„Flying Enterprise" gekapseisd
en in de golven verdwenen
Directeur van herrezen Popoio
d'Italia voor het voetlicht
Weerbericht
Niemöllers missie naar
Moskou afgelopen
West-Duitse Bondsdag aanvaardt
plan-Schuman in tweede lezing
Haarlems Dagblad
NA 13 DAGEN SPANNING
„Informateur" Bidault
ook niet geslaagd
Belgische crisis
duurt voort
Delattre de Tassigny
stervende
Het woord is aan....
Unie-bespreking
begint vandaag
De eerste Balilla van Galatz
„Vestzak-Mussolini" ontvouwt program
Engelse Dakota vloog
tegen berghelling
Truman vergiste zich
in Eisenhower
Carlsen en Dancy gehuldigd; bergingsbeleid gegispt
Impasse in Korea
De Franse crisis
Gaston Eyskens was
bij de Koning
i
Scherpe socialistische tegenstand had geen uitwerking
Drieëntwintig doden
IJmuidense reddingboot
helpt drenkeling
6 6e JAARGANG No 156
Bureaux: Kennemerlaan 154, Telef. Adm. 5437.
Telef. Redactie 5389, na 5 uur: 8061 (K 2560),
Terrasweg47,Santp. - Haarlem: Gr.Houtstr.93.
Directie, Hoofdredactie en alle afdelingen 15295
(6 lijnen). Adv.tarieven op aanvr. bij de Admin.
Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom
VRIJDAG 11 JANUARI 1952
IJmuider Courant
VELSER
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
EDITIE
296e JAARGANG No 9
Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate.
Verschijnt dagelijks beh.opZon-enFeestdagen.
Abonnement per week 47 cent, per kwartaal
6.10. Franco per post 6.60. - Girorekening
273107 ten name van Haarlems Dagblad.
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
Journalisten en persfotografen belegeren, rekenend op een langdurige crisis, de trap
pen van het Elysée te Parijs, waar president Auriol de ene na de andere candidaat
voor het formateurschap ontvangt, Na de val van het kabinet Pleven houdt de President
van de Franse Republiek consultaties met politici van elke richting ter oplossing van
de kabinetscrisis. De trappen van het Elysée zijn bezaaid met de camera's der pers
fotografen, en terwijl zijn collega's een kopje koffie drinken „op het hoekje", houdt
de op de trap zittende jonge man een oogje op de komende en gaande politici.
Na een verwoede strijd van dertien
dagen met de elementen is Donderdagmid
dag de hoop van de heldhaftige kapitein
van de „Flying Enterprise", Kurt Carlsen,
om aan boord te kunnen blijven tot zijn
schip in veilige haven zou zijn gesleept,
vervlogen, toen de vrachtboot begon te zin
ken. De zee was zeer onstuimig en er vie
len zware slagregens. Carlsen en zijn Britse
metgezel, stuurman Dancy van de sleep
boot „Turmoil" verklaarden zich bereid om
zich met een hefschroefvliegtuig van het
zinkende schip te laten halen. Toen het
vliegtuig echter door het slechte weer ge
noopt werd terug te keren, bleef Carlsen
en Dancy geen andere keuze dan in zee te
springen. Zij waagden de sprong van de
top van de schoorsteen vlak voordat het
schip omsloeg. Na vijf minuten zwemmen
werden zij door de sleepboot „Turmoil" op
gepikt. Ongeveer een kwartier na de mede
deling dat Carlsen en Dancy zich aan boord
van de „Turmoil" bevonden werd gemeld,
dat de „Enterprise" geheel onder water
verdwenen was.
liet ondergaan van het schip was een
merkwaardig gezicht. De boeg verhief zich
plotseling vijf meter, scheen te schudden
en verdween daarna onder water. Het ge
beurde op 49 graden, 38 minuten N.B. en
4 graden, 23 minuten W.L.
Zorgvuldige reddingsactie
Na het bericht, dat de „Flying Enter
prise" begon te zinken vormden de aan
wezige schepen een nauwe ring om het
wrak. Om half vijf meldde „Keith" dat
Carlser. en Dancy na in zee te zijn gespron
gen een touwladder van de Britse sleep
boot „Turmoil" hadden bereikt en zich in
veiligheid brachten. Beiden keken op het
dek van de sleepboot naar de ondergang
van de „Flying Enterprise".
