Adoptie als eigen kind
kreeg gunstig onthaal
Hagenaar gaat in
hongerstaking
..Clowntje Rick
De schimmen
van het duister
TWEEDE KAMER
Titels voor technici
Straffen tot 12 jaar
ZATERDAG 25 JUNI 1955
9
Betaling
abonnementsgeld
per giro
Staatssecretaris van Rhijn
terug uit Genève
De heer J. J. Wesselius
overleden
Tegen onrecht in Indonesië
Postzegels ten bate van
de kankerbestrijding
Het was opeens over
geen last g
meer van 4-*
transpiratie-lucht^ w
Bachconcert in Leidens
Pieterskerk
Zomeravondconcert
Beverwijkse Grote Kerk
Voor de kinderen
Bankovervallers berecht
Vier maanden voor
wijn-knoeierijen
Twee doden bij
verkeersongevallen
Tegen bigamist 2 maanden
geëist door proc.-generaal
Stafchef Utoyo bevorderd
tot generaal-majoor
Adres aan Tweede Kamer
over Scheveningse haven
Film vraagstuk in de
Gereformeerde kerk
Diplomatieke betrekkingen
met Libye
FEUILLETON
door Boilleau Narcejac
Een overgrote meerderheid van de
Tvreede Kamer bleek Vrijdag in te stem
men met het voorstel van minister
Donker, dat het aannemen van een kind,
met dezelfde rechten als een eigen kind.
mogelijk maakt, waardoor de angst in het
pleeggezin verdwijnt dat het kind te eniger
tijd kan worden teruggevorderd. De adoptie
is in 1838 uit het Nederlands recht ver
dwenen nadat zij in de klassieke vorm
alleen van 1810 tot 1838 had bestaan toen
in ons land het Franse burgerlijke recht
van kracht was.
Adoptie zal alleen geschieden door een
uitspraak van de rechtbank op verzoek van
een echtpaar (dat niet kinderloos hoeft te
zijn) en dat verzoek zal alleen kunnen
worden ingewilligd indien de adoptie ken
nelijk in het belang is van het (minder
jarige) kind. Hierbij dient niet alleen te
worden gelet op de positie, die het kind
door de adoptie verkrijgt, maar ook op
hetgeen het kind verliest. Dit is in de eer
ste plaats de aanspraak op verzorging en
opvoeding door de eigen ouders, die de
voorkeur boven elke andere verdient, ook
als de pleegouders rijker zouden zijn. Indien
het kind veertien jaar is <>f ouder, moet de
rechter ook de mening van het kind vragen.
Ieder van de twee ^iéegouders moet ten
minste achttien jaar «en ten hoogste vijftig
jaar ouder zijn dan/het kind. Voorwaarde
is ook dat geen deiVnatuurlijke ouders zich
tegen het verzoek verzet, maar de rechter
is niet verplicht,, het verzoek af te wijzen
bij tegenspraak' van een ouder, die meer
dan twee jarer. tevoren is opgeroepen voor
een dergelijk verzoek van dezelfde echtge
noten en sedertdien geen poging heeft ge
daan zel^ weer het gezag over het kind te
verkrijgen. Voorts is de voorwaarde ge
steld fiat de pleegouders tenminste vijf jaar
met elkaar gehuwd moeten zijn, reeds meer
dayi drie jaar het kind verzorgen en op
voeden en dat een van beiden de voogd
van het kind is.
Vooral ter bescherming van de ongehuw
de moeder, die zich in moeilijke omstan
digheden soms laat overrompelen en voor
barig een baby afstaat voor zij het volle
inzicht heeft verworven dat zij een eigen
kind en het kind een eigen moeder heeft,
is in het wetsontwerp een bepaling opge
nomen, dat het verboden is een pleegkind
op te nemen beneden de leeftijd van zes
maanden.
De mogelijkheid is geopend dat de rech
ter de adoptie kan herroepen op verzoek
van het kind als het 23 jaar is geworden,
maar nog geen 24 jaar is. Het verzoek kan
alleen worden toegewezen indien de her
roeping in het kennelijk belang van het
kind is en de rechter van de redelijkheid
der herroeping in gemoede overtuigd is.
Tegen die laatste bepaling had de heer
Van Rijckevorsel (KVP) bezwaar.
Hij achtte haar een beperking van de per
soonlijke vrijheid en hij had een amende
ment ingediend om te schrappen dat de
rechter moet beoordelen of de herroeping
in het kennelijk belang is van het kind.
Ook de heer Lemaire (KNP) was van
mening dat de rechter niet heeft te beoor
delen wat in het belang is van een meer
derjarige.
