K/&m
Prof. mr. P. S. Gerbrandy benoemd
tot minister van Staat
Agenda voor
Haarlem
Meevaller
AKKERTJES'
STATE (xpress JJJ
Maatregelen tegen verkapte
uitverkopen en opruimingen
Huldebetoon op zijn
70ste verjaardag
o3
Twee doden bij ongeluk
in Amsterdam
Duitsers lieten
W ieringermeer-
polder onderlopen
Weerzien met moeder
na een halve eeuw
3
Wichelroedeloper
vrijgesproken
Karweitje was meer
dan een heitje waard
Studiedag van het
gevangeniswezen
Eierkolen worden duurder
kriel-eierkolen
Tien jaar geleden
Schoenmakerszoon uit
Monnikendam werd senator
van Alaska
Noorse onderscheidingen
voor waterstaatambtenaren
DONDERDAG 14 APRIL 1955
i .u
Prof. mr. P. S. Gerbrandy, minister-pre
sident uit de Londense periode en lid der
Tweede Kamer voor de Anti-Revolution-
naire Partij, is Woensdag op zijn zeventig
ste verjaardag, door de Koningin benoemd
tot minister van Staat. Dit deelde minister
president dr. W. Drees hem mede op de
receptie die gehouden werd in hotel De
Witte Brug te Den Haag.
Op deze receptie waren voorts aanwezig
de ministers Algera, Beel, Beyen, Donker
en 2ijlstra, leden van de Raad van State,
vertegenwoordigers van diverse Kamer
fracties en vele vrienden van de 70-jarige
staatsman.
Tevoren hadden enkele sprekers de gro
te verdiensten geschetst van de oud-pre
mier als inspirerende en bindende factor
in de oorlogsjaren.
D r. J. Schouten, voorzitter van het
Centraal Comité van Anti-Revolutionnaire
Kiesverenigingen deed dit met de volgen
de woorden: „De zorgen voor het konink
rijk, het Nederlandse volk en de toekomst
van de wereld hebben in de oorlogsjaren
uw ziel geprangd. Zij hebben echter uw
houding en inzicht niet bepaald doch wel
het devies: Voer de oorlog met alle macht,
totdat de overwinning is behaald. Neder
land is slechts tijdelijk in handen van de
vijand, het zal herrijzen. Wij zullen over
winnen, omdat wij tot overwinnen geroe
pen zijn. Deze laatste gedachte", aldus dr.
Schouten, „is in u gepersonifieerd". „Tegen
uw beleid mogen talrijke bezwaren zijn in
gediend", aldus spreker, „maar de weeg
schaal in deze slaat verre door naar de zij
de van uw bezielende woorden en daden.
Zowel uw politieke tegenstanders en uw
bewonderaars zijn het daarover eens en dit
spreekt voor uw nationale betekenis in die
donkere en zwarte tijd."
Minister-president d r. W. D r e e s noem
de prof. Gerbrandy eveneens een grote na
tionale figuur, die de reputatie van de Ne
derlandse regering in Londen hoog hield
en die alle krachten, die ter beschikking
waren, mobiliseerde.
„Naast H. M. de Koningin hebt gij ons
in de donkerste tijden het vertrouwen in
de toekomst doen behouden en de wil tot
weerstand in ons versterkt".
Namens de Tweede Kamer sprak de
voorzitter mr. L. G. Kortenhorst, die
het Kamerlid Gerbrandy kenschetste als
een „man met een dwars karakter, een
klasse op zich zelf, uitzonderlijk en origi
neel".
„De Kamer heeft bewondering voor uw
intellectuele capaciteiten, maar voor alles
houdt zij van u om uw spontaneïteit, uw
sportiviteit, uw hartelijkheid en uw hulp
vaardigheid. U hebt in de Kamer een
streepje voor bij elk ander en moogt. daar
door wat meer zeggen dan wie ook".
Als oud-minister van Justitie in het
Londense kabinet haalde m r. J. R. M. v a n
A n g e r e herinneringen op uit die periode.
