In nieuwe oorlog zou heldenmoed
nauwelijks kunnen bestaan
Weerbericht
aar sprookje
Haarlems Dagblad
Sir Anthony gewonnen voor de
idee van een topgesprek
Koningin Juliana tijdens herdenking in Wageningen
Generaal Foulkes: Op 23 April wilden
de Duitse legers reeds onderhandelen
Het woord is aan
Amerikaanse, Britse, Franse en Duitse
deskundigen achten het onvermijdelijk
NW bereid tot gesprek
Defensie-taken verdeeld
in Zuid-Oost-Azië
il
69e JAARGANG No 252
Directeur Hoofdredacteur: Robert Peereboom
VRIJDAG 6 MEI 1955
EDITIE VOOR VELSEN-IJMUIDF.N EN BEVERWIJK EN OMGEVING, VAN
299e JAARGANG No 99
Directie: P. W. Peereboom en A. D. Huijsman
Salk-vaccin voor alle
Amerikaanse kinderen
Violist en componist
Enesco overleden
Tien jaar Stichting van de Arbeid
Westelijke Grote Drie weigeren
NAVO-patroon te volgen
Weerrapport
-
Kennemerlaan 186, IJmuiden. Tel. Adm.5437,
na 5 uur voor klachten bezorging 6450. Telef.
Redactie 5389, na 5 uur: 5080 (K 2550),
Meervlietstraat 80 (alleen redactie). Haarlem:
Grote Houtstraat 93 alle afdelingen 15295
Advertentietarieven op aanvr. bij de Admin.
iJmuider Courant
OPRECHTE HAARLEMSCHE COURANT
Uitgave Grafische Bedrijven Damiate N.V.,
Grote Houtstraat 93, Haarlem. Verschijnt
dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Abonnement p. week 50 ct., p. kwartaal 6,50,
franco p. post 7,—. Losse nrs. 12 ct. Giro
rekening 273107 ten name v. Haarl. Dagblad
IN ALLE LANDEN worden de Schone
Letteren slecht betaald. Zij betalen schra
ler naarmate het taalgebied kleiner is. Dit
vergt geen nadere toelichting. Auteurs die
„ervan leven kunnen" zonder een ander
beroep te beoefenen, zijn uitzonderingen,
zelfs in Frankrijk en Engeland. Wel heeft
zich soms een enkele onder hen voor
gedaan, die twee soorten romans wist te
produceren: het lagere gehalte schiep hij
om den brode. Ik denk aan Arnold Ben
nett, die zijn critici tegemoet kwam door
dit ronduit te erkennen. Maar weinigen
zijn tot zulks in staat, misschien ook om
dat hun de moed ontbreekt, de critiek er
bij het hoofd te bieden. Nu heeft pas
G. H. M. van Huet, die belezen is als wei
nigen en van zijn verering voor de Schone
Letteren veelvuldig in de NRC getuigt,
zijn aandacht aan het karige loon der bel
lettristen gewijd en scherp licht doen val
len op Spanje. Wie in Spanje groot auteur
is, zo maakt hij duidelijk, moet zijn pen
voering op ander gebied tot abnormaal
grote productie opvoeren als hij een rede
lijk bestaan wil leiden. Hij noemt ook de
toneelschrijver Jacinto Benevente, die bij
na honderdtachtig toneelstukken heeft ge
wrocht en kort voor zijn dood, als immer-
voortzwoegend 88-jarige, nog zijn laatste
première heeft bijgewoond. Hij voegt er
aan toe dat in Spanje grote schrijvers wel
meermalen aan luisterrijke banketten ge-
eerd zijn. maar, wederkerend van zulke
feestmalen, onveranderlijk in hun benarde
levensomstandigheden terugvielen. Dit
schijnt een vreemde ironie des levens, die
hoogstens een enkele maal te waarderen
valt. Ook dan zal de lach niet zonder bit
terheid zijn. Maar toch is eens het sprookje
werkelijkheid geworden: de bejaarde
auteur Azorin kreeg plotseling een klein
fortuin 500.000 peseta's ten ge
schenke. Het bleek dat vijf bankiers, han
delend tezamen en in vereniging, de
schenkers waren. Zij noemden hun daad:
betaling van een ereschuld.
