Zeshonderd kilometer
in Cannes
LEXINGTON
Neuswerk
Resultaten van de KLM waren
in 1954 bevredigend
3
Prijzen te Cannes
„Klein internationalisme"
Boete geëist van f 150.-
tegen onderwijzer
DONDERDAG 12 MEI 1955
Donzige huidjesS"
Verzending van zeepost
Lufthansa begint Zondag
op Madrid te vliegen
Het merk
}dat het hardst gaat"
AMERICA'S BEST TOBACCOS
W. Brabants arbeidersover
schot trekt naar Westen
Vervoersinkomsten ruim 333 millioen gulden
Route des Princes d'Orange
in Zuid-Frankrijk
Staking te Liverpool ten einde
CANNES Naarmate het eind van het
internationaal filmfestival in zicht begon te
komen gooide men er te Cannes nog een
schepje op en nam vooral het aantal
extra-voorstellingen toe. In de normale
voorstellingen lopen er hier tijdens het
festival circa zeshonderd kilometers film
door de (Philips-)projectoren! Daar komen
dan nog enkele tientallen, zo geen honderd
kilometers bij voor de extra-voorstellingen.
Men bewaart overigens bij al deze drukte
allerwege zijn goede humeur zelfs zo
danig, dat zich geen enkel nieuw incident
heeft voorgedaan en moeilijkheden die er
al waren grotendeels zijn opgelost, Zo is
Carmen Jones, de Amerikaanse verfilming
van Carmen, nu alsnog, op de laatste avond
in vertoning gekomen, zij het dan buiten
mededinging. Ook Prinses Sen is toch ge
programmeerd; de producent ervan, die
Frankrijk beledigd zou hebben, heeft ver
klaard, dat hij niets tegen La Douce France
heeft, zelfs lid is van de vereniging voor
Frans-Japanse betrekkingen, enz. Nadat de
Japanse pers ook daaraan aandacht had
geschonken, werd alles vergeven en ver
geten.
De bloedige weg, een knappe film
Slechts de Joegoslavisch-Noorse film De
Bloedige Weg is buitengesloten gebleven.
Ik zag haar in een voorstelling buiten het
festival om en begrijp er niets van dat het
festivalcomité is gezwicht voor de protes
ten van de Duitse ambassadeur. De film
speelt in een Duits concentratiekamp in
Noorwegen, waarin Joegoslaven gevangen
worden gehouden. Zij toont de „behande
ling" dier gevangenen op een wijze, die
zonder enige twijfel volkomen aan de wer
kelijkheid is ontleend. Joegoslavië zou met
deze film voor het eerst een werk van for
maat tot een festival hebben bijgedragen
de film is goed gemaakt, zij overtuigt en
ontroert.
Er zijn voorts ook in het festival weer
tal van belangrijke films in vertoning ge
komen. De Amerikanen boekten terecht
veel succes met The Country Girl (Het
Meisje van Buiten) van George Seaton, een
gevoedige film, uitstekend van vorm en van
sfeer, naar het ook bij ons bekende gelijk
namige toneelstuk. De Fransen vertoonden
een voortreffelijke film in een genre, waar
mee ze langzamerhand (te) vertrouwd ra
ken: de gangsterfilm Du Rififi chez les
Hommes (Herrie onder de mannen) van
de Amerikaanse regisseur Jules Dassin.
Gelukkig hadden ze ook nog een ander
genre voor ons in petto: Le Dossier Noir
(Het Zwarte Dossier), een film over rechts
problemen, van André Cayatfe, die met zijn
drie vorige films over dit soort onderwer
pen meesterwerken heeft geschapen, welke
alle op festivals internationale erkenning
vonden.
Duitse kleuren
De Duitsers vertoonden een goede kleu
renfilm over koning Ludwig II van Beieren,
een van die vorsten wier leven schrijvers
wel stof móést opleveren. Helmut Kautner
was de regisseur; O. W. Fischer voldoet
bijzonder in de hoofdrol.
