Zatopek onbedreigd winnaar
in de 10.000 meter race
I
Vandaag beginnen de Europese
roeikampioenschappen heren
.Clowntje Rick
Fa. B. ENGELENBERG
Om de Europese athletiektitels
Marathon voor Fin
Karvonenv. d. Zande
op zevende plaats
(uu!
Pronk en Kunst in
de stayersfinale
Goede prestaties Bloemendaalse politie
bij schietwedstrijden
DONDERDAG 26 AUGUSTUS 1954
Jee rlUKKlO oefoteijou ww
Falcon Gabardine lassen
Wereldkampioenschappen
Voor de kinderen
OFFICIëLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
Lager voetbal in Oosten
tegen voorstel KNVB
Voetbal
De Engelse League
Boonkamp naar „Utrecht"
Twee Elinkwijkspelers
verbraken contract
Schietwedstrijden S.W.G.
Cricket
Nederlands iengdteam
tegen NCB-elftal
Sport in 't kort
FEUILLETON
EN
door Gordon Folk
Felle schijnwerpers boorden gisteravond door het donkere Neufeld-stadion in Bern
en zetten het kleine podium op het middenterrein in een lichte gloed. Daarop stond
de familie Zatopek. Eerst Emiel, luitenant-kolonel van het Tsjechische leger, die
op weergaloze wijze weer eens de 10.000 meter had gewonnen en even later
Dana Zatopkova, zijn vrouw, die op verrassende wijze de speer het verst had ge
worpen. Verder dus ook dan de wereldrecordhoudster, de Russin Konjajeva, die
derde werd. Voor de Zatopeks was de dag dus beter dan voor de Russen, die op dit
eerste treffen van de Europese athletiek-kampioenschappen al op enkele fronten
moesten ondervinden dat niet al hun uitgezondenen rijp voor een titel zijn. Voor
Nederland bracht de dag een tweetal succesjes: Saat en Rulander kwamen zonder
ongelukken door de series 100 meter en zullen vandaag in de halve finales mogen
starten. Dat wij ondertussen ook onze eerste verliezen leden was normaal. Abnor
maal echter was de wijze, waarop dit gebeurde. De Kroon niet naar Bern ge
komen startte niet in de series 400 meter. Pech was voorts dat de 110 meter
hordenloper Broeken van de sintelbaan werd afgehouden wegens een eergisteren
opgelopen enkelblessure.
In de vallende schemer begon de 10 km
race, die Zatopek de prolongatie van zijn
Europese titel zou brengen enbijna
een nieuwe wereldrecord-tijd. Want deze
merkwaardige Tsjech, die onbuigzaam voor
zijn concurrenten blijft en zich een op
nieuw straffer geworden training had op
gelegd om alle weerstand teniet te doen, is
daarin volkomen geslaagd. Hij zorgde er
al halverwege de eerste ronde voor aan de
kop te gaan en er was geen denken aan,
dat hij die positie zou afstaan.
Wel verscheen de geduchte Duitser
Schade eenmaal naast hem, doch een venij
nig tussensprintje droeg er zorg voor, dat
de Tsjech onmiddellijk los kwam van de
Duitser. Ronde na ronde heeft Schade toen
de luitenant-kolonel als een schaduw ge
volgd. Maar nimmer heeft er voor de even
lelijk als regelmatig lopende Schade kans
op succes ingezeten. Steeds trachtte Zato
pek om van hem weg te spurten en al
lukte dit voorlopig niet, de druk die op
zijn tempo werd uitgeoefend móést de
Duitser wel tot forceren brengen. Daardoor
konden de eerst ver teruggeworpen Kovacs
en Sando geleidelijk aan wat van hun ach
terstand op Schade afknabbelen en vanaf
de zevende ronde, toen er tussen Zatopek
en de achtervolgende Duitser een meter
of tien „licht" zat, verloren Kovacs, de
Hongaar en Sando, de Brit, niet meer op
Schade.
Steeds verder weg
Zatopek was toen al onbereikbaar. Steeds
verder liep hij uit, altijd weer in die merk
waardige stijl, met op en neer dansend
hoofd en af en toe een trekkerige beweging
met de rechter arm. De 1500 meter gingen
in 4 min. 3,4 seconden onder de voeten van
Schade
de Tsjech door, de 3000 meter in 8.37,3, de
4 km in 11.23,7 en halverwege de race lag
Zatopek al 75 meter op de moeizamer lo
pende Schade voor en even later werden
de eerste lopers door Zatopek gedubbeld
Op 8 km (23.14,4) leek een wereldrecord
verbetering niet uitgesloten en Zatopek's
eindsprint was er ook wel naar, want on
weerstaanbaar trok hij zich in de laatste
ronde nog langs tal van vermoeide athle-
ten heen. Maar de door de overvloedige
regen zacht geworden baan belette wat
het windstille weer overigens mogelijk zou
hebben gemaakt. Zatopek bleef met de tijd
van 28 mm. 58.4 sec. slechts 3.8 sec. boven
zijn eigen wereldrecord.
