Charme, sport en demonstraties
omlijstten reeks van complimenten
Jacob Moth sprak op
congres zwembad-directeuren
Bad speelde een hoofdrol
Agenda voor
Velsen
Vierendertig leden reserve-
politie op nachtelijke oefenrit
Weekeinde van het Velserbad
„Ouderlijke misdaad"
aan de orde
Drukke dagen
NBOZ op Velsens raadhuis ontvangen
„Je kunt het minder
prettig treffen"
7
Zeventien en twee
diploma s
De winterwolj
en de vier
geitjes
J
DOOR KOUD VELSEN
Beroepspersoneel zorgde voor goede organisatie
MAANDAG 28 FEBRUARI 1955
DE FEESTELIJKE SFEER, waarin Zaterdagavond het ver
jongde en tot een hypermoderne inrichting uitgegroeide
„Velserbad" in gébruik is genomen was een duidelijke ge
tuigenis van opluchting en vreugde uit een gemeenschap, die
vier-en-een-half jaar het overdekte zwembad aan het Tibe-
riusplein node moest missen en nu eindelijk het vertrouwde
gebouw, van binnen en van buiten herboren, terug zag. Her
noren in elk opzicht, want hier is in snel tempo een juweel
van een zweminrichting ontstaan op de puinen van een ver
waarloosde bak met water en het ere-zuiltje dat VZV wet
houder H. de Boer als representant van het cultureel en
sportief verkeer in Velsen offreerde, was dan ook een van de
vele symbolische vreugdekreten over deze herrijzenis na vele
moeilijke, onaangename gebeurtenissen rond dit „Velser
bad".
De opening is een festijn geworden, waar niet alleen gespro
ken is in alle toonaarden der oprechte vreugde, maar er kon
ook getoond worden wat het aloude Romeinse woord „niet
zwemmen is zielig, zwemmen is zalig", dat de KNZB-prae-
ses Jan de Vries terecht gebruikte, betekent. Burgemeester
mr. M. M. Kwint, die onder de vele genodigden rond het
bassin geschaard zat en menige opspattende druppel heeft
moeten incasseren, zei het in zijn openingsspeech zo: „Moge
dit bad een belangrijke bijdrage blijven geven aan de volks
gezondheid in de gemeente" de overige sprekers wensten
net hem na.
Het is waarlijk niet alleen het woord geweest, dat opklonk van achter de microfoon:
het bad zelf heeft een hoofdrol gespeeld tijdens deze avond. En het hoogtepunt
daarvan was naar veler smaak de inslaande serie kunst- en showzwemnummers
van een groep meisjes der Amsterdamse zwemclub „Admiraal de Ruyter", die
met een waterballet en een tweetal shownummers bewezen, dat zwemmen zelfs
artistiek kan zijn een nieuwe mogelijkheid, waarvan directeur C. W. v. Schreeven
met grote zekerheid voorspelde, dat zij in Velsen ook zou worden uitgebuit. Zoals hij
eveneens na de fraaie sprongen van Else v. d. Horn profeteerde, dat er aan schoon-
springen „gedaan" zal worden in het Velserbad. Het applaus na deze woorden bewees
wel, dat de wil er is.
BURGEMEESTER KWINT, die met het
college en het college van Beverwijk aan
wezig was, heeft de dank der gemeente
onder woorden gebracht jegens allen, die
hun taak zo wèl verstonden bij de restau
ratie van het bad. Hij noemde in dit ver
band twee namen: die van de president
commissaris der vroegere N.V. en een zijner
commissarissen, zonder wier volledige steun
de overgang naar de gemeentelijke be
heersvorm. bepaald niet zo goed en vlot
zou zijn gegaan.
Des ondanks heeft men zich door een
berg van moeilijkheden moeten heenwor-
stelen, eer het „Velserbad" als eerste in
den lande onder gemeentelijke hoede
kwam. De burgemeester herinnerde er aan,
dat de Romeinen al hun thermen hadden
met koud, lauw en heetwater baden, die
gestookt werden door slaven (en vergat
wijselijk de zalfkamers, die zeker niet ter
navolging waren) om op het belang van
het baden en zwemmen voor de volksge
zondheid te komen.
