}er streng verboden was je Toen de red* gewoonte over te geven, it 1 Mr het gezelschap echter water te e?™ _ge,Z3m.enllik een glas ijs- Eer' gebruiken- vond ik het mo- i enTtrZ 16 verbekken- Mijn café op de hoiiP °ns terug in een om daa^ een Gauloise op WW. Bijlaveld-Celinck 28) iiiz°u i;u mjsschien wel wak. te geven Hi, eeP paai' inlich- ?veR naar het Rirm Z0U no§ eens de Paulus Pott?8?1 s rijden: hier Jfdeltjk genoee val ifat viel' dat was e^even. Hij zou nn toch niets 'neer !akiRg van het hui? n gaan en de be~ ^Bergman overdragerx aan briga de briefer PsU'ucties aan de comfortabelge'instaliSÉ uP de bovengang JJbeneden in ae h !ii ad en trok daar" ^TenvoldVkw^ Zljn jekker aan- VMededeling, dat £?u van boven met ®"-ar kon op de vraZ Was inSeslapen, vertellen, waar»» Van de P^itieman 'Woarzy na de lunch geweest yf 2.P«nde d? gtral'Pf®11 naar huiten en P°iifiiwgedaur^ en het tuin- •;.ptrde aan en hii inspecteur door te l&RLW om d* po- zei opeens: Je kunt bij het spelen van tennis van twee standpunten uitgaan: je wilt je best doen om 't spel zo voortreffelijk mogelijk te beoefenen of je wilt je inspannen er Wij denken bij het woord speelpakje aan een min of meer luchtig geval voor kleine peuters, maar de creatie op de foto is er toch ook een. En nog wel een zeer char mant! Het is een model dat onlangs op een Franse show van strandlcleren werd vertoond. Het is gemaakt van stevig mate riaal, dat tegen een slootje kan. De twee rijen knopen zijn van koper en het lijfje toont achter en opzij een vrij royale omslag. Ons lijken schoiiderbandjes echter nog wel onmisbaar. zo leuk mogelijk uit te zien, waarbij het min of meer elegant zwaaien met een racket eigenlijk een vermoeiende bijkom stigheid moet worden geacht. Trokken de werkelijke tennissterren de belangstelling van grote scharen liefhebbers van deze spojrt, de leuke, aardige meisjes-met-een- rsckêt waren om andere redenen natuur lijk ërf vógue. De mogelijkheden begonnen pas goed, toen de echte sportmeisjes en met name de Amerikaantjes, niet alleen steeds beter gingen spelen, maar daarenboven al te veel aandacht begonnen te besteden aan haar kledij. U herinnert U misschien de geschie denis van „gorgeous" Gussie Moran, die twee jaar geleden de ernstige sportbroeders van de All England Lawntennis cham pionships de officiële naam van de Wim- bledontennis-kampioenschappen, die van daag eindigen in de hevigste beroering te steken en op de zege van de dokter te klinken. Want we gunnen graag ieder zijn verzetje op voorwaarde dat ook wij onze vrijheid mogen behouden, een vrijheid waarvan ik de risico's blijmoedig aan vaard. ève. bracht, omdat zij het waagde onder haar (uitermate korte) jurkje een (uitermate kort) broekje met kantjes aan te trekken. En nademaal' tennis een spel is van zeer snelle bewegingen, was het natuurlijk niet zo gek, dat rokje en broekje meer belang stelling trokken dan de sportbroeders wen selijk achtten. Zij slaakten een zucht van verlichting, toen Gussie van het „tennis- toneel" verdween, maar zij hadden te vroeg gejuicht, want haar zusjes aan de overkant van de Oceaan, die nog heel wat beter spe len dan zij, koesterden voor dit jaar plan nen, die het nodig maakten, dat er een officiële oekase werd uitgevaardigd, waar in de dames werd aangeraden op de gras- banen van Wimbledon binnen de perken te blijven en niet al te extravagante jurkjes en broekjes aan te schaffen. En terecht! Want kant en Engels borduursel passen nu eenmaal niet bij de tennissport. Het goede tennistenue stelt zekere eisen, die we even nader onder de loupe zullen nemen. Het mag wel charmant zijn, maar niet opzichtig en verder moet je er op kunnen bouwen. Het moet altijd „in vorm" blijven, ook bij