ADVERTENTIE
BARTELJ0RISSTR. HAARLEM TEL. 13439
FERD. B0LSTR. 48 A DAM TEL. 717162
Tweeëneenhalve ronde voor de finish
had het duo Kovacs-Sando eindelijk de
moegestreden Schade te pakken gekregen.
Kovacs ging feller door dan Sando en werd
dan ook tweede in 29.27. Sando werd derde
en Schade vierde.
Marathon: Rus Filin liep verkeerd
Intussen was de Marathon afgelopen in
een enorme teleurstelling voor de Rus Filin,
die aan de kop van een groepje van drie,
na 42 km gelopen te hebben in het stadion
terugkwam, de sintelbaan in de verkeerde
richting opsnelde. Wel renden officials on
middellijk achter hem aan, maar aanvan
kelijk ging hij op hun gebarentaal niet in
en toen hij tenslotte afstopte en op zijn
vermoeide schreden keerde, had hij een
paar honderd meter achterstand gekregen
op de beide anderen: zijn landgenoot Gri-
schaev en de Fin Karvonen. Moedeloos
strompelde de ongelukkige Filin over de
sintels. Hij kwam tenslotte als derde over
de eindstreep en was voorlopig te moe om
luidkeels te protesteren. Dat deed intussen
het publiek wel voor hem!
Het was dan ook onbegrijpelijk, dat de
organisatoren niet tijdig genoeg voorbe
reid waren op de terugkeer van de Mara
thonlopers. Gebrek aan organisatie bracht
Filin uit de course. Terwijl de mannen van
de ordedienst nog hun fraaie witte linten
uitrolden, waarlangs de Marathon-lopers
hun laatste ronde zouden moeten afleggen,
draafde de kopgroep al binnen.
Filin draaide links in plaats van rechts
de baan op en het conflict was geboren,
want na de aankomst kon de jury d'appèl
onmiddellijk een Russisch protest tegen de
uitslag gaan behandelen. Karvonen, de Fin
had gewonnen, 20 meter vóór Grischaev,
maar daar legden de Russen zich zomaar
niet bii neer.
Vandaag heeft de jury d'appèl bekend
gemaakt dat de volgorde van aankomst de
zelfde blijft. De Rus Filin zal echter even
eens een gouden médaille worden uitge
reikt.
Janus van der Zande eindigde als zeven
de. Hij liep stijlvol zijn laatste ronde en
heeft kans gezien driekwart van de race
deel uit te maken van een kopgroep van
zes lopers, die al enkele kilometers na de
start was gevormd, en waartoe ook beide
genoemde Russen behoorden. Toen de
situatie na de 25ste kilometer werd opge
nomen, maakte v. d. Zande nog deel uit
van een leidend groepje van zes man,waar
toe ook nog de Fin Puolokka, de Portugees
Araujo en de Zweed Jansson behoorden.
Toen kwam de terugslag. Hij moest los
sen uit het verbeten doordravende groepje.
Toch kwam hij zeer verdienstelijk als ze
vende binnen, 120 meter voor de Portugees
Araujo.
Enkele marathonlopers vielen direct na
de finish uitgeput in het gras of op de sin
tels en moesten per brancard weggedragen
worden. Anderen werden door verpleeg
sters ondersteund weggeleid.
Saat kon kalm aan doen
De sprint leverde weinig verrassingen
op. Heinz Futterer, een 22-jarige loper uit
Karlsruhe, maakte de snelste tijd (10.7).
De Italiaan Sangamano en de Spanjaard
Mano kwamen niet opdagen en toen de
Saarlander Lemmes wegens het tweemaal
veroorzaken van een valse start uit de race
werd genomen, hadden de overigen Saat
en de Roemeen Magdas bij voorbaat
gewonnen. Zij maakten er desondanks nog
een echte match van, die Saat in 10.9 won.
Onze tweede man op de sprint, Rulander
had het moeilijker, maar al maakte hij
geen beste tijd (11 sec.) hij werd toch
tweede in zijn serie, waarbij hij alleen de
Hongaar Varrandi moest laten voorgaan.