Hij dacht onder meer aan de Engelse les
sen die de premier daar placht te nemen.
„Het was geen klassiek Engels dat u
sprak". Het was min of meer Fries-Engels
en als daarin wat gezegd werd sloeg het
snel en uitstekend in".
Dr. J. W. Meyer Ranneft voerde
De 30-jarige wichelroedeloper S. K. te
Leens is door de Leeuwarder rechtbank
vrijgesproken van oplichting, die volgens
de beschuldiging hieruit bestond dat hij z.g.
anti-aardstralenkastjés aan de man bracht,
onder voorspiegeling, dat daardoor de
schadelijke werking van aardstralen zou
kunnen worden ondervangen. De recht
bank achtte het bewijs van opzettelijke op
lichting niet geleverd, nu gebleken is, dat
ook officiële instanties zich van zulke kast
jes hebben bediend.
De officier van Justitie had een gevange
nisstraf van 3 maanden voorwaardelijk ge
vorderd.
ADVERTENTIE
Loop toch niet rond
met tergende pijn. Neem een'AKKERTJE"
Wèg pijn, ook vannacht. En natuurlijk
zo gauw mogelijk naar de tandarts.
helpen direct f
DONDERDAG 14 APRIL
Zuiderkapel: ds. I. Vasseur, 8 uur. Miner
va Theater: Optreden Spaanse danspaar
Susana Audeoud en José Üdaeta, 8.15 uur.
Frans Halsmuseum: Bijzondere avondopen
stelling: verlichting met kaarsen; elke avond
van 2022.30 uur. Vleeshal: Bienvenido, Los
Companeros, 8.30 uur. Rembrandt: „Zeven
broers zoeken zeven meisjes", alle leeft., 7
en 9.15 uur. Frans Hals: „Het wonderlijke
leven van Willem Parel", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Palace: „Emiel en zijn detectives",
alle leeft., 7 en 9.15 uur. Roxy: „Een gevaar
volle opdracht", 14 jaar, 8 uur. Lido: „Het
wonderlijke leven van Willem Parel", alle
leeft, 7 en 9.15 uur. Studio: ..De rode schoen
tjes", all leeft., 6.4$ en 9.15 uur. „De vloot
QP stelten", alle leeft., 4.15. Luxor: „De gra
vin gaat barrevoets", 18 jaar, 6.45 en 9.15 uur.
VRIJDAG 15 APRIL
Stadsschouwburg: „Waar de blanke top..".
Ensemble Wim Scnneveld, 8 uur. Concert
gebouw: Jeugdkoor „Inter Nos" en The Col-
wyn Bay Girls Choir, 8 uur. Leeuwerik:
„Stoere jaoren", Gron. Ver. „Gruno", 8 uur.
Frans Halsmuseum: Bijzondere avondopen
stelling: verlichting met kaarsen; 20—22.30
uur. Brinkmann: Klassieke platenavond, in*
leider: G. van Ravenzwaay. 8 uur. Luxor:
„De gravin gaat barrevoets", 18 jaar, 2. 6.45
en 9.15 uur. Rembrandt: „Zeven broers zoe
ken zeven meisjes", alle leeft., 2, 4.15, 7 en
9.15 uur. Frans Hals: „Het wonderlijke leven
van Willem Parel", alle leeft., 2.30, 7 en 9.15
uur. Palace: „New-York op stelten", alle
leeft., 2. 4.15 7 en 9.15 uur. Roxy: „Bongo de
beer", alle leeft., 11 uur; „Het mysterie van
tunnel 267". 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Lldo:
„Miss Sadie Thompson", 18 jaar, 2, 4.15, 7
sn 915 uur. Studio: „De rode schoentjes",
«11e leeft.. 2. 5.46 en 9.15 uur. Minerva:
„Peter Pan", alle leeft., 2.30 en 8.15 uur.
het woord namens het Comité Rijkseen
heid en bracht prof. Gerbrandy dank voor
de steun die hij aan deze organisatie heeft
gegeven.