Scandinavië is dit jaar mager vertegen
woordigd; er kwam slechts één film uit het
hoge Noorden in vertoning: Det Brenner i
Natt ('t Zal branden vannacht) van de
Noorse regisseur Arne Skouen, die een
goed acteur, de nieuwe ontdekking Claes
Gill, echter te veel ruimte liet om eens even
„een nummertje toneelspel" ten beste te
geven.
The Ed of the Affair (Het eind van de
zaak), een van de beide Britse inzendin
gen, door regisseur Edward Dmytryk ge
maakt naar de gelijknamige roman van
Graham Greene, bleek een zeer boeiende
film. Zoals in zovele boeken van deze be
kende auteur gaat het ook in dit werk om
de strijd tussen geloof en passie. De film
moet het verhaal samenvatten en daardoor
vergroven, maar met dat voorbehoud kan
men zeggen, dat Dmytryk een knap stuk
werk heeft geleverd, waarbij hij de geest
van het boek trouw is gebleven.
Een andere Britse film, A Kid for two
ADVERTENTIE
baby verzorging
BABY POEDER
Met de volgende schepen kan zeepost wor
den verzonden. De data, waarop de cor
respondentie uiterlijk ter post moet zijn
bezorgd, staan achter de naam van het schip
vermeld.
Indonesië en Nieuw Guinea: m.s. „Willem
Ruys" (31 Mei); Ned. Antillen: m.s. „Charisr
(16 Mei); Suriname: m.s. „Stentor" (18 Mei);
Unie van Zuid-Airika en Z.W.-Afrika: m.s.
„Edinburgh Castle" (14 Mei) en m.s. „Win
chester Castle" (21 Mei); Canada: s.s. „Rijn
dam" (16 Mei) s.s. „Maasdam" (19 Mei);
Chili: s.s. „Maasdam" (19 Mei) Brazilië en
Argentinië: s.s. „Eva Perón" (14 Mei) en s.s.
„Alcantara" (19 Mei), Australië en Nieuw
Zeeland via Engeland 14 en 21 Mei.
Grace Kelly en William Holden in
„The Country girl".
Farthings, (Een jongen voor twee Stuiver)
van Carol Reed, bleek onderhoudend, maar
viel toch tegen bij de schepper van The
Third Man heeft men het recht, zijn ver
wachtingen hoog te spannen.
Minder hooggespannen waren die ver
wachtingen bij de Russische film Een Grote
Familie, maar daarbij werden ze dan ook
ver overtroffen. Natuurlijk is er onver
mijdelijk een propaganda-element in deze
kennelijk voor binnenlands gebruik be
stemde film, maar bovendien is er warmte,
menselijkheid, critiek op allerlei instellin
gen, die tot nu toe in de Sovjetstaat on
aantastbaar waren, ja zelfs zijn er liefdes
taferelen zónder gesprekken over de nieu
we fabriek, de mooie tractor of het wer
ken in de kolchos. Het lijkt niet te boud
gesproken, dat Een Grote Familie een keer
punt markeert in de cinematografie van de
Sovjet-Unie.
JAN KOOMEN.
De Amerikaanse film „Marty" is Woens
dag op het internationale filmfestival te
annes bekroond met de grote prijs. Deze
film werd geregisseerd door Del bert Mann
en de hoofdrollen werden vertolkt door
Ernest Borgmine en Betsu Blair.
De Italiaanse film „Continente Perdiuto"
'"Verloren Continent) kréég een speciale
prijs van de jury voor lange films.
De prijs voor producers moet worden ge
deeld door de Rus Serge Wassiljef voor de
Bulgaarse film „Geroitje na Sjipka" (de
helden van Sjipka) en de Fransman Jules
Dassin voor Du rififi chez les hommes".
De prijs voor de beste mannelijke acteur
werd toegekend aan Spencer Tracy in „Bad
day at black rock"; die voor de beste groep
aan de Russische spelers van de fi!m<
„Bolsjaja Semja" (een grote familie). Er
werd geen prijs toegekend voor de beste
v rouwel ij ke vertolkster.