Van andere zijde kreeg het amendement
geen steun. Onherroepelijkheid is eigenlijk
het wezen van de adoptie, betoogde freule
WttewaalvanStoetwegen (CHU)
en daarom wilde de heer Verkerk
(A.R.) ook accoord gaan met de mogelijk
heid van herroeping.
Erfeniskwestie
De heer Van Leeuwen (VVD), die
het ontwerp sympathiek vond, had een
amendement ingediend om te bepalen dat
een aangenomen kind niet zal erven van
de grootouders, want het zou zelfs kunnen
gebeuren dat een aangenomen kleinkind
driemaal zoveel zou erven als achter-klein-
U kunt het Uzelf gemakkelijk maken
door het abonnementsgeld voor het
volgende kwartaal te voldoen op
onze postgirorekening no. 273107 ten
name van Haarlems Dagblad. U
bespaart daarmee incassokosten en
vermijdt geloop aan de deur.
Het te gireren bedrag is 6.50, post-
abonnés 7.
U kunt het ons gemakkelijk maken
door Uw giro-opdracht te verzenden
vóór het eind van de maand. Wij
behoeven dan geen kwitanties uit te
zenden.
Voor automatische girobetalingen
(het allergemakkelijkste) zijn for
mulieren op aanvraag gaarne ter
beschikking. In dit geval dient men
wel voor voldoende saldo op de
giro-rekening zorg te dragen.
DE ADMINISTRATIE
kinderen. De heren Lemaire (KNP) en
v. d. Feltz (CHU) betuigden sympathie
met dit amendement, maar freule Wtte-
waal van Stoetwegen (CHU) ver
zette zich ertegen, want van adoptie moe
ten alle consequenties worden gedragen.
In het algemeen werd het voorstel van
minister Donker toegejuicht, al was
mevrouw PloegPloeg (P. v. d. A.).
die vooral oog had voor de belangen van de
ongehuwde moeder, minder enthousiast
dan mejuffrouw T e n d e 1 o o (P. v. d. A.),
die hoopte dat na enige tijd ook de moge
lijkheid zal worden geschapen kinderen toe
te wijzen aan een ongehuwde, oudere
vrouw.
Alleen de heer v. d. F e 11 z (CHU) twij
felde eigenlijk aan de wenselijkheid van
adoptie, omdat zij in wezen iets onnatuur
lijks is. Opvoeding is plicht van de eigen
ouders en door adoptie worden de banden
tussen moeder en kind blijvend verbroken.
Hiertegen voerde heer Verkerk (A.R.)
aan, dat waar ouderliefde ontbreekt, geen
band kan worden doorgesneden.
Dinsdag antwoord minister Donker
en dan worden tevens de amendementen
behandeld.
Ondertoezichtstelling
De Tweede Kamer nam met algemene
s'emmen het wetsontwerp aan met regelen
voor de ondertoezichtstelling van kinderen,
nadat eveneens met algemene stemmen en
tegen de zin van minister Donker
een amendement was aangenomen volgens
hetwelk ouders hun onder toezicht gesteld
Wind zonder inmenging van de Kinderrech
ter buitenshuis mogen plaatsen wanneer de
gezinsvoogd daartegen geen bezwaar heeft.
Verlenging noodwet
Zonder hoofdelijke stemming besloot de
Kamer tot verlenging van ae Noodwet-
Ouderdomsvoorziening tot 1 Januari 1957,
omdat voor die tijd de definitieve ouder
domsvoorziening nog niet in werking zal
kunnen treden.
In antwoord op een vraag van de heer
Gortzak (CPN) deelde minister
S u u r ho f f mee, dat hij vertrouwde, over
eenkomstig zijn reeds enige malen gedane
toezegging, dat het wetsontwerp inzake de
definitieve ouderdomsvoorziening nog in de
eerste helft van dit jaar (dus volgende
v/eek) bij de Tweede Kamer zal worden
ingediend.
De staatssecretaris van Sociale Zaken,
mr. dr. A. A. van Rhijn, die voorzitter is
geweest van de Nederlandse delegatie bij
de Internationale Arbeidsconferentie te
Genève, is Vrijdag uit Zwitserland op
Schiphol teruggekeerd. Aan deze inter
nationale conferentie, die drie en een halve
week geduurd heeft, hebben zeventig dele
gaties, ieder met twee regeringsvertegen
woordigers, een werkgever cn een werk
nemer deelgenomen.