Moed en plicht
„Velsen had de moed dit bad te
aanvaarden de overheid zag het als een
plicht tegenover de inwoners," zei mr.
Kwint, die opwekte om de jeugd vroeg ver-
tTOuwd te maken met het water.
Schaap te water
Het licht in de kap doofde en een stoet
nymfen met lichtende kroontjes schreed te
water om een charmante ouverture te laten
zien van wat er nog meer te wachten stond.
Velsens gemeenteschaap, compleet met
vaan en zó voortreffelijk op ware groot
te nagemaakt, dat het eigenlijk op het
droge bewaard moest blijven na deze ope
ning, tot het Velserbad werkelijk zijn
schaapjes op het droge heeft, vormde het
(verlichte) hoofdpersonage in dit spel van
dwaallichtjes over het donkere water. De
vuurtoren aan het plafond flitste aan, de
schijnwerpers onder de oppervlakte gin
gen eveneens stralen en het publiek was
enthousiast, wat zich in een klaterend ap
plaus ontlaadde.
De heer J. Armrust, voorzitter der
KNZB-sportcommissie toonde zich even
eens zeer verheugd over de herboren in
richting en wees er op, dat naast de volks
gezondheid ook de zwemsport met het her
opende Velserbad is gediend; het devies
van de KNZB „iedere Nederlander zwem
mer" zal bovendien door het schoolzwem
men (4.037 kinderen per week, zoals de
directeur later blij opmerkte) verder naar
zijn vervulling geleid kunnen worden.
Iets duurder
De v.oorzitter van het verbond van over
dekte zweminrichtingen in Nederland, de
heer B. P. Eduard van Es, herinnerde
er aan, hoe 25 jaar geleden in Amsterdam-
Oost een sportfondsenbad werd geopend:
de gemeente „offerde" daar 3000.aan
op en hij vergeleek dit bedrag in stilte met
de kosten, die Velsen nu heeft moeten
maken.
De heer J. Veldhuyzen, inspecteur
van het L.O. in het district Zaandam, zag
de lichamelijke opvoeding als integrerend
deel der opvoeding. Dat 85 a 90 van de 104
scholen in zijn inspectie tot nu alleen op
het Zaandamse zwembad waren aange
wezen, maar er nu een bad bij hadden,
deed hem deugd en hij staafde het belang
der overdekte baden met imponerende
cijfers: 80 van de diploma's A en B en
100 van het diploma C worden hier be
haald.
Misdadt?
Als voorvechter van het zwemmend red
den, feliciteerde de heer J. P. Weyburg,
Velsens commissaris van politie, de ge
meente met de nieuwe aanwinst in zijn
kwaliteit van voorzitter van de bond tot het
redden van drenkelingen en hij noemde het
„haast misdadig" als ouders hun kinderen
niet laten zwemmen. Tenslotte bedraagt het
aantal verdrinkingsgevallen nog altijd de
helft van het aantal verkeersslachtoffers..
Ook in dit opzicht is het „Velserbad" van
het allergrootste nut.
De heer P u m Zwier, de VZV-praeses,
kwam vervolgens als Inleider van een aan
tal demonstraties achter de microfoon:
demonstraties van zwemslagen door drie
corypheeën der zwemsport; Cor Kint,
mevrouw J. de MayerWaalberg en
mevrouw I. Teusv. d. Veen, die in de
lichtbundels der schijnwerpers hun klasse
lieten zien.
Leden van Velsense zwemverenigingen
hebben het daarna nog eens dunnetjes
overgedaan. De heer Zwier was oprecht blij
ever de „woonvergunning", die VZV nu
eindelijk weer in eigen gemeente heeft ver
overd en als dank bood hij de heer Van
Schreeven een omvangrijk geel-blauw
bloemstuk aan. dat in de top een stopwatch
voor het bad verborg wegens de sym
pathieke medewerking, die het gemeente
bestuur VZV in haar evacuatietijd finan
cieel en moreel heeft geboden, kreeg wet
houder De Boer het erezuiltje der ver
eniging voor een jaar in zijn bezit. „En die
zuil is beslist zoek, als VZV volgend jaar
haar oude naam niet terug heeft," repli
ceerde de wethouder ad-rem.
m
3 8
3 HET IS DE ONMISKENBARE verdien-
X ste geweest van de heer C. W. v. Schree- 3
ven, directeur van 't Velserbad en hoofd 3
3 van de jonge dienst der gemeentelijke 8
g bad-, was- en zweminrichtingen, uit de j
3 heropening van de enige „overdekte", 8
die de IJmond rijk is, de kans te hebben
geschapen het zwemmen in al zijn maat-
schappelijke' waarden te hebben laten
belichten.