De 400 en 800 meter series brachten
fraaie prestaties voor minder bekende lo
pers als de Fin Helgsen en de Zwitser
Hegg: 47.7.
800 meter titel voor Boyson
De enorme strijd, die men in de finale
800 meter verwachten mag, kwam er in
de series natuurlijk nog niet helemaal uit.
Temeer daar de vier besten van elke serie
in de halve finale komen en de talenten
uiteraard nogal verspreid waren ingedeeld.
Onder hen was de Noor Boyson, die de Brit
Hewson toestand de serie te winnen, maar
die zelf zo rustig door de finish ging, dat hij
J. van der Zande
ongetwijfeld een veel scherpere tijd kan
maken.
Hewson maakte 1.50.2, Boyson deed er
een tiende seconde langer over en was
daarmee de Belg Moens nog meer dan een
seconde te snel af.
Tenslotte een woord over het Russische
meisje Otkalenko, dat in zeer fraaie stijl
een nummer won, dat wij niet waarderen
kunnen: de 800 meter hardlopen voor vrou
wen. Dit is in het algemeen gesproken te
zwaar voor vrouwen en het wekte dan ook
geen verwondering, dat sommige series het
aanzien niet waard waren en dat enkele
meisjes na afloop tegen de sintels vielen
van vermoeidheid. Maar deze blonde Ot
kalenko liep een mannelijke, sterke en
stijlvolle race en finishte ver voor haar
zwoegende mededingsters. Ook enkele
Engelse meisjes gaven blijk van hardheid
en doorzettingskracht.
Nieuw Nederlands marathonrecord
De tijd van Janus van der Zande, 2 uur
29 min. 19.2 sec., die hij tijdens de mara
thon maakte, betekent een nieuw Neder
lands record. Het oude record 2 uur 32 min.
45,8 sec. stond op zijn naam.
De zon scheen zowaar in Wuppertal toen
de oud-wereldkampioen Paillard het start
schot loste voor de tweede serie van de
stayers, waarin acht reniners uitkwamen. De
wedstrijdcommissarissen hadden 't onbillijke
van hun beslissingen om 6 renners uit elke
serie in de finale te plaatsen en de her-
kensing te laten vervallen ingezien, waar
door Kunst uitgeschakeld zou zijn, en had
den besloten hem in de tweede serie nog
maals te laten uitkomen.
Van de start gingen dus in deze volgorde:
Pronk, French, Michaux, Gueugnet, Kitt-
steiner, Kunst, Von Bueren en Martino.
Kunst, die een veel te laag verzet op had
staan, bleek al spoedig tot de zwakkere
renners te behoren. Hij werd het eerst door
Pronk gelapt en toen de Nederlandse kam
pioen na 18 km. Kunst voor de tweede maal
voorbij ging, gaf niemand een pfennig
meer voor de kansen van de Amsterdammer
om in de finale te komen.
Maar zonder geluk vaart niemand wel en
zeker geen wielrenner. De Zwitser Von
Bueren kreeg na 20 km. een inzinking en
verdween uit de baan. De Australiër French
reed aanvankelijk zeer goed, maar toen hij
na 45 km. van fiets verwisselde, zag het er
voor Kunst plotseling veel rooskleuriger uit.
French raakte n.l. niet minder dan 5 ronden
achter en dat was ruim genoeg voor Kunst
om onbedreigd de zesde plaats te bezetten.
Jan Pronk behield de kop na 2 zwakke
Dr. D. Willebrand, de chef d'équipe van
de Nederlands roeiploeg, ziet de Europese
kampioenschappen met vertrouwen tege
moet. „Onze équipe is meer dan ooit een
eenheid", zei hij. „De jongens zijn in goede
conditie, helpen elkaar waar zij kunnen, en
zijn vrolijk".
De twee zonder van Het Spaarne, de
acht van Laga en de double sculls acht dr.
Willebrand goed voor finale-plaatsen. De
twee zelfs ondanks de minder fortuinlijke
loting tegen de sterke Russische Henley-
winnaars. „Ik ben er helemaal niet zeker
van, dat Blom en Gitz deze heat verliezen",
zo zei hij. „En mocht dit toch gebeuren dan
moeten zij zeker de repêchaee kunnen win
nen. Sinds Henley zijn de Spaarne-roeiers
veel sneller geworden."
Gunstige loting
De acht heeft gunstig geloot en ook de
double sculls moet de heats kunnen over
leven. De vier met stuurman heeft tegen
de winnaars van Helsinki en Kopenhagen,
de Tsjechen geloot en in de heats zullen de
mannen van Njord het dan ook zwaar krij
gen. De vorm van de ploeg is de laatste
dagen in stijgende lijn en Njord kennende
zou men wel eens een uitschieter kunnen
verwachten.