Kapitein Carlsen had kort nadat hij was
opgepikt, een radiotelefonisch gesprek met
zijn ouders, die in een hotel te Falmouth op
hem wachtten. Zijn echtgenote hoorde het
nieuws van de redding via ds. Kirkegaard
Jensen van de Deense Lutherse kerk te
Perth Amboy in New Jersey. Zij was reeds
verscheidene dagen ziek tengevolge van de
spanning over het lot van haar man.
De „Willard Keith" en de „Turmoil" zijn
korte tijd later in de haven van Falmouth
voor anker gegaan. Een dokter, die de twee
drenkelingen onderzocht, verklaarde dat
Carlson en Dancy in goede lichamelijke
conditie verkeerden en de spanning goed
hebben doorstaan.
De president-directeur van de Isbrandtsen
maatschappij zeide, toen hij het slot van
de geschiedenis met de „Flying Enterprise"
had vernomen: „Well done, Carlsen." Hij
verklaarde dat gezagvoerder Carlsen het
bevel over een ander schip, dat wellicht
weer „Flying Enterprise" wordt genoemd,
zal krijgen.
Lof en critiek
Onze correspondent in Londen telefo
neerde hedenmorgen uit Falmouth:
Vandaag woi-dt kapitein Caidsen gehul
digd. Heel Falmouth is uitgelopen naar de
kleine pier en naar de met vlaggen ver
sierde gebouwen rondom het marktplein.
De stemming is zeer opgewekt. Men be
treurt natuurlijk, dat Carlsen zijn schip op
de bodem van de zee moest achterlaten,
maar er heerst een gevoel van opluchting,
dat het nu allemaal voorbij is.
PANMOENDJOM (Reuter). Gisteren
hebben de verbondenen in Panmoendjom
op de bijeenkomst van de subcommissie
voor toezicht op naleving van een bestand
na verdere bestudering opnieuw de Noor
delijke voorstellen verworpen, „omdat zij
in gebreke zijn gebleven de aanleg van
vliegvelden gedurende een bestand bij de
beperkingen op te nemen".
Te Panmoendjom is heden wederom geen
voortgang gemaakt. Generaal Hsieh zei,
dat het aanleggen van vliegvelden door de
Noordelijken zou afhangen van hun be
hoefte. Over dit punt wenste hij niet te
onderhandelen.
Volgens nationalistische Chinese krin
gen zouden de laatste weken op Koreaanse
en Mandsjoerijse vliegvelden 1400 Mig-
15-straaljagers met Russische en Chinese
vliegers zijn aangekomen.
Dat alles neemt echter niet weg, dat het
laatste woord over de gebeurtenissen met
de „Flying Enterprise" nog lang niet is ge
sproken. Want de algemene gedachte in
Falmouth is ook, dat het bergingswerk on
nodig is mislukt. In scheepvaartkringen
vraagt men zich af, waarom in het begin
twee kostbare dagen verloren zijn gegaan
en geen andere sleepboten werden ge
stuurd toen de „Turmoil" nog een ander
karwei had. „Waarom," zo vraagt men,
„gebruikte de „Turmoil" geen reservetros-
sen en waarom hield kapitein Parker an
dere sleepboten, die hulp aanboden, er
buiten? Meende hij alles alleen te kunnen
opknappen?"
Er zijn een heleboel dingen die leken
niet begrijpen, en Falmouth kent genoeg
stuurlui aan de wal, maar deskundigen
met de allergrootste ervaring begrijpen het
ook niet. Iiet is voor velen onbegrijpelijk,
dat de „Flying Enterprise" niet snelier kon
worden binnengebracht en dat er 13 dagen
voor nodig zijn geweest, waarin ook perio
den van beter weer voorkwamen, om het
schip voor de Engelse kust te krijgen.
Een andere kwestie is of de in de oorlog
gebouwde Liberty-schepen van inferieure
kwaliteit thans niet te veel risico opleveren.
Dit is de wanklank, die niet slechts werd
gehoord nadat „het kalf verdronken was",
maar in de afgelopen spannende weken
voortdurend te beluisteren viel. Op een of
andere manier zal de publieke opinie in
Engeland bevredigd moeten worden.