Behalve deze 280 officiële delegatieleden
waren er nog ruim 500 andere personen,
van wie het grootste deel bestond uit ad
viseurs der delegaties. Dr. van Rhijn, die
op Schiphol onder andere sprak over een
aantal besluiten van de conferentie, zeide
als algemene indruk te hebben, dat de
conferentie nogal pessimistisch was be
gonnen, maar later bevredigend was ver
lopen. Dat deze internationale conferentie
in talloze landen met grote belangstelling
was gevolgd, meende de staatssecretaris
te mogen concluderen uit het feit, dat de
conferentie door niet minder dan 22 minis
ters van arbeid uit de verschillende lan
den was toegesproken.
Evenals in een reeks andere landen zal
een bepaalde groep technici de toevoeging
„lng." achter de eigennaam mogen gebrui
ken als de suggesties worden overgenomen
die zijn gedaan in een rapport, dat is uit
gebracht in een bij een beschikking van de
staatssecretaris voor Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen op 21 Maart 1953 inge
stelde commissie, die een onderzoek heeft
Ingesteld in de kwestie van de titulatuur
voor niet-academisch gevormde technici.
In het nu gepubliceerde rapport van
deze commissie, die onder voorzitterschap
stond van de inspecteur-ger.eridl voor het
nijverheidsonderwijs, mr. ir. M. Goote,
wordt voorgesteld de bevoegdheid tot het
achter de naam voeren van het toevoegsel
„lng." toe te kennen nadat een daartoe in
gesteld examen is afgelegd. Degenen, die
dit examen met goed gevolg hebben afge
legd zouden dan tevens worden ingeschre
ven in een register.
De commissie meent, dat het examen in
Nederland kan worden gebaseerd op de
eisen van de representatieve verenigingen
in Engeland, daarbij rekening houdende
met de bijzondere exameneisen van de
overeenkomstige verenigingen in Canada,
Australië en Nieuw Zeeland. Bovendien zal
het nodig zijn het examen aan te passen
aan de Nederlandse toestanden.
Gisteravond is plotseling op 82-jarige
leeftijd in de St. Joannes de Deo overleden
de heer J. J. Wesselius. Als oud-bestuurslid
van de vroegere Algemene Nederlandse
Typografenbond afdeling Haarlem,- be
stuurder van de zangvereniging „Kunst na
Arbeid" en voorzitter van de Coöperatieve
woningbouwvereniging „Eensgezindheid"
en oprichter-bestuurder van de voetbal
vereniging D.S.K. heeft de thans overle
dene een actief aandeel gehad in het
Haarlemse verenigingsleven, waarna hij
ook tijdens zijn vestiging in Velsen ruime
belangstelling aan de dag legde voor het
wel en wee der verschillende organisaties:
als bestuurslid van de plaatselijke VARA-
afdeling en voorzitter, later ere-voorzitter
van de supportersvereniging „Geel Zwart"
van Kinheim verwierf hij algemene waar
dering.
De Hagenaar P. H. Tuinenburg, drager
van de Verzetsster Oost-Azië, heeft te ken
nen gegeven in hongerstaking te zullen
gaan, teneinde een rechtvaardige behan
deling van de Nederlandse arrestanten in
Indonesië te verkrijgen. Hongerstaking is
voor Nederland een wat vreemd begrip, zo
verklaarde de heer Tuinenburg, maar in
Oosterse landen ziet men dat anders.
Voor het Oosten betekent hongerstaking
een uiterste vreedzame poging van een en
keling, die voor een rechtvaardige zaak
staat. Hij is er dan ook van overtuigd, dat
zijn houding weerklank zal vinden en wel
in het bijzonder in India, het stamland van
zijn moeder. Hij heeft zijn voornemen te
kennen gegeven aan de Koningin, Prins
Bernhard, president Sukarno, premier
Nehroe van India, alle Indiase ambassades
in de Europese landen, en de Nederlandse
ministers Luns en Staf.
De heer Tuinenburg weet, wat honger
staking betekent. Reeds in Japanse gevan
genschap heeft hij eenmaal tot dit middel
zijn toevlucht genomen. Thans bereidt hij
zich reeds meer dan een week op de sta
king voor, door steeds minder te eten. Hij
zal tijdens zijn staking noch vast, noch
vloeibaar voedsel tot zich nemen. De sta
king zal worden volgehouden tot resultaat
is bereikt, of hij door uitputting genood
zaakt wordt kunstmatige, voeding te accep
teren. Er zijn reeds regelingen getroffen,
waardoor hij in een Haags ziekenhuis kan
worden opgenomen. De heer Tuinenburg
is 39 jaar oud.
ADVERTENTIE
Mevrouw E. Bekkum, Bltchopweg, "5
Ameriloort, -tehrljht" kSK''jlis-•'■w*
„Niemand nam meer notitie van me... Opeens bedacht
ik me dat hot wel eens door mijn "transpiratie kon komen.
