PUROL
waat iedeieett op ajv&eyt
Prof. dr. J. A. Veraart na
verkeersongeval overleden
Rika Hopper bij Familie Doorsnee
i
Clowntje Rick
Opdracht
in W enen
Vanavond op bezoek
Wrak van de „Gatt"
stevig verankerd
Hoog water in grote
rivieren verwacht
Laatste fase van „Triton"-onderzoek
KLM-advocaat McGonigal acht piloten
Viruly en Parfitt vrij van alle blaam
President Guizado van
Panama gearresteerd
Natuurverschijnsel
stoorde radio-ontvangst
MAANDAG 17 JANUARI 1955
4
Familie Doorsnee mei
nationaal genoeg
Niet voor eigen pleizier
Op het liij
Drie kinderen gewond
bij verkeersongeluk
Daders van roofoverval
te Zoetermeer gearresteerd
Verdacht van medeplichtigheid
aan de moord op Remon
V erzekeringsbedrij ven
hadden recordproductie
Voor de kinderen
FEUILLETON
door Anne Duffield
Ruwe, schrale huid
Geneest snel
ADVERTENTIE
Met interessante vliegtuigplaatjes
Vanavond werkt de grande dame van
het Nederlandse toneel en een speciaal ook
door het Haarlemse Schouwburgpubliek
beminde actrice mee aan de populairste
hoorspelserie van de Nederlandse radio:
men zal mevrouw Rika Hopper kunnen
horen in de Familie Doorsnee.
Het is de eerste keer dat zij meewerkt
aan een kleinkunstprogramma en misschien
was het wel daarom, dat de repetities en
de opname op de band Zaterdagmiddag
plaats hadden in de kleine zaal van het
Amsterdamse Concertgebouw, waar de na
men van Bach, Mendelssohn, Saint-Saëns,
Grieg, Brahms, Schumann en andere gro
ten uit het rijk der muziek op de wanden
als een soort trait d'union fungeerden tus
sen de grote en de kleine kunst.
Cees Laseur als Vader Doorsnee: ,Jfie-
mand vertelt mij ooit iets »n dit huis!"
Wij behoorden deze keer tot de vijfhon
derd medewerkers aan de Familie Door
snee, die de luisteraar wel hoort, maar die
nooit vermeld worden: de mensen name
lijk die, daartoe door regisseur Wim lbo
geanimeerd, bij het begin der uitzending
voor het geroezemoes zorgen om vervol
gens het „In Holland staat een huis" aan
te heffen. Wat er door de techniek ook ver
anderd moge zijn: geroezemoes wordt nog
steeds veroorzaakt door de menigte het
woord rabarber vele malen herhaald te
laten prevelen. Een van de belangrijkste
prestaties van de heer lbo tijdens zo'n
De „Wrakkenwet" is van toepassing ver
klaard op het Noorse s.s. „Gatt", dat en
kele dagen geleden voor het Zuiderhoofd
van de Nieuwe Waterweg vastliep. De Ne
derlandse staat is daardoor bevoegd alle
maatregelen te nemen, welke nodig zijn om
te voorkomen, dat het schip, dat als verlo
ren wordt beschouwd, gevaar zal gaan op
leveren voor de scheepvaart. De haven
meester van de rijkswatesrtaat heeft een
bergingsbedrijf te Maassluis opdracht ge
geven het schip met stalen kabels stevig
te verankeren om te voorkomen, dat bij een
eventuele storm het wrak van de „Gatt" in
dc monding van de Nieuwe Waterweg
glijdt. Een drie ton wegend anker is Zater
dag reeds uitgebracht. Dit anker is met
het schip verbonden door middel van 400
meter staalkabel en zware ketting.
Het slechte weer heeft het water in het
stroomgebied van de Rijn snel doen was
sen. De Bovenrijn is in vier dagen vier
meter gestegen, de Moezel 5y2 meter.
Deze vergrote afvoeren zullen binnen
enkele dagen ook in ons land flinke was
geven. Zondag was die in Lobith reeds
ruim» anderhalve meter.
In de loop van Dinsdag zullen in Neder
land de uiterwaarden onder water komen
te, staan, een verschijnsel dat elke winter
voorkomt. Volgens de weersverwachtin
gen zullen de regens ophouden. Verdere
was blijft dan uit. In dit geval zal de top-
stand in de loop van Woensdag Lobith be
reiken.