Reuter meldt nog: Het rechtse Franse blad
„Paris-Presse" en de onafhankelijke „Le
Monde" hebben critiek geoefend op het
beleid van de gezagvoerder van de „Tur
moil". Beide bladen verklaren dat de
„Flying Enterprise" zich op het tijdstip van
ontmoeting met de Britse sleepboot dichter
bij de Franse haven Brest, dan bij de En
gelse haven Falmouth bevond. Voorts
schrijven zij beide dat de Franse sleepboot
„Abeille 25" had moeten worden verzocht
eveneens aan de sleep deel te nemen. „Le
Monde" meent dat „typische Britse koppig
heid en overdreven nationale trots de ge
zagvoerder van de „Turmoil" een verkeer
de beslissing hebben doen nemen."
In een vraaggesprek met de „Daily Tele
graph" heeft kapitein Parker van de „Tur
moil" verklaard: „als ik er zeker van was
geweest, dat ik beter met de „Enterprise"
naar Brest dan naar Falmouth had kunnen
varen, zou ik dat hebben gedaan. Wij be
vonden ons op gelijke afstand van de
Franse en de Britse kust en ik meende
meer kans te hebben om de Britse kust te
bereiken. Ik heb nog nooit een schip ge
sleept, dat er zo slecht aan toe was als de
„Enterprise". Als het weer echter beter
geworden was, zouden wij alle kans hebben
gehad het schip binnen te brengen."
De „Life-Time"-combinatie heeft Carl
sen een contract voor 50.000 dollar aange
boden voor het alleenrecht van publicatie
van het uitvoerig verhaal van zijn beleve
nissen.
De „Enterprise" was op 22 December uit
Hamburg naar New York vertrokken. Twee
dagen na Kerstmis begaven de metalen
platen van het schip het. en maakte de boot
lichte slagzij naar bakboord.
Tien passagiers en 40 bemanningsleden
hielden zich twee dagen vast aan het hel
lende dek. Toen gaf Carlsen op 29 Decem
ber bevel het schip te verlaten. Allen
sprongen overboord en werden opgepikt
door in de nabijheid liggende schepen. Eén
lid van de bemanning kwam om het leven.
Carlsen bleef op het hellende schip ach
ter, kwam met zijn radio in de lucht en zei
dat hij zou blijven tot het schip een haven
zou zijn binnengebracht of zou zinken.
Massale begroeting
Toen Carlsen en Dancy hedenmorgen in
Falmouth voet aan wal zetten werden zij
begroet door het gejuich van duizenden
mensen, het. geloei van claxons en sirenes.
Carlsen's vader en moeder, zijn zuster
Greta en haar echtgenoot, alsmede de bur
gemeester en de gemeenteraad van Fal
mouth waren ter begroeting aanwezig. Het
eerste wat Carlsen zei was: „Het spijt me
ontzettend, dat ik niet in staat ben geweest
de „Flying Enterprise" mee te brengen."
Hij prees kapitein Parker en de bemanning
van de „Turmoil", die „de tradities van een
groot zeevarend volk eer aan hebben ge-
i daan."
PARIJS (A.F.P.) Georges Bidault,
de leider der M.R.P., lieeft de hem door
president Auriol verstrekte informatieve
opdracht tot het vormen van een nieuwe
Franse regering teruggegeven.
Bidault was de vierde politicus, die door
president Auriol was aangezocht om een
nieuwe regering te vormen. Hij had Don
derdag de gehele dag overleg gepleegd met
politieke leiders. Tegenover de pers ver
klaarde hij, dat hij niet verwachtte in dit
vroege stadium te zullen slagen.
Politieke waarnemers verwachten, dat
het tenminste nog wel twee weken zal
duren voordat een nieuw kabinet zal zijn
gevormd.
(Van onze correspondent in Brussel)
Gisteren werden, zoals verwacht, de
voorzitters der drie nationale partijen dooi
de Koning gehoord. Deze tweede dag van
de politieke crisis was in vele opzichten
interessant. Hij werd beheerst door de
idee, dat er momenteel nog geen sprake is
van een nieuw regeringsprogram. De
hoofdzaak is het vinden van een goede en
geschikte premier. De voorzitter van de
Tweede Kamer en de voorzitter van de
katholieke partij verklaarden, dat de cri
sis niet lang zal duren. Sommigen ver
klaarden, dat heden een formateur zou
worden aangewezen. Intussen is de rege
ring Pholien nog steeds aan het roer, daar
de Koning het ontslag van de regering nog
niet aanvaardde.