Ik nam da proei op da som met Acrid-crime en was
stomverbaasd 10 snel als het transpireren ophield. En
meteen veranderde ook de houding van mijn kennissen."
Een beetje Arrid ln de okselholten - eenvoudig: en
vlug. Meteen stopt de transpiratie, geen spoortje
geur meer te bekennen. Arrid werkt volgens een
geheel nieuw principe: het bevat Transtop, waar
door de crème direct bij bet aanbrengen tot diep
in de onderhuid doordringt. Daarom is het zo
afdoende - al is het nog zo warm, Uw oksels
blijven fris en droog en bederf van kleren komt
niet meer voor. Arrid-crème werkt bovendien
vernachtend en ontsmettend. Begin vandaag nog
met Arrid, de crème waarvan specialisten hebben
vastgesteld dat het anderhalf maal langer, ze
kerder en veiliger werkt. Delicaat geparfumeerd,
prijs f. 1.66.
In het tijdvak van 15 Augustus tot en
met 10 September zullen aan alle postin-
richtingen bijzondere postzegels verkrijg
baar zijn met een toeslag ten bate van de
Nederlandse vereniging tot steun van het
Koningin Wilhelminafonds voor de kan
kerbestrijding. De zegels zijn ontworpen
door de heer C. P. A. Hos uit Den Haag
en gedrukt door Joh. Enschedé en Zonen,
Grafische Inrichting N.V. te Haarlem. Voor
de frankering zijn zij geldig tot en met 31
December 1956.
Het Leidse comité „Kunstmanifestaties
1955" had ter gelegenheid van het Holland
festival Vrijdagavond in de Pieterskerk te
Leiden een concert voorbereid, dat werd
gegeven door het Nederlands Kamerorkest
onder leiding van Szymon Goldberg. Als
solisten traden op Szymon Goldberg, viool.
Mario Curcio, piano, en Johan Feitkamp en
Frans Vestèr, fluit. Het concert was ge
heel gewijd aan Bach. Drie Brandenburgse
concerten, het derde, het vierde en het vijf
de, weerklonken, voorafgegaan door i cl
vioolconcert in a kleine terts. Het zeer tal-
r+ke publiek toonde zijn byval in een stille
hulde door zich na afloop van de zitplaat
sen te verheffen en de dirigent, solisten en
orkest eerst de zaal te laten verlaten.
Het programma van het Zomeravond
concert dat Dinsdag a.s. door de organist
Geert Jurjen Moed in de Grote Kerk te
Beverwijk zal worden gegeven met mede
werking van de Beverwijkse violiste Barta
de Graaf-Verdam en Amsterdams Klein
Vocaal Ensemble onder leiding van Johan
Ligtelijn, bevat uitsluitend werk van Ne
derlandse componisten. Het vocaal ensem
ble zingt werken van Sweelinck (Psalm
90), De Prez (Gaude Virgo), Albert de
Klerk (Psalm 42), Bertus van Lier (Psalm
23) en in eerste uitvoering het motet „Do-
mine, qui commorabitur in tabernaculo
tuo" (Psalm 14) van G. J. Moed. Voor viool
en orgel zal worden uitgevoerd een Sonate
van Willem de Fesch, Elegie van Albert de
Klerk en een tweetal Hymnen van B. van
de Sigtenhorst Meyer. De organist speelt
werken van Sweelinck, De Klerk, en Ma-
rius Monnikendam. De toegang tot dit con
cert, dat om 8 uur begint, is vrij.
c
Pilon sliep die nacht in het huis van oom Tripje.
„Heb je goed geslapen, Pilon?", vroeg tante Liezebertha, toen ze gingen ontbijten.
„Nou, en of!", lachte Pilon. „Heerlijk, hoor, en met die kruik had ik helemaal geen
koude voeten!"
Tante Liezebertha sneed het brood en schonk thee in. De jongens waren ook be
neden, en ze ontbeten.
„Ga je nou vandaag weer terug naar huis, Pilon?", vroeg Rick.
Pilon knikte.
„Ja", zei hij. „Vandaag moet ik weer thuis zijn.
„Jammer!", vond Bunkie.
„Nou, een volgende keer kom ik weieens wat langer bij jullie logeren", troostte
Pilon. Tenminsteals ik mag van tante Liezebertha!"
„Natuurlijk!", lachte tante Liezebertha. „Je bent altijd welkom, hoor!"
„Fijn", zei Pilon. „Kom, jongensals jullie je brood op hebt, breng ik jullie even
naar school!"