Rob van Mesdag, de sculler, is een con
stant roeier met een gelijkmatige conditie.
Een finale-plaats zit er misschien voor
hem niet in. De twee met stuurman van
De Hoop is sterker dan het vorige jaar,
maar zal het waarschijnlijk op moeten
nemen tegen veel jongere tegenstanders en
dan is er tenslotte nog de wispelturige vier
van Willem 3, die. dat hebben de Neder
landse kampioenschappen bewezen, de ene
dag uitstekend en de andere dag nergens
is. Deze ploeg is voor de Nederlanders dan
ook het grote vraagteken. Heeft zij haar
dag, dan kan men nog voor verrassingen
komen te staan.
Intensief oefenen
De Nederlanders oefenen nu sinds enige
dagen op de Bosbaan, die door de drukte
niet erg bevorderlijk is voor de concentra
tie, maar dit geldt voor alle ploegen. De
eerste dag vodden de oranje-jongens de
training zeer vermoeiend ook al doordat
er altijd vele lieden met chronometers
langs de kant meefietsten. Na die eerste
dag ging het echter al veel beter. Men was
gewend, voelde zich ontspannen en vooral
heeft men vertrouwen en vechtlust. Het is
thans zo, dat iedere Nederlandse ploeg ver
langend de stijd tegemoet ziet en dat is de
beste mentaliteit voor een wedstrijd.
De masseurs van alle ploegen hebben het
deze dagen zeer druk: vele roeiers klagen
door het slechte weer over pijn in de rug
spieren en vooral voor de buitenlanders
zijn de laatste dagen niet bevorderlijk ge
weest voor de conditie. Gisteren was het
echter gelukkig droog en mocht dat van
daag ook zo zijn, dan wacht Nederland met
de 25 heats die dan geroeid worden, een
enerverend en spannend begin van de
Europese kampioenschappen.
Zes nummers met acht man
Een van de merkwaardigste équipes, die
heeft ingeschreven is die van Zweden. Dit
land roeit in zes van de zeven nummers
en het unieke feit doet zich voor, dat al
deze nummers bezet worden door in totaal
acht roeiers en een stuurman. Alleen bij
de skiff komt „Zweden" niet voor.
aanvallen van Gueugnet en mocht na afloop
de ere-ronde rijden voor het vrij talrijke
publiek.
De finalisten voor Donderdag zijn: Pronk
en Kunst (beiden Nederland), Gueugnet en
Bethery (beiden Frankrijk), Schorn en Kitt-
steiner (beiden Duitsland), Verschueren en
Michaux (beiden België), Bunker (Gr. Br.),
Martino (It.) Besson (Zwits.) en Timoner
(Spanje).
Met de boodschappen in zijn tas rende Bunkie naar huis. Daar wachtte tante Lieze-
bertha ongeduldig op hem.
„Maar Bunkie!" zei ze. „Waarom kom je nou zo laat! Je wist toch, dat ik op het zout
wachtte? Nou heb ik moeten wachten met het opzetten van de aardappels!"
„Ja maar, tante", zei Bunkie. „Ik kon er niks aan doenhet komt door die leeuw!"
„Leeuw? Wat leeuw?", zei tante Liezebertha verbaasd, die ef niets van begreep.
Toen vertelde Bunkie, wat hem was overkomen. Ja, toen was tante Liezebertha niet
boos meerZe sloeg de handen in elkaar van verbazing en schrik en ze was erg
blij, dat Bunkie er goed afgekomen was!
Toen allen aan tafel zaten, moest Bunkie het geval nog eens in geuren en kleuren
vertellen. Ja, oom Tripje had al zoiets gehoord van die losgebroken leeuw in de
stad; en nu bleek dus, dat Bunkie daardoor in zo'n groot gevaar was geweest. Wat
waren ze allemaal blij, dat het nog zo goed was afgelopen!
Een opgave die onuitvoerbaar lijkt,
maar de Zweden met hun Amerikaans-
Zweedse coach Ericsson (lid van de win
nende Washington-acht op de Olympische
Spelen in 1936) denken daar anders over.
„Mijn mannen voelen zich het lekkerst
na twee races, dan beginnen ze pas op
dreef te komen", zo zegt hij.
