Van leren lap tot schoen
Onze puzzle
r
J
Schoonheids
overwegingen
r'
m&tM
ofmetica
'ANDERHOOG
ONZE TUIN- EN KAMERPLANTEN
De clivia, ouderwets maar mooi
WANDELING LANGS DE WINKELRAMEN
Een nieuwe zaak en een zwijgende emmer
eem alleen
genoegen met
het beste
Huidverzorging
op medische basis
Antwoord van minister
Alleen socialisten in
Willem-Dreeshuis
Weer twee opdrachten
tot toneelstukken
Belgische studiebeurzen
TERUG UIT PARUS
M O L E N D 13 K
BINNENVERENDE
MATRASSEN
Ot&Ul
ZATERDAG 19 FEBRUARI 1955
oor
de^V
rouw
Interieur van
een woon-
werkkamer in
de Langstraat
De belangrijkheid van Waalwijk
als centrum der schoenindustrie da
teert niet van vandaag of gisteren.
Hildebrand maakt er al een verwij
zing naar de in Camera Obscura. In
„De Familie Stastok" zegt moeder
Stastok, wijzend op het kostbaar
goudleren behangsel, „dat de mui
lenmakers te Waalwijk daarvoor
grote sommen zouden hebben willen
geven", hetgeen er tegelijkertijd op
duidt, dat deze bewoners van de
Langstraat nogal in goede doen wa
ren. Overigens begint de geschiede
nis van het schoenen maken in deze
streek nog veel vroeger.
Thans is Waalwijk nog een leder-
stad bij uitnemendheid en heel wat
van de bewerkte producten verdwijnt
naar andere landen, zodat de plaats
eveneens een deviezenbron van be
tekenis is.
Wij hebben daar twee bezoeken
afgestoken: een bij een fabriek van
modern schoeisel en een aan een
schoenenmuseum. Tijdens onze eer
ste visite konden we de groei van
een stuk leer tot schoen volledig vol
gen, tijdens de tweede verbaasden
we ons over de fraaie en vreemde
exemplaren uit vroeger tijd.
„We beginnen natuurlijk met het
ontwerp, dat op een houten leest wordt
getekend", vertelde ons de heer H.
Hendriks, directeur van een schoenen
fabriek. „Nadat het in een plat vlak is
overgetekend wordt van dit grondmo-
del een serie in verschillende maten
gemaakt op zeer stijf carton. Dit dient
dan als uitsnijpatroon".
Van het begin tot het eind wordt de
leren schoen op een houten leest ver
vaardigd, zodat de gewenste maat tot
op de millimeter nauwkeurig kan wor
den gevolgd.
Bijslijpen van de zool.
Met behulp van het stijve patroon
snijdt men de schoenvorm nu van een
stuk leer na. We bewonderden op deze
snijafdeling kostelijke stukken leer,
waaruit een menigte Queenny-modellen
worden getoverd. Vooral de zogenaam
de capra leersoorten, die door krimpen
een zekere reliëfwerking hebben ver
kregen, zijn voor het Queennie-type
zeer populair en wel in tinten als geel,
beige en rood. Maar ook zachte kalfs
leersoorten in lieve kleurtjes als rose,
bleu en wit of in diep paars suède wa
ren op deze afdeling goed vertegen
woordigd.
De volgende fase van bewerking is
toevertrouwd aan meisjes. Zij stikken
de verschillende stukjes leer en voering
aan elkaar. „Dat is echt vrouwenwerk
het zit hen in de vingers", aldus onze
gastheer.
INMIDDELS ZIJN DE CONTRE
FORTS en binnenzolen elders klaarge
maakt en reeds onder de leest beves
tigd. We kregen hierna iets te zien, wat
ons van stomme verbazing vervulde.
De man, die de schacht van de schoen
aan de binnenzool spijkert, nuttigt na
melijk telkens, alsof het de heerlijkste
lekkernij is, een handjevol spijkers, die
hij als een echte genieter in één gebaar
in de mond werpt om ze vervolgens
vliegensvlug stuk voor stuk uit zijn
mond in de zwiktang te doen verdwij
nen. Met behulp van dit instrument
worden de spijkers dan in een hand
omdraai in de zool gewrikt. Hij vond
mijn belangstelling maar vreemd en
verzekerde mij, dat hij nog nooit een
spijkertje had ingeslikt. Zijn werk
wordt door een machine nog eens met
een geweldige snelheid overgedaan: een
draaischijf wrijft het leer nog strakker
om de leest en drukt de spijkers plat.