Ik wou dat zoiets eens in Nederland ge
beurde. Van Huet heeft nu Spanje ver
wijten gemaakt, maar het zal te allen tijde
prat kunnen gaan op die vijf bankiers.
Waar vinden wij de vijf, die zoiets zouden
doen? Al waren het er maar drie, en geen
bankiers, wier credietwaardigheid mis
schien te zeer geschokt zou worden door
zulk huldebetoon aan bellettrie, aan fan-
taisie. Waar zijn zij, de mannen die het
durven bestaan een dergelijke schok door
Nederland te doen varen? Voorwaar, het
zou een schok zijn. Kunst en letteren, dat
is geen product, geen artikel, geen waar.
Men levert het niet in vat, kist of krat.
Wel zijn hulsel, maar niet zijn inhoud.
Wat is zijn inhoud? Hoe lang blijft die be
waard en houdt zijn prijs? Niemand weet
het. Als die Spanjaarden van Van Huet in
levertraan of koffiemelk waren gaan doen,
in scheerzeep of in hout, als zij ijskasten
waren gaan bouwen of bromfietsen, had
den zij daar met noeste ijver geld in kun
nen verdienen. Veel geld. Is het eens an
ders schuld dat zij zo dwaas zijn geweest,
zich in de bellettrie te storten? Wie zijn
die vijf bankiers die plotseling besloten,
er een in welstand te doen leven en dat
nog voldoening van een ereschuld noem
den ook?
Het is zeker dat dit gezegd zal worden.
Van Huet heeft de vijf namen niet ge
noemd. Maar zouden er, sinds zijn mede
deling, niet reeds brieven naar Spanje
zijn gegaan met een korte vraag om in
formatie aan een deugdelijk en degelijk
adres: „Wie zijn dat? Was het na een
feestje? Waren zij soms dronken?"
Er is, lijkt mij, een betere verklaring.
Men leeft niet onbeïnvloed in het land van
Sinterklaas. Men moet het zich waardig
tonen en zelf eens tot een daad weten te
besluiten. Ook komen er ogenblikken waar
op men beseft, dat het niet des Heiligen is
de vermaarde eregast aan een kostelijk
feestmaal naar de stulpe der armoede te
deen weerkeren, zij het dan per Hispano-
suiza. Zo klimt dan de rijkaard op het
wrakke dak en laat het peseta's door de
schoorsteen regenen, honderdduizenden
peseta's, als pepernoten: En wellicht roept
hij in het Spaans: „Gelooft gij niet in Sin
terklaas? Ha, ziet hoezeer hij leeft!"
Het is deze gedachte, die mij hoop geeft
dat het ook bij ons nog eens gebeuren zal:
een ton (vrij van schenkingsrecht) zo maar
geschonken aan een arme oude dichter, of
berooide oude schilderv of wrakke oude
componist. Men zal hem wel alleen het
vruchtgebruik gunnen want je weet het
nooit met dat soort mensen, het geld glijdt
door hun vingers maar alia. Wij hebben
enige verplichting aan Sinterklaas, wij
moeten eens wat terug doen. Hij komt dan
toch maar ieder jaar uit Spanje, en hebben
wij er niet allemaal op onze tijd in geloofd,
zijn wij niet .begonnen met fantaisie en
zelfs met sprookjes en hebben nou toch niet
die Spaanse bankiers
Toch even eerst informeren hoe hun aan
delen genoteerd staan. R. P.
WASHINGTON (Un. Press) President
Eisenhower heeft aangekondigd dat met
spoed vaccin tegen kinderverlamming in
de Verenigde Staten zal worden gedistri
bueerd en dat geen enkel Amerikaans kind
deze bescherming onthouden zal blijven op
grond van betalingsonmacht.
