Tanganyika bewijst mogelijkheid
van samenwerking der rassen
N IJ MAN
O
3 daagse
verkoop
Lustrumcongres van vereniging
van ex-politieke gevangenen
Eensgezindheid tussen blank en bruin en zwart
Onder kleurige gouverneursfiguur en
UNO-toezicht evolueren Afrikanen
naar onafhankelijkheid
Stabiele toestand
Gestikte dekens
GOUD en GROEN
91 90
en
Fusie „Peruba
„Federatie
DONDERDAG 23 JUNI 1955
Algemeen welbehagen
Ontwaakt Afrikanisme
Sergeant tot acht
maanden veroordeeld
„Er zijn nog honderden concentratiekampen"
Aardige triomf
ELECTRISCHE
INSTALLATIES
Weekstaat Nederlandse Bank
Brucker volgt Stevens op
als Legerminister
Ontspanning misschien
binnen ons bereik
Churchill waarschuwt tegen te
hoog gespannen verwachtingen
Diefstal benzine op Soesterberg
Ds. H. W. Meihuizen
volgt ds. S. Gorter op v
Bijwonen van kerkdiensten
door militairen
Protest van Cypriotische
Turken hij de UNO
Wedijver van sterke kelen
Bezoldiging personeel
postcheque- en girodienst
Duitse Post muzikaal
9
(Van onze reisredacteur)
DAR ES SALAAM, half Juni
Tanganyika telt drie van Afrika's opzienbarendste wonderen, liet heeft in de
Kilimanjaro de hoogste berg en in het Tanganyika-meer het diepste meer van dit
donkere continent. Wonder nummer drie? Het is de Britse gouverneur van
Tanganyika Sir Edward Twining. Uiterlijk lijkt hij een caricaturale bulderbas
uit „Punch". Hij heeft uiteraard een snor en zijn imponerend feestuniform om
spant een middenpartij die eerbied afdwingt. Als hij op ambtstournée gaat, laat
hij zich bij voorkeur door twee militaire orkesten vergezellen en in zijn vrije
tijd schrijft hij boeken over Brits ceremonieel. Hij kan zijn stem laten rollen als
de donder van een tropisch onweer en heeft een echtgenote, die zich eens ten
bate van het Rode Kruis door een Indiaas meisje van elf jaar met pijl en boog
appels van het hoofd liet schieten.
Aan al deze uitzonderlijke hebbelijkheden, die Sir Edward tot een eerste rangs
televisie-ster zouden kunnen maken, paart hij echter een uitzonderlijk scherp
verstand, een onkreukbaar gevoel voor rechtvaardigheid en een groot en warm
hart. Dit alles heeft hem tot de bemindste man van Tanganyika gemaakt. Zo
bemind dat de drie bevolkingsgroepen van dit land, Afrikanen, Europeanen en
Aziaten, gezamenlijk een beroep op de Britse regering hebben gedaan om, nu
hij de pensioengerechtigde leeftijd nadert, zijn ambtstermijn te verlengen.
Eensgezindheid tussen blank, bruin
en zwart, alleen om deze reden al
zou Tanganyika in het door rassen
conflicten verscheurde Afrika een
witte raaf zijn. Er zijn er echter
meer. Waar de zich ophopende
spanningen in de Afrikaanse ketel
sommige regeringen er toe brengen
alleen maar harder op het deksel te
drukken en andere in arren moede
de stoom laten ontsnappen door het
schoksgewijze verlenen van onaf
hankelijkheid, evolueert Tanganyika
langs de weg van geweldloze gelei
delijkheid naar een nieuwe toekomst.
Het doel: een onafhankelijk Tanga
nyika, waarin voor de blanke en
bruine minderheden de plaats zal
zijn. waar zij recht op hebben. Het
middel: multi-raciaal gouvernement.
Men kan dat in werking zien in het
nieuwe parlementsgebouw in de
hoofdstad Dar Es Salaam, door de
rijke Indiase familie Karimjee aan
het land geschonken. Daar zetelt
Tanganyika's wetgevende vergade
ring, waarin de drie bevolkingsgroe
pen ieder gelijkelijk door tien be
noemde leden vertegenwoordigd
zijn.