Het binnenstuk tussen de spijkers
vult men nu met kurk op en daarna
wordt de buitenzooi met een speciale
soort lijm, waarvan de geur ons tege-
moetzwaaide, aan de schoen geplakt en
geperst. Tenslotte zet men de uitgehol
de hakjes met een stevige kram vast en
dan volgt het schrooien: strakheid
brengen in de zoolrand, met een mooi
naar binnen lopend randje en het bim-
sen: het gladmaken van de zool.
Dit hele procédé, dat deels handwerk
is, deels machinaal wordt verricht vergt
wel een stuk of tachtig bewerkingen,
voordat een stuk leer tot een goed pas
sende en modieuse schoen is omge
toverd. Uiteraard hebben wij dit slechts
in vogelvlucht kunnen behandelen.
Toevallig zagen wij een partijtje
Queennies in aanmaak. In de showroom
kregen we echter nog heel wat andere
modellen te zien: ballerina's rnet in
gebouwde hakjes, flats met „tol"hakjes
van ongeveer vier centimeter hoogte
het laatste nieuwtje voor jonge meis
jes hooggesloten modellen met las-
tex voering, die heerlijk om de voet
sluiten en hooggehakte zomerschoentjes
met open hiel.
WE WILLEN U NU NOG EVEN
MEENEMEN naar het schoenenmu
seum. Hier was de verzamelaar van
deze unieke collectie, de heer A. Hen
driks, een broer van de fabrikant, onze
leidsman. Wij kwamen in een oud ge
bouwtje, een restant van een klooster
uit 1454, dat in 1624 werd verbouwd en
thans door de Stichting Oudheidkundig
Museum voor de Schoen- en Leder In
dustrie in gebruik is genomen.
Hoe het vak vroeger werd beoefend,
is natuurgetrouw weergegeven door
poppen in een oud-Hollands kamertje
met een balken zoldering. De schoen
maker zit met zijn knecht bij het raam
te werken met houten handwerk ge
reedschappen, terwijl moeder de vrouw
aardappelen schilt bij de kachel.
Het doel van de stichting: oude
schoenen te bewaren voor het nage
slacht, is wonderwel geslaagd. Met be
grijpelijke trots toonde de heer Hen-
drinks zijn oudste exemplaar: een ge
borduurd zijden muiltje uit pl. min.
1780. Opvallend is hoe klein de voeten
vroeger waren of hoeveel pijn men
moet hebben geleden! Pas rond de
de laatste eeuwwisseling kwamen lin
ker- en rechterschoenen in gebruik,
een mededeling, waarvan we hogelijk
opkeken.
Een hele serie puntige knooplaarsjes
ging aan ons oog voorbij. Interessant is
ook het schoeisel uit verschillende delen
van de wereld: Syrië, Soedan, India en
Malakka.