60 buitenlandse jeugdroeiers
In totaal zestig jeugdige roeiers uit Bel
gië, Denemarken, Ierland, Engeland,
Frankrijk en Zwitserland zijn van vandaag
tot 1 September de gasten van de Konink
lijke Amsterdamse Roei- en Zeilvereniging
„De Hoop". De bedoeling van dit uitstapje
is, dat de jongens kennis kunnen maken
met het jeugdroeien in Nederland. Voorts
zullen zij de Europese roeikampioenschap
pen bijwonen.
Turken kwamen niet
De Turkse roeiers, die hadden imgescihre-
ven voor de Europese kampioenschappen,
zijn, zoals men reeds verwachtte, niet ver
sohenen. De Turken zouden starten in de
nummers twee zonder stuurman, skiff, vier
zonder stuurman en double scull.
ADVERTENTIE
Meistraat' .39 - Haarlem -• Tel. IS2.W.
De Vereniging van Oostelijke tweede-,
derde-, en vierdeklassers, die Woensdag
avond in Deventer ten tweede male in ver
gadering bijeen kwam in verband met de
kwestie van het betalen der voetbalspelers,
heeft het gewijzigde voorstel van het KNVB-
bestuur met 25 tegen 24 stemmen verworpen.
Een voorstel van Tubantia (Hengelo) om
een transferbedrag de betalen aan lagere
clubs, die spelers kwijt raken aan eerste
klassers, werd met 28 tegen 21 stemmen
aanvaard. Dit besluit zou op de eerstkomen
de bondsvergadering worden behandeld.
De algemene indruk ter vergadering van
het lagere voetbal in het Oosten was, dat er
wel niet te ontkomen zal zijn aan betaling
der spelers. De sfeer was heel wat gemoede
lijker dan veertien dagen geleden, toen het
voorstel voor de eerste maal in behandeling
kwam.
De vier dagen durende gewestelijke schietkampioenschappen voor politiekorpsen uit
het district West van de Nederlandse Politie Sportbond zijn nu op de helft. Er zijn
reeds opmerkelijke resultaten bereikt en opvallend is zeker dat de organiserende
vereniging, de Politie Sportclub Bloemendaal, Woensdag 238 punten bij elkaar schoot,
een zo hoog aantal, dat noch in de eerste noch in de tweede klasse in die twee dagen
werd geëvenaard. Dit resultaat werd behaald door het vijftal J. Voerman (47), D. Bik
(49), P. Hengstmengel (47), A. Post (48) en A. Valkenberg (46). Overigens moet men
de behaalde uitslagen nog als tijdelijk zien, aangezien voor het bepalen van de eind
uitslag eerst alle korpsen voor het pistool- en geweerschieten aan de beurt moeten
zijn geweest. Vandaag, Donderdag, kwamen vijftallen van de politiesportverenigingen
uit Velsen, Alkmaar, Rotterdam, Zeist, Soest en Beverwijk eikaars krachten in de
schietwedstrijden meten. Op de laatste dag van de kampioenschappen zullen morgen,
Vrijdag, ploegen van de buurkorpsen Zandvoort en Heemstede naar de militaire
schietbanen aan de Zeeweg te Overveen komen, evenals vertegenwoordigers van de
Rijkspolitiesportvereniging „Luctor", van A.P.G.S., en uit Delft.
De korpsen die bij het pistoolschieten
meer dan 220 punten en bij het geweer-
schieten meer dan 225 punten behalen,
mogen voor de erewedstrijd nogmaals drie
schoten per man lossen. Het maximum
aantal te behalen punten bedraagt voor de
gewone wedstrijden 250 punten; voor de
erewedstrijd 150 punten.
De gedetailleerde uitslagen luidden:
Maandag: Korpswedstrijd pistool, afdeling
A, klasse I: Den Haag I 228 pnt. 2. Dor
drecht 212 pnt. 3. Den Haag II 198 pnt.
Klasse II: l.Wassenaar 223 pnt. 2. Den Haag
222 pnt. 3. Gouda 213 pnt. Eerekorps
pistool: 1. Den Haag 138 pnt. 2. Wassenaar
128 pnt. 3. Den Haag 112 pnt.
Korpswedstrijd geweer: klasse I: 1. Was
senaar 229 pnt. 2. Den Haag II 227 pnt.
Klasse. II: 1. en 2. R.S.D.U. II en I, Bilt-
hoven, 222 resp. 218 pnt. 3. Heemstede 204
pnt. Erekorps geweer: 1. Wassenaar 139
pnt. 2. H.P.S.V. II, Den Haag, 135 pnt.
Dinsdag: Korpswedstrijd pistool, afdeling
A, klasse I: 1. Velsen 222 pnt. 2. en 3. R.S.