De arrondissementsrechtbank te Assen
heeft twaalf jaar en een maand gevange
nisstraf opgelegd aan de koopman E. D.
uit Nieuw Weerdingedie jarenlang ln
Zuid-Drenthe heeft geleefd van misdaad
en onder meer drie gewapende overvallen
heeft gepleegd op boerenleenbanken. Zijn
handlangers, H. D. uit Odoorn, J. P. en
H. H., beiden uit Ommen werden veroor
deeld tot vijf jaar, twee en een half jaar
en bijna drie jaar gevangenisstraf.
De 47-jarige koopman E. D. begon zijn
inbrekersloopbaan in Januari 1947. Met
H. D. uit Odoorn overviel hij gemaskerd en
gewapend met stenguns de Boerenleen
bank te Valthermond en dwong de kassier
om de inhoud van de safe (f 35.000) af te
geven. Dit werd herhaald met de kassier
van de bank te Emmer Compascuum. Dat
leverde in 1948 ruim f 24.000 op. In 1951
mislukte een derde overval, omdat de kas
sier, toen de gemaskerde overvallers een
deur forceerden, direct groot alarm sloeg.
Met J. P. en H. H.. beiden afkomstig uit
Emmen, trok E. D. in de jaren 1951 tot
1954 tientallen keren op roof uit. Duizen
den guldens werden daarbij buitgemaakt.
De bende kreeg de bijnaam de „gaatjes-
boorders", omdat de heren de gewoonte
hadden gaten in de kozijnen te boren om
de grendels daardoor van de ramen te kun
nen schuiven.
De rechtbank te Utrecht heeft Vrijdag
de 37-jarige bedrijfsleider J. B. B. te Sap-
pemeer tot een gevangenisstraf van 4
maanden veroordeeeld. Hij was beschul
digd van vervalsing van levensmiddelen,
te weten het vermengen van twee soorten
wijn uit het jaar 1949. die hfj in de handel
bracht voorzien met een speciaal etiket
met het jaartal 1947. Tevens had hij in
1953 uit grassappen „vermouth" gedistil
leerd welke onder de naam „Torino Pri
mo" aan de cliëntèle van zijn firma te
Wijk bij Duurstede werd verkocht. De of
ficier van Justitie had zes maanden ge
vangenisstraf geëist.
Vrijdagmorgen zijn op de Amersfoortse-
weg te Nieuwmillingen een door de heer
R. uit Beekbei-gen bestuurde personen
auto en een ziekenauto van het Apel-
doornse Juliana-ziekenhuis met elkaar in
aanrijding gekomen. De moeder van de be
stuurder der personenauto, de 74-jarige
mevrouw R. v. d. W. uit Hilversum werd
ernstig gewond. Op weg naar het Juliana-
ziekenhuis is zij overleden.
De ziekenauto was op weg naar de
plaats van een ongeval te Uddel, waar op
de Zwolseweg een in het kamp De Witten
berg gelegerde militair het slachtoffer was
geworden van een aanrijding, toen hij
plotseling de rijweg overstak. De militair
werd geraakt door een bestelauto. Hij liep
daarbij een zware hersenschudding op.
In Den Haag
Vrijdagmiddag is de 50-jarige W. K. uit
Den Haag op de Paul Krugerlaan aldaar
om het leven gekomen toen hij op zijn
bromfiets een juist in beweging komende
trekker met oplegger passeerde, bestuurd
door de 43-jarige A. K. uit Groningen. De
auto kwam in aanraking met de bromfiet
ser, die daardoor viel. K. liep een schedel-
basisfractuur op; hij is tijdens het ver
voer naar een ziekenhuis overleden.
Bevestiging van het vonnis van de poli
tierechter, dat twee maanden gevangenis
straf inhoudt, heeft de procureur-generaal
bij het gerechtshof te 's-Gravenhage ge-
requireerd tegen de zeeman K. K. uit Den
Haag, die terecht moest staan wegens bi
gamie.
K. die niet was verschenen, was in 1940
in het huwelijk getreden met een Engelse
vrouw. Na enkele maanden verliet hij haar
echter. In September 1948 trouwde hij in
Den Haag opnieuw. Hij verzweeg echter
het Engelse huwelijk, ook tegen zijn niets
kwaads vermoedende bruid. De procureur-
generaal zeide, dat de goede zeden eisen
dat bigamisten met gevangenisstraf worden
bestraft. Met deze lieden kan niet gemar
chandeerd worden, meende hij. Arrest op
29 Juni.
DJAKARTA (PIA) Kolonel Bam-
bang Utoyo, territoriaal commandant van
Zuid-Sumatra die benoemd is tot stafchef
van de Indonesische luchtmacht is bevor
derd tot de rang van generaal-majoor.
