V?L.^
:sif
Succes Schotels f2.50
Restaurant Lion d'Or
Restaurant't Heerenhek
De tennisbaan is geen modeshow
silhouetten
Zorgen om de Ibaby in Algiers
De Egyptische
Koningin
Wel charmant, niet opzichtig
IA T E KDA GTJTULIJSfl
Een dezer dagen ontving een kennis van
nitnodieing voor een samenkomst
06 Bond te-en Drank en Tabak" en
ïe zfn eMoen ook heen geweest.
H uitnodiging stond: „Wij kunnen u
Lzen van uw stupide rookgewoonte,
Saraan ge zelf en de uwen lijdt, en om-
K inderdaad wel van een sigaret
ti dacht ik, wat let me om de hand
ele2 op te rapen? De lezing, die
Sr dokter Valot zou gchouden worden
nlaats in de rue Jacob, een oud
gaatje vlak bij de Seine. Een trapje met
wankele treden leidde daar naar een mor-
zaaltje. Het geurde er naar naphtaline
Several lagen brochures op tafeltjes uit-
ïÉald 'Op een affiche stond een fleurig
£end man afgebeeld die vroluk in
KnaDpel beet. Er onder stond: ik rook
niet! Ér naast hing een andere plaat mei
de beeltenis van een verwezen individu
die lusteloos een dikke sigaar uit zijn
mondhoek liet hangen.
Verveeld staarde hij naar een rook
wolkje dat een kringetje tekende in de
jacht. De tegenstelling tussen beide heren
was frappant.
E<*n somber gestemd gezelschap hing
an 'sDrekers lippen. Er waien dames
wier hoofden werden gesierd met vreemd
soortige antieke hoeden, veel oude man
netjes" en enkele idealistische jongelieden.
Degeleerde spreker bleek van pakkende
uitsoraken te houden. Hij begon met een
lofwoord op Maurice Chevalier, die gedu
rende twaalf iaar niet meer gerookt heeft.
- Bravo! schreeuwde het gezelschap in
stemmend. Door die adhaesie aangemoe
digd, las de dokter enige passages voor
uit Chevaliers laatste boek Grijze sla
pen-waar Maurice vertelt hoe vreselijk
hij heelt moeten vechten om van 't roken
al te komen. Na dit stichtelijke voorbeeld
ging de spreker tot een directe aanval
over op de eventuele rokers onder zijn
gehoor. Het was werkelijk afgrijselijk om
te horen aan wat voor verschrikkingen de
eenvoudige minnaar van de Gauloise (de
meest gerookte sigaret in Frankrijk) zich
dagelijks bloot stelt. Opium, verduide
lijkte toen nog eens dokter Valot is véél
minder gevaarlijk dan tabak. Een ge
woonte-roker wordt dan ook nimmer oud.
- En Churchill clan? riep een vermetele
stem, - Churchill? maar is 't u dan nog
nooit opgevallen, repliceerde de dokter,
dat rijn sigaar altijd uit is? Churchill zal
wel wijzer wezen.
Be grote tegenspeler van dokter Valot
bleek zijn collega, de 93-jarige medicus
Besancon. Deze grijsaard is bijzonder po
pulair in Frankrijk vanwege een boek
waarin hij de wijn en de tabak bezingt,
naar dat boek was volgens zijn tegen
stander doorgestoken kaart en niet meer
dan een funest reclameschrift waar achter
zich wijn- en nicotinebelangen verscho
len. Het auditorium ijsde en slaakte een
zucht van oprechte verontwaardiging.
Toen de dokter zijn redevoering met een
patste ontmaskering beëindigd had, ver
drongen de mensen zich om hem heen.
Een Jonge man wilde iets zeggen. Hape
rend stotterde hij zeven jaar geleden
ui -I s een.^n^else sigaret en daarna
™i ik voor vier-en-twintig uur in een
Gjapc slaap, De aanwezigen verstijfden
ze een onbetamelijk woord hadden
m k T,Het was maar om's te Probe-
naaJstt,e de jongeman er aan toe te
liegen, doch ik heb 't bij die poging ge-
yï/t'l had 5k een onbedwingbare
p'nmc g regen.aan een sigaret. Maar
Stond Ha Mi Pm ft 330 dG mUUr waarop
j b}er streng verboden was je
Toen de red* gewoonte over te geven,
it 1 Mr het gezelschap echter
water te e?™ _ge,Z3m.enllik een glas ijs-
Eer' gebruiken- vond ik het mo-
i enTtrZ 16 verbekken- Mijn
café op de hoiiP °ns terug in een
om daa^ een Gauloise op
WW. Bijlaveld-Celinck
28)
iiiz°u i;u mjsschien wel wak.