„Alleen maar volhouden"
In zijn antwoord bracht prof. Gerbrandy
de Koningin dank voor zijn benoeming
tot minister van Staat. Hij herinnerde aan
de grote rol die Koningin Wilhelmina in
de oorlogsjaren gespeeld heeft, „een rol die
voor ons van groter betekenis is geweest
dan misschien de meesten weten".
„Ik heb weinig gedaan als ik het verge
lijk met wat anderen in die jaren hebben
gedaan, maar één ding heb ik wel gedaan:
ik heb volgehouden. Maar dat was een
voudig omdat het voor mij uitgesloten was
iets anders te doen".
Doelende op een vroegere uitlating van
dr. Drees, dat een democratie niet bestaan
kan zonder een loyale oppositie, zei hij, dat
deze woorden altijd een inspiratie voor
hem zijn geweest.
Over de verhouding tussen Nederland
en Indonesië zei hij, „dat wij een vreselijk
kwaad voor het Koninkrijk niet hebben
kunnen keren en dat onze bondgenoten ons
daarbij schandelijk in de steek hebben ge
laten". Met een krachtig „Ambon moet
vrij" besloot hij zijn dankwoord.
Honderden hebben de oud-premier hier
na de hand geschud.
Bij de actie „Een heitje voor een kar
weitje" waren twee Maastrichtse welpen
Woensdagmiddag ijverig bezig met het
poetsen van schoenen, toen een Belgi
sche dame haar fiets tegen een winkel
raam in de nabijheid zette. De welpen
zagen even later een jongen met de fiets
in het drukke verkeer verdwijnen. Dep
beide welpen gingen hem achterna enp
zagen kans de fiets na een half uur op 5
td sporen. De jongen koos het hazen-
pad. Terwijl de recherche nog bezig was
met het onderzoek brachten de welpen
de fiets naar het politiebureau. Deze 5
iaad werd met meer dan een heitje be- 8
loond.
In aanwezigheid van de minister van
Justitie en onder grote belangstelling uit
de kringen der universiteiten, de rechter
lijke macht, de reclassering en het gevan
geniswezen begon vanmorgen te 's Gra-
venhage de derde studiedag van het Ne
derlandse gevangeniswezen.
De directeur-generaal van het Gevange
niswezen, mr E. A. M. Lamers, opende de
studiedag met een rede waarin enkele
grondgedachten over de verantwoordelijk-
heid van de justitie en de geestelijke volks
gezondheid met betrekking tot de crimi- j
naliteit der a- en subnormalen werden
uiteengezet.
Hierna volgde een inleiding van mr. J. I
L. Andreae, substituut-officier van justitie
bij de rechtbank te Middelburg, over de
integratie van het strafrechtelijk beleid, i
Mr. Andreae bepleitte een nauwe samen-
werking tussen het openbaar ministerie, j
de voorlichtingsambtenaren, psychiater, I
rechter, penitentiaire staf, nazorgambte
naar en toezichthouder. Het kardinale
punt in deze integratie is, dat men de de
linquent niet als „zaak" of als „geval"
ziet, maar als mens. Deze gedachte werd
door de inleider uitgewerkt op een aan
tal terreinen van het strafrechtelijk be
leid.
Als tweede inleider sprak mr. F. de
Groot, directeur van de bijzondere gevan
genis voor jonge mannen te Zutphen, over
de selectie en de voorwaardelijke invrij-
heidsstelling van de delinquenten die on
voorwaardelijke gevangenisstraf moeten
ondergaan. Hij bepleitte het doen instellen
van een uitvoerig wetenschappelijk onder
zoek van de verschillende categorieën ge
detineerden ten dienste van de selectie, en
tevens het op ruimere schaal toepassen
van voorwaardelijke invrijheidstelling.
Het hoofd van het Studie- en voorlich
tingscentrum van het mini'sterie van Jus
titie, dr. R. Rijksen, sprak over de wense
lijkheid in de behandeling van de proble
men van het strafrechtelijk beleid de me
ningen van de gedetineerden te betrekken.