services, smashes en andere heftige bewegingen. En in dit opzicht is er alles te zeggen voor de korte tennisjurk, die zó gemaakt is, dat hij alle bewegings vrijheid laat. Toch ia dit seizoen het twee delige tennis-costuum meer in trek. Hetzij blouse-short, hetzij blouse-plooirokje. Sinds de mode alle moderne zakelijkheid heeft Vacantie-menu's De zomer lokt ons naar buiten: daar kunnen we nieuwe krachten en frisse moed opdoen voor een lange tijd! Wanneer de vacantiedagen komen trekke het hele gezin er zoveel mogelijk op uit; ook de huisvrouw zelf. al heeft zij thuis nog werk in overvloed. De zomer duurt immers maar kort en wie hard moet wer ken heeft ook ontspanning nodig. En het eten dan, wie moet er koken als de familie 's avonds moe en hongerig thuis komt? Met wat overleg en samenwerking is dat vraagstuk wel zo op te lossen, dat de huis vrouw het ook in dat opzicht in de vacan tiedagen eens gemakkelijk krijgt. In de eerste plaats kunnen de huisgenoten een handje helpen bij de voorbereidingen en ten tweede kan men allerlei gerechten kie zen die voedzaam en smakelijk en toch vlug klaar zijn en die samen een volledig en goed maal vormen. Bekijkt u maar eens de onderstaande voorbeelden. 1. Rijst met tomatensla en gebakken uien Havermoutpap. De rijst 's ochtends even voorkoken en m de hooikist zetten (of de pan in een flinke laag kranten pakken). De uien de avond tevoren snipperen en fruiten en af gedekt op een koel plekje weg zetten. De rijst vermengen met de ui en desgewenst nog iels vet of margarine en het gerecht nog even door cn door warm maken. Een sla maken van in plakjes gesneden tomaat en slasaus of olie cn azijn. De pap kan kant en klaar gekocht worden of de avond te voren gekookt. 2. Aardappelpuree, bloemkool, ci (Ra barber met havermout). De aardappelen van tevoren schillen, na thuiskomst koken en er purée van maken. De bloemkool koken en overgieten met ge bruinde boter of margarine. De eieren ko ken. De rabarber kan de dag tevoren ge kookt worden en gebonden met wat haver mout. Dit gerecht koud opdienen. 3. Macaroni met blokjes kaas en tomaten (Yoghurt). De macaroni 's ochtends even voorkoken en in de hooikist zetten. Na thuiskomst de In de schone stad Algiers wor den de babies op gediend als ex quise gebakjes. Men ziet ze daar rijden in hun sta tiekarossen, die geen kinderwa gens meer zijn maar echte crea ties. Blikkerende wieltjes dragen een glimmend ge lakt bakje en bo ven dat bakje pronkt aan een verchroomde stang een parasol van gebloemd katoen met laag neer hangende franje omzoomd. En dit alles is nog slechts het omhulsel, het pa pieren bakje waarin het taartje gebed ligt. Want temidden van rose of blauw satijn en schuimige kanten ligt als een pièce de milieu, soms lustig blèrend, maar meestal se reen rondblik kend, Zijne Ma jesteit de baby. Een kanten mutsje omhult zijn zwar te bol, witte laars jes sieren zijn trappelbeentjes. Kant, tulle en zijde zijn de ma terialen waarin „maman" hem kleedde. Alles blaakt van nieuw heid, alles is smet teloos schoon. Achter de wagen schrijdt papa, trots en zelfvoldaan. Achter het fier geheel loopt „maman" met de rest van het kroost, zorgt dat de witte handschoentjes ook wit blij ven, trekt witte sokjes om de vijf minuten langs weerbarstige bruine beentjes om hoog, let er op dat Pépé's witte zijden broekje goed in de plooi blijft evenals de zwarte pijpekrullen- van zusje en dat alles bezorgt haar zoveel werk dat papa voor de baby moet zoi'gen. Bij de Muzelmannen is het net andersom. Daar belast „maman" zich met de baby, die geen statiekaros bezit maar gewoon in moeders armen gebed ligt, wat ongehoorde moeilijkheden oplevert met de sluier, die door de kleine grijphandjes maar al te vaak van