Eisenhower vertelde de verslaggevers
op zijn persconferentie van Woensdag dat
de regering het inentings-program met
kracht ter hand neemt, waarbij de veilig
heid niet uit het oog zal worden verloren.
Naar zijn mening is een vrijwillig ver
spreidingssysteem het beste middel om het
vaccin zo snel mogelijk bij de kinderen te
krijgen.
Later maakte het Witte Huis bekend dat
de president in overweging zou nemen de
gehele beschikbare voorraad vaccin voor
vrijwillige distributie aan te kopen, indien
zou blijken dat kinderen ervan verstoken
bleven omdat het benodigde geld ontbrak.
Na een langdurige ziekte is de violist en
componist George Enesco te Parijs overleden.
Hij had een grote vermaardheid als violist,
pianist, componist en dirigent op het Euro
pese vasteland.
De herdenking van 10 jaar bevrijding is tot in de verste uithoeken van ons land
en in alle delen der wereld, waar Nederlanders zijn, een indrukwekkende ma
nifestatie geworden, die meer was dan uitsluitend het ontroerend overwegen van
de zware offers die gebracht werden en meer dan een feestelijke herbeleving
van de bevrijdingsjubel: de mijlpaal, die de 10 jaren aangaven, is gemarkeerd
geworden door elk der jaren, welke die bevrijding volgden; bij alle plechtig
heden hebben sprekers en spreeksters zich bezonnen op wat nu bereikt is, wat
uit de bevrijding is voortgekomen. De grondgedachte, die steeds weer werd
uitgesproken, kan als vólgt geformuleerd worden: het machtig economisch her
stel van Nederland mag ons niet de indruk geven, dat daardoor de ereschuld
jegens de gevallenen is ingelost; zij moeten de geestelijke waarde van hun offer
in ons eigen leven verwezenlijken, ieder afzonderlijk in zijn eigen staat en stand,
allen tezamen als volk. Prins Bernhard zei tijdens de herdenkingsbijeenkomst
in de Ridderzaal: „Eerst als wij weerbaar zijn op economisch èn sociaal en cul
tureel gebied, zal er iets zijn ingelost van de schuld jegens de gevallenen"; dr.
G. J. van Heuven Goedhart te Rhenen: „Wees liever een goede bakker, winke
lier, slager, onderwijzer, dan een slechte wereldhervormer: steun anderen"; en
mr. A. d'Ailly te Amsterdam: „Op deze 4e Mei bekennen wij allen zonder
onderscheid van geloof, geweten, ras, rang of stand onze zwakheden en ons
pogen tot gerechtigheid. Dit is de diepere waarde van dit uur voor ons allen".
Koningin Juliana wees aan het slot van haar redevoering tijdens de plechtigheid
te Wageningen op het grote gevaar van een nieuwe oorlog, waarin zelfs
heldenmoed nauwelijks zou kunnen bestaan. „Zij, die wij vandaag eren, verplich
ten de gehele mensheid het leven op aarde te verkiezen boven de dood van het
menselijk geslacht".
Bij hotel „De wereld" te Wageningen, waar
op 5 Mei 1945 de capitulatie van de Duitse
troepen in Nederland werd bekrachtigd, is
Donderdag een parade gehouden, welke
werd afgenomen door Koningin Juliana,
Prins Bernhard en generaal Charles Foul
kes. Vrijwel alle geallieerde landen, die in
de tweede oorlog tegen de Duitschers stre
den, waren bij de parade vertegenwoor
digd. Een overzichtsfoto gemaakt op het
ogenblik, dat de Amerikaanse eenheden
voorbij trekken.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWINTIG PAGINA'S
Epictetus:
Verschans u in tevredenheid, want
dat is een onneembare vesting.