Hiertoe is noodzakelijk een onderzoek, dat
er op gericht moet zijn een uitgebreid
beeld te krijgen van de ervaringen en be
schouwingen van de gedetineerden over
het strafrechtelijk beleid.
ADVERTENTIE
Vind je de nieuwe
State Express
777 ook
zo heerlijk
Hou en of - rt is
nu de zachtste
Virginia, die
ik ken
de zachte Virginia in het voorname doosje
De oude vestingstad Steenwijk zal dit
jaar van 23 tot en met 30 Juli het feit her
denken, dat het 700 jaar geleden van de ker
kelijke overheid te Utrecht stadsrechten
ontving.
ADVERTENTIE
Per 1 Mei a.s. vervalt de
regeringssubsidic, welke tot
nog toe hierop werd gegeven.
De komende voorjaarsprijs
wordt daardoor hoger dan
de winterprijs nu is.
Bestelt daarom nog heden
onze prima stof- en gruis-vrije
van zuiver anthracietfijn.
Direct uit voorraad leverbaar.
N. van Breemen Co.
Schouwtjeslaan 23, tel. 10070
HAARLEM-NOORD
Rijksstraatweg 23 - Tel. 22725
HAARLEM-WEST
Theemsplein 44 - Tel. 11351
HEEMSTEDE
Julianalaan 6 - Tel. 39280
De regering heeft bij de Tweede Kamer
ingediend een wetsontwerp inzake uitver
kopen en opruimingen in de kleinhandel
en het ambacht
In de toelichting wordt gezegd dat de
wet van 13 September 1935 over het uit
verkopen en opruimen in het winkelbedrijf
ten doel had een einde te maken aan de
uitwassen, welke zich voordeden door het
bedrieglijk gebruik van de aanduidingen
„uitverkoop" en „opruiming". Het aan
kondigen van uitverkopen of opruimingen
was vooral een reclamemiddel geworden
en daarbij ontaard tot een misleidend
strijdmiddel bij de concurrentie.
Niettemin bleek reeds vóór'de oorlog,
dat de wet niet ten volle aan haar doel be
antwoordde.
Steeds ernstiger wordt het bezwaar ge
voeld, dat met vermijding van de genoem
de aanduidingen verkopen kunnen worden
aangekondigd, die als verkapte uitverko
pen en opruimingen moeten worden aan
gemerkt.
De minister van Economische Zaken is
van oordeel, dat de wettelijke regeling
dient te omvatten verkopen, aangekondigd
onder de aanduiding „uitverkoop" of „op
ruiming" dan wel onder een andere aan
duiding, waardoor bij het publiek rede
lijkerwijs een zelfde indruk als door een
dier aanduidingen kan worden gewekt.
Voorts dreigen volgens de minister de
eigenlijke algemene winter- en zomer-
opruimingen steeds meer aan betekenis in
te boeten door de aankondiging van
„voorkeursdagen". Steeds veelvuldiger
gaan ondernemers er toe over enige dagen
vóór de wettelijke seizoenöpruirhing be
gint het publiek gelegenheid te geven
een keuze te doen uit de goederen, welke
voor de opruiming zijn bestemd, tegen
prijzen, die verder slechts tijdens de op
ruiming zullen gelden.
Zolang de aankondiging van deze voor
verkopen zich richt tot een vaste klanten
kring en niet in het openbaar geschiedt,
behoeft tegen deze verkoopmethode geen
bezwaar te bestaan.
In artikel 17 van het ontwerp wordt
verboden het openbaar aankondigen van
een verkoop onder een aanduiding, waar
door bij het publiek redelijkerwijs de in
druk kan worden gewekt, dat de verkoop
vooruitloopt op de seizoenverkopen, waar
voor bepaalde tijdsruimten zijn aangewe
zen.