OOOCOCOOOa
DOOCOOOOOOOCC
De volgende uitzending van de Familie
Doorsnee zal niet op 31 Januari, de ver-
jaardag van Prinses Beatrix, plaats
hebben. Dan tcordt er een nationaal
programma" uitgezonden en de samen-
l stellers daarvan zijn blijkbaar van oor-
i deel, dat de Familie Doorsnee, hoewel
toch de getrouwe afspiegeling van het
8 gemiddelde Nederlandse gezin, daar-
roor niet nationaal genoeg is. Men zal
dus na vanavond vier weken geduld
moeten hebben.
yXXXCO0L«glC00000000et»3000000C0C00a'J00CCOXI0000CCCCCtXC
microfoonopname krijgt de luisteraar in
tussen niet te horen: het blijkt hem name
lijk mogelijk een zaal Nederlanders ge
durende de vijf tellen welke aan de op
neming voorafgaan, muisstil te houden,
waaruit men zou kunnen afleiden dat er
toch een pleizier bestaat „om zich niet ge
hoord te weten". Dat behoort tot de magi
sche gebarenkunst van de regisseur, die
met een hand omhoog en in de andere een
horloge dat frenetieke epplaus weet te
bewerken, waarvan als regel de leiders van
de bonte programma's het monopolie heb
ben en dat de luisteraar thuis doet zeggen:
„Hoor eens, ze breken de zaal haast af".
Intussen zit dat publiek er heus niet al
leen voor zijn eigen pleizier, al zullen de
meesten dat wel denken. De bezieling wel
ke er van een geestdriftig meelevende zaal
met mensen uitgaat op de dragers van deze
hoorspelserie in cabaretformaat, is niet een
te verwaarlozen bijdrage tot een prettig
klimaat om in te werken, misschien wel
juist voor zo'n radioprogramma, waar elke
vorm van decoratie en costumering ont
breekt.
Uitsluitend op de woorden komt het aan,
beter nog: op de wijze waarop die woorden
aaneengesmeed en geconstrueerd worden
tot die levende en sprankelende dialoog,
die nu al voor het derde jaar in successie
honderdduizenden Maandag om de veer
tien dagen aan hun radiotoestel bindt. De
microfoon is een meedogenloos instrument.
Zij verraadt niet alleen elke zwakte m in
tonatie en onduidelijkheid in dictie, maar
vermengt ook de stemmen tot een onver
staanbaar kluwen geluiden, wanneer niet
ieder zijn beurt in de dialoog afwacht.
Maar dan is er technicus Henk Versteeg
die onmiddellijk zijn hand opsteekt en zegt:
„over". Dat gebeurde Zaterdagmiddag een
keer, waardoor de toeschouwers een aardig
tafreeltje extra kregen om over op te geven
bij hun thuiskomst: Soohie Stein die met
haar microfoonroutine haar oudere kunst
zuster Rika Hopper de oorzaak van de
herhaling uitlegde en verzekerde „dat het
allemaal niets erg was". En dat was ook
zo, want vanavond zal men er bij de uit
zending niets van merken.
Bij zo'n opname krijgt men ook wel door,
dat de kunst van Annie Schmidt als tekst
schrijfster en van Wim lbo als man-van
ideeën en regisseur er vooral in schuilt dat
zij hun dialogen hun vaste medewerkers
„op het lijf schrijven". De actrices en ac
teurs zijn als het ware een en ondeelbaar
geworden met de typen die zij uitbeelden.
De toeschouwer heeft wellicht op de luis
teraar voor, dat hij eerder getroffen wordt
door de weergaloze virtuositeit waarmee
Gees Laseur zijn Vader Doorsnee en Hetty
Blok haar Sjaantje-van-Alles tot leven
brengt. Intussen blijft dan het grote, wel
nauw te omcirkelen, maar moeilijk te de
finiëren geheim van de tekstschrijfster be
staan, dat de dialogen van de familie Door
snee altijd spits en toch voor iedereen be-
griipelijk zijn, dat zij nergens banaal wor
den en desondanks nooit intellectualistisch.