De herdenking in de Ridderzaal te
's-Gravenhage en die te Wageningen vorm
den de kern van de bijeenkomsten, die
overal in het land zijn gehouden. In de
Ridderzaal sprak Prins Bernhard (zie voor
diens redevoering dit blad van Woensdag
4 Mei); te Wageningen voerden Koningin
Juliana en generaal Foulkes het woord.
Nationale herdenking
Reeds in de vroege morgen begonnen te
Wageningen de trottoirs tussen de kleurige
en fleurige „tulpenpalen" zich te vullen.
Om half elf kwamen Koningin Juliana en
Prins Bernhard uit de richting Ede per
auto aan de Sportparkweg aan. Zij werden
daar verwelkomd door generaal Foulkes,
minister Staf, de commissaris der Koningin
in de provincie Gelderland, jhr. mr. dr. C.
G. C. Quarles van Ufford en de burgemees
ter van Wageningen, mr. M. de Niet Gzn.
Na een kort oponthoud begaven de Ko
ningin en de Prins, gezeten in een crème
calèche, die was bespannen met zes paar
den en twee voorrijders, zich op weg voor
de inspectie van de paradetroepen, die
twintig minuten duurde. Hierna begon de
intocht in Wageningen. Om elf uur kwam
de stoet bij „De Wereld" aan, waar 10 jaar
geleden de capitulatie een feit werd. Het
vorstelijk paar werd onder meer begroet
door de minister-president dr. W. Drees
en echtgenote, professor dr. L. J. M. Beel,
minister van Binnenlandse Zaken en echt
genote, mr. J. M. A. H. Luns, minister zon
der portefeuille en echtgenote, de ambas
sadeurs van de zes landen, waarvan troe
pendetachementen aanwezig waren en mr.
P. S. Gerbrandy, minister van Staat en
oud-minister-president en echtgenote en
generaal B. R. P. F. Hasselman, chef van
de generale staf. Tien minuten later kwa
men de vier prinsesjes per auto uit Rhenen
aan. De koninklijke familie nam met het
gevolg plaats op het platform, de vlaggen
van de zeven geallieerde landen werden ge
hesen en het bevrijdingsvuur, gehaald door
mottorrijders uit Nijmegen, werd ontsto
ken.
Generaal Foulkes sprak vervolgens een
rede uit, waarin hij de situatie schetste,
zoals die vóór 5 Mei bestond in Nederland.
Op 23 April hadden de Duitsers al laten
weten, dat zij tot onderhandelen bereid
waren. Een bijeenkomst op 30 April met
Seyss Inquart en generaal Blaskowitz had
onder andere tot resultaat, dat springladin
gen uit de Zuiderzeedijken werden ver
wijderd. Op 5 Mei werd de capitulatie ge
tekend, waarbij de Duitsers niet. als krijgs
gevangenen werden geaccepteerd, omdat
de geallieerden dan 120.000 man hadden
moeten voeden. Zij werden beschouwd als
een leger dat had gecapituleerd, zonder
verdere consequenties. Generaal Foulkes
prees het Nederlandse volk, de raad en bij
stand van Prins Bernhard en sprak de
hoop uit, dat de vriendschapsband tussen
Canada en Nederland een belangrijk ele
ment zal zijn in NAVO-verband.
Koningin Juliana
Vervolgêns sprak Koningin Juliana, die
allereerst in de Engelse taal êen woord van
welkom sprak tot generaal Foulkes, des
tijds commandant van het eerste Canadese
legercorps, en zich daarna richtte tot het
Nederlandse volk:
Het is vandaag een dag van vreugde. Wij
herdenken het moment van het wegvallen
der ellende. Nooit is de mens zo gelukkig
als op dat ogenblik, nooit leeft men zo in
tens en zo bewust behalve in de ellende
zelf. Wij willen onze dankbaarheid dan
ook in het bijzonder richten op hen, die God
in de nood als redders gezonden heeft. Op
hen, die onverzettelijk waren tegen de
machten van het kwaad. Op hen, die hun
leven veil hadden voor de goede zaak. Op
hen, die wakers waren over ons geestelijk
goed en met deze talenten juist onder de
druk hebben weten te woekeren. Op hen.