Opdat rekening zal kunnen worden ge
houden met de op dit punt bij het be
drijfsleven bestaande wensen 'en behoef
ten, zijn de tijdsruimten thans niet meer
in de ontworpen wet vastgelegd. Zij zul
len worden bepaald door de minister van
Economische Zaken, aan wie voorts de
bevoegdheid is verleend tegemoet te ko
men aan bij sommige bedrijven bestaande
wensen.
Teneinde misbruiken te kunnen tegen
gaan, wordt de mogelijkheid geopend de
vergunning tot het houden van een uit
verkoop onder beperkingen te verlenen
en aan de vergunning voorschriften te
verbinden en de mogelijkheid een ver
gunning in te trekken, indien de verstrek
te gegevens onjuist of onvolledig blijken
te zijn.
Vanmorgen is om kwart voor tien op het
kruispunt Scheldestraat-Churchilllaan te
Amsterdam een ernstig verkeersongeluk
gebeurd dat twee levens kostte.
Op de Churchilllaan passeerde een auto
bus van het gemeentelijk vervoerbedrijf,
die bestuurd werd door een chauffeur on
der toezicht van een instructeur, het kruis
punt.
Het verkeer, komende uit de Schelde-
straat, bleef voor het kruispunt op het
passerende verkeer wachten; plotseling
stak een bromfietser met de fiets aan de
hand lopende de rijweg/van de Churchill
laan over. De buschauffeur kon een aan
rijding niet meep voorkomen, al reageer
de hij onmiddellijk door zijn wagen te la
ten uitwijken in de richting van het trot
toir, dat het plantsoen aldaar begrenst.
De wagen raakte met het linkervoorwiel
de trottoirband en schoot door en rukte op
zijn weg een telefooncel mee, waarin op
dat moment een dame van middelbare
leeftijd een gesprek voerde. De bromfiet
ser, de dame en de telefooncel werden en
kele meters door de bus meegesleurd. De
dame moet vrijwel op slag dood zijn ge
weest.
De man, wiens fiets onder de bus door
was geschoven, is naar het Wilhelmina-
gasthuis vervoerd, doch bleek na aankomst
aldaar aan zijn ernstige verwondingen te
zijn overleden.
De chauffeur van de bus is de 29-jarige
leerling U. D. J., die een van zijn eerste
lessen volgde. De instructeur is de 41-ja-
rige P. B. Voorts zat in de bus, die na het
ongeluk tegen een bank tot stilstand
kwam, nog een leerling-chauffeur, die op
zijn beurt voor de les wachtte.
Ofschoon er reeds té vaak
een lente is gevolgd aan het
einde van een winter om daar
nog verrast over te zijn, heb
ben de eerste lentedagen toch
telkens weer het ondefinieer
bare vermogen om de mens te
stemmen tot opgewekte ge
dachten en feestelijke gevoe
lens. Men weet dat het lente
worden móet men zou zelfs
ernstig ontsteld zijn wanneer
het omstreeks April herfst zou
blijken te worden en toch
heeft de verschijning van tere
groene knoppen en het rijzen
van een koesterende zon aan
het nevelig-nieuwe blauw de
uitwerking van een surprise op
Sinterklaasavond.
Is er wellicht toch in de on
begrepen diepten der mense
lijke intuïtie een stem, die
waarschuwt dat niets op deze
wereld zeker is? En dat men,
al spreekt de ervaring van de
onveranderlijke volgorde der
seizoenen, nooit op die onver
anderlijkheid en die volgdrde
rekenen mag? Dan zou de blij
de verrassing verklaard kun
nen worden uit de opluchting
schenkende overweging, dat
het in ieder geval dit jaar weer
is zoals het altijd was en
volgend jaar wachten we maar
weer af.
Blijde verrassing en de
neiging om het schoons om ons
heen nog schoner te maken dan
het al belooft te worden. Dat
is klaarblijkelijk onze reactie
en daaruit zijn heel wat lente
verschijnselen te verklaren. De
grote schoonmaak, het nieuwe
costuum, de fleurige nieuwe
[urken, het opschilderen der
gevels, het aangaan van
nieuwe verlovingen en de li
quidatie van oude, de stijgende
lijn der huwelijken en de
drukte in het behangersbedrijf.