Vanavond kunt u dat allemaal zelf weer'
constateren wanneer mevrouw Wiede-
meijer op bezoek komt om eens pools
hoogte te nemen of Liesbeth wel degelijk
genoeg is voor haar zoon en waarbij de
leden van de Familie Doorsnee elkaar wei
weer zoveel tegenspreken, dat ze lichtelijk
verkoeld weer heeneaat. Al zal ze dan be
werkt hebben, dat" Rob van het verkopen
van petuniazaad in de winkel van zijn aan
staande schoonvader afziet en toch maar de
kantoorboekhandel van zijn vader zal
voortzetten. Met lichtjes-floep-aan, floep-
uit. J- H. B.
Zaterdagmiddag zijn op de Meerssener-
weg te Maastricht bij het drukke kruispunt
te Limmel drie meisjes van respectievelijk
7, 5 en 4 jaar gegrepen door een een truck
met oplegger. De drie kinderen moesten
naar een ziekenhuis worden overgebracht.
Het 7-jarige meisje M. A. H. Voncken ver
keert in levensgevaar. Het 5-jarige meisje
M. Ch. van Hjjste werd zeer ernstig ge
wond, terwijl het 4-jarig meisje Th. S. van
Hijste na behandeling in het ziekenhuis
naar huis kon terugkeren.
De kinderen stonden iangs de verkeers
weg te wachten om te kunnen oversteken.
De bestuurder van een uit de richting
Meerssen komende truck met oplegger van
de firma H. Houtappel uit Maastricht, W.
J. L., zag een der kinderen een beweging
maken om de weg over te lopen, waarna
hij naar links uitweek. De truck kwam
hierdoor in botsing met een uit de richting
Maastricht komende personenauto, be-
De slotfase van het onderzoek naar het
ongeluk met de „Triton" bü de luchthaven
Shannon is Zaterdag te Dublin begonnen
met het laatste pleidooi van de voornaam
ste advocaat van de KLM, McGonigal, die
zes-cn-een-half uur aan het woord bleef.
Zijn pleidooi was in vier delen te onder
scheiden: het opstijgen zoals dat beschre
ven is door toeschouwers, de vlucht zoals
beschreven door de bemanning met een
uitleg van het technische bewijsmateriaal;
de mogelijke oorzaak van de ramp en de
opleidingsmethoden van de KLM.
■.Over het opstijgen zei McGonigal, dat
stuurd door H. W. uit Rothem-Meerssen. i getuigenissen over een abnormale start
De cabine werd tegen de oplegger gedrukt
Door deze manoeuvre schoot de oplegger
naar rechts en raakte de kinderen met do
rechter achterzijkant. De auto's werden
zwaar beschadigd.
De politie heeft drie mannen aangehou
den en gearresteerd, die ervan verdacht
worden de roofoverval Vrijdagavond op de
kassier van Brinkers' Roomboter- en Mar-
garinefabriek N.V. te Zoetermeer, de heer
Nieuwenhuizen, te hebben gepleegd. Zoals
gemeld drongen drie mannen het kantoor
binnen en bedreigden de kassier met een
vuurwapen. Een hunner was gemaskerd.
De kassier werd in een hoek gedrongen,
kreeg enige slagen op het hóófd, en nadat
een der mannen zich van een geldsbedrag
had meester gemaakt, nam het drietal de
vlucht toen zij de chaufeur L., die nog met
de kassier kwam afrekenen, met zijn auto
hoorden naderen.
De aangehoudenen, die een volledige be
kentenis hebben afgelegd, zijn de 20-jarige
A. L. uit Zoetermeer, de 31-jarige L. F. G.
en de 24-jarige H. de V., beide laatsten uit
Rotterdam. Ze zijn alle drie varensgezellen,
die tezamen gevaren hebben en volgens
hun bekentenis tijdens de vaart het plan
voor de roofoverval hebben uitgedacht.
Op een van de reizen heeft A. L. in het
buitenland het pistool gekocht. Het is ge
vonden onder de kolenvoorraad in het huis
van G. Na de roofoverval waren ze met een
gehuurde taxi naar Rotterdam gereden,
waar men de buit had verdeeld. Deze wordt
geschat op ongeveer 15.000 gulden, waar
van elfduizend nu terecht zijn.
De spoedige aanhouding is te danken
aan het voortreffelijke werk van de rijks
politie te Zoetermeer in samenwerking met
de recherche te Rotterdam.
De Zweedse minister van Financiën
heeft in zijn zo juist gepubliceerde millioe-
nennota 125.000 gulden uitgetrokken voor
aankoop en herstel van een pand in Den
Haag. Jan van Nassaustraat 26.
van drie leden van het vliegveldpersoneel
niet met elkaar in overeenstemming zijn.