die onze bevrijding hoe dan ook hebben
bewerkstelligd en tot werkelijkheid ge
bracht. Wij herdenken heden de nood en
het verzet in ons land en in Indonesië en
de strijd hier en ginds, en waar ook ter
wereld, door ons en door onze bondge
noten gestreden. Bij dit alles kan de een
een grote activiteit hebben onplooid, de
ander drager zijn geweest van een naam
loos leed. De een streed met de hand en de
ander met het vernuft, de een door de
daad, de ander door zijn uithoudingsver
mogen".
Sprekend over de inspanning van allen,
die bijdroegen tot de overwinning, zei de
Koningin:
„Het zaad, door hun vaak naamloos werk
in de akker van de geest van ons volk ge
zaaid, zal in de levens van de komende
geslachten vrucht dragen, evenals het dit
doet in onze levens nu. Geen uiterlijk teken
is in staat hier uitdrukking aan te geven,
en hoger onderscheiding is er niet dan deze,
dat iemand zelf die uitzonderlijke offer
vaardigheid heeft betoond, tot die van het
eigen leven toe. Deze is van een draagwijd
te, die niet is te noemen noch te meten. In
het nu zien wij haar als de weemoedige
stimulans, die hun onvergetelijk voorbeeld
geweest is in tijden van grote vaderlandse
nood. In de toekomst zal zij er zijn als de
levende herinnering, dat helden het vader
land hebben behoed voor ontaarding en
verderf. Het heeft zich daardoor in korte
spanne tijds opnieuw opgericht op een wij
ze, die de vergelijking met vroeger met
ere kan doorstaan, dank zij de offers
van hun leven en hun heilige wil."
Atoomoorlog
Sprekend over 10 jaar bevrijding zei de
Koningin: „Kijkt vandaag niet alleen naar
uw verloren illusies. Het is nog geen zelf
overschatting, als men op een dag als deze
met dankbaarheid terugziet op wat er in
deze tien jaren in ons land is bewaard, ont
staan en verworven. Onze geallieerde
vrienden, hier aanwezig, zullen, voor zover
zij het voor tien jaren gezien hebben, Ne
derland dan ook op vele plaatsen onher
kenbaar veranderd vinden. Richt uw blik
op wat ge van de toekomst verwacht en
op die dingen, die in geleidelijke groei tot
leven kunnen worden gewekt."
Aan het slot van haar redevoering zei
de koningin:
„Uiterlijke verschijnselen kunnen niet
los bestaan van de innerlijke drijfkracht,
die ze voortbrengt, zodat schijnbaar on
dragelijk leed door Gods genade kan wor
den veranderd in nieuw leven.
Als wij dit alles herdenken en weer
voor ogen hebben, dan zien wij, dat zelfs
in deze totale oorlog iemand nog een hel
dendood kon sterven, waarbij hij het beste
kon geven wat in hem was. Wanneer men
vandaag of morgen een oorlog tot explosie
zou brengen, zou daartoe de kans nauwe
lijks meer gegeven worden daar het nu
allicht grote delen van de mensheid of de
mensheid in haar geheel zouden zijn, die
voor de mogelijkheid van de dood zouden
komen te staan, in plaats van vroeger de
enkeling.
„Zij, die wij vandaag eren, of zij nog bij
ons zijn of niet meer, hebben geleden en
gestreden om hen, die na hen zouden leven
een toekomst te geven, een schone toe
komst, een waardevol bestaan. Zij verplich
ten de gehele mensheid het leven op aarde
te verkiezen boven de dood van het men
selijk geslacht.
Moge hun boodschap wijd en zijd in het
wereldrond worden begrepen en zijn volle
weerklank vinden in onze en in aller har
ten".