In de middag veranderde het gezicht
van de crisis. De Koning ontving de oud
ste der katholieke ministers van Staat, de
heer Cyriel van Overbergh, een specialist
in monetaire en budgetaire kwesties. Daar
na werd ex-premier prof. Gaston Eyskens
ten paleize ontboden. Het onderhoud duur
de anderhalf uur. De heer Eyskens ver
dween onmiddellijk en was niet meer te
bereiken.
Normaal bezoekt een pas benoemde for
mateur de afgetreden premier, wat giste
ren niet gebeurde. Men leidt hieruit af,
dat Eyskens zijn antwoord in beraad
houdt, of geweigerd heeft de nieuwe rege
ring te vormen.
PARIJS (Reuter). Generaal Delattre
de Tassigny, de opperbevelhebber der
Franse strijdkrachten in Indochina is van
het Heilig Oliesel voorzien. De generaal
werd onlangs naar Frankrijk gebracht om
daar een operatie te ondergaan. De laatste
dagen is zijn toestand zo verslechterd, dat
men de hoop heeft opgegeven.
FRANKFORT (Reuter). Ds. Niemöl-
ler, die zojuist van een reis uit Moskou te
ruggekeerd is, heeft in een verklaring ge
zegd, dat hij aangeboden heeft naar de
Sovjet-Unie te komen, om de Duitse
krijgsgevangenen, die zich nog steeds in de
Sovjet-Unie bevinden, te verzorgen. De
Russen hebben dit aanbod echter van de
hand gewezen en hem medegedeeld dat de
Duitsers te allen tijde de bijstand van Rus
sische geestelijken konden krijgen.
Hij had „bittere en openhartige" debat
ten gevoerd met leden van het Moskouse
vredescomité over het gedrag der Duitse
troepen in Rusland tijdens de oorlog. Hij
zelf had geenszins getracht hetgeen de
Russen onder de Duitse bezetting hadden
geleden geringer voor te stellen, maar de
kwestie naar voren gebracht of het wen
selijk was boete „tot cle laatste droppel"
te eisen ten koste van het wederzijdse be
grip tussen de Duitsers en de Russen.
Bij het comité was hij „onloochenbaar"
gestuit op de wens naar een vreedzaam
wederzijds begrip en vriendschap in de
toekomst tussen beide volken.
Ook bij zijn onderhoud met de plaats
vervangende minister van Buitenlandse
Zaken Zorin had hij een minder harde
houding en de wens, om de Duitse gevoe
lens ten aanzien van de krijgsgevangenen
te begrijpen, waargenomen. Hij, Niemöller,
twijfelde er dan ook niet aan, dat de minis
terraad de kwestie zou bespreken en zich
toegankelijker zou tonen voor zijn argu
menten.
Hij betreurde, clat de Sovjet-autoriteiten
hem niet toegestaan hadden met Duitse
krijgsgevangenen te spreken.
In Moskou had hij een sterk religieus
leven ontmoet. In de Baptistenkerk van
Moskou had hij een gebed uitgesproken
en twee- tot drieduizend gelovigen hadden
hier een afscheidsgezang aangeheven. Hij
zeide zich even geroerd te hebben gevoeld
als in zijn kerk te Dahlem (Reuter tekent
hierbij aan, dat Niemöller zich hier inder
tijd in zijn diensten tegen Hitier richtte).
Hij hoopte sléchts, dat de kerken in Duits
land even vol waren als in Moskou.
Ds. Niemöller, president van de Evangeli
sche Kerk van Hessen (links) vertelt aarts
bisschop Boris van de Russische Orthodoxe
Kerk in Duitsland (rechts) enthousiast van
zijn zesdaags bezoek aan Moskou, van
waar hij zojuist is teruggekeerd.
(Foto hieronder)
Friedrich von Schiller:
De mens is slechts daar volkomen
menswaar hij speelt.
Naar het A.N.P. van bevoegde zijde ver
neemt, zal hedenmiddag de eerste officiële
ontmoeting van de Nederlandse en Indo
nesische delegaties worden gehouden. Na
afloop van deze ontmoeting zal een ge
meenschappelijke verklaring van beide
delegaties worden gepubliceerd.
Generaal Delattre de Tassigny (links) bij
een ontmoeting met veldmaarschalk
Montgomery.