„L'histoire se répète" is een uit
spraak, die maar al te waar is. Aan de
hand van een hele serie tekeningen,
die de heer Hendriks hij is teken
leraar aan de Vakschool voor de
Schoenindustrie heeft gemaakt van
schoenen door de eeuwen heen, ontdek
ten wij bijvoorbeeld, dat het flatmodel
al in de zestiende eeuw bekend was en
dat de ballerina reeds in de zeventien
de eeuw werd gedragen. De oude Grie-
De clivia pleegt men wel eens een
ouderwetse kamerplant te noemen; het
ligt er maar aan hoe men dat bekijkt Een
rijk bloeiende clivia is een kostelijk be
zit en persoonlijk vind ik het helemaal
geen ouderwetse plant. De dames kla
gen dat hun clivia niet wil bloeien, dat
komt omdat men het haar in de winter
maanden veel te goed geeft. De plant heeft
vanaf half October tot begin Februari
rust nodig en dan moet ze niet meer
water hebben dan strikt noodzakelijk is;
dus juist zoveel dat de bladeren niet ver
schrompelen. Het spreekt welhaast van
zelf dat ze in die periode dan ook niet
bemest mag worden. Als ze zo dan tot
nu heerlijk gerust heeft gaat ze wel een
dikke bloemknop vormen en zodra u die
opmerkt moet er meer water gegeven
worden en met het rekken van de stengel
geeft men steeds meer water. Bovendien
is dan nu het moment aangebroken dat
de plant ook weer gevoed moet worden
de bekende kamerplanten-kunstmest kan
men voor dit doel uitstekend gebruiken;
per liter water dient men dan één lepel
tje op te lossen. Geef die hoeveelheid niet
allemaal aan uw ene clivia, dat zou te
veel van het goede zijn; met zo'n liter
vloeimest kan men wel ongeveer twintig
kamerplanten bemesten. Komen er enkele
dikke wortels boven de grond uit? Dat
is niet zo belangrijk en zeker nog geen
teken dat de plant beslist verpot moet
ken kenden zelfs al laarsjes met bont-
kappen. Heel frappant was de teke
ning van een schoen, bevestigd op een
soort vaas. Dit model was in de zestien
de eeuw in Venetië zeer gewild bij da
mes, die graag groot wilden lijken.
Komt u zelf eens de kant van Waal
wijk op, dan moogt u zeker niet verge
ten dit belangwekkende gebouwtje te
betreden. U kunt zich daar verdiepen
in de historie van de schoen in een
omgeving, waar aan de muur het prach
tige zilveren gildeteken van de schoen
makers u tegenblinkt.
TINEKE RAAT
Overal ter wereld zijn vrouwen te
vinden die de verzorging van haar
lichamelijke schoonheid beschouwen
als het belangrijkste in haar leven.
Hebben deze vrouwen behalve tijd ook
nog het betwistbare genoegen over on
beperkte financiële middelen te be
schikken, dan kunnen zij de hele dag
druk met zichzelf bezig zijn. Haar
bezigheden beginnen met de ochtend
gymnastiek en eindigen des avonds met
het leggen van een kinverband. Om de
in aanmerking komende lichaamsdelen
ieder afzonderlijk een dagelijkse beurt
te geven dienen zij metterdaad ver
scheidene uurtjes aan dit werk te be
steden en hebben het te druk voor an
dere dingen. De voeten moeten gemas
seerd worden en het buikje moet buik-
spieroeféningen öoen; er moet borst
en halsmassage zijn en het haar flink
geborsteld; aan de ellebogen wordt bij
zondere aandacht besteed en gezicht en
handen eisen weer een geheel aparte be
handeling. Voor de verzorging van de
luxe-handjes mogen deze vrouwen
zeker een stevig uurtje rekenen, ook al
doet de manicure het voor haar. Aan
het gelaat moet verscheidene malen
per dag worden gewerkt. Als wij
denken aan de rimpeltjes, kraaiepoot-
jes, wallen en kringen onder de ogen,
rode of glimmende neuzen, de verzor
ging van de vette, de droge of de ..ge
mengde" huid en nog zoveel andere
mogelijk- en onmogelijkheden, dan kan
iedereen begrijpen dat voor deze vrou
wen de gezichtsbehandeling 'n heel ern
stige, moeilijke en tijdrovende bezig
heid is, die zij liever door een schoon
heidsspecialiste laten verrichten.
Een dergelijke overdreven lichaams
verzorging komt in Nederland gelukkig
niet veel voor. De meeste Nederlandse
vrouwen hebben heus wel wat anders
te doen. Dat daarentegen sommige
vrouwen in ons land te weinig tijd over
hebben voor de verzorging en verfraai
ing van haar uiterlijk is helaas duide
lijk te zien. Met een beetje poeder op de
glimmende neus en desnoods bij feeste
lijke gelegenheid een veegje lippenrood
menen zij voldoende aandacht aan zich
zelf te hebben besteed, niet bedenkende
dat anderen graag kijken naar iets waar
zorg en aandacht aan is besteed. Wat
bij een dergelijke nonchalante behan
deling er helemaal bij inschiet zijn de
handen. Gek is dat eigenlijk, want de
indruk van eenvoudige smaakvolle ver
zorging bij de beschaafde vrouw wordt
voor een groot deel door de handen
bepaald. Groezelige duimen, kloofjes
in de vingertoppen, te korte nagels, een
gerimpelde huid, bederven het effect
van een overigens goed verzorgd uiter
lijk. Mag ik daarom aan de huis
vrouwen „die alles alleen moeten doen"
zoals dat heet enige voorzichtige
wenken geven?