De lente spoort ons aan, een
handje mee te helpen bij de
vernieuwing van het aanschijn
der wereld. Zij zélf doet de
frisheid en de charme van
nieuw leven in duizenden
vormen losspringen uit dood
hout en vergeeld groeisel. Wij
plakken een nieuw papiertje
over het oude en trekken een
pasgeboren kledingstuk aan
wij halen een verfkwast over
de winter, die is blijven vast
kleven aan onze raamkozijnen
en dakgoten en zwaaien de be
zem over de vloeren, om de
frisheid van de lente in onze
eigen huizen vrije toegang te
geven.
De lente inspireert de men
sen tot schoonheid en zuiver
heid doch niet alle geïnspi
reerde mensen verstaan de
kunst der expressie. De nei
ging om schoonheid te ver
spreiden en te bevorderen
hebben zij allen, doch de wijze
waarop zij tenslotte uit de bus
komen met hun bijdrage, stemt
niet tot enthousiasme.
Het is een tamelijk nutteloze
bezigheid, critiek te leveren op
de schoonheidszin van anderen,
waarbij dan altijd ook nog de
vraag naar voren komt of die
critiek niet in hoge mate aan
subjectiviteit lijdt. Doch aan de
andere kant heeft men houvast
in het verleden, dat minder
aan kunst- en vliegwerk deed
en bezonnener tewerk ging als
het schoonheid leveren moest.
Vroegere tijden leverden
kunstmatige schoonheden die
de critiek en de tand dei-
eeuwen doorstonden. Die
schoonheden leven nog in ons
midden en zijn een voortdu
rende getuigenis van goede
smaak. Zij zijn waarachtig
niet altijd in de lentes ont
staan doch de mensen van
vroeger beleefden innerlijk
langere lentes dan wij. Zij had
den de tijd om hun ziele-
vreugden te koesteren en te ge
nieten, en bezaten vaak de
primitieve gave om hen te
doen spreken in bewonderens
waardige getuigenissen.
Waar de lente ons heden ten
dage toe inspireert, is de on
bedwingbare vreugde van de
levensuiting. Wij zijn reeds
zover afgezakt naar onze me
chanische en papieren levens
basis, dat wij de tastbare, prac-
tische bewijzen van nieuw le
ven en nieuwe schoonheid on
der ons onmiddellijk bereik
moeten hebben om zelfs ook
maar innerlijke aanvechtingen
te krijgen tot schoonheids
uiting. En als die lente eens
een jaar zou wegblijven, zou
den velen onzer dat jaar niet
eens meer weten wat waar
achtige schoonheid is.
Wij moeten niet menen dat
wij onze plicht als schoonheid-
lievende mensen hebben ver
richt, wanneer wij de behan
ger opdracht hebben gegeven
het bloemetje te overplakken
met een streepje of wanneer
wij ons voortuintje van drie
nieuwe heesters hebben voor
zien. Evenmin lijkt het mij
voldoende, wanneer wij als
stadsgemeenschap onze straten
en pleinen tegen de uitbarsting
van het vreemdelingenseizoen
opsmukken met staketsels,
vlaggen en papieren monu
menten. Het zou zelfs een uit
was kunnen worden genoemd,
dergelijke monsterachtigheden
uit te stallen onder het valse
etiket van schoonheid, van ver
fraaiing. Een stad, een woon
oord verfraaien wil zeggen:
een stad, een woonoord mooier
maken dan voorheen. Beter
bewoonbaar kan reeds mooier
zijn doch nooit kan het iets
met schoonheid te maken heb
ben, dat er bouwsels van ijzer-
draad en latten worden opge
richt, die geen wezenlijke
waarde, noch levensduur, noch
eigen permanente bekoring be
zitten.