(Van onze correspondent in Rome)
Eindelijk zijn wij dan zo ver. Nadat vrij
wel alle bladen, die in Mussolini's twintig
jarig ryk de Italianen op de gewenste tem
peratuur (om het kookpunt) moesten
houden, zyn herrezen, verschijnt ook weel
de „Popoio d'Italia", door de duce in 1915
opgericht. Zelfs waren er even twee, beide
weekbladen. Het ene, dat te Milaan ver
schijnt, is reeds ter ziele en de directeur-
oprichter werd tot zes maanden voorwaar
delijk veroordeeld, omdat hij onder de titel
had laten drukken: oprichter Benito Musso
lini. Te Rome echter hebben we nu een „Po-
polo d'Italia" met precies dezelfde kop als
Mussolini's oude blad, al is er met lilliput-
lettertjes het woord „nieuwe" aan toege
voegd.
Toen hij aan zijn vijfde nummer toe was,
vond de directeur van het blad het nodig
zijn programma te ontvouwen aan zijn col
lega's in de journalistiek en wij kregen niets
minder dan een persconferentie van de heer
Luigï Garganese. In de oververhitte zaal
van een der grote Romeinse hotels zaten
een tachtig journalisten uit alle landen der
wereld en achter een grote tafel stond een
jonge, olijfkleurige, magere man met fana
tieke ogen, een soort Levantijnse Hitier.
Met een blaffende kazernestem, die Prui
sisch klonk, trots de Zuid-Italiaanse tong
val, las hij van papier een eindeloze verkla
ring voor, waaruit we vernamen, dat zijn
blad de verdeeldheid in Italië wil doen ein
digen door, zonder zich te storen aan de
elkaar bestrijdende groepen, zich te rich
ten tot „de gezonde krachten der Natie, die
BONN (van de ANP-correspondent).
Het plan-Schuman is in tweede lezing door
de West-Duitse Bondsdag geaccepteerd
met ruime meerderheid. De Duitse gedele
geerde bij de besprekingen over het plan-
Schuman professor Hallstein heeft Don
derdag in de West-Duitse Bondsdag ver
klaard, dat het plan-Schuman geen andere
uitweg biedt dan die van een verdergaande
eenmaking van de Europese economie.
Hallstein maakte deze opmerking in ant
woord op scherpe critiek van de socialis
tische professor Erik Noelting, dat de
Franse regering met het plan-Schuman
slechts een gedeeltelijke eenheid had be
oogd met het uitdrukkelijke doel, aan de
noodzaak van een algehele eenheid te ont
komen. Noelting, ex-minister van Econo
mische Zaken in het Ruhrgebied, was de
belangrijkste socialistische woordvoerder.
Hij stelde het plan voor als een amputatie
van het belangrijkste lidmaat van het
Duitse economische lichaam, die de gehele
Duitse economie zou uitleveren aan de
willekeur van de andere landen.
De West-Duitse Bondsdag heeft een re
cord in zittingsduur gevestigd. De Bonds
dag hervatte om half tien 's ochtends het
Woensdag begonnen debat en zette zijn
beraad onafgebroken tot in de morgenuren
voort. De bijna veertig redevoeringen wa
ren aan de economische, juridische en
sociale aspecten van het plan gewijd. Ook
vandaag is het de socialisten met hun
scherpe aanvallen op het plan niet gelukt,
een bres te schieten in de eensgezindheid,
waarmee de regeringspartijen achter het
plan staan. De socialisten hebben tot dus
verre voor hun afwijzende houding slechts
de steun gekregen van communisten en
van de twee kleine rechtsradicale groepen.
In de ochtenduren werd de stemming
gehouden. Met 225 tegen 144 stemmen werd
het plan-Schuman in tweede lezing aan
genomen. Vier leden onthielden zich. Het
plan moet thans nog in derde lezing wor
den behandeld.
Tegen stemden de sociaal-democraten,
communisten en enige leden van uiterst
rechts. Onafhankelijke rechtse leden ont
hielden zich.
Er waren 31 leden afwezig, toen er werd
gestemd.
De meerderheid van 81 stemmen is gro
ter dan vele waarnemers hadden verwacht.
LONDEN, 10 Januari (Reuter). Een
„Dakota" van de lijn DublinNortholt
(Londen) is Donderdagavond in stormweer
boven Wales omlaag gestort.
Drieëntwintig personen zijn om het leven
gekomen. Het toestel is neergestort in een
bergachtig gebied, acht kilometer ten Wes
ten van Capel Curig, op de helling van de
Moei Siabod (900 meter) welke vier km
van Capel Curig en tien km ten Oosten
van Snowdon ligt.