De prijs voor de beste dramatische film
ging naar „East of Eden" (V. S.) en die
voor de beste muziekfilm naar de Russische
productie „Romeo en Julia".
Een speciale vermelding kregen twee
kinderen, Pady Naas in de Indische film
Boot polish" en Pablito Calvo in de
Spaanse film „Marcelino, pan y vino".
De hoogste prijs voor korte films ging
naar de Canadese film „Blinkity blank"
van Norman McLaron; de prijs voor de
beste documentaire naar de Italiaanse pro
ductie „Isola de fuoco" (het Vuureiland).
De prijs voor de reportagefilms werd toe
gekend aan „Grande pêche", een Franse
rolprent over diepzeevisserij.
De Russische tekenfilm „Zolotai a anti-
lopa" (de gouden antilope) kreeg een spe
ciale vermelding.
Onder bovenstaande titel schrijft ons de
Nederlandse Vereniging voor Vrijhandel:
Niemand; kan beter dan de luchtreiziger
begrijpen, hoe leeg het gepraat over inter
nationalisme in ons land is. Als hij aan
boord stapt van dit moderne vervoermid
del, bij welks snelheid de landsgrenzen al
leen nog maar de indruk van een komische
antiquiteit wekken, worden hem door het
l>oordpersoneel sigaretten en drank te koop
aangeboden. Goedkoop zijn deze nauwelijks
te noemen; het is een aardige bijverdien
ste voor de staats-luchtvaartmaatschap-
pij'en.
Overal ter wereld dioet de douane een
oog dicht voor de aan boord gekochte siga
retten en andere lekkernijen. Zo niet in
ons land. Wie in Schiphol landt, mag niet
meer dan 40 sigaretten invoeren. Voor de
rest moet hij betalen.
Dit is nog maar een deel van de nieuwe
voorschriften, die smds enige tijd in wer
king zijn. Aan geschenken, souvenirs e.d.
rnag men niet meer dan voor 10 mee
brengen. De rest wordt belast.
Een dergelijke maatregel zou zinrijk
kunnen zijn als middel van protectie
dan indien de détailprijzen in ons land
aanzienlijk hoger lagen dan in de vreemde.
Dat is niet het geval. De prijzen in het
buitenland zijn veelal zo, dat men zich tot
het hoogst noodzakelijke beperkt. Als de
kaarten zo liggen, nu ons land in belang
rijke mate profiteert van de aankopen in
de detailhandel van Duitsers en Belgen, is
een dergelijke politiek dan niet verbijste
rend klein? En als men het legertje doua
niers ziet, dat Schiphol bevolkt, zou men er
aan toe kunnen voegen: verbijsterend duur.
Dergelijke maatregelen getuigen van een
benepen geest. Natuurlijk moet de wet ge
respecteerd worden. Maar wordt het, ge
zien het kosten probleem, zo langzamerhand
niet eens tijd, om invoer beneden een
zekere waarde, bijv. 50 of 100, vrij te
stellen van invoerrecht?
Is er niet een schrijnende tegenstelling
tussen het steeds weer door onze regering
gepropageerde internationalisme en deze
nieuwe douanebepalingen? Is het niet klein
om als er geen sprake is van het kopen om
des koopjes wille zelfs de sigaretten in
het vliegtuig kosten ƒ1.per 20 stuks
ons volk het genoegen van kleine presen
tjes voor hun huisgenoten te vergallen?
Het is zo menselijk om als men op reis is
geweest verwanten of dierbaren met een
kleinigheid te bedenken. En maatschappe
lijk gezien ook zo nuttig om een dergelijke
band te laten voortbestaan.
Wij vroegen de aandacht voor de nieuwe
douaneregeling, omdat zij een zo treffend
bewijs is, hoe klein ons internationalisme
eigenlijk wel is. Er is een brede kloof tus
sen het woord en de daad. Met het woord
wil men een vrije wereld, het vrije ruil
verkeer op zo breed mogelijke basis; met
de daad eist de staat zijn deel van de kleine
vrijheid, die de reiziger door de verruiming
van het deviezenverkeer werd geschonken".