Was uw handen onmiddellijk als zij
vuil geworden zijn. Geef het vuil geen
gelegenheid zich stevig in de huid vast
te zetten. Zorg dat u altijd iets bij de
hand hebt om de huid zacht en soepel te
houden. Een tube crème of een potje
handmelk is uitstekend, maar goed
koper en mijns inziens doeltreffender
werkt verdunde glycerine, eventueel
gemengd met kamferspiritus. Zet bij
iedere wasbak en bij de gootsteen een
flesje glycerine. Was de handen, wrijf
ze vóór het afdrogen in met een paar
druppels van dit goedje, droog ze nu
zorgvuldig af en u zult merken dat uw
handen heerlijk zacht blijven, uw huid
geen gelegenheid krijgt om te rimpelen
en gesprongen handen en kloofjes in de
vingertoppen niet meer zullen voor
komen. Wilt ge de handen eens een
goede beurt geven, maak het water dan
zacht met een „snuifje" borax. Zeep de
handen overvloedig in en laat de zeep
goed in de poriën van de vuile huid
doordringen. Flink in de handen wrij
ven. Houd ze nu enkele minuten onder
lauw water in voortdurende beweging.
Boen dan de handen met een zacht
nagelschuiertje. Spoel ze af. Wrijf ze in
met enkele druppels glycerine en droog
ze zorgvuldig. Geef met de handdoek
meteen even een duwtje tegen de nagel
riem. Als u daarvan een gewoonte
maakt bespaart u zich de misère van
inscheuren. Probeer niet uw verkleumde
handen op temperatuur te krijgen bij
de warme kachel en was ze ook piet in
te heet water. U kweekt daarmee jeu
kende winterhanden. Wel kunt u uw
koude handen een wisselbadje geven:
enige malen eerst in warm en daarna
in koud water dompelen. Uw rode bloed
zal in versnelde slag met meer vrolijk
heid door de aderen vloeien.
In een boekje van mevrouw Siemer:
Schoonheidsgeheimen, vond ik een re-
cëptje „Uit grootmoeders receptenboek"
voor een eenvoudige handlotion, dat ge
makkelijk te maken is en dat ik ten
slotte gaarne aan u doorgeef. Ge hebt
er voor nodig: één eetlepel citroensap,
15 gram vloeibare gezuiverde glycerine,
één theelepel aardappelwater gezeefd
door filtreerpapier, tien druppels ben-
zoëtinctuur. Aan de benzoëtinctuur kan
iedere drogist u helpen. U doet het
citroensap bij de glycerine en daarna
het aardappelwater. Al roerende voegt
u nu heel voorzichtig druppel voor
druppel de tinctuur van benzoë er aan
toe.
Gerda
De bloeiende clivia.
worden; de clivia heeft een hekel aan
grote bloempotten en staat eerder in een
te grote dan in een te kleine pot. Is ver
potten echter niet meer te voorkomen
dan doet men dat na de bloei en ge
bruik er dan goede bloemistenaarde voor.
G. KROMDLJK
Dezer dagen ben ik naar een kort ge
leden geïnstalleerde kunstnijverheids-
zaak gegaan, die geopend is met het
geven van een poppententoonstelling.
Een aantrekkelijk idéé om aandacht op
de zaak te vestigen. De poppen waren
bijzonder charmant, maar ook overigens
heb ik met veel genoegen rondgekeken.
De eerste indruk die men krijgt is: wat
is het hier grappig licht en klein. Twee
grote étalageramen laten alle mogelijke
licht door dat zonder moeite de verste
hoekjes van de winkelruimte beschijnt;
de hoekjes zijn niet ver, want de kamer
is ondiep en niet breed. Het jonge echt
paar dat deze kleine zaak is begonnen
is nog maar kort geleden getrouwd en
het is vol energie aan het werk getogen.
Behalve de voorwerpen die wij al ken
nen uit andere kunstnijverheidszaken
waren er verscheidene nieuwigheidjes.