D.A. I en II, Amsterdam, district I, 219
resp. 215 pnt. Klasse II: 1. Haarlem II 207
pnt. 2. Haarlem I 206 pnt. 3. Schiedam 192
pnt. 4. Bloemendaal 188 pnt. Erekorps
pistool: 1. Velsen 127 pnt.
Korpswedstrijd geweer: Klasse I: R.S.D.
A., Amsterdam, 230 pnt. 2. Haarlem I 223
pnt. Klasse II: 1. Bloemendaal 238 pnt. 2.
Haarlem II 208 pnt. 3. R.S.D.A. II 206 pnt.
De uitslagen van de voor de Engelse
league gespeelde wedstrijden luidden:
Eerste divisie: Cardiff CityPreston
North End 25; EvertonArsenal 1—0;
Manchester CitySheffield United 52;
Newcastle UnitedWest Bromwich Albion
30; PortsmouthHuddersfield Town 42;
Tottenham HotspurWolverhampton Wan
derers 32.
Tweede divisie: Birmingham City—Bristol
Rovers 21; Derby CountyFulham 3—4;
Doncaster Rovers—Swansea Town 2—1;
Leeds UnitedRotherham United 24; Lin
coln City—Hull City 01; Middlesbrough-
Ipswich Town 01; Notts ForestStoke
City 0—3.
De ex Blauw Witter Boonkamp, die over
schrijving naar Ajax had gevraagd en het
komende seizoen voor die club zou uit
komen, heeft zijn contract met de profclub
„Utrecht" getekend.
De Elinkwijkspelers J. van der Schilden
en A. van Beek, die voor de profclub
„Utrecht" hadden getekend en getraind,
blijven voor Elinkwijk uitkomen. Zij speel
den gisteravond voor hun oude vereniging
in een lichtwedstrijd tegen DOS in het
Utrechtse stadion.
Erekorps geweer: 1. R.S.D.A. I 138 pnt.
Bloemendaal moet deze serie nog schieten.
Van de personele schietwedstrijden com
bineren wü de op beide dagen bereikte
beste resultaten. Het zijn: Op pistool: 1. D.
Haak, Velsen, 48 prat. 2 tot en met 5: Van
der Krogt, Wassenaar; Hoek, Den Haag; De
Boeck, Wassenaar en J. Brunt, Haarlem,
allen 47 punten. Op geweer: Hitzert, Was
senaar; Hildebrand, Heemstede en Van der
Krogt, Wassenaar, 1 tot en met 3e plaats
met elk 47 pnt.
Op de vrije baan geweer staat P. Wilhel
mus uit Haarlem met 86 punten op de der
de plaats. Bij de vrije baan pistoolschieten
neemt D. Haak uit Velsen met 86 punten
een der eerste vier plaatsen in en bezet G.
Wesseloo uit Bloemendaal de vijfde plaats
met 85 punten.
Evenals in de drie voorafgaande jaren
worden op de Zaterdagmiddagen 4 en 11
September op de militaire schietbanen aan
de Zeeweg te Overveen de jaarlijkse kam
pioenschappen gehouden voor leden van
de korpsen Noordholland-Noord en Noord.
holland-Zuid en van de Maréchaussée
Reserve van het Nationaal Instituut „Steun
Wettig Gezag". Op de eerste dag worden
er wedstrijden pistool- en revolverschie-
ten gehouden; op 11 September zijn ae
geweerschutters aan de beurt. Voor de
winnende korpsen pistool- en geweer-
schieten is het wisselschild beschikbaar.
De prijsuitreiking heeft na afloop plaats in
het paviljoen „Het Witte Huis" tegenover
de ingang van de schietbanen.
Zaterdag aanstaande speelt het Nederlands
cricket jeugdteam een wedstrijd tegen een
N.C.B.-team op het veld van Quick in Den
Haag, aanvang elf uur.
De samenstelling van het Nederlands
jeugdteam luidt: P. van Arkel (HCC), (cap
tain), Van Eek (Quick H.), wicketkeeper,
Hageman 1HBS), Bakker (HCC), Van den
Bosch (HCC),Van Staay (HCC), Dukker
(Ajax A.), Van Liemt (R. en W.) Nieuwen-
huizen (Quick H), Klaren beek (Union), Baak
(PW). Res.: Groeneveld (R. en W.).
AFDELING DRENTE ACHTER BONDS-
BESTUUR. De afdeling Drente van de
KNVB stelt zich achter de bestuursvoorstel
len tot reglementswijziging, die Zaterdag in
de bondsvergadering zullen worden behan
deld. Dit bleek tijdens de jaarvergadering
van deze afdeling.