Het congres, dat in „Velserend" zoveel x
kopstukken bijeen bracht, heeft vele
g paedagogische elementen nog eens sterk
onderstreept en daarbij de theoretische r
kanten van het beheer der zweminrich- x
tingen van haast alle kanten belicht;
de opening zelf had het joyeuze karak-
ter van een waar feest én van een lan-
delijke primeur (het eerste „gemeente-
lijke" bad werd juist dit „Velserbad")
en de westrijden van Zondag brachten
3 de waarden der wedstrijdsport nog eens
naar voren. Het zijn drukke dagen ge-
3 weest voor de heer Van Schreeven:
3 tenslotte kwam naast de slopende voor-
l bereidingen voor de tijdige opening der
inrichting zowel de voorbereiding van
j het congres als van de wedstrijden 8
8 hoofdzakelijk op zijn schouders neer en
wij menen op deze plaats een woord 8
3 van hulde niet onvermeld te mogen la-
ten aan het adres van een directeur, die
'i na een betrekkelijk korte tijd zijn on- i
S misbaarheid in het gemeentelijk bestel
al duidelijk heeft bewezen.
OOOOOOOIMOOOOCOCOMOOOOOCCOSOOCOXXXXIOCXlOOOOOeOOtXIOOOOOO
Er was alweer genoeg gepraat: de IJRB
kwam te water de dappere brigade, die
„Velsen had de moed, dit Velserbad te
het zwemmen niet louter als sport ziet,
maar vooral als menslievend werk hard
werk zelfs vaak.
Want uit de verschillende bevrijdings-
grepen, die in het bad werden gedemon
streerd bleek wel, welk een rare sprongen
een drenkeling kan maken en hoe een
zwemmend redder dan zeker moet zijn van
zijn zaak, willen er geen twee doden vallen.
De arts P. J. W. v. d. Toorn kreeg als
IJRB-voorzitter de gelegenheid daar nog
even dieper op in te gaan, nadat de voor
zitter van de RKSV „Velsen" G. M e ij e r
het zijne had gezegd over de prettige
samenwerking bij het verdelen der oefen-
uren. Namens de Arbeiders Culturele
Sportbond en de zwemclub „De Water
vrienden" sprak de*heer J. L i n d h o ut en
daarna kwamen de Amsterdamse meisjes
te water: in plastic vliesjes en het haar in
de krul.
Prima ballerina cn paardies
Want de Z.A.R. zou een demonstratie
kunst- en showzwemmen geven met
mevrouw Armrust als critisch toekijk-
ster, om te zien wat haar pupillen na drie
jaar oefenen er van terecht brachten.
„Prima ballerina" Elleke Hartman
heeft op de muziek van La belle
Hélène door het water gewalst, dat het
bad daverde van de toejuichingen, zes
tien meisjes van onder de veertien (de
jongste was negen) voerden een aller
bekoorlijkst „sleetje rijden" op en tot
slot kwamen drie coquette Midinettes
door het water paraderen met para
sol en matelot, om op muziek van het
bekende „Padam - padam" te laten
zien, wat al sierlijkheid dit vrij
nieuwe „watergebruik" kan opleveren.
De twee peuters, die Zaterdagavond
met hoge konen en ietwat bevende
knuistjes de bloemen voor meneer Van
Schreeven mochten aandragen, moesten
daarna nog even bij de burgemeester
komen.
„Of ze al konden zwemmen?"
„Tüürlijk".
„En al het diploma ook?"
„Ja meneer: ikke twee en zij nul".
„Hoe oud ze dan waren?"
Het antwoord kwam van een andere
kant, dan de jongedames voor wenselijk
achtten en was kennelijk niet juist ook:
7 en 9. Want de repliek flitste er on
middellijk fel overheen: „Niettes - ik
ben al tien".