Het gaat niet om de paar tientjes, die de
uit 't buitenland komende landgenoot moet
offeren. Het gaat erom, dat de geest die uit
dergelijke regelingen spreekt, ons niet het
gevoel vermag te geven, dat het sein voor
het vrije ruilverkeer op veilig staat.
HAMBURG (United Press) De nieu
we West-Duitse luchtvaartmaatschappij
met de oude naam „Lufthansa", die sinds
kort diensten op het binnenlandse net on
derhoudt, zal Zondag voor de eerste maal
na de oorlog weer op een Europese hoofd
stad, namelijk Madrid, gaan vliegen. Vol
gende week beginnen volledige diensten in
beide richtingen op de trajecten Dusseldorp
Londen, MünchenFrankfortLonden
eu HamburgFrankfortParijs.
Volgens de plannen zal begin Juni een
aanvang worden gemaakt met een dienst
op New York.
ADVERTENTIE
Ondanks nieuwe industrieën:
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor Westelijk Noord-Brabant te Breda
heeft Dinsdag naar aanleiding van binnen
gekomen klachten uitvoerig gediscussieerd
over het wegtrekken van arbeidskrachten
uit West-Brabant naar het Westen van het
land. Geconstateerd moest worden, dat da
gelijks tientallen bussen met arbeiders naar
het Westen van het land trekken en dat
de vreemde situatie ontstaat, dat nieuwe
industrieën naar West-Brabant komen in
verband met het overschot aan arbeids
krachten, doch dat nu een tekort ontstaat
wegens het dagelijks wegtrekken van deze
arbeidskrachten. De verschillende facetten
van dit probleem werden belicht, doch een
oplossing kon niet worden gevonden.
Het gerechtshof te 's Hertogenbosch
heeft de behandeling voortgezet van de
zaak tegen de 52-jarige onderwijzer A. J.
P. van K. uit Valkenswaard, die wegens
het mishandelen van leerlingen en het
doen mishandelen van leerlingen door
klasgenoten door de rechtbank in 's Her
togenbosch in November werd veroordeeld
tot een boete van 75 gulden, subsidiair 15
dagen hechtenis.
In eerste instantie had de advocaat-gene
raal bij het Bossche hof, mr W. de Vries, in
appel een boete geëist van ƒ-150,subsi
diair 30 dagen; hij handhaafde deze eis.
Ter zitting werden als getuigen gehoord
de rijksinspecteur van het Lager Onderwijs
en de bisschoppelijke inspecteur van het
onderwijs. Deze getuigen verklaarden, dat
men over Van K. niet tevreden was ai»
onderwijzer, en ook niet als paedagoog.
Men had reeds eerder in overweging geno
men de man uit de kringen van het onder
wijs te verwijderen. In 1936 is Van K.
disciplinair gestraft met een maand schor
sing en in 1953 werd hij eveneens wegens
ontactisch optreden veroordeeld tot een
boete van 35,De raadsman meende
dat het bewijs van het ten laste gelegde
niet is geproduceerd en concludeerde tot
vrijspraak. Het hof zal over 14 dagen ar
rest wijzen.
ADVERTENTIE
In het jaarverslag van de KLM over
1954 wordt onder meer verklaard dat bij
een aanzienlijke groei van activiteit weder
om een bevredigend resultaat kon worden
behaald. De productie steeg in 1954 ten
opzichte van 1953 met 21 percent als ge
volg van een belangrijke uitbreiding van
de capaciteit van de vloot door de toe
voeging van een aantal moderne vier- en
twee-motorige vliegtuigen in de tweede
helft van 1953 en een verdere uitbreiding
in 1954 met vier Super Constellations en
vier Convairs 340.
De omzet uit vervoer bereikte in 1954
een totaal van f 333 millioen (1953: f 288
millioen). De directie vertrouwt de omzet
in 1955 en 1956 verder te kunnen uitbrei
den zonder dat dit gepaard zal gaan met
een stijging van de productie van onge
veer gelijke omvang, zoals in de afgelopen
jaren veelal gebruikelijk was.