Gouverneur Twinings geesteskind
blijkt een gezonde baby te zijn. De
drie kleur-groeperingen in het par
lement verdedigen niet eens hun
eigen standje, bij het merendeel der
stemmingen loopt de scheidslijn tus-
ifik v^r rio !fiUH^tfnthee'^nap!fnke^ De meest beminde man van Tanganyika, een
heeft é^n Itee" mè" nadni'k '"ÏT
„Willen de heren bedenken dat zij Twmtng en 2V" denote.
voor alles Tanganyikanen zijn?" En depen. In 1918 kreeg Groot-Brittannië het
heren hebben het onthouden. Natuurlijk
moet de baby verder opgroeien, zelf leren
lopen. De volgende stappen zullen zijn: s
verkiezingen, eerst op plaatselijk, dan op direct bestuur te kalmeren en liet inten-
Jandelijk niveau. En in de schoot van de tieve kolonisatie achterwege, aangezien
verdere toekomst ligt vergroting van de het vreesde Tanganyika uiteindelijk toch
Afrikaanse vertegenwoordiging. Want al aan Duitsland te moeten retourneren. Pas
mag de huidige zetelverdeling verdedig- bij de tweede uitbarsting van Duits slecht
baar zijn op grond van de veronderstel-«edrag werd die vrees weggenomen. Het
ing, dat de drie groepen ieder een even achterblijven van Tanganyika bleek toen
belangrijke rol spelen twintigduizend een „blessing in disguise", een vermomde
Europeanen: economische, administrateve zegen. want inmiddels was het in andere
en intellectuele toplaag, tachtigduizend Afrikaanse gebieden zo falikant mis ge-
Aziaten: middenstand, acht millioen Afri-
kanen: landbouw en arbeid er is nie
mand in het Britse gouvernement, die
ontkent, dat Tanganyika uiteindelijk in de
eerste plaats van en voor die acht mil
lioen Afrikanen is.
Deze liberale regeringspolitiek weer
spiegelt zich ook in het dagelijks leven.
In Tanganyika vrijwel geen kleur-bar-
rière, geen hatelijke bepalingen in hotels,
geen in reservaten opgepropte Afrikaanse
bevolking. Geen stuurse blikken van de
Afrikanen, maar in tegendeel allerwegen
een opgewekt „Djambo bwana. Habari?"
(Goedendag, meneer, hoe gaat het?). Er is
geen enkele „bwana" die niet „Djambo.
Mezuri" (goedendag, goed) terugroept. Het
klinkt allemaal een beetje paradijselijk en
de scepticus, die niet onvoorwaardelijk in
menselijke engelachtigheid gelooft, gaat
dan ook al ras speuren naar de redenen
van al dit welbehagen. Er zijn er wel een
paar. Ten eerste zijn er weinig blanke
boeren en dus weinig landconflicten. En
ten tweede heeft Groot-Brittannië het
land van de UNO in beheer.
Tanganyika was tot in 1918 een Duitse
kolonie. Gedurende veertig jaar is er hier
stelselmatig op zijn Duits gekoloniseerd.
Het mitrailleren van 125.000 Afrikanen, die
zich tijdens de Maji-Maji-opstand tegen
het Teutoons bewind verhieven, inbegre-
land als mandaat-gebied door de Volken
bond toegewezen. Het bepaalde zich ei toe
de roerige bevolking door verstandig in-
Wat zijn de factoren, die deze ontwik
keling kunnen versnellen of zelfs force
ren? In Tanganyika zelf streven de, ove
rigens gematigde, Afrikaanse leiders als
Julius N.verere, president van de TANU
(Tanganyika's Afrikaanse Nationale Unie)
naar Afrikaanse onafhankelijkheid op zo
kort mogelijke termijn. Weliswaar is
TANU's aanhang nog beperkt, maar haar
kracht zal toenemen bij de economische
ontwikkeling van het land, die onherroe
pelijk hechtere organisaties van de Afri
kanen in vakbonden en coöperaties ten
gevolge zal hebben.
De Afrikaanse baby krijgt tanden, het
geen nu eenmaal niet pijnloos gaat. Maar
in het huidige politieke klimaat van Tan
ganyika kunnen die problemen zonder veel
moeilijkheden worden opgelost. Het doel
ligt immers vast, de termijn om het te be
reiken moet door geven en nemen worden
vastgesteld, en beide partijen hebben een
redelijk uitgangspunt.