Waarmee tenminste die achterstand der
twee diploma's zinvol gewroken was.
Er was een welverdiend bloempje voor
mevrouw Armrust, evenals voor Else van
Hom, die dé nieuwe Simaika-plank pro
beerde met een serie snoek-, zweef- en
hurksprongen, al dan niet met salto's en
daarvoor al even dankbaar applaus incas
seerde.
Hoop in Beverwijk
Inmiddels hadden de heren C. R. P r i n-
s e 1 a a r namens „Kennemerstaten" (we
hepen in Beverwijk óók nog eens een
zwembad te zien) en C. S 1 o t voor de jonge
zwemclub „Santpoort" hun waardering
voor de vernieuwde inrichting vertolkt.
Het eind van de avond naderde weer
floepte het licht uit. Een vlootrevue van
verlichte scheepjes, voortdobberend op het
rode badpak van vier behoedzaam drijven
de meiskes, deinde door de stilte van het
geïmponeerde publiek: een slotnummer van
allure, zoals deze hele avond van allure en
stijl getuigde.
De heer Van Schreeven heeft aan
het eind al die dertien sprekers bedankt en
de gelegenheid aangegrepen een hartig
woord over de zwemsport te spuien, daar
bij de niet-zwemmer op overrompelende
wijze een abonnementje aanpratend.
Vanmorgen is, na een spannende Zondag
die vele sportsuccessen opleverde in deze
zelfde omgeving, het bad dan eindelijk
weer gaan draaien voor hetgeen het in
hoofdzaak werd opgeknapt: de Velsenaren,
die zwemmen willen leren en willen
blijven zwemmen.
Er blijft nog één wens: zo spoedig moge
lijk een oefenbassin, ter ontlasting van het
nu al overbelaste Velserbad. Een wens, die
naar wij mogen aannemen, binnen niet te
lange tijd in vervulling zal gaan.
De winterwolf klopt
aan de deur, maar in
de warme huiskamer
van boer Bootsman te
Wormerveer zal hij
niet worden toegela
ten. In die huiskamer
poseerden bereidwil
lig voor de fotograaf
de vier geitjes, die
dezer dagbi op de
boerderij het levens
licht zagen. Hun
moeder is al diverse
malen „in de prijzen
gevallen", geen won
der, dat de geitjes
dus zo aanvallig zijn.
Misschien emigreren
ze ook nog eens naar
Peru en Israel zoals
hun (stief)broers en
(stief)zusters. Voorlo
pig houden ze het
echter nog maar op
de wijde Wormer,
waar het ondanks de
kou goed leven is.
IN DE VRIESKOUDE van de Zaterdagavond en -nacht hebben tal van Velsenaren
zich verwonderd afgevraagd waarom het nodig was, dat duo's fietsende agente\
in burger met zaklantaarns de straten en wegen afstroopten en menig span, opge
steld in intieme hoekjes, deerlijk moest schrikken van een onverwacht op hen ge
richte lichtstraal. Die fietsers zochten naar nummers, naar namen, naar brieven
bussen, naar lantaarnpalen, reclameborden en andere aanwijzingen om de route van
een meer dan achttien km. lange puzzlerit te kunnen volgen. Zeventien koppels
zochten die weg aan de hand van hun routebeschrijving en uw verslaggever mocht
zich buiten mededinging aan dezelfde spannende en interessante opdracht wagen.
Alle deelnemers waren leden van de Velsense reserve-gemeentepolitie en startten
om de twee minuten op een fluitsignaal van inspecteur A. Wijnstroom van de
politiepost in Oud-IJmuiden. Met enthousiasme zijn allen de koude avond en nacht
ingetrapt en even enthousiast keerde het hele stel ook organisatoren en mede
werkers uit het beroepskorps van de gemeentepolitie druppelsgewijs tussen twaalf
en één uur terug in het hoofdbureau van politie aan het Tiberiusplein. met een
mooie ervaring, of met alle stempels van de zes controleposten en ook wel met
slechts drie van de zes, die in IJmuiden, in Driehuis en Santpoort waren aan te
treffln.