Indien men dit bewijs ontleedt en toetst
aan ander beschikbaar bewijsmateriaal,
blijkt niet, dat er iets met het vliegtuig
mis was. De drie getuigen, betoogde Mc
Gonigal, legden verklaringen af, „die niet
gekleurd waren door wat zij zagen, maar
door wat zij nu denken".
McGonigal zei verder, dat het niet doen
lijk was om de mogelijkheid van een struc
turele fout in het vliegtuig als oorzaak voor
het ongeluk uit te sluiten. Er waren som
mige „positieve aanwijzingen in die rich
ting" Hij noemde de ervaring van de
piloot met de stuurknuppel en het schud
den van het vliegtuig, dat voorafging aan
de stoot op het water. Het onderzoek van
het vliegtuig na het ongeluk kon niet vol
ledig en afdoende zijn, omdat sommige
onderdelen niet te vinden waren en andere
weer zo beschadigd, dat men niet na kon
gaan. hoe hun toestand voor het ongeluk
was geweest.
McGonigal zei, dat veel aandacht was
besteed aan het landingsgestel. Het leed
geen twijfel dat een vliegtuig hoogte ver
loor als de vleugelklappen ingetrokken
werden terwijl dit met het landingsgestel
nog niet het geval was. Als het hof zou
bevinden, dat het ongeluk zich voltrok op
de wijze die kapitein E. R. Parfitt had be
schreven en er waren bewijzen, dat dit
het geval was geweest dan diende het
hof Parfitt van iedere blaam vrij te spre
ken; het zelfde gold voor commodore
Viruly.
McGonigal verklaarde verder dat de
KLM uitgebreide maatregelen trof om de
bekwaamheid van haar piloten te beproe
ven. De KLM werkt in deze op zijn minst
even doeltreffend als andere maatschap
pijen, wat McGonigal bewezen achtte door
het feit, dat andere maatschappijen de
KLM om raad vroegen omtrent de methode
om de bekwaamheid der piloten te testen.
De staat van dienst van de KLM in deze
zou elke vergelijking met iedere andere
maatschappij kunnen doorstaan.
De zitting werd tot Maandag verdaagd.
Minstens nog twee betogen zullen wor
den uitgesproken door de advocaten, vóór
Sean MacBride, vertegenwoordiger van de
Ierse procureur-generaal, met een slotver
klaring het gordijn voor het onderzoek
laat zakken.
Verschillende personen, die het proces
hebben bijgewoond, waren Zaterdag niet
meer in Dublin aanwezig. Onder andere
de heer Viruly was naar Nederland te
ruggekeerd.
Het Ierse onderzoek wordt beschouwd
als het grondigste dat ooit naar de oor
zaken van een vliegtuigongeluk is ingesteld.
De openbare zittingen ziin op 29 November
begonnen en gaan thans de zevende week
in. Er zijn enige onderbrekingen geweest,
onder andere tijdens de Kerstweek.
Dc kosten van het onderzoek belopen
waarschijnlijk ruim 50.000 pond oftewel
een half millioen gulden. De uitwerking
van de stenografische verslagen heeft tot
dusverre ruim 1000 pond gekost. Tot de
hoge uitgaven behoorden ook de kosten
nodig om de zaal van Kings Inns geschikt
te maken voor deze zittingen.
BALBOA (Reuter) De Nationale Ver
gadering van Panama heeft besloten pre
sident Jose Ramon Guizado van zijn ambt
te ontheffen, te arresteren en in staat van
beschuldiging te stellen wegens mede
plichtigheid aan de moord op president
Antonio Remon op 2 Januari. De tweede
vice-president van Panama Ricardo Arias
Espinoza, is gekozen als opvolger van Gui
zado. Hij heeft reeds een nieuwe regering
samengesteld.
Guizado, die dertien dagen geleden pre
sident werd. staat sedert Vrijdag onder
huisarrest. Aan deze maatregel is een golf
van arrestaties in het land voorafgegaan.
Een Panamese advocaat. Ruben Miro,
heeft, aldus meldingen van New Yorkse
radiozenders, bekend president Remon te
hebben vermoord. De bekentenis werd
voorgelezen in de Nationale Vergadering.