Een afgeknotte pyramide van raffia
met een pluim bovenop, van binnen op
gevuld met watten en gevoerd met rood
plastic, bleek het doel te hebben iets
warm te houden, wat ongetwijfeld een
verrukkelijke taak is. Een koffiekan,
een theepot bij
voorbeeld, doch
met evenveel suc-
r*es kan men onder
deze raffia-pyra-
mide het voorhap
je warmhouden of
de gekookte eieren.
Een geestig geval.
Twee ronde hou
ten kokertjes han
gen saamgebonden
met een koordje
aan een spijker in de muur. Het blijken
bloemhouders te zijn. In de kokers zijn
glazen buisjes gestoken waar enkele
bloemen inpassen. Het hout is uit de
hand gedraaid. Als ge aan de muur
meer ruimte hebt voor een bloemetje
dan op tafel en ge iets origineels wilt
hebben, dan is dit zwierige geval bij u
op zijn plaats. De bloemen hangen niet
stijfjes tegen de muur, integendeel, zij
hangen in deze kokers een beetje scheef
en slingeren vrolijk heen en weer als er
met een vinger naar wordt gewezen.
Bij het kiezen van een plantenhanger
hoeft men tegenwoordig niet bang te
zijn voor gebrek aan keus. Er variëren
honderd-en-een modellen in steen,
raffia, hout en metaal. Een stenen han
ger die ik nog nergens elders gezien had
had het model van een slordig gevorm
de platte steen. Op dit platte vlak was
een stenen vakje gemaakt, een soort
zakje, waarin aarde wordt gedaan mèt
het plantje dat men langs de muur wil
laten klimmen. Ge koopt dus uw plan
tje op de bloemenmarkt, haalt het met
aarde en al uit zijn roodbruine potje om
het in dit curieuse zakje te laten op
groeien.
Willen wij de koffietafel een verzorgd
uiterlijk geven, dan wordt de boter in
de vloot versierd met behulp van een
botervormpje, een boterstempel of des
noods met de natgemaakte punt van een
mes. Wie haar gasten aan de lunch iets
oorspronkelijk wil tonen make gebruik
van het „boter-tonnetje." Het tonnetje
wordt gevormd door vier losse zij plank
jes die met scharnieren aan de vierkan
ten bodem zijn bevestigd. De plankjes
lopen naar boventoe iets uit, zij zijn aan
de binnenzijde recht en plat, aan de bui
tenzijde bolvormig. Vandaar dat als zij
omhooggeklapt zijn er een houten hoe
peltje ompast, dat van onderaf omhoog
wordt geschoven tot zij klem zit. Het
tonnetje heeft aan de binnenkant dus
de vorm van een bakje. De plankjes en
ook de bodem hebben houtgesneden
figuurtjes, een kaasdrager, een edel
weiss, of dergelijke. Men doet de boter
in het gesloten tonnetje, drukt deze goed
stijf tegen bodem en zijwanden aan.
Dan plaatst men het vormpje omge
keerd op een glazen schoteltje, schuift
de houten ring er af en klept voorzichtig
de zijplankjes omhoog. Dan ziet ge een
pyramidaal botertorentje, aan boven-
en zijkanten bestempeld met kaasman
netjes of edelweiss.
Nu nog iets prozaïsch. Gebruikt u nog
steeds zo'n rammelende metalen emmer?
Zodat iedereen weet wanneer u de
aardappelen gaat schillen en de hele
wereld meeleeft als u de ramen sponst?
Bij wijze van spreken natuurlijk. Als u
mee wilt doen met de anti-lawaai-actie
gebruik dan drie „bucket-silencers." Zo
is de naam van deze goedkope rubber-
brokjes. Er zit iets van stilte in dat
woord en dat geeft dan ook precies de
bedoeling weer. Deze schokdemper is
een dik stukje rubber met een gleuf er
in. Doet ge nu de drie rubbertjes onder
aan de richel van de emmer, dan wordt
deze voortaan geluidloos neergezet en
is het uit met het lawaaiige gerammel.
Tenzij de gebruikster nu zelf gaat ram
melen ANNEKE
ADVERTENTIE
Neem alleen genoegen met het
allerbeste als het gaat om de
verzorging van Uw huid.