Kris kras door Oud-IJmuiden, waar tal
van koppels reservisten met de ijskappen
op, dikke truien aan en voorzien van extra
verlichting voor speurwerkzaamheden, al
bij een splitsing de route zoek raakten en
er later nog enkelen op zoek waren naar
een verscholen brievenbus in de Kompas
straat, ging het vijf kilometer ver in de
richting van het hoofdbureau van politie
om de nieuwe opdracht met routebeschrij
ving voor de volgende dertieneneenhalve
kilometer in handen te krijgen. Aan de
hand van een blind kaartje ging het nog
even langs het Velserbad met zijn feest
vierende inhoud en daarna via Velserbeek.
Velserbroekpolder langs duistere winderige
wegen en door Santpoort: alle hoeken van
Velsens gebied zijn bezocht. Bij de in goede
richting fietsende reservisten regen de
contrólestempels zich aaneen op de kaart:
W, E, I, J, B, U. En de antwoorden op de
vragen, die door bijna elke politie- of
rechercheman op een controlepost werden
gesteld, kwamen er naast te staan: Dat
weet ik niet, Onbekend, Langste weg? Wijk
aan Zeeërweg en meer van die aard. Langs
borden met „Einde B-wegen", (grappig in
de route verwerkte) linker trottoirbanden
in Driehuis, brievenbussen, tal van vier
sprongen, brandmeldingen en nummers van
lantaarnpalen rukte de hele ploeg achter
elkaar op naar het ploitiebureau, het eind
punt van de rit.
DIE NETELIGE VRAGEN op de con
troleposten vormden wel een heel apart
onderdeel van de rit: diep in de avond
wordt je daar de vraag gesteld wat
het telefoonnummer is van de brandweer
(negentig procent van het aantal deelne
mers wist het niet: en het is 6400) of an
ders de vraag welke dokter bij de splitsing
woont, waar men het laatst links af is ge
gaan (juist, dat was de arts MacDaniel) en
dan de vraag in welke kamer het controle
bureau in het politiebureau was onderge
bracht (het was kamer 10) en hoeveel
lantaarnpalen er op een bepaald wegge
deelte stonden (niet zes, zoals velen be
rekenden, maar zeventien).
BIJ DE RESERVISTEN, die Zaterdag
avond op de fiets klommen, waren er uit
alle lagen van Velsens bevolking. Er wa
ren arbeiders van Hoogovens: onderwijzers,
enige ambtenaren en de geest was uitne
mend. Ook bij de heer Chr. Hietkamp, die
kwiek en monter opstapte in IJmuiden-
West en even fris van de tocht terugkeerde.
De heer Hietkamp is de oudste van het
reservekorps. Hij telt vijfenzestig jaren en
DE LEDEN VAN DE Nederlandse Bond van overdekte zweminrichtingen, die Vrijdag
en Zaterdag bijeen waren, zijn Zaterdag tussen de middag door burgemeester en
wethouders van Velsen op het raadhuis ontvangen en daar allerhartelijkst toege
sproken door mr. M. M. Kwint. De burgemeester was zeer verheugd deze groep van
bondsleden te kunnen verwelkomen. „Enige tijd geleden hadden wij nog met lege
handen gestaan", aldus de heer Kwint, „thans neemt onze gemeente een unieke
positie in met de enige gemeentelijke overdekte zweminrichting van Nederland". Mr.
Kwint juichte het particulier initiatief ook in deze ten zeerste toe, maar „je kunt
het minder prettig treffen, dat was hier in Velsen het geval".
Als voorzitter van de Bond heeft de heer
J. A. C. Bierenbroodspot het gemeentebe
stuur van harte dank gezegd voor de ont
vangst en daarbij gewezen op de wense
lijkheid van een beter contact tussen auto
riteiten en de Bond. Hij verheugde zich
over de heropening van het Velserbad en
zag in de gemeente Velsen een nieuwe
medestrijder in het werk, dat de Bond
voorstaat: onder meer verbreiding van de
volksgezondheid.
Mr. Moth sprak
Op de tweede dag van het congres in
„Velserend" heeft de heer Jacob Moth,
directeur van de gemeentelijke bad- en
zweminrichtingen in Birmingham waar
hij behalve een aantal badinrichtingen
niet minder dan 25 zwembaden onder zijn
beheer heeft, gesproken over „Exploitatie
van zwembaden in Engeland en speciaal in
Birmingham".