Bambang Utoyo is in 1922 geboren in Se-
marang. Tot de Japanse invasie had hij
een ondergeschikte functie op het kantoor
van de B.P.M. Gedurende de bezetting
leidde hij de jeugd op. Daarna kwam hij
in de T.N.I. onder kolonel Simbolon. Tij
dens de tweede militaire actie verloor hij
door een granaatexplosie zijn rechterhand.
I Hij was vrijwel steeds gevestigd in Pa-
1 lembang.
De Kamer van Koophandel en Fabrieken
voor 's Gravcnhage heeft een adres aan de
Tweede Kamer gezonden over de haven
van Scheveningen. In dit adres wordt al
lereerst opgemerkt dat de in 1904 aange
legde haven van Scheveningen niet vol
doet aan de eisen, welke men tegenwoordig
aan een vissershaven moet stellen.
De Kamer van Koophandel en Fabrie
ken heeft zich herhaaldelijk intensief be
zig gehouden met deze haven en neemt
thans andermaal het pleit op voor de
Scheveningse visserij, die in haar ontwik
keling wordt belemmerd en dreigt achter
op te geraken, indien geen afdoende maat
regelen tot verbetering van de haven wor
den ondernomen. Aanleiding tot dit adres
vindt de Kamer enerzijds in het feit, dat
de commissie van advies inzake de Sche
veningse havens - de commissie Thierry -
het voorbereidend onderzoek voor de ha
venverbetering heeft beëindigd en de re
sultaten hiervan in een tweede verslag
heeft neergelegd, anderzijds in de omstan
digheid, dat de behandeling van de visse
rijnota binnenkort in de Tweede Kamer
zal geschieden.
Dat de Scheveningse bevolking nooit het
lot heeft willen delen, en dit nog aller
minst wenst, van zovele vervallen vissers
plaatsen, maar nog duidelijk blijk geeft
van ondernemingszin, valt alleen maar te
waarderen aldus het adres. De Kamer van
Koophandel spreekt het vertrouwen uit,
dat de Tweede Kamer zal willen bevorde
ren dat een verbetering van de Scheve
ningse haven tot stand komt, welke voor
lange tijd in de behoefte van de visserij
zal voorzien.
De classis 's Gravenhage-Oost van de
Geref. kerken heeft met betrekking tot het
filmvraagstuk een uitspraak gedaan naar
aanleiding van een rapport dat een com
missie uit haar midden had uitgebracht
over het vraagstuk van fiim en bioscoop.
De classis zegt het te betreuren, dat de
zaak van het publieke ontspanningsleven
voor een groot deel radicaal is geseculari
seerd en door exploitanten wordt beheerd,
die uitsluitend oog hebben voor het ver
dienen van geld. Ten aanzien van de film
schommelt het gemiddeld peil tussen een
brutale doorbreking van alle christelijk
normbesef en een geruisloze beïnvloeding
van het levensbesef der toeschouwers in
de richting van een onwerkelijke, ontluis
terde en ontgoddelijkte wereld. Naar het
oordeel der classis is het met kracht aan
vaarden van de christelijke levensroeping
ook op het gebied van de film de beste
bestrijding van de negatieve invloed van
het huidige bioscoopkwaad op dè leden
der kerk en op ons volk als geheel. Het
ligt op de weg van de leden der Geref.
kerken te bevorderen dat de overheid zo
nodig de kartelpositie van de Ned. Bios
coopbond ten aanzien van productie, im
port, verhuur en openbare vertoning door
breekt en daadwerkelijke steun verleent
aan het streven ethisch en aesthetisch
goede films te brengen. Wij vernemen dat
de clasis deze zaak op de komende gene
rale synode brengen zal.
Opel exporteerde een half millioen
auto's
De Opel-automobielfabriek in Rüssels-
heim heeft thans een half millioen auto's
geëxporteerd. De snelle ontwikkeling van
de Duitse auto-export blijkt uit het feit, dat
het laatste honderdduizendtal in een jaar
naar het buitenland werden geleverd, ter
wijl men voor de eerste honderdduizend
niet minder dan 37 jaren nodig had. De
Opelfabriek, die aan de Amerikaanse Ge
neral Motors behoort, wordt aanzienlijk
uitgebreid.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken
deelt mede: De Nederlandse regering en de
regering van het Verenigd Koninkrijk
Libye hebben besloten ter versterking van
de vriendschappelijke relaties, die tussen
beide landen bestaan, over te gaan tot het
aanknopen van diplomatieke betrekkingen,
zulks op basis van wederzijdse gezant
schappen. Het ligt in het voornemen mr.
W. Cnoop Koopmans, gezant te Cairo als
buitengewoon en gevolmachtigd minister
bij het hof van het Verenigd Koninkrijk
Libye te accrediteren.