Probeer niet lukraak, maar kies en
blijf bij een beproefde methode,
die gebaseerd is op medische ervaring.
Kies dus voor Uw schoonheidsverzorging
de cosmetica, bereid volgens recepten van.
Dr P. H. v. d. Hoog (huidarts), want die
gezond voor Uw huid,
afgestemd op het Nederlandse
klimaat en dus ook voor U
de ideale cosmetica
Jac. P. Thijsse Montessorilyceum
schenkt tweeduizend gulden
De leerlingen van het Jac. P. Thijsse
Montessori-lyceum te Overveen hebben
ten behoeve van de Vluchtelingenhulp een
loterij georganiseerd. Vanavond zal de
opbrengst, ruim tweeduizend gulden, aan
de vertegenwoordiger van het Vluchte
lingencomité worden ter hand gesteld, ter
wijl de VPRO een en ander zal opnemen.
Daarna wordt er een Unesco-film ver
toond.
De minister van Wederopbouw en Volks
huisvesting heeft geantwoord op vragen
van het Tweede Kamerlid de heer Ch. Wei
ter over het „Willem Dreeshuis" te Amster
dam. De minister antwoordt bevestigend
op de vragen of het juist is, dat de Alge
mene Woningbouwvereniging het gebouw
voor ouden van dagen aan de stichting
„Willem Dreeshuis" heeft verhuurd, terwjjl
de exploitatiekosten mede gedekt werden
uit algemene middelen; vervolgens dat de
stichting inderdaad de eis heeft gesteld van
een socialistische levensbeschouwing bij de
op te nemen ouden van dagen.
De minister deelt mede, dat bij de toela
ting van woningbouwcorporaties reeds vele
jaren als gedragslijn gegolden heeft, dat
een onderscheid naar levensbeschouwing
wordt aanvaard. Hierdoor wordt een volle
ontplooiïngsmogeiykheid ook op het terrein
van de volkshuisvesting geschapen voor de
verschillende in het maatschappelijk leven
werkzame groeperingen en krachten. Dat
bij de selectie der bewoners van de aldus
ontstane woningcomplexen en tehuizen re
kening wordt gehouden met de wereldbe-
schouwelyke en maatschappelijke structuur
der corporatie, kan de minister niet als een
bezwaar zien. Hij meent integendeel, dat in
vele gevallen een voordeel kan zijn, dat ge
lijkgezinden elkaar in de woningcomplexen
en tehuizen aantreffen. In kleinere gemeen
ten, waar differentiatie in de woningbouw
verenigingen niet of niet volledig mogelijk
is. wordt zijnerzijds toegezien, dat de sta
tuten en doelstellingen de mogelijkheid
openlaten voor deelneming aan de activi
teit der corporaties door verschillend ge
richte bevolkingsgroepen.
Op grond van bovenstaande overwegin
gen bestaat geen aanleiding tot het nemen
van maatregelen in het onderhavige geval.
Nadat de minister van Onderwijs, Kuns
ten en Wetenschappen onlangs aan Ed.
Hoornik en Hans Tiemeijer opdrachten ver-
lend toneelstuk, heeft hjj thans soortgelij-
lende toneelstuk, heeft hij thans soortgelij
ke opdrachten aan Maurits Dekker en Ma
nuel van Loggem gegeven. Beide auteurs
hebben deze aanvaard. Het is de bedoeling
binnenkort nog een tweetal opdrachten op
het gebied van de toneelschrijfkunst te ver
lenen.
De Nederlandse afdeling van de Ge
mengde Technische Commissie ter uitvoe
ring van het Nederlands-Belgisch Cultu
reel Accoord heeft meegedeeld, dat voor
het studiejaar 19551956 een aantal stu
diebeurzen beschikbaar is gesteld:
Deze zijn bedoeld voor Ned eilanders, die
tenminste het candidaatsexamen met goed
gevolg aan een Nederlandse instelling voor
hoger onderwijs hebben afgelegd en in
België hun wetenschappelijke onderzoekin
gen wensen voort te zetten.