Daar er veel overeenkomsten zijn tussen
de Nederlandse en de Engelse systemen
van gemeentebesturing, achtte hij een
korte omschrijving van de taken van het
„Baths Comittee" te Birmingham van be
lang.
De raad verleent aan het comité, dat
bestaat uit twaalf leden, gekozen uit wet
houders en raadsleden, volledige bevoegd
heid (behalve tot het lenen van geld en het
heffen van belasting) om datgene uit te
voeren, wat nodig geoordeeld wordt. Jaar
lijks wordt door het comité bij de raad
een kostenraming ingediend, tegelijk met
een overzicht van de inkomsten van het
afgelopen jaar, en wanneer deze zijn goed
gekeurd, heeft het comité toestemming om
aan de hand van deze schattingen-te gaan
werken.
Het „Baths Department" voert de be
sluiten van het Baths Comittee uit. Onder
andere zijn er twee vrouwelijke en drie
mannelijke toezichthouders bij in dienst,
wier taak het is de baden te bezoeken ge
durende de tijden waarop ze zijn openge
steld voor het publiek, teneinde na te gaan
of de opgedragen werkzaamheden naar
behoren worden verricht en om in het al
gemeen waar nodig van advies te kunnen
dienen.
Inkoopeoöperatie
Alle voorraden en materialen worden
via een inkoop-coöperatie aangekocht en
centraal gedistribueerd. Er zijn speciale
auto's voor het vervoer van deze goederen
en voor het ophalen en wegbrengen van
het linnengoed, dat ook alweer in een cen
trale wasserij wordt behandeld.
Reparatie- en onderhoudswerkzaam
heden aan installaties en gebouwen zijn
in handen van een hoofingenieur met een
uitgebreide staf van medewerkers (elec-
triciens, fitters schilders, metselaars enz.).
Grote zorg wordt er besteed aan de zui
verheid van het water. Hiervoor zijn weer
twee speciale technici aangesteld, die de
baden geregeld bezoeken ter controle en
voor het geven van aanwijzingen. Sinds
1954 worden de belangrijkste werken, zo
als het oprichten van nieuwe gebouwen,
niet meer door architecten, maar door een
bouwkundige afdeling van de gemeente,
die voor alle comité's werkt, uitgevoerd.
1 voor 30.000
In 1851 had Birmingham 232.841 inwo
ners; thans is het met zijn aantal van
1.118.500 de op één na grootste stad van
de Britse eilanden. Er zijn in Birmingham
vier en twintig badinrichtingen; samen be
vatten deze vijfentwintig bassins, be
nevens diverse douchegelegenheden, Turk
se baden en een wasserij. Men heeft er
1 zwembad voor 30.000 mensen.
De prijzen zijn de laagste uit geheel En
geland. Van de bezoekers vormen de
schoolzwemmers de grootste groep (31
hierpa komen de kinderen die zwemmen
buiten schooltijd (26%); volwassenen
(23%); jongeren (11%) en clubs (9%).
De scholieren zwemmen doorgaans een
half uur a twintig minuten. De onderwij
zers mogen in beperkte mate les geven,
maar waar mogelijk wordt gezorgd voor
beroeps-zweminstructeurs. Na zes jaar ge
leden enige van de Nederlandse methodes
te hebben bestudeerd, is men begonnen de
individuele zwemlessen meer te ontwik
kelen en ondanks het feit dat er slechts
twee instructeurs hiervoor beschikbaar
waren, werden er verleden jaar 23.172
lessen gegeven, welk aantal dit jaar wel
licht nog zal worden overschreden.
Recreatie-ruimte
Voor de oorlog werden de badinrich
tingen gedurende de wintermaanden ge
sloten en. door een plankier over de bas
sins te leggen, als recreatieruimte gebruikt.
In de na-oorlogse jaren werd de vraag
naar de mogelykheid tot zwemmen, ook
in de wintermaanden, groter en men be
sloot toen, slechts een gedeelte der baden
te sluiten en geleidelijk zelfs alle inrich
tingen het gehele jaar door geopend te
houden In de winter van 1947 werden zes
baden gesloten, de komende winter zuilen
het er nog slechts twee zijn.