ADVERTENTIE
(Les visages de l'ombre)
Uit het Frans vertaald
8)
Hij is verloren. Hij bemerkt dat zijn pen
reeds aan de rechterzijde van het papier
is gekomen. De letters, die hij met zoveel
moeite schrijft, zijn waarschijnlijk onlees
baar. Het schrift van een krankzinnige.
Lauthier zal ontzet zijn. Toch zet hij door,
laat de lineaal wat langs het papier omlaag
zakken, hem optillend om de inkt niet te
vlekken en gaat dan verder.
Ik meen in uitstekende gezondheid te ver
keren
Hij is zo dom om zijn hand op te tillen
omdat hij het vervolg van zijn zin zoeKt
en nu vraagt hij zich af waar de regel op
houdt, die hij net geschreven heeft. Waar
moet hij weer beginnen? Het is beter wat
lager verder te gaan. Zijn voorhoofd wordt
vochtig van de transpiratie. Zijn handen
zijn ook vochtig, maar als hij ze afveegt,
weet hij helemaal niet meer waar hij opge
houden is en zal hij genoodzaakt zijn op
nieuw te beginnen.
Mijn vrouw beweert evenwel...
Hij heeft de indruk, dat de vulpen zijn
hand leidt en dat hij gaat waar hij wil.
Hermantier heeft als een bijziende zijn
neus bijna op het papier. Om de drie of
vier woorden haalt hij luidruchtig adem.
dat de grootste voorzichtigheid nog
altijd nodig is.
Hij zou zijn brief willen overlezen. Zijn
gedachten schijnen hem te ontsnappen. Hij
is het begin van zijn brief al vergeten. En
de enveloppe! Hij heeft niet aan de enve
loppe gedacht. Hij stelt zich het verschrik
kelijke schrift voor, het monsterlijke, dan
sende adres, vol inktvlekken. En wie zal
een dergelijke brief op de bus willen doen?
Clément? Marcfline? Zij zullen er zich
vrolijk over maken. Christiane? Neen, al
genoeg scènes. Trouwens, Lauthier is niet
meer in Lyon. Heeft hij niet de gewoonte
de maand Juli in Zwitserland door te
brengen?
Hermantier verfrommelt het vel papier,
maakt er een prop van, verscheurt het. Hij
zal dus moeten wachten! Hij zet zijn bril
af, veegt met zijn zakdoek over zijn blinde
ogen, waarop de transpiratie'brandt. Zacht
jes veegt hij over zijn voorhoofd, zijn sla
pen. Het is voorbij. Hij lijdt niet meer. Hij
voelt zich als vroeger, klaar wakker, vol
activiteit. Maar wat vreest Lauthier dan?
De schok is verschrikkelijk geweest, dat is
ontegenzeggelijk. Het leek of zijn hoofd
ontplofte, in brandende stukken uit elkaar
sprong, verdampte in een bliksemflits. Ver
scheidene dagen lang was hij versuft ge
bleven, zonder een enkele herinnering, zo
als een enorme hoeveelheid vlees zonder
ziel. Vervolgens had hij zijn verleden bij
stukjes en beetjes weer teruggevonden. Zijn
geheugen was net een album geworden,
waarin de foto's door elkaar zitten. Maar
zijn schedel was intact gebleven. Bij de
Hermantiers is men niet gewoon veel drukte
te maken over een klap in het gezicht. Na
tuurlijk was het ongeluk op een slecht
ogenblik gekomen, juist na de overspan
ning van een winter, gewijd aan de laat
ste verbeteringen van de lamp. Natuurlijk
is het evenmin gemakkelijk iedere dag in
een goed humeur te zijn, vooral als men
al een prikkelbaar karakter heeft en ge
neigd is tot donkere gedachten. Toch gooit
men een man van zesenveertig jaar niet
tussen het afval, het oud roest, onder het
voorwendsel dat hij blind is!
Hermantier schuift zijn tafel weg. Hij
doet er verkeerd aan zonder ophouden de
zelfde zorgen te herkauwen. Is dat mis
schien de zenuwzwakte, de depressie, zoals
Christiane zegt? Tastend zoekt hij de weg
naar zijn bed, waarop hij lui gaat liggen.
Een leven van rust, van lanterfanten,
neen. een dergelijk beklagenswaardig lót
kan hij niet verdragen. Hij draait aan dé
knop van het nieuwe radiotoestel, dat men
in zijn kamer heeft geïnstalleerd, en zoekt
geeuwend een station. Altijd maar muziek!