ADVERTENTIE
met leuke vlotte kapsels
o.a. „LA F L A M M E"
Santpoorterplein 1 - Haarlem - Tel. 19706
Buslijnen 3 en 4
ADVERTENTIE
Hofleverancier
Onze etalage geeft U thans een
beknopt overzicht van DE grote
collectie
met zomer- en winterafdekking
1-persoons vanaf 59.-
Interieurverzorging
Haarlem
Horizontaal: 1. ge
meente in Noord Bra
bant bij Helmond, 6.
gemeente in Overijsel,
11. muzieknoot, 12. en
omstreken (afk.), 13.
in voce (afk.), 14.
voorvoegsel, 16. rech
ten inbegrepen (afk.),
18. gemeente in
Noordholland. 22.
voornaamwoord. 23-
opening ener fuik, 25.
ontkenning (Frans).
26. nummer (afk.), 27.
bedektbloeiende plant,
28. spoorrichel, 30.
juffrouw, 32. schim,
geest, 34. vermoeid,
36. in de richting naar
omlaag, 38. mak. 39.
werpstrik. 41. gemeen
te in Gelderland, 42.
patroon, 43. slaperig,
44. vlaktemaat, 46.
werktuig om te vegen,
48. platvis, 51. ster
in de Zwaan, 54. zus
ter, 55. takel (scheeps
term). 57. rivier in
Schotland, zijtak Tay.
59. heilige taal der
Boeddhisten, 60. bier
soort, 62. bekende af
korting, 63. deel van
een schip, 64. snelzeilend koopvaardijschip,
66. radio omroep (afk.), 67. gemeente in
Noordholland, 71. afkorting van berylium,
72. soort onderwijs (afk.), 73. muzieknoot,
74. meisjesnaam, 75. aardrijkskundige aan
duiding (afk.), 77. leren halsgordel van een
paard, 78. hoop.
Verticaal: 2. emeritus (afk.), 3. meisjes
naam, 4. wezenlijk, 5. kever, 6. koud, 7. deel
van etmaal, 8. aarden of metalen vaatwerk,
9. voegwoord, 10. stad aan de golf van die
naam in de Adriatische zee. 15. zijtak Our-
the, 17. voorzetsel. 19. knak, breuk, 20. zoete
wijnsoort, 21. stad in Algerië, 22. bijwoord,
24. gemeente in Noordholland, 27. gemeente
in Noordholland, 29. jaar (afk. Lat.), 31.
voornaamwoord, 33. familielid, 34. fijn ma
ken, 35. stad in Duitsland, 37. bekende af
korting, 39. maag van herkauwende dieren,
40. boom, 44. dorp in Groningen bij Zuid-
horn, 45. muzieknoot, 47. jammer, 49. ons in
ziens (afk.). 50. mager, rank, 52. boom, 53.
schroomvallig. 55. sap van run, 56. reeds. 58.
de begane grond. 59. plaat. 61. soort onder
wijs (afk.), 65. rivier in Azië, 67. duw, 68.
insectenetend zoogdier, 69. gezwind, 70. dek
sel, schil, schaal. 72. familielid, 76. lid
woord (Fr.).
Om in aanmerking te komen voor een
van de drie geldprijzen ad 7,50, 5,—
en 2,50, dient men uiterlijk Dinsdag 17
uur de oplossing in te zenden aan een van
onze bureaux; in Haarlem: Grote Hout
straat 93 en Soendaplein; in IJmuiden:
Kennemerlaan 186.
De oplossing van de vorige puzzle luidt:
Horizontaal: 1. galm, 3. soms. 5. aal, 7.
snauw, 9. den, 11. riant, 13. Nes, 15. sla.
16. agent, 18. erf, 20. koers 22. Eli, 23. ster,
24. brak.
Verticaal: 1. goed. 2. man, 3. sluis, 4. spit.
6. Aar, 7. Sneek, 8. Wales, 10. eng, 12. nar,
14. snoer, 16. anijs, 17. tel, 19. fuik, 21. rib.
De prijzen van onze vorige puzzle werden
na loting als volgt toegekend: mejuffrouw
N. M Weers. Theemsplein 34, Haarlem
f7,50), P. Chr. Gebhard, Teslastraat 40,
Haarlem f 5,en mevrouw Chr. L. Hooger-
vorstMatveld, Berkenlaan 31, Zeist (f2,50).