zijn plaats wordt gerukt. Papa occu peert zich met de rest van de kinderen, maar neemt dal niet zo zwaar als de Franse maman. Neuzen snuiten doet hij niet, dat vindt hij zinloos en nutteloos. Om de kleren maakt'hij zich ook niet al te dik (waardoor de Muzelmaanse kleintjes een stuk voor hebben op de Franse). Maar hij liefkoost zijn kinderen graag en veel en vertelt hen met zachte fluisterstem eindeloze ver haaltjes. BOB TADEMA tomaten in plakken snijden en in een koe- kepan in boter of margarine even bakken. De tomaten door de macaroni mengen, de massa goed verwarmen en de blokjes kaas er door scheppen. Yoghurt met stroop of suiker kan als toespijs worden gegeven. 4. Gebakken aardappelen, sla, rest vlees (Rijst met boter of margarine en suiker). De aardappelen de dag tevoren koken en in plakken snijden. Deze na thuiskomst bakken. De sla aanmaken, het vlees, dat de dag tevoren gebraden is, er koud of warm bij geven. De rijst 's ochtends voorkoken en in de hooikist zetten en opdienen met boter of margarine en suiker. uitgebannen, lijkt ons van deze combinaties de laatste de gelukkigste. Vooral ook voor speelsters, die noch piepjong, noch brood mager zijn! Het rokje kan dan rondom min ci' meer fijn geplooid zijn of enkele plooi- partjien vertonen. En er is altijd nog wei een ander, practischer model te bedenken voor wie al die plooien te bewerkelijk vindt in de was. Wat de modernste shorts betreft: zij hebben het meest weg van kwieke jongensbroekjes. Nauw, kort en perfect gesneden. Met of zonder een smal omslag rond de pijp. Echt uitsluitend voor de potloodslanken. Bijna nergens is Uw kleding zozeer aan kritiek onderhevig als op het- tennisveld. Het is werkelijk nodig daar nog eens de nadruk op te leggen. En mocht Uw spel maar zo-zo zijn hetgeen nog al eens voorkomt zorg er dan tenminste voor dat Uw kleding niets te wensen over laat. Dat geeft een plezierig gevoel van zelfver trouwen en kan Uw prestaties alleen maar ten goede komen! ARLETTE De kersen zijn dit jaar sappiger dan ooit. Het lijkt wel of ze zich volgezo gen hebben aan de regen. En elke maaltijd wordt een feest. ,.0, kessies, kes- sies!", gilt het kleine zusje opgetogen als ze in liaar kinderstoel wordt gehesen. Ze gunt zich amper de tijd haar aardappeltjes en groente naar binnen te proppen, in het vooruitzicht van dat heerlijk dessert. Het kind Lilibeth doet het bedaarder en min der uitbundig, maar ook haar gezichtje straalt van voorpret als ze de fruittest met de glimmende rode vruchtjes ziet. Kersen eten is heerlijk maar de vlekken zijn erg. En kinderen maken er een gruwe lijk schouwspel van. Als dunne straaltjes sap op haar handen druipen roept het kind Lilibeth aanstellerig: „O, ik bloed, ik bloed". Het kleine zusje veegt alleen maar tersluiks haar handen aan haar wangen af. Zij worstelt met de pitten. Die spuugt ze nauwlettend en nadrukkelijk uit. Ze legt ze netjes bij elkaar op een hoop. De steel tjes ordelijk als lucifers in een doosje er naast. Ze doet haar best en ze is trots op haar werk. Totdat ze me plotseling met een verschrikt gezichtje aankijkt. „Pittie is weg", zegt ze benauwd. „Daar". En ze wijst op haar strottenhoofd. „Pittie is zo maar wegloopt. Pittie héél stout". Waarop het kind Lilibeth frikkig naar haar zusje toeloopt en haar wijsneuzig over deze ver draaiing van de feiten onderhoudt. 