WEST-NEDERLANDRIT AFGELAST.
De West-Nederlandrit, de jaarlijkse dag en
nachtrit van de RAC-West, die op 3 en 4
September zou worden gehouden, zal we
gens een naar het oordeel van de organisa
toren onvoldoend aantal inschrijvingen dit
jaar niet doorgaan.
9)
„Ik wil zo graag weten, met welke expe
rimenten hij kort voor de oorlog bezig
was".
„Geen flauw idee. Niets bijzonders be
halve al zijn drukte over musea en dit en
diat in een laboratorium, denk ik".
„Uiteraard. Maar uit een brief, die ik in
Valparaiso van hem kreeg, kort voor de
oorlog, kreeg ik het idee dat hij aan iets
heel belangrijks en iets heel anders bezig
was dan gewoonlijk. Hij schreef iets over
proefnemingen, die een revolutionnaire in
vloed zouden hebben op een bepaalde be
drijfstak, een voor het land vitale in
dustrie of iets dergelijks. En hij schreef dat
hij juist voor die proefnemingen het
eiland gekocht had".
„Dat is iets nieuws voor me. Nooit iets
over gehoord".
„Ik kan me niet indenken, wat het kan
zijn", mompelde Bill afwezig.
„Misschien geeft het eiland je een ant
woord op die vraag".
„Denk dat maar niet. Jouw vrienden
uit het leger zijn me voor geweest. Van
zee uit kreeg ik de indruk dat er niets
meer overeind staat van wat er eens ge
weest is".
Het gesprek fladderde voort over andere
onderwerpen, waar tussendoor Bruce iede
re gelegenheid aangreep om Bill het beste
te wensen op zijn onbewoonde eiland en de
hoop uit te spreken dat hij er nog eens een
schat zou mogen vinden. Ook de Admiral
Hawkins kwam nog ter sprake, maar Bill
vermeed alles, om het gesprek op het
eiland en Portlevion te houden.
Een harde Zuidwester gierde over het
land, toen Bill met een groot deel van zijn
schaarse aardse goederen in een vrachtwa
gen Portlevion naderde. De lichten van
het dorpje werden vrijwel geheel ver
duisterd door de jagende regen. Hot land
schap leek volkomen uitgestorven.
In de Admiral Hawkins was echter leven
genoeg. Toen Bill de herberg binnentrad
was er een genoeglijk gezelschap van ge
taande vissers bijeen in de gelagkamer. Hij
had een telegram naar de herberg ge
stuurd, waarin hij van zijn komst verwit
tigde. Direct na zijn binnenkomst maakt
hij kennis met Penrose, die hem zonder
aarzelen begroette. „U moet de zoon van
professor Macavoy zijn".
„Inderdaad. Is 't bier goed? Dat moet ik
eerst hebben".
„Goed, goed, tja, wat wilt u vandaag de
dag. Het is redelijk".
„Dan is het goed genoeg voor mij. Mag
ik een potje hebben?" Het duurde niet
lang of Bill was er van overtuigd, dat
hij toch deze dag niet meer naar zijn eiland
zou kunnen komen. Het weer was te on
gunstig. Penrose was maar al te blij, hem
een kamer te kunnen verhuren.
Penrose raakte in gesprek met Bill en
vertelde met enthousiasme over diens va
der, die hier blijkbaar een gezien man
was geweest. Harry Polden, de oude visser,
kwam er al spoedig bij en beaamde de her
haalde verzekeringen van Penrose dat Bill,
behalve het feit dat hij geen baard liet
staan, het evenbeeld van zijn vader was.
„Ja, ik heb Harry Polden verteld dat u
kwam, en sinds dat ogenblik zit hij hier
te drinken en op u te wachten".
„Kende u mijn vader dan goed?"
Penrose antwoordde voor Polden. „Ja,
hij bracht uw vader voor het eerst naar
het eiland".
„Ja, dat is waar, Harry Polden. Mijn va
der heeft veel over u geschreven in zijn
brieven".
„Ik zorg nog altijd voor zijn motorboot.
Een pracht schuit".
Dit was een verrassing voor Bill. Een
aangename verrassing. Lange tijd zat hij
enthousiast met Harry te praten over de
boot, die nu ook zijn eigendom zou wor
den, en waarin hij een ongedachte aan
winst zag. Hij had gedacht onafhankelijk te
zijn van de nukken en grillen van de vis
sers voor zover het betrof verbinding met
de bewoonde wereld, doch nu kon hij baas
zijn over zijn eigen vrijheid. Bovendien was
het een nieuwe weg voor hem naar de zee,
waarheen zijn hart nog steeds trok.