Wanneer wij er niet in
slagen, ons leven op te smuk
ken met dingen die men over
driehonderd jaar nog kan
waarderen en genieten, ge
tuigen wij van onze jammer
lijke geestelijke armoede en
worden de natuurlijke schoon
heden, waarover onze dichters
kreunen, volkomen nutteloos
over ons uitgestort.
Waarom kan onze tijd op
momenten van vreugde en
feest nooit iets anders tevoor
schijn brengen dan zogenaam
de sierlijkheden, die verflen
sen en verwaaien nog voor de
periode van feest voorbij is?
Levensvreugde en feestelijk
heden verdienen te worden
vereeuwigd, omdat zij het
waarachtige aangezicht van
het leven zijn. Het leven, hoe
zeer het ons ook wondt en
treft en slaat, is gesprotpn uit
vreugde; het is vreugde.
Slechts ons misverstaan van
datgene, wat waarlijk leven
is, brengt de droefenissen en
desillusies, de wrevel en de
tragediën. En wellicht is het
ons misverstaan van de
schoonheid des levens, die ons
wangedrochten doet scheppen
uit vergankelijk materiaal als
getuigenissen van onze wan
gedrochtelij ke vreugden.
Hiermede is niet iedere
straatversiering vervloekt en
niet ieders ereboog naar de
guillotine verwezen. Het zou
onrechtvaardig zijn tegen
over de kunstenaars, die met
beperkte middelen en ont
schreven opdrachten proberen,
tenminste nog iets te redden.
Doch wel is het een aanklacht
tegen hen, die menen zich te
moeten spannen voor de
karren der feestvierenden. Zij
plakken de onwaardige ver
guldsels op de feestdagen,
waar zij Het echte, gouden
zonlicht moesten toelaten. Zij
laten uit het gemakkelijke
materiaal van onze tijd af
schuwelijke kaartenhuizen op
trekken, straten met vergan
kelijk papier opsmukken en
pleinen hun eigen schoonheid
verbergen achter geperste, ge
schilderde en afgezaagde tier
lantijnen. Zij menen daarmee
de „algemene smaak" te die
nen, die waarachtig wel beter
en simpeler is, doch geen kans
meer krijgt zich te manifes
teren.
De versierselen van onze
feestelijke dorpen en steden
in dit feestelijke seizoen zullen
reeds bij de intrede van de
zomer de vuilnisvaten vullen.
De versierselen van onze
feestelijke dorpen en steden
uit vroegere eeuwen worden
door musea en monumenten
zorgen thans nog met grote
liefde bewaard en gekoesterd.
Daar ligt het betreurens
waardige verschil. De lente
van de kunstzin is de herfst
van de wansmaak geworden.
De nieuwe lente is in honderd
eeuwen dezelfde gebleven,
doch haar inspiratie vloeit
heden ten dage weg tussen de
net-geplaveide straten, waar
over de geuniformde feeste
lingen in strakke maat naar
het omperkte feestterrein
marcheren onder de papieren
bloemen door.
Waartoe dient de lente nog?
En zo is het dus eigenlijk
toch ieder jaar nog een onge
lofelijke meevaller dat het,
ondanks alles, hardnekkig
telkens opnieuw weer lente
wordt. J
CU IC
Zondag 17 April zal het tien jaar gele
den zijn dat de Duitsers des middags om
twaalf uur de Wieringermeerdijk opblie
zen en het water, dat buiten de dijk 3J4
meter hoger stond, als een vloedgolf de
19.478 ha. grote polder binnenstroomde,
alles vernietigend wat het op zijn weg ont
moette. Achttien dagen later capituleerde
het Duitse leger.
In de nacht van Maandag 16 op Dinsdag
17 April 1945 kwam om vier uur het be
richt, dat de Duitsers zonder enige mili
taire noodzaak de polder zouden inunde
ren. Aeht uur tijd kregen de ongeveer 7000
bewoners en een groot aantal onderduikers
om hun woningen te verlaten. Om twaalf
uur werden op twee plaatsen in de dijk
de ladingen tot ontploffing gebracht en
ontstonden twee gaten van 200 en 160 m.
lengte, die spoedig een diepte van 25 m.
kregen, waardoor het water zich naar bin
nen stortte en de eerste der Zuiderzeepol
ders weer in een meer veranderde. Slechts
het allernoodzakelijkste konden de bewo
ners medenemen. Maar nog waren de be
zetters niet tevreden. Aan de uitgangen
van de polder controleerden zij de vluch
tende bewoners, van wie zij er een om het
leven''brachten.