Een Afrikaanse leider zei mij: „Wij wil
len de blanke'bijdrage aan de ontwikke
ling van Tanganyika niet missen". De
waarnemend gouverneur Stapledon ver
telde mij: „Wij hopen steeds een stapje
voor te blijven op het punt, waar men ons
zou gaan dwingen".
Een veel groter gevaar voor Tanga-
nayika's experiment schuilt in de moge
lijkheid dat elders in Afrika het deksel
van de ketel zou vliegen. Men moet daar
bij bedenken dat er in zwart-Afrika geen
nationalisme in de orthodoxe zin van het
woord bestaat.
De Westelijke mogendheden hebben dit
werelddeel indertijd in partjes gesneden
alsof het een verjaarstaart was. Er bestaat
echter een veel ruimer begrip: Afrikanis
me. De apartheid in Johannesburg kwetst
de Afrikaan in Dar Es Salaam. De schop
die de neger in Portugees Angola krijgt,
wordt door de Kikuyu in Kenya gevoeld.
Men kan het de zwarte man moeilijk kwa-
Een Afrikaanse markt in Mwanza.
lijk nemen dat hij zich van zijn ras bewust
is geworden, want het is de blanke ge
weest, die in Afrika de kleur-barrière
heeft ingesteld en daarmede die rasgevoe-
lens heeft wakker geroepen. En wee hem
als die rassenscheiding tot boemerang
wordt: er wonen 160 millioen zwarte men
sen in Afrika.
In Tanganyika is bewezen dat blank
en zwart beide hun onmisbare bij
drage aan de bouw van een nieuwe
maatschappij kunnen leveren. Dit
houdt niet in dat men het Tanganyi-
kaanse stelsel klakkeloos zou kunnen
copiëren in andere gebieden met an
dere verhoudingen. Het leidende be
ginsel van samenwerking, van geweld
loze evolutie, van eerbiediging van
eikaars waarde en waardigheid is ech
ter een moedgevend verschijnsel.
Het zou voor het Westen een trage
die zijn, wanneer dit wederzijds ver
trouwen door een elders opgestoken
storm vernietigd zou worden.
gaan, dat de Britten uit die fouten rijke
lijk lessen konden trekken.
Daarbij komt dat het Engelse bewind
via het venster van de Volkenbond en la
ter dat van de UNO-beheerschapsraad bij
wijze van spreken door de gehele wereld
op de vingers werd gekeken. Nu moge het
vervelend zijn eens in de drie jaar een
UNO-commissie op bezoek te krijgen, die
omtrent het land dat zij gaat onderzoeken
vaak van toeten noch blazen weet, het feit
blijft, dat zo'n periodiek bezoek iedereen
tot voortdurend keurig gedrag noopt. En
wanneer men zoals dit jaar een witte, een
bruine en een zwarte Tanganyikaan naar
New York kan zenden om gezamenlijk de
UNO-beheerschapsraad te wijzen op de
gruwelijke nonsens in het commissie-rap
port, dan is dat toch een aardige triomf.
Het onderhavige rapport bevatte overi
gens één aanbeveling die niet geheel van
redelijkheid ontbloot was. De commissie
was van mening dat Tanganyika over 25
jaar gereed zou zijn voor zelfbestuur.
Over de woorden „gereed voor zelfbe
stuur" kan men natuurlijk eindeloos twis
ten. maar in een kwart eeuw kan tegen
woordig bijzonder veel gebeuren. En het
zou mij niet verbazen wanneer reeds b i fi
ne n die termijn de Afrikanen het heft
in handen zouden hebben.
Het tweede lustrumcongres van de Ne
derlandse vereniging van ex-politieke ge
vangenen uit de bezettingstijd is Woensdag
m Enschedé geopend. De commissaris der
koningin in Overijsel, ir. J. B. Ridder de
van der Schueren heeft hierbij een ope
ningsrede gehouden, waarin hij tot uit
drukking bracht het grote goed en de nood
zakelijkheid van de vereniging voor de ver
sterking van de geestkracht van ons gehe
le Nederlandse volk. Aan u is in deze gene
ratie de taak drager te zijn van een lich
tende fakkel voor de gestelde idealen, naar
te blijven voeden, zodat straks andoren
haar kunnen overnemen als een permanent
lichtbaken voor ons Nederlandse volk.