Miro verklaarde, dat hij de aanslag had ge
pleegd met medeweten van Guizado, diens
zoon en een zekere Rodolfo. Ook werd
een bekentenis van een student, Eduardo
Teja, voorgelezen, waarin hij verklaarde
het machinepistool dat bij de moord werd
gebruikt, voor 150 dollar aan Miro te heb
ben verkocht. Miro zeide, dat hem de
portefeuille van Justitie was beloofd in
het kabinet dat na Remons dood zou wor
den gevormd.
Blijkens het verslag van de verzeke
ringskamer heeft het levensverzekerings
bedrijf gedurende het jaar 1953 met een
totale productie van 2.7 milliard gulden
(in 1952 2.5 milliard gulden) aan nieuwe
verzekeringen een productiepeil bereikt,
dat hoger is dan in enig voorafgaand jaar.
De netto-vooruitgang bedroeg 1.7 mil
liard gulden en daarmede steeg het totaal
van het bij de 61 binnenlandse onderne
mingen verzekerde bedrag tot 19.4 milliard
gulden, verdeeld over bijna 20.5 millioen
polissen.
Zo zat Bunkie op de drijvende boomstam en hij dobberde lekker op het ding met de
stroom mee.
„Dat gaat goed zo, jongensriep hij.
Ja, dat ging goed zo. Tenminstezolang het duurdeWant opeens, toen hij een
beetje te veel beweging maaktefloep!daar kantelde de ronde stam en schoot
onder Bunkie uit. Die kwam toen achterover met een plons in het water terecht
„Hahahakijk eens, die schipbreukeling!" lachte Rick.
„Hij gaat helemaal kopje-onder!" juichte Oepoetie.
De boomstam dreef rustig verder en Bunkie kwam proestend en snuivend weer
boven water.
„Daar gaat je boot, Bunkie!" riep Rick.
„Laat maar gaan", zei Bunkie. „Dat ding is me te onhandig, hoor".
„Ik dacht, dat jij wel een goeie zeeman was", spotte Oepoetie.
„Nou, probeer jij maar eens, op zo'n rond, glad ding te blijven zitten en je even
wicht te houden!" daagde Bunkie uit.
Ze lieten de boomstam rustig verder drijven en zwommen nog een poos rond in de
beek. Toen vonden ze 't welletjes. Ze stapten weer op de oever en droogden zich af,
want het werd etenstijd.
„Hè, dat heeft me lekker opgefrist!" zei Rick.
46)
Hij voelde zich pijnlijk getroffen. „Nee",
zei hij kortaf en bitter, „dat is stellig
niet nodig."
..Gelukkig, want ik haat dergelijke goed
kope dramatiek. Lijkt 't je thans niet het
beste om ieder op eigen gelegenheid naar
het chalet terug te wandelen? Ik kan zeg
gen, dat ik de klim te zwaar vond en dat
jij alleen verder gewandeld bent om van
het uitzicht te genieten.... Accoord?"
„Accoord."
Langzaam liepen ze door het struikge
was terug naar het pad. Kim hield de
takken opzij, opdat deze niet het meisje
zouden kunnen striemen zoals ze door
haar nonchalance 't hem hadden ge
daan. Zonder verder een woord liep ze,
op het pad aangekomen, langzaam alléén
verder in de richting van het chalet.
HOOFDSTUK 18.
Kim wandelde enige tijd later ook langs
het houthakkerspad terug. Hij was nog
steeds in de greep van een boosheid, zo
als hij nog nooit te voren had gekend.
Anna's onbegrijpelijk gedrag, toen ze
elkaar voor het chalet hadden getroffen,
vervolgens haar onthulling en haar on
redelijke koppigheid hadden hem niet
alleen buiten zichzelf gebracht, maar ook
diep in het hart getroffen. Hij had echter
haar jeugd en temperament als veront
schuldiging willen aanvoeren, maar toen
ze vol boosaardigheid in het struikgewas
de takken in zijn gezicht had laten
striemen, was de maat voor hem vol
geweest.
Toen hij aan de rand van het bos kwam,
zag hij een klein vrouwenfiguurtje hem
tegemoet komen. Het was juffrouw Pilson,
die, toen ze hem in het oog kreeg, ver
schrikt uitriep: „Wat is er met u ge
beurd, kapitein Forrest? Hebt u zich be
zeerd?" i
„Ik heb me enigzins beschadigd aan
takken. Was u van plan een wandelin
getje te maken, juffrouw Pilson? Zo ja,
dan loop ik een eindje met u mee, ik wil u
graag even spreken."