Zes weken later, op 21 Juni 1945, werd
het herstelwerk aan de dijk begonnen. Op
9 Augustus konden de twee pompstations
„Lely" en „Leemans", die gespaard wa
ren gebleven, weer in gebruik worden ge
steld. Op Dinsdagmorgen 11 December om
negen uur was het oorspronkelijke water
peil van de polder weer bereikt. Nu, na
tien jaar, zijn vrijwel alle sporen van de
vernietiging uitgewist.
Een van de acht senatoren van Alaska
de 49ste staat van de Verenigde Staten
de 69-jarige heer Gerrit „Heini" Snider,
zal in Juli de festiviteiten ter gelegenheid
van het 600-jarig bestaan van de stad
Monnikendam bijwonen. Hij hoopt dan zijn
90-jarige moeder weer te zien, die hij se
dert zijn 20ste jaar niet meer heeft gezien.
Want Gerrit „Heinie" Snider verliet in zijn
jeugd de ouderlijke woning en is er nooit
meer teruggekeerd. Toen heette hij nog
Gerrit Snieder en was de zoon van een
eenvoudige schoenmaker.
Hij vertrok op ongeveer 20-jarige leef
tijd naar Zuid-Afrika, waar de Boeren
oorlog juist was geëindigd. Hij trad in
dienst van het Duitse koloniale leger en
vocht gedurende twee jaar tegen de Hot-
tentotten in West-Afrika. Snider trok
daarna de zee over. Hij baande zich een
weg door de oerwouden van Uruguay en
Paraguay doorkruiste Lae Lebarge en
dreef met een houtvlot de Yukon af tot
Dawson, werkte daar in de mijnen en voer
als steward op de Yukon-rivierboten.
Vervolgens was hij enkele jaren goud
zoeker in Alaska. In 1917 keerde hij terug
naar Spokane en trouwde met een wees
meisje uit Rotterdam, met wie hij in zijn
jeugd reeds kennis had gemaakt. Zij heette
Alie Aldenberg. Samen vestigden ze zich
op een boerderij bij Wasilla en begonnen
een nieuw leven, want Gerrit begon zich
voor de politiek te interesseren en na zijn
boerenarbeid, zijn jacht op bevers, elanden
en beren legde hij zich toe op de bestude
ring van politieke problemen.
Hij trad als republikeinse afgevaardigde
op, toen hij 60 jaar was. Hij werd gekozen
in het Huis van Afgevaardigden. In 1949
werd hij senator.
„Heinie" Snider, zoals de Amerikanen
hem noemen, woont in zijn eigen gebouwd
huis in Anchorage, waar Hollandse tegel
tjes in de schouw niet ontbraken. Hij
schiet nog steeds zijn eigen wintervoor
raad: twee elanden voor de winter. Dat is
genoeg, want hij heeft geen kinderen meer
in huis. Zijn drie dochters zijn getrouwd
en zijn zoon sneuvelde in de laatste wereld
oorlog. Hij bezit een grote wezelfarm en is
president van de High Grade Gold Mining
Company, die vele goudgebieden in de
Willo Creek in eigendom heeft.
Bij K.B. is verlof verleend aan ir. J. Vol
kers, te Heemstede, hoofdingenieur A van
de Rijkswaterstaat, tot aanneming van het
ordeteken van ridder le klasse in de orde
van St. Olaf en aan G. A. Man te IJmui-
den, rijkshaven meester van het Noordzee
kanaal, tot aanneming van het ordeteken
van ridder in de orde van St. Olaf, hun
door de koning van Noorwegen verleend.