Na de rede der Koningin werd een pa
rade gehouden. De marinierskapel opende
de parade met tambours en pijpers, direct
gevolgd door het detachement adelborsten
(150 man) en een detachement cadetten
(160 man). Achter de Nederlandse spits
kwamen het Belgische detachement (200
man) onder commando van majoor Boey-
kens, het Canadese detachement (200 man)
onder commando van majoor H. Friel, het
Franse detachement (160 man) met als
commandant kolonel Gaufreteau, het
Luxemburgse detachement (65 man) met
luitenant Majerus als commandant. Na de
Luxemburgers trokken voorbij het Neder
landse detachement fuseliers (200 man)
met aan het hoofd de koninklijke militaire
kapel en het tamboerkorps van de grena
diers; na deze Nederlanders het Britse
detachement (200 man) met aan het hoofd
captain J. F. Davies, het detachement van
de Verenigde Staten (250 man) onder be
vel van majoor C. E. Kuhn, de kapel van
de Koninklijke Luchtmacht met tamboer
korps, het detachement marinierscorps met
matrozen (200 man), het detachement
stoottroepen (300 man) en het detache
ment grondtroepen van de Luchtmacht,
alle met vaandel. Onmiddellijk na de pa
rade op de begone grond begon de lucht-
parade.
(Van onze correspondent in Londen)
De Britse regering dringt thans met
klem aan op een conferentie tussen de
premiers Sir Anthony Eden, Edgar Faure,
maarschalk Boelganin en president Eisen
hower. De Labouroppositie verdenkt Sir
Anthony er nu van dat hij de Labourpoli-
tiek volgt, omdat zij zich in haar verkie
zingsmanifest heeft uitgesproken voor een
conferentie op het hoogste niveau, vooral
met het oog op de II-bom. Tot dusver
toonde Sir Anthony inderdaad weinig
geestdrift voor Churchill's voorstel tot
een topgesprek, waaraan Sir Winston bleef
vasthouden, ook toen de Verenigde Staten
zich er tegen verzetten.
Volgens sommigen heeft Churchill zelfs
het veld moeten ruimen omdat hij teveel
verwarring stichtte door zijn vaak onbe
rekenbaar gedrag en daardoor de kracht
van het Westen verzwakte. Dat Churchill
vrijwel alleen stond, bleek toen hij op 29
Maart nog getuigde van zijn geloof in een
topgesprek. hoewel Sir Anthony op 28
Maart duidelijk had gemaakt dat hij er
niets voor voelde, alles op één kaart te
zetten. Het plan paste niet in Sir Antho
ny's werkwijze. Hij wilde liever van on
der op beginnen. In beginsel was Sir An
thony niet tegen een topgesprek gekant,
maar hij achtte een overhaast topgesprek
te riskant omdat een falen de weg naar
overeenstemming voor goed of voor lange
tijd zou kunnen blokkeren.
Wat is er inmiddels gebeurd?
De regeringsdeskundigen van Groot-
Brittannië, Frankrijk, de Verenigde Staten
en West-Duitsland die in Londen de mo
gelijkheden van een conferentie met de
Russen hebben onderzocht zijn blijkbaar
tot de slotsom gekomen dat een topgesprek
onvermijdelijk is, hetzij als beginpunt voor
verdere besprekingen, hetzij als eindpunt.
Vandaar dat de Britse regering zonder ri
sico kan verkondigen een meevaller in
verkiezingstijd dat haar onmiddellijk
doel een top-conferentie is. Een bijeen
komst van de premiers zou gemakkelijker
beslissingen kunnen nemen over de H-
bom, de ontwapening, de toekomst van
Duitsland en de Europese veiligheid, dan
een conferentie op lager niveau. Zowel een
topgesprek als een conferentie van de mi
nisters van Buitenlandse Zaken is nood
zakelijk en het is bijzaak welke conferen
tie eerst gehouden wordt.
Dit officiële Britse standpunt betekent
niet dat een topgesprek eensklaps veel
dichterbij gekomen is. Washington zal
hiervoor waarschijnlijk pas te vinden zijn
als een conferentie op lager niveau over
tuigend heeft aangetoond dat er met de
Russen inderdaad zaken valt te doen.