Juffrouw Pilson keek hem onthutst aan.
„Ik geloof niet...." begon ze aarzelend.
Maar Kim greep haar stevig bij een arm
en dwong haar met hem mee te lopen.
„Ik heb een gesprek gehad met juffrouw
Glendenning", zei hij zonder omwegen, „en
ik heb gehoord, dat u haar een en ander
hebt meegedeeld over lady Tremaine en
mij."
Juffrouw Pilson haalde diep adem. „Ik
heb niets verkeerds gezegd, kapitein
Prof. dr. J. A. Veraart, hoogleraar aan
de Technische Hogeschool in Delft, is Za
terdagavond in zijn woning te Wasscaaa»
aan de gevolgen van een auto-ongeluk
overleden in de leeftijd van bijna 69 jaar.
De Delftse hoogleraar had zich op de
morgen van die dag per auto met het
echtpaar mr. Jonker uit Den Haag naar
Eindhoven begeven, teneinde daar een re
ceptie bü te wonen van professor Jonker.
Kort voor Eindhoven slipte de wagen en
prof. Veraart werd er uit geslingerd. Hü
bleef enige tijd verdoofd in de sneeuw
liggen. Door een passerende automobilist
werd hy naar Eindhoven vervoerd. Op
grond van een polyklinisch onderzoek
aldaar had men geen bezwaar tegen ver
voer naar Wassenaar. Nadat prof. Veraart
aldaar per trein was gearriveerd, is hij
tegen middernacht aan inwendige bloe
dingen overleden. Het Haagse echtpaar is
lichtgewond.
Prof. dr. J. A. Veraart werd geboren op
26 Januari 1886 te Amsterdam. Hij genoot
zijn gymnasiale opleiding van 1898 tot
1904 aan het college der Jezuïten. In 1904
begon hij zijn studies in rechtswetenschap
en economie aan de gemeentelijke univer
siteit te Amsterdam, waar hij in 1908 zijn
doctoraal examen deed en in 1910 promo
veerde op een proefschrift getiteld „ar
beidsloon". In Augustus van ditzelfde jaar
werd hij leraar in de staatswetenschappen
aan de gemeentelijke H.B.S. te Nijmegen
en aanvaardde hij de leiding van de ecor
nomische organisatie van het boekdruk-
kersbedrijf, sedert 1909 was hij ook reeds
adjunct-secretaris van de staatscommissie
over de werkloosheid.
In 1911 vestigde de heer Veraart zich te
's-Gravenhage om zich verder geheel te
wijden aan de voltooiing van de organi
satie van het boekdrukkersbedrijf, terwijl
hij ook de organisatie van verschillende
andere bedrijven ter hand nam. Hij mocht
de totstandkoming van het eerste collec
tief contract in de typografie bereiken op
1 Januari 1914. In October 1914 werd hij
toegelaten als privaat-docent aan de Tech
nische Hogeschool te Delft in de leer der
economische organisatie van werkgevers
en werknemers en van de collectieve ar
beidsovereenkomst. In 1917 verscheen van
zijn hand het zo bekend geworden werk:
„Vraagstukken der Economische Bedrijfs
organisatie", waarvan verschillende druk
ken in enkele weknn waren uitverkocht.
Later werd dit werk uitgegeven als:: „Be
ginselen der Economische Bedrijfsorgani
satie".
Op 31 December 1918 werd de heer Ver
aart benoemd tot hoogleraar aan de Tech
nische Hogeschool te Delft in de staathuis
houdkunde, de arbeidswetgeving, mijn
recht en handelsrecht. Op 10 Februari
1919 aanvaardde hij dit ambt met het uit
spreken van een inaugurale rede onder de
titel: .Arbeidswetgeving en Economie in
Onderling Verband".
In het voorjaar en in de zomer van 1919
had prof. Veraart de leiding bij de uit
vaardiging van het Paasmanifest der R.K.