te geven Hi, eeP paai' inlich-
?veR naar het Rirm Z0U no§ eens
de Paulus Pott?8?1 s rijden: hier
Jfdeltjk genoee val ifat viel' dat was
e^even. Hij zou nn toch niets 'neer
!akiRg van het hui? n gaan en de be~
^Bergman overdragerx aan briga
de briefer PsU'ucties aan de
comfortabelge'instaliSÉ uP de bovengang
JJbeneden in ae h !ii ad en trok daar"
^TenvoldVkw^ Zljn jekker aan-
VMededeling, dat £?u van boven met
®"-ar kon op de vraZ Was inSeslapen,
vertellen, waar»» Van de P^itieman
'Woarzy na de lunch geweest
yf 2.P«nde d? gtral'Pf®11 naar huiten en
P°iifiiwgedaur^ en het tuin-
•;.ptrde aan en hii inspecteur
door te l&RLW om d* po-
zei opeens:
Je kunt bij het spelen van tennis van
twee standpunten uitgaan: je wilt je best
doen om 't spel zo voortreffelijk mogelijk
te beoefenen of je wilt je inspannen er
Wij denken bij het woord speelpakje aan
een min of meer luchtig geval voor kleine
peuters, maar de creatie op de foto is er
toch ook een. En nog wel een zeer char
mant! Het is een model dat onlangs op
een Franse show van strandlcleren werd
vertoond. Het is gemaakt van stevig mate
riaal, dat tegen een slootje kan. De twee
rijen knopen zijn van koper en het lijfje
toont achter en opzij een vrij royale omslag.
Ons lijken schoiiderbandjes echter nog wel
onmisbaar.
zo leuk mogelijk uit te zien, waarbij het
min of meer elegant zwaaien met een
racket eigenlijk een vermoeiende bijkom
stigheid moet worden geacht. Trokken de
werkelijke tennissterren de belangstelling
van grote scharen liefhebbers van deze
spojrt, de leuke, aardige meisjes-met-een-
rsckêt waren om andere redenen natuur
lijk ërf vógue.
De mogelijkheden begonnen pas goed,
toen de echte sportmeisjes en met name de
Amerikaantjes, niet alleen steeds beter
gingen spelen, maar daarenboven al te veel
aandacht begonnen te besteden aan haar
kledij. U herinnert U misschien de geschie
denis van „gorgeous" Gussie Moran, die
twee jaar geleden de ernstige sportbroeders
van de All England Lawntennis cham
pionships de officiële naam van de Wim-
bledontennis-kampioenschappen, die van
daag eindigen in de hevigste beroering
te steken en op de zege van de dokter te
klinken. Want we gunnen graag ieder zijn
verzetje op voorwaarde dat ook wij onze
vrijheid mogen behouden, een vrijheid
waarvan ik de risico's blijmoedig aan
vaard. ève.
bracht, omdat zij het waagde onder haar
(uitermate korte) jurkje een (uitermate
kort) broekje met kantjes aan te trekken.
En nademaal' tennis een spel is van zeer
snelle bewegingen, was het natuurlijk niet
zo gek, dat rokje en broekje meer belang
stelling trokken dan de sportbroeders wen
selijk achtten. Zij slaakten een zucht van
verlichting, toen Gussie van het „tennis-
toneel" verdween, maar zij hadden te vroeg
gejuicht, want haar zusjes aan de overkant
van de Oceaan, die nog heel wat beter spe
len dan zij, koesterden voor dit jaar plan
nen, die het nodig maakten, dat er een
officiële oekase werd uitgevaardigd, waar
in de dames werd aangeraden op de gras-
banen van Wimbledon binnen de perken
te blijven en niet al te extravagante jurkjes
en broekjes aan te schaffen. En terecht!
Want kant en Engels borduursel passen nu
eenmaal niet bij de tennissport.
Het goede tennistenue stelt zekere eisen,
die we even nader onder de loupe zullen
nemen. Het mag wel charmant zijn, maar
niet opzichtig en verder moet je er op
kunnen bouwen. Het moet altijd „in vorm"
blijven, ook bij services, smashes en andere
heftige bewegingen. En in dit opzicht is er
alles te zeggen voor de korte tennisjurk,
die zó gemaakt is, dat hij alle bewegings
vrijheid laat. Toch ia dit seizoen het twee
delige tennis-costuum meer in trek. Hetzij
blouse-short, hetzij blouse-plooirokje. Sinds
de mode alle moderne zakelijkheid heeft
Vacantie-menu's
De zomer lokt ons naar buiten: daar
kunnen we nieuwe krachten en frisse moed
opdoen voor een lange tijd!