Blijkens de winst- en verliesrekening
bedragen de vervoersinkomsten in 1954
f 333.291.000 tegen f 287.727.000 in 1953,
de overige inkomsten en winst bij ver
koop van verouderd materiaal f 32.306.000
(v.j. f 27.318.000). Salarissen, lonen en
sociale lasten bedroegen f 111.450.000 (v.j.
f 99.940.000), materialen, diensten van der
den, belastingen f 139.245.000 (f 121.003.000),
benzine en olie f 57.344.000 (f 47.348.000),
afschrijvingen op vliegend materieel
f 38.288.000 (f 31.766.000), op overige
duurzame activa f 7.550.000 f 7.143.000),
interest f 1.465.000 (f 1.042.000). De
netto winst bedraagt f 10.255.000 (v.j.
f 10.381.000).
Voorgesteld wordt uit deze winst een
bedrag van f 3 (v.j. f 5) millioen toe te
voegen aan de algemene reserve en een
dividend van 5 percent (v.j. 4 percent)
over de gewone aandelen uit te keren.
De liquide middelen stegen met f 15
millioen, welk bedrag werd ontvangen van
de Indonesische regering wegens de over
dracht van het aandelenbezit in de Garuda
Indonesian Airways. Het de KLM toe
komende dividend werd vastgesteld op
f 3 millioen.
De vloot
In 1954 werden bestellingen geplaatst
voor vier Super Constellations, te leveren
begin 1956, en twee Fokker F-27's, welke
vermoedelijk in 1958 zullen kunnen wor
den geleverd. De Fokker F-27 wordt een
twee-motorig verkeersvliegtuig, uitgerust
met turbo-propeller motoren. Verkocht
werden een Convair 240, een Douglas DC-4
en drie Dakota's.
De samenstelling van de vloot was per
31 December 1954: 16 Douglas C-47/DC-3,
9 Douglas C-54/DC-4, 6 Douglas DC-6, 2
Douglas DC-6A, 6 Douglas DC-6B, 10
Lockheed L-749, 12 Lockheed L-1049 en
4 in bestelling, 7 Convair CV-240, 14 Con
vair CV-340, 2 Fokker F-27 in bestelling.
Een nieuwe vriend, die de
ophefmakende naam van
Astor draagt, heeft bij ons zijn
intrede gedaan nadat zijn
veelbelovende carrière als po-"
litie-speurder plots werd af
gebroken. Astor schijnt echter
in genen dele door deze de
gradatie ontroerd te zijn ge
worden, want hij blikt vrolijk
en vol vertrouwen tussen zijn
ruwe haren door het leven in
en wij beginnen nu te ver
moeden, dat hij de misluk
king van zijn politiële werk
zaamheden welbewust veroor
zaakt heeft, omdat het hem
aantrekkelijker leek, een
doodgewone hond te blijven.
De blik van eerbiedige spot,
die hij zijn vroegere baas bij
het afscheid toewierp, als
mede het feit dat hij sinds zijn
aankomst bij ons geen mo
ment van heimwee heeft ge
kend, versterken deze mening
en nu wij hem dagelijks beter
leren kennen, kunnen we be
grijpen, dat de ernstige be
slommeringen van serieuze
mensen voor deze hond lach
wekkende aangelegenheden
zijn.
Wie zal zeggen met welke
ambities een hond ter we
reld komt? Doch hoe dan ook,
het lijdt geen twijfel dat din
gen als koninklijke onder
scheidingen, spaarbankboek
jes, een bromfiets of het die
nen der wet voor hem nimmer
levensidealen zijn geweest.
Veeleer moet worden veron
dersteld, dat hij nooit enig
ander ideaal gekend heeft
dan zolang mogelijk en »zo
comfortabel mogelijk te blij—
^^co
ven leven, van de ene pretti
ge dag in de andere, zonder
bijzondere inspanningen en
in een huis dat 's winters
warm en 's zomer koel zou
zijn.