Vakbeweging en van het congres der be-
drijfsraden te 's-Gravenhage. In hetzelfde
jaar nam hij de leiding op zich van het
bureau der federatie van R.K. midden
standsbonden in Nederland; in 1923 werd
hij lid van de Provinciale Staten van Zuid-
Holland voor de Katholieke Staatspartij,
in 1925 lid van de Tweede Kamer der Sta-
ten-Generaal. Sedert 1919 wijdde hij al
zijn krachten aan het werk van de Hoge
Raad van Arbeid, waarbij hij in het'bij
zonder aandeel had aan de verschillende
plannen tot wettelijke regeling der be
drijfsorganisatie. Een belangrijke taak
vond hij ook in de arbeid van de Katho
liek Wetenschappelijke Vereniging. Drie
maal trad hij in de rechtsgeleerde af
deling op als prae-adviseur en wel over
de wettelijke regeling der collectieve Ar-
beids Overeenkomst (1918), het bevol
kingsvraagstuk (1924) en het kapita
lisme (1931).
Van zijn hand verschenen talrijke boe
ken, prae-adviezen, brochures en tijd
schriften; vooral werd bekend zijn uiteen
zetting over de publiekrechtelijke bedrijfs
organisatie in de Revue Internationale
du Travail.
Prof. Veraart had hoge functies in vele
vooraanstaande Nederlandse en buiten
landse wetenschappelijke verenigingen en
gezelschappen.
ADVERTENTIE
Forrest. Ik bedoel.... ik heb alleen ge
zegd, dat u en zijwel, jaren ge
leden
„Ik begrijp heel goed, wat u gezegd hebt
en hoe u achter uw wetenschap bent ge
komen. Luistervinkje spelen is wel zéér
minderwaardig, vindt u ook niet? En ik
zou er mee uitscheiden, als ik u was. Maar
daérover gaat het niet. Wat ik u thans
zeggen wilde, is dat als u hierover ooit
met iemand anders, wie ook, zoudt
spreken
„O, maar dat zal ik niet doen, heus, ik
beloof 't u", onderbrak sir Charles' secre
taresse hem. „Ik begrijp zelf niet, hoe
ik er toe kwam, die dingen aan Anna te
zeggen
„U begrijpt wel degelijk, hoe u daartoe
kwam", antwoorddde hij streng. „U koes
terde een wrok en zonder er verder over
na te denken, wilde u iemand treffen.
U besefte niet, dat u met uw geroddel
niet Sara of mij zoudt treffen, maar dat
er wel het risico bestond, dat sir Charles
een en ander ter ore zou komen. Als iets
van dit onware verhaal ik herhaal met
de grootste nadruk: onwaar, want u hebt
uit de brokstukken van het gesprek, dat
u afluisterde, volkomen verkeerde con
clusies getrokken tot sir Charles door
dringt, dan zal dit hem veel verdriet doen.
Hebt u zich dat helemaal niet gerealiseerd,
juffrouw Pilson? Een mooie manier om
wraak te nemenlMet uw geslüip door het
huis en gespionneer bent u geen ver
trouwens positie bij een man als air
Charles waard!"
„Maar 't was mijn bedoeling niet
ik geloofde nietO, kapitein Forrest,
wat bent u van plan te doen? Gaat u er
met sir Charles over praten? En wilt u
mij laten ontslaan?"
„Dat zou uw verdiende loon zijn!" ant
woordde Kim grimmig. „Maar hoe ter
wereld zou ik naar sir Charles kunnen
gaan? Ik kan hem moeilijk zeggen, dat
u zijn vertrouwen niet waard bent, zonder
hem een verklaring te geven, en het
geen ik hem dan zou moeten vertellen,
is juist wat ik hem besparen wil! Alles
wat ik kan doen, is u ernstig te waar
schuwenAls u zich ooit wéér aan
dergelijke roddelpraat waagt, weldan
is er geen pardon meer voor u."
„Ik zal het heus nooit weer doen. Nooit!!
Ik zou 't ook nü niet gedaan hebben, als
ik haar die middag niet die afschuwelijke
dingen over mij had horen zeggen
„Als u zich op normale wijze aan uw
taak gewijd had en niet. door het huis
had lopen sluipen en spionneren, zou u
niets gehoord hebben en zouden die af
schuwelijke dingen zoals u 't noemt
niet eens gezegd zijn. Ik geef toe, dat lady
Tremaine wreed was, maar ze zei 't ge
dachteloos, als in een grap. En het vormt
stellig voor u geen excuus voor uw ge
drag! Laten we er niet verder over spreken.
Ik heb dus uw erewoord.