Het Westen lijkt evenwel niet van zins
in ruil voor vrije verkiezingen in geheel
Duitsland de West-Duitse bewapening op
te geven, of andere concessies te doen die
de Westelijke positie in gevaar kunnen
brengen. Om tegemoet de komen aan de
Russische vrees voor een nieuw Duits
gevaar wil men, volgens de heersende
Britse opvatting, aansturen op een ver
enigd Duitsland dat, verankerd in een
vredelievend Westen, militair onschadelijk
zal zijn. Een non-aggressiepact tussen Oost
en West zou de bekroning moeten vormen
van een Europees veiligheidsstelsel.
Om half een vertrok het koninklijk gezin
in de richting vanwaar de paradetroepen
waren gekomen, namelijk in de richting
Arnhem om bij de Diedenweg Noordelijk
af te slaan en Wageningen in de richting
Ede weer te verlaten. De nationale her
denking te Wageningen was hiermede ge
ëindigd.
B tarn
Koningin Juliana en Prins Bernnard
woonden 's avonds de dodenherdenking
op het stationsplein te Baarn bij het monu
ment voor de gevallenen bij. De Koningin
en de Prins arriveerden om vier minuten
voor acht. Zij legden eerst een krans van
aronskelken, waaraan linten in de Neder
landse kleuren, bij het monument. Daarna
begaven zij zich in gezelschap van de bur
gemeester van Baarn, de heer S. J. van
Beeck Calkoen en de heer P. Moritz, de
leider van het verzet tijdens de oorlogs
jaren in Baarn, naar de grote kastanje
boom op het plein en namen hier de twee
minuten stilte in acht. Ongeveer tweedui
zend personen namen deel aan de plechtige
herdenking.
Te Utrecht is Woensdag het tienjarig
bestaan van de Stichting van de Arbeid
herdacht. De herdenkingsbijeenkomst werd
onder meer bijgewoond door de minister
president dr. W. Drees, en de ministers J.
van der Kieft, J. Q. Suurhoff, A. C. de
Bruijn en de staatssecretarissen dr. G. J.
M. Veldkamp en mr. dr. A. A. van Rhijn.
Nadat de voorzitter der stichting, mr. F.
H. A. de Graaff, zijn openingsrede had
uitgesproken, werd het woord gevoerd door
de Nederlandse ambassadeur in Engeland,
mr. D- U. Stikker, die een inleiding hield
over het ontstaan van de Stichting van de
Arbeid. Minister A. C. de Bruijn sprak ver
volgens over de Stichting van de Arbeid
als orgaan van samenwerking. De bijeen
komst werd besloten met een inleiding van
próf. mr. W. F. de Gaay Fortman, die de
Stichting van de Arbeid in de Nederland
se maatschappelijke verhoudingen schetste.
De andere voorzitter van de Stichting
van de Arbeid de heer N. Oosterhuis sprak
tenslotte een sluitingswoord, waarin hij
verklaarde de breuk in de Raad van Vak
centrale te betreuren. „Er zullen wegen en
middelen moeten worden gevonden", aldus
de heer Oosterhuis, „om die breuk te her
stellen".
De voorzitter van het Christelijk Natio
naal Vakverbond, de heer M. Ruppert, ver
klaarde desgevraagd, dat hij deze mede
deling van de heer Oosterhuis in dankbaar
heid heeft ontvangen. De heer J. Middel
huis, voorzitter van de Katholieke Arbei
ders Beweging, deelde mede, dat de KAB
verheugd is over deze op een officiële bij
eenkomst gedane mededeling van de heer
Oosterhuis. „Wij zijn", aldus de heer Mid
delhuis, „op ieder ogenblik bereid voor een
gesprek".