Het vliegtuig vervoerde twintig passa
giers en een drie koppen tellende beman
ning. Het brandde geheel uit. Drie lijken
werden op enige afstand gevonden, waar
uit men concludeert dat deze mensen vlak
voor de botsing met de berghelling uit het
vliegtuig zijn gesprongen.
in één enige actie en gedreven door één over
tuiging voor Italië de verloren plaats on
der de volken zullen herwinnen" Mussolini's
epigoon wil voorts „de Atlantische gemeen
schap steunen en medewerken tot het be
houd' van de wereldvrede", waartoe Italië
een beslissende bijdrage zal kunnen leveren
wanneer het eenmaal zijn historische en na
tuurlijke grenzen terugheeft: Triest, Istrië,
Fiume, Zara, Dalmatië, Albanië, de twee
dorpjes die bij een grenscorrectie aan
Frankrijk zijn gekomen, de Dodecanesus,
alle verloren koloniën, Tunis, enz. Tijdens
het uitspreken van zijn beginselverklaring
werd de vestzak-Mussolini geflankeerd door
een viertal sinister uitziende jongelui, die
lieftallig stonden te grijnzen, maar de in
druk wekten of ze zich eigenlijk reeds leden
voelden van een revolutionnaire rechtbank.
Vele journalisten begonnen met het ma
ken van aantekeningen, maar weldra ver
dwenen de bloc-notes en keek men nog
slechts met verbazing naar de man, die een
half uur lang gemeenplaatsen voorlas over
de ware Mussolini. Toen de kijvende stem
eindelijk zweeg, kon men vragen stellen.
„Mogen wij eerst eens weten wie u eigen
lijk is, iets over uw verleden; uw naam is
ons nieuw" waagden wij te vragen aan de
Zuiderling, die nu de persfotografen wa
ren aan het werk met leeuwentemmers-
blikken op zijn gehoor neerkeek. Alsof een
wekker afliep ratelde de commandostem:
„Geboren in Roemenië. In 1918 was ik de
eerste balilla (lid der fascistische jeugd)
van Galatz. Op 18 jaar lid van de fascis
tische partij, vrijwilliger bij de koninklijke
marine: nam deel aan de oorlog als onder
officier (ai! de gevaarlijke onderofficier
geboren buiten de grenzen van zijn land);
richtte later in het land van Apulië (daar
mee werd Bari bedoeld) een afdeling op van
de Qualunquisten". De Italiaanse vloot
vroegen wij verder, voegde zich na 8 Sep
tember 1943 bij de Britse vloot te Malta,
ook al omdat in marinekringen het fas
cisme weinig aanhang had. Was u ook in
Malta? Het antwoord: „Neen", werd ons
als het ware toegesnauwd. Wat gebeurde
er dan met uw schip „Wij gingen naar een
vrije haven in Noord-Italië". Inderdaad heb
ben een paar kleinere eenheden, meestal
omdat zij bij gebrek aan stookolie Malta
niet konden bereiken, het einde van de oor
log afgewacht in Noord-Italiaanse havens.
De eerste balilla van Galatz (u herinnert
ze zich nog wel. Mussolini's balilla's, de
kleine jongetjes in zwart uniform, de fez
op het hoofd en een geweer in de achtjarige
handjes, de jongens die later dank zij die
zelfde Mussolini schoenpoetsertjes werden
en hun zusters aan de Amerikaanse solda
ten aanprezen) weet niet te vertellen hoe
hij zijn werk voor de vrede en voor de
Atlantische gemeenschap denkt te rijmen
met de eis van volledige teruggave van
alles wat Italië heeft verloren. Op de vraag
of ook Etiopië weer Italiaans moet worden,
luidt het zeer diplomatieke antwoord:
„Voor het ogenblik niet".
De vraag of hij veel verwacht van ge
dwongen abonnementen, het systeem waar
mee Mussolini's blad, dat weinigen uit vrije
wil lazen, zich staande hield, bleef onbeant
woord.
Evenals zijn grote voorganger gaf Gar
ganese blijk weinig achting te hebben voor
zijn landgenoten. „Binnenkort zullen er wel
weer moedige Italianen komen", zeide hij.