„Ja, ja, en denkt u vooral niet, dat ik
u in moeilijkheden wil brengen! Ik heb
een zéér hoge dunk van u, in élk opzicht,
Zondagavond is de ontvangst van de bei
de Hilversumse radiozenders ernstig ge
stoord door een hinderlijk gekraak en ge
knetter, dat geruime tijd aanhield. De vele
luisteraars, die meenden dat hun toestel
defect was geraakt, werden door de om
roepers gerustgesteld: de storing werd ver
oorzaakt door „overslag" in de antenne
masten te Lopik. Een laaghangend, sterk
electrisch geladen wolkendek dreef over
het zendercomplex en ontlaadde zich via de
zendmasten. Het verschijnsel ging gepaard
inet een sterke vonkvorming langs de mas
ten en de bevestigingsdraden en deze elec-
trische ontladingen stoorden de uitzendin
gen. Een dergelijke samenspel van de na
tuurkrachten is, voor zover de radiotechnici
in Lopik zich kunnen herinneren, daar nog
nooit waargenomen.
en ik heb dat ook aan Anna gezegd...."
„Prachtig," zei hij op droge toon, „Anna
is dan ook stellig niet het slachtoffer van
een misverstand. Afgesproken dus, juffrouw
Pilson! We begrijpen elkaar! En verder
hierover geen woord meer!"
„Dank u zeer," stamelde ze. „U bent
wél goed. Maar tussen u en Annaheb
ik toch niets bedorven?"
„Niet in het minst. Er was niets te be
derven. Anna en ik zijn goede kameraden,
zoals wij altijd gefeest zijn en hopen te
blijven."
„Maar ik dachtU en het meisje
dat er tussen u beiden veel méér bestond.
„Dan dacht u verkeerd, precies zoals
u ook verkeerd dacht ten opzichte van
andere aangelegenheden. U zoudt me ten
zeerste verplichten, als u zich voortaan
niet meer met mijn particuliere leven bezig
hield."
„Ja, kapitein Forrest.'
„Dat is 't dus. Goedenmorgen!" Hij nam
zijn hoed af en wandelde langzaam alleen
verder.
Ze keek hem na en zag er volkomen
verslagen uit. Ze voelde zich diep ver
nederd, maar toch welde iets van dank
baarheid in haar op. Ze zou niét ontslagen
worden en ze zou dóór kunnen gaan met
haar werk bij de geliefde sir Charles
Kim kwam bij het chalet aan en was
er zich vol ergenis van bewust, dat de
rode striemen op zijn gezicht vragen
zouden uitlokken. Niemand zou kunnen
vermoeden, dat Anna Glend%nning hem
met opzet zo toegetakeld hadNiémand
mócht ook iets vermoeden
Terv/ijl hij het chalet binnenging, kwam
hij Sara tegen. Hij zette zich schrap om
haar vragen te beantwoordenHaar
ogen werden groot van verbazing, toen ze
hem aankeek. Ze had zich al afgevraagd,
waarom Anna alléén was teruggekeerd.
Allemensen had 't meisje Kim die striemen
toegebrachtHet leek niet te geloven,
maar diep in haar hart hoopte ze 't
Door toeval vond ze precies de juiste toon.
„Wat heb jij met jezelf uitgevoerd, Kim?"
vroeg ze vol vriendelijk medeleven. „Doet
't pijn? Gelukkig, dat 't niet je ogen zijnl!"
„Je had beter niet zo'n ruw pad kunnen
kiezen," zei Sara lachend. „Zal ik je wat
zalf, die goed voor zo iets is, geven?"
„Nee, dank je, Sara. Ik wil mijn uiterlijk
niet nog aantrekkelijker maken door er
ook nog vet op te smeren, 't Is tenslotte
helemaal niet erg!"
„Goed ik weet hoe jullie mannen zijn;
jullie vindt 't vervelend, als er over zo
iets veel drukte wordt gemaakt. Kom je
binnen iets drinken?'
Hij volgde haar, blij dat ze zijn uitleg
zo zonder meer accepteerde. In de grote
zitkamer van het chalet was het hele ge
zelschap aanwezig. Jean en Clement Fraser
waren er ook. Er werd een kopje koffie
gedronken en sir Charles en kolonel Mark
ham dronken sherry. Kim doorstond ge
duldig de medelijdende vragen naar aan
leiding van de striemen in zijn gezicht.
(Wordt vervolgd).