Toen is iemand op het malle
idee gekomen, dat Astor een
natuurlijke hekel aan misda
digers zou hebben. Ge kunt er
van opaan dat Astor aan nie
mand een natuurlijke hekel
heeft, zolang men hem in rust
en zaligheid laat leven. De
gedachte dat Astor het zou
ambiëren, zijn fijnbesnaarde
neus in dienst van het gezag
te stellen, is dan ook zacht
gezegd van alle grond ont
bloot. Niettemin heeft men
hem die ambitie toegedicht en
wellicht heeft hij bij verschil
lende gelegenheden welwillend
en goedig gedaan alsof. Doch
men moet uitgaan van de
overweging dat Astor, toen hij
snuffelend onfeilbaar een
spoor volgde, dat enkel deed
omdat hij het leuk en onder
houdend vond. Niet, omdat
hij, oprecht verontwaardigd
over zekere misdaad, verlan
gend was om de boef zijn ge
rechte straf te doen vinden.
De wetten en strafhoeken
der mensen zullen nooit an
dere wezens 'dan mensen in
spireren tot plicht en ver
antwoordelijkheid. Ook Astor
niet. Maar desondanks het
heet dat hij gefaald heeft in
zijn werk en daarop volgde
zijn onverbiddelijk ontslag;
soms, als het woord konijn in
onze discussie valt, spitst
Astor de oren en trekt hij zijn
machtige bek tot een brede
grijns. Want Astor, de hoop
der politie, struikelde over
een konijn, om zo te zeggen.
Ge moet u dat geval even
kunnen voorstellen: een kost
bare, zilveren, Vlaamse Reus
in een hok in een tuin. Een
huismoeder die met een arm
vol groen des morgens deze
Reus zijn vers ontbijt wil
brengen en het deurtje van
het hok in de ochtendwind
heen en weer ziet wiegen.
Wèg is de Reus. De ontstelde
vrouw, alleen thuis na het
vertrek van haar man naar
zijn dagtaak, roept alarm en
de politie verschijnt.
Hier ligt een taak voor As
tor, de onfeilbare. Astor, die
volgens zijn superieuren be
zield is van een onwankelbare
trouw aan het Recht en de
Wet, wiens neus verknocht is
aan het Goede. Waar is de
Vlaamse Reus, Astor? Waar
is de snoodaard die hem stal?
Astor is gewiekst genoeg om
te weten dat hij ruiken moet
aan het hok en dat hij daarna
al ruikend het spoor te vol
gen heeft. Er is echter één
klein ding, dat hij niet weet,
en dat is het Waarom. En het
lijkt zeer waarschijnlijk, dat
men dit détail in het alge
meen bij dieren over het
hoofd ziet, wanneer men hun
daden beoordeelt.
Astor ruikt, zeult zijn baas
aan de lijn mee door de tuin,
naar het poortje, de straat
op, over stoepen en wegen.
Dienaar der Wet, plichtsge
trouw Wreker en Minnaar der
Gerechtigheid. Astor is de
tractor geworden, zijn baas
de oplegger. Het gaat snel en
doelbewust, doch de dief
schijnt een enigszins omslach
tige wandeling te hebben ge
maakt. Want de tractor met
oplegger stormt urenlang voort,
drieëntwintig winkels in, dwars
door twee cafés, naar zes-hoog
van een warenhuis, straat in
straat uit; zelfs pauseert hij
even bij het derde vakje van
boven in een automatiek vol
croquetten.
Heeft men van die grote
Vlaamse Reus zo snel reeds
kleine croquetten gemaakt?
Maar neen. Verder gaat het.
De dief heeft blijkbaar een
voorliefde voor kruideniers
winkels gehad, vermits Astor
er omtrent dertig bezoekt. En
in iedere winkel vraagt de hij
gende politieman: „Hebt u
soms een man met een ko.
waarna hij reeds weer door zijn
tractor de straat is opgesleurd.
Astor heeft achteraf be
schouwd danig plezier in
het omvangrijk karwei gehad.