„Moedige Italianen" zijn zij, die de „Popoio
d'Italia" durven drukken. Geen enkele druk
kerij bleek namelijk bereid een blad te druk
ken, waaraan zo eigenaardige herinnerin
gen verbonden zijn, met het gevolg, dat
Garganese zijn toevlucht moest nemen tot
de drukpers van het communistische dag
blad, de „Unitè.". Dit is de enige drukkerij,
die daarbij geen risico loopt: zou iemand
immers de persen willen beschadigen, waar
op het fascistenblad wordt gedrukt, dan be
nadeelt hij in de eerste plaats Rome's grote
communistische dagblad. Over het aantal
lezers weigerde de directeur ons iets te
zeggen, maar „onze aanhang is groter dan
die van de Christen-democraten, sociaal
democraten, liberalen, enz.", zeide hij. Deze
overtuiging blijkt te berusten op „volstrekt
persoonlijke statistieken". Ook de vraag,
hoeveel de communistische drukkerij (en
dus de partij) verdient aan het drukken
van het fascistische weekblad, bleef onbe
antwoord. Hij trok zich waarejig terug,
doch een der trawanten ijlde hem achterna,
fluisterde hem iets in het oor en op de
drempel keerde de balilla zich om en blafte
ons toe: „Als de geëerde collega's iets wil
len gebruiken, in de zaal hiernaast wordt
vermouth aangeboden".
WASHINGTON, (Reuter) President
Truman heeft op zijn wekelijkse perscon
ferentie verklaard, indertijd gemeend te
hebben, dat generaal Eisenhower een de
mocraat was. Thans wist hij echter dat hij
een republikein is. Hij zeide gaarne te zien,
dat Eisenhower zijn tegenwoordige post zou
handhaven zolang dit nodig is en zolang
hij, de president, van oordeel is, dat hij
zulks dient te doen. Truman zou Eisenhower
echter niet in de weg staan, indien hij „alle
modder en rotte eieren van een politieke
campagne" wenste.
De president zeide Eisenhower te be
schouwen als een groot man. Hij heeft het
diepste vertrouwen in hem en dit is niet
veranderd. Hij had hem een van de belang
rijkste posten gegeven, waarover de *re-
gering de beschikking had. Truman zeide
enige tijd voor de aanvang van het repu
blikeinse congres, begin Juli, bekend te
zullen maken of hij zich al dan niet candi
daat zou stellen. Hij zou voor de demo
cratische candidaat ijveren wie dit ook zou
mogen zijn. Truman zeide Eisenhower niet
van zijn post als opperbevelhebber in
Europa te zullen ontheffen, tenzij op diens
eigen verzoek. Indien de generaal echter
candidaat voor de republikeinen zou wor
den, zou het niet mogelijk zijn hem in
Europa te handhaven.
Op de vraag van een correspondent, hoe
Truman eventueel een campagne zou kun
nen voeren tegen iemand, die hij zo graag
mocht, antwoordde de president, dat zulks
heel gemakkelijk gaat en dat hij het al
eerder gedaan had.
Over het bezoek van Churchill wenste hij
niets verder te zeggen dan dat de bespre
kingen bevredigend waren geweest. Hij
hoopte, dat de toestand in Europa tegen
Juli minder gespannen zou zijn „zodat ge
neraal Eisenhower, zo nodig, van zijn post
ontheven zou kunnen worden".
De tijdelijk in IJmuiden gestationeerde
reddingboot „Prins Hendrik" is tegen het
middaguur de uit het Kanaal komende
haringlogger IJM 75 (Gorredijk) tegemoet
gevaren met een zuurstofapparaat aan
boord. Een van de opvarenden van de log
ger is namelijk vanmorgen overboord ge
slagen en na veel moeite weer opgepikt,
maar zijn toestand was zo hachelijk dat het
zuurstofapparaat onmisbaar bleek.
ENKELE BUIEN
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I in De Bilt, geldig van Vrij
dagavond tot Zaterdagavond, opge
maakt te 10 uur:
Wisselende bewolking met enkele
buien, sommige met hagel. Krachtige
tot matige Westelijke tot Noord-Weste
lijke wind. Kouder, vooral in de nacht
en ochtend.
12 Januari
Zon op 8.44 uur, onder 16.52 uur.
Maan op 16.56 uur, onder 9.21 uur.
(Volle maan)
Hoog en laag water in IJmuiden
Vrydag 11 Januari
Hoog water: 3.22 en 15.34 uur.
Laag water: 11.19 en 23.36 uur.
Zaterdag 12 Januari
Hoog water: 4.02 en 16.13 uur.
Laag water: 12 uur.