„Maar dan ben ik u een heleboel geld
schuldig voor het onderhoud over zoveel
jaren!"
„O nee, helemaal niet. Juist andersom.
Ik heb goed voor de schuit gezorgd, maar
ik heb er ook wel eens gebruik van ge
maakt, voor vissen en voor het rondvaren
van toeristen. Mijn eigen boot is voor dat
laatste heel beslist niet geschikt".
Bill achtte dit het geschikte moment om
Harry Polden eens nader aan de tand te
voelen. „Hoor eens, ik wou eigenlijk heel
wat van je te weten komen. Kunnen we
ergens rustig onder ons praten?"
,,'tuurlijk", viel Penrose onmiddellijk in.
„Ga mee naar mijn kleine kamer".
„Hier heb ik heel wat met uw vader ge
praat", zuchtte Polden, toen hij eenmaal
in een gemakkelijke stoel gezeten was.
„En daar wil ik nu juist eens iets over
horen. Hier, steek eens op".
Na allerlei verhalen, die Bill wel met
aandacht aanhoorde, maar die hem niets
nieuws vertelden, trok hij de stoute schoe
nen aan door een vraag op de man af af te
vuren.
„Hoor eens, Harry, heb je enig idee waar
om mijn vader Lobsterpot kocht en er ging
wonen?"
„Net zoveel als het mannetje in de
maan".
„Je weet dus helemaal niet, wat hij er
eigenlijk uitvoerde?"
Nee, daar bleek Harry zich eigenlijk
nooit grondig in verdiept te hebben. Het
was hem alleen opgevallen, dat de profes
sor altijd planten, flessen en ingewikkelde
apparaten naar het eiland sleepte, en dat
hij erg veel op had met zijn kas. Het leek
wel of hij alleen maar groente en bloemen
wilde kweken. Maar waarom hij dat nu
beslist op dat vervloekte eiland moest doen,
dat was hem een raadsel.
„En voor zover ik begrepen heb mocht
alleen kapitein Turpitt er een voet aan wal
zetten, behalve natuurlijk de professor
zelf?"
Nu, zo lag de zaak niet. Harry maakte
hem al spoedig duidelijk dat er niemanl
een voet aan wal wilde zetten behalve die
twee („excuseer") dwazen die het noodlot
wilden tarten. Harry was er echter van
overtuigd, dat er niemand op het eiland
geweest was in de tijd dat de professor er
woonde, behalve hijzelf en zijn bediende
Turpitt. De vissers hadden het anders ze
ker geweten.
„Zeg me eens, heb je ze gezien die och
tend, dat ze voor de laatste keer naar Lob
sterpot uitvoeren?"
Welzeker, beaamde Harry. Ze kwamen
de bar binnen, toen er een dichte mist hing.
Er waren heel wat vissers binnen op dat
moment. Iedereen keek stomverbaasd, dat
ze de weg naar de herberg hadden kunnen
vinden. En nu zijn de vissers van Port
levion heus niet zo gauw van de kaart,
maar een kind had ze allemaal met een
pink omver kunnen gooien toen de pro
fessor vertelde, dat hij onmiddellijk door
die mist naar het eiland wilde varen.
Allemaal hadden ze, nadat ze over de
schrik heen waren, geprobeerd het twee
tal van dit meer dan dwaze voornemen af
te brengen, vooral omdat het tij op dat
moment wel erg ongunstig was. Maar zij
bleken Oost-Indisch doof te zijn. Turpitt
verzamelde, nadar zij een paar glazen cog
nac hadden gedronken, de pakken die de
professor uit Londen had meegebracht, ze
scheepten zich in in de motorboot, en voe
ren weg in de mist. Dat was het laatste wat
van ze te zien was geweest. Hoe de boot
in 's hemelsnaam veilig 't eiland had be
reikt was iedereen een raadsel geweest.
Maar de volgende dag hadden verschillende
vissers de boot aan de aanleglaats op Lob
sterpot zien liggen.
„En toen jullie een paar dagen lang geen
teken van leven op het eiland waargeno
men hadden, hebben jullie de politie ge
waarschuwd?"
Zeker. En die had geen spoor van beiden
gevonden. De sleutel zat in de deur van
het huis en niets wees er op dat er iets
vermist werd. Het leek er op of iemand op
het eiland op 't tweetal gewacht had, ze had
overmeesterd en weggevoerd in een eigen
boot. Dat was een van de theorieën van de
politie. Maar Harry geloofde er niets van.
(Wordt vervolgd).