Het is zelfs de vraag of hij deze
tocht niet als het hoogtepunt
van zijn bestaan zal blijven ge
denken. Hij heeft het spoor
gevolgd zoals nog nimmer een
hond een spoor gevolgd heeft:
onverzettelijk, onvermoeibaar,
zeker van zijn zaak, vol levens
lust en energie.
Ver in de namiddag keerde
het spoor langs een grote om
weg zienderogen terug naar
het punt van uitgang. En toen
de klok zes uur in de avond
sloeg, pufte de tractor met de
bijkans bewusteloze oplegger
het aloude, bekende tuinpoortje
weer binnen.
Het tuinpoortje, waardoor
heen men des morgens zo vol
goede moed de wereld was in
gegaan.
Hoe men het ook keert en
draait, het is niet tegen te
spreken dat Astor van zijn
standpunt uit volkomen in zijn
recht stond. Doch de politie
meende dat hij gefaald had.
De reukzin en het enthou
siasme van Astor waren twee
factoren, die volkomen aanwe
zig moesten worden geacht.
Waarom faalde hij dan? Omdat
hij een hond was zoals een
hond te eeuwigen dage hond
zal blijven. Of had hij wellicht
op een of andere manier moe
ten beredeneren, dat de eige
naar van de Vlaamse Reus dat
kostbare pelsdier die morgen
in alle vroegte in een kist had
opgesloten, omdat het hok
eens moest worden gelucht?
En had Astor vervolgens moe
ten kunnen veronderstellen,
dat deze eigenaar verzuimde
zijn vrouw daarvan op de
hoogte te stellen? En dat de
man daarna let wel, daar
na door het tuinpoortje
aan zijn dagelijkse werk als
vertegenwoordiger in kaas
begon, waarbij hij dertig krui
denierszaken bezocht? En ver
volgens des avonds weer via
zijn tuinpoortje naar huis te
rugkeerde?
Had Astor dit allemaal
moeten weten? Kom! Een
hond!?
Astor kan helaas zijn stand
punt niet verduidelijken en
blijft dus een mislukkeling.
Doch is er eigenlijk wel een
zo onafhankelijk, onraakbaar
en verheven wezen als een
dier? Hij weet wat hij weet
en is daar gelukkig mee. Het
deert hem niet wat men van
hem denkt omdat hij nimmer
iets denkt van anderen. Hij
ziet het leven aan, vindt het
heerlijk en grappig en rolt er
zich in, zonder wroeging over
het feit dat hij kan genieten
van zijn bestaan terwijl er
mensen zijn, die Vlaamse
Reuzen moeten opsporen en
ze niet kunnen ruiken. J. L.
Verder wordt in het verslag gezegd dat
de luchtvaart aan de vooravond staat van
de overgang van zuigermotoren op tur
bine-motoren. Verschillende ontwerpen
voor lange-afstandsvliegtuigen hetzij
met turbo-propeller motoren hetzij met
straalmotoren zijn thans bij een aantal
fabrieken in een min of meer gevorderd
stadium van ontwikkeling. Door deze ont
wikkeling nauwlettend te volgen en reeds
in haar bedrijf zoveel mogelijk voorbe
reidingen te treffen, vertrouwt de KLM
ook in de toekomst in staat te zullen zijn
tijdig het moderne materieel aan haar
vloot toe te voegen. Naar het zich laat
aanzien zal het echter nog enige jaren
duren voordat vliegtuigen met turbine
motoren algemeen in gebruik kunnen
komen.
De introductie van nieuwe vliegtuig
types zal evenwel in de toekomst vooral
in financieel opzicht zware eisen stellen.
Teneinde aan de te verwachten ontwikke
ling te kunnen deelnemen en haar plaats
in de wereldluchtvaart te behouden zal de
K.L.M. op den duur de behoefte gevoelen
nieuw kapitaal aan te trekken.
De Vickers „Viscount" met vier schroef-
turbines zal mogelijk in aanmerking ko
men om de nogal veel lawaai makende
Convair-340 op enkele trajecten te ver
vangen. De „Viscount" is minder luidruch
tig en rustiger.