De commisaris der koningin vervolgde,
dat er geen vereniging beter dan de ver
eniging van ex-politieke gevangenen in
staat is voortdurend op de bres te staan
voor de verdediging van de rechten van de
mens en de strijd tegen de nog steeds be
staande concentratiekampen. Zij kan hulp
bieden aan de schare van vluchtelingen,
hen helpen en voorlichten, waardoor zij
zich niet als volkomen vreemdelingen in
ons midden blijven voelen, maar met onze
i hulp voor zichzelf iets kunnen opbouwen.
Vervolgens zeide spreker dat wij" ons
I steeds bewust moeten zijn actieve weer
stand te moeten blijven bicden tegen elke
vorm van slavernij, zoals wij die zelf ge
kend hebben. De gevaren die ons land en
de gehele vrije wereld bedreigen zijn zeker
niet minder dan in de jaren 1940—1945;
zij zijn iets meer omsluierd, maar daarom
des te gevaarlijker. Hiertegen, en dit is het
grote voorbeeld dat uw vereniging geeft,
aldus spreker, moeten wjj steeds gezamen
lijk blyven optrekken.
De voorzitter van de Nederlandse vere
niging van ex-politieke gevangenen, mr. G.
Cn. Aalders, heeft op het jubiluemcongres
van de vereniging onder meer verklaard,
dat de vereniging zal ijveren voor de ver
dediging van de democratie naar Westerse
begrippen en voor eerbiediging van de
rechten van de mens.
ADVERTENTIE
voor
Woonhuizen - Winkels - Kantoren
SPAARNE34 - HOEK DAMSTRAAT
HAARLEM TEL. 15758
V/achagga - vrouwen brengen bananen naar beneden van de hellingen van Afrika's
hoogste berg: de Kilimanjaro.
Droegen de beide vorige weekstaten van
de Nederlandse Bank duidelijk de kente
kenen van de toenemende ontspanning op
de geldmarkt, ditmaal zijn de mutaties
slechts var. ondergeschikte betekenis. De
rust op de geldmarkt bleef de gehele weck
gehandhaafd. Daggeld noteert onveranderd
een half percent en is overvloedig beschik
baar.
De netto deviezenreserve geeft deze week
een onbetekenende vermindering te zien n.l.
met f 9 millioen tot f 1624,5 millioen. De zil-
vervoorraad steeg opnieuw met ruim een
half millioen tot f 23,5 millioen. De post
gouden munt en muntmateriaal bleef on
veranderd op f 3.045,5 millioen, zodat goud
en deviezen tezamen thans f 4670 millioen
bedragen. De bijzondere rekening van het
rijk bleef ongewijzigd op f 611.5 millioen en
ook de post voorschotten in rekening cou
rant veranderde zo goed als niet De overige
wijzigingen op deze balys zijn van geen
betekenis.
Spreker gaf een overzicht van de activi
teit in de afgelopen tien jaren. Hij memo
reerde daarbij onder meer de stichting van
het „fonds bijzondere gevallen" en het werk
dat kon worden gedaan voor de na-oorlog-
se vluchtelingen in Europa.
Nog zijn er honderden concentratiekam
pen in de wereld, bevolkt door millioenen
slachtoffers van dictatuur en machtswel
lust. Nog heerst onrecht en worden men
senrechten beknot en niet erkend. Spreker
wees op Indonesië en wat daar vandaag
aan den dag gebeurt. Naar zijn mening
ligt hier een taak, ook voor de vereniging.
Men betreedt daarmee geenszins het steeds
angstvallig vermeden politiek terrein.
Het bestuur stelt zich voor het initiatief
te nemen om te geraken tot een overkoe- t
peling van alle thans bestaande Nederland-
se organisaties, wier leden slachtoffers zijn i
geweest of zijn van de overweldigers uit
de laatste wereldoorlog. Dit federatief ver- j
band, waarbij de organisaties zich aanslui- j
ten met volkomen behoud van eigen zelf
standigheid, zal moeten omvatten alle bo
nafide verzetsorganisaties, daaronder be
grepen de NIBEG. de bond van Nederland
se militaire oorlogsslachtoffers en de ju
bilerende vereniging, mogelijk ook andere.
Het bestuur heeft zich de navolgende doel
stellingen gedacht: verdediging der demo
cratie naar Westerse begrippen; eerbiedi
ging van de rechten van de mens; de na
gedachtenis van alle gevallenen te eren;
verbreding en verdieping van de ware ver-
zetsgeest.