In verband met de economische toe
stand heeft de Engelse regering nog geen
toestemming verleend tot de bouw van
nieuwe zwembaden, maar wel mogen
douche-inrichtingen en washuizen worden
geopend, als de noodzaak ervan kan wor
den aangetoond. Intussen worden, vooruit
lopende op de toestemming, plannen uitge
werkt voor moderne baden, met behulp
van waardevolle gegevens, o.a. uit Neder
land, Duitsland en België.
MAANDAG 28 FEBRUARI
IJMUIDEN
Thalia, 20 uur, „Jungle duivels".
Rex, 20 uur, „De dans om de galg".
Pieter Vermeuienmuseum, Cultureel Ge
bouw, geopend van 9.3012 en 1416.30
uur.
Nutsbiblietheek, Heidestraat, geopend
van 1921.30 uur.
DINSDAG 1 MAART
IJMUIDEN
Thalia, 20 uur, „De prins-piraat".
VARA, 20 uur, Rex, Wim Sonneveld.
Pieter Vermeuienmuseum, als Maandag.
DE ELEMENTEN hebben de afgelopen
week weer eens lichtelijk samengespannen
tegen de visserij: de kou hield de tongen-
aanvoer beneden peil, de klanten van de
détailhandel voelden er weinig voor de
vorst te trotseren en „en passant" een visje
mee te nemen het percentage, dat vast
iedere week de vis op het huishoudbudget
doet verschijnen is, wanneer men dit eens
nagaat, opvallend om niet te zeggen be
angstigend klein. Dat is echter een geheel
ander chapiter. Diezelfde elementen hiel
den echter de prijzen deze week hoog en
dat was dan wel weer een geluk in de kou,
want er zijn een paar voortreffelijke reis
jes uitgekomen en als een trawler een
scheepje vis had kunnen losbranden, kon
men verzeker zijn van een goede tot beste
besomming. De platvis hield zich over de
hele linie uitstekend: met de Deense vloot
op de kabeljauw kon dat ook moeilijk
anders, want er was bepaald tekort De
fijnvis hield zich door de toenemende
schaarste evenmin puik, met het gevolg,
dat Zaterdag de kleine soorten tong één
en slips boven de koersen van de grove
uitkwamen en makkelijk met een 3 voor
de kilo gingen strijken. Kabeljauw was
niet duur de Belgische markt werd be-
invloed door de grote eigen aanvoer en de
gelijktijdige importen van Deense kabel
jauw. Zowel uitleggers als kisten bleven
in IJmuiden goedkoop. En dan is het een
wonder, dat de schelvis zo willig bleef
de handel verdient een pluim voor haar
onvermoeide ijver om de gestage voorraad
weg te werken (het is beslist niet gemak
kelijk met de bloemen op de ramen vis te
verkopen!) en voor de piepers nog een 30
te maken. Volgende week kan Oostende
acht IJslanders verwachten. Petten af voor
de manier, waarop men daar de aanvoe
ren weet te spreiden, maar niettemin zijn
de verwachtingen voor de kabeljauwen
wat beter dan de afgelopen zes dagen, om
dat het weer nu tegen gaat zetten mee
gaat spelen, zo ge wilt. Sinds Vrijdag is
het nauwelijks visnamig weertje geweest.
Breskens heeft inmiddels een veel min
der florissante herinnering aan de vorige
week: schrale tot zeer schrale vangsten
door de geringe visvoorraad op de kust
hebben de meeste kotters nog even weer
houden terug te komen: men heeft het nog
even willen aanzien en de zeventig kotters,
dit anders al op huis aan gekomen zouden
zijn, bleven nu nog even vangen.
stelt er elk jaar veel prijs op nog mee te
doen, hetgeen commandant W. Hetter-
scheidt moeilijk kan weigeren. Van de
Kerkweg in Santpoort, waar hij woont,
kwam hij die Zaterdagavond naar IJmui
den gefietst om dik ingepakt en wel aan de
18.5 km te beginnen. Met v. d. Pijl reed hij
de tocht en na de prijsuitreiking in de
carttine verdween hij od het fietsje
om half drie weer in de richting van Sant
poort. Huistoe. En zeer voldaan.