De K.L.M. zal geen helicopters kopen.
Er wordt naar gestreefd de vervoersin
komsten in 1955 een millioen gulden per
dag te doen zijn.
De beladingsgraad van de vliegtuigen
was in 1954 gemiddeld 62.1 percent, in
1953 64.5 percent. Elk percent beladings
graad levert voor de K.L.M., rekening
houdende met de tarieven van het ogen
blik, een winstverschil op van bijna vijf
millioen gulden.
Vooruitbetaalde
33 millioen
passage:
Op de balans komt onder de passiva
een post voor van bijna drie en dertig mil
lioen gulden aan vooruitontvangen inkom
sten, verplichtingen van de K.L.M. ten op
zichte van passagiers die plaatsbewijzen
hebben gekocht, maar nog niet hebben ge
vlogen speciaal retourhelften van reizen).
Naarmate de verkochte plaatsbewijzen
worden gebruikt, vermindert het bedrag
aan vooruitontvangen inkomsten, doch in
middels zijn er weer nieuwe plaatsbewij
zen verkocht, waarop nog niet is gevlogen.
In 1953 was deze post bijna één en dertig
millioen gulden. Wanneer de passagiers
door welke omstandigheden dan ook wor
den gedwongen het van de K.L.M. gekoch
te plaatsbewijs bij een andere maatschap
pij te gebruiken, dan móet de K.L.M. aan
die maatschappij de passage betalen.
De maatschappij vervoerde in 1954
683.000 passagiers. Daarvan reisden bijna
450.000 in de toeristenklasse, in 1953 was
het totaal 600.000 waarvan 283.000 in de
toeristenklasse.
Aaamgevingsplechtigheid 12 Juni
(Van onze correspondent in Parijs)
Op 12 Juni zal in aanwezigheid van de
Nederlandse ambassadeur te Parijs, de con
sul-generaal in Marseille en enkele Franse
ministers, parlementsleden en burgemees
ters. een belangrijke verkeersweg in Zuid-
Frankrijk, die de Rhóne met de Haut-Dau-
phiné verbindt, „Route des Princes d'Oran
ge" genoemd worden. Deze oude Gallische
of Gallisch-Romaanse heerweg, die over
de bergpas van Perty voert, diende van de
14de tot de 18de eeuw als verbindingsroute
tussen het Prinsdom van Oranje en de ba
ronie van Orpierre, die indertijd achtereen
volgens afhankelijk waren van de machti
ge huizen van Ch&lon-Arlay, van Oranje-
Nassau en van Bourbon-Conti. Aan de Prin
sen van Oranje, die^-hier langs reden om
hun domeinen te bezoeken, dankt deze weg
zijn naam. De route kreeg vooral grote
bekendheid omdat ontelbare pelgrims, zij
de-kooplieden. juweliers, bankiers van deze
weg gebruik maakten wanneer zij zich van
Noord-Italië naar de Dauphiné en Avignon
begaven, waar eens de zetel van het paus
dom wes gevestigd en grote weelde heerste.
Tot in onze tijd is de „Route des Prince»
d'Orange" ook bij toeristen geliefd. Van de
bergpas van Perty (1303 meter) af, heeft
men een prachtig uitzicht over de Alpen
en langs deze route bereikt men, zonder
omwegen, gemakkelijk de kust. Tenslotte
doorkruist men, via deze weg, een streek,
waar men herhaaldelijk stoot op de oudste
monumenten van de Romeinse beschaving,
zoals het openlucht-theater van Orange, dé
beroemde ruïnes uit de middeleeuwen (Vai-
son, Orpierre), om van de wijngaarden met
wereldreputatie als Rasteau niet eens te
spreken.
Het stakende sleepbootpersoneel te Li
verpool heeft besloten, de staking die ze
ven dagen geduurd heeft te beëindigen.
Het besluit tot hervatting van het werk
werd genomen met meerderheid van
één stem.