„Laten wij nooit vergeten, dat tweedracht
in de kringen van hen, die bij elkaar be
horen de vijand in de kaart speelt en iedere
actie lam legt", zo besloot de voorzitter zijn
rede op het jubileumcongres te Enschedé.
Koningin bezoekt congres
Koningin Juliana heeft Woensdagmid
dag een gedeelte van het congres bijge
woond. Zij arriveerde in Enschedé per heli
copter. De Koningin onderhield zich ge
ruime tijd met personen, die gedurende de
oorlog in een concentratiekamp hebben
gezeten.
Koningin Juliana is per helicopter weer
naar Soestdijk teruggekeerd.
Op het congres heeft minister Beel mee
gedeeld, dat de voorzitter der vereniging,
mr. Ch. G. Aalders te Dordrecht is benoemd
tot officier in de orde van Oranje Nassau.
Daarna heeft de minister zich in het Frans
gericht tot die afgevaardigden, die zich in
internationaal verband grote verdiensten
hebben verworven bij de strijd voor recht
en vrijheid. Daarbij noemde spreker in het
bijzonder de „Fédération internationale".
De secretaris-generaal daarvan, Georges
Degois, heeft de onderscheiding van groot
officier in de orde van Oranje Nassau ont
vangen; David Rousset, voorzitter van de
„Fédération", is benoemd tot officier in de
orde van Oranje Nassau; de secretaris
generaal van de „Commission internatio
nale contre le régime concentrationnaire"
(internationale commissie tegen het con
centratiekamp-systeem) Père Damien Reu-
mont uit Luik is benoemd tot ridder in de
orde van Oranje Nassau.
WASHINGTON (Un. Press) President
Eisenhower heeft de ontslagaanvrage van
legerminister Stevens geaccepteerd en de
republikeinse oud-gouverneur van Michi
gan, Brucker, als zijn opvolger aangewezen.
Stevens die op de voorgrond trad in het
ge'chil tussen het leger en senator McCar
thy vorig jaar, heeft gezegd, dat hij eind
Juli zijn portefeuille wil neerleggen.
Eisenhower heeft het ontslag, dat „om
persoonlijke redenen" was ingediend, „met
diepte spijt" aanvaard. Hij zwaaide Stevens
lof toe voor zijn ministerschap van 2'/. jaar.
De 61-jarige Brucker is sedert April 1S54
algemeen raadsman van het ministerie van
Defensie. In 1931-'32 heeft hij twee jaar
het gouverneurschap van Michigan bekleed.
De ontslagaanvrage van Stevens was reeds
lang verwacht.
(Van onze correspondent In Londen
„De sluimerende bulldog" zo noemt men
het nieuwe bronzen beeld van Sir Winston
Churchill, dat Dinsdag door hem zelf in de
Londen-e Guild Hall werd onthuld. Het is
vervaardigd door de Joegoslavische beeld
houwer Oscar Nemon, die Sir Winston in
zittende houding heeft uitgebeeld.
Met een ondeugende glimlach zinspeelde
Sir Winston in zijn rede op het feit dat het
een uitzondering is een monument op te
richten tijdens het leven van de betreffen
de persoon. In het parlementsgebouw ge
beurt dit pas na de dood. Pas nu worden
voorbereidingen getroffen voor de oprich
ting van een standbeeld voor Lloyd George,
oie in 1945 stierf.
Het nieuwe beeld, dat volgens Sir Win
ston een grote gelijkenis vertoont, laat de
staatsman zien in een rustige doch tege
lijkertijd waakzame houding.
In zijn toespraak verklaarde Sir Winston
optimistisch gestemd te zijn over de ko
mende onderhandelingen van de Grote
Vier, hoewel hij waarschuwde dat men
niet moest rekenen op volledig en on
middellijk succes. Misschien kunnen wij,
aldus Sir Winston, niet meer bereiken dan
een p>erioöe van ontspanning. Deze behoeft
echter geenszins onvruchtbaar te zijn. In
tegendeel: de wetenschap zou gelegenheid
krijgen haar zegeningen te tonen in plaats
van haar verschrikkingen. Dit zou tot een
mildere atmospheer kunnen leiden. Laat
ons moedig voorwaarts gaan en ons aan
deel bijdragen, zo besloot Churchill, na
gezegd te hebben dat niemand bekwamer
is om Groot-Brittannië te vertegenwoordi
gen dan de premier, Sir Anthony Eden.