Muziek zegt hem niets. Hij geeuwt nog
eens. Ondanks alles is hij toch enigszins
vermoeid. Clément heeft iets vreemds ge
zegd: „Er zijn misschien anderen, die men
zou moeten beschuldigen". Is dat precies
wat hij heeft gezegd? Jazzmuziek volgt op
de zangeres. Hermantier dommelt. Hij
hoort heel in de verte een stem, die het
weerbericht voorleest„Een Westelijke
luchtstromingenige verspreide regen
buien in Bretagne en de VendéeHij
heeft de tijd om te bedenken, dat de me
teorologische dienst zich weer eens heeft
vergist. Hij zakt verder wegen plotse
ling openen zijn ogen zich. Hij ziet straten,
tuinen, kleuren.
Hij droomt.
HOOFDSTUK 3
Maxime was de vorige dag gearriveerd.
Dat was een volkomen zeker oriëntatie
punt. Het énige trouwens, want de dagen
gingen voorbij, zo precies aan elkaar ge
lijk, dat er geen middel meer bestond om
ze uit elkaar te houden. Hermantier had
het gevoel dat hij een eindeloze en me
lancholieke Zondag doormaakte. In ieder
geval was Maxime de vorige dag gearri
veerd en zijn eerste woorden waren bui
tengewoon wreed geweest.
Je ziet er niet al te best uit, vadertje.
Het was het woord vadertje, dat Her-
mêmtier gekwetst had. Maxime, zijn broer,
was slechts veir jaar jonger dan hij. Maar
hij had hem altijd beschouwd als een kwa
jongen. En nu, bij de eerste gunstige ge
legenheid, liet Maxime zijn onafhankelijk
heid merken, nam hij zelfs een soort be
schermende toon aan. Hermantier had
moeten reageren. Hij had het niet gedaan
en had zich vroeg in zijn kamer terugge
trokken, ontevreden, nerveus, vaag on
gerust. Hij was lange tijd bij het raam
blijven staan, luisterend naar de eerste
krekels. Christiane en Maxime praatten
beneden, hun stem dempend om hem niet
te storen. Daarna waren zij op hun beurt
naar bed gegaan. Nog later had er iemand
in de tuin gelopen, en Clément had zuch
tend van welbehagen gezegd.
Wat een prachtige maneschijn!
Hoe konden woorden, gewone alledaag
se woorden, zoveel pijn doen? Hermantier
had zich uitgekleed en zich op bed gewor
pen, met zijn neus naar de muur, om niet
meer te denken aan het maanlicht, dat in
de kamer een grote blauwe rechthoek zou
aftekenen. Hij sliep niet. hoorde elk geluid
en het slaan van de klok in de toren van
het dorp. Eén voor één weerklonken die
slagen in de verte en de lucht was zo
droog, dat hun trillingen heel ver gingen,
steeds ijler wordend tot zij uitdoofden.
Hij had voordien nooit opgemerkt hoe mu
zikaal de klank van de klokken was. De
krekels leken ook talrijker te zijn. De
nacht was vervuld van hun teer, trillend
tsjirpen, dat tot in het oneindige werd her
haald. Hermantier keerde zich om. Hij
had het te warm. Hij betreurde Lyon. Hij
slaagde er overigens niet in te begrijpen
waarom. Hij was hier zoveel beter ge
ïnstalleerd. Maar dat was het juist, het
was hier te goed voor hem. Of liever, het
seizoen was te mooi. En toch had hij deze
villa in de Vendée juist gekocht om het
klimaat van Lyon terug te vinden, de
fijne regen bij het aanbreken van de dag,
de donkere avonden, de vochtige wind
die wolken opstapelt. Wat hem verwarde,
wat hem moe maakte, dat was de zon. Die
was er vanaf de ochtend, vol zoemende
insecten. Men moest de luiken sluiten,
maar men voelde hem toch rondom alle
muren; het parket kraakte; de kleding
plakte aan de huid en het water had een
flauwe smaak. Hermantier dacht er ern
stig over naar Lyon terug te keren. Hij
zou het daar ongetwijfeld ook warm heb
ben, maar bij zijn fabriek zou hij dit da
gelijkse feest van licht dat hem tenslotte
benauwd maakte, vergeten.
Hij sliep in.
De volgende dag had hij plotseling ge
noeg van zijn flanellen costuum; een te
net costuum, waarvan de broek met de
zorgvuldig aangebrachte vouw hem begon
te hinderen. Hij zocht in de hangkast naar
wat hij noemde zijn emigrantencostuum,
een oude slonzige broek en een vormeloos
jasje. Daarin voelde hij zich altijd op zijn
gemak, en hij lachte dan maar wat als
Christiane tegen hem zei: „Als jij je wilt
vermommen, ga dan maar door de dienst
ingang".
(Wordt vervolgd).