Wanneer de vacantiedagen komen trekke
het hele gezin er zoveel mogelijk op uit;
ook de huisvrouw zelf. al heeft zij thuis
nog werk in overvloed. De zomer duurt
immers maar kort en wie hard moet wer
ken heeft ook ontspanning nodig.
En het eten dan, wie moet er koken als
de familie 's avonds moe en hongerig thuis
komt?
Met wat overleg en samenwerking is dat
vraagstuk wel zo op te lossen, dat de huis
vrouw het ook in dat opzicht in de vacan
tiedagen eens gemakkelijk krijgt. In de
eerste plaats kunnen de huisgenoten een
handje helpen bij de voorbereidingen en
ten tweede kan men allerlei gerechten kie
zen die voedzaam en smakelijk en toch vlug
klaar zijn en die samen een volledig en
goed maal vormen. Bekijkt u maar eens de
onderstaande voorbeelden.
1. Rijst met tomatensla en gebakken
uien Havermoutpap.
De rijst 's ochtends even voorkoken en
m de hooikist zetten (of de pan in een
flinke laag kranten pakken). De uien de
avond tevoren snipperen en fruiten en af
gedekt op een koel plekje weg zetten. De
rijst vermengen met de ui en desgewenst
nog iels vet of margarine en het gerecht
nog even door cn door warm maken. Een
sla maken van in plakjes gesneden tomaat
en slasaus of olie cn azijn. De pap kan kant
en klaar gekocht worden of de avond te
voren gekookt.
2. Aardappelpuree, bloemkool, ci (Ra
barber met havermout).
De aardappelen van tevoren schillen, na
thuiskomst koken en er purée van maken.
De bloemkool koken en overgieten met ge
bruinde boter of margarine. De eieren ko
ken. De rabarber kan de dag tevoren ge
kookt worden en gebonden met wat haver
mout. Dit gerecht koud opdienen.
3. Macaroni met blokjes kaas en tomaten
(Yoghurt).
De macaroni 's ochtends even voorkoken
en in de hooikist zetten. Na thuiskomst de
In de schone
stad Algiers wor
den de babies op
gediend als ex
quise gebakjes.
Men ziet ze daar
rijden in hun sta
tiekarossen, die
geen kinderwa
gens meer zijn
maar echte crea
ties. Blikkerende
wieltjes dragen
een glimmend ge
lakt bakje en bo
ven dat bakje
pronkt aan een
verchroomde stang
een parasol van
gebloemd katoen
met laag neer
hangende franje
omzoomd.
En dit alles is
nog slechts het
omhulsel, het pa
pieren bakje
waarin het taartje
gebed ligt. Want
temidden van rose
of blauw satijn en
schuimige kanten
ligt als een pièce
de milieu, soms
lustig blèrend,
maar meestal se
reen rondblik
kend, Zijne Ma
jesteit de baby.
Een kanten mutsje
omhult zijn zwar
te bol, witte laars
jes sieren zijn
trappelbeentjes.
Kant, tulle en
zijde zijn de ma
terialen waarin
„maman" hem
kleedde. Alles
blaakt van nieuw
heid, alles is smet
teloos schoon.
Achter de wagen schrijdt papa, trots en
zelfvoldaan. Achter het fier geheel loopt
„maman" met de rest van het kroost, zorgt
dat de witte handschoentjes ook wit blij
ven, trekt witte sokjes om de vijf minuten
langs weerbarstige bruine beentjes om
hoog, let er op dat Pépé's witte zijden
broekje goed in de plooi blijft evenals de
zwarte pijpekrullen- van zusje en dat alles
bezorgt haar zoveel werk dat papa voor de
baby moet zoi'gen.
Bij de Muzelmannen is het net andersom.
Daar belast „maman" zich met de baby, die
geen statiekaros bezit maar gewoon in
moeders armen gebed ligt, wat ongehoorde
moeilijkheden oplevert met de sluier, die
door de kleine grijphandjes maar al te vaak
van zijn plaats wordt gerukt. Papa occu
peert zich met de rest van de kinderen,
maar neemt dal niet zo zwaar als de Franse
maman. Neuzen snuiten doet hij niet, dat
vindt hij zinloos en nutteloos. Om de kleren
maakt'hij zich ook niet al te dik (waardoor
de Muzelmaanse kleintjes een stuk voor
hebben op de Franse). Maar hij liefkoost
zijn kinderen graag en veel en vertelt hen
met zachte fluisterstem eindeloze ver
haaltjes. BOB TADEMA
tomaten in plakken snijden en in een koe-
kepan in boter of margarine even bakken.