De heer Oosterhuis deelde hierna nog
mede, dat de mededeling, dat elk middel
moet worden aangewend om de breuk te
herstellen, gemeend was. Gevraagd of een
invitatie van de confessionele bonden voor
een gesprek door het NW geaccepteerd zou
worden, zei de heer Oosterhuis, dat dit ge
sprek geen zin zou hebben voordat aan de
door het NW reeds eerder gestelde voor
waarden zou zijn voldaan.
MANILLA (Reuter) Een tiendaagse
conferentie van ZOAVO-deskundigen te
Baguio op de Philippijnen, over gemeen
schappelijke afweermaatregelen tegen
eventuele communistische aggressie, is
geëindigd. In een rapport is een „gemeen
schappelijk plan van actie" neergelegd, dat
werd aanvaard „ondanks duidelijke me
ningsverschillen over organisatievraag
stukken, hulpbronnen en de geografische
ligging van een gemeenschappelijke vij
and" van de Zuid Oost-Aziatische Ver-
drags Organisatie.
Van conferentiezijde wordt vernomen,
dat de Philippijnen Pakistan en Thailand
in hoofdzaak voor een leger zullen zorgen.
De Verenigde Staten, Frankrijk en Groot-
Brittanië zullen vloot en luchtmacht voor
hun rekening nemen en wapens verschaf
fen. In het algemeen zal de nadruk vallen
op vloot- en luchtmacht.
Pogingen van Thailand om te komen tot
een permanent militair hoofdkwartier,
naar voorbeeld van de NAVO, zouden zijn
mislukt. De Philippijnen, Pakistan en
Thailand zouden zich hebben uitgesproken
voor het overnemen van bepaalde organi
satievormen van de NAVO, doch de wes
telijke mogendheden zouden zich voor
standers hebben getoond van een voor
zichtiger methode.
(van hedenmorgen 7 uur)
weers-
toestand
o S
Cl'
l1
fl1
r r" •-
5 «- S
c«
Z£
Stockholm
regen
WZW 2
8
14
Oslo
nevel
ZO 2
10
0,7
Kopenhagen
regenbui
ZW 9
14
0,1
Amsterdam
zwaar bew.
WZW 7
15
0
Londen
geheel bew.
ZZW 6
16
0
Parijs
nevel
Z 3
21
0
Bordeaux
zwaar bew.
ZZO 4
-
-
Grenoble
half bew.
windstil
24
0
Nice
geheel bew.
ONO 3
20
0
Genève
licht bew.
windstil
22
0
Zürich
half bew.
ZO 1
22
0
Locarno
zwaar bew.
windstil
23
0
Berlijn
zwaar bew.
WZW 6
16
2
Frankfort
licht bew.
windstil
16
0,2
München
regenbui
windstil
20
0,4
Wenen
zwaar bew.
W 3
21
3
Innsbruck
half bew.
windstil
-
-
Rome
zwaar bew.
windstil
23
0
Ajaccio
20
Mallorca
half bew.
N 4
-
-
Neerslag laatste 24 uur.
XXXCI
««YYVïYï-rrïTOS
TIJDELIJK REGEN
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.I. in De Bilt, geldig van Vrij
dagavond tot Zaterdagavond, opge
maakt om 10 uur:
Aanvankelijk zwaar bewolkt, later weer
opklaringen. Tijdelijk regen met kans
op onweer. Morgen overdag koeler.
Aanvankelijk matige wind uit Zuide
lijke richtingen, later krachtige wind
uit Westelijke richtingen.
7 Mei
Zon op 5.03 uur. onder 20.15 uur.
Maan op 21.22 uur, onder 4.51 uur.
Maanstanden
15 Mei 2.42 uur: Laatste kwartier
21 Mei 21.58 uur: Nieuwe maan
28 Mei 15.01 uur: Eerste kwartier
Hoog en laag water in IJmuiden
Vrüdag 6 Mei
Hoog water: 3.26 en 15.45 uur.
Laag water: 11.22 en 23.42 uur.
Zaterdag 7 Mei
Hoog water: 4.— en 11.59 uur.
Laag water: 16.20 en uur.