5. Sla van aardappelen, komkommer, koud gehakt (Custardvla). De aardappelen die de vorige dag ge kookt zijn en het koude gebraden gehakt in blokjes verdelen. De komkommer schil len, in de lengte in vieren snijden, van het zaad ontdoen en in blokjes snijden. Alle ingrediënten vermengen en op smaak af maken met slasaus of olie en azijn (peper) zout en gesnipperde uit. De custardvla kan de avond tevoren gekookt of klaar ge kocht worden. ADVERTENTIE met soep en toespijs naar keuze 3.50 Zondaq Vz gebraden kip, Pommes- 3 frites, compote. Maandaq Saucijsjes, Bloemkool, verse 3 aardappelen. Dinsdaq Tuinboontjes met spek, ham, a gesm. boter, verse aard. Woensdaq Ossentong, Maderasaus, 3 groente, verse aardappelen. Donderdag Omelette, kippenlever, ge bakken aardappelen. Vrijdag Gebakken tong, gemengde salade, aardappelen. Zaterdag Wierier Rostbraten, snijbo nen, aardappelen. „Daar valt mij nog iets in, dokter. Mis schien een indiscrete vraag jegens de fa milie hier. Maar ik moet de mogelijkheid onder ogen zien dat het type van het meis je, ik bedoel Kathrientje, een factor is in deze affaire. Zij is zo anders als alle an deren, zo absoluut anders, dat ik mij ef- vraag öf zij wel een dochter is van meneer Baeck. Zij lijkt, hoe wonderlijk het ook moge klinken, nog het meest op u. Is u ook soms bekend.... hebt u ook wel eens iets opgevangen van een pleeg kind of een vondeling? Dat zou een plau sibele verklaring zijn." Dick Terwolde, bij de openstaande gara gedeur, deed een stap achteruit buiten de lichtkring van de lamp. Hij slikte even. Toen antwoordde hij: „Nee inspecteur." „U hebt daar nooit iets van gehoox-d?" „Nee. Nooit. Zolang ik de familie Baeck ken was Kathrientje er altijd. Gewoon, als een eigen kind." „En hebt u wel eens een foto van haar gezien als klein kind, in de wieg of zo, met haar moeder?" „Ja, er hing vroeger op de studeex-kamer van meneer Baeck een grote foto van haar op de schoot van haar moeder. De laatste tijd heb ik die foto niet meer gezien." „Was die moeder zo donker? Weet u dat ook?" „Nee, niet zo donker, geloof ik- Van de foto kx-eeg ik bepaald niet die indruk. En ze is tenslotte ook de moeder van Lydia." „Ja, ook de moeder van Lydia. Het is eigenaardig. Ik daxxk u wel, dokter, voor uw hulp. Als Jan Willem thuiskomt kunt u wel naar bed gaan; ik kom waarschijn lijk niet voor morgenochtend terug." „Goede nacht, inspecteui\" De motorfiets sputterde weg in de duis ternis, maar Dick Terwolde bleef nog voor de garagedeuren staan, roerloos, met zijn hand gedrukt tegen zijn ogen. Hij stond daar geruime tijd Dan liep hij langzaam naar voren om het tuinhek te sluiten. In het doodstille huis tikte de zware gangklok en sloeg, helder en klingelend, de hele en halve uren van de nacht. Een nacht zonder slaap. Dick Terwolde was naar de logeerkamer gegaan, maar kwam na een poos weer geheel gekleed naar be neden en installeei'de zich in de zitkamer bij de uitgedoofde haard. Om dx-ie uur bood hij aan om koffie te zetten voor de een zame bx'igadier op de bovengang en maak ten zij even een praatje, gedempt, om de anderen niet wakker te maken. Maar Dick wist, dat de andex-en niet sliepen, want hij hoorde almaar heen en weer lopen, almaar heen en weer, op de kamer van Meta en hij zag een brede lichtstreep onder de drempel van de studeerkamer van de heer des huizes. „En ik geloof, dat de jonge meneer ook nog wakker is; hij morrelt aan de radio," zei de brigadier en de jonge dokter deed een broederlijke inval in de kamer van de Benjamin en vond hem daar, met een hoog-x-ode kleur, bij het licht van zijn af geschermde lampje bezig te experimente ren met zijn nieuwste aanwinst. „Een reuze-fijn toestel, Dick; ik moest het even monteren. Snap jij nou hoe zo'n vent zoiets moois zomaar weggeeft? Enfin, hij was weer blij met die mummie!" En Dick moest even het nieuws uit Boston horen, en een jazzband uit Philadelphia. Toen nam hij het jongmens mee naar beneden, onthaal de hem op koffie en koek en joeg hem naar bed: „En nou als de bliksem, Jan Willem! Ik kom dadelijk conti'oleren of je er in ligt!" En daarna stak hij nog even