De tomaten door de macaroni mengen, de
massa goed verwarmen en de blokjes kaas
er door scheppen. Yoghurt met stroop of
suiker kan als toespijs worden gegeven.
4. Gebakken aardappelen, sla, rest vlees
(Rijst met boter of margarine en
suiker).
De aardappelen de dag tevoren koken en
in plakken snijden. Deze na thuiskomst
bakken. De sla aanmaken, het vlees, dat de
dag tevoren gebraden is, er koud of warm
bij geven. De rijst 's ochtends voorkoken
en in de hooikist zetten en opdienen met
boter of margarine en suiker.
uitgebannen, lijkt ons van deze combinaties
de laatste de gelukkigste. Vooral ook voor
speelsters, die noch piepjong, noch brood
mager zijn! Het rokje kan dan rondom min
ci' meer fijn geplooid zijn of enkele plooi-
partjien vertonen. En er is altijd nog wei
een ander, practischer model te bedenken
voor wie al die plooien te bewerkelijk
vindt in de was. Wat de modernste shorts
betreft: zij hebben het meest weg van
kwieke jongensbroekjes. Nauw, kort en
perfect gesneden. Met of zonder een smal
omslag rond de pijp. Echt uitsluitend voor
de potloodslanken.
Bijna nergens is Uw kleding zozeer aan
kritiek onderhevig als op het- tennisveld.
Het is werkelijk nodig daar nog eens de
nadruk op te leggen. En mocht Uw spel
maar zo-zo zijn hetgeen nog al eens
voorkomt zorg er dan tenminste voor
dat Uw kleding niets te wensen over laat.
Dat geeft een plezierig gevoel van zelfver
trouwen en kan Uw prestaties alleen maar
ten goede komen! ARLETTE
De kersen zijn dit
jaar sappiger dan
ooit. Het lijkt wel
of ze zich volgezo
gen hebben aan de
regen. En elke
maaltijd wordt een feest. ,.0, kessies, kes-
sies!", gilt het kleine zusje opgetogen als
ze in liaar kinderstoel wordt gehesen. Ze
gunt zich amper de tijd haar aardappeltjes
en groente naar binnen te proppen, in het
vooruitzicht van dat heerlijk dessert. Het
kind Lilibeth doet het bedaarder en min
der uitbundig, maar ook haar gezichtje
straalt van voorpret als ze de fruittest met
de glimmende rode vruchtjes ziet.
Kersen eten is heerlijk maar de vlekken
zijn erg. En kinderen maken er een gruwe
lijk schouwspel van. Als dunne straaltjes
sap op haar handen druipen roept het kind
Lilibeth aanstellerig: „O, ik bloed, ik
bloed". Het kleine zusje veegt alleen maar
tersluiks haar handen aan haar wangen af.
Zij worstelt met de pitten. Die spuugt ze
nauwlettend en nadrukkelijk uit. Ze legt
ze netjes bij elkaar op een hoop. De steel
tjes ordelijk als lucifers in een doosje er
naast. Ze doet haar best en ze is trots op
haar werk. Totdat ze me plotseling met
een verschrikt gezichtje aankijkt. „Pittie is
weg", zegt ze benauwd. „Daar". En ze
wijst op haar strottenhoofd. „Pittie is zo
maar wegloopt. Pittie héél stout". Waarop
het kind Lilibeth frikkig naar haar zusje
toeloopt en haar wijsneuzig over deze ver
draaiing van de feiten onderhoudt.
5. Sla van aardappelen, komkommer,
koud gehakt (Custardvla).
De aardappelen die de vorige dag ge
kookt zijn en het koude gebraden gehakt
in blokjes verdelen. De komkommer schil
len, in de lengte in vieren snijden, van het
zaad ontdoen en in blokjes snijden. Alle
ingrediënten vermengen en op smaak af
maken met slasaus of olie en azijn (peper)
zout en gesnipperde uit. De custardvla kan
de avond tevoren gekookt of klaar ge
kocht worden.
ADVERTENTIE
met soep en toespijs
naar keuze 3.50
Zondaq Vz gebraden kip, Pommes-
3 frites, compote.