ADVERTENTIE
van een partij
uitsluitend in de kleuren
2-PERSOONS - snümaat 150 x 200
tegen de prijs van A
KRUISSTRAAT 11
HAARLEM
TELEFOON 11491
De krijgsraad te velde West te 's-Gra-
venhage heeft Woensdagmiddag, na raad-
kamer, de 38-jarige beroepssergeant bij de
Koninklijke Luchtmacht N. Th. M. K. ver
oordeeld tot een gevangenisstraf van acht
maanden, waarvan vier maanden voorwaar
delijk, met aftrek van voorarrest en drie
jaar proeftijd en ontslag uit de militaire
dienst zonder ontzetting uit het recht bij
de gewapende macht te dienen, omdat hij,
zoals hij had erkend, in de periode Juli 1953
Januari 1955 ten nadele van het rijk on
geveer duizend liter benzine, twintig liter
anti-vries, elf schijven lood en zes kabels
had gestolen van rie vliegbasis Soesterberg.
De auditeur-militair had tegen K. zes
maanden met aftrek en ontslag zonder ont
zetting gerequireerd. De benzine verkocht
hij aan zijn broer, die een taxibedrijf heeft.
Aan K. was voorts ten laste gelegd dief
stal van een vliegtuigkompas en een stuur-
knuppel. Dit ontkende hij echter. Deze voor
werpen zou hij in de oorlog meegenomen
hebben van een neergestorte „Spitfire"-.
De verdediger zei onder meer dat de (af
getapte) benzine, welke was gestolen, geen
waarde had voor de vliegbasis. Op de basis
werd de afgetapte benzine gebruikt als
spoelbenzine en soms met emmersvoi weg
gegooid. Pleiter verzocht uiterste clemen
tie omdat K. een uitstekende staat van ne
gentien jaar dienst heeft.
Hoofdredactie Doopsgezind
W eekblad
Het bestuur van de Algemene Doopsge
zinde Sociëteit, het centrale lichaam van
de Doopsgezinde Broederschap, heeft in
Amsterdam vergaderd. De voorzitter, mr.
H. Craandijk. schetste in zi>n openingsrede
de ontwikkeling van de Broederschap in de
laatste periode.
Van verschillende vooraanstaande figu
ren als ds. F. H. Pasma, oud-voorzitter van
de sociëteit, dr. C. Spoelder, president-
curator en ds. S. H. N. Gorter, hoofdredac
teur van het Algemeen Doopsgezind Week
blad, werd afscheid genomen.
De vergadering benoemde ds. H. W. Mei
huizen uit Den Haag als opvolger van ds,
Gorter. In de pensioenregeling voor de
predikanten werden verbeteringen aange
bracht. De nieuwe doopsgezinde gemcenie
in Roden (Drenthe) werd toegelaten tot de
sociëteit; het lidmaatschap van een zestal
doopsgezinde instellingen werd geconti
nueerd. Professor ar. mr. J. A. üo-terbaan
hield een referaat over „Plaats en taak der
doopsgezinden in het geheel der christen
heid".
Teneinde de militairen, behorende tot de
parate onderdelen, in de gelegenheid te
stellen om op Zondagen, waarop zij geen
bewegingsvrijheid genieten, des middags
of des avonds een tweede kerkdienst van
hun gezindte bij te wonen, heeft de minis
ter van Oorlog bepaald dat aan hen zo
nodig vrijstelling kan worden verleend van.
het bijwonen van het tussentijds appèl. Zij
zijn in dat geval echter verplicht zich bin
nen een tijdsbestek vallend van anderhalf
uur vóór tot anderhalf uur na het tussen
tijdse appèl, waarvan hun vrijstelling ver
leend is, te melden bij de wachtcomman
dant.
Aan hen, die door het bijwonen van de
kerkdienst niet in de gelegenheid zijn aan
de avondmaaltijd deel te nemen, kan toe
stemming worden verleend deze later te
gebruiken.