zijn hoofd om de deur van de kamer van Lydia, die onrustig lag te slapen, woelend en met eexx rood, behuild gezicht. In de studeerkamer zat vader Baeck voor zijn schrijftafel, het hoofd in zijn han den gesteund. Hij had zo al vele uren ge zeten. En het was of hij in deze nachtwake plotseling oud was gewox-den, zo moe en gerimpeld was zijn gezicht en zo gebogen waren zijn schoudex-s. Hij zat daar roer loos. En voor hem, tegen de bureaulamp geleund, stoxxd het pox-tx-et dat Dick Ter wolde sinds lange tijd niet meer gezien had: een vrouw met een bijzonder fijn, lief gezicht en zachte onschuldige ogen. Een kleixie, gesloten mond. En op haar schoot, x'echt voor zich uit, hield zij haar baby met de warme, donkere, zuidelijke kijkex-s. „Max-go en Kathrientje" stond er onder geschreven in zijn eigen handschrift. In haar warme, comfortabele zit-slaap- I kamer wandelde Meta heen en weer. Nu niet meer de onaandoenlijke, maar een vrouw met een hunkerend hart. Hunke rend in een schreiend verlangen, des te heftiger na dat éne ogenblik van verzadi ging. Hunkerend, en toch zich opmakend om moi-gen weer voort te gaan, voort zoals gewoonlijk. Meta, de kalme, de vriende lijke, de goede genius van het gezin. De hartelijke vriendin van de vriend des hui zes en de steun van de jongere kinderen. Morgenmorgenals eex-st deze nacht maar vooi'bij was.... Toen de oude gangklok vijf uur sloeg was het eindelijk overal stil geworden. Al leen de dikke bx-igadier waakte, rokend uit zijn pruttelend pijpje. Inspecteur Renkevoort stond aan het bed van Van Heumen. De zaalzuster had, op zijn verzoek, de oude man en zijn vrouw voox-bereid op zijn komst en dat was maar goed ook, want de patiënt was bij het horen van het woord „politie" hevig geschrokken. Zo hevig zelfs, dat de zuster zijn pols had gegrepen en even had geaarzeld of zij het bezoek wel kon laten doox-gaan, maar toen had juf frouw Van Heumen, die nog altijd aan het bed zat met haar hoofd geknikt en gezegd dat die inspecteur gerust kon komen. Van Heumen was altijd zo schrikkerig: En als de politie er goed achterheen zat dat die slampamper, die haar man had aangex-eden, werd opgepakt, dan vond ze dat best. Dan moesten ze 20'n inspecteur ook niet affron teren. Zo zat de politieman dan in zijn donkere uniform aan het bed en trachtte door zo vx-iendelijk en zacht mogelijk te spreken de ergste schuwheid wat weg te nemen. Want <le grote, grauwe ogen van de patiënt staar den hem nog steeds vol angst aan en er kwam ook niet veel terecht van de ant woorden. Hij hex-innex-de zich niets. Had hij op de Prins Hendi'ikkade gelopen? Ja, dat wist hij niet. Kwam hij van zijn werk? Geen antwoord. „Ja natuuxTük!", vulde juf frouw Van Heumen nu de leemte aan. „Het was Zaterdagmiddag. Hij kwam van zijn werk." „Je hoeft werkelijk niet bang voor mij te zijn, Van Heumen," kwam nu de politieman weer. „Je kunt er toch niets aan doen dat je bent aangex-eden? Het gaat er om dat wij de chauffeur te pakken krij gen, die je dat geleverd heeft." „Juist me neer," zei juffrouw Van Heumen weer, „daar gaat het om. Dat heb ik ook al ge zegd. Hoor je dat, Van Heumen? Het gaat er om dat die chauffeur de kast ingaat. Maar jij moet het zeggen." „Ik weet het niet", zei Van Heumen. Zijn vrouw, die van het kort-aangebon- den soort bleek te zijn, ging met een ruk verzitten. Maar ixispecteur Renkevoort, die als eerste voorwaax-de voor zijn beroep geduld had leren beoefenen, begon op nieuw, geheel van voren af aan, de zaak uit te leggen. Dat er een verkeersongeval was gerapporteerd, waarbij een slachtoffer gevallen was, en dat nu aan hem was op gedragen om de schuldige te vinden. fWordJ vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1951 | | pagina 9