Maandaq Saucijsjes, Bloemkool, verse
3 aardappelen.
Dinsdaq Tuinboontjes met spek, ham,
a gesm. boter, verse aard.
Woensdaq Ossentong, Maderasaus,
3 groente, verse aardappelen.
Donderdag Omelette, kippenlever, ge
bakken aardappelen.
Vrijdag Gebakken tong, gemengde
salade, aardappelen.
Zaterdag Wierier Rostbraten, snijbo
nen, aardappelen.
„Daar valt mij nog iets in, dokter. Mis
schien een indiscrete vraag jegens de fa
milie hier. Maar ik moet de mogelijkheid
onder ogen zien dat het type van het meis
je, ik bedoel Kathrientje, een factor is in
deze affaire. Zij is zo anders als alle an
deren, zo absoluut anders, dat ik mij ef-
vraag öf zij wel een dochter is van
meneer Baeck. Zij lijkt, hoe wonderlijk
het ook moge klinken, nog het meest op
u. Is u ook soms bekend.... hebt u ook
wel eens iets opgevangen van een pleeg
kind of een vondeling? Dat zou een plau
sibele verklaring zijn."
Dick Terwolde, bij de openstaande gara
gedeur, deed een stap achteruit buiten de
lichtkring van de lamp. Hij slikte even.
Toen antwoordde hij:
„Nee inspecteur."
„U hebt daar nooit iets van gehoox-d?"
„Nee. Nooit. Zolang ik de familie Baeck
ken was Kathrientje er altijd. Gewoon, als
een eigen kind."
„En hebt u wel eens een foto van haar
gezien als klein kind, in de wieg of zo, met
haar moeder?"
„Ja, er hing vroeger op de studeex-kamer
van meneer Baeck een grote foto van haar
op de schoot van haar moeder. De laatste
tijd heb ik die foto niet meer gezien."
„Was die moeder zo donker? Weet u dat
ook?"
„Nee, niet zo donker, geloof ik- Van de
foto kx-eeg ik bepaald niet die indruk. En
ze is tenslotte ook de moeder van Lydia."
„Ja, ook de moeder van Lydia. Het is
eigenaardig. Ik daxxk u wel, dokter, voor
uw hulp. Als Jan Willem thuiskomt kunt
u wel naar bed gaan; ik kom waarschijn
lijk niet voor morgenochtend terug."
„Goede nacht, inspecteui\"
De motorfiets sputterde weg in de duis
ternis, maar Dick Terwolde bleef nog voor
de garagedeuren staan, roerloos, met zijn
hand gedrukt tegen zijn ogen. Hij stond
daar geruime tijd
Dan liep hij langzaam naar voren om het
tuinhek te sluiten.
In het doodstille huis tikte de zware
gangklok en sloeg, helder en klingelend,
de hele en halve uren van de nacht. Een
nacht zonder slaap. Dick Terwolde was
naar de logeerkamer gegaan, maar kwam
na een poos weer geheel gekleed naar be
neden en installeei'de zich in de zitkamer
bij de uitgedoofde haard. Om dx-ie uur bood
hij aan om koffie te zetten voor de een
zame bx'igadier op de bovengang en maak
ten zij even een praatje, gedempt, om de
anderen niet wakker te maken. Maar Dick
wist, dat de andex-en niet sliepen, want hij
hoorde almaar heen en weer lopen, almaar
heen en weer, op de kamer van Meta en
hij zag een brede lichtstreep onder de
drempel van de studeerkamer van de heer
des huizes.
„En ik geloof, dat de jonge meneer ook
nog wakker is; hij morrelt aan de radio,"
zei de brigadier en de jonge dokter deed
een broederlijke inval in de kamer van de
Benjamin en vond hem daar, met een
hoog-x-ode kleur, bij het licht van zijn af
geschermde lampje bezig te experimente
ren met zijn nieuwste aanwinst. „Een
reuze-fijn toestel, Dick; ik moest het even
monteren. Snap jij nou hoe zo'n vent zoiets
moois zomaar weggeeft? Enfin, hij was
weer blij met die mummie!" En Dick moest
even het nieuws uit Boston horen, en een
jazzband uit Philadelphia. Toen nam hij
het jongmens mee naar beneden, onthaal
de hem op koffie en koek en joeg hem
naar bed: „En nou als de bliksem, Jan
Willem! Ik kom dadelijk conti'oleren of je
er in ligt!" En daarna stak hij nog even
zijn hoofd om de deur van de kamer van
Lydia, die onrustig lag te slapen, woelend
en met eexx rood, behuild gezicht.