Ter uitvoering van het bovenstaande
zullen de korpscommandanten in overleg
met de betrokken geestelijke verzorgers de
vereiste regelingen treffen.
jy
„(leef Londen de vrije hand"
NICOSIA (United Press) Dr. Fazil
Kuckuk. de secretaris van de Turkse na
tionale partij van Cyprus, heeft in een te
legram aan de UNO de aanhoudende bom
aanslagen op dit eiland veroordeeld en
verklaard dat alleen fanatici aansluiting
bij Griekenland wensen Steun aan de
Enosis-beweging zal volgens hem uitlo
pen op een oorlog in het Midden-Oosten.
„Geef Groot-Brittannië de vrije hand bij
het onderdrukken van de terreur"', vraagt
hij. „Weiger de kwestie-Cyprus op de agen
da te plaatsen".
Maandag verzocht Kuckuk in telegram
men aan de premiers van Groot-Brittan
nië en Turkije bescherming tegen de aan
vallen van terroristen. Zwaar gewapende
patrouilles handhaven de orde. Steeds
meer toeristen zeggen hun voorgenomen
bezoek aan Cyprus af met het oog op de
onveiligheid op het eiland.
Bondspresident Heuss heeft zich er over
beklaagd, dat vele Duitsers hardnekkig
„Deutschland über alles" blijven zingen,
alhoewel de officiële tekst van het Duitse
volkslied voortaan spreekt van „Einigkeit
und Recht und Freiheit". In de Evangeli
sche academie in Loccum zei Heuss het
nog altijd te betreuren, dat het hem in
dertijd niet gelukt is de Duitsers een ge
heel nieuw volkslied te geven. Thans was
het precies gegaan zoals hij had voorge
steld: wanneer de mooie melodie van
Haydn werd ingezet dan kwam het steeds
weer tot „een wedijver der sterkste kelen
tussen de eerste en derde strofe".
Op een Woensdag te Utrecht gehouden
vergadering van de hoófdbesturen van de
Nederlandse Vakbonden voor het Pension
rusthuis en Kamerverhuurbedrijf de „Pe-
ruka" en van de „Federatie'is besloten
over te gaan tot een fusie tussen deze bei
de vakbonden. Door deze fusie is bereikt
dat thans één grote vakorganisatie op dit
terrein in Nederland bestaat. De naam van
de nieuwe organisatie luidt: Nederlandse
Vakbond voor het Pension-, Rusthuis- en
Kamerverhuur Bedrijf „Peruka-tederatie".
Kamerlid stelt minister vragen
Het lid van de Tweede Kamer, de heer
Blom, heeft aan de minister van Binnen
landse Zaken de volgende vragen schrif
telijk gesteld: Kan de minister mede
delen. of het waar is, dat het Staatsbedrijf
der PTT zou hebben besloten om per 1 Juli
1955 speciaal voor personeel, werkzaam bij
de postcheque- en girodienst, een verbete
ring in de bezoldiging aan te brengen? In
dien deze vraag bevestigend wordt beant
woord, wil de minister dan mededelen, of
het in het voornemen van de regering ligt
soortgelijke maatregelen te treffen voor
andere groepen van overheidspersoneel? Is
het juist, dat de centralen van organisaties
van overheidspersoneel reeds in 1953 en
1954 bij de centrale commissie voor geor
ganiseerd overleg voorstellen hebben inge
diend, die voor het gehele PTT-bedrijf be
oogden tot stand te brengen, wat thans
voor de girodienst is aangekondigd? Indien
deze vraag bevestigend kan worden beant
woord. wil de minister dan mededelen, of
deze voorstellen reeds in de centrale com
missie voor georganiseerd overleg zijn be
handeld en. indien dit niet het geval mocht
zijn, waarom niet?
De Duitse post heeft muzikale neigingen
gekregen In München gestempelde brie
ven vertonen voortaan naast het poststem
pel een notenbalk met de eerste tonen van
het Duitse volkslied cn met de aanvang
van de strofe van het lied, dat officiëel als
volkslied aanvaard is. Deze strofe begint
met de woorden: Einigkeit und Recht und
Freiheit. Het gros der Duitsers schijnt dit
echter nog altijd niet te weten en waar het
nationale lied gezongen wordt domineren
nog steevast de woorden „Deutschland
über alles".
De post heeft het hare willen doen om
de Duitsers er op attent te maken, dat de
historie intussen een paar strofen voorbij
het „Deutschland über alles" is.