Een prestatie, die extra woorden van
bewondering kreeg uit de mond van de
commissaris, de heer J. P. Weyburg.
•••.-.
MET DE ADVIEZEN van de heer Ten
Oever een specialist od het gebied van
het samenstellen ven rallyes en ritten
hebben inspecteur Hetterscheidt en de
heren Tangér en Schoemaker de gehele
puzzle-rit van dit jaar uitgezet en tal van
malen napereden en gecontroleerd. Dank
zij die perfecte voorbereiding is de rit uit
stekend verlopen. Goed, er warén uitval
lers en koppels, die het pad kwiit raakten,
maar dan lag dat uiteraard bij de ver
dwaalden zelf. We herinneren ons nog al
lemaal de speurtocht naar „Voordüin",
waar het tuinhek toch echt goed was ge
floten en de naam duidelijk leesbaar was
en later zijn er nog gesprekken opgezet
over die lantaarnpaal bij het pleintje.
De jury, bestaande uit de inspecteurs
Van Buuren en Wijnstroom en de heer Ten
Oever, heeft werkelijk geruime tiid han
den vol werk gehad bij het vergelijken van
de aankomsttijden od de controleposten,
het controleren van de vragen en het be
rekenen van de puntenaantallen, door elke
ploeg behaald. Tegen 2 uur in de nacht
waren zij daarmee gereed en kwam het
driemanschap, vergezeld van commissaris
Weyburg. hoofdinspecteur W. Seop en zijn
echtgenote naar de cantine afgedaald. Bri
gadier Schonenberg had daar inmiddels
opgewekt voor koffie en koeken gezorgd
en met de twee jarigen Walthuis en Hoek
stra in de buurt werd het daar een gezel
lige bedoening.
DE COMMANDANT van het korps re-
serve-politie, de inspecteur Hettscheidt,
bracht in de eerste plaats dank aan alle
medewerkers en herinnerde er aan op welk
een spontane wijze uit het beroepscorps
medewerking aan de organisatie en uit
voering van deze rit was verleend. „Het
getuigt van prettige samenwerking tussen
reserve- en beroepspersoneel", meende de
heer Hetterscheidt.
Het had ook de commissaris, de heer J.
P. Weyburg getroffen dat alles op zulk een
prettige wijze was verlopen. Hij volvoerde
de nachtelijke bezigheid van deze prijs
uitreiking gaarne.
De heer Wevburg toonde grote waar
dering voor het werk van de reserve-
politie en bovenal voor de ambitie, die de
Velsense leden voor het werk tonen. „Bij
de soms taaie kost is het voor velen moei
lijk het doel voor ogen te houden", aldus
de heer Weyburg, „het doel: in het belang
van het algemeen, moet het beroepskorps
op reserve-mensen kunnen rekenen, waar
mee is samen te werken. De ambitie, die u
toont is belangrijk: de opofferingen zijn in
het algemeen be'ang". besloot spreker.
Tijdens de prijsuitreiking bleek, dat het
koppel Kruize en Walthuis de eerste prijs
had behaald met 528 punten. Zij mochten
elk een prijs in ontvangst nemen en voorts
als koppel de wisselbeker, die vorig jaar
werd gewonnen door Hoekstra en Nijssen.
Als tweede volgde (ja, het dient gezegd,
heren reservisten) uw verslaggever, die
zich alleen op een kleine fiets door de ge
meente had getrapt. Als derde eindigde
het kopnel Poppes en Zwart.
De officiële uitslag was als volgt: 1.
Kruize en Walthuis 528 punten; 2. Neehus,
377 punten (buiten mededinging), 3. Pop
pes en Zwart, 340 punten; 4. Buurman en
Smit, 262 punten; 5. Hoekstra en Nijsen,
234 punten; 6. Tieman en Jonker, 91 pun
ten.
Bromfietser naar ziekenhuis
Zaterdagavond omstreeks elf uur heeft
een bromfietser uit Heemstede, die uit de
richting Haarlem kwam, op de Rijksstraat
weg ter hoogte van de tunnelbouw, de fiet
sende Velsenaar K aangereden. De brom
fietser kwam te vallen en moest op dok
tersadvies naar het Antoniusziekenhuis
worden overgebracht