In de studeerkamer zat vader Baeck
voor zijn schrijftafel, het hoofd in zijn han
den gesteund. Hij had zo al vele uren ge
zeten. En het was of hij in deze nachtwake
plotseling oud was gewox-den, zo moe en
gerimpeld was zijn gezicht en zo gebogen
waren zijn schoudex-s. Hij zat daar roer
loos. En voor hem, tegen de bureaulamp
geleund, stoxxd het pox-tx-et dat Dick Ter
wolde sinds lange tijd niet meer gezien
had: een vrouw met een bijzonder fijn,
lief gezicht en zachte onschuldige ogen.
Een kleixie, gesloten mond. En op haar
schoot, x'echt voor zich uit, hield zij haar
baby met de warme, donkere, zuidelijke
kijkex-s.
„Max-go en Kathrientje" stond er onder
geschreven in zijn eigen handschrift.
In haar warme, comfortabele zit-slaap- I
kamer wandelde Meta heen en weer. Nu
niet meer de onaandoenlijke, maar een
vrouw met een hunkerend hart. Hunke
rend in een schreiend verlangen, des te
heftiger na dat éne ogenblik van verzadi
ging. Hunkerend, en toch zich opmakend
om moi-gen weer voort te gaan, voort zoals
gewoonlijk. Meta, de kalme, de vriende
lijke, de goede genius van het gezin. De
hartelijke vriendin van de vriend des hui
zes en de steun van de jongere kinderen.
Morgenmorgenals eex-st deze
nacht maar vooi'bij was....
Toen de oude gangklok vijf uur sloeg
was het eindelijk overal stil geworden. Al
leen de dikke bx-igadier waakte, rokend uit
zijn pruttelend pijpje.
Inspecteur Renkevoort stond aan het bed
van Van Heumen.
De zaalzuster had, op zijn verzoek, de
oude man en zijn vrouw voox-bereid op zijn
komst en dat was maar goed ook, want
de patiënt was bij het horen van het woord
„politie" hevig geschrokken. Zo hevig zelfs,
dat de zuster zijn pols had gegrepen en
even had geaarzeld of zij het bezoek wel
kon laten doox-gaan, maar toen had juf
frouw Van Heumen, die nog altijd aan het
bed zat met haar hoofd geknikt en gezegd
dat die inspecteur gerust kon komen. Van
Heumen was altijd zo schrikkerig: En als
de politie er goed achterheen zat dat die
slampamper, die haar man had aangex-eden,
werd opgepakt, dan vond ze dat best. Dan
moesten ze 20'n inspecteur ook niet affron
teren.
Zo zat de politieman dan in zijn donkere
uniform aan het bed en trachtte door zo
vx-iendelijk en zacht mogelijk te spreken de
ergste schuwheid wat weg te nemen. Want
<le grote, grauwe ogen van de patiënt staar
den hem nog steeds vol angst aan en er
kwam ook niet veel terecht van de ant
woorden. Hij hex-innex-de zich niets. Had hij
op de Prins Hendi'ikkade gelopen? Ja, dat
wist hij niet. Kwam hij van zijn werk?
Geen antwoord. „Ja natuuxTük!", vulde juf
frouw Van Heumen nu de leemte aan. „Het
was Zaterdagmiddag. Hij kwam van zijn
werk." „Je hoeft werkelijk niet bang voor
mij te zijn, Van Heumen," kwam nu de
politieman weer. „Je kunt er toch niets
aan doen dat je bent aangex-eden? Het gaat
er om dat wij de chauffeur te pakken krij
gen, die je dat geleverd heeft." „Juist me
neer," zei juffrouw Van Heumen weer,
„daar gaat het om. Dat heb ik ook al ge
zegd. Hoor je dat, Van Heumen? Het gaat
er om dat die chauffeur de kast ingaat.
Maar jij moet het zeggen."
„Ik weet het niet", zei Van Heumen.
Zijn vrouw, die van het kort-aangebon-
den soort bleek te zijn, ging met een ruk
verzitten. Maar ixispecteur Renkevoort, die
als eerste voorwaax-de voor zijn beroep
geduld had leren beoefenen, begon op
nieuw, geheel van voren af aan, de zaak
uit te leggen. Dat er een verkeersongeval
was gerapporteerd, waarbij een slachtoffer
gevallen was, en dat nu aan hem was op
gedragen om de schuldige te vinden.
fWordJ